Ju Leitt Conrant".
Derde Blad.
Ingezonden Stukken.
BINNENLAND.
Zaterdag 12 Juli 1919
Staten-Generaal.
TWEEDE KAMER.
Avondvergadering van
Donderdag.
Levensmiddelendebat.
Aangenomen worden o.a. de wetsont
werpen belreffca>de wijziging der Indische
begrootmg en de beg rooting van Koloniën
voor 1919 (duurtebijslag) feu veriïooging
van de petiüebegrootiiig i «treffende op
leidingsbrigade dor Rijksvc&d wacht, bij
dragen voor vakonderwijs voor de politie
en nadere wijziging der wet betreffende de
maten en gtwichten en weegwerktuigen.
Daarna wordt voortgegaan met de be
handeling van de wetsontwerpen betreffen
de de beschikbaarstelling van levens
middelen.
De heer Van der Tempel (S.D.)
wijst er op dat zooveel artikelen zeer duur
blijven en raadt don Minister aan zijn be
leid te wijzigen wil hij den geest der onte
vredenheid niet steeds meer prikkelen.
De heer Duymaer van Twist
(A.R.) acht de kritipk van den heer Staal
man: inzake het Centraal Bureau voor de
distributie van visch misplaatst en vindt
voorts den prijs die de boeren ontvangen
voor de aardappelen, te laag.
De heer A. P. Staalman (Chr. Hist.)
laakt, het rapport inzake het onderzoek
met betrekking tot de gestie van het Cen
traal Bureau voor den Visch.
De heer Weitkamp (C.H.) sluit zich
aan bij den heer Duymaer van Twist, voor
wat betreft de kwestie der veen-koloniaJe
aardappelen en wijst op de groote winsten,
gemaakt door dp exporteurs en op de hoo
ge prijzen van verschillende artikelen, ver
oorzaakt z.i. doordat er te veel tusschen-
personen m den handel zijn. Alleen coöpe
raties kunnen hier hulp bieden.
De heer Snoeck H enkemans
(Chr. Hist.) bestrijdt het betoog van den
heer Sannes over de wenschelijkheid dat
de overheid ingrijpt in de productie. Z.i.
zal de productie daardoor niet verhoogd
worden. Spr. meent dat de Regeering voor
het brood en de aardappelen bijslag moet
bSjven geven. Inzake de groenten vraagt
spr. 's Ministers medewerking om een de
bacle te voorkomen, ook doet hij een be
roep op 's Ministers hulp voor de gemeen
ten die veel carbid hebben ingeslagen voor
de lichtlooze gezinnen en daarmede nu
blijven zitten.
De heer Van Rave steij n (Com. P.)
betoogt dat wij met dezen minister van den
wal in den sloot zijn geraakt.
De M i ni s t e r van Landbouw
zal een onderzoek instellen naar de oorza
ken van de duurte door een enquête
commissie.
Hij weigert toeslag te geven 'op de prij
zen van artikelen die op normale wijze in
prijs zijn gestegen.
Als melknood dreigt tengevolge van te
teel, verwerking tot kaas met het oog op
de hooge kaasprijzen, zal een kaasmaak-
terbod niet uitblijven.
Door middel van uitvoerverboden zal te-
ten s prijsregelende worden opgetreden.'
De broodprijs zal 10 pCt. lager kunnen
Jorderi door grooter graanaanvoer uit
Zuid-Amerika.
Op den broodprijs zal een toeslag worden
verleend zoolang de garantieprijs hooger
is dan de were-ldprijs.
Op den aardappelprijs zal na 1 Januari
weer toezag worden gegeven ora den prijs
op 10 cent te houden.
Ook aan coöperaties zal gelegenheid wor
den gegeven aardappelen op te slaan.
De Rijstdistributie zal millioenen kos
ten. En rijst is bovendien geen populair
voedsel.
Hierna wordt gerepliceerd.
De stemming over de motie-Sannes be
treffende verlaging der broodprijzen en
aardappelprijzen wordt uitgesteld tot
Burgen.
De heer Schaper licht een amendement
toe om f 8000 subsidie voor den Tuinbomv-
feuilleton.
EEN EDEL HART.
