fint". ll Derde Blad. BUITENLAND. Uit de Omgeving. Zaterdag 5 Juli 1919 f Een gevangen prooi. Dat is wei de ex-keizer Wilhelm, die öndien men de telegrammen uit Londen gelooven mag op. het punt staat aan de geallieerde en geassocieerde regeeringen te worden uitgeleverd. Deze quaestie treedt thans in een acuut stadium, ook voor onze regeering. Een internationaal gerechtshof zal te Londen zetelen, in het land waar Wil- helm'g moeder werd geboren, waar zijn eigen neef als Koning Regeert, waar hij vroeger de gast was van zijn grootmoeder, de bekende koningin Victoria. Er moet wel een gejuich onder het En- gelsche volk opgaan, als de man, die eens op het toppunt van zijn macht verklaard heeft, dat de Angel-Saksische geest Duitschland's grootste tegenstander is, als verslagen en vernederd misdadiger den voet op Engelsch grondgebied z-al zetten. De woede, die- zich jarenlang tegen de zen man opgekropt heeft, zal zich botvie ren, als hij in de vroegere staatsgevange nis, den Tower, den dag van zijn veroor; deeling zal afwachten. Een oordeel zal niet geveld worden, den ex-keizer wacht slechts veroordeeling, meent het „Vad.". We zouden dit laatste niet gaarne beamen. Steeds nog hopen we op de rechtvaardigheid niet alleen, maar ook' op de clementie van eerlijke rechters. Die zullen we vertrouwen het naar recht en geweten handelen, en niet him lusten botvieren op den ex-keizer, die thans de weerlooze is van een wraak-wel- lustig volk, en zeker niet alleen schuldig staat aan het uitbreken van den oorlog en de misdaden, met dezen gepaard gaande. f Hervorming bij College-gelden. Eenigen tijd geleden berichtten wij het voorstel van de Senaat der I eidsche Universiteit, om de et Ilegege'den af te schaffen. Nu dit voorstel van verschillen de zijden instemming vond, is het niet ongewenscht, er een en ander van te schrijven. Temeer, Jaar het hier betreft- oen zaak \-an groot belang, die bijzondere overweging verdient in onzen democrati- schen tijd, en dan ook wel aan de orde zal komen bij de a.s. behandeling van de Hooger Onderwijswet. Bij de kwestie van afschaffing van col lege-gelden rijst de groute vraag: aan vie komt het nadoel van dezen maatregel' En 'dan is het antwoord: niet aan de hoog leeraren, die, meer dan vroeger, hun goede salarissen genieten, maar louter en alleen komt het nadeel op rekening van 's Rijks schatkist. 't Betreft hier dus een zeer ingrijpen den maatregel. Als motief voor aanvaar ding heeft men aangegeven, dat de uni versiteiten aan haar roeping in hooger mate kunnen beantwoorden, als de toe gang tot de lessen vrij is en geen door de wet geschapen belemmeringen remand weerhouden de vruchten van een op zelfstandig denken en voelen gericht on derwijs te plukken. Dat tot die belemme ringen in de eerste plaats behoort de" door de wet gestelde eisch, dat zij, die zich voor Hooger Onderwijs aanmelden, gel delijke draagkracht bezitten. Dit is de theoretische zijde van het vraagstuk. En we voelen er wel iets voor, omdat we van zeer nabij de on-evenredig- heid tusschen kapitaalkrachtigheid en ta lent tot studie aan onze universiteit con stateerden. Maar daar 13 verder de practische zijde, die- voor den minister van Financiën on getwijfeld zwaarder weegt, dar. de theo retische voor den minister van Onderwijs. Het voorstel van den Leidscheri Senaat toch zal geld, zeer veel geld kosten. Of juister: men moet dan de navolgende be dragen derven: De begrooting van 's rijks middelen vodr 1919 schat de som der col legegelden van de drie rijksuniversiteiten op f 370,000. Daarbij komt een bedrag van 1250,000 voor collegegelden aan de Tech nische Hoogeschool. Verder nog verschil lende bedragen voor collegegelden aan an dere instellingen van Hooger Onderwijs, die hetzelfde lot zouden ondergaan. 