ONDERWIJS.
Godsdienst-akte.
Over dit onderwerp schrijft H. G. de
B(oer) in „Het Katholieke Schoolblad" liet
yolgende:
Zooals men weet, laat de nieuwe wet de
gelegenheid open, om de akte voor gods
dienstonderwijs te honoreeren. Tot dusver
was van het toekennen van eenige verhoo
ging voor het bezit van dit diploma geen
sprake. Bij en ze Christelijke collega's is
dit anders. Daar wordt het bezit van de
z.g. Na-akte met een bepaald bedrag be
loond.
Nu is de studie voor de akte, zooals onze
Christelijke collega's die kennen, heel wat
omvangrijker dan voor het verwerven van
ons diploma. Maar er is absoluut niets
tegen om cok van onze collega's een wat
'breedere, maar vooral diepere kennis te
eischen van onzen godsdienst, de bijbelscho
geschiedenis, de kerkelijke geschiedenis, de
liturgie. Er zijn in onze kennis rog tal
rijke leemten, heel greote gaten zelfs, waar
van het dichtmaken geen overbodige weel
de is.
Een jaar of zes geleden is er in ons
blad zeer veel pro en contra de godsdienst-
akie geschreven. Als er in die dagen een
referendum ware gehouden, zou dit ten
gunste Iran een verzwaard godsdienst-
cïiplcrna zijn uitgevallen. Niet zoo zeer uit
zucht naar akten jacht, als wel om het be
lang- van het dikwijls stiefmoederlijk be
deelde godsdienstonderwijs.
Ook in de zuidelijke bisdommen is de
godsdienst akte mocielijker te behalen dan
Lij ons en geeft deze akte meer waarbor
gen voor goed schoolonderwijs Het ware
te wenschen, dat uit onze kringen meer de
wenschc'ijkheid werd uitgesproken, om tot
een verzwaarde akte te komen. Nu de ver
beterde salarissen de onderwijzers niet
meer naar allerlei inferieur bezoldigde bij
betrekkingen behoeven te drijven en de
lust en gelegenheid veer de studie zullen
toenemen of althans gemakkelijker kun
nen worden opgewekt, zal do belangstel
ling zeker komen, als de otudie voor de
godsdienstakte wordt aangemoedigd.
Wat wij derhalve zouden wenschen is
een akte, uitgereikt na een breedere en
dfiepepe studie en 'overeenkomstig daar
mede, behoorlijk gehonoreerd.
Voor het tegenwoordige dient de beloö-
ning voor de godsdienstakte zeker gelijk
gesteld te worden met het bezit van andere
akten. De waardeering van een akte ligt
niet enkel in de kennis,die voor het be
halen ervan gevraagd woTdt, 'ook niét in
den aard van het geëxamineerde vak, maar
in het feit, dat het bezit beloond wordt.
Als de godsdienstakte de eenige, niet-
beloonde akte zou wofdfn, dt.n zou ook dit
de waardeering voor de akte doen dalen.
Niemand zou dit toejuichen.
Ons dunkt! het dan ook op 'den weg der
organisaties te liggen, dat zij de aandacht
hunner hoofdbesturen op de zaak vestigen.
Bij do wijziging, dio onze benoemings
akten zullen- moeten ondergaan, ware een
geldelijke regeling voor het bezit der gods
dienstakte meteen te ïreffen. Dat een en
ander een voeling houden met de kerke
lijke Overheid veronderstelt, spreekt van
zelf. Mogelijk zou de aandacht der Kerke
lijke Overheid gevestigd kunnen worden
op de wenschelijkheid hoogere eischen te
stc-llcn voor het verkrijgen der akte In "de
toekomst-
Waar de nieuwe wet de lichamelijke op
voeding meer tot haar recht wil doen ko
men en het eenzijdige eener te veel intel
lectueel® opvoeding een tegenwicht wil zie
den door het opnemen van handenarbeid
onder de leervakken, daar mag, daar moet
op onze Roomsche scholen het vak Gods
dienstonderwijs hooger opgevoerd worden.
