[it". Tweede Blad» BINNENLAND. Zaterdag !9 Juli 1919 Nationaal kunnen inzake onze nieuwe Postzegels. Er is ini ons jland vaak niet genoeg aan dacht besteed aan postzegels. Onze-zegels van den laatsten tijd zijn niet mooi met i de. jubileum zegels is een verbetering inge treden en toch zijn deze kleine papier tjes de aandacht waard. Vroeger maakte men werk van de zegels. En terecht immers een postzegel zoo f merkte de Nederlandsche Vereeniging I Voor Ambachts- en Nijverheidskunst op jaat het nationaal kunnen zien. Het is een kunstwerkje op zichzelf, een plakkaat op kleine schaal, waarvan de afmeting omge keerd evenrêclig is aan zijn verspreiding. Daarom is een postzegel van veel belang, t Overal ziet men dit stukje nationaal kun- nen'V Over de nieuwe postzegels, die wij- eer- i lang in ons land zullen krijgen, is het ad- i vies gevraagd van bovengenoemde Ned. ■Vereeniging voor Ambachts- en Nijver- heidskunst. Dit advies is thans aan clen I minister van Waterstaat uitgebracht. Er wordt op gewezen, dat postzegels zijn, i [voorwerpen van nijverheidskunst en.voor gesteld om bij de a.s. uitgifte van nieuwe zegels het volgende in ac.lt te nemen: a. Een algemeene prijsvraag uit te schrif- ven voor welk een program, voorwaarden en inlichtingen bij let advies zijn gevoegd. b. Behalve deze algemeene prijsvraag aan vijf kunstenaars opdracht te verstrek- ken twee entwerpen te maken, één met en één zonder de beeltenis van liet hoofd van den staat. Deze vijf kunstenaars zijn bevoegd met hun ontwerp in de algemeens prijsvraag mede te dingen. Het college van advies uit de V.A.N.K. heeft er zich van verge wist, dat de vijf geschikt geachte kunste- naars jn beginsel bereid zijn de opdracht ■te aanvaarden. Ter toelichting 'van.deze mattier van handelen wordt opgemerkt, dat naast een prijsvraag, die de bedoeling heeft elk ta lent in de gelegenheid te stellen zich te openbaren, de afzonderlijke opdracht aan hepaalde kunstenaars de zekerheid geeft, "dat men het werk van erkende artisten, die aan een enkele prijsvraag vermoede lijk niet zouden hebben deelgenomen, krijgt. Voorts wordt in over weging, gegeven, hm te bevorderen, dat bij het uitschrijven van een prijsvraag door het houden eener tentoonstelling of uitgave van reproduc ties van postzegels van vroeger en later lijd meer algemeene bekendheid daaraan wordt gegeven. De voorwaarden van den prijsvraag zijn m., dat zij openbaar moet zijn voor alle Nederlandsche kunstenaars. De ontwerpen, kunnen in zwart en wit en tevens in kleu- worden weergegeven, maar ten minste snoet er één in zwart en wit en één foto grafische reproductie op de werkelijke grootte gemaakt worden. Alle ontwerpen zullen openbaar tentoongesteld worden. Uit het programma blijkt, dat*de zegels zullen bestaan uit 3 series van verschil lende grootte. De grootste zegel zal die van 10 gulden zijn (241/2 x 40^ m.M.) De tweede serie zijn die van f 1, f 2.50 en 5 gulden (23 x 30j m.M.) en de Ie. serie alle andere waar den, die het bestaande oppervlak (2-1 x 2ö m.M.) zullen behouden. De zegels van 1 gld. en hooger moeten als hooTdmotief de beeltenis van het hoofd 'yan den Staat dragen, de zegels van lagere waarden kunnen versierd 'worden met of zónder beeltenis eh*?en ornament of zinne beeldige figuur dragen, terwijl de zegels boven de waarde van 12y2 cent in twee kleuren kunnen worden gedrukt. Bij cTe beoordeeling van het ontwerp zal rekening gehouden worden met de om standigheid of de gekozen techniek bruik baar is voor het. vervaardigen van post zegels (plaat, boek of steendruk.) Tenslotte een juiste vraag van een in zender in ,,Het Vad.": Zou het overweging verdienen,"om op de postzegel, die hoofd zakelijk voor het buitenland gebruikt wor den (n.l