't Wil ons voorkomen, dat het gemis van deze- reuzen-bedragen zwaarder weegt dan het gewenschte doel, dat men zich stelt. Immers maakt het te betalen collegegeld slechts een kleiner of grooter deel uit van den geldelijken druk, die aan de universi taire studie is verbonden. Voor velen be staat dit bezwaar niet of is het althans gemakkelijk te dragen; voor anderen is het ongetwijfeld drukkend, maar wordt hieraan tegemoet gekomen door studie beurzen, die in ruimer mate dan vroeger worden verleend, en waarvan 'de toeken ning steeds uitgebreider kring plaats Niet alleen wij, ook de heer P. van Geer maakt in ,,De Nieuw© Courant" deze opmerking. Hij wil echter bemidde laar zijn, en doet een tusschen voorstel, hieruit bestaande, dat aan de instellingen van hooger onderwijs een evenredig schoolgeld wordt ingevoerd. In dier voege, dat de grootte van het te betalen college geld afhankelijk wordt gesteld van de draagkracht der ouders, gelijk deze blijkt uit de aanslagen in de belasting. Ge makkelijk is de schaal zoodanig te rege len, dat de schatkist hierbij geen schade h'jdt, en toch het doel: de studie voor on- TOrmogenden te bevorderen, wordt bereikt. Wq voelen veel voor de idee des heeren Van Geer, die de democratische geest geenszins negeert. Gaarne -bevorderen we Kosteloos hooger onderwijs aan .minder ©situeerden, maar dan moeten niet zij, die het wel betalen kunnen, er dc ruimste resultaten van beleven. Schoolgeld naar draagkracht, dat kan hij het hooger on derwijs evengoed betracht als bij het la ger- of middelbaar onderwijs. Dien kant moet het uit. We twijfelen niet, of minister De Visser zal het raiso- nabele van schoolgeld naar draagkracht beseffen. En verder zal minister De Vries wei de financieele zijde van het- vraagstuk belichten. De Vredesonderhandelingen De Osservatore Romano en de uitlevering van den keizer. De „Osservatore Romano" (het orgaan van het Vaticaan) houdt zich in zijn num mer van 25 Juni bezig met de uitlevering van den keizer. De „Köinische Volkszei- tung" ontleent daaraan het volgende, naar wjj in de ..Kölnische Zeitung" lezen: Het orgaan van het Vaticaan houdt zich in de eerste plaats bezig met de samenstel ling van het gerechtshof. De overwinnende mogendheden zullen degenen uitkiejen, die over den vroegeren keizer zullen recht spreken; de klager zal dus het gerechtshof vormen, dat den beklaagde moet hooren. In het strafrecht is dit, zacht gezegd, een zeer ongewoon geval. Zelfs toegegeven, dat de,'mogendheden door en door eerlijke per sonen, die met groote juridische kennis toe gerust zijn en de allerbeste eigenschappen aan den dag leggen' en ook in het ,,jus" den weg weten zooals geen, als rechters uitkiezen, dan is toch het feit zelf, dat zij door de bij de uitspraak geïnteresseerde partij uitgezocht zijn, een voldoend motief voor „legittima suspizione' Na de samenstelling van het gerechtshof moet de beklaagde er voor verschijnen, dus moet zijn uitlevering van Nederland ge- eischt worden. Als Engeland zich in de zelfde positie bevond als Nedjerland al dus werd aan een hooggeplaatste Britsche persoonlijkheid gevraagd hoe zou het dan zulk een eisch beantwoorden? Enge land zoo luidde het bescheid zou dan waarschijnlijk in het geheel niet antwoor den. Maar als het verlangen zoo werd er aan toegevoegd van een bedreiging vergezeld zou gaan? Dan zou Engeland zeker antwoorden, maar met zijn kanon nen! Nederland, dat door en door bezield is met een gevoel van eigenwaarde, zou on getwijfeld hetzelfde antwoord geven, d.w.z. het zou verklaren, dat het asylrecht op zijn gebied onaantastbaar en heilig was, juist zooals dit in