BUITENLAND.
JDil bïad verschijnt eiken dag, tdtgez. Zon- en Feeetd.
Dc Abonnementsprijs bedraagt, bg vooruitbetaling,
toor Leiden 17 ct. p. week, f2.£5 p. kwartaal; bij
onze agenten 18 ct. p. we^k, f2.40 p. kwartaal. Franco
p. poet f 2.70 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondage
blad is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
van 25 ct. p. kwartaal.bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
nummers 5 ct.,met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
Dit nummer beslaat uit vier
bladen, waaronder het geïllu
streerd Zondagsblad.
10e Jaargang.
Bureau STE.KfcSCf.UUR !5
ZATERDAG 28 JUNI 1919.
No. 2948
LEIDEN.
Inierc. Telefoon 935.
Hoe voeden wij onze
kinderen blijde op?
„Verheug- u in uw jeugd en Jat
uw hart welgemoed zij in uw jonge
jaren, want de vreugde in den Heer
is onze sterkte en de opgewektheid
dss harten is een onuitsprekelijke
schat van heiligheid!.," (Eccles;
Esclras; Ecclus
„Eeri aangenaam en blij leven
komt niet van uitwendige dingen;
maar de mensch brengt uit zijn
binnenste als u:t een bron de vreug
de in zijn leven". (Plutarchus.)
Menigeen zal misschien verwonderd op
zien bij het lezen van bovenstaand op
schrift}. Alsof men de kinderen nog tot
blijheid en levensvreugde moet opvoedenl
Door dat heeJe jonge leven tintelt immers
uur aan uur gulle vreugde! Zijn dan de
uitdrukkingen: „blijde, zonnige jeugdl"
„altijd-lachende leeftijd!" zonder
win? Neen, wij zijn het er allen over eens:
de jonge jaren zijn de tijd van blijheid
en vrcugde-sprankelenid leven bij uitne
mendheid!... Een kind juicht om niets!...
het kind weent om niets!... om onmiddel
lijk daarna door zijn tranen heen we>er te
lachen!...
Van den eenen kant geeft die leeftijd
van den onschuldigen lach en grappige
cherts, van geestige vroolijkheicL en on
gedwongen „genieten" ons den weg aan,
volgens welken wij het. kind moeten ge
leiden en opvoeden. De grondtoon der
kindernaluur is blijheid of liever de
grondtoon van iedere menschenziel. Tel
kens komt bij ieder wezen op den voor
grond do streving naar geluk: het is dus
zaak reeds in de jeugd die streving te ge
leiden, opdat men in het kiezen van de
middelen tot het gewenschte geluk zijn
doe1 niet misse. De Grieksche wijsgeer
Democritus zag de groote waarde van het
kinderlijk blij-zijn duidelijk in: „wanneer
het hart dor kleinen 100 poorten had als
Thebe, dan zou men de vreugde door
alle 100 moeten binnenhalen, opdat zij' uit
den tuin der jeugd zeer veel goeds mee
nomen haar het akkerveld van mannelijk
zwoegen en opdat met het donkerder wor
den van hun haar ook hun opgewektheid
niet verduistene!" ,0
Van den anderen kant blijkt.uit W,
plotseling omslaar. der kinderlijke vreug
de in „allerdiepste" droefheid kinder
lijke 'droefheid' wondt zoo zwaar gevoeld!
dat die blijde stemming vari het kinder
hart nog niet de ware, vreugdevolle ge
steldheid is, die „het leven" helpt dragen.
Dus: de kinderen moeten tot blijheid wor
den opgevoed of beter gezegd: de kinder
lijke blijheid des harten moet worden ge
leid, gesterkt, opdat zij in en door .die blij
heid langzaam-aan konten t-ot die opge
wekte stemming, die zoo geschikt- maakt
yoor het leven.
Het staat vast,'dat de kinderziel
h 1 ij i s... blij moet zijn: anders is het
kind ziek of deugt niet...
Ook staat vast, dat h e>t kin d'in die
natuurlijke, kinderlijke blijheid nog
fe e n kracht bezit om biet leven
blijde" te doorstaan. De onuitsprekelijke
droefheid over kleinigheden, die de blij
heid wegnemen en zonder hulp voor elke
moeilijkheid doet terugdeinzen is b reg
vogr deze waarheid.
Eerst dus de vraag: wcilke is dan
die blijde gemoedsstemming
die ons het leven helpt dragen of liever:
zonder welke het leven „ondragelijk" is?
