nr. Tweede Blad. Uit de Omgeving een edel hart. Zaterdag 26 April 1919 Uit de Pers. CONSERVATIEF SOCIALISME. Het Volk" bevat alweer een manifest rer de viering van den Eersten Mei, dit- iaal uitgaand van de Internationale en iderteekend door Branting en Huijs- ians. Er wordt niet in aangespoord het erk op dien dag neer te leggen. Wel ordt het kapitalisme en de bourgeoisie de gebruikelijke wijze gehoond en het rbeidsprogram van Bern voorgesteld als :t minimum, dat verlangd wordt: oude leus van den achturendag verschijnt thans reeds als een bijna kon- servatieve eisch. In verscheidene lan denals Engeland, heeft cLe beweging al een korteren arbeidsduur bereikt. Maar er blijven nog steeds groote mas sa's van slecht georganiseerde arbeiders over, onbeschermde offers van het kapi talisme, die een buitensporigen langen werkdag hebben. Daarom heeft de con ferentie van Bern de acht uren gesteld als Uiterste grens, en de georganiseerde arbeiders zullen op nog verdere beper king moeten aandringen. Wij verlangen dat de kinderen van het proletariaat de hoogste graden van ontwikkeljng zullen kunnen-bereiken. Wij willen dat zij beschermd zullen wor den in mijnen, fabrieken en werkplaat sen tegen het kapitalisme. Wij verlangen bescherming van de vrouwen, betere toestanden voor de ge- wndheid, voor de woning, voor de vei ligheid in het bedrijf van alle werklieden. Wij verlangen het recht van vereeni- ging, en dezelfde rechten voor arbeiders uit vreemde landen als inwoners. Wij verlangen bescherming van den huisarbeid en een wetgeving om de werkloosheid te voorkomen. Wij verlangen dat die hervormingen niet slechts voor een enkel land zullen worden ingevoerd maar in alle, en wij begroeten de maatregelen voor intema- b lionale arbeidswetgeving in den Volke renbond. Dat is alles! Het is vrij oudbakken arr het zou het 'ogram kunnen zijn van een vereeniging in vrij-liberale werklieden, merkt D e ij d terecht op. In alle bescheidenheid luden wij willen opmerken, dat de katho- eke organisaties dan toch al heel wat irder zijn gevorderd dan deze ëocialisti- Be Internationale. Zij stellen niet alleen schen, maar doen op de eerste plaats het werk. De overeen stemming, die bh j kens de Za- dag i.l. door ons gepubliceerde hoogst angrijke manifesten getroffen is tus- werkgevers en werknemers, over- 'ft aanzienlijk in daden wat de soci- democraten nog maar alleen in w o o r- n durven brengen. B1NNEINLADID. KATHOLICISME EN WETENSCHAP. is een te betreuren waarheid, dat idersdenkenden zoo wednig op de hoogte van hetgeen door katholieken wordt aesteerd op wetenschappelijk gebied, iet alleen treft men weinig of geen ka- olieke werken aan in de boekerijen van it-katholieke geleerden, maar ook stuit in in niet-katholieke bladen en tijd- hriften voortdurend op een schromelijke 'kunde betreffende het Roomsche be- havingspeil en het levende verband tus- jheiu katholicisme en wetenschap. Opmerkelijk is dan ook de verwondering andersdenkenden, wanneer zij af en helaas geschiedt het gewoonlijk «hts bij toevallige gedegenheden in inraking komen met centra van katho- ke wetenschap. Dit was de vorige f and het geval met den bekenden Israë- lachen dichter en schrijver mr. Jacob rael de Haan, die een studiereis naar ilestina ondernam en op het ooge-nblik 'Jeruzalem vertoeft. Uit de heilige stad Jbrijft hij brieven aan het ,,Alg. Hbl." en zijn jongste correspondentie vertelt hij jn ontmoeting met den beroemden bijbel- Ifechar pater Lagrange en de -Domini- te Jeruzalem, die zooals hij n)i ^fst tusschen de militairen, de aristo- atische Engelschem, de Arabieren en ^«ssyniërs voorttredeu „als vorsten in hun wit habijt". Over de bibliotheek dar Paters schrijft hij: ,,Ee«n van de centra is het Huis van de Dominicanen. Men zegt, dat ze ook een heel goede bibliotheek hebben. Ik heb fe Rome een van de Dominicanen ontmoet en hij heeft mij een introductie medegegeven voor de Dominicanen hier. Zij zijn zeer gul en zeer gastvrij. Ben-Jehoeda, de groo te Heb ree uw, se he taalkenner, heeft altijd in hun bibliotheek gearbeid. Zeker zal men ook mii daartoe wel verlof geven. Den eersten Woensdag na mijn aankomst is er een lezing bij de Dominicanen. Majoor RioJimond zal in het Fransch lezen over de mozalek-metselingen in de Omarmoskee. Ik - ga er heen, door een slaanden regen. Voor het eerst zie ik nu hetzelfde kleine, groepje intellectueelen, dat ik later nog zoo dik wijls zal zien. Er is in de eerste plaats de gastheer, Pater Lagrange. Ik geef mijn introductie- O, maar dat is heelomaal niet noodig. Men heeft uit Rome al geschreven. Zeker, de bibliotheek staat voor mij open. Maar of er veel op nlijn gebied zal zijn? Dat zal wel meevallen. Het is