237)
'Ofschoon de zaak zooveel mogelijk ge
heim was gehouden, stond de binnenplaats
van het kasteel vol volk; en toen Jacques
met zijn hooge gestalte voorbijkwam, zijn
uiterst deftig voorkomen en zijn sympa
thiek gelaat, den arm gevende aan zijn
kleindochter, ontblootte het mansvolk eer
biedig het hoofd.
In de kerk werd het huwelijk ingezegend
floor een priester met breed voorhoofd,
wiens gelaat oneindige zachtheid uitstraal
de. Aan de smalle kroon grijswordende ha-
jen, welke zijn denkend hoofd omkranste,
kon men zien dat hij een monnik was.
Pater Sirice had zelf de twee verloofden
jn den echt willen verbinden. Het thema
dat hij in zijn eenvoudige, maar hartroe
rende aanspraak ontwikkelde, luidde: ,,Het.
geluk ligt in het kwijten der plichten". Hij
maakte geen groote zinnen, en toch perste
hij tranen uit ieders oogen.
Toen Souriquette, aan de zijde van Mau
rice, en Jacques en Laure aan den over
kant naar de rue Denfert terugreed, kon
Qj geen woord spreken; doch hare hemels
blauwe oogen zeiden duidelijk en welspre-
7 Weest gezegend, gij door wie ik zoo
felukkig ben!
I Maar aankomende in -$t dierbare huis.
raad voor handelswezen naar het buiten
land te schrappen.
De Minister acht de subsidie nood
zakelijk tfoor de instandhouding onzer
bloembollcukwfxrkerij.
De heer Snoeck f! o n k e m a n s be
strijdt eveneens hei amendement-
De stemming over het amendement en
het vierde der aan -Ie orde zijnde supple-
toire Landbouwbegrotingen wordt aange
houden. De andere drie worden zonder
hoofdelijke, stemming aangenomen.
Te 11 uur 46 worden de beraadslagingen
verdaagd.
Vergadering van gisteren.
DE ARBEIDSWET AANGENOMEN.
Twee amendementen aangenomen van den
heer Smeenk. Zingen van liederen.
Nadat men bver de eerste 25 artikelen
drie dagen had gedaan, is de Kamer gis
teren in één middag door de laatste 75
heengekomen. Het ging reeds zoo onver
wacht snel met de artikelen 26 en 27, die
de bepalingen betreffende een overgangs
tijdperk inhouden. De minister zeide, dat
deze artikelen even onmisbaar waren als
art. 24 dat de heer Dresselhuys had willen
verzachten. Juist met het oog op deze vei
ligheidskleppen had hij aan de onverander
de redactie van art. 24 zoo streng kunnen
vasthouden en dus kon hij hier nu ook
geen amendement aanvaarden.
De heer Schaper trok daarop, om
de Kamer een stemming te besparen, het
amendement van zijn fractie in en hij en
de zijnen slemden toen, met. de revolutio
nairen, tegen de artikelen 26 en 27, die met
55 tegen 24 stemmen werden aangenomen
Er kwamen daarna slechts nog zeer en
kele momenten van beteekenis. De Kamet
verlangde de wet heden af te doen en naar
huis te gaan en maakte, telkens wanneer
een spreker optrad wiens ingrijpen men
niet strikt noodig vond of die wat lang
sprak, zulk een daverend lawaai, dal ein
delijk de voorzitter moest dreigen met slui
ting van de vergadering. Zoozeer was men
bedacht op spoed, dat, toen de heeren
Dresselhuys en Oud een amendement-Kolt-
hek steunden (eenvoudig om mogelijk te
maken dat het zou worden toegelicht), dit
de verontwaardiging van den heer Scha
per wekte.
Alle amendementen, op twee na, werden
ingetrokken of verworpen. De twee, die
werden aangenomen, waren afkomstig van
den heer Smeenk (A.R.). Het eene be
doelde, den nachtarbeid voor bakkers
nog slechts voor ten hoogste één jaar mo
gelijk te maken (telkens voor elk geval af
hankelijk van de vergunning van den
Minister). Dit werd aangenomen met 43
"tegen 36 stemmen; vóór stemden: de S. D.
A. P., de revolutionairen, de vrijzinnig-de
mocraten, de anti-revolutionairen (behalve
de heer VerLoren), de christen-democraat
A. P. Staalman, de christen-sociaal Van
de Laar, drie christelijk-historischen (de
heeren Schokking, Bakker en Weitkamp)
en de Katholiek Kuiper, Hierbij kan tevens
worden iaangeteekend, dat de Minister, op
aandrang van den heer Schokking, het
verbod om vroegtijdig brood te bezorgen
ten gerieve van het platteland beperkte tot
versch brood.