Op de kennis alleen komt het wel niet aan,
maar breedere en diepere kennis zal heft
heieven, van wat geweten wordt ten goede
komen.
R. K. Schoolhoofden in het bisdom
Haarlem.
Maandag hield de Vereeniging van hoof
den van R. K. scholen in het bisdom Haar
lem haar '94ste algemeene vergadering te
Haarlem.
De voorzitter, de lieer Th. Badöux, open
de bij afwezigheid van Mgr. Möllmann de
vergadering en hield een rede, waarin spr.
herinnerde aan den grooten vooruitgang,
die de wet De Visser aan de bijzondere on
derwijzers heeft geschonken en bracht on
der applaus der vergadering minister en
Kamer dank voor de rechtvaardige wijze,
waarop zij den alouden schoolstrijd heb
ben beslecht.'
Arme duivel, mompelde Clarece, ga
nu maar je eigen weg, je hebt je schuld
aan ons afbetaald. Ik heb vroeger ook een
zoon gehad, die net zoo oud was en net
zoo heette als jij. Te zijner nagedachtenis
heb ik medelijden met je. Dat deze goede
daad ten goede kome aan Jude Coquinois!
De arme gek keerde zich om. Men zou
gezegd hebben, dat hij het verstaan lïad.
Hij keek Warwick langen tijd onbestemd
aan en daarna liep hij door, rechtuit, zon
der te weten, waarheen, terwijl Clarence
hem met zorgelijken blik naoogde. Een
paar soldaten, die uit den kelder naar bo
ven waren gekomen, wezen hem met den
vinger na en schreeuwden:
De gek... de gek!..»
Simon Brisefer was na twee "of drie pas
sen als een zoutzak op den grond, gevallen,
.waar hij zijn roes ging uitslapen..
HOOFDSTUK V.
Mgr. Jean Lèguisè betreurde het dat de
Veldwachters hem noch de beren van
Barlholdo, noch den hoofdman zelf, noch
Collinet hadden weten terug te brengen.
{De gevangenneming van Lionel Bouchen-
c'oeur kon deze teleurstellingen niet ver-
goeden. Deze was slechts van belang, wan
neer de gevangene zou willen spreken.
Men bemerkte weldra, dat de gescbiedë-
Vervolgens deed de penningmeester, 'de
heer C. Middendorp, verslag van den staat
der financiën. De contributie zal in het
nieuwe vereenigingsjaar f 2.50 moeten be
dragen.
De opengevallen functies werden overge
nomen door do heeren D. Ruiter (secreta
ris) en J. Vintges (penningmeester).
De voorzitter deed nog mededeeling van
de actie naar aanleiding van de wet De
Visser gevoerd. Een conferentie met den
Minister vond plaats, een request aan do
Kamer werd verzonden. Mocht al niet al
het gevraagde worden verkregen, toch val
len van deze actie goede resultaten te
boeken.
Daarna kwamen de reorganisatie-voor
stellen aan de orde. De voorzitter wees er
op, dat het bestuur persoonlijke reorgani
satie niet noodig achtte. Men is met voor
stellen gekomen., om een oordeel der verga
dering over deze zaak uit te lokken. Het
eerste voorstel strekte, om de hoofdenver-
eeniging te maken tot een sectie-vereen i-
ging der Diocesane Vereeniging.
De voorzitter deelde mede, dat indien
hiertoe zal worden besloten, het besluit
alleen zal worden uitgevoerd, indien de
D. V. evenwicht tusschen de beide secties
zou hebben gewaarborgd.
Het tweede voorstel diende om te be
vorderen, dat de Hoofdenvereeniging zou
ophouden te bestaan, en in haar plaats
komen een paedagogische vereeniging
voor hoofden en onderwijzers. De D. V.
zou zich daartegen moeten verplichten
art. 10 barer statuten, bepalende dat de
secties "der beide afdeèlingen zich kunnen
samenvoegen en als zoodanig afzonderlij
ke vergaderigen houden, te schrappen.