Engeland het geval is. Zal de Entente geweld willen gebruiken om Ne derland te dwingen haar den beklaagde uit te leveren? Zeker zou het kleine Neder land niet zooals Engeland met behulp van kanonnen kunnen antwoorden", doch dan zou de Entente aan het sedert het begin van den oorlog voornamelijk ook door president Wlilson verkondigde beginsel, dat met de rechten der kleine staten evenzeer moet worden rekening ge-houden* en dat deze even heilig zijn als.die der sterkere, onmiddellijk allen grond ontnemen. Als de beklaagde voor het gerecht ver schijnt, begint het proecs. Over welk mis drijf, vraagt de „Osservatore", moet hei gerechtshof uitspraak doen? Geheel afge zien hiervan, dat sommigen op de aankla gende mogendheden de woorden a an het Evangelie zouden willen toepassen: „Wie uwer zonder zonde is, werpe den eersten steen," kan toch niet ontkend worden, dat bij dergelijke misdrijven, vooral onder mo narchistisch regime, meer de regeering dan de persoon van het staatshoofd de \erant- woordelijkheid te dragen heeft. Verder moet het gerechtshof de naaste en de ver deraf liggende oorzaak van den -oorlog in aanmerking nemen om de verantwoorde lijkheid te kunnen meten en ze hem ten laste te leggen, die schuldig bevonden wordt. Dan zouden echter de verschillende geheime archieven der Europeesche kan selarijen geopend moeten worden en de daarop betrekking hebbende diplomatieke documenten aan het publiek worden voor gelegd. Of de mogendheden' het hiermede eens zouden zijn, is meer dan wijfelachtig. Casu quo zou ook niet. de twijfel of de ver denking kunnen onderdrukt worden, dat bepaalde documenten door regeeringen uit dien tijd terzijde gelegd of uit den weg ge ruimd zijn om de voornaamste .verant woordelijkheid en noodzakelijkerwijs mede plichtig zijnde personen ten nadeele.der menschheid vrij te laten uitgaan. Ten slotte heeft dan het gerechtshof uit spraak te doen. Of de uitspraak zou luiden, dat het in het huidige oogenblik niet mo gelijk is, juridisch de naastbijliggencfe en verwijderde oorzaak van den oorlog vast te stellen en dat men tengevolge hiervan juridisch den werkelijken aanstichter daar van niet kan aanwijzen, wat gelijk zou staan met een zedelijke nederlaag der En- tente-mogendheden, of wel de uitspraak van het gerechtshof zou luiden., dat straf moet worden opgelegd. Een dergelijk© uit spraak zou in de oogen der juristen geen waarde hebben, daar het gerechtshof, zoo- als in den aanvang aangeduid, juridisch verdacht is en daar de bewijzen niet bij gebracht konden worden, die in de ge sloten geheime archieven bewaard wor den. Bovendien zou een dergelijke uitspraak de openbare meening ten gunste van den keizer innemen, die dan zou worden be: schouwd als een offer van het scheidsge recht en van de verdrukking van den over winnaar. Ten slotte zou een dergelijke uit spraak geen strafbepalingen kunnen in houden, want nulla poena sine lege en tot dusver bestaat er nog geen wet, waarbij een straf voor een souverein, die schuldig is aan oorlog, is bepaald. Zulk een proces zou sïechts strekken om aan die internatio- nationale vredesbewegingen, waarnaar de volkeren zoo dringend verlangen, nieuwe en onoverkomelijke hindernissen in den weg te leggen. De rede van Uoyd George. Rg^er seint nog eerüge bijzonderheden van Lloyd- George's rede. Hijn verklaarde, dat het vredesverdrag beoogde zulk een voorbeeld te stellen, dat de ambities van Duitschlands leiders en bevolking om nog eens zulk een -schanddaad te begaan wel verdwijnen zal. Dit is echter geen wraak en hij zet het iedereen om een enkele be paling in het verdrag aan te wijzen, die niet overeenkomstig de hoogste eischen van recht en eerlijkheid is. Sprekende over