die van 12% cis.), het afbeeldsel van het vredespaleis te laten drukken? Op deze wijze wordt het buitenland da gelijks "herinnerd, dat in ons land een ge- Jiouw staat, waaraan bijna allen hebben meegewerkt om het te maken wat het is. Misschien zou deze herinnering er toe kun nen bijdragen, het gebouw te gaan gebrui ken, waarvoor het eigenlijk gesticht is. Alldus kan de postzegel een goed wer kend reclame-middel zijn. Meer nog, im dien men ons tot slot deze profanatie toe staat: de postzegel kan zijn als een huur- bordje, 3aT"ëenTeêg huis te- huur aanbiedt! STAD EN PLATTELAND. Vóór het aannemen van .de nieuwe sa- lariswet solliciteerden herhaaldelijk hoof den van scholen uit kleinere plaatsen voor onderwijzer in grootere. plaatsen. De be weegreden was in de meeste, misschien alle gevallen, het grootere salaris. Dit is nu al anders geworden. „Het Vaderland" vernam, dat onder de sollicitanten voor hoofd van een school te Wadenoyen on derwijzers waren uit Den Haag, Haarlem en Amsterdam. Hierin is een aanwijzing te zien,, dat het getij bezig is te verloopen. Maar er is nog meer: ,,Het Onderwijs" weet te berichten, dat te Amsterdam vier pas-benoemde leerkrachten intrekking ver zochten van hun benoeming vier tege lijk, wat nog nooit voorgekomen was en dat reeds verscheiden candidaten van de lijst van hij voorkeur benoembaren zich hadden teruggetrokken, toen ze 't „gevaar" van een benoeming zagen naderen. Voorheen richtte de" stroom van sollici tanten zich naar de groote steden, omdat die een veel hooger salaris konden geven dan de kleinere gemeenten, maar reeds heeft de stroom zich verlegd: in Lochem meldden zich voor 4 vacatures bij bet gew. lager onderwijs niet minder dan 219 sol licitanten aan, in Hulst, een klein dorp, 74 voor één vacature, in Egmond 80 en in Schagen 68. Al deze gemeenten behooren tot de derde klasse, die het minste salaris betaalt volgens de nieuwe wet. (Ook voor tal van andere dorpen melden zich groote aantallen aan.) De vele voorspellingen in onderwijsbla den, dat de classificatie noodlottig zou zijn voor het platteland, doordat de meeste sollicitanten naar de steden zouden trek ken, zijn dus niet uitgekomen, integendeel. Bedenkt men, dat onze provinciesteden met de groote steden samen slechts 1.8 millioen inwoners tellen, dat is ongeveer 3/10 deel van onze geheele bevolking, dan moet gezegd worden, dat de classificatie in het belang is van het onderwijs in ver reweg het grootste deel van het land. Naar het zich laat aanzien, verloopt het getij voor de groote steden; de naaste toe komst zal le er en of dit zoo blijven zal en of het noodig zal zijn, de bakens te verzet ten: of n.l. de groote steden een tekort aan voldoende aantallen sollicitanten zullen krijgen en of inderdaad een uittocht van in dienst zijnde onderwijzers van de groote steden naar het platteland zal plaats heb ben. De feiten wijzen dus uit, dat wij volko men gelijk hadden, toen wij, tegen een groot deel der onderwijzers in, volhielden, dat de levensstandaard in de groote steden veel hooger is dan op het platteland. Toch gaat dat gelijk niet zóóver, als uit deze feiten zou kunnen gedistilleerd wor den. Vermoedelijk zijn vele der sollicitee- rende onderwijzers zonder kinderen. En juist de kinderen hebben onze tegenstan ders indertijd uitgespeeld als brengende de duurte op 't platteland, vooral door het kostbare voortgezet onderwijs, dat te lande veelal niet te krijgen is en in een naburige stad moet genoten worden. Dezen factor geeft de „Res.bode" graag toe, maar het platteland heeft nog zooveel voor op de stad, dat de Hek naar buiten te verklaren is, ook al is het salaris daar iets minder. Normaal-Margarine. Door den Minister Van Landbouw is aan de