Indien dit voorstel werd aangenomen,
moest nochtans de eindbeslissing In han
den van Z.D.H. den Bisschop worden ge
steld.
Over de voorstellen werd een breedvoe*
rige gedachtenwisseling gevoerd.
Nadat een pauze was gehouden, bracht
de voorzitter eerst het tweede voorstel in
stemming. Voor waren 30, tegen 20 stom
men. Daar geen meerderheid van 3/4 der
stemmen was verkregen, meende men het
voorstel als verworpen te moeten be
schouwen.
Hierover zal intusschen nog nadere ge
dachtenwisseling tusschen het bestuur en
Mgr. Möllmann plaats hebben.
Het voorstel werd daarna met groote
meerderheid van stemmen verworpen.
Vervolgens hield de heer Chr. Wesseling
van Scheveningen een rede, getiteld: De
schaduwzijde der financieele gelijkstelling.
Spr. wees allereerst op het gevaar, dat
de katholieke onderwijzers er in qualiteit
nu 'op zullen achteruitgaan. Vroeger kwam
nu alleen de overtuigde bij het onderwijs,
'de man, die er wat voor over had. De hoof
den zullen er scherp op moeten letten dat
nu geen halven en slappen binnenkomen.
Dan dreigt meer dan ooit de felle con
currentie, niet meer van de openbare,
maar van de neutrale bijzondere school.
Gewaagde paedagogische stelsels zullen
met veel reclame worden aangeprezen.
Wij zullen moeite hebben ons zelf te zijn.
Zij 't onze taak, ouders en Kerk een
geslacht te helpen vormen, dat straks
onder Gods zegen het nu begonnen werk
voltooien zal. Do financieele gelijkstelling
zal dan ons vaderland en ons ten zegen
zijn. (Applaus.)
Leger en Vloot.
De lichting 1919.
Van de lichting 1919 zullen geen mili
ciens worden aangewezen voor de oplei
ding tot reserve-officier, herkomstig uit de
miiitie.
Rattenplaag.
Door II. M. de Koningin is aan den Mi
nister van Oorlog om inlichting inzake de
rattenplaag in de kazernes en barakken
kampen verzocht.
H. M. wenscht te weten of in den laat-
sten tijd nog veel klachten zijn over het
voorkomen van dat ongedierte en of de
manschappen aan wie kribben zijn ver
strekt, er ook last van hebben.
RECHTSZAKEN.
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Tegen J. O., te Leiderdorp, wordt
wegens een rijwielovertreding f 1 of 1 dag
geëischt en voor het opgeven van een val-
schen naam f 10 of 5 dagen.
P. van B. en H., broodslijter te Lei
den, heeft bij het broodventen een jonge-
nis van den herbergier van Brèviandes
slechts een verzinsel was. Maar Lionel bleef
bij zijn eerste verklaringen en beschuldigde
den herbergier van lafheid.
Hij wil zich niet in opspraak brengen
door te herkennen, dat hij iets uit te staan
heeft met iemand, die moeilijkheden heeft
met de politie, zei hij.
Een nieuwe gebeurtenis kwam de onge
rustheid nog verhoogen. 's Maandagsmor
gens zagen de burgers met ontzetting den
jongen Avy TArtgel de stad binnenkomen,
zijn handen op den rug gebonden, met bleek
en bebloed gelaat en starende oogen. Zacht
jes neuriede hij:
Een knaapje wandelde in het boscli
Men kan licht de smart van Alain en
meester Pierre begrijpen, en Mgr. Lèguise
deed zich hevige zelfverwijten.
Avy herkende zijn broer Alain niet. Hij
ontvluchtte de nabijheid van Mgr. Lèguis-.
Toen hij bij zijn ouden onderwijzer Jeanne
ontmoette, stiet hij een harden gil uit, sloeg
zich met de vuist voor het voqrhoofd,
scheen een oogenblik na te denken en be
gon daarna weer rond te loopen en te zin
gen:
De wolf sprak tot hem:
Kereltje, wat ben je dik.