Vervolgens de vraag: h o e moeten wij de
Ik1 i rider 1 ij k e hartevreugde opvoeden
tot mannelijken levenszin?
Is or in onze maatschappij gelegenheid
om zich te vermaken? Meer dan ge
noeg! Is er in onze moderne wereld vreug
de? Zeor veel vreugden, zeer weinig
vreugde! Uit de dagelijksche ervaring
Toeren wij, dat het verschil tusschen een
„lustige" wereld en een blijde, vreugde
volle wereld groot is!... Vreugde, levens
blijheid bestaat dus niet. in het hebben
van vele vermaken, genietingen. Vreugde
is een gemoedsgesteldheid, die niet op de
eerste plaats afhankelijk is van het aan
tal genotmiddelen'. Tomanrl met weinig
genotmiddelen kan veel meer ware harte
vreugde smaken dan een ander, dio volop
voor 't grijpen heeft, wat zijn hart aan
genot, begeert. „Iedereen", ztgt P. Kon-
ra.l Mohr, „is de smid van zijn eigen ge
luk en vreugd".
P. v, rl. Tempel schildert ons eenv- ndig
schoon het onderscheid en verschil in
waarde tusschen genotmiddel-genoten en
waro vreugde. „Toch is nan bet begrip
vreugde meer het dankbeeld verbonden
vjin een uit het hart op wellende levens-
•fbron, van iets innigs on innerlijks, terwijl
iftuen bij genoegens meer denkt aan cli
^uitwendige prikkels en genotmiddelen, dio
'tot de vreugde kunnen bijdragen. Poch
(laar blijkt dan ook uit, dat de eigenlijke
vreugde uit liet hart moet komen, en dat
dia prikkels van buiten, Je genotmidde-
op zichzelf niet toereikend zijn om
die ware vreugde te verschalken. Vandaar
dat een eenvoudige, schuldelooze kinder
ziel om niets gelukkig kan zijr en uit
schateren van vreugde, terwijl een schul
dig, onverzadigd en dubbelzinnig men-
sehouhart ook bij de grootste menigvul-
dwbeid van de meest uitgezochte genot
middelen; vreugdoloQij, treurig en ramp-
Zalig wc-zen kan.'!.
De Advertentieprijs bedraagt 17V* cont per regel
voor Haudelsadvertentiën; Zaterdags 25 cent por regel.
22V2 cent per rogel voor gewone advertentiën; Zater
dags 80 cent per regel. Voor ingezonden mededeelingen
wordt het dubbele van bet tarief berekend.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worde»
aangeboden of gevraagd, buur en verhuur, koop ea
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van 30woorden
Voor ware vreugde vraagt Wibbelt 3
zaken: innerlijke hartevreugde,
voorcichtige keuze der genoegens, m a-
t i g h e i d bij elke genieting... Nu begrij
pen wij, waarom onze, „lustige" eeuw
zoo arm is aan ware vreugde! Bij de vol
wassenen ontbreekt zeer dikwijls zoowel
innerlijke hartevrede als voorzichtigheid
cn matigheid bij het gebruiken van hun
genotmiddelen. Voor de kinderen, hij wie
de hartevrede aan nog wel aanwezig is
bij velen gaat deze al te spoedig heen!
bereiden wij dikwijls genocgdns zonder
voorzichtigheid in onze keuze, zonder
paal en perk te stellen in het „laten ge
nieten"...
Waar schuilt 'onze fo'ut, waardoor wij
van die nooit-tevreden kinderen kwecken,
d'ie nooit genoeg, altijd „meer" wilien,
vragen, eischen? Men vergeet fe veel. dat
de rnensch, du? ook het kind de bron der
ware vreugd in zich omdraagt, in zijn on
schuld en vredige harte-reinheid, en dat
men du3 bij de opvoeding op de eerste
plaats te zorgen heeft :lie bron holder en
zuiver to houden cn vervolgens le voeden
met ware vreugde, aangepast aan het kin
derlijk gemoed. Gaat men schier het kind
opvoeden, alsof men het van buiten-af
alle vreugde moet bijbrengen door veel
en velerlei genotmiddelen die dan nog
dikwijls gekozen worden geheel in strijd
met.zijn jaren of aard, dan bederft nïe.n
den rijken gemoed san nleg tot veelei schend
heid en nooit-voldaanheid...
