Leitt Emr.
weede B^ad.
issuer
oensdag 39 April 1919
en de s. d. a. p.
vrij-liberale „Nieuwe Courant'' van
ravond bevat een merkwaardig arti-
iver de verhou'ding der vrijzinnigen
jpzichte van de S. D. A. P. Het blad
er eerst op, dat de revolutionaire ge-'
,eid van de S. D. A. P. vaststaat.
Het Paaschcongres heeft eiken twij-
ten aanzien van de vraag, of de
D. A. P. casu quo tot de revolutie
ereid is, weggenomen; de eenheids-
waarin Me S. D. A. P. haar
tegenover de gewelddadige
mwenteling aldus vaststelt, dat een
nwettig.-. grijpen naar de macht geheel
fhankelijk wordt gemaakt van de
ans op slagen is zonder -noemens-
uardige bestrijding en zonder hoof-
elijke stemming aangenomen. Men
er zich wel rekenschap van,, waar-
dit standpunt bij de huidige gees-
in de S.D.AJ?. feitelijk
zal! Doen zich „revolutionaire
voor en de ook op het
genoemde voorheelden zijn al-
van dien aai'd, dat men ze
oor ons land als zuiver theoretisch op
fide raag schuiven dan zullen de
oorrnannen in de partij overwegen of
voldoende steun in de arbeiders-
lasse en daar buiten" aanwezig is,
M tot de revolutie te besluiten. Het
duidelijk, 'dat aan dezen uiterst va-
term geen mensch, noch buiten,
in de S. D. A. P. eenig houvast
Het antwoord op de vraag, of de
steun inderdaad aanwezig
kan worden, zal feitelijk afhan-
van den wensch der voormannen,
'dezen steun al of niet te willen
inden; de volksleider, die voor de uit-
toering zijner plannen den steun der
nassa noodig heeft, kan en zal er zelf
rel voor zorgdragen, dat die steun .te
■echter tijd aanwezig is. En indien
dan beseft, ho'e eenerzij'ls, blij -
het algemeene oordeel in de niet-
pers, bij de beraadslagin
op het congres de overheerschende
nvloed van den revolutionair-gezinden
Troelstra op de massa en diens
overwicht op andere voor
aanstaande socialisten zeer duidelijk
aan het licht is getreden, hoe ander
rijds de geschiedenis der laatste jaren
iflmieuw heeft aangetoond, hoe een en-
lel signaal van een verheerlijkten lei-
Ier voldoende is, om een machtsbe-
uste en ongeduldige massa blinde
daarheen te voeren, waar hij
wil, 'dan zal men toch wel tot de
moeten komen, dat er, na het
op het congres der S. D.
P., weinig reden voor ons volk is,
de toekomst met gerustheid tege
moet te zien.
in stelt het blad de vraag:
Mogen de vrijzinnigen want zij
komen toch wel op de eerste plaats
voor een politiek accoord met de socia
listen in aanmerking thans hun me
dewerking verleenen tot het verkiezen
in de vertegenwoordigende en in de
bestuurslichamen van afgevaardigden,
behoorende tot een partij, welke de
gewelddadige revolutie als middel om
de staatsmacht te veroveren gaarne
aangrijpt, mits sleóhts de omstandig-
betten kans op succes waarborgen?
Iet blad meent, dat het antwoord op
svraag voor alle vrijzinnigen, van hoe
lenloopend© schakeering ook, niet an-
s dan beslist ontkennend kan zijn.
Revolutie immers is de daadwerke
lijke ontkenning van het rechtsgezag
en, hoezeer .de meest aristocratisch-
gezinde liberaal-en de meest overtuig
de democraat ook in hun rechtswijs-
geerige waardeering van dit gezag
mogen verschillen, voor beiden is het
loch de conditio sine qua non voor
elke maatschappelijke cultuur. De
partij die haar bereidheid pfbclameert
om, zoodra de omstandigheden haar
de gelegenheid-hieMen, dit gezag met
voeten te treden en met haar macht
het recht te vernietigen, kan en mag
geen enkelen steun, in welken vorm
ook, vinden bij hen, voor wie elk stre
ven naar politieke machtsontplooiing
slechts denkbaar is op de onaantast
bare basis van het geldende recht.
