S)e££id^dre (Sou/zont BUITENLAND. Dit blad verschijnt eiken dag, uitgez. Zon/ Ftes*d* De Abonnementsprijs bedraagt, bij voor Leiden 17 ct? p. week, fisö b* OD?e agenten IS ct. p. wevk, f 2.40 p. ^/l.Franco n. poet f2.70 p. kwartaal. Het Geïllu?erdZ£n, ,.g9" blad is voor de Abonné's verKrijgbr» ?fD van 25 ct. p. kwartaal,bij vooruitbct/^'o]jJ? nummers 5 ct.,met Geïllustreerd /dagsblad 8 cent- 10e Jaargang. MAANDAG 30 JUNI 1919. Bureau STEEK SC HUUR 15 LEIDEN. Interc. Telefoon 035. No. 2949 Postbus 11. De Advertentieprijs f bedraagt 171/2 cent per regel voor Handelsadvertentiën; Zaterdags 25 cent per regeL 221/2 cent per regel voor gewone advertentiën; Zater dags SO cent per regel. Voor ingezonden mededeelingen wordt het dubbele van het tarief berekend. Kleine Advertentiën, waarin betrokkiugen worde» aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 30woorden Aan H.H. Aande^ouders- Vanaf lieden ver®'t ',e^ derde dividendbewijs deriiai,1'ee'en 'n N.V. „De Leidsel» Courant". Uitbetaling va''>et dividend groot 2geschiedt vanaf genoemden datum ten k^tore van de N.V. „De HanzeBank" Rapenburg S3, Leiden, dagelijks 9 tot 12 uur en bij de corresiondentschappen van ge noemde 4ank. DE DIRECTIE. f Je „vrede" gesloten, S3 Juni 1914. Wij, (kallme Hollanders, werden toen op geschrikt door Ihot verpletterende bulletin, dait Frans FoMinand, aartshertog van Oostenrijk, te Serajewo door ,een dveeper was doodgeschoten. Dat feit was de indirecte aanleiding tot den oorlog. 28 Juni 1919.. Wederom, ontvangen we een verplette rend bulletin, dat te Versailles de vrede is get eekend tiuisachen dé Geallieerde en Geassocieerde rdgeeringeen en Duitsch land. Dat feit as de beëindiging van den oorlog, Aldus wil men liet van oPficieeie zijde in Versailles voorgeven. Maar zou de onder- teakening van het verdrag werkelijk den vrede in zich sluiten? We betwijfelen het zeer. Zonderlinge speling van" jaartallen, die in 'lhetlbestek van 28 Juni 1911—28 Juni 1919 een periode van- 5 verschrikkelijke ja ren, die de gansche wereld zette in vuur en vl:am, en de land ear in haat en he'ersch- zuelrt tegenover elkander opzette. De ibomengenoiemde indlrelcte .aanleiding t-ot dein oorlog mag wellicht geforceerd heetten, niet minder getfoir-eeetrd lg de be ëindiging van diezelfden oorlog, welke be ëindiging men „vrede" wil heeten! Nogmaals, zal do zoo juist afgesloten vréde 'een basis zijn voor een flnisscihie po litiek, welke del daden der Europcesche wik en ziatL leiden? 't Is al te dwaas, dit te g'elpovemi. Het vertrouwen in dezen vrede kunnen we niet hébben, omdat we ni'et knnneni gie- looven in een nieuwe mentaliteit, die uit de sm air ten van den oorlog is geboren, on omdat oen nieuwe., gezonde geest nied. i» lot uiting gekomen in de claclen van hen, die op het oogenblik vrijwel over het lot van Europa Ihiebben beslist. We hunnen ons vertroruwen in dear Raad van Vier van Parijs niet uitspreken, omdat die Raad noodzakelijkerwijze er oen had moeten zijn van vijf. .Noodzakelijkerwijs! Want den groot on recht was hot, dat d*e Paius. de formateur r an zulk een ontzaglijk eerlijk' en oprecht v redes-program, niet tot deelgenoot d'er vredesconferentie waa gemaakt. De verte genwoordiger van het Goddellijk recht werd uit Versailles gebannen, maar een geheime zetel werd ingeruimd voor den verderf elijken geest, die de driehoek tot symbolisch