Nu zullen wij inzien, dat die mensch-
kundige geleerde waarheid sprak, toen hij
zeide: „het is opvallend, hoo vreugdeloo-
zer en ellendiger de wereld is geworden,
naarmate zij „Instiger" werd."
Dus nog eens: aan kinderen is het eigen
opgeruimd en welgemoed de wereld in te
kijken, blijheid en opgewektheid te too-
nen. waar deze ontbreken, daar is het niet
in orde met de gezondheid óf van lichaam
of van ziel!... van deziel? ja, dat komt
-tegenwoordig reeds op jeugdigen leeftijd
veelvuldig voor: gelukkig dan nog het
kind, dat in zulke "omstandigheden in
(vader lof imoeder verstandige 'leiders
vin/dt!...
Innerlijke har'tevre'dc dus
het eerste vereischte voor ware vreugde
©n krachtige levensblijheid! want de
vreugde in den Heer is onze sterkte!" En.
fir vorr ons, Christenen, behoeft dit r.a
al het bovenstaande geen verder betoog:
eer rein hart is dè bron van ware, onge
dwongen vreugd; wanneer de bron ver
giftigd is, kan er geen gezonde, frissche,
sterkende levensblijheid uit opwellen.
De 2 ande.ro vereischfen voor waar le
vensgeluk bij. onze vreugden: voorzichtig
heid in de. leeuze. der genoegens en matig
heid in het genieten er van geven ant
woord op de andere vraag: hoe moeten
wij dé k i n d e /r 1 ij k e b 1 ij h e i d des
hart an opvoeden tot man n-e 1 ij k e n
I e V c n s z i' n? Daarvoor moeten wij
voor onze kinderen uit de genotmiddelen
uitkiezen die, wedke het meest stroo-
ken met de kinderlijke natuur 'voorzich
tige keuze) en in die kinderlijke genot
middelen: moeten wij maat houden
(matigheid in het genieten).
Het kind wil van tijd tot tijd \yel eens
uitspringen en „uitlachen", maar door
voor zijn kinderen alléén vermaken te
kiezen, die. tot luidruchtigheid voeren, be
wijst men da ware opvoeders tot levens
lust niet te kennen. Hieronder vallen ook
die spelen, die aanleiding geven tot on
stuimigheid, driftigheid en ruwe manie
ren, waarin spoedig ruzie, eigenzinnig
heid en overmoed hoogtij vieren.
Afkeurenswaardig zijn ook genotmidde
len, waarin geest en gemoed van het kind
te sterk gespannen, boven hun kracht ge
prikkeld worden, terwijl bet om zijn jeug
digen leeftijd en natuurlijken aanleg geen
weerstandsvermogen genoeg bezit om zich
weer in evenwicht te brengen. Hierom
diende wel wat beter gelet op hc't bioscoop-
vermaak
Onoordeelkundig er: verderfelijk zijn ook
voor kinderen vermaken, die niet passen
aan hun leeftijd, waardoor zii gebracht
worden in een toestand, waarin hun na
tuurlijk kind-zijn gedwongen wordt veel
te vroeg en onnatuurlijk-snel plaats te
maken voor zich-godi agen en genieten als
groote menschen... Hierom is zoo afkeu
renswaardig litt vrij en zonder rtoezicht
(met geld op zak zelfs!) bezoeken van ker
mis eni publieke vermakelijkheden; het
meedoen, dikwijls tot laat in den nacht,
aan bruiloft of feestpartij. Al zulk mee
leven met gror.te menschen prist hun nog
niet. Hier hebben wij niet alleen do klei
nere kinderen op het oog!... Hier moet mij
ook een vlammend woord van protest uit
de pen over eenzelfde soort van onnatuur
lijk kindervermaak. Het dient genoemd te
worden „kindervermaak", want die er
aan meedoen zijn nog kinderen, jengens
met korte broek, meisjes met koitc rokken
en loshangende haren. al zijn ze dan.
misschien 14, 15 16 jaar oud. Ér zijn te
genwoordig kringen, waarin cle kinderen,
nauwelijks cle lagere of M-.U.L.O. school
ontgroeid, reeds uitzien naar c-cn „partij"
niet, natuurlijk, om na wederzijdsche
kennismaking binnen niet te langen tijd
te komen tot een christelijk huwelijk...
