S)e££id^dre (Sou/zont
BUITENLAND.
Dit blad verschijnt eiken dag, uitgez. Zon/ Ftes*d*
De Abonnementsprijs bedraagt, bij
voor Leiden 17 ct? p. week, fisö b*
OD?e agenten IS ct. p. wevk, f 2.40 p. ^/l.Franco
n. poet f2.70 p. kwartaal. Het Geïllu?erdZ£n, ,.g9"
blad is voor de Abonné's verKrijgbr» ?fD
van 25 ct. p. kwartaal,bij vooruitbct/^'o]jJ?
nummers 5 ct.,met Geïllustreerd /dagsblad 8 cent-
10e Jaargang. MAANDAG 30 JUNI 1919.
Bureau STEEK SC HUUR 15 LEIDEN. Interc. Telefoon 035.
No. 2949
Postbus 11.
De Advertentieprijs f bedraagt 171/2 cent per regel
voor Handelsadvertentiën; Zaterdags 25 cent per regeL
221/2 cent per regel voor gewone advertentiën; Zater
dags SO cent per regel. Voor ingezonden mededeelingen
wordt het dubbele van het tarief berekend.
Kleine Advertentiën, waarin betrokkiugen worde»
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 30woorden
Aan H.H. Aande^ouders-
Vanaf lieden ver®'t ',e^ derde
dividendbewijs deriiai,1'ee'en 'n
N.V. „De Leidsel» Courant".
Uitbetaling va''>et dividend groot
2geschiedt vanaf genoemden
datum ten k^tore van de N.V. „De
HanzeBank" Rapenburg S3, Leiden,
dagelijks 9 tot 12 uur en bij
de corresiondentschappen van ge
noemde 4ank.
DE DIRECTIE.
f Je „vrede" gesloten,
S3 Juni 1914.
Wij, (kallme Hollanders, werden toen op
geschrikt door Ihot verpletterende bulletin,
dait Frans FoMinand, aartshertog van
Oostenrijk, te Serajewo door ,een dveeper
was doodgeschoten.
Dat feit was de indirecte aanleiding tot
den oorlog.
28 Juni 1919..
Wederom, ontvangen we een verplette
rend bulletin, dat te Versailles de vrede
is get eekend tiuisachen dé Geallieerde en
Geassocieerde rdgeeringeen en Duitsch
land.
Dat feit as de beëindiging van den
oorlog,
Aldus wil men liet van oPficieeie zijde in
Versailles voorgeven. Maar zou de onder-
teakening van het verdrag werkelijk den
vrede in zich sluiten? We betwijfelen het
zeer.
Zonderlinge speling van" jaartallen, die
in 'lhetlbestek van 28 Juni 1911—28 Juni 1919
een periode van- 5 verschrikkelijke ja
ren, die de gansche wereld zette in vuur
en vl:am, en de land ear in haat en he'ersch-
zuelrt tegenover elkander opzette.
De ibomengenoiemde indlrelcte .aanleiding
t-ot dein oorlog mag wellicht geforceerd
heetten, niet minder getfoir-eeetrd lg de be
ëindiging van diezelfden oorlog, welke be
ëindiging men „vrede" wil heeten!
Nogmaals, zal do zoo juist afgesloten
vréde 'een basis zijn voor een flnisscihie po
litiek, welke del daden der Europcesche
wik en ziatL leiden? 't Is al te dwaas, dit te
g'elpovemi.
Het vertrouwen in dezen vrede kunnen
we niet hébben, omdat we ni'et knnneni gie-
looven in een nieuwe mentaliteit, die uit
de sm air ten van den oorlog is geboren, on
omdat oen nieuwe., gezonde geest nied. i»
lot uiting gekomen in de claclen van hen,
die op het oogenblik vrijwel over het lot
van Europa Ihiebben beslist.
We hunnen ons vertroruwen in dear Raad
van Vier van Parijs niet uitspreken, omdat
die Raad noodzakelijkerwijze er oen had
moeten zijn van vijf.