Het andere amendement-Smeenk, dat
(met 38 tegen 36 stemmen aanneming
vond) voert 26 in plaats van 17 vrije Zon
dagen voor koffiehuisbedien
den in.
Dit zijn, gedurende de gansche behan
deling van het ontwerp, de twee eenige
amendementen die werden aangenomen in
weerwil van bestrijding door den Minister.
Het amendement-S m e e n k om voor
het winkelpersoneel reeds thans de 48-
urige werkweek in te stellen kon de meer
derheid niet halen; met 42 tegen 37 stem
men is het verworpen. (Voor de revolutio
nairen, sociaal-democraten, vrijzinnig-de
mocraten, de meerderheid der aanwezige
anti-revolutionairen, de katholiek Haaze-
voet, de christelijk-historicus Bakker en de
rechter wilden Staalman en tVan de Laar.)
Van de belangrijke amendementen noe
men wij nog dat van den heer Schou
ten, die voor het winkelpersoneel alge-
heele Zondagsrust vroeg. «Dat gaat niet bij
deze wet, antwooordde de minister, win
keliers zonder personeel en Joodsche win
keliers zouden er al te zeer door bevoor
recht worden. Mettertijd bij de wettelijke
regeling van de winkelsluiting, waarmede
de minister van Landbouw ibij de Kamer
zal komen, kan deze zaak nader worden
bekeken. De heer Schouten hield voet bij
stuk, doch kreeg alleen de stemmen van
zijn naaste geestverwanten mitsgaders^ die
waar zij opgeroeid was onder de teedere
hoede van Laure, naast die fabriek wier
ziel en schutsengel zij geweest was, wacht
te haar een andere aandoening. Al de
oude werklieden van Vallauris, een dag
verlof hebbende gekregen voor de gelegen
heid, verwachtten, in Zondagskleeding en
beladen met bloemen, haar, die zij zoolang
gekend hadden als het „bazinneken", veel
woorden werden haar niet toegestuurd;
maar toen zij de voorbereide aanspraakjes
in de kelen hoorde stikken, wanneer zij de
weenende oogen ze weenden van blijd
schap glinsteren zag, toen liep haar ge
moed vol en riep zij uit:
God! wat is het goed aldus bemind te
worden!
't Was in 't volle van den zomer: een
prachtige dag. Laure had de tafels doen
dekken onder de groote boomen van den
hof, en, zooals eertijds bij de oude families,
aten meesters en dienaars samen; want
Vallauris had al zijn vroegere 'bedienden
en werklieden ter bruiloft genoodigd.
Nog denzelfden avond vertrok de fami-
ile naar Astarac. Daar vond zij eerepoor
ten, bloemen, optochten, vreugdeschoten
met de macht.
Bij de vroolijke en luidruchtige bevolking
geeft iedere gebeurtenis aanleiding tot
vreugdebetoon. En konden de brave lie
den grootere blijdschap genieten dan haar
gelukkig te zien, die weldaden onder hen
gestrooid had, die hunne zieken verpleegd
en hunne kinderen bemind had.
van de heeren A. P. Staalman en Van de
Laar.
Een punt van bijzonder belang kwam nog
ter sprake bij art. 64. Mevrouw Groe-
neweg (S.D.) verdedigde daarbij een
amendement waardoor ook de geestelijke
zusters en diaconessen in ziekenhuizen on
der de wet zouden vallen. De heer Rut
gers (A.R.) en de Minister betoog
den echter dat het niet ging om religieu-
sen arbeid en dat men dien everain kan
beperken als b.v. dien van een priester of
van een predikant. Het amendement werd
verworpen met 47 tegen 30 stemmen, rechts
tegen links, behalve dat de vrij-liberalen en
de eenige nog aanwezige Unie-liberaal
(de heer Lely) tegenstemde.
Ten slotte werd de wet aangenomen met
69 tegen 3 stemmen, die van de aanwezige
revolutionairen.
En toen deed zich iets voor dat nog nim
mer in de Kamer was bijgewoond.