attribuut heeft. Die geest van materialisme kan geen dmirzamen vrede decreteeren. En toch heeft Duitschland geteekend 't. eerst nog wel van alle mede-onderteekenaars! Waar om? Omdat die vrede is opgelegd, en al9 oüe is op de laaiende vlammen. Op de nog rockende püinhoopen van het oude Europa wil men een nieuwen bouw optrekken, maar als die vrede-olie de vlammen moet blussehen., dan ziedt Imt vuur verder uit, en nieuwe, alles verwoes tende rampen, staan te wachten. Die rampen,, uitgelokt-door d'o „vrede"- stichters, zijn nog te keer en, indien we treden in ons zelf, en niet in egoismc den nieuw eau weg opgaan. Een oude Grieksche tempel had tein bp- eclhrift dieize diepzinnige woorden: „Ken u zelf". Kennen ook wij ons zelfl Dan zal onze blik niet verduisterd worden in hiet verschiet eener nieuwe wereld, maar dan zullen we opbouwen eten vdede-tempel van den Christel ijken staat, die slechts offers zal willen van onderwerping en ootmoed, van verdraagzaamheid voor elkander. - Dan aai daar, in onze bedehuizen en in onze harten,'de vrede gewaarborgd blij ven, door het Vertrouwen in God en Zijn Kerk, en niet door een weifelM.ng tengevol ge van besluiten van een on-Christelijken Raad van Vier! HET VREDESVERDRAG GETEEKEND. Het verloop van de plechtigheid. Op gewonden vreugde-betoogingen. Over de blokkade. Een defensieve driebond iusschen Amerika, Frankrijk en Enge land. Keizer en rijkskanselier. OVERZICHT. De vrede is geteekend... en daarmede al de niet te overziene gevolgen van dien. Ter nadere verklaring van deze meening verwijzen we naar het artikel elders in dit nummer. Ofschoon de vrede is geteekend worden de blokkade, mitsgaders alle andere oor logsman tregelen, voortgezet, totdat het verdrag wordt geratificeerd. Zoo meldt •een officieus telegram van Reuter. Het wordt zoo droog medegedeeld, maar men kan zijn oogen niét gelooven als men het leest. kien denkt bij „blokkade" natuurlijk aan de zoogenaamde hongerblokkade, en men zal zich bovendien te binnen brengen dat die ratificatie, met name in het Ame- rikaansche Congres, best nog langer dan een week of drie, vier op zich zal kunnen laten wachten. Het valt dus niet -te ontkennen, dat het inderdaad met de onderteekening van het verdrag door de wederzijdsche gevol machtigden nog geen vrede is, en dat der halve de „oorlogsmaatregelen" van zelf moeten worden voortgezet. Met |dat al is het voor de ontwikkeling van den toestand in Duitschland te hopen .dat de ratificaties niet lang uit zullen blij ven. Alles ziet er nog zoo troebel uit. Het communistisch opstandsplan, dat moet hebben bestaan, heet mislukt-, maar aan wie de macht is, blijft nog twijfelachtig. En aan den anderen kant houden eigen aardige betoogingen vap Al-Duitschers te Koningsbergen aan. Ten slotte bied Von Bethmann Hollweg zich aan als feitelijke losprijs voor den ex- keizer. Èori frissche toestand! De Vredesonderhandelingen HET VREDESVERDRAG GETEEKEND. De ondetrtedlcemng van het verdrag ving Zaterdag om 3 uur 12 aan. De Duitschers teefcenden het .eerst. De onderteek en i rug was om 3 uur 50 af- geloopen, zonder dat eendge stoornis of protest had plaats gegrepen. Shantoeng. Japan heeft- beloofd, Shatnoeng op een door de vredesconferentie vast te stellen datum aan China terug te geven. De Chineecen teekerten niet. De Chiineesiche delegatie heeft het vredes verdrag niet onderteekend uit protest