Je LeiisÉ Cunt".
Tweede Blad.
Zaterdag 12 Juli 1919
Zegen of vloek.
Wat de mensch gezaaid heeft,
zal hij ook maaien, (ad Gal. 6: 8)
Geen beter middel is denkbaar
om onze zieke leden te genezen
en de christelijke staten tot hloei
te brengen dan de samenwerking
van alle ouders om hun geheele
zorg alléén daarop te richten:
aan zonen en dochters een g o e
de opvoeding te geven.
(H. Lod. v. Granada.)
Eens stonden de twaalf stammen Israels
Vóór God te zamen geschaard: zes stam
men op den berg Hebal en zes op den Ga-
rizim. De vertegenwoordigers van God bij
Joden moesten namens Hem, uitspreken
tie rijke zegeningen, welke hun te wachten
stonden, als zij getrouw- bleven aan hun
iiooge roeping en uitverkiezing tot volk
van God. Zij moesten ook doen weerklin
ken de schrikwekkende vervloekingen,
.welke hen zouden treffen in geval van on-
Iröuw aan hun.roeping in God. „Zie, Ik
stel heden voor uw aangezicht zegen en
vloek: den zegen, indien gij gehoor
zaamt aan de geboden van den Heer, uwen
.God, welke ik u heden gelast; den
vloek, indien gij niet gehoorzaamt
maar afwijkt van den weg, dien ik u thans
aantoon
De groote belangstelling voor het onder
werp, dat wij de laat.ste weken behandel
den, zou mij doen besluiten er nog meer
'over te schrijven, zoo de omstandigheden
iflit voorloopig niet verhinderden. Twee
zaken zijn ons vooral den laatsten tijd,
mede naar aanleiding van het behandelde,
'duidelijker geworden. Vooreerst: de groote
onkunde van vele ik spreek alleen
van welwillende ouders inzake
'de kennis van het leven hunner kinderen
en derzelver opvoeding. Vervolgens: de
groote belangstelling in dit voor 's men-
schen persoonlijk en maatschappelijk ge
luk zoo belangrijke onderwerp, waarbij
(vooral aan den dag treedt een prijzens
waardige gretigheid om zich te laten raden
eri voorlichten in deze moeilijke en hoogst
verantwoordelijke taak van kinder-opvoe-
'ding. Hierop berust ook het groote suc-
tes en niet genoeg te waardeeren nut der
oudersavonden, rn o e d e r-c u r-
fcussen, enz., die in steeds grooter aan
tal mocht het weidra algemeen! op
Vele plaatsen met stijgende voldoening ge
houden worden. Hier zij het mij vergund,
met het oog. op de steeds, toenemende be
langstelling in kinderopvoeding, te wijzen
bp het eenvoudige, hoogst actueele 14-
tlaagsch T ij d s c h r i f t voor R. K.
Ouders én Opvoeders, dat tegen
den geringen prijs van 25 cent per maand
'den wèl-meenenden ouders veel leerzaams
en aangenaams aanbiedt. 1) Daar vindt
inen in de nummers 5 en 6 onder den titel
„Jeugdwerk" een warm en met redenen
bmkle'cd pleidooi voor het nut en de nood-
eakelijkheid van Oudersavonden op alle
plaatsen.
Een Duitsch kindervriend legt de regels
der Roomsche opvoeding- vast in 10 wetten,
die hij „de 10 g e b o d-e.n der ki n-
"deropvoeding" noemt. Het is wel
.waar, dat de vereischten voor Roomsche
iopvoeding niet door den mond van één
man op één bepaalde plaats aan ons be
kend gemaakt zijn, zooals dat gebeurde
«iet de Tien Geboden op den Sinaï. Toch
blijkt uit de behandeling van de verschil
lende onderdeelen dér. opvoeding, wat
G o d van de ouders verlangt. Zoo zijn
deze 10 geboden der kinderopvoeding wel
niet naar den vorni, doch naar den
inhoud: goddelijke verorde
ningen!
lo. Leert uw kinderen naar vermogen
alles, wat voor tijd en eeuwigheid voor
hen noodig of nuttig kan zijn, en wel 'in
't bijzonder vóór, maar ook t ij d e n s
en n a hun schooljaren.