Ten gevolge van deze beroeringen nam
de vroedschap, gevoelend, dat er groot ge
vaar dreigde, nieuwe besluiten. Maar
fje van 10 jaar werk 'doen VerjichTén. Eiseli
f 5 of 5 dagen.
A. D., kleermaker te L' e i d e n Heeft in
verboden tijd mèt een zegen gevischt. Eisch
f 2 of 2 dagen*
M. v. d. K., te Leiden, staat terecht
wegens het vervoeren van ongekeurd rund-
vleesch, hetwelk later bleek bedorven te
zijn. 'Eisch f 5 of 5 dagen'.
Uitspraak over twee weken.
HAACSCHE RECHTBANK.
De 2e vacantiekamer der rechtbank be
handelde gisteren de zaak tegen den 25-
jarigon schilder II. J. G., wonende te AL
p h e n a. d R ij n. Deze was beschuldigd
dat hij op 29 Maart j.l. aan het kantoor der
Nationale Bankvereeniging te Leiden een
kwitantie had aangeboden voor een be
drag van f 1700, ten' name van H. P. Jan
sen te Leiden,die een crediet tot een gelijk
bedrag bij dit kantoor bad, welke kwitan
tie bckl. valschelijk ingevuld en onder
teekend zou hebben. Nadat hij het kantoor
telefonisch had gewaarschuwd zou hij de
kwitantie ter betaling aangeboden en het
bedrag ontvangen hebben.
Bekl. ontkende alles. Hij had noch' 'de
kwitantie ingevuld, noch aangeboden.
Door schriftkundigen werd echter het
geschrevene op de kwitantie als beklaagdes
schrift herkend. Terwijl het kantoorperso
neel bekl. herkenden aan zijn stem, klee
ding en lichaamspostuur, als den persoon,
die het bedrag geïnd liad. Het bleek nog,
dat bekl. had geteekend met „TI. Jansen",
terwijl de rechthebbende teekende met „H.
P. Jansen".
De Officier van Justitie, Mr. v. Traad,
was van oordcel, dat de oprichting vast
stond. Uit de verschillende getuigenver
klaringen en de rapporten van de deskun
digen achtte Z.E.A. het bewijs geleverd,
dat deze bekl. de oplichter geweest is en
vorderde daarom 9 maanden gevangenis
straf tegen hem.
De verdediger, mr. Thomson, achtte het
noodlge bewijs niet geleverd en pleitte
vrijspraak.
Mevr. de Wed. M. D. P. logeerde in de
maand April te Leiden cn had een
kleermaker laten komen, wien zij verschil
lende verhalen had opgedischt over baar
man, die gepensioneerd zeeofficier in Inddë
zou zijn en daar een zeer goede betrekking
zou hebben. Door deze verhalen wist zij
den kleermaker te bewegen, haar twee
mantel-costumes, een bont en eenige stuk
ken stof op crediet te leveren. Toen het op
betalen aankwam, bleek er geen geld te,
zijn en bleken ook de opgedischte verhalen
uitsluitend op leugens te berusten. -
Ter zake van oplichting vorderde de of
ficier van justitie heden 9 maanden ge
vangenisstraf tegen haar.
De verdediger, Mr. Nathans, wees er op,
dat deze vrouw blijken gaf van psychische
afwijkingen. PI. drong op plaatsing in een
krankzinnigengesticht, opdat zij vandaar
met behulp van de familie vndar een in
richting voor zenuwlijders kan worden
overgebracht..
Naar aanleiding van deze verklaringen,
werd de behandeling 14 dagen uitgesteld,
teneinde de rapporten in te winnen van
een reclasseerings-ambtenaar.
I. T., 18 jaar, los werkman, te L e i d e n,
had zich op 13 Juni schuldig gemaakt aan
diefstal van een fiets van,een schuit aan
de Nieuwe Mare te Leiden. Tegen dezen
bekl., die reeds meermalen is veroordeeld,
werd thans 1 jaar gev. straf geëischt.