te gen de bepalingen betreüfen-de Sjantoeng. Een defenoieve driebond. Een van de laatste officie ie el© daden van president Wlilson, vóór zrijn vertrek was de onderteekeninig van de alliantie tiusschen de V,. S». en Frankrijk, waairbij Amerika Frankrijk 'hulp belooft in geval het wordt aangevallen zonder provocatie. Dezelfde tekst werd onderteekend door Lloyd George. Meening van Mii'ier. Müller en Bell zijn Zaterdagavond om half acht vertrokken, vergezeld door 38 leden van de vrodesdelegatie. Müller ver klaarde aan de journalisten, die hem on dervroegen, dat, hoe zwaar het verdrag ook voor de Dfuitscbers zijn moge, dezen het geteekend1 hadden zonder bijgedach ten en met het voorn emem, om de bepalin gen' ervan na te komen. „Het D.uitsche volk zal al het mogelijke doen om zich aan de bepalingen te hou den, mjaair wij gelooven,, dat de Entente, in haair eigen, belang, het noodlLg zal oor deel en, eenige onuitvoerbare artikelen te vieranderen. Wij, gelooven, dat de Entente niiet zal aandringen op de uitleivering van don keizer en de (hooge legealbetvel bob bars De DfhitBChie regöering zial ge-en hulp ver loeren aan eeni gen aanval tegen P-olen. Duitschland zal alles doen om t-e toouen, dat het waardig is in den Volkenbond te worden opgenomen." Nationale dankbaarheid! in België. Da oermoniiie te Brussel voor de betui ging der nationale dankbaarheid aan het Heilig Hart, voor het. geliuk dat Hiet aan Beügië gebracht beeft, vond plaats onder leiding van Kardinaal Mercier in tegen woordigheid van allo Bigische Bisschop pen, den Koning en de Koningin, de Mi nisters en de diplomatieke vertegenwoor digers. Een groota menigte woonde de plechtig heid bij. De-Kardlnaal sprak in liet Fransch en in hot Vlaamsch. Hij roemde den Koning en de Koningin, het leger, de burgerlijke overbed,en die ki hiet land gebleven waren en do bevolking. Hij riep het Heilig Hart aan orn nog vérder België de zegen deel achtig te doen' worden. Die rede van Kar dinaal Mercier vond algemeene instem ming. Het Koningspaar was hot voorwerp van geweldige ovaties. Gistermorgen had op 'de hoogte van Koekolberg, bij Brussel, een plechtige mis plaats in do open 1-uchl- tot toewijding van België aan hot heilig Hart en als dank- betoon voor don vrede. Kardinaal Mer cier en verscheidene bisschoppen, de rec torale raad der Hoogeschool van Leuven, do provinciale oversten van alle klooster orden, woonden da p'èch tig beid bij. De koning en de koningin waren evonleens aanwezig. Tweehonderdduizend menschen uit 't gansdhe latnd samengestroomd ver drongen zich voor het altaar, dat een rijke ■\R^rsitering lrad,. De koning schonk vijftig duizend frank voor Cen op te richten basiliek. België Demobilisatie, De jaarkilassen 19,07, 1908 en 1909, bene vens alle vrijwilligers' zulten in Juli ge demobiliseerd worden. Duitschland. KEIZER EN Rh*ïwJC*mSEt.1FTt. Von Dethmaijn Hollweg eischt de 'varantwoor dJin g 0 p. De Maandag-Crt. meldt: De vroegere rijkskanselier Von Beth- mann-Hollweg heeft een brief aan Cle- menceau gericht met het verzoek het vol gende ter kennis van de geallieerde en ge associeerde regeeringen te brengen: In artikel 227 van de vredesvoorwaarden klagen de geallieerde en geassocieerde re geeringen Wilhelm II van Hohenzollern, vroeger keizer van Duitschland, aan, we gens zware overtreding van de interna tionale zedewetten en inbreuk op de hed- dige