Dit is het eenig mogelijke antwoord,
hetwelk onder de dreigende omstan
digheden van onzen tijd door eiken
jRiiet-socialist op deze principieelo vraag
gegeven kan worden.
Het artikel besluit:
Het Paa-sch-congres der S.'D. A. P.
heelt het den vrijzinnigen,duidelijk ge
maakt, dat 'de keuze tusschen een lid
der rechterzijde en een sociaal-demo
craat., onder de tegenwoordige omstan
digheden in het wezen der zaak wil
zeggen: keuze tusschen recht en zorg
wekkend dreigende anarchie.
kuddegeest.
,,Nu weet ik welrdat zijn partijgenooten,
zijn volgelingen,' bij voorbaat verklaren^
wij gaan met dr. Kóypfer door dik en doof
dun. Mijne hoeren, dat. is uw zaak, dat
moet gij welen, als gij meent" de kracht
van uw beginselen te kunnen huldigen
door afgoderij te plegen met een persoon,
zoodanig ,dat hij voor u geen kwaad meer
kan doen. Maar vergunt dan ons in dit
koor van aanbidding ons niet te laten in
lijven."
Aldus sprak mr. Troelstra in 1909.
,.Dit is eigenlijk het noodlot voor de re
putatie van sommige politieke leiders: dat
zij van hun volgelingen maken een
kudde. i
In ons land. is dat tot dusver liet sterkst
het geval geweest met dr. Kuyper. Aan
iedere pink-beweging, aan iedere wenk-
brauw-fronsing van Kuyper gehoorzaam
de de anti-revolutionaire partij. Zijn kiezers
waren zijn volk, sterker, zij werden zijn
kudde. En daardoor kweekte hij in hen een
kudde-g eest. Op verbluffende wijze
kwam dat uit in 1909, tijdens de lintjes
affaire. Zelfs deze. was niet in staat, dr.
Kuvper's positie bij zijn trouwe volk aan
bet wankelen te brengen. Over, de politieke
wateren loeide een orkaan, maar in den
anti-revolutionairen vijver viel geen rim
pel te bespeuren.
Troelstra was het, die er in de Kamer
op wees. Gij gaat zoo riep hij tot de
anti's met uw leider door dik en dun.
Gij pleegt afgoderij met hem. Hij kan geen
kwaad meer voor u doen. Denkt gij zoo
uw beginsel te dienen?
Tien jaar zijn we verder. En de positie
van Troelstra gelijkt sprekend op die van
Kuyper. De nemesis der historie!
Het Arnhemsche congres heeft bewezen,
dat de woorden, die wij hierboven citeer
den, en die Troelstra gebruikte over Kuy
per, thans door Kuyper gebruikt kunnen
Worden over Troelstra. De volgelingen van
den sociaal-democratischen leider verkla
ren met hem door dik en dun te gaan. Zij
plegen afgoderij met hem. Hij kan geen
kwaad meer voor hen doen. Het is één koor
van aanbidding. Zóó meenen deze men-
schen hun beginsel te dienen. Slavenzielen!
zegt de heer Schaper. Kuddegeest! zeggen
wij. Het. is slechts een nuance. En zopals
in de anti-revolutionaire partij anclere
voormannen werden gehoond cn getrapt,
om Kuyper des te'hooger op een voetstuk
te plaatsen, zoo gaat het'precies bij de so
ciaal-democraten. Zie boe Schaper, Vlie
gen en Van Kol behandeld werden. Let er
vooral op hoe men laatstgenoemde, den
ouden en taaien strijder, een bitter en pijn
lijk oogenblik bezorgde.
Maar Troelstra?