.Noodzakelijkerwijs! Want den groot on
recht was hot, dat d*e Paius. de formateur
r an zulk een ontzaglijk eerlijk' en oprecht
v redes-program, niet tot deelgenoot d'er
vredesconferentie waa gemaakt. De verte
genwoordiger van het Goddellijk recht
werd uit Versailles gebannen, maar een
geheime zetel werd ingeruimd voor den
verderf elijken geest, die de driehoek tot
symbolisch attribuut heeft.
Die geest van materialisme kan geen
dmirzamen vrede decreteeren. En toch
heeft Duitschland geteekend 't. eerst nog
wel van alle mede-onderteekenaars! Waar
om? Omdat die vrede is opgelegd, en al9
oüe is op de laaiende vlammen.
Op de nog rockende püinhoopen van
het oude Europa wil men een nieuwen
bouw optrekken, maar als die vrede-olie
de vlammen moet blussehen., dan ziedt Imt
vuur verder uit, en nieuwe, alles verwoes
tende rampen, staan te wachten.
Die rampen,, uitgelokt-door d'o „vrede"-
stichters, zijn nog te keer en, indien we
treden in ons zelf, en niet in egoismc den
nieuw eau weg opgaan.
Een oude Grieksche tempel had tein bp-
eclhrift dieize diepzinnige woorden: „Ken u
zelf". Kennen ook wij ons zelfl Dan zal
onze blik niet verduisterd worden in hiet
verschiet eener nieuwe wereld, maar dan
zullen we opbouwen eten vdede-tempel van
den Christel ijken staat, die slechts offers
zal willen van onderwerping en ootmoed,
van verdraagzaamheid voor elkander.
- Dan aai daar, in onze bedehuizen en in
onze harten,'de vrede gewaarborgd blij
ven, door het Vertrouwen in God en Zijn
Kerk, en niet door een weifelM.ng tengevol
ge van besluiten van een on-Christelijken
Raad van Vier!
HET VREDESVERDRAG GETEEKEND.
Het verloop van de plechtigheid. Op
gewonden vreugde-betoogingen. Over
de blokkade. Een defensieve driebond
iusschen Amerika, Frankrijk en Enge
land. Keizer en rijkskanselier.
OVERZICHT.
De vrede is geteekend... en daarmede al
de niet te overziene gevolgen van dien.
Ter nadere verklaring van deze meening
verwijzen we naar het artikel elders in
dit nummer.
Ofschoon de vrede is geteekend worden
de blokkade, mitsgaders alle andere oor
logsman tregelen, voortgezet, totdat het
verdrag wordt geratificeerd. Zoo meldt
•een officieus telegram van Reuter. Het
wordt zoo droog medegedeeld, maar men
kan zijn oogen niét gelooven als men het
leest.
kien denkt bij „blokkade" natuurlijk
aan de zoogenaamde hongerblokkade, en
men zal zich bovendien te binnen brengen
dat die ratificatie, met name in het Ame-
rikaansche Congres, best nog langer dan
een week of drie, vier op zich zal kunnen
laten wachten.
Het valt dus niet -te ontkennen, dat
het inderdaad met de onderteekening van
het verdrag door de wederzijdsche gevol
machtigden nog geen vrede is, en dat der
halve de „oorlogsmaatregelen" van zelf
moeten worden voortgezet.
Met |dat al is het voor de ontwikkeling
van den toestand in Duitschland te hopen
.dat de ratificaties niet lang uit zullen blij
ven. Alles ziet er nog zoo troebel uit. Het
communistisch opstandsplan, dat moet
hebben bestaan, heet mislukt-, maar aan
wie de macht is, blijft nog twijfelachtig.
En aan den anderen kant houden eigen
aardige betoogingen vap Al-Duitschers te
Koningsbergen aan.
Ten slotte bied Von Bethmann Hollweg
zich aan als feitelijke losprijs voor den ex-
keizer.
Èori frissche toestand!
De Vredesonderhandelingen
HET VREDESVERDRAG GETEEKEND.
De ondetrtedlcemng van het verdrag ving
Zaterdag om 3 uur 12 aan. De Duitschers
teefcenden het .eerst.
De onderteek en i rug was om 3 uur 50 af-
geloopen, zonder dat eendge stoornis of
protest had plaats gegrepen.
Shantoeng.
Japan heeft- beloofd, Shatnoeng op een
door de vredesconferentie vast te stellen
datum aan China terug te geven.