2o. Roeit in hen de ongeregelde
eigenliefde uit, de bron van alle
zonden! door inwendige versterving en
uitwendige harding, door gewenning aan
'onthouding en maat-houden bij alle ge
noegens.
3o. Onderzoekt en bestrijdt ijverig hun
booze neigingen, voornamelijk hun
hoofdgebrek, d. w. z. dat gebrek,
dat het meest in hun karakter op den
jroorgrond treedt.
4o. Kweekt in de kinderen met alle mid
delen den goeden aanleg: in
't bijzonder waarheidsliefde, schaamtege
voel en godsdienstzin.
5o, Houdt een waakzaam oog over
de „kleinen" niet minder waakzaam
over de „grooten", zoowel binnenshuis als
daarbuiten, opdat geen slecht voor
beeld, slecht gezelschap, ge
vaarlijke gelegenheid hen ver
leide.
6o. Houdt streng de hand aan gehoor-
za a m h e i d en wel .om Gods wil
en maakt hun die gemakkelijk door
eigen gedrag, dat eerbied inboezemt
en behandeling, die alleen geleid
wordt door ware, sterke liefde.
7o. Beloont hen, waar zij opwek
king behoeven en bestraft hen, wan
neer anders geen verbetering is te verwach
ten: doch altijd rechtvaardig,
«paarzaam, met warme liefde.
8o. Begint den strijd tegen het kwaad en
de aankweeking van het goede in hen
reeds vroegtij dig, wetend, dat de
eerste zes levensjaren voor de
opvoeding de voornaamste zijn.
9o. Handelt in elk onderdeel der opvoe
ding nooit willekeurig, wis
pelturig, nalatig en buiig,
maar steeds volgens geweten, met harmo
nische eenheid samenwerkend, met vro
men ijver en standvastigheid, waardoor gij
steeds uzelf gelijkblijft.
lOo. Ziet bij de keuze der school vóór
alles naar geloof en godsdienstzin der on
derwijzers, bejegent hen met achting en
eerbiedige liefde en ondersteunt hun on-
derricht en al hun goede pogingen.
En nu, 2) ouders! in naam van God en
met Zijn woord, „leg- ik heden voor uw
aangezicht zegen en vloek. Zegen: wanneer
gij deze geboden van den Heer uw God
onderhoudt, die ik u heden heb voorgehou
den. Vloek: als gij deze geboden van uwen
Heer en God niet nakomt, maar afwijkt
van den weg, dien ik u heden getQond
heb
Zegen "of vloek over uw
kinderen!
Ziet dien knaap, die voor zijn onder
wijzers een kruis, voor zijn speelmakkers
een doelwit voor hun spotternijen, voor
alle volwassenen een voorwerp van afschuw
is. Ziet dien j ongeling, van wiens
woest geschreeuw de straten weergalmen,
wiens naarn hij iedere slechte „streek" ge
noemd wordt, wiens voorkomen door de
hartstochten, reeds vroegtijdig is ver
ouderd, wiens jong leven door doodelijke
ziekte- reeds wegkwijnt, dien een boos ge
weten van de eene plaatsn aar de andere,
wetén van de eerie plaats naar de andere,
onrustig voortdrijft, uit wien trots alle
moeite en zorgen niets goeds of nuttigs
meer te ma-ken is. Beschouwt eens aan
dachtig dezen man, die van ongerechtig
heid leeft, 'die de spot is van de jeugd, die
een last en een gevaaris voor zijn omge
ving, die door eigen schuld in ellende leeft
cn met 'n vloek tegen den dag zijner geboor
te sterft. Ziet die ziel, die van vrij kind
Gods geworden is slavin van satan, van
lichten en lichtenden tempel des H. Góesles
een duistere hel van wilde lusten, die
door ondeugden verteerd, een leven zonder
genade leidt, dat met een eeuwigen -dood
zal eindigen. Heli-zonen eri Kaïns
dochters, die vloekwaardige schand
vlekken 'der menschelijke samenleving,
waarvan het verleden ons verhaalt en de
tegenwoordige tijd ons nog zooveel erger
lijke voorheelden laat zien... wat zij waren
en wat zij zijm dat heeft bijna zonder uit
zondering een verkeerde opvoe
ding van her\ gemaakt.