Burgemeesters bericht: dat mogelijk niet is'Uitgesloten dat. houders van normaal - margarinekaarten in meer dan een ge meente 750 gram mais-gries of maisbloem in ontvangst zullen trachten te nemen. Teneinde zulks te voorkomen zooveeT mo gelijk is, komt het hem gewenscht voor, dat- bij het uitreiken van het rantsoen op het lichaam van de betreffende normaal-mar- garinekaart een kruis met gekleurd potlood wordt aangebracht ten teeken dat de uit reiking van het rantsoen heeft plaats ge had. Het arbitrageverdrag met Amerika. Reuter seint uit Washington d.d. 18 Juli, dat de Senaat het verdrag heeft ge ratificeerd, waarbij de arbitrage-overeen komst met Nederland, Italië en Spanje met vijf jaar wordt verlengd.. Opheffing van de N. O. T. Namens het dagelijksch bestuur van het Verbond van Nederlandsche Fabrikanten verenigingen is het volgende telegram gezonden aan den heer Van Aalst, den voorzitter van de Nederlandsche Overzee Trustmaatschappij Ik wensch u geluk met het feit dat de N. O. T. hare werkzaamheden in hoofd zaak kan beëidigen. Mogen spoedig ver geten zijn de onaangename wrijvingen die onvermijdelijk moesten voorkomen door uwe, uitgebreide en diepgaande bemoeiing met 't geheele Nederlandsche bedrijfsleven, doch onvergankelijk blijve de herinnering aan de onschatbare diensten die gij en uwe medebestuurders aan onze nijverheid, handel en scheepvaart, ja aan het geheele Nederlandsche volk hebt bewezen door u te stellen en te handhaven als trustee tus- sehen de Nederlandsche bedrijven en de oorlogvoerende mogendheden." Installatie Staatscommissie Coöp. Vereen. De minister van Justitie heeft' gister middag in een der zalen van zijn departe ment de Staatscommissie, ingesteld bij kon. besluit van 8 Juli j.l. om te onderzoe ken 'of wijziging der wet tot regeling der coöperatieve vereenigingen wenschejijk is dan wel of een nieuwe wet noodig moet worden geacht, een en ander in verband met het onderscheid tusschen coöperatieve en andere vereenigïngen, geïnstalleerd. In zijn rede wees de minister er op., dat de opdracht der commissie een onderzoek betreft naar mogelijke vernieuwing of nieuwen bouw van wettelijke voorschrif ten, die' aan de coöperatieve vereenigingen tot bestaansvoorwaarden en bijzonderen levensregel strekken. Hierbij wordt de aandacht gevraagd voor het onderscheid tusschen coöperatieve en andere vereeni gingen. Het maken van zoodanig onder scheid sluit het bestaan van verband en samenhang niet uit, veronderstelt veeleer hun aanwezigheid. Diensvolgens valt bin nen het kader der verstrekte opdracht ook te onderzoeken of wijziging van andere, dan de zooeven aangeduide wetsbepalin gen wenschelijk is. Dc voorzitter der commissie mr. J. A. A. Bosch, raadsheer in den Hoogen Raad der. Nederlanden, zeide in zijn antwoord, dat de wet op de coöperatieve vei'eenigingen van 1876 is verouderd en dat de commissie zal hebben te onderzoeken of kan worden volstaan met een wijziging der wet, dan wel een geheel nieuwe wettelijke regeling der stof zal moeten worden ontworpen. In elk geval zal rekening worden gehou den met de omstandigheid, dat de regeling der coöperatieve vereenigingen een onder deel vormt van ons vereenigingsrecht. Wij mogen het verband van dat onderdeel met het geheel niet uit het oog verliezen, te minder omdat het niet altijd gemakkelijk is juridisch een scherpe grens te trekken tusschen de coöperatieve en sommige an dere vereenigingen. Spr. deelde voorts mede groote waarde te hechten aan de uitnoodiging in de op dracht der commissie om alvorens aan de voorstellen een vasten vorm te geven met den minister over de uitkomsten van het onderroek overleg te plegen. Daardoor wordt de kans zeer- groot, dat de voor stellen die ten slotte zullen