De Chineecen teekerten niet.
De Chiineesiche delegatie heeft het vredes
verdrag niet onderteekend uit protest te
gen de bepalingen betreüfen-de Sjantoeng.
Een defenoieve driebond.
Een van de laatste officie ie el© daden
van president Wlilson, vóór zrijn vertrek
was de onderteekeninig van de alliantie
tiusschen de V,. S». en Frankrijk, waairbij
Amerika Frankrijk 'hulp belooft in geval
het wordt aangevallen zonder provocatie.
Dezelfde tekst werd onderteekend door
Lloyd George.
Meening van Mii'ier.
Müller en Bell zijn Zaterdagavond om
half acht vertrokken, vergezeld door 38
leden van de vrodesdelegatie. Müller ver
klaarde aan de journalisten, die hem on
dervroegen, dat, hoe zwaar het verdrag
ook voor de Dfuitscbers zijn moge, dezen
het geteekend1 hadden zonder bijgedach
ten en met het voorn emem, om de bepalin
gen' ervan na te komen.
„Het D.uitsche volk zal al het mogelijke
doen om zich aan de bepalingen te hou
den, mjaair wij gelooven,, dat de Entente,
in haair eigen, belang, het noodlLg zal oor
deel en, eenige onuitvoerbare artikelen te
vieranderen. Wij, gelooven, dat de Entente
niiet zal aandringen op de uitleivering van
don keizer en de (hooge legealbetvel bob bars
De DfhitBChie regöering zial ge-en hulp ver
loeren aan eeni gen aanval tegen P-olen.
Duitschland zal alles doen om t-e toouen,
dat het waardig is in den Volkenbond te
worden opgenomen."
Nationale dankbaarheid! in België.
Da oermoniiie te Brussel voor de betui
ging der nationale dankbaarheid aan het
Heilig Hart, voor het. geliuk dat Hiet aan
Beügië gebracht beeft, vond plaats onder
leiding van Kardinaal Mercier in tegen
woordigheid van allo Bigische Bisschop
pen, den Koning en de Koningin, de Mi
nisters en de diplomatieke vertegenwoor
digers.
Een groota menigte woonde de plechtig
heid bij.
De-Kardlnaal sprak in liet Fransch en
in hot Vlaamsch. Hij roemde den Koning
en de Koningin, het leger, de burgerlijke
overbed,en die ki hiet land gebleven waren
en do bevolking. Hij riep het Heilig Hart
aan orn nog vérder België de zegen deel
achtig te doen' worden. Die rede van Kar
dinaal Mercier vond algemeene instem
ming. Het Koningspaar was hot voorwerp
van geweldige ovaties.
Gistermorgen had op 'de hoogte van
Koekolberg, bij Brussel, een plechtige mis
plaats in do open 1-uchl- tot toewijding van
België aan hot heilig Hart en als dank-
betoon voor don vrede. Kardinaal Mer
cier en verscheidene bisschoppen, de rec
torale raad der Hoogeschool van Leuven,
do provinciale oversten van alle klooster
orden, woonden da p'èch tig beid bij. De
koning en de koningin waren evonleens
aanwezig. Tweehonderdduizend menschen
uit 't gansdhe latnd samengestroomd ver
drongen zich voor het altaar, dat een rijke
■\R^rsitering lrad,. De koning schonk vijftig
duizend frank voor Cen op te richten
basiliek.
België
Demobilisatie,
De jaarkilassen 19,07, 1908 en 1909, bene
vens alle vrijwilligers' zulten in Juli ge
demobiliseerd worden.
Duitschland.
KEIZER EN Rh*ïwJC*mSEt.1FTt.
Von Dethmaijn Hollweg eischt
de 'varantwoor dJin g 0 p.
De Maandag-Crt. meldt:
De vroegere rijkskanselier Von Beth-
mann-Hollweg heeft een brief aan Cle-
menceau gericht met het verzoek het vol
gende ter kennis van de geallieerde en ge
associeerde regeeringen te brengen:
In artikel 227 van de vredesvoorwaarden
klagen de geallieerde en geassocieerde re
geeringen Wilhelm II van Hohenzollern,
vroeger keizer van Duitschland, aan, we
gens zware overtreding van de interna
tionale zedewetten en inbreuk op de hed-
dige macht der verdragen. Zij kondigen
tegelijk hun besluit aan, om de regeering
van Nederland te verzoeken den ex-keizer
met het oog op zijn veroordeeling, uit te
leveren.