Terwijl vele leden, zoo van links als van
rechts, naar den Minister gingen om hem
geluk te wenschen (vooraan kwam de
heer Schaper) en de Minister zich zoo
spoedig mogelijk beijverde om zijne achter
hem staande ambtenaren te bedanken,
klonk plotseling uit den uilersten linker
hoek der Kamer het Achturenlied, dat zoo
vele jargn buiten de Kamer in vergaderin
gen en op straat is gezongen. Toen dit ge
zang door de leden der S. D. A. P.-fractie
staande was beëindigd (de Voorzitter had
na de eerste tonen ijlings de vergadering
gesloten) en door 'de rest vande Kamer
kalm was aangehoord alleen de heer
W ij n k o o p riep even: Schei uil met
jullie comedie!" werd aan de overzijde
der Kamer door den heer Duymaer van
Twist het Wilhelmus aangeheven en op
de banken rondom hem krachtig meege
zongen. Ook dat werd bedaard aange
hoord.
En toen ging men, wederzijds voldaan,
op recès.
EERSTE KAMER.
Vergadering van gisteren.
Hulde aan de bijzondere onderwijzers.
De Eerste Kamer heeft haar bijeenkomst
besloten met het aannemen van de wijzi
ging der posttarieven (in weerwil van den
tegenstand des heeren Van Embden
(V.D.) die meende, dat men wel tot norma
ler tijden had kunnen wachten om te zien
of de verhooging op den duur wel noodig
was en die tegenstemde met den heer P o-
1 a k (S.D.) en van de onderwijzerssalaris
sen. Het voorstel betreffende de posttarie
ven werd verdedigd o.m .door den heer v.
Wichen (R.K.) Uit de besprekingen
over de onderwijzerssalarissen valt, als
eenig nieuwe, aan te teekenen, dat de heer
Van der Feltz (U.L.) een verbodsbe
paling aanbeval om te voorkomen, dat,
door steun uit particuliere kassen boven
de Rijkssalarissen, het bijzonder onderwijs
nu fqitelijk een voorsprong zou krijgen
boven het openbare. Iets dat de heer Van
Lanschot (R.K.) bestreed als in strijd
met de persoonlijke vrijheid.
Zoowel de liberaal B e r g s m a
als de katholiek G i 1 i s s e n brachten
hulde aan de mannen en vrouwen die zoo
vele jaren lang hun krachten aan het bij
zonder onderwijs hadden gegeven voor
mindere salarissen dan ze bij het openbare
hadden kunnen krijgen.
'n Welverdiende hulde, waarbij wij ons
gaarne andermaal zouden willen aanslui
ten.
Vermelden we ten slotte nog dat de Ka
mer haar goedkeuring heeft gehecht aan
het voorstel orn op de pensioenen en wacht
gelden 20 pet. duurtetoeslag te leggen. De
heer Van Embden (V.D.) wilde nog
wat meer geven, doch minister de Vries
had daar geen ooren naar.
Intusschen deelde min is ter De
Vries mede, dat er een wetsont
werp in wording is om op de pensioenen
een blijvende verhooging te leggen.
De Kamer is na afdoening der huishou
delijke raming op reces gegaan.
Buiten verantwoordeliikheid der Red)
Geachte redactie,
Het zij mij vergund in uw veelgelezen
blad nog eens terug te komen op uw be
richt over ,,eene benoeming" in de courant
van 1.1. Vrijdag.-
Hier werd beweerd, dat de directrice der
Laure, Jacques waren overgelukkig, Ro-
selin was in den hoogsten hemel.
Ik wil niet dat er in deze streek nog
een enkele noodlijdende zij, vrienden, zeide
hij hun, de handen drukkende welke hem
yan alle kanten toegereikt werden.
't Geleek een paradijs op aarde.
Jacques, verjongd en gelukkig, woonde
bij zijne Souriquette; hij verliet haar nooit.
Maurice vereerde en beminde hem als een
ware zoon.
In 't groote huis, zoo lange jaren stil en
somber, weerklonk nu van den morgen tot
den avond gezellige kout, vroolijk gelach,
muziek en gezang. Hij bewoonde met Laure
en den kleinen Maxime het kasteel van Ar-
gelles, maar de twee buitenverblijven lagen
zoo dicht bij elkander, dat Vallauris even
veel op Astarac vertoefde als in zijn huis.