Maar niet alleen dezulken: ook die lau
we, koude, „ongelukkige" wcreld-
lingen, vol aardschgezindheid en zonder
hoogere beweegredenen van leven; die
mensehen, wier „buik hun God" is, voor
wie geld en tijdelijk goed alles is en rijk
dom met- een gemakkelijk leven het hoog
ste geluk; die zelfzuchtige, koude egoïsten,
die voor zich alléén leven en zonder daad
werkelijk medelijden anderen in ellende
zien stervenook zij zijn de vrucht van
een verkeerde opvoeding. Waarom zijn er
zoovelc-n hoogmoedig, dat zij zich laten
voorstaan op iets, wat zij toch niet van
zichzelf hebben? Waarom zijn er zoovelen
vol afgunst, dat zij hun evenmensch het
geluk niet gunnen, dat "*God dezen toebe
deelt? Waarom" zijn er zoovelen lauw en -
traag in den godsdienst? Waarom kunnen
zoovelen geen kruisen dragen of moeilijk
heden met de vereischte gesteltenissen?
Waarom voelen zoovelen een leemte in hun
(Leven en waarom gevoelen zij zich zoo „on
gelukkig"? Zoovelen!Zoovelen!
Omdat z ij niet goed z i j n op
gevoed! Omdat zij niet leerden „1 e-
v e n". Schrikkelijke gedachte voor ouders!
de schuld te zijn van het ongeluk, dikwijls
tijdelijk en geestelijk te zamen, van hun
kinderen, aan w.ie zij toch door een n a-
t uurl ij k e n band van liefde
verbonden zijn!
Van den anderen kant: wat weelde voor
het ouderhart! zonen en 'dochters te heb
ben opgevoed, op wier voorhoofd het zegel
der God-gelijkvormigheid glanst; uit wier
oogen de rustig vreugde eener deugdzame
ziel schittert! Wat 'n ouderwedde: kinde
ren te hebben grootgebracht, die zich ge
lukkig gévoelen in de nabijheid van den
God huns harten en die allen gelukkig
maken, dié met-hen in aanraking komen.
Wat. een troost voor 't ouderhart: menschen
aan de "samenleving te hebben geschonken,
die tevreden zijn met bun vlijtigen arbeid;
die goed doen, waar zij kunnen; die alles,
wat goed, edel of nuttig is, met woord en
daad steunen: menschen. die vooraan dur
ven staan in den strijd van het goed tegen
het kwaad, in den strijd met Christus te
gen satan en zijnen aanhang;.menschen,
die sterven in'de zoete herinnering aan
hun reine jeugd en worden ten grave ge
dragen door de achting en liefde en
dankbaarheid! hunner medemenschcn!
Kortom, de goede opvoeding heeft het in
handen zulke tijdelijk en eeuwig ge
lukkige menschen te vormen, die door hun
leve.ru den vromer? wenseh vervullen:
Schreiend vingt gij het leven aan,
And'ren juichton om u henen,
Zorg, dat bij uw henengaan
Gij moogt juichen, anderen wecnen!...
Ouders!„lieden leg .ik voor uw aange
zicht (in- uw handen!) zegen of vloek"...
-over uwe kinderen!...
Zegen of vloek over de
m e ns c h e 1 ij k e samenleving.
Niet alleen het wel en wee van den enke
ling hangt af van zijn opvoeding, maar
haar invloed strekt zich ook uit over
de medemenschen, vooral nakomelingen.