macht der verdragen. Zij kondigen tegelijk hun besluit aan, om de regeering van Nederland te verzoeken den ex-keizer met het oog op zijn veroordeeling, uit te leveren. Met betrekking hierop veroorloof ik mij toe de geallieerde en geassocieerde regee ringen het verzok te richten de beraamde procedure tegen mij, instede van tegen den ex-keizer, te openen. Met dat doel stel ik mij ter beschikking van de gallieerde en ge/associeeaxte fregeexingen. Als voor- •malig Duitsch rijkskanselier draag ilc voor hetgeen in den tijd van mijn ambts vervulling geschied is, de uitsluitende ver antwoordelijkheid, zooals dat geregeld is in die Duitsche grondwet, voor de politier ke handeling des keizers. Hieruit meen ik te mogen afleiden, dat de rekenschap, die de geallieerde en ge associeerde regeeringen vorderen voor deze handelingen, alleen door mij kan worden gegeven. In de overtuiging, rlat de geallieerde en ga8socieerde mogendheden voor een door het openbaar staatsrecht geschapen rechts toestand ook de internationale geldigheid zullen, willen erkennen, geef ik uitdruk king van mijn hoop, dat zij geneigd zullen zijn aan mijn dringende bede gehoor te verleenen. Vreugdevuren op de Vogezen. Op verzoek van de E Misser pers heeft bet 'temdsbestuiur order gegeven, ter gede genheid van de ondlertöekenbnig van het vredesverdrag Zaterdagavond 10 uur vu ren te ontsteken op die voornaamste top pen der Vogezen. De eerst© Sacramentsprocessie te Berlijn. Verleden Zondag heetft in de parochie va,n het H. Hart te Chariottenlbung (Ber lijn) voor het eerst een openbare II. Sa cramentsprocessie plaats gehad. Duizen den Katholieken waven langs den weg neergeknield om den Eucharistischen Hei land hun hulde te betuigen. Op de LützowpLatz was een prachtig ver sierd altaar opgesteld, van waar de zegen met het Allerheiligste gegeven werd. Ook de andersdenkenden namen een eerbiedige houding aan hij de verheven godsdienstige plechtigheid, die tot groote vreugde der Katholieken zonder eeiige stoornig verliep. Do toestand in het bezette gebied. In de Pruisische Landsvergadering wer den naar aanleiding van de vraag van een Centrumlid, wat de regeering denkt te doen -om den zwaxen druk op de ge meenten in 'bet Westelijke, bezette gebied zoo dragelijk, mogelijk te maken, door af gevaardigden. uit diie streek afkomstig, uitvoerige verklaringen afgelegd. Een Duitscli-nataonale afgevaardigde schilderde deai jammerlijken verkeexstoe- stand Straten en wegen slijten sterk door bet voortdurend vorkeer van zware vracht wagens. De schade, aan "de landerijen toe gebracht, is zeer aanzi-eirulijk. De inkwar- tiorinigsLasten in de gemëienten zijn wille keurig en hoogst ongelijkmatig verdeeld. De woningverhuurders zijn volkomen rechteloos. Ecqt onafhankelijk socialist wees op de chicanes, diie door deoi pasdwang tegen over do bcivollikiing van het bezette gebied' worden uitgeoefend. Voor de kleinste over tredingen worden niet alleen giekl-, maar ook anrest-straif'fen uitgedeeld. Arbeiders, mindere beambten, kleine winkeliers gin gen voor eenige maanden de gevangenis -in en zagen daardoor hun bestaan be dreigd. Een Nassa.usgh afgevaardigde van de „Deutsche Volkspartei" schilderde het lij den der bevolking onder de verkeersmoei lijkheden-, vooral wat de quarantaine be-- treft. Handel en nijverheid lijden niet minder onder de beperkingen van proces voering