Laure had het zoo gewild. Zij begreep
dat de zoon van Inès niet onder hetzelfde
dak kon wonen met Jacques de Rhodes;
de knaap zou hem te veel aan Diane her
inneren. De graaf begreep dit edelmoedig
inzicht en hij zegende er de brave vrouw
om. Hij trachtte zelfs haar dia schoone
daad te vergelden.
Inderdaad, nooit had hij nog den voet
op Argelles willen zetten. Maar was daar
nog wel reden toe, sinds het voorheen ge
vloekte verblijf bewoond werd door die
deftige en verkleefde lieden, die hij oprecht
beminde? Hij drong al de treurige herinne
ringen terug en nam een besluit.
Wanneer verzoekt ge mij met de kin-
H. B. S. voor meisjes de sollicitante mej.
A. Langezaal niet op de voordracht heeft
geplaatst, omdat zij katholiek is, zonder
dat er bijgevoegd werd, dat het vak het
welk mej. L. zou hebben te onderwijzen,
geschiedenis was Nu komt het mij
voor, dat een overtuigd katholiek docente,
aan een openbare M. M S. dh. vak inder
daad niet kan onderwijzen zonder in con
flict te komen óf met haar oige-n overtui
ging óf met de groote meerderheid van de
leerlingen of hare ouders. Er is geen vak
dat zoozeer met godsdienstige overtuiging
te maken heeft als geschiedenis. Een con
fessioneel protestante zou ook op geen neu
trale school benoemd worden, om dezelfde
reden Een niet katholiek heeft toch ook
geen kans op een benoeming op een katho
lieke schoot!. Enkel in de vakken waar de
godsdienst niet geheel is ingeweven kan
dit zonder stoornis van overtuiging ge
schieden.
Om hej bovenstaande toe te lichten her
inner ik hier nog even dat mej. I. Lange-
zaol, scheikundig ingenieur, reeds gerui-
men tijd aan de M. M. S. alhier werkzaam,
indertijd No. 1 stond op de voordracht, on
danks de concurrentie van een niet-ljatho-
lieke candidate, n.l. mej. v. d. Weijden,
een studiegenoote van mej. L., van gelijke
leeftijd en verwachtingen Die voordracht
waf,zooals alle voordrachten, door de com
missie van toezicht in overleg met de
"directrice gemaakt. De katholiciteit van
deze docente i3 toen niet genoemcPom-
dat dit met het vak niets te maken heeft.
Ik geloof dan ook dat de „bekrompenheid
en benepenheid" slechts bestaat in de ver
beelding van enkele personen, die de zaak
ndet precies doorgedacht en doorgevoeld
hebben. Wij katholieke docenten hebben
daar nooit iets van ondervonden.
Ik hoop dat de gang van zaken hiermee
wat duidelijker is geworden aan de redac-
tje en de lezers van de courant.
U dankend voor de verleende plaats
ruimte
E. C. M. AEWERDONK,
Leerares in nutt. en fraaie hand
werken H. B. S. voor Meisjes.
Wij hebben bewondering voor den durf
van de geachte inzendster om bovenstaan
de meening te uiten. In den gemeenteraad
was er niemand, die zoo iets stouts durfde
beweren. De vrijzinnige voorzitter van de"
Commissie van toezicht zei-de juist het te
gendeel, toen hij verklaarde, dat hij nooit
dulden zou. dat iemand, wie dan ook, o m
de beginselen zou worden uitge
sloten van het leeraarschap, in casu van
het doceeren der geschiedenis!
Maai- grooter dan onze bewondering voor
de vrijmoedigheid, waarmede mej. A. hare
meening uit, is zij veroorlove ons het
ronduit tè zeggen onze ergernis over die
meening zelve!
Een katholiek (of confessioneel protes
tant) zou niet in een openbare onderwijs
inrichting geschiedenis mogen onderwij
zen, omdat daarbij ,,de godsdienstige over
tuiging te maken heeft"...
Dat wij van een katholiek deze meening
vernemen eerlijk gezegd: dèt ergert ons!
Ook in de wetenschap der geschiedenis
is de waarheid éen. En een katholiek kan
niet als wetenschappelijk man of vrouw
als vaststaande waarheid of on
waarheid mededeelen, wat een andere niet-
katholieke wetenschappelijk man of vrouw
als vaststaande onwaarheid of waar
heid zou leeraren.