De verdediger mr. Sasberg pleitte cle
mentie.
De 29-jarige koopman M. L., zonder vaste
woonplaats, was op 10 Juni op het Stations
plein te Leiden in het bezit gevonden
van een rijwiel. Door de politie onder
vraagd over de herkomst hiervan, verklaar
de hij dit rijwiel in Amsterdam gekocht te
hebben. IT'et bleek echter dat deze fiets op
het station Leiden ter verzending bevracht
was naar Deventer. Op bekl. werden boven
dien nog een perronkaartje en een rijwiel-
strookje bevonden.
Ondanks de ontkentenis van bekl., achtte
de officier het ten laste gelegde bewezen en
vorderde 1 jaar gevangenisstraf.
,Mr. Raymakers achtte dief si al bier niet
bewezen en concludeerde tot vrijspraak.
P. B., zeeman, te Leiden, A. L., los
werkman, en W. L., metselaar, beiden te
Monster, hadden in de maand October 1918
in het Koloniehuis van de Israëlietische Ge
zondheidskolonie te Monster ingebroken en
daaruit verschillende pakken lakens sloo-
pen en banddoeken ontvreemd. Allen be
kenden.
De eisch luidde tegen P. B. en A. L. 1
jaar, terwijl tegen W. L. 6 maanden ge
vangenisstraf.
De verdediger mr. v. Kuyk pleitte cle
mentie.
hoe streng ook de voorgeschreven maatre
gelen waren, de stoutmoedigheid van dc
samenzweerders zou ze verijdelen. -
Een groot aantal burgers en werklieden
hadden een heerlijke herinnering aan de
Bourgondische heerschappij. Sommigen
hunner hadden groote verplichting aan de
Bourgondiërs. Hiertoe behoorde nok Pierre
Sedan. Hij kon niet vergeten, dat hij hei
succes van zijn kunstenaars-loopbaan te
danken had aan de edelmoedige bescher
ming van hertog Philips. Hij herinnerde
zich, dat hij door een Bourgondischen ma
gistraat naar Troyes was geroepen, door
Pierre Darrentières, op wiens aanbeveling
het Kapittel hem had gekozen om het drie
dubbele portaal van de kathedraal te ver
vaardigen.
Van den anderen kant hadden de aan
hangers van den koning, en boven allen
de bisschop Jean Léguisé, sedert de stad
zich aan Karei VII had overgegeven, hem
steeds de grootste welwillendheid betoond.
Maar toch voelde Pierre Sedanne in 't
diepste van zijn hart het meest voor de
Bourgondische zaak. Hij beschouwde het
echter als een misdaad, verraad te plegen
aan de wetten van gastvrijheid, die de
Troyens zoo edelmoedig op hem hadden
toegepast.
Alain, die geheel verdiept was in 't' werk,
waarmoe hij de hand van Hugueiiette
NIEUWE UITGAVEN.
H
Nederlandsen fabrikaat.
Iri 'de aflevering van 20 Juli treffen wij
'ö.a. aan: m 'bI11
Een bijdrage. „Misleidende opschriften"
waarin melding wordt gemaakt van een
misleidende verpakking van tabak, welke
klaarblijkelijk ten doel heeft bij het Zwit-
sersche publiek een niet Nederlandsch fa
brikaat als Nederlandsch te doen doorgaan.
In het artiksjl: /Fabrikant-ivinkeli!eIV
publiek" wordt er op gewezen, dat in de
afgeloopen jaren het onderling vertrouwen
voor een groot gedeelte is verdwenen, en
heeft plaatsgemaakt voor een gevoel van
wantrouwen en haat, waar men ook ziet.