Frankrijk wees hij op de noodzakelijkheid het een waarborg te geven tegen niet uitgelokte aanvallen- In dien de Volkenbond één oorlog voorkomt zal hij zijn bestaan reeds gerechtvaardigd hebben. Hij verdedigde de tijdelijke uit sluiting van Duitschland uit den bond. Lloyd George stond uitvoerig stil bij het mandaatstelsel en de arbeidsovereenkomst. Frankrijk. Het prOces-Caïllaux. De conTtnissie, belast met de instructie van de affaire-Cail'laux heeft haar toch ten einde gebracht. Peres, de voorzitter der commissie, heeft Parijs verlaten, om zijn rapport af te maken, dat naar ver wacht wordt, tegen het einde der maand zal voorgelegd worden. Het dossier bestaat uit 40,000 regels, waarvan 20,000 zeer belangrijk. Wanneer Peres( zijn rapport, klaar heeft, zal hij het aan de andere leden der commissie voorlezen. Een vlucht over tf© Sahara. Luitenant Lemaitre, die tijdens den' oor log niet minder dan 160 yliegexpedities naar Duitschland heeft gedaan, heeft een merkwaardige vlucht gemaakt. Hij kwam op liet denkbeeld van Parijs over de Sahara te vliegen. Het eerste ge deelte van zijn reis was naar Cassablanca. Vandaar vertrok hij naar Marakesj en ging toen verder naar Mogador. Hij was voornemens zijn reis te vervolgen tot Dakar. Zaterdagmorgen zes uur was hij van Mogador vertrokken in een tweedekker met een 300 P.K. motor. 40 minuten later vloog hij over Agadir en zette zijn reis over de Sahara voort, met de kans van honger en dorst te sterven. Te Parijs werd angstig bericht afge wacht. Eerst Maandag meldde een kort telegram, dat hij een ongeluk heeft ge had te Porte Etienne, in Mauritania, on geveer 600 K.M. van Dakar. De.vlieger Gn zijn passagier zijn veilig, maar de ma chine is vernield! De betrekkingen met het Vaticaan. In de Kamer heeft naar het „Hbld." uit Parijs verneemt een belangwekkend debat plaats gehad over de diplomatieke liétrekkingen met den H. Stoel-. De socia list Jean Bon, gaf uiting aan zijn vrees, dat de regeering voornemens zou zijn, het Concordaat te herstellen en verklaarde, dat de socialisten uit alle macht de bij de wet van 1901 ingevoerde scheiding zouden verdedigen. De afgevaardigde Monzie, die reeds sedert geruimen tijd een campagne voert ten gunste van het herstel der officieele betrekkingen met het Vaticaan, "deed uit komen, tot welke omwegen Frankrijk tij dens den oorlog zijn toevlucht had moeten nemen, om te Rome te kunnen optreden, waar de andere Geallieerden en ook de vijanden vertegenwoordigd waren. Minister Pichon weigerde evenwel ten stelligste hierop in te gaan, en verklaarde, dat er geen aanleiding was in den tegen- woordigen toestand wijziging te brengen en dat hij noch officieuse, noch officieele diplomatieke betrekkingen met het Vati caan wenschte. Kardinaal Gasparri heeft tegenover den Romeinschen correspondent vank„Le Jour nal" verklaard, dat Frankrijk moet beoor- deelen of het herstel der diplomatieke be trekkingen met het Vaticaan nuttig en noodig is. Het Vaticaan zou op een derge lijk initiatief met vreugde antwoorden, mits de onderhandelingen niet door bemid deling der Consulta zouden geschieden. Engeland. Een record in de journalistiek. Ward Prince, de correspondent van de „Daily Mail", had Zaterdagmiddag 1.1. de historische samenkomst in de Spiegelzaal te Versailles meegemaakt. Terstond na de onderteekening van het vredesverdrag is hij met zijn kopy en de door de fotografen der „Daily Mail" genomen foto's per auto naar de aerodrome de Bue gesneld, waar de vliegmachine gereed was, die hem Za terdagavond te Londen bracht. Aldus was het mogelijk, dat in de te half vier 's nachts verschijnende „Weekly Dispatch" het volledig verslag van de on derteekening' van het vredesverdrag