Hij heeft het November-avontuur uitge
lokt. Hij ging regelrecht tegen het besluit
van de leiding in. Zelfs toen de leiding hem
verloochend had, bleef hij zijn standpunt
handhaven. Hij coquetteerde met de revolu
tie en met de bolsjewiken. Resultaat: bij
de Staten-verkiezingen 45,000 stemmen
minder.
Maar het congres? Als het zijn deukhoed
zag, jubelde het. Het juichte hem toe. Zijn
dubbeJzinnige wijsheid,was als manna. En
de overige leiders werden eenvoudig aan
kant gezet."
wijnkoop ii.
Men herinnert zich het schoone geval,
dat de heer A. B. Kleerekooper te Nijme
gen, na over de uitbuiting van het kapita
lisme georeerd te hebben, 's nachts om
halftwaalf de kellners wou dwingen hem
nog een warm soeper te verschaffen en,
toen dat niet ging (omdat het keukenper-
soneel ook wel eens rust wil hebben), gauw
naar het station ging: daar zou. men mijn
heer wel beter bedienen!
De heer Kleerekooper, die in ,,1-Iet Volk"
„Oproerige krabbels" krabbelt, was over
het koddig geval, waarin toch he el wat op
roerigs zit, tot nog toe muisstil. Gister
avond eindelijk memoreert hij 't gevalletje,
op een manier, die zijn verlegenheid doet
uitkomen. Hij laat het voorkomen, al zegt
hij het niet, dat het geval maar wat gefan
taseerd is, alsof hij „een warm maal zou
besteld hebben"; hij spreekt verder van
„een-warme souperlegonde". Ên dan spot
(hij wat, alsof hij -zou moeten pleiten voor
het recht „dar sociaal-democratie op spijze
vóór den nacht." Ja, zoo is spot goedkoop!
Hij zal „naar hartelust" blijven eten, zegt
hij. En hij schrijft er zelf boven „Van harte
gegund".
Of de snuggere lezers van „Het Volk"
met zulke .verklaring" van het geval alle
maal tevreden zullen «zijn, betwijfelen we
toch zeer.
De heer Kleerekooper betwijfelt dat blijk
baar ook, want hij komt nog met een na
schrift, waarin hij verklaart dat na zijn
goedgeslaagde rede de socialisten te Nij
megen zoo knap gestemd hebben. Gezien
dat feit, kan men „zijnen vijanden leut
over een warm souper" (dus tocht) wel
gunnen", meent hij.
Jawel. Met zulke praatjes moet dan het
egoïsme van dezen heer goedgepraat wor
den... zegt de „Rsbd." terecht.!
gemengde huwelijken.
Onze lezers weten hoe uit den treure
door onze geestelijke herders wordt ge
waarschuwd tegen het aangaan van „ge
mengde" huwelijken. Zij weten ook, hoe
djkwijis, heil aas, naar hun vermanende
stem niet wordt geluisterd; hoe ook de vele
voorbeelden anderen niet afschrikken om
maar telkens weer „gemengde" huwelijken
aan te gaan en het aantal slechtevoor
beelden te vergrooten.
In dit verband lijkt het ons nuttig hier
ook eens mede te deelen, hoe niet-katho-
lieke autoriteiten over die „gemengde"
huwelijken denken, in de hoop dat daar
om look eens wat meer aandacht zal wor
den geschonken aan de waarschuwende
stem van onze priesters.
„Het Kerkblad" (voor Gereformeerde ker
ken in Haarlem en O.) deelt, de volgende
bepalingen mede inzake kerkelijke bevesti
ging van dusgenaamde „gemengde" hu
welijken.