Ieder mensch, ook de onbeduidenste, is een
deesem, dat, onder de massa tijdgenooten
gemengd, ze meer of minder veredelt of
bederft, naarmate hij beter of minder of
slecht is opgevoed. Dit begreep de H.
Joan. Chrysostomus ook zoo goed: „Dat
is het juist, wat de geheele wereld in wan
orde brengt: dat wij n.l. onze kinderen niet
goed opvoeden en alleen maar voor hun
tijdelijk bezit en niet voor hun ziel zorgen"
„Geen beter middel is denkbaar", zegt
de II. Lod. van Granada, „om onze zieke
zeden te genezen en de christelijke staten
lot bloei te brengen dan de samenwerking
van alle ouders om hun zorgen allècn daar
op te richten: aan zonen en dochters een
goede oj) voeding te geven
Nog oen woord van deai If. Joan. Chrysosto-
mius Iaat ons het gewicht zien, 'dat hij aan
een goede opvoeding hecht: „voedt gij een
degelijk-deugdzamen zoon op, dan- zal deze
ook op zijn beurt deugdzame kinderen op
voeden en zoo zal langzamerhand een keten
van deugdelijk leven allen verbinden, een
keten, waarvan gij de eerste schakel zijt
Laten dus de ouders het wel bedenken,
welke gewichtige.en invloedrijke plaats zij
in 'de menschelijke samenleving innemen,
ook al staan zij nog zoo laag op de maat
schappelijke ladder! Of de Kerk haar ze
genrijke macht kan ontplooien of in haar
werken belemmerd wordt: of de staten
welvarend zijn of hun ondergang tegemoet
gaan; of de gemeenten gelukkig zijn of ver
dierlijkendat alles hangt niet zoozeer
af van de overheden, van Paus of bisschop
pen of ministers of politie: maar vooral van
vaders cn moeders, die den staat burgers,
de Kerk leden geven. En als er termen zijn
om over liet 'zedelijk verval onzer eeuw te
klagen, dan moeten wij daarbij bedenken,
dat do weg, waarlangs het volk tot een
beteren toestand kan komen maar dan
ook komen zal! niet op de eerste plaats
is: wetenschappelijke, en inclustricele voor
uitgang noch grondwettelijke bepalingen
of overigens hoogst nuttige honden en ver-
ccnigingonmaar eerst, cn vooral: een
Christel ij k e opvoeding! Wij
hebben geen gebrek aan bekwame staats
lieden en uitstekende diplomaten; ons ont
breken geen uitmunten,de ministers en
toon-aangevende actie-mannenmaar
wij hebben nu vooral behoefte aan v a-
d c rs en moeders, die weten
te leven en op te voeden. Al
het aardsehe goed, dat wijnastreven en
bezitten is slechts dan goed, als het door
goede menschen gebruikt wordt; in de
band van boosdoeners wordt zelfs het
beste een vergiftigd wapen tot zelf ver won
ding en ziele-moord. De goede zoowel als
slechte menschen kiemen, groeien op en
bloeien op den bodem der familie: het kornt
er dus maar op aan, welken aard, welke
hoedanigheid deze bodem heeft...
Ouders! „ik leg heden voor uw aange
zicht (in uw handen!) zegen en vloek"
over de menschelijke samenleving
Zegen of vloek over de
ouders z e l i.
„Wie zijn zoon onderricht d. w. z.
in tucht opvoedt zal eer van hem
beleven en onder zijn huisgenooten
om hem geroemd wordenSterft de
vader, dan is het als ware hij niet gestor
ven: want hij liet zijn evenbeeld na." Al
dus de II. Geest, öp een andere plaats de
zegeningen van de opvoeding besprekend,
zegt de Goddelijke Wijsheid, van de moe
der, hoewel evenzeer den vader geldend:
„gij zult zalig worden door kinderen voort
te brengen, zoo gij volhardt in geloof en
liefde en heiligmaking met zedigheid."