worden ge daan. hun weg naar de Staten-Generaal en wellicht naar het Staatsblad zullen vinden. Mr. TraeteSra houthakker. Dh. Troelstra is thans bezig in de „So cialistische Gids" uiteen te zetten hoe hij de wereld wenscht te vormen. Hij wil voorloopig alleen met ons land beginnen om een staal te geven van zijn machtig kunnen. Maar allicht 'blijft het daar niet bij. zegt de „N. Prov. Gr. Ct.", en het blad gaat dan verder: „De Engelsche schrijver Wells heeft ge- zegt., dat „now everything becomes fluid", nu alles vloeibaar wordt... „the world is plastie för men to do what they will with it... De wereld is kneedbaar geworden, men kan er van maken wat men wil. En Dh. Troelslra denkt- stellig: de man waar van Wells spreekt ben ik. Hij gaat nu nog eens even na of het mo gelijk is dat er hjer als in Duitschland een gemengd kabinet wordt gevormd, met mannen uit verschillende partijen, ook uit de socialistische partij. Dh. Troelstra komt tot de conclusie, dat dit afgesneden is door de November-gebeurtenissen. Hij heeft aan de andere partijen toen een kans gegeven. Maar 'dat. gaat nu niet meer. Het is uit. De „overwinnaar" van November wil van overleg niet meer. weten. Verder vraagt hij of de Koningin zal kunnen worden gehandhaafd. Dit had in November misschien gekund. De machtige man in ons land, de Neder- [lnndsche Lenin of Bela Kun, is echter thans besloten om onze Koningin niet meer te dulden. Hij had haar in November nog wel willen zien als presidente van de nieuwe republiek. Maar dat is nu uit. Weg -er mee. In de derde plaats is de Eerste Kamer niet te handhaven. Ook de RaacL van State niet. En ten slotte kan de politieke orga nisatie door het proletariaat, dat tot de macht gekomen is, niet worden gehand haafd. Veel moet direct worden afgeschaft en veranderd. En dat gaat natuurlijk niet langs den parlementairen weg. Vandaar dat de bijl der revolutie komen moet om alles weg te kappen. Eerst dan kan men tot nieuwen aanplant overgaan. Dat alles wordt neergeschreven niet door een man die geestelijk gekrenkt is door zijn mislukkingen, en vergissingen, maar die door zijn grooten hoogmoed verleid, zich verbeeldt het recht te hebben ons volk te tyranniseeren en van te voren ons ver telt hoe hij het hebben wil. Zelfs „Het Volk" schijnt er van geschrok ken te zijn. Het blad zet boven al dit fraais van zijn chef: een parlementaire op lossing mogelijk, terwijl het artikel juist aangeeft, dat een parlementaire oplossing niet. mogelijk is,- als men tenminste alles wil wegkappen, wat de heer Troelstra daartoe aanwijst. Hij stapt thans door den Nederlandschen tuin en teekent met een krijtstreep aan wat omgekapt moet worden. Alsof hij de meester in Nederland, is. En de sociaal-democraten luisteren, als men van slavenzielen verwachten mag, met grooten eerbied en onderdanigheid. Het is wat fraais. Het is maar goed dat wij weten wat volgens mr. Troelstra kaphout is. Maar het is nog beter, dat. wij even na gaan, wat er, als de bijl van mr. Troelstra kapt, nog meer verdwijnt. Dan verdwijnen ook de wet en het recht. Niemand heeft dan nog eenig recht dan wat hem door mr. Troelstra wordt ge laten. De schrikkelijkste willekeur heerscht. De grofste dwingelandij. Dan verdwijnt alle burgerrecht. Dan verdwijnt de vrijheid van consciëntie, dan verdwijnt ons recht 'op de vrije school en de vrije kerk. Dan verdwijnt alles wat in een strijd van eeuwen is opgebouwd. Heel de Nederlandsche tuin wordt een woestenij. De heer Troelstra en na hem de heer Wijnkoop gaan aan het kappen. Zij laten ten slotte niets staan. En als zij aan een nieuwen aanplant toe zijn, dan ontbreekt hun de kracht. Zij heb ben ook niets om te planten. Laat ons volk dus wél zien waarheen de hoogmoedige