Met het oog-op het wèlwezen van het
huwelijk, don welstand der Kerk en de
opvoeding van het zaad der geJoovigen,
stelt de raad der Geref. Kerk van Haarlem
de volgende bepalingen inzake kerkelijke
bevestiging van dusgenaamde „gemengde"
huwelijken vast:
1. De kerkeraad zal huwelijken van leden
der gemeente met personen, die zich in
eenig opzicht (ongedoopten staat, woord,
wandel) als ongeloovigen openbaren, wijl
naar Gods Woord verboden, met alle hem
ten dienste staande middelen trachten 1e
voorkomen, kerkelijke bevestiging van deze
huwelijken nimmer toestaan en leden der
Gereformeerde Kerk, die voornemens zijn
zulk een huwelijk aan te gaan, deswege
^ernstig vermanen.
2. De kerkeraad zal huwelijken van leden
der Gemeente met personen van afwijken
de belijdenis, ook op het stuk van de kerk,
niet het minst om de practische gevolgen,
door prediking, huisbezoek en onderwijs
ten sterkste ontreden.
Bij eventiieele aanvrage tot kerkelijke
bevestiging ,van voornoemde huwelijken,
jzal de kerkeraad elk geval op zichzelf be-
oordeelen.
Indien daartegen overigens geen over
wegende bezwaren blijken te bestaan, zal
kerkelijke bevestiging dezer huwelijken
^lechts worden toegestaan, indien de be
trokken persoon, die geen lid- varr de Ge
reformeerde Kerk is, schriftelijk belooft:
a. het opzicht van den kerkeraad over de
ïeden van het gezin, die dat erkennen, in
geen enkel opzicht te zullen bemoeilijken;
b. te zullen toestaan, dat de kinderen,
die uit het huwelijk mochten geboren wor
den, door het Sacrament des Doops in de
Gereformeerde Kerk worden opgenomen en
overeenkomstig de Gereformeerde belijde
nis worden opgevoed.
Opdat er voldoende lijd zij tot het instel
len van een desbetreffend onderzoek, moet
kerkelijke bevestiging van zulk een huwe
lijk minstens zes weken van te voren bij
den kerkeraad worden aangevraagd.
„N. H. Ct."
Gemengde Berichten.
Een fantastisch verhaal. Zaterdag
middag vond een lid van de gezagvoerders
club Vereeniging voor de Zeevaart in het
clublokaal van Riche aan de Korte Hoog
straat te Rotterdam de werkster M. E. B.
gebonden op een stoel, met een prop in
haar mond. Toen hij Me vrouw had verlost,
yertelde zij, dat zij bij haar werkzaamhe
den door drie mannen was overvallen.
Deze bonden haar op den stoel vast en
duwden haar een prop in den mond. Daar
na stalen zij 6 biljartballen. De politie,
'die in de zaak werd gemoeid, vertrouwde
de werkster niet al te zéér. Zij heeft haar
in verzekerde bewaring gesteld.
FEUILLETON.
EEN EDEL HART.
li
HOOFDSTUK III.
Hel vreugdeyuur.
geestestoestand bracht er veel toe,
I om Souriquette uit het huis te jagen.
een onweerstaanbare macht dreef
tot Jacques de Rhodes.
Inès bleef maar slapjes. Ofschoon haar
al gedoopt was, zou de plechtigheid
Is' later plaats hebben, als de moeder
goed te been was.
'"tusschen beleefde men een prachtigen
lz°mer. Zoodra de dag in de lucht kwam,
Henriette zich op weg,, ten einde
den middag gedaan te hebben met
ir® liefdadige bezoeken; zij had dan den
mschen namiddag vrij om door te bre.n-
op het kleine kerkhof, waarna zij
getrokken werd.
P zekeren dag was zij overtuigd dat
der groote struiken verroerd was,
op enkele stappen van de rnarme-
treden, waar zij op ging fitten rusten
aleer het orgel te bespelen in het
Een geheimzinnige stem fluisterde haar
toe, (lat mijnheer de Rhodes, hoewel on
zichtbaar, liaar gadesloeg. Bij verder on
derzoek, bemerkte zij een menigte dingen
welke haar tot dan toe ontgaan waren; ge
heel versche indrukken van voetstappen
rond haar, pas geknakte of verwrongen
takken aan de struiken welke haar om
ringden; allerlei licht gedruisch, vooral,
het gerucht--eener ademhaling Welke on
mogelijk in te houden was.