maar om met wederzijdsch goedvinden
elkander de Zondagen, de fietstochtjes en
„partijtjes" prettig te maken... En wat
nog het ergste is. vele ouders zien daar
niets in! andere ouders, die het leven, en
de natuur van den mensch wat beter be
grijpen, .zien er wél wat in», maar zij dur
ven niets zeggen, ofwel orndat zij hun
kinderen niet „aan'kunnen, ofwel omdat
zij bang zijn voor 'ji voorbijgaande huise
lijke scène. Ouders, die zuIkg dingen niet
beletten pf. pog erger: dit gaarne aan
hun kinderen gunnen, zijn „die herders
die| zich niet bekommeren over de ver
strooide kudde en deze niet behocdem voor
verscheurende dieren"... over wie God
reeds in het Oud -Verbond een schrikkelijk
„wee!"" heeft uitgesproken De natuur
eischt een langzaam proces om van kind
zijn te komen tot den volwassen leeftijd.
De natuur laat zich niet, alerminst op dit
punt, dwingen. Om onze kinderen vol
wassen te krijgen wordt geheel iets anders
vereascht dan om hen meerderjarig te krij
gen: voor het laatste is een wettige, ver
klaring voldoende; voor het iTerste is het,
op straffe van groote schade voor lichaam
en ziel, noodig te wachten en te walcèn...
Het onverstandige joptreden van vele
ouders ten opzichte van hun kinderen
van onwil spreek is niet •«- is dikwijls oor
zaak, dat in onzen tijd zooveel kinderen
nog jong, reeds moeten Vlagen met Pan!
Verlaine: „als een driftig kind greep ik
naar den druiventros der zinnelijke genie
tingen; maar des avonds? Met besmeurde
handen, niet een besmeurde ziel wierp ik
mij neder op mijn legerstede, de vertwij
feling in het hart!"...
Twee groote wetten bij de opvoeding
tot levensvreugde, luiden: lo. kinderen
moeten niet meedoen met of genieten van
vermaken die alleen voor volwassenen be
stemd zijn; 2o. men moet den kinderen
geen geld in handen geven voor uitgaven
naar eigen keuze*
Welkej genoegens, niet mate «gom o ten,
zijn dan wèl opvoedend? Allereerst d
h u i s e lij -k e vreugde. Het kind ge
niet „thuis" het meest en het liefst... als
de ouders het ton minste.een „thuis" we
ten te bezorgen! Wordt in hun jeugd hun
smaak bijgebracht voor gepaste ontspan
ning in huiselijken kring en in gezelschap
van goede vrienden en vriendinnen, die
zij bezoeken en ontvangen in het ouder
lijk huis, dan zal in later tijd niet zoo
gemakkelijk en niet zoo sterk de lust bij
lien opkomen, naar luidruchtige cn ge
vaarlijke genoegens buitenshuis zonder
toezicht. De hartelijke; sterke liefde der
huisgenoot en onderling is voor het kind
reeds zulk een sterkende „huiselijke
vreugde".
De wereld, waarin het kind leeft en
groeit, waarin zijn geest eri gemoed het
best gedijen, is het huiselijk leven. De ge
noegens van het huiselijk leven dus stroo
ien het meest met zijn natuur. De weder
zijdsche liefdé van de ouders onderling,
van de ouders enkinderen; de vriende
lijkheid, waarmede da ouders elkander
en hun kinderen te woord staan; de 'op
gewektheid, wa.arrnede Je huisgenooten
op. li-etvoorbeeld der^pufyjrs elkanders las
ten dingen: hot 1 ret'tfevode gecruld, waar
mede men elkanders eigenaardigheden of
fouten verdraagt en tracht te verbeteren;
het innig medeleven met elkanders lief en
leed... dit alles, wat men „de huiselijke
stemming" zou kunnen noemen, maakt
vooral ...het" genoegen van het huiselijk©
loven uit. Die „huiselijke stemming" is
het, walke de natuurlijke blijheid der kin
deren tot sterken, blijden levenszin op
voedt.
Daarbij komen, doch als bijzaak, de ge
noegens, vermaken, „pretjes" enz., die
misschien het best zijn aan te duiden met
den naam van ..gelegenheids-genotmidde
len", zooals die voorkomen op Sinter
klaas, Vastenavond, hooge feesten, ver
jaardagen, enz.