dwaze droomen van mr. Troelstra ons zullen leiden. En laat men wel bedenken, dat dit hoog moedig geschreeuw geen leege klank is. Er is waarheid in de woorden van Wells." Het is niet onmogelijk, dat een man als de heer Troelstra de gelegenheid tot kap pen krijgt. De bijl ligt er. En al heeft zijn hand er zich eens vergeefs naar uitge strekt, een tweede keer kan hij meer re sultaat hebben. Ons volk moet niet inslapen, maar zich sterk maken. Ons blijft dreigen het vreese- lijkste kwaad wat ooit een man over ons volk bracht, de schrikkelijkste ellende, waarvan onze historie ooit gewaagde. De communistische raadsleden, Nu in verscheidene gemeenteraden de "aanhangers van David Wijnkoop een of hieer zetels hebben weten te veroveren, is het. noodig te weten, wat deze heeren „in het belang der gemeente" beoogen. Volgens de „Tribune" is dit thans vastg& steld. De actie zal worden gevoerd op re- volutionair-socialistischen grondslag, het geen beteekent, dat geenerlei directe noch indirecte verantwoordelijkheid voor het .besturen van stad en land wordt aan vaard. Wat het politieke optreden betreft, zal vooropstaan het agiteeren voor het Raden stelsel in en contra de gemeenteraden. Opgekomen zal worden voor de verst- mogelijke autonomie der gemeenten, be noeming van liet college van B. en W. door de gemeentenaren en zoo voorts. In financieele zaken zal worden gestre den voor éene belasting over liet 'geheele rijk, waaruit ook de gemee.ntekosten wor den betaald, en bij elke belasting zal wor den rekening gehouden met een minimum inkomen, noodzakelijk Voor levensonder houd, (vrij van belasting, voorloopig tq schatten op minstens f 1500 per jaar. Aan de burgerlijke colleges van burgen meester en wethouders, waaronder ook la verstaan half of heel S.D.A.P.-colleges, zal de begroot,ing niet worden toegestaan... Aan de verkiezing van wethouders "zul len 'de communistische en met hen ver-* bonden raadsleden niet deelnemen. De woningkwestie zal overal in proleta- rischen zin d. w. z. geen permanente noch semi-permanente noodwoningen of volkswoningen, maar arbeiderswoningen, die aan alle tegenwoordige behoeften van woonbaarheid voldoen tér hand geno men worden, en zoolang er een voldoend aantal goede woningen niet aanwezig zijn, zal met alle kraclit op woning-distributie worden aangestuurd. Het spreekt vanzeilf, dat de Communis tische partij geen gelden hoegenaamd zal toestaan voor het Instituut der politie. Voor het bijzonder ónderwijs zal geert cent worden uitgegeven. Voor de werkloozen eischt de Commu nistische Partij van de gemeenten produc tief werk in elk geval een' minimum-be staan in overeenstemming met de tegen woordige loonen en prijzen. De arbeidsduur mag de 45 uren per week niet te boven gaan, en moet zooveel moge lijk gericht worden op een zes-uren ar beidsdag. De loonen moeten boven de al te be-1 isjchejden e itch en de,r arbeiders uitgaan, en ook de pensioenen moeten met de riieu- we loonen en prijzen in overeenstemming wórden gebracht. Zooveel mogelijk zal worden gestreefd naar gelijkmaking der loonen, en togen de overmatige salarieering der hoogste amb tenaren zal worden opgekomen. Er zal geijverd worden voor liet oprich ten door de gemeenten van volksgebou wen, die- ter beschikking der arbeiders zullen moeten worden gesteld voor ver gaderingen enz. De communistische raadsleden verzetteni zich tegen de belastingen op publieke ver- makélijkheden^en vooral tegen de tarief- verhoogingen bij dé gemeente-diensten, dia met de loonsverhoogingen gepaard gaan, en tegen de bedrijfs-winsten, die bij wijzei van indirecte belastingen ip de gemeente kas vloeien. Ten slotte' zullen de Communistisch© Raadsleden ook opkomen voor afschaffing van het gebed ter