Met betrekking hierop veroorloof ik mij
toe de geallieerde en geassocieerde regee
ringen het verzok te richten de beraamde
procedure tegen mij, instede van tegen
den ex-keizer, te openen. Met dat doel stel
ik mij ter beschikking van de gallieerde
en ge/associeeaxte fregeexingen. Als voor-
•malig Duitsch rijkskanselier draag ilc
voor hetgeen in den tijd van mijn ambts
vervulling geschied is, de uitsluitende ver
antwoordelijkheid, zooals dat geregeld is
in die Duitsche grondwet, voor de politier
ke handeling des keizers.
Hieruit meen ik te mogen afleiden, dat
de rekenschap, die de geallieerde en ge
associeerde regeeringen vorderen voor deze
handelingen, alleen door mij kan worden
gegeven.
In de overtuiging, rlat de geallieerde en
ga8socieerde mogendheden voor een door
het openbaar staatsrecht geschapen rechts
toestand ook de internationale geldigheid
zullen, willen erkennen, geef ik uitdruk
king van mijn hoop, dat zij geneigd zullen
zijn aan mijn dringende bede gehoor te
verleenen.
Vreugdevuren op de Vogezen.
Op verzoek van de E Misser pers heeft
bet 'temdsbestuiur order gegeven, ter gede
genheid van de ondlertöekenbnig van het
vredesverdrag Zaterdagavond 10 uur vu
ren te ontsteken op die voornaamste top
pen der Vogezen.
De eerst© Sacramentsprocessie te Berlijn.
Verleden Zondag heetft in de parochie
va,n het H. Hart te Chariottenlbung (Ber
lijn) voor het eerst een openbare II. Sa
cramentsprocessie plaats gehad. Duizen
den Katholieken waven langs den weg
neergeknield om den Eucharistischen Hei
land hun hulde te betuigen.
Op de LützowpLatz was een prachtig ver
sierd altaar opgesteld, van waar de zegen
met het Allerheiligste gegeven werd.
Ook de andersdenkenden namen een
eerbiedige houding aan hij de verheven
godsdienstige plechtigheid, die tot groote
vreugde der Katholieken zonder eeiige
stoornig verliep.
Do toestand in het bezette gebied.
In de Pruisische Landsvergadering wer
den naar aanleiding van de vraag van
een Centrumlid, wat de regeering denkt
te doen -om den zwaxen druk op de ge
meenten in 'bet Westelijke, bezette gebied
zoo dragelijk, mogelijk te maken, door af
gevaardigden. uit diie streek afkomstig,
uitvoerige verklaringen afgelegd.
Een Duitscli-nataonale afgevaardigde
schilderde deai jammerlijken verkeexstoe-
stand Straten en wegen slijten sterk door
bet voortdurend vorkeer van zware vracht
wagens. De schade, aan "de landerijen toe
gebracht, is zeer aanzi-eirulijk. De inkwar-
tiorinigsLasten in de gemëienten zijn wille
keurig en hoogst ongelijkmatig verdeeld.
De woningverhuurders zijn volkomen
rechteloos.
Ecqt onafhankelijk socialist wees op de
chicanes, diie door deoi pasdwang tegen
over do bcivollikiing van het bezette gebied'
worden uitgeoefend. Voor de kleinste over
tredingen worden niet alleen giekl-, maar
ook anrest-straif'fen uitgedeeld. Arbeiders,
mindere beambten, kleine winkeliers gin
gen voor eenige maanden de gevangenis
-in en zagen daardoor hun bestaan be
dreigd.
Een Nassa.usgh afgevaardigde van de
„Deutsche Volkspartei" schilderde het lij
den der bevolking onder de verkeersmoei
lijkheden-, vooral wat de quarantaine be--
treft. Handel en nijverheid lijden niet
minder onder de beperkingen van proces
voering en verdediging. Deze afgevaardig
de wee9 er im duet' bijzonder nogmaals op,
dat de Rijneche bevodiking op de mislukte
poging tot stichting eener Rijnsche repu
bliek slechts met verachting gereageerd
had.