Eén andere factor voor opvoeding tot
Opgewektere levenszin is het verschaffen
van natuurlijke genoogens. De
dingen om ons heen moeten de kinderen
leeren beschouwen als beelden en spiegels
waarin God en de goddelijke eigenschap
pen weerkaatst worden. Zoo wordt, vol
gens de juiste uitdrukking van Alban
Stolz, de ge.heale Schepping éen groote
II. Schrift, vol beelden, parabelen, gelij
kenissen en leeringen. Wat zijn wij toch
dom! Wij willen ons leven verbloemen- en
verblijden met piruhverk en parade-vreug-
de, terwijl'God „de geheele \vereld aan
den mensch gaf' opdat deze door dat
pronkjuweel van Zijn Scheppingsmacht
zijn leven zou laten belichten en verblij
den. David reeds kende de natuurlijke
vreugde: „gij verlustigt mij, o Heer. in
Uwe schepselen; over het werk Uwer han
den wil ik jubelen." Sterkend en verblij
dend is dan op ons leven het beschouwen
van den sterrenhemel, evengoed ook van
bloe/men, -bosschen, planten, vogels enz.
Nog andere vreugden kan men opvoe
dend het- kind doen genieten: de genoe
gens, uit den godsdienst geput-, cle g o d s-
dienstige .vr ei u g d e. Hiervan
spreekt ook de H. Schrift, als zij gewaagt
van een verblijden ,in den Heer en in den
H. Geest". Wanneer het ongeloof en de
onverschilligheid voor God cn godsdienst
van onzen tijd niet reeds daarom afschu
welijk waren, omdat, zij zooveel zielen fen
gronde richten, clan waren zij nóg te ver
foeien, omdat zij den mensch, omdat zij
onzen kinderen zooveel ware hartevreug
de ontrooven. De vreugde van den Kerst
nacht, de blijheid van een Paaschmórgert,
cle jubel van een Sacramentsfeest, het ver-
trouwvolle van een Moeder-Godsdag, de
verheven stemming van een processie', de
zoete vrede na een missie of retraite...
voelt gij voor dit alles niets? Inderdaad
dan waart ge te bcklagei^ Onthoudt toch
uw kinderen die vreugde niet, die, uit een
levendig geloof ontsproten, hen v<\n hun
eerste jaren af zin bijbrengt voor heilige
zielevreugde. Geen opgeschroefde „aan-
gepreekto" vroomheid! Dat kweekt huiche
laars of althans zwakke zielen, die terug
schrikken, als zij komen te staan voor de
nuchtere werkelijkheid van het leven.
Neen voor godsdienstige vreugde, vreug
de, genoten in c.n tloor don godsdienst,.
Brandstoffencommissie district Leiden
'De Düirécieuir valn het Brandstoffen-Bureau imaaikt békend, datmtet tfmgiarig vort
heden'wouideni \geMig verklaard de hierna ite iroemien «bona en dat «ie op de kaa-rban
gicxiotemlde handdlaar gemachtigd ia cup de (gewone em reladeir op dia kaarten
ttoi'SichTeven 'wijze, de navolgende aflevering te doen:
BRANDSTOFFEN KAART VOOR HET ZOMERRANTSOEN.
op bon 2 (2a en 2b) 1 eenheid giaisco-kea.
MINIMUM-RANTSOENKAART.
op bon A.rood B rood (11a e«n lllb) 1 eenheid anilHiraoiefl
1 (la om Tb) 1
0 (2a en Eb) 1 eierkolten
3 (3a en 3ib) 1
•«J <i 4 (4a en 4b) 1 gaacokoa
5 (5a em 5b) 1
'dat betejteüimgan ui/tsJuitertd mogen geschieden op (J-e bij de br ands to ffe nk a arte n
vérMrelkte béstjélbiljetten, wieUke ook bij afhalireig im hat bezit d'er afhalers moeten
eijn cn dooir den hw-ndclaaT moeten word,en voorzien van dfen datum. vajn afhaUngx
dalt de bonte A rood em B rood 'slechte tot 30 September a.e. geldig zijn;
dait de m-aximu-m-prijzen zijn:
a f geh aaTd t huisb eteargd
1 aenihieid (1 H.L.j anthmciet i 3.55 i 3.65
1 (1 H.L.) eierkolen f2.95 f3.05
1 (2 H.L.) gascok'es f 4.i 4.20
allee met inachtneming; van de verhoogürgem voor de veTSchiMjemde bai/tenge-
meeinrten op de max'imum-pirijislij-sft aangegeven.
De Directeur v.ni.