opening der Raadsver gaderingen. Men ziet, de heeren zijn niet al te be scheiden, wat trouwens ook niet te ver wachten was. Dat zij geen gelden willen toestaan voor de politie Is echter volkomen begrijpelijk en niemand zal zich er over verwonderen dat er wordt aangestuurd op woning-dis tributie'. Dit kan nu! eenmaal niet anders met het oog op de concurrentie in Honga rije en Rusland. Maar twee punten blijven onder de maat. De .vrijdom van belasting op f 1500. per jaar is veel te laag, vermoedelijk staat hier een nul te weinig. En de zes-uxige arbeidsdag is blijkbaar een vergissing. In de Kamer hebben dei Communisten ons een arbeidsdag van twee uur beloofd. Verplichte verzekering van arbeiders tegen geldelijke gevolgen van Invaliditeit en 1 Ouderdom. Wat vooral de werkgever moet weten. Welke personen gelden als werkgevers volgens deze wet? Werkgever is een ieder, in wiens dienst arbeid wordt verricht door een arbeider, Wordt de arbeid verricht in dienst van twee of meer personen, dan is ieder van hen aansprakelijk voor de nakoming der Verplichtingen en is ieder hunner bevoegd tot het uitoefenen der rechten, bij of krach tens deze wet den werkgever toegekend. Heeft de werkgever een wettelijken ver tegenwoordiger, dan is deze mede aan sprakelijk voor het nakomen der verplich tingen. De leden van het bestuur van cene we- derkeerige verzekerings- of waarborgmaat schappij of van een rechtspersoonlijkheid bezittende instelling, gelden ook als werk gevers. De werkgever is bevoegd een persoon in zijn dienst, aan te .wijzen voor de nako ming der aan hem opgelegde verplich tingen. Deze aanwijziug moet echter door den aangewezene mede-onderteekend wor den op een daarvoor vastgesteld model. Door deze aanwijzing geldt deze aange wezene als werkgever. Welke zijn de voornaamste verplichtin gen van den werkgever? FEUILLETON. DE DOCHTER VAN DEN BEELDHOUWER. 6i Avy werd zichtbaar op den top. van den .wankelenden muur. Het is in orde. Doe het licht uit, zei Clarence. En breng eerst dezen ma'n weg. Hij wees Collinet aan. Hij voegde er bij, zich direct tot den met selaar wendend: Onze plannen moeten aanmerkelijk Veranderd worden. Ik zal dadelijk eens on derzoeken, wat die jonge wolf heeft afge luisterd. Als gij mij door omstandigheden juóet spreken, dan kunt ge mij eiken avond bi den molen „De genadé Gods" vinden. Ca heen, hou je bedaard en wees vooral yoorzichtig. Je kunt vertrekken. Collinet had gaarne willen blijven, maar ftet bevel was te beslist. Door twee soldaten ^■geleid bereikte hij weer den weg, waar langs hij gekomen, was. Toen hij weg was deden een paar'korte woorden de ronde onder de schurken. Daarna hoorde men zwaar dreunen. De soldaten rammeiden den wankelenden tnuur met een balk, dien zij in het puin fladder) (gevonden. iEensklaps weerklonk gen schelle kreet. De muur zakte met vreeselijk geraas in elkaar. En alles was weer in stilte gehuld. HOOFDSTUK III, De Voorzienigheid waakte over Avv. De muur stapelde zich boven hem op als een kaartenhuis. De steenen gleden op elkan der; de knaap kwam er met een paar blau we plekken af. Hij had overigens geen tijd zich rekenschap te geven, van wat er met hem gebeurd was. Twee soldaten wierpen zich op hem en duwden hem een prop in den rnond. Toen barstte Clarence in èèn schaterlach uit. We hadden in langen tijd geen wild. gevangen, maar wij hebben vandaag een goede jacht gehad. Vrienden, de plaats hier is heel geschikt voor een rechtbank en het uur is gunstig voor een terechtstelling. Zet dat ventje maar zoolang op zij (hij wees Avy aan) en breng den kerel hier, dien wij daar straks gevangen hebben. De boeven hadden meester Guillemin An- douillect bij de komst van Collinet „Colleme onder een boschje gelegd