Bij deze aardsehe en heraelsche beloo-
ningen voor go e d e kinderopvoeding
legt de Wijsheid van den grooten Opvoe
der ook in enkele .woorden eenige gevolgen
der verkeerde opvoeding vast. „Wie wind
zaait, zal storm oogsten „Beter is het
kinderloos te sterven, dü» goddelooze kin
deren na te laten. Hebt geen vertrouwen
op hun leven en verlaat u niet op hun ein
deEen dwaas kind is het hartzeer zij
ner moeder." Zoo drukt, de H. Geest zich
uit over een deel der slechte gevolgen,
waardoor een verkeerde opvoeding zich
hier op aarde reeds (allereerst op de op
voeders zelf!) wreekt. Van den kant van
verkeerd opgevoede kinderen staat hun
ouders te wachten: verwaarloozingr ver
achting. verwensching, smaad en schande
bij hun medemenschen, harteleed en nij
dige blikken, moede handen zonder hulp
en zwakke ouderdom zonder, steun, bittere
dood in verlatenheid, een graf zonder
dankbare tranenEn dan de eeuwig
heid!
De H. Joan. Chrysostomus aarzelt niet
deze vreeswekkende waarheid uit te spre
ken: „wie iri de opvoeding nalatig is ge
weest. heeft van God geen vergiffenis to
hopen!"
Ouders! „heden leg ik voor uw aange
zicht (in uw handen!) zegen én vloek!"
over uzelf!
Het is.w,aar: kinderen opvoeden volgens
plicht en gevreten is een zwaar werk. Me
nig offer rnoet gebracht, menig kruis ge
dragen worden. De vruchten echter van
de goede opvoeding zijn voor ouders, kin
deren en maatschappij zóó veelvoudig en
zoet, dat zij alle moeite licht maken, zoo
als de H. Geest waarachtig-waar uitdrukt:
„zi j gingen'en gingen 3) en weenden, ter
wijl zij hun zaadkorrels uit
strooiden; maar met gejubel zullen
zij komen en komen 4), beladen met
volle schove n."
„Wat de mensch zaait, zal hij ook
maaien"zegen of vloek!
G. P. J. v. d. BURG,
Ilageveld. Pr.
1) Redactie-adres: J. Uijlings. Admiraal
de Ruijtervveg 84 te Sloten bij ifmsterdam.
2) Deze en volgende gedachten heb ik
gedeeltelijk ontleend aan mijn werkje over
practis«he kinderopvoeding: „Ouderzorg
cn Ouderwedde", verkrijgbaar te Leiden
bij K. Fercken. 108 bladz. f 0.82V£.
3) d. vv. z. langzaam en met moeite.
4) d. vv. z. vol vreugde en met rassche
schreden.
Uit de Pers.
NA HET CONGRES.
In een nabetrachting over het Congres
van den R. K. Centralen Raad van Bedrij
ven schrijft De Tijd deze vvaatdeererï
de woorden:
„Dit Congres was een werk-congres. Er
zijn geen huldigende redevoeringen gehou
den, er was geen feeststemming: daar was
het Congres te strikt zakelijk voor, geheel
in overeenstemming trouwens met het ge
wichtige punt van behandeling. Maar me
nigeen in de zaal zal toch wel even dank
baar hebben opgeblikt naar de stoere fi
guur, die daar bescheiden achter op het
podium zat, prof. Aengenent, die zich in
waarheid, de leermeester mag noemen van
cfé vele sociale leiders, die thans hot prac
tise!) werk zullen gaan doen, wat" liij hun
in zijn geschriften voorhield.
Maar er waren toch ook wel ontroerende
momenten. Het'optreden van den ouden
Jan Smit, voorzitter van den Ned. R. K.