Leiden, 26 Juni 1919. KRAMER
moeten de opvoeders, vooral de ouders,
ongemerkt de kiem leggen: op de eerste
plaats, zooals bij alle opvoeding, door
eigen voorbeeld, vervolgens door
het woord, bij passende gelegenheden
ongezocht gesproken. Wat gaat er bijv.
op dez«e wijze een opvoedende kracht uit
van oudere, die het kind ziet „genieten",
als zij een noodlijdenden mensch kunnen
helpen of eenig ander goed werk kunnen
doen, gedachtig aan het woord: „wat gij
den minste der Mijnen hebt gedaan, dat
hebt gij aan Mij gedaan!" De gods
dienst, „gezond" beleefd, als ons dier
baarst levenspand verzorgd en gekoesterd
is een bron vaai ware harte-weelde
Niet beven voor 't leven, gegeven van
God;
Maar blijmoedig werken naar plicht en
gebod!
Gelukkig de kinderen, die van hun
ouders het Ieren (blijde in ware harte-
vreugde leerden dragen!
Het hart rein de zinnen fijn,
De ziel waar het oog klaar:
Dan is de baan des levens licht»
Vooral in moeilijke dagen zullen zij
daarvoor hun ouders dankbaar zijn:
A.ls de hemel zonnig lacht,
Is 't geen kunst een lied te zingen,
Maar wie in 'den lijdensnacht,
'Als de neévlen hem omringen,
Ook b ij moedig voort kan
gaan,
Heeft het leven goed ver
staan.
G. P. T. V. d. BURG, Pr.
Hageveld.
Rechtuit! door Jansen O. P.
Heden wordt het vredesverdrag met
Duitschlarvd geteekend. De blokkade
wordt \iiet opgeheven. Zorg voor
Duitschland8 innerlijke toestand vereischt.
OVERZICHT.
De Duitsche regeering heeft door de de
legatie van -eenige liarer leden getoond,
dat zij de plechtigheid, die hedenmiddag
3 uur in Versailles is aangevangen, voort
gang wil doen hebben. Zij heeft den weer-
«spannigem generaal Hoffmann, die den
oostelij ken provincies had doen weten,
dat zij in hun strijd tegen de bezetting
door de Polen op hulp van Berlijn zouden
kunnen rekenen, ter beschikking gesteld.
Zij bezweert, iedereen, die geneigd zou zijn
zich schrap zetten tegen de tenuit
voerlegging van de bepalingen van het
vredesverdrag, af te zien van daden, 'die
nog grooter rampen over het land zouden
kunnen brengen. Zij stelt alle pogingen
in het werk om het land rustig te houden,
ondanks den arbeid van woelgeesten, die
bij liet hongerige volk steeds weer gehoor
weten te vinden.
En het- antwoord der geallieerde en ge
associeerde regeermgen daarop is, dat ook
na het onderteekenen van het vredesver
drag de blokkade nog drie a vier weken
gehandhaafd zal blijven, omdat het ver
drag'eerst van kracht zal worden, als het
door de verschillende parlementen is ge
ratificeerd.
Hoe moeilijk zal het de regeéring in
Berlijn vallen, in dien tusschentijd de
órde in het uitgeputte land te handhaven.
In hoeverre cle regeering hierbij cle troe
pen vertrouwen ï-:an, is niet duidelijk-
Stellig hebben Noske's krachtig voorbeeld
en Hindenburgs vaderlandslievende aan
maning, goede uitwerking gehad, doch
van. grooten lust óm Bauer's regeering te
steunen, is nog niets gebleken.
Hoopvol moet de regeering in Berlijn in
deze dagen wel het oog richten op de in
ternationale arbeidersbeweging. Misschien
dat de conferentie van de Engelsche ar
beiderspartij. als zij van de voorloopige
handhaving der blokkade hoort, het niet
laten zal bij het uitspreken van bc-«-trgd-
heid over de afsluiting van Midden-
Europa.