Een wantrouwen ontstaan door grof ego
isme, van profiteeren van de omstandig
heden door veJen, welke hiertoe in de ge
legenheid waren. De schrijver, do heer
Snoek, wijst erop, dat het werkelijk niet
alleen fabrikanten en winkeliers zijn. die
zich hieraan hebben schuldig gemaakt,
evenmin als dat alle fabrikanten cn weder-
yerkoopers in dezen blaam treft. Hij waar
schuwt er voor in dit opzicht zich niet
blind te staren naar het buitenland, waar
wantoestanden, als in Nederland ontstaan,
zich ook hebben ontwikkeld.
Laat men toch bedenken aldus besluit
'de schrijver zijn betoog dat een land
slechts dan tof voorspoed kan komen, "Tn-
dien alle verschillende takken van volks
welvaart tot een gezonde ontwikkeling ko
men, en daarom blijve men de voorkeur
geven aan Nederlandsche artikelen, indien
deze én in prijs èn in hoedanigheid met
buitenlandsche kunnen wedijveren.
Dc heer Ritter vervolgt in zijn reeks ar
tikelen over kunstnijverheid zijn beschou
wing over de goud- en zilversmeedkunst.
„De ontwikkeling der Nederlandsche nij
verheid" bevat het eerste gedeelte van een
algemeene beschouwing hieromtrent. De
schrijver is van oordeel, dat allerwege in
den lande grondslag is gelegd voor een
groot vertrouwen in de toekomst, die den
uitbouw der Nederlandsche nijverheid op
de natuurlijke ontwikkeling harer krachten
zal te zien geven. Die ontwikkeling moge
incidenteel "zijn bespoedigd door den we
reldoorlog, vanaf haar oorsprong heeft zij
het „langzaam maar zeker" van den Ne-
derlandschen volksaard gevolgd, en daar7
door de kracht ontvangen, om hare pro
ducten op de wereldmarkt te doen mede
tellen.
Eindelij!: zij nog vermeld, een, van tal
van' afbeeldingen voorziene beschrijving
van de N. V. gebr. Stork en Co.'s fabriek
van In'jseTi werktuigen te Hengelo.
Gemengde Berichten.
Het mijnongeluk te Heerlen. Omtrent
de mijngasontploffing, die de vorige week
in de mijn Emma te Heerlen vier slacht
offers eischte, meldt men het volgende:
Aan de firrna Meyer was opgedragen het
maken van een tusschenschachtje. Zater
dag 12 dezer werd in het schmhlje voor het
laatst geschoten. Na dit schieten zijn bo
ven in het sfhachtje geen werkzaamheden
meer verricht, wijl door h°t schieten een
kolenlaag bloolgelegd werd die een heel
slecht nevengesieente hoeft.
Dit gesteente brokkelde- af. z.oodat van
Zaterdag tot Woensdag reeds 100 wagons
steen in de steen kóst gehaald waren. Hier
door ontstond boven den schiet vloer een
groote ruimte die de aldaar zich bevinden
de kolenlaag bloot maakte. Deze kolen-
laag moet mnngashoudend zijn cn moet
het bovenste gedeelte van het opbraakje
met mijrgas gevuld hebben.
Het vermoeden bestaat dat zich het geval
als volgt heeft toegedragen. De voorman
is in het schachtje geklommen en is door
het mijngas waarschiji lijk bewusteloos ge
worden. Twee zijner kameraden hebben
getracht hun voorman uit het schachtje te
halen. Toen deze twee ook niet terugkwa
men, moet de derde ook in Jiet schachtje
geklommen zijn. Door een niet te verkla
ren oorzaak is toen een mijngasontploffing
gevolgd met het gevolg dat allo vier de
arbeiders om het leven ?iin gekomen.
De ontploffing werd op bijna de geheele
410 M. verdieping gehoord Men snelde
naar alle richtingen om te zien waar het
onheil geschied was. Bij het schachtje ge
komen vond men een schoen met een voet
erin. Nu begon het reddingswerk dat zeer
bemoeilijkt wci l door bet nog steeds afval
lende gesteente. Daardoor kon eerst op
Donderdagochtend 10 uur op ecu hoogte
van G M. een arbeider in het schachtje ge-
moest trachten te verwerven, wist niets van
de hevige onrust, die de stad beroerde.