Volkshond, den zes-en-zestig-jarigen vete
raan, riep een welbesteed leven van strijd
tegen vooroordeel en ook wel miskenning
in de herinnering op. Terecht mocht deze
pionier der arbeidersbeweging wijzen op
de verandering der tijden. Jan Smit is van
de oude school: liij was geen vrijgestelde,
maar overdag, hij de zware slagen van het
smidswerk aan de Marinewerf overdacht
hij, wat hij 's avonds aan zijn mannen
zeggen zou en wat er allemaal nog gebeu
ren moest; en er waren ook nog geen cur
sussen in de sociologie, maar zijn rappe
geest en zijn groote liefde voor de arbei
ders vonden spoedig den juisten weg van
de leiding en al is het thans de vakorgani
satie, die liet huis bouwt, de palen in den
grond zijn geslagen door Jan Smit- en zijn
mannen, aan wie het Congres dan ook zijn
hartelijke hulde niet heeft onthouden."
DE DUURTE.
Aan een artikel in Het Centrum
over „Do duurte" ontleenen we het vol
gende:
„Nu is niet te verwachten, dat cle prij
zen van vóór den oorlog vooreerst zullen
terugkeeren.
Dat zal wellicht nimmer meer het geval
zijn, zoomin hier als elders.
Er zijn oorzaken voor de prijsstijging die
men in afzionbaren tijd niet ongedaan zal
kunnen inaken.
De abnormale duurte der kolen en de
hooge vrachtprijzen verklaren veel.
Maar ze verlaren lang niet alles.
De ergerlijke oorlogswinstmakerij houdt
aan, en het streven, om die winstmakerij
op den ouden voet voort te zetten, dient,
zoo krachtig mogelijk te worden bestreden.
In de eerste plaats geldt dit natuurlijk
voor de noodzakelijke levensbehoeften.
Maar ook ten aanzien van andere gebruiks-
en verbruiksartikelen is het onduldbaar,
dat het publiek stelselmatig wordt geplukt.
Onze Regeering is er terecht toe overge
gaan haar bemoeienis met distributie- en
andere maatregelen in te perken, ten einde
aldus zoo spoedig mogelijk de normale toe
standen te herstellen.
Natuurlijk moet dit geleidelijk geschie
den en zonder schokken of .schokjes schijnt
het niet te kunnen gaan.
De minièter van Landbouw staat daarbij
voor een zeer moeilijke taak-, want hij heeft
rnet velerlei factoren rekenschap te hou
den. cn raadselachtige verschijnselen doen
zich voor.
Dat daarbij de adviezen hem in de Ka
mer gegeven zeer uiteenloopen, behoeft wel
nauwelijks te worden gezegd.
Het-is deze weck gebleken bij de behan
deling der wetsontwerpen inzake de be
schikbaarstelling van levensmiddelen.
Maar vrijwel algemeen is de klacht over
het kunstmatig opdrijven of- hoog houden
der prijzen door producenten en tusschen-
personeri.
Wanneer de overheid er in slagen kan
daartegen maatregelen te nemen, en daar
bij steun en medewerking vindt van het
publiek, zal een groote stap in de goede
richting zijn gedaan.
Bijslagen bli.iken ook nu nog onvermij
delijk, maar dit stelsel heeft onmiskenbaar
het nadeel, dat het eenerzijds norms
efschen aan den fiscus stelt, anderzijds de
prijzen, in 't algemeen genomen, op hoog
peil houdt.
Dat systeem kan dus niet duurzaam
wezen en alleen bij wijze van noodmaatre
gel dienst doen.
Vermindering der duurte moet de leuze
zijn.
En indien hot niet mogelijk blijkt die
vermindering langs den weg der vrije en
eerlijke concurrentie te verkrijgen het
trustwezen is ook op Nederlandsehen bo
dem geen onbekend verschijnsel meer
deinze de regeering niet terug voor het ne
men van krachtige maatregelen als prijs
zetting en uitvoer en andere verboden.
Wat dan in 't belang zal zijn zoowel van
de volkswelvaart als.van de gezonde.maat
schappelijke en economische verhoudin
gen."
AFBREKEN.