Stellig is het pleidooi der conferentie
voor een spoedige toelating van Duilsch-
land tot. don volkenbond cn wijziging van
de vredesvoorwaarden, van beleekenis,
He Commissie maakt, ovea'eeaikom'atii]g
door de Rijikslkolendist-riibutie getroffen
tregielingtpk eind,
dat met ingang van 1 Juli a.s. de
tbarïdiefl in <t.urf aan geon erikeUe distribu
tee- (of rauilsoeïïóörinigsbepaili'ng blijft ge
bonden, zoodat bét verhandelen van turf
vanaf dien dag woa'dt vrijgegeven,
dat (gehaaidhaafd blijven de than-s in
het veen «•gieldiGtnde garantieprijzen,
(dat in VerbarJd lui ermede:
lo. op de z.g.n. aanvulliogsrantsoenen
voor groep A klassen II en hooger, geea
laflieverimgTtn vanwege de Branidétoffe'u-
Co-monasyiio zuil'ten woéden gedaan,
2o. .die tb ante vastgestelde «rantsoenen
voor de 'groepen B en D en A VIII woer
den teruggebracht op 65 en voor groep
C op 75 van idit Tniits.wn.
3o. diat, voor zoover ncudig, een tekort
nan branstoffen moet worden aangevuld
door aankoop van turf p de vrip markt.
6799
De B ran'dsto f f en -Gom mi ssie Leiden.
M. KRAMER. Secretaris.
P. E. BRIET, 2e Voorzitter.
Leiden, 24 Jufni 1919.
De Dtilr.elct ciurr vain (Ue.t Biminld'sto ff c-nb u-
inclaii TnUakt békiénld, |d:a(t dijgènen, die aart
,-,Mr(s|!te" Ibrfnlnro (brandyt'offenBc^airte'n rui et
hébben alfJgieüiaaBld, 'diaartioo nllsnicfg ün «de
gcüegeirdueiijd woridiein gcMéld op Maandag
30 Juni a.e. ideö V.im. 9—12 m diefö nam.
2—6 «uu.r in „Muisris &acnim'\
Daar reedis b«r«anxMo'ffdn op die rant-
pcexiikaairten tesdbd'kbaa.r gesteld zijn., ih
loeit van hielaing, 'dat rrfen 'de tkaairtenl
l/halris 'afhaalt. Omtrent (de (veratrekking
valn bratnrfstoffien voor d,en mis. wiinteT
train 'diegenen*, idle Ihunaae kaatnten, niette*
genisHa.air.ide ide ontvangetn- kenmsgeiving
niet 'afbvia-ldein, Svordit door de Commissie
geieirJeifljei aansprakelijkheid tannvaaald.
De Directeur van het Brand-
stoffenbureau.
KRAMER.
Leiden, 28 Juni 1919. 6969
doch voor Duitschland i3 voor het oogenl-
blik het voornaamste ide voedselvoorzie
ning en de aanvoer van grondstoffen om
de hongerige magen te vullen en de eco
nomische machine weer op gang te bren
gen.
België.
Een cycloon.
Een cycloon heeft een ware verwoes
ting aangericht te Jeneffe, een dorpje in
de provincie Luik. In het noordelijk ge
deelte van het dorp werden de daken van'
de huizen getild. De vruchtboomen zijn
bij de wortels afgeknapt. Eén tafel werd
opgenomen cn in eeai naburig dorp neer
gesmeten. De schade in het noordelijk ge
deelte 4Ï3 aanzienlijk. 'Het zuidelijk gei-
deelte van Jeneffe is gespaard gebleven.!
Duitschland.
Niet teekenen?
Een UciurslberLcihit VariMdt, -dat de Duit»
sdhcids dieoa (viled© Ihe.detn miejt zullen teeke-
'metn. Wie '«Labein het bietrildlilt, Izóoale het is.
Mógelijk 5)3 hpft iriet vrceimd van beurt»-
spjeculatiie, om dfen koexte zoo laag mag olijk
t.e druiklaen.
Hel teekenen van den vrede.
Naar de „Temps" meldt, is de trein die
Mueller en Bell naar Versailles brengV
gistermorgen om kwart voor tien te Keu
len aangekomen, waar luitenant Bour
geois zich bij hen voegde. Zij worden
hedenmorgen om 7 uur te Versailles ver
wacht. Volgons het blad zullen Sonninó,
Imperiali en Crespi, het verdrag namens
Italië teckenen, daar de nieuwe Italiaan-
sche delegatie niet voor Zondagochtend ta
Parijs zal zijn.
Het werk der vredesconferentie.
De „Temps" zegt, dat het werk van da
vredesconferentie door het teckenen van
den vrede met Duitschland niet zal worded
'ondJrbrokefi, hoewel Wilson nog dem
(zelfden nacht vertrekt cn Lloyd George
in den loop van Zondag naar Londeö
-terug koert. De regeeringshoofden zullqp
hun bevoegdheden overdragen pp ecp, dei