en verdediging. Deze afgevaardig de wee9 er im duet' bijzonder nogmaals op, dat de Rijneche bevodiking op de mislukte poging tot stichting eener Rijnsche repu bliek slechts met verachting gereageerd had. Ten slotte verklaarde de vergadering zich voor ondersteuning der lijdends stre ken van Iret rijk. De spoorwegstaking. Er bestaat gegronde (hoop, dat de spoor wegstaking spoedig geëindigd zal zijn. De groote arbeid ere-organisaties Verklaren zich met beslistheid voor de onmiddellijke hervatting van den aribeid. Ook de machi nisten zijn voor (beëindiging van de sta king. Frankrijk. Het lomde der stakingen. De Parijsclte metaalbewerkers zullen he den den arbeid' hervatten. De „Humanité" merkt op, dat de staking ridet geslaagd is door» gebrek aan discipline. Het vertrek van Wilson-. President Wilson scheepte zich gister morgen to Brest in aan boord van de „George Washington". Pichon, Georges Leuygu.es en André Tardieu vergezelden Wllison tot Brest. De „Georgo Washington" werd geëscorteerd door het Amemiikaansch'e pantser schip „Oklahoma" met 4 torpedojagers. Brandstoffencommissie district Leiden De Directeur van biet Brandstoffen-Bu reau maakt békend, dat degenen, die bij de Sub-Commissie te RIJNiSBURG zijol Ingedeeld en hunne brand stof lenkaartenl nog niiet. hebben afgehaald, alsnog in dlfll geliegeheid worden gesteld dit te doen op, Woensdag 2 Juli a.e., de» v.m. van- fr—12 uur aan lilet Distributielokaal voor branch stoffen te Rijns-burg. 7001 De Directeur van het BranJ- 6toffenbureau, KRAMER. Leiden, 30 Juni 1919. Rusland. Gruwei'en te Petrograd. De „Times" verneemt uit Hedsingfora van betronvvbaro particuliere zijde, dat da gruwelen in de laatste weken te Petno- grad bed'revm alle vroegere overtroffen. Er is jacht gemaakt op officieren en op een dag zijn er 800 vermoord. Er .zijn 3000 •gijzelaaY9 naar Moskou gevoerd. Waaai maar eenig wapen wordt gwonden, wordt) liet geheele gezin doodgeschoten. Het bols jewistische stelsel om de officiersvrouweU dood te schieten (als de officieren niet ge hoorzamen) heeft ten gevolge dat de echt scheiding nu een middel ter zelfverdedi ging is geworden. Spanje. De Corte9 geopend. De koning heeft in zijn rede tot opening) der Cortes gewezen op de voortdurende eendracht tus-schen Spanje en den Heili gen Stoel en de vriendschap met allé landen, uitgezonderd met Rusland, tengei- volge van hiet-vertrek van de Spaan schel diplomatieke missie uit Petrogrado. Hij herimierde eraan dat Spanje de on afhankelijkheid van Finland, Polen en Tsj ocho-Slowakië heeft erkend en zeido, dat hij met vreugde (het.bericht van dienl vrede lvad vernomen. De regeering heeft aan de kamers mach tiging gevraagd de bepalingen der vredes conferentie te aanvaarden, waardoor een' nauwere band lus-schen de volkeren wordt geschapen onder de beste moreele cin ma terieel© omstandigheden voor de arbeiders. BINNENLAND. Arbeidswet. Tn handen van de commissie van rappor teurs der Tweede Kamer voor het wetsont werp tot beperking van den arbeidsduur zijn een 45-tal adressen gesteld, atle be treffende het oorspronkelijke wetsontwerp. De heer Smeenk c.s. heeft op het wets ontwerp arbeidswet oen amendement inge diend om in art 39 eerste lid. te lozen een jaar in plaats van 2 jaren. Aangezien de nachtarbeid reeds in ver-; schillende steden is afgeschaft meent de voorsteller dat het geheel onnoodig is om het