In een vergadering van R. O. O. B. een
vereenigihg van katholieke openbare on
derwijzers'te Amsterdam, is de vraag ge
daan of er nu niet kan worden opgetreden
tegen het afbreken der openbare schóól in
de katholieke bladen en de meerderheid
der vergaderden kwam toen tot de slot
som, dat er niets aan te doen was. Door
openbare onderwijzers en door.hun orga
nen, aldus redeneerde men; wordt herhaal
delijk aanleiding gegeven tot het signa-
leereri van feiten en het zijn deze, die de
openbare school afbreken.
Het is goed, dat deze vraag eens gesteld
is'en dat men dc gelegenheid kreeg haar
ook in een gezelschap van openbare onder
wijzers onder dc oogen fc zien, aldus „De
Tijd".
'Volkomen onjuist is het, dat katholieke
bladen de openbare school afbreken. Zij
zijn daartoe niet in staat. De openbare
k school is een Staatsinstelling, zooals het
legér, het belastingwezen en de waterstaat,
en geen pers, al is ze nóg zoo venijnig, en
al ware zij tot in de uiterste volmaking ge
organiseerd. vermag aan zulk een instel
ling afbreuk te doen.. Haar critiek kan
slechts invloed hebben op hare inwendige
functies of op baar uiterste verschijning!
De katholieke bladen hebben niet anders
gedaan da-n het streven' en het effect der
openbare school in het licht te stellen. Van
die school hebben de aan haar verbonden
onderwijzers de leiding; terwijl een groot
deel hunner zich onafgebroken tot liet pu
bliek wendt en ons overstroomt met zijn
sociale, politieke en soms ook paedagogi-
sche wijsheden is het vanzelf sprekend,
dat de katholieke pers daaraan behoorlijk
aandacht wijdt en het publiek op delioog-
te houdt van het peil, waarnaar de open
bare school gedreven wordt.
Als dit hier cn daar tot of beneden het
nulpunt daalt, 'dan is zulks niet de schuld!
van de katholieke bladen, maar van da
openbare onderwijzers en het is al evetn on
vermijdelijk als de zaak zelf, dat dit door
hun katholieke collega's wordt erkend. De.
katholieke bladen breken de openbare
school evennttnaf als de leden van
R.O.O.B. Zij breekt zichzelf aft
Gemengde Berichten.
De schippersstakïng welke zich vooral
te Amsterdam cn Rotterdam doet gelden,
wordt ook te Nijmegen gevoeld. De meeste
schippers liggen stil en zij, die nog willen
varen, worden door de stakende collega's
tot vastmeren gedwongen.
Mond- en klauwzeer. To Oerle zijn in
vijf verschil lende stallen gevallen van hef
gevreesde mond- en klauwzeer vastgesteld.
De ziekte neemt sterk toe, zoodat alle
krachten worden ingespannen om grootere
uitbreiding te voorkomen.
Ongelukken. Tc Malden bij Nijmegen
raakte het tweejarig zoontje van den land
bouwer H. met zijn halsje verstrikt in een
schommel, waarin zijn oudere broertje hem
had geplaatst. Terwijl de dreumes even
alleen werd gelaten, valt het ventje om en
bleof in de touwen hangen, met het nood
lottig gevolg, dat het stikte.
Te Oss is het Sjarig dochtertje van dep
heer v. O. in een tobbe met water gevallen
en verdronken.
De inbraak te Tiel. Gelijk men weet,
is indertijd een brutale, inbraak gepleegd
bij den rijksbetaalmeester te Tiel.
Dé dader bleef tot nu toe onbekend en
loopt nu al sinds zijn misdaad in den
nacht van 27 op 28 Juni straffeloos rond.
Thans is een belooning van f 250 uitge
loofd op de aanhouding of aanwijzing van
dezen inbreker, die als lieer gekleed moet
zijn cn zich te Tiel heel deftig voordeed.
Onder den trein. Door den trein uit
Beekbergen naar Apeldoorn werden Woens
dagmiddag nabij een overweg drie koeien
van den landbouwer J. Nieuwenhuis Jr.
aangereden. Een der dieren werd gedood
en de beide ander^ moesten wegens da
zware verwondingen, die zij hadden opge-
loopen, worden afgemaakt.