Ondanks den zonnegloed, deed zij dan
haren hoed af, en bleef zoo uren zitten mij
meren op de treden der grafkapel, zich in
gemeenschap voelende met de dooden, ter
wijl de levende geen oog van haar afwen
de. En zij, hoewel zoo trotsch, zoo kittig,
zoo terughoudend, voelde zich nooit ge
krenkt door dit stille bewonderen, integen
deel. 't Scheen haar dat een machtige
schutsengel over haar waakte; dat haar.
leven onder de hoede stond van iemand die
haar geluk kon aanbrengen.
En 's avonds, als zij 't orgel op het koor
gespeeld had, en zij den terugweg insloeg
nadr 't kasteel van Ai'gelles, vernam haar
fijn gehoor het gerucht van eenen stap die
haar uitgeleide deed. Dan, bovenmate ge
lukkig, glimlachte zij en lnompelde:
Hij is daar, hij waakt over mij I
En zij ging dan langzaam, ten einde den
ouderling de vreugde te gunnen haar lan
ger te kunnen vergezellen; maar nooit
wendde zij haar hoofd om, ten einde hem
niet te verjagen, die zich voor haar scheen
te verbergen.
Als hij me spreken wil, dacht zij, zal
hij zijn uur wel kiezen.. Dat komt hem
toe, niet mij!....
Op een morgei», dat zij op bezoek uit was
hoorde zij een oud Gasconsch refrein, dat
haar ontroerde door zijn zachte en mooie
melodie, 't Was het oude klaaglied,~waar
indertijd Marguerite de Rhodes zooveel
van hield.
Toen Souriquette 's namiddags voor'het
orgel zat, kwam dit lied natuurlijkerwijze
onder hare vingeren. Maar hoort, klonk
daar geen diepe, hartverscheurende zucht
in de kerk? Ondanks hare besluiten, hare
terughoudendheid, hare gewilde beschei
denheid, kon zij hef daarboven niet langer
uithouden; geheel ^ontsteld«daalde zij den
trap af,, voortgestuwd «door een macht die
sterkef was dan haar wil.
Ditmaal was Jacques- de Rhodes niet
weggëijld; hij zal voor 't. altaar neerge
knield op eenen bidstoel, en snikte, zijn
hoofd in zijn handen. Mej. Vallauris, met
onstuimig kloppend hart, naderde hem.
De wereld wil bedrogen zijn. Vrijdag
avond heeft in hot gebouw De Eensge
zindheid te Delft de heer J. Knijpinga uit
Rotterdam een hypnotische séance gege
ven, die allerjamnïerlijkst mislukt is. De
heer Knijpinga ha'd de toeschouwers zoo
^veinig onder hypnose, dat ze ten laatste
dreigend naar liet tooneel drongen en hij
door een achterdeur' is moeten vluchten.
Iemand, die deze séance heeft bijgewoond,
schrijft-,aan de „Deiftsche Ct.":
Daar Me heer Knijpinga met personen
uit het publiek, die te Delft woonachtig
zijn, geen succes had, werd terecht twijfel
geopperd aan de> betrouwbaarheid van den
hypnotiseur. Hij beriep zich evenwel op
te groote rumoerigheid in de zaal cn stelde
zich op een uitnoodiging va.n een der aan
wezigen gaarne beschikbaar om in kleinen'
huiselijken kring een séance te geven,
waarbij hij verklaarde, in dat geval ieder
willekeurige onder hypnose te kunnen
brengen. Door mij werd daarop de heer
Knijpinga uitgenoodigd Zaterdagavond
circa half acht te mijnen huize te komen,
hetgeen door hem werd aangenomen. Ik
had daarbij eenige heeren, alhier woon
achtig, gevraagM eveneens tegenwoordig
te willen zijn. De heer Knijpinga heeft zich
echter laten wachten e-n is niet verschenen
en heeft ook.geen bericht van verhindering
gezonden.