Ten slotte verklaarde de vergadering
zich voor ondersteuning der lijdends stre
ken van Iret rijk.
De spoorwegstaking.
Er bestaat gegronde (hoop, dat de spoor
wegstaking spoedig geëindigd zal zijn. De
groote arbeid ere-organisaties Verklaren
zich met beslistheid voor de onmiddellijke
hervatting van den aribeid. Ook de machi
nisten zijn voor (beëindiging van de sta
king.
Frankrijk.
Het lomde der stakingen.
De Parijsclte metaalbewerkers zullen he
den den arbeid' hervatten. De „Humanité"
merkt op, dat de staking ridet geslaagd is
door» gebrek aan discipline.
Het vertrek van Wilson-.
President Wilson scheepte zich gister
morgen to Brest in aan boord van de
„George Washington".
Pichon, Georges Leuygu.es en André
Tardieu vergezelden Wllison tot Brest. De
„Georgo Washington" werd geëscorteerd
door het Amemiikaansch'e pantser schip
„Oklahoma" met 4 torpedojagers.
Brandstoffencommissie
district Leiden
De Directeur van biet Brandstoffen-Bu
reau maakt békend, dat degenen, die bij
de Sub-Commissie te RIJNiSBURG zijol
Ingedeeld en hunne brand stof lenkaartenl
nog niiet. hebben afgehaald, alsnog in dlfll
geliegeheid worden gesteld dit te doen op,
Woensdag 2 Juli a.e., de» v.m. van- fr—12
uur aan lilet Distributielokaal voor branch
stoffen te Rijns-burg. 7001
De Directeur van het BranJ-
6toffenbureau,
KRAMER.
Leiden, 30 Juni 1919.
Rusland.
Gruwei'en te Petrograd.
De „Times" verneemt uit Hedsingfora
van betronvvbaro particuliere zijde, dat da
gruwelen in de laatste weken te Petno-
grad bed'revm alle vroegere overtroffen.
Er is jacht gemaakt op officieren en op
een dag zijn er 800 vermoord. Er .zijn 3000
•gijzelaaY9 naar Moskou gevoerd. Waaai
maar eenig wapen wordt gwonden, wordt)
liet geheele gezin doodgeschoten. Het bols
jewistische stelsel om de officiersvrouweU
dood te schieten (als de officieren niet ge
hoorzamen) heeft ten gevolge dat de echt
scheiding nu een middel ter zelfverdedi
ging is geworden.
Spanje.
De Corte9 geopend.
De koning heeft in zijn rede tot opening)
der Cortes gewezen op de voortdurende
eendracht tus-schen Spanje en den Heili
gen Stoel en de vriendschap met allé
landen, uitgezonderd met Rusland, tengei-
volge van hiet-vertrek van de Spaan schel
diplomatieke missie uit Petrogrado.
Hij herimierde eraan dat Spanje de on
afhankelijkheid van Finland, Polen en
Tsj ocho-Slowakië heeft erkend en zeido,
dat hij met vreugde (het.bericht van dienl
vrede lvad vernomen.
De regeering heeft aan de kamers mach
tiging gevraagd de bepalingen der vredes
conferentie te aanvaarden, waardoor een'
nauwere band lus-schen de volkeren wordt
geschapen onder de beste moreele cin ma
terieel© omstandigheden voor de arbeiders.
BINNENLAND.
Arbeidswet.
Tn handen van de commissie van rappor
teurs der Tweede Kamer voor het wetsont
werp tot beperking van den arbeidsduur
zijn een 45-tal adressen gesteld, atle be
treffende het oorspronkelijke wetsontwerp.
De heer Smeenk c.s. heeft op het wets
ontwerp arbeidswet oen amendement inge
diend om in art 39 eerste lid. te lozen een
jaar in plaats van 2 jaren.
Aangezien de nachtarbeid reeds in ver-;
schillende steden is afgeschaft meent de
voorsteller dat het geheel onnoodig is om
het thans nog mogelijk te maken, dat er,
gedurende twee jaar des nachts gewerkt
kan worden.