met de foto's kon opgenomen worden. Het keizer-proces. Een correspondent van de „Tel." schrijft over het a.s. keizer-proces-o.a.r De mededeeling over het proces tegen den ex-keizer heeft algemeene belangstel ling gewekt. Nooit tevoren is het gewezen hoofd van een ander land voor een En gelsch gerechtshof gedaagd sinds het pro ces tegen de Schotsche koningin Maria, vóór de vereeniging van Engeland en Schotland. Naar ik verneem, zullen de geallieerden binnenkort een commissie benoemen, om toezicht te houden op Duitschlands nalc*- vlng van het verdrag. Voor de onderdee- len zullen verschillende sub-commissies worden, gevormd. Eén van deze zal belast worden met de strafbepaling. Deze sub-commissie, die een hoogge plaatst Engelsch ambtenaar van de rech terlijke macht onder haar leden zal tellen, zal maatregeüen nemen voor een behoor lijke samenstelling van het gerechtshof, waarvoor de keizer zal verschijnen en zal er voor zorgen, dat het zijn groote taak kan vervullen en iedere straf opleggen, die vereischt wordt. Naar verluidt, verwachten de geallieer de >en geassocieerde mogendheden ook geen moeilijkheden wat betreft de uitleve ring van den ex-keizer. Haar nota's aan de Ned. regeering zullen natuurlijk in geen enkel opzicht het karakter van een ultimatum dragen, doch, onder volle er kenning van Nederlands souvereine rech ten, *zal uitlevering worden verzocht. De geallieerden zullen dit vragen als bevrij ders en beschermers van de kleine staten, waartoe ook Nederland behoort. Naar ik verneem, zal de keizer, ais hij voor de rechtbank moet komen, de vroe gere staatsgevangenis,-den Tower, tot ver blijfplaats krijgen. We deelen dit onder reserve onzerzijds mede. (Red.) Tsjecho-Slowakije- De erkenning. De Tsjecho-Slowaaksche Republiek is nu erkend door Groot-Britannië, Frank rijk, de Ver. Staten, Italië, Japan, Servië, Griekenland, België, Siam, Brazilië, Zwit serland, Noorwegen, Polen, Spanje, Por tugal, China en (krachtens de ondertee kening van het Vredesverdrag) Duitsch land. De nieuwe regeering. Minister Masaryk heeft den minister van binnenlandsche zaken Svehla efi den gezant Tusar ontvangen. Naar aaleidinfg hiervan verneemt de „Narodni Listy", dat de crisis spoedig opgelost zal worden, het blad verneemt verder, dat de natio- naal-democraten ook in de coalitie zullen deelnemen. Volgens de „Narodni Listy" zal de nieu we regeering zich Dinsdag aan het par lement voorstellen, daar eene nauwe agrarisch socialistische-Slovakische coali tie een feit is. De nationaal-democraten blijven buiten de coalitie, waarschijnlijk ook de katholieke volkspartij. W/at het ontslag van den minister-pre sident Krumar en de ministers Rasin, Stransky en Hrubar betreft, wordt mede gedeeld, dat het nieuwe kabinet met vier portefeuilles verminderd zal worden. De socialisten hebben in het nieuwe kabinet eene meerderheid van twee derde. De ontruiming der Duitsche gebieden. Het in de pers verspreide bericht van het Tsj. SI. Perbur., dat van Duitsche zijde voorbereidselen werden getroffen tot het ontruimen van dit gebied door de troepen op kleine wachtposten na, is, naar het persbureau voor Silezië en West-Pruisen meedeelt, onjuist. De rijkscommissaris wijst er nogmaals uitdrukkelijk op dat vóór de ratificatie van het vredesverdrag ;een ontruiming van Duitsche gebieden zal plaats hebben. Duitschland. Eerr slachtoffer. Mevrouw Dornblüht, lid van de Duit sche v redesdelegatie, die hij het vertrek uit Versailles door een steen aan het hoofd verwond is, is in een zenuwlijders- gesticht opgenomen, daar de steenworp een giéheugenverwarring heeft veroor zaakt. De nationale vergadering. Tegelijk met het voorstel over de ver- mogensafgifte zal aan de