Mgr. Léguisé achtte hem om zijn aange
boren talent, zijn volhardenden werklust.
Hij had hem de belangrijke werken toever
trouwd, die toen aan de kerk van Scunt-
Jacques-aux-Nonnains werden uitgevoerd.
Alain had een te hoogstaand karakter,
om deze gunst ooit te vergeten.
Michel, zijn mededinger, kwam uit
Dijon; zijne afkomst verklaarde zijn eer
zucht en zijn neigingen.
Meestér Sedanne had gaarne, dat men
van dezelfde meening was als hij, en nu
had Michel weldra geraden, dat de beeld
houwer er niets op tégen had, dat de Bour
gondiërs weer in Troyes kwamen.
Hij was dus met pleizier dn de samenzwe
ring getreden, die Pierre Darrentières
"smeedde, de samenzwering, waarvan Cla
rence Warwick gerept had tegen Collinet,
e.n waarvoor Bartholdo met. zijn vreemde
karavaan in Troyes was gekomen.
Wie Bartholdo en wie Lionel Bouclien-
coeur was, weten we reeds.
Ook Maugréant is ons bekend: een arme
beer, die in een slop du Chal—Muselé naai
de andere wereld was geholpen.
Maar Probono? de geleerde, de buiten
gewoon geleerde heer? de.beer, die den on-
gelukkigen Avy in moeilijkheden had ge
bracht? X ft
vonden worden, die 'den' afgeslagen vöêfc
miste. De twee anderen vond men op 22
metej hoogte bij elkaar op Vrijdag om II
uur, terwijl de laatste omstreeks 4 uur ge-
Vonden werd ter hoogte vani '00 meter.,
Alle vier waren met brand- en andere
wonden overdekt. De drie eersten vond
men in dc ladderafdceling, de laatste in
de vervoerafdceling.
Een ontvoering. Tn het begin van' 1918
werd het te Enschede woonachtige echt
paar R. uit de ouderlijke macht ontzet.
De voogdijraad vertrouwde de twee kin
deren van dit echtpaar toe aan de zorg
van de vereeniging ..Liefdewerk" Ic En
schede, die de kinderen kreeg, opgenomen
in het gezin van een landbouwer tc Sil-
volde. Inmiddels bleek het noodzakelijk,
dat een der kinderen in een gesticht werd
opgenomen. Het 5-jarig jongetje bleef even
wel in genoemd landbouwersgezin.
Dezer dagen evenwel gebeurde het, dat
de ouders zich per automobiel naar Sll-
volde begaven. Ze lieten de auto in het
dorp wachten en begaven zich toen naar
het huis van den landbouwer, om hun kind
eens te zien. Toen ze weer weggingen, werd
er natuurlijk geen bezwaar tegcil gemaakt,
dat de kleine hun een eindje op den land
weg vergezelde. Van die gelegenheid werd
gebruik gemaakt, zich met het kind uit
de voeten te maken.
In het. dorp gekomen, nam men vlug
in de auto plaats en ging het "full spoed
naar Enschede. Daar werd het 'echtpaar
door de politie aangehouden en in verze
kerde bewaring gesteld, terwijl het zich
straks voor deze ontvoering voor den rech
ter zal hebben te verantwoorden.
Telepathie. Rubini schijnt door som
migen geëvenaard, zelfs overtroffen lo
worden. We ontmoetten iemand, die sean
ces van een Amerikaansclic-n dokter op
Curacao had meegemaakt. Daar werden
wonderlijke staaltjes te zien gegeven. Dcu
dokter werden de beide oogen verzegeld,
verder twee zwarte bolle kussentjes daarop
gejegd en dan geblinddoekt. Voorzorgs
maatregelen dus genoog. Zijn vrouw bleef
op het podium staan en iemand uit het
publiek trok met krijt een lijn, in de aller
grilligste bochten cn kronkelingen, over
den vloer.