Op art. 45 heeft hij een amendement in
gediend om aan het winkelpersoneel alge-
heele Zondagsrust te verzekeren.
Öp art. 43 wenscht hij gewijzigd te zien
om aan hot winkelpersoneel een 48-urige
arbeidsweek te geven, wijl het moeilijk ia
voor deze categorie den dagelijkschen ar-<
beid tot precies 8 uur te begrenzen, in ver
band met drukke marktdagen enz.
Op art. G2 een amendement om voor het
personeel in koffiehuizen den arbeidstijd
te beperken, hetgeen hij drinrrerid noodig
acht in verband met de hooge sterffccijfers
onder de k-ellners.
De bij dit amendement voorgestelde re
geling zal z.i. tot oen tweeploégenstelsel
dwingen.
Een uitzondering is gemaakt- voor vol
wassenen, die buiten den sfeer van het
eigenlijke restaurant vertoeven, o. a. per
soneel dat kleedingstu.kkn in ontvangst
neemt.
Verder wil liet amendement het aantal
vrije Zondagen uitbreiden
FEUILLETON.
EEN EDEL HART.
225)
Z,ij liet zicfli adhleroVicr op 'hiet kuasein
vefilon, 'hiclviig sttiikkêffide. Maar ua eenüge
ji in uiten bjeilmam zij:
U alleen wil ik de vreeselijke smarten
toevertrouwen van mijne stomme slacht
offering... Ik beminde Maurice meer dan
mijzelven, als een bruidegom, niet als eene
zuster... zooals gij moeder- Blanche be
mind hebt... Ik leefde enkel voor hem.
In den dag waren hem mijne gedachten,
's nachts mijne droomen gewijd. Moeder
Laure wilde hem mij tot echtgenoot schen
ken, en ik zegende haar vol vertrouwen en
gelukkig. Ooveral waar ilc met hem ging,
vond men mij schoon, en indien de geluk-
wenschen die men mij toestuurde in zijne
tegenwoordigheid hem nog niet als ver
loofde ontroerden, toch begon hij gelukkig
te glimlachen en was zeer fier op mij, tot
dat hij zekeren dag Inès ontmoette. Ik be
grijp nog niet lioe het mogelijk geweest is,
dat moeder en dochter hem aldus konden
hetooveren; zijn karakter verschilde toch
zoodanig van het hare; rnaar weldra zag
hij door geen andere oogeri meer dan door
die van Inès; dat was geene liefde meer,
het geleek waanzin. En dan zag ik zijn
hart voor mij sluiten. Ik werd voor hem
minder dan iets. Hij bezag mo niet meer,
kwam zelfs soms thuis zonder mij het
woord toe te richten... Ik deed er een ziekte
van op... Hij bekommerde zich niet om mij,
tijdons de ziekte!... Eindelijk! uiterste wan
hoop, niet alleen moest ik mijn folteringen
verborgen houden voor mijne moeder,,
wier liefde vermoedde wat ik leed, maar ik
heb moeten liegen, haar bevestigende, dat
ik hem enkel als broeder beminde... Ik heb
meer gedaan: ik heb al mijn gezag doen
gelden om haar te doen toestemmen in dit
huwelijk dat mij tot wanhoop voerde.
Arme klaine! murmelde Jacques.
O! gij moogt me wel beklagen, want ik
heb veel geleden!... Ik hadde hem wel
kunnen aanbidden, en onder mijne oogen
zag ik hem dit lichtzinnige, gekke schepsel
overladen met streelingen en liefdesbetui
gingen dit ondankbare schepsel dat
hem zelfs niet beminde!... Gij alleen, vader,
kunt me begrijpen... Maar ook gij alleen
zult beseffen dat, zoo ik, na al hetgeen ik
uitgestaan heb, dit arme, onschuldige
kindje nog beminnen wil, er wel dringende
reden toe hebben moet... Ik ben niet een
dergenen clie spoedig vergeten... Telken
male dat ik de zoon van Inès zal aanschou
wen, zal ik denken aan die dagen vau
rouw en wanhoop toon ik den lieveling
mijns harten verloor!... En al wat ik gele
den heb, zal ik wederom gevoelen!... 't Zal
een marteling zijn zoqlang ik -leef!...