Wel willen wij toegeven, daf er kans
bestaat, dat een Je>eraar(ares) in de geschie
denis zich laat leiden door zijn (haar) over
tuiging in het naar voren brengen of naar
achter schuiven van bepaalde feiten of ge
beurtenissen.
Zoo bestaat er kans, dat een niet-katho-
liek en zéker een anti-katholiek, dat een
vrijzinnige of socialistische docent(e) de
zegenrijke wereld-hervormende arbeid van
mejiigen Paus zal wegdoezelen.
Uit dit voorbeeld blijkt reeds, dat, als een
katholiek niet op een neutrale inrichting
de geschiedenis zou kunnen onderwijzen,
zulks door niemand zou kunnen gebeu
ren, daar een ieder een godsdienstige
overtuiging heeft, welke dan ook, al is 't
er ook een van min of meer negatieven
aard!
Dat juist degenen, die een kathol i-e-
k e overtuiging hebben, moeten worden
uitgesloten „bekrompen" en „benepen"
antipapisten wenschen zulks, doch zelfs de
meesten dezer (wij herhalen 't) durven 't
niiet ronduit verklaren!
'f Zijn daarentegen juist de katholieke
docenten, die b 1 ij kens de ervaring
deren op eenen maaltijd? vroeg hij Laure,
reeds den dag na zijne terugkomst.
Mevr. Vallauris begreep aanstonds zijne
gedachte.
Hoe, zeide zij hem met vochtige oogen
wilt gij naar Argelles komen?....
Ten uwent, zeide hij met nadruk. Wel
zeker.
Laure dreef de kieschheid zoover alles
uit het huls te verwijderen wat herinnerde
aan Diane en hare pleegdochter. Met hare
behendige handen herschiep zij alles zoo
goed, dat, toen mijnheer de Rhodes kwam,
de woning niet meer dezelfde scheen.
Alleen de kamer in welke de oude mar
kiezin d'Argelles gestorven was, bleef ge
ëerbiedigd. Ook toen de graaf de beeltenis
zijner oude vriendin in 't oog kreeg, bleef
hij er lang voor staan. Hij was zeer ont
roerd.
Ik had gedacht, dat. die herinnering u
niet pijnlijk zou. vallen, sprak Laure, vol
angst, omdat zij de smartelijke plooi weer
op het voorhoofd van Jacques bemerkte.
Ach! lieve hemel, neen! sprakdiij. Zij
was zoo'n goede ziel!
Waarom schijnt ge dan te lijden?
Och, kom! 't Is al voorbij. Maar nie
mand kan 't verhelpen dat zoete herinne
ringen ook wel eens bittere opwekken...
Het volgende jaar was geheel de streek
weer in feest. Mijnheer de Rhodes hield
een kindje over de doopvont dat Jacques
heette, zooals hij. Daarmêe was hij over
grootvader.
op neutrale inrichtingen anderer gevoe
lens het meest daadwerkelijk weten
te respecteeren!
Dat de directrice van d© meisjra H.B S.
wel eens in andere vakken katholieke
lee.raressen heeft aanbevolen, am bewijzen,
dat haar bij de on/farhavig© benoeming
geen „bekrompenheid en benepenheid"
mag worden verweten!
Ja zoo hebben de liberalen steeds gd-
h and old In betrekkingen, waarmede de
godsdienstige overtuiging niets te maken
had. daarin mochten ook wel katholieke
worden benoemd. Doch de invloedrijke po
sities deze moesten zijn voorbehouden
voor de menschen met vrijzinnige begin
selen!!
Als mej. A. haar meening zou hebben
„doorgedacht en doorgevoeld" zouden vol
gens haar de katholieken (en confessioneel-
protestanten) van verschillende invloed
rijke posities moeten worden geweerd!
Doch wij zijn aan de geachte inzendster
(die wij gaarne willen blijven respecteereö)
verschuldigd, om als vaststaande aan te
nemen, dat zij niet heeft „doorgevoeld en
doorgedacht" wat zij schreef; dat zij onder
een suggereerenden invloed is geraakt van
partijdige en eenzijdige voorlichting.
Intusschen zijn wij haar dankbaar, dat
in haar schrijven wederom een bewijs is
geleverd, dat do directrice der meisjes-
H. B. S. mej. L. heeft willen weren pit harir
onderwijs-inrichting, omdat deze k ir
tholiek is.