De vrouw van den dokter, die de lijn kon
zien, liet haar man door haar gedachten-
inspiratie de heele lijn volgen en, in al ziju
wendingen uitvegen.
Een sterk geval van suggestie vertoonde
de dokter, door als iemand dc hand op
zijn vlakkchand legde, die hand niet meer
los tc krijgen was, de sterksten zag men
daar zich vèrgeefs tegen verzetten. Legde
men twee vingers in zijn hand, die zich dan
daarom sloot, dan gaf hij ieders leeftijd
op of vertelde hoe men gekleed was.
Een geval deed zich voor bij een neger,
bij wien hij de diagnose stelde en vroeg of
de man niet af en .toe pijn in den rug
had, wat deze. bevestigde.
Deze typische voorbeelden verkleinen wel
niet de eigenaardige macht van Rubini,
maar doen toch zien, dat er \ycl meer va«
zulke verschijnselen voorkomen.
Geen wagons. Tc Bovenkarspel-statton
en tc Enkliuizen-marktplaats liggen thans
zooveel aardappelen opgehaald, als men
daar nimmer zag. Opgekocht voor den uit
voer naar Duitschland, konden ze niet weg
door gebrek aan wagons. Om den hoop
niet nog grooter te maken, voordat er wat
schot in komt, besloot men Maandag niet
te markten voor het buitenland.
Met de fiets verdronken. Gisteravond
geraakte een heer, die met den trein to
Assen was gearriveerd en. zich per rijwiel
naar den hee.r O. aan de Vaart.wilde be
geven in de Drentsche Hoofdvaart. Hoe
wel onmiddellijk hulp aanwezig was,
mocht het niet gelukken de levensgeesten
op te wekken.
Baas boven baas. Museum-wachter:
„En dat boek mehecr, was eens het eigen
dom van Cicero zelf."
Amerikaan: „O, dat is nog niets. Bij ons
in het museum is het potlood waarmee
No ach de dieren-opschreef, toen zc twee
aan twee zijn ark verlieten."
Op een droogje. Zaterdagmiddag zat
plotseling geheel Bergen-op-Zoom, cn iu
liet bijzonder het hooger gelegen gedeelte
der stad, zonder een druppel water, omdat
de machinist der waterleiding niet voor
voldoenden toevloed van -water naar den
watertoren gezorgd had. Dank zij het
krachtig optreden van den directeur dei-
gasfabriek was het euvel spoedig verhol
pen; maar wel is genoemde machinist, om
dat hier moedwil in het spel schijnt tc zijn,
voculoopig in zijn betrekking tot nader on
derzoek geschorst.
Probono was niemand anders clan kapi
tein Jean des Roebes!
In deze vermomming was Jean des Ro
ches in de stad gekomen, om aan de saam-
gezworenen de hevelen van den hertog Ie
brengen en de laatste hand te leggen aan
de laatste toebereidselen.
Zelfs zijn schuilnaam hield een bevel in.
Voor de ingewijden was de betcekenis er
van gemakkelijk te begrijpen. In bar-
baarscli Latijn herinnerde Probono eraan,
dat men moest strijden en overwinnen
voor hem, dien men den bijnaam gaf van
„le bori', pro Bono, yoor Philips, hertog
van Bourgondië.
Men kan dus de ontroering begrijpen
van de samenzweerders, die zich op het
Sint-Jansplein hadden bevonden.
Daar men hen gewaarschuwd had zich
bekend te maken aan degenen, die zich'
van dien naam bedienden, hadden de
saamgezworenen, volgens afspraak, on
middellijk hun rechterhand op de borst
geplaatst, met uitgestoken wijsvinger en de
andere vingers gesloten. Op dit leeken her
kende Lionel de vertrouwelingen. Hij had
hun allen dezelfde plaats van samenkomst
opgegeven, en deze ving gewisselde wooi-
den waren het, waardoor Avy's nieuws*
gierigheid waf* opgewekt.
(Wordt vervolgd.)