om hem te belet ten de stichtelijke plannen die hier uitge broed werden, te hooren. Zij wilden hem overigens niet zoo heel veel kwaad doen, daar ze hem reeds zijn beurs, wagen en •paard hadden afgekomen* Laten we hem als een ham ophangen om hem te drogen, stelde er een voor. Deze waardige burger is speksla ger, zoo'n behandeling is zijner waardig, antwoordde een ander. Laten we hem aan zijn vuisten op hangen om zijn nobel lichaam niet te be schadigen concludeerde een derde. Dit voorstel oogstte aller bijval. De spekslager klappertande en zei bij zichzelf* zijn vleeschhouwerij op de Uien- markt, en zijn goede en waardige vrouw vaarwel. Avy, die geheel verdoofd was door den val, voelde vaag dat er iets vreeselijks ging gebeuren. Meester Guillemin was zoo ontdaan, dat. hij zelfs geen kracht meer had om het medelijden der schurken in te roepen. De maan kwam op aan den hoinzon. Vlakbij stond een knoestige eik. Een der kerels klom op een dikken tak. Hij maakte er op ongeveer twee meter van elkaar twee touwen aan vast. Een van zijn makkers laadde Guillemin op zijn rug, terwijl een derde de vuisten van den ongelukkige met de touwen vastbond. 1 Toen deze operatie geschied was, trok de kerel zijn rug onder Guillemin weg en de groote man hing met uitgespreide ar men in de ruimte, beklagenswaardig en toch lachwekkend* Nu komt die jonge snaak aan de beurt, zei Clarence. Hij heeft in ieder ge val verdiend niet £00 vlug bereclitigd te worden en ik zou graag eens nader met hem kennis maken. Kameraden, wij zullen recht spreken. Simon Breekijzer en Vlaam- sche Wolff, jullie zult mijn assessors zijn. Ieder zal op zijn beurt spreken. Wij zullen met z'n drieën beslissen. Vlug wat, we moeten ha ast maken. De drie mannen hamen plaats op een stuk puin. Clarence Warwick ging in het midden zitten. De anderen schaarden zich in een cirkel rondom hem. Avy werd aan den voet van een boom gebracht; men liet hern met den rug tegen den stam steunen. Hij was nog steeds ge bonden en had nog een prop in den mond. Dat het gerecht der boeven zijn be loop hebbe, sprak plechtig de aanvoerder. Zich vervolgens tot den jongeling wen dend, begon hij het verhoor: Wie gij oolc moogt zijn,, gij, die gehei men hebt afgeluisterd, waarvan het beter voor u was geweest, als gij ze nooit geleend had, luister en tracht te onthouden, het geen ik zal zeggen. Opdat je zult kunnen antwoorden, zal ik dien prop laten wegne men. Maar ik waarschuw je, dat een der onzen je overhoop zal" steken, als 't in je brein op mocht komen, om te schreeuwen. Neem je hamer Maigre-Echine en ga naast hem staan. De aangesprokene gehoorzaamde. Hij ging rechts van Avy staan, zijn tooden hamer op den grond steunend. Avy de Engel begon te raden, wat hem boven het. hoofd hing. Guillemin Androuillect hing nog steeds aan zijn tak te steunen. Eensklaps deed zich een dubbel gekraak hooren in het riet van het moeras. Daarna werd 't weer doodstil en Warwick ant woordde, waarop Lionel Bouchencoeur te voorschijn kwam. Op gedempten toon werden eenige woor den gewisseld. Daarna gaf Warwick twee of drie korte bevelen: De eene helft moeUrechts vertrekken, de andere links. Verspreid je zoo vlug mo gelijk. Wij ontmoeten elkaar weer in den molen „de genade Gods". Op weg, kame raden, en geen lawaai maken! Laat dien schelm maar aan zijn boom hangen! Hij heeft niets gezien of gehoord van hetgeen hier is voorgevallen. Als hij wil kan hij ons signalement geven aan de notabelen van zijn goede stad. Daar draai ik mijn hand niet voor om! Onze goede Troyens kennen Clarence Warwick, maar zij kun nen hem niet vangen. Wat deze tortelduif betreft, daar zal ik wel vpor zprgen ei|

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1919 | | pagina 7