Zulks -blijven wij heeten bekrompen eri
benepen, zulks noemen wij: schandelijk.
Red.
Het toezicht op den ex-keizer.
Reuter seint uit Parijs:
Het Nederlandsche antwoord op den
brief der geallieerden nopens den gewezen
keizer zegt, dat Nederland zich zijn inter
nationale verplichtingen bewust is, maar
dat het in de volledige uitoefening van
zijn souvereine rechten moet worden ge
laten.
Naar aanleiding van dit bericht ver
neemt het Korrespondentiebureau, dat
deze korresponden tie geen betrekking had
op uitlevering, maar op mogelijke ont
snapping van den ex-keizer en den ex-
kroonprins. De mogendheden hebben na
melijk den 28en Juni een vertoog gericht
tot de Nederlandsche regeering, waarin zij
werd aangemaand daartegen in hot belang
van de orde maatregelen té nemen. De
regeering heeft daarop geantwoord, dat zij
zich 'vrije uitoefening harer souvereiniteit
moest voorbehouden.
Organisatie van dienstboden.
Naar „Het Centrum" verneemt, is op
de jongste vergadering van het Doorl.
Episcopaat aangaande de organisatie van
huispersoneel besloten, dat, indien op
eenige plaats te eeniger tijd R. K. Dienst
boden-Organisatie noodzakelijk wordt ge
acht, deze moet geschieden in den Vrou
wenbond.
Of verlof gegeven zal worden hangt af
van de wijze, waarop de organisatie wordt
ingericht. Deze inrichting zal dan nog aan
de goedkeuring van iederen Bisschop moe
ten worden onderworpen en ertoe moeten
leiden, dat de katholieke opvatting van het
gezin worde hersteld.
Afzonderlijke of eigen organisatie van
dienstboden zijn derhalve uitgesloten..
Boteruitvoer.
De minister heeft het uitvoerpercentage
van de productie van de gecontroleerde
boter over de week van 29 Juni tot 5 Juli
vastgesteld op 25.
Uitvoer van Engelsche goederen naar
Nederland.
Reuter seint uit Londen d.d. 11 Juli:
De Board of Trade meldt dat goederen
van lijst c, met uitsluiting van alle
goederen van lijst D thans vrij als
vrachtgoed zonder persoonlijke licenties
naar Nederland mogen worden uitgevoerd,
mits die goederen aan de N. O. T. gecon
signeerd zijn voor de werkelijke geconsig
neerde.
De voedingmiddelen van lijst c en de
vrije goederen mogen zonder licensie uitge
voerd en zonder consignatie aan de N. O.
T. De licensie zijn nog vereischt voor de
a, b, d-lijsten; de N. O. T.-certificaten al
leen voor de goederen van lijst D.
En later kwam er nog een zusje bij.
Ik wil dat zij Laure-Roselin heet, zei
de jonge moeder, nog heel plat, maar toch
vol vastberadenheid en wilskracht.
En stiller voegde zij er bij, de hand van
Maurice drukkende:
Thuis zullen wij haar Rosou noemen.
Ge kunt denken hoe dat Laure trof.
Wat Roselin betreft, hij was vol verruk
king en herhaalde maar gedurig:
Iedereen zegt dat zij op mij trekt! Ja,
zij is het evenbeeld van haren grootvaderl
Hij hechtte zich aan dit kindje gelijk een
dier scl w 1 n U-n uit het gebergte zicH
aan .1 echt. Men kan Roselin
niet v.iii-uf hij In ei'L Rosou op zijnen-arm,
op zijnen schouder, op zijn hoofd!
01 als het kindje hem voor de eerst©
maal „vader" zal noemen, zal het voorzeker
de gelukkigste dag zijns levens zijn...
En Diane?... Nooit had de familie nog
last van haar. Zij leefde nog eenigen tijd in
't buitenland 1 niemand, buiten Laure,
wist waar zij verbleef. Alleen mevr. Val
lauris dit uitgelezen edel hart, bleef
haar in betrekking, en aar geregeld
oqderstand, totdat de dood een einde
maakte aan haar misdadig en ellendig
leven.
Laat ons hopen dat de rampzalige be
rouwvol voor den Opperste» Rechter ver
scheen.
EIND»