nationale ver gadering een voorstel worden toegezon den over een nieuwe verhooging van de tarieven bij de posterijen en telegrafie. De beraadslagingen over dit onderwerp zijn nog niet geëindigd, maar men zegt, dat het voornemen bestaat, deze tarieven mot 100 te verhoogen. Massa-vergiftiging. Na 't gebruik van vleesch, dat door het gemeentebestuur van Ueber-Ruhr ver strekt was, hebben zich, naar de „Mau- sterische Anzeige-r" meldt, bij 900 personen vergiftigingsverschijnselen voorgedaan. Ge vallen met doodelijken afloop zijn nog niet geconstateerd. Een nader telegram meldt, dat de mas sa-vergiftiging in Ueber-Ruhr zich voor deed als cholera of typhus. Vele personen zakten, op straat ineen. Een bacteriologisch onderzoek heeft uitgemaakt, dat in het gebruikte schapenvleesch para-typhus- bacillen aanwezig waren. De geneeshee- ren rekenen er op, dat nog meer personen ziek zullen worden, daar de verschijnse len vaak pas na 10 dagen optreden. Diefstallen-epidemie. Te Osnabrück hebben zes vermomde en gewapende bandieten de militaire kas, ten bedrage van 40,000 Mark, uit de Klooster kazerne met geweld gestolen en daarbij de wacht in arrest gesteld. Een als militair gekleed persoon heeft de kas van het „Westfali^cho Freikorps Lichtschlag", ten bedrage van 130,000 M., weten te stelen. BODEGRAVEN. De vaartverbetering van den Rijn. De mededeeling omtrent het plan van de Kamer van Koophandel te Woerden, om te geraken tot oprichting van een vereeni ging, ten doel hebbende,, de plannen tot vaartverbetering van den Rijn te bevorde ren, zal in deze gemeente ook zeer zeker met voldoening zijn ontvangen. De toe stand toch, waarin de Rijn in de kom van deze gemeente verkeert, eischt dringend verbetering, en meerdere malen gingen stemmen op, o. a. bij de Vereeniging „Schuttevaör", om te trachten in dezen noodtoestand verbetering aangebracht te krijgen. Afgezien nog van deze hoog- noodige verbetering is het niet minder de brug welke een dringende verandering noodzakelijk maakt. Dat ook dit punt door ons gemeentebestuur ernstig onder het oog wordt gezien, blijkt nog uit het feit dat een der „Vroede Vaderen" in de voorlaat ste Raadvergadering deze zeer urgente zaak, aan de aandacht van B. en W. aan- bevail. En terecht. Het aantal malen dat een schip door de geringe deorvaartwijd- Onder het Vergroot-glas. CCXXXVIII. De 'gaap rijs. De gasp rij s is in deil Raad altijd een „teer" onderwerp. Daarmede toch heeft iedere kiezer te maken... Iloogere of lagere prijs voor 't gas in teresseert iederem kiezer... Zoo beschouwd, kan 't geon sterveling verwonderen, dat do socialistische t o c- komstige Raadsleden zich er al mede bemoeid hebben, nog voordat ze werkelijk Raadsleden zijn! Er was n.L Donderdag al van jhen'een adres ingekomen, waarin de toekomstige socialistische Raadsfractie den Raad in overweging gaf, de nieuwe regeling van den gasprijs aan te houden, totdat de nieuwe Raad bijeen zal zijn ge komen. Toch is do „oude" Raad" maar zoo vrij geweest zelf nog een beslissing te nemen! En die beslissing behelst een verhooging en een verlaging van den bestaarden prija. Eén verhooging voor h'eri, die minder dan £5 kubieke meter per maand gebrui ken. een verlaging voor wie er meer noo dig heeft. Oppervlakkig beschouwd, klinkt dit on billijk, maar twee zaken dient men Ln ieder geval hiorbij in 't oog te houden. Eerstens, ook zelfs na de verhooging be taalt nu een gemiddeld gasverbruiker niet meer dan den kostprijs; voor de eerste dertig kubieke meter zelfs aanmer kelijk minder althans zoo men aan neemt, dat de berekening, door de com missarissen van de Lichtfabrieken voor gezet, juist mag worden geheeten. En niemand in den Raad wil het gas beneden