Liefhebbende echtgfnoote. Der. café
houder H. Rebergen te Veenendaal is door
zijn vrouw met eeu mes een gevaarlijke
wonde in de hartstreek toegebracht. Da
toestand van den getroffene is van einsti-
gen aard.
In kokend water. Tijdens de afwezig
heid der ouders geraakte te De Ri.ip het
bijna driejarig zoontje van ds. de Most
van Spijk in een tobbe met kokend water,
waardoor het kind zich zoo deerlijk brand
de, dat het na een dag smartelijk lijden is
overleden.
Industrie en handel. De van 9 tot 18
Aiig. te Wormerveer te houden tentoonstel
ling voor Industrie en handel dier plaats,
belooft oen goed geheel te worden; wij
vernemen dat daaraan een „kermesso
d'éte" -verbonden, wordt, uitsluitend van
goede zoo mogelijk van eerste rangs in
richtingen, die op een in de kom der ge
meente gelegen terrein, een mooie stand
plaats krijgt.
Ek-n zeer aaag gestelde, entreeprijs voor
tentoonstelling on kermisterrein, zal een
bezoek elkeen mogelijk maken. Ook wordt
een keurig affiche» door een bekend kunst
schilder ontworpen, dezer dagen verspreid.
Duurdere melk. De melkshjtérs te
Utrecht besloten den melkprijs te brengen
op 20 cent per liter, die van karnemelk
c.n taptemelk op 10 cent per liter en ftes-
schenmeTÏÏ op 21 cent per heele en 11 cenfc
per halve flésch. Vastgehouden wordt aan.
den regel, 'dat bakkers 1 cent minder be
talen dan het publiek.
Motorongeluk. De heer M. is Woens
dagavond "te Heerlen op don l oek van een
straat met zijn motorfiets in volle vaart
tege.n een 'in beweging zijnde auto gere
den. Met gebroken been en ernstig ge
kneusd, is M. naar het ziekenhuis overge
bracht.
Onder de tram. Het vijfjarig eenig
zoontje van de familie. B. aan den Park
weg, te Nijmegen, dat met een bal aan het
speleh was, viel. juist toen de tram pas
seerde, in de Hezelstrnat over de rails.
Hoewel de conducteur oogenbükkelijk
stopte, geraakte het arme kind onder d»
tram cn was onmiddelijk dood.
Smokkelen. Tc Roosendaal is een par
tij platina.in beslag genomen van f 250,000.
Spoorwegdiefstal. Uit een doos. ver
zonden van Wageningen naar Amsterdam
is voor een bedrag van plm. f 170 aan zij
den stoffen ontvreemd.
Hollandsche arbeiders in Noord-Frank
rijk. Een paar Ncderlandsche arbeide-rs.
die eenige weken in dit door den oorlof-
zoo zwaar geteisterde gebied hadden door
gebracht, zijn niet erg te spreken over dk
ontvangst.
Er is, deelden zij aan „Het Volk" mede
een massa werk en groote behoefte aan ar
beidskraehten. En er wordt grof geld ver
diend ook! rh Reims bijv. worden loonen
betaald van 15 tot 30 francs daags bij een
achturigen arbeidsdag. Maar het leven is
er schrikbarend duur. In Parijs-moest voor
een kamertje met éen bed voor twee per
sonen 1G francs worden betaald. Uitslui
tend voor logies. En ook elders worden
zeer hooge kamerhuren en pen sionp rijzen
gevraagd. In Reims bijv. wel 90 fr. per
week voor een bed.
Bovendien wordt er aan den acht-uren-
dag lang niet de hand gehouden, daar do
ongeorganiseerden, begeerig naar veel
loon, lange dagen maken en zelfs Zondags
arbeid verrichten.
Ondanks de hooge onkosten kan er als
regel van het verdiende wel een aardig
sommetje opzij worden gelegd.
Erger is echter dat het Fransche volk
een geweldige hekel schijnt te hebben aan
Hollanders, die men vereenzelvigt met
Duilschors en die mon dan ook geregetfl