thans nog mogelijk te maken, dat er, gedurende twee jaar des nachts gewerkt kan worden. Op art. 45 heeft hij een amendement in gediend om aan het winkelpersoneel alge- heele Zondagsrust te verzekeren. Öp art. 43 wenscht hij gewijzigd te zien om aan hot winkelpersoneel een 48-urige arbeidsweek te geven, wijl het moeilijk ia voor deze categorie den dagelijkschen ar-< beid tot precies 8 uur te begrenzen, in ver band met drukke marktdagen enz. Op art. G2 een amendement om voor het personeel in koffiehuizen den arbeidstijd te beperken, hetgeen hij drinrrerid noodig acht in verband met de hooge sterffccijfers onder de k-ellners. De bij dit amendement voorgestelde re geling zal z.i. tot oen tweeploégenstelsel dwingen. Een uitzondering is gemaakt- voor vol wassenen, die buiten den sfeer van het eigenlijke restaurant vertoeven, o. a. per soneel dat kleedingstu.kkn in ontvangst neemt. Verder wil liet amendement het aantal vrije Zondagen uitbreiden FEUILLETON. EEN EDEL HART. 225) Z,ij liet zicfli adhleroVicr op 'hiet kuasein vefilon, 'hiclviig sttiikkêffide. Maar ua eenüge ji in uiten bjeilmam zij: U alleen wil ik de vreeselijke smarten toevertrouwen van mijne stomme slacht offering... Ik beminde Maurice meer dan mijzelven, als een bruidegom, niet als eene zuster... zooals gij moeder- Blanche be mind hebt... Ik leefde enkel voor hem. In den dag waren hem mijne gedachten, 's nachts mijne droomen gewijd. Moeder Laure wilde hem mij tot echtgenoot schen ken, en ik zegende haar vol vertrouwen en gelukkig. Ooveral waar ilc met hem ging, vond men mij schoon, en indien de geluk- wenschen die men mij toestuurde in zijne tegenwoordigheid hem nog niet als ver loofde ontroerden, toch begon hij gelukkig te glimlachen en was zeer fier op mij, tot dat hij zekeren dag Inès ontmoette. Ik be grijp nog niet lioe het mogelijk geweest is, dat moeder en dochter hem aldus konden hetooveren; zijn karakter verschilde toch zoodanig van het hare; rnaar weldra zag hij door geen andere oogeri meer dan door die van Inès; dat was geene liefde meer, het geleek waanzin. En dan zag ik zijn hart voor mij sluiten. Ik werd voor hem minder dan iets. Hij bezag mo niet meer, kwam zelfs soms thuis zonder mij het woord toe te richten... Ik deed er een ziekte van op... Hij bekommerde zich niet om mij, tijdons de ziekte!... Eindelijk! uiterste wan hoop, niet alleen moest ik mijn folteringen verborgen houden voor mijne moeder,, wier liefde vermoedde wat ik leed, maar ik heb moeten liegen, haar bevestigende, dat ik hem enkel als broeder beminde... Ik heb meer gedaan: ik heb al mijn gezag doen gelden om haar te doen toestemmen in dit huwelijk dat mij tot wanhoop voerde. Arme klaine! murmelde Jacques. O! gij moogt me wel beklagen, want ik heb veel geleden!... Ik hadde hem wel kunnen aanbidden, en onder mijne oogen zag ik hem dit lichtzinnige, gekke schepsel overladen met streelingen en liefdesbetui gingen dit ondankbare schepsel dat hem zelfs niet beminde!... Gij alleen, vader, kunt me begrijpen... Maar ook gij alleen zult beseffen dat, zoo ik, na al hetgeen ik uitgestaan heb, dit arme, onschuldige kindje nog beminnen wil, er wel dringende reden toe hebben moet... Ik ben niet een dergenen clie spoedig vergeten... Telken male dat ik de zoon van Inès zal aanschou wen, zal ik denken aan die dagen vau rouw en wanhoop toon ik den lieveling mijns harten verloor!... En al wat ik gele den heb, zal ik wederom gevoelen!... 