Grootste houtboot. Maandag is te
Zaandam aangekomen het Duitsche s.s.
„Winfried", dat niet minder dan 2400
standerd gezaagd hout aanbracht en daar-
fcnede de grootste houtboot is^ welke Maar
ooit in de haven kwam. Het stoomschip
was reeds in het vorige jaar te Sandvikan
beladen voor Delfzijl, doch ging in No
vember 'door den ge wijzigden oorlogstoe
stand naar Hamburg, van waar het nu na
een half jaar pas verder ging naar de
nieuwe bestemmingshaven.
SV!ïjn in een vïsschersnet, De stoom
trawler „Schevenlngen 97", is te Hoek van
Holland aangekomen met een mijn in het
net, welke Moor marine pérs n
teerd werd.
De trawler, welke eerst, naar de Rotte r-
damsche vischmarkt was opgestoomd,
werd toen de visschers vertelden, dat er
een mijn in het vischwant zat, onder bewa
king gesteld en naar- Hoek van Holland
gebracht.
Bloedvergiftiging. De timmermans
knecht A. v. B. te Amerongen, krabde
eenige Vlagen geleden een puistje aan zijn
wang door, met het droevig gevolg, dat
bloedvergiftiging ontstond en geneeskun
dige hulp niet meer mocht baten. De on
gelukkige overleed-, in ,het ziekenhuis te
Utrecht. De man was gehuwd en vader van
5 nog jeugdige kinderen.
Een aarjdappeldrogerij afgebrand. Gis
ternacht is de drogerij van de coöperatieve
aardappelmeelfabriek voorheen Wolda en
Co. te Veendam afgebrand.
Een afgrijselijk ongeluk. Aan het
strand bij Braamspunt (Suriname) is een
afgrijselijk ongeluk gebeurd. Het was lang
water en een breede, tamelijk vlakke bank
veroorloofde om vrij ver in zee te loopen.
Een der gasten, de heer K. R. Wirth, was
zoowat 50 meter in zee, waar net water
hem tot de borst reikte. Op een gegeven
oogenblik is hij onVler water aangevallen
door een zeemonster, waarschijnlijk een
zaagvisch, die hem het linkerbeen tot de
knie afsneed. Het andere been vertoonde
een diepe snee wonde, terwijl eveneens
eenige vingers afgesneden waren.
De ongelukkige, die per auto naar het
hospitaal werd vervoerd, overleed eenige
uren later tengevolge van het ontzettende
bloedverlies.
Spoorwegdiefstallen. Het is de politie
te Maarn gelukt om een van de vaak voor
komende spoorwegdiefstallen te ontdekken.
Een beambte der S.S. heeft op het empla
cement aldaar geziep, dat van een der goe
derenwagens, in den nacht aangekomen,
des morgens de afsluiting niet meer in
orMe was. De in de wagon aanwezige kis
ten met eieren waren opengebroken. Na
een uitgebreid, onderzoek door de rijksveld
wachters uit Maarn en Doorn is het gelukt
vier spoorwegbeambten te ontdekken, die
na'een scherp verhoor bekenden ongeveer
260 eieren te hebben gestolen. Eenige dezer
personen zijn reeds jaren in dienst bij de
S.S. en zijn nu direct geschorst.
De groote schoonmaak. Heden is im
mers de laatste d&g van den fatalen
schoonmaaktijd, waaronder elk behoorlijk
huisgezin in ons schoonmakerige vader
land lijdt?... Welnu, dit brengt ons het
volgênöe gesprek in herinnering, gevoerd
tusschen.. twee echtelieden, welke beiden
lijdende waren aan schoonmaakverschijn-
selen.
De vrouw: „Waarom kijk je de laatste
dagen toch zoo boos naar me, en waarom
Gij weent, mijnheer, zeide zij stil.