Ge ziet dus wel, lieve, dat 't volstrekt
noodig is het kind terug te geven aan zijne
moeder, wanneer zij het zal opeischenl...
Zooverre zal het wel komen, sprak zij.
Moeder Laure on Maurice zouden ten
langen laatste wel denken zooals wij, ge
loof ik. Maar wat folteringen zoudem hun
teedere harten óndergaan, de arme, kleine
afwezige, die toch ook hun vleesch cu bloed
is, zou hun gedurig voor den geest staan...
at zouden zij dan lijden... En weenen.'.. In
stilte, misschien, want ze zijn zoo goed!...
Maar bun tranen zouden er niet minder
bitter en hartverscheurend om zijn... Neen,
vader, gij zijt te edelmoedig on te goed om
dat te willen!... Denk er toch aan hoe ze
mij bemind hebben!... Hoe ze mij in- en
aangenomen hebben zonder eenige gedach
te van baatzucht, óp 't oogenblik zelf van
den brand... Zij hebben voor mij gewerkt
en gezwoegd, ook vodroat zij de vijftigdui
zend frank van markies d'Argelles bezaten.
Ik heb waarlijk in hen een vader en eene
moeder gevonden, ik die toen dubbel wee«
en verlaten was!... En ik zou hun leed be
rokkenen?... O, neen! nooit...
Souriquette weende overvloedig bij 't op
rakelen dier herinneringen. Ook Jaques'
tranen vloeiden.
Ik zal doen wat gij zegt, zeide hij,
wees maar kalm. Echter...
Wat is er toch? vroeg zijne klein
dochter.
Ik zal zeer ongelukkig zijn den tijd
welken ik nog te leven heb, en in mijn
laatste uur zal 't gepein voor mijnen geest
spoken dat dit kind nog ramp en wee over
uw huia brengen zal... Ja, dat gevoel ik,
dat voorzie ik... Maar gij wilt het zoo... uw
wil geschiedde.
Neen-, gij diwaalt, vadeir... Aan allien
'kwaden invloed onttrofldkm, zal dit kind
opgroeien in eer en deugd. Betreur dus
uiw besliuit niet. Daartoij vader, iets zooi
!h nog meer doen (lijden dan de angst
waar gij» van spreekt, iets zooi nog meer
uw gehik' vergallen.
WTat? i)
Gij weet Het zoo goed alB ikZoiu
't mogelijk zijn dat gij, de man zonden
vlok,, de v0i"perseonCijikllng der eter, der
cdehnoohigheid gij, het weergalooze
diamanten Hart, een enkelen keer luwen
plicht veavuimd, den geest van opoffering
en zelfverloochening verzaakt (Hebt, die het
kenmerk is der gxoofee karakters. Neen,
neen, als lwt niet andjers kan, laat ona
dan (beiden lijden?En samen lijden,
elkander beminnende als wij doen, is dat
wed Jijden?... Oiiö go weten zal gerust zijn...
En drukte daarna God es Hand nog zwaaal
op ons... overkwamen ons nog nieiuiwe oai-
geQuikikencl os te «rger, wij zonden ona
van onzen plicht gekweten hebben.
Jacques drukte hartstochtelijk zijne
kleindochter in zijne armen. Hij hearvoml
zidHreftven iin haar, zooallg hij was -in zijnd
jonge jaren, met die oniwnilkibaire wiTB-
kxach-t voor Het goede, toen hem de onver
biddelijke ontgoochelingen des levens dn
weergaloazo wanhoop nog niet verbitterd!
en geschokt hadden.
Gij hdbt gelijk, sprak bij, Haar weel-
nend omheözende, volkomien gelijk
Door uwen mond spxoefct de stem dMl
plichte tot mij... Zooads gij zegt, zal
gdbeuren... Versterk dien wees tot m<xj
der... en
Zult ook gij hem gaarne trien?
Te dien einde zal ik aJ doen wat ma
gelijk is, ik zweer het u. En... d«.t Gö8
ons behoede!
Hij zal ons behoeden antwoordde tal
meisje met dieve overtuiging.
'Wordt vervolgBl