't Zal een marteling zijn zoqlang ik -leef!... Ge ziet dus wel, lieve, dat 't volstrekt noodig is het kind terug te geven aan zijne moeder, wanneer zij het zal opeischenl... Zooverre zal het wel komen, sprak zij. Moeder Laure on Maurice zouden ten langen laatste wel denken zooals wij, ge loof ik. Maar wat folteringen zoudem hun teedere harten óndergaan, de arme, kleine afwezige, die toch ook hun vleesch cu bloed is, zou hun gedurig voor den geest staan... at zouden zij dan lijden... En weenen.'.. In stilte, misschien, want ze zijn zoo goed!... Maar bun tranen zouden er niet minder bitter en hartverscheurend om zijn... Neen, vader, gij zijt te edelmoedig on te goed om dat te willen!... Denk er toch aan hoe ze mij bemind hebben!... Hoe ze mij in- en aangenomen hebben zonder eenige gedach te van baatzucht, óp 't oogenblik zelf van den brand... Zij hebben voor mij gewerkt en gezwoegd, ook vodroat zij de vijftigdui zend frank van markies d'Argelles bezaten. Ik heb waarlijk in hen een vader en eene moeder gevonden, ik die toen dubbel wee« en verlaten was!... En ik zou hun leed be rokkenen?... O, neen! nooit... Souriquette weende overvloedig bij 't op rakelen dier herinneringen. Ook Jaques' tranen vloeiden. Ik zal doen wat gij zegt, zeide hij, wees maar kalm. Echter... Wat is er toch? vroeg zijne klein dochter. Ik zal zeer ongelukkig zijn den tijd welken ik nog te leven heb, en in mijn laatste uur zal 't gepein voor mijnen geest spoken dat dit kind nog ramp en wee over uw huia brengen zal... Ja, dat gevoel ik, dat voorzie ik... Maar gij wilt het zoo... uw wil geschiedde. Neen-, gij diwaalt, vadeir... Aan allien 'kwaden invloed onttrofldkm, zal dit kind opgroeien in eer en deugd. Betreur dus uiw besliuit niet. Daartoij vader, iets zooi !h nog meer doen (lijden dan de angst waar gij» van spreekt, iets zooi nog meer uw gehik' vergallen. WTat? i) Gij weet Het zoo goed alB ikZoiu 't mogelijk zijn dat gij, de man zonden vlok,, de v0i"perseonCijikllng der eter, der cdehnoohigheid gij, het weergalooze diamanten Hart, een enkelen keer luwen plicht veavuimd, den geest van opoffering en zelfverloochening verzaakt (Hebt, die het kenmerk is der gxoofee karakters. Neen, neen, als lwt niet andjers kan, laat ona dan (beiden lijden?En samen lijden, elkander beminnende als wij doen, is dat wed Jijden?... Oiiö go weten zal gerust zijn... En drukte daarna God es Hand nog zwaaal op ons... overkwamen ons nog nieiuiwe oai- geQuikikencl os te «rger, wij zonden ona van onzen plicht gekweten hebben. Jacques drukte hartstochtelijk zijne kleindochter in zijne armen. Hij hearvoml zidHreftven iin haar, zooallg hij was -in zijnd jonge jaren, met die oniwnilkibaire wiTB- kxach-t voor Het goede, toen hem de onver biddelijke ontgoochelingen des levens dn weergaloazo wanhoop nog niet verbitterd! en geschokt hadden. Gij hdbt gelijk, sprak bij, Haar weel- nend omheözende, volkomien gelijk Door uwen mond spxoefct de stem dMl plichte tot mij... Zooads gij zegt, zal gdbeuren... Versterk dien wees tot m<xj der... en Zult ook gij hem gaarne trien? Te dien einde zal ik aJ doen wat ma gelijk is, ik zweer het u. En... d«.t Gö8 ons behoede! Hij zal ons behoeden antwoordde tal meisje met dieve overtuiging. 'Wordt vervolgBl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1919 | | pagina 1