Stemt mijne muziek u dan tot droefheid?
Hij hief zijn betraande oogen tot haar
op. Het zien van die zoo vastberaden en
tevens zachte trekken, van de vochtige
oogen welke haar smeekend aankeken,
ontróerden Souriquette zoo diep, dat zij,
zonder het goed te beseffen, misschien, al
les had ten offer gebracht om- dien wan-
liopigen grijsaard te troosten.
Neen, stotterde hij, integendeel...
Zij poogde te glimlachen.
Integendeel, herhaalde zij. De blijd
schap of het vermaak persen toch geen tra
nen uit de oogen.
Somwijlen. Trouwens, juffrouw, er is
iets in mij dat luider spreekt dan de blijd
schap en het vermaak welke ik geniet al
luisterende naar uw spel.
Wat toch?
De herinnering aan mijn overleden
dochter, die gij me voor den geest roept..
Henriette rilde tot het ipnerlijk van haar
gemoed. Zocht- Jacques de Rhodes sedert
twintig jaar de kleindochter die hem, naar
hij geloofde, ontroofd was, zij, ondanks het
geluk dal zij bij de familie Vallauris geno
ten had, had nóóit opgehouden te denken
aan de moeder die zij verloren had.
Zij herwon echter spoedig hare koelbloè-
noerr. je me nooit meer je huis-koningin?"
De man: „Nadat ik de laatste dagen be
merkt heb, dat je m'n tabakspo^ooi 'boen-
wasch-doeleinden gebruikt en met den kop
van m'n 'meerschuimen pijp spijkers in
het "behang slaat, begin ik meer te voelen
voor een huis-republiek." „Hbl."
Relletje. —Bij aankomst van de laatste
tram uit Wageningen ontstorM te Ede tus
schen de politie en militairen een botsing.
Do politie, daartoe gevraagd, wilde weten
pvic een ruit in de tram had vernield; de
conducteurs wezen een drietal verdachten
aan. Een kapitein in bnrgekleeding kal
meerde de militairen wat. Toch trachtten
zij met geweltt het stationsgebouw, waar
de politie de verdachten in verhoor nam,
binnen te dringen. De politie bieef echter
meester van het terrein.
Kermis te Assen. Op advies van den
inspecteur van den geneeskundigen dienst
dr. Hulshof-Pol, werd Donderdagavond
door den Raad/iep gemeente Assen beslo
ten de kermis dit jaar niet te laten door
gaan. Verschillende eigenaren van tenten
en kramen die hun pachtsom reeds betaald
hadden en zich reeds te Assen bevonden,
betoonden zich hierover zeer ontevreden.
Gistermiddag was een spoedeischende
raadsvergadering belegd en besloot de
Raad met 12 stemmen voor en 2 tegen het
raadsbesluit van Donderdag in te trekken
en de-kermis te laten doorgaan, Üaar door
een drietal geneesheeren aldaar daartegen
geen bezwaar was gemaakt.
Dreigende werkstaking in de bouwvak
ken te Alkmaar. Men meldt uit Alkmaar
d.d. 38 April:
Het is zoo goed als zeker, dat het a.s.
Woensdag in deze gemeente zal komen tot
een algemeene werkstaking in Ge bouw
vakken. De werkliedenorganisaties eischen
een loon van 56 cent der uur. De patroons-
organisaties wenschen 52 cent te geven,
bij een arbeidstijd van 9 uur por tuig of
50 uren per week, teneinde later, bij invoe
ring der wet, zonder te groote schokken
in de bedrijven te kunnen komen tot een
arbeidstijd van 8 uur per dag en een werk
week van 45 uur. Voorts bestaan nog ver
schillen over uitkeeringen bij ziekte- en
regendagen.