den kostprijs geleverd zien. Trouwe.ns zulks zou Leiden, met de groote gasafname look 'in de buitengemeented fataal ruïneeren! Tweedons dient in aogenschouw te wor den genomen, dat de gemeente, wil zij den reductie-prijs van het gas doen dalen, de groote afname niet moet tegenweiken. En zulks geschiedde (met opzet vanwege de kolen-rantsoeneering) door den buiten gewoon hoogen prijs, die werd berekend ■voor diegenen, die meer dan 50 kubieke meter gebruikten. Of de nu aangenomen regeling dus b&- vredigend kan worden genoemd? Ons in ziens niet. Er zijn twee o. i. billijke regelingen denkbaar. De eerste op zichzelf de meest ideaJe is, dat ieder verbruiker betaalt •den kostprijs met een zeer matig, heel ge ring, winstpercentage. De tweede is, dat ieder verbruiker be taalt den kostprijs, zuiver berekend, zon dermeer, terwijl de beter gesitueerden daarboven bet'ajen een winstpercentage, billijk op zichzelf, en noodig voor het ge zond commercieel beheer van het bedrijf. Deze tweede regeling lijkt ons in het samenstel aller gegeven om standigheden do practisch best-bei- reikbare, en meest-gewcnschte. Daarheen moet dan ook o. i door dem Leidschen Raad worden gestreefd. Maar zulk een regeling kan de Raad als zoodanig zeer moeilijk tet stand brengen. Wel riemde oen der Raadsleden tegen het voorstel van B. en W., omdat liij wilde wachten op de begrooting, teneinde daar uit den kostprijs te kunnen berekenen. Maar wij meenen ons de voorspelling te tnogen veroorloven, dat die begrooting dat raadslid niets wijzer zal maken. In kwesties als deze wat is de kost prijs van het gas? heeft de Raad bijna onvoorwaardelijk te zeilen op het compas van commissarissen der Lichtfabrieken. Is men het niet eens met de inzichten tiez'e'r h'eeren, heeft men geen vertrouwen in hun bekwaamheid en kennis men kieze dan anderen. Hieruit blijkt reeds, dat, als de nieuwe Raad natuurlijk spoedig! komt te staan voor een wederom andere gasprijs- regeling, 't dan van 't grootste belang zal Wezen, wie de uit den nieuweri Raad ge kozen commissarissen der Lichtfabrieken zullen zijn. te dezer brug. vastraakt, is legio tot groot ongerief van het publiek. Niet minder lastig is de geringe breedte dezer brug, hetgeen vooral wordt bewezen tijdens de markt dee Dinsdags. Nauwelijks is na den afgeloopen crisistijd een opleving der daarkt te bespeuren of wederom vertoont zich hetzelfde euvel van voorheen. Da eene opstopping van wagens volgt op de andere, hetgeen te wijten is aan dc brug. waarop slechts een rijtuig kan passeerea; en meer dan ooit moet men Dinsdags tot de conclusie komen, dat een breede brug, waarop de rijtuigen elkander kunnen pas- seeren, waarlijk geen overbodige weelde voor Bodegraven kan genoemd worden. Trouwens heeft het ons reeds eerder ver wonderd dat, in verband met het zeer drukke verkeer van automobielen etc. op dezen Rijksstraatweg, niet reeda vroeger deze noodzakelijkheid werd ge voeld. Enfin, thans openen zich nieuwe ge zichtspunten, welke doen vermoeden dat in afzienbaren tijd deze hoognoodige ver beteringen tot stand zullen komen. In ieder geval vertrouwen wij, dat ons ge meentebestuur wel zal deelnemen aan de te Woerden te houden vergadering, waar o. i. de oprichting der vereeniging verze kerd zal zijn. „De Kwakel". Naar wij vernemen is op last van den eigenaar der huizen aan het einde der Emmakade dezer dagen de bekende „Kwakel" over de Goudsche vaart gesloopt. Naar men ons echter ©ven- eens mededeelt, is door eenige bewoners van dit gedeelte der Emmakade, aan. den Gemeenteraad verzocht, wederom een verbinding aan te brengen tusschen Emma kade en Goudsche straatweg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1919 | | pagina 3