Badsteden verboden; speelterreinen ge-
vvenscht. De gezondheidscommissie voor
het district Winterswijk heeft besloten bi]
het gemeentebestuur dier plaats aan te
dringen op het opnemen in de bouwveror
dening van een bepaling waarbij het aan
brengen van bedsteden verboden wordt.-
Voorts zal den gmesfltebesturen in het
ambtegebied verzochtworden, hun agn-
Macht te schenken aan het oprichten van
speelterreinen, waarvoor van Rijkswege
een subsidie van 40 pet. verstrekt wofdt.
De postdienst en de tramstaking te Rot
terdam. De bestellers van de posterijen
die in normale tijden naar hun verschillen
de wijken trammen, orn van daar de bestel-
-Kngen aan te vangen, zagen zich door do
staking plotseling een gemakkelijk vervoer-
midMel ontnomen. De postdienst heeft voor,
deze bestellers dadelijk maatregelen óeno
men Een aantal vrachtauto's zijn gehuurd
waarin banken zijn geplaatst. Deze vervoe
ren nu de bestellers naar hun wijken, zoo
dat de ingezetenen toch hun past niet later
dan gewoonlijk ontvangen.
Terug naar den tijd van de familie-
regeering. Men schrijft aan het „Hbl.":
Te Spijkernisse (Z.-H.) komt als candi-
daat voor tien gemeenteraad op de liberale
lijst voor de naam van... de echtgenoote
van den burgemeester!
Blijkbaar heeft de Gemeentewet van 1851
er niet in voorzien een dergelijks zonder
linge combinatie te voorkomen.
Artikel 21 dier wet zegt wel, dat bloed
verwantschap of zwagerschap in den eer
sten tof tweeden graad niet mag bestaan
tusschen den burgemeester en Ge leden
van den 'Raad.
In het geval dat de echtgenoote van den
burgemeester als raadslid zitting zou ne
men, kon de wetgever toen trouwens niet
voorzien.
Een wijziging van genoemd artikel 21
der gemeentewet lijkt ons thans wel urgent
Of gaan we terug naar den tijd der fa
milie-regeering?
De moord te St. Qedemode. Naar men
verneemt, heeft de dader van den 'moord
te St. Oedenrode, Isaac Brilleslijper, die
gisteren in zijn woning aan de Nieuwe
Amslelsbraat, te Amsterdam gearresteerd
werd, gisteren voor de justitie 1e 's Ilerto-
genbosch een volledige bekentenis afge-
belegd, wat zijn aandeel in deze moordzaak
betreft.
Ook zijn thans bijzonderheden aan hei
licht gekomen, aangaande de snede over
zijn wang. Het is namelijk gebleken,- dat
de snede het gevolg is van een uithaal met
een scheermes, met kracht toegebracht.
digheidInderdaad, zij was niet neen
niemand op de hoogte van de vermoe
dens van Jacques de Rhodes, en zoowel
voor haar als voor Laure en Maurice, was
Inès de wettige dochter van Marguerite
Na eenige oogenblikken hernam Hen
riette:
Hoe kan ik uwe dochter voor den
geest roepen, heer graaf? Ik ben niet enkel
vreemd aan uwe familie, maar ?.elf9 aan
uwe streek.......
Inderdaad, zij had gelijk. Zoo dacht Jac
ques er over. Alles goed ingezien, die gelij
kenis bestond misschien maar in zijne ver
beelding, die, ziek door het jarenlange lij
den. niet al te juist Marguerite's beeld be
waard had. Wellicht ten onrechte meende
hij dit beeld in juffrouw Vallauris terug
hebben gevonden.
Gij herinnert mij vooral aan haar,
sprak hij, omdat gij goed zijt als zij, dezelf
de manier van doen en dezelfde voorKeMfl
hebt. Ook zij trad de hutten binnen ott|
weldaden te plegen, ■ook zij werd van ieder
een gezegendOok zij speelde in dit oud®
kerkje zielroerende liederen vooral dit li-e<fc
je van vandaag, dit oude Gascoaadta
klaaglied dat me tranen uit de oogg|t
perste.
Jacques had den ouden tempel verlat**.