eigenaardig hoe bescheiden de katholieke geestelijken altijd zijn. Ook in het Yatieaan. Men verontschuldigt zich bijna, dat men u binnenlaat ,.in zoo een prullenbibliotheek stel u toch niet te veel voor; men heeft slechts weinig; men hoeft slechts heel weinig..." En dan blijkt het. dat njen alles heeft. En vandaag ben ik dan voor het eerst naar de bibliotheek der Dominicanen ge gaan Ditmaal niet door een slaanden re gen. Maar door een daverende zon. Van dag tot dag wahtcen wij den zoogenaam- dag tot dag wachten wij den zoogenaam- beden zoo gesproken wordt. Het is wel bijna drie kwartier loopen naar het klooster. Het ligt daar wel heer lijk in zijn hof besloten. Een mooi, donker paard graast aan een boom gebonden. Het klooster is wit. De lucht is blauw. De beide kleuren doen elkander geen genade. Mijn oogen schemeren en braken. De portier, in zyn vriendelijk habijt, herinnert zich mij ner nog. Hij brengt mij bij den bibliothe caris. Het is heel stil in de leeszaal. En ik lees maar zoo wat. Wonderlijk, zoo algemeen als de belangstelling van deze katholieken is. In „Les nouvelles religieuses" van Maart 1919 vind ik een mededeeling over het Congres van de Engelsche Mizrachisten in Manchester, en een decreet betreffende de emancipatie der Roemeensche Joden. En dan blijft- mijn aandacht gebonden door een opstel in de Revue Thomiste van 1914 ,qDe-la loi naturelle". Ik denk hier dikwijls weder te komen. Er is hier „Hibberts Journal", „Revue des Idéés", „Revue des deux Mondes". De Leu- vensche (helaas!) Thomistische Revue". Er zijn Joodsc'ne tijdschriften. Ik hoop hier veel te doen. Tegen twaalven sluit de bibliotheek. Als ik wegga zrn de gangen zoel. Een heel oude Pater komt uit den tuin. Hij heeft wat zoete bloemen geplukt. En in den droom van die zoete bloemen gaat hij voort Buiten is de hof. In het midden strakke zon. Omrand door schaduwende ai kaden, tot den kloostermuur. Daarbuiten is de wreode, wijde, onrustigè wereld... Ik denk aan de monniken, wier wegen niet wijder gaan dan de muren van hu# klooster. Hebben zij rust? Vinden zij troost in het Teeken van den Gekruiste? Mij drijft de onrust. In Jeruzalem als in Amsterdam ben ik de diepgekwelde mensch. In het Boek van mijn Kwatrijnen krijgen de Do minicanen dit: „Weer bevangt mij de stilte van hun Klooster, Gangen en zalen zoel van 't Heilig Huis, Waarom vind ik geen troost bij hunnen Trooster? Overal gast en nergens thuis". Wie met .eenige belangstelling kennis nam van hetgeen mr. Israël de Haan schrijft over zijn wedervaren in de boekerij der Jeruzalemsche Paters Dominicanen, zal bijzonder zijn getroffen door zijn ver zuchting: „Mij drijft do onrust, in Je ruzalem als in Amsterdam ben ik de diep gekwelde mensch". Ook deze begaafde geest dus gekweld -door de eeuwigheids gedachte, die hem zoomin los laat als den Franschen dichter, in dezelfde worsteling uitroepend- „c'est l'infini qui me tonrmen- teF' Mochten hij en alle Godzoekers de rust vinden, die de zoekende denker vond, welke van de Afrikaansche kusten naar den H. Amhrosius werd gevoerd, en in liet eindelijk bezit van den Gekruiste uitriep: „Ons hart heeft geen rust, o Heer. tot het uitrust in UI" „Tijd". WAAKT TEGEN RE REVOLUTIE! Door het Hoofdbestuur van den Ned. R. K. Rond van Dienstplichtigen ..St. Jo- Tjis" is de volgende circulaire verzonden: „Steunt het Wettig Gezag. KaUiohe&e Dienstplichtigen. Het Bolsjewisme tracht de revolutie ook over Nederland te brengen. Er dreigt ernstig gevaar. In samenwerking met buitenlandsche benden willen de Bolsjewiki trachten het V."'Big Gezag omver te werpen en ook ons land een prooi der revolutie te doen wor den. Dat mag en dat zal niet gebeuren. Rusland, Duitschland en Hongarije zijn afschrikwekkende voorbeelden. Daar Iie-eft de revolutie de ellende ver groot. Wij willen tegen den rooden vloed der revolutie opwerpen een dijk van trouw, een macht, die de aanstormende golven in krachtige eendracht weerstaat. Wij roepen op de 20,000 leden van den Nedcrlandschen .R K. Bond van Dienst plichtigen „St. Joris". Wij roepen op de tienduizenden Katho- lieko Dienstplichtigen, die nog niet zijn aangesloten. Katholieke Dienstplichtigen, gedemobili- seerden en militairen, sluit u aan bij den Ned. R. K. Bond van Dienstplichtigen „St. Joris". Katholieke gedemotóliseerden,, sluit voor deze troebele dagen een verbintenis bij den Vrijwilligen Landstorm. Katholieken, die niet in dienst geweest zijt, treedt toe tot de Burgerwacht. Staat, met ons in kloeke trouw en vast beradenheid om den troon en, de wettige Regeering. Houdt Bolsjewisme en Revolutie buiten ons Vaderland. Het waarachtig belang van Kerk en Maat schappij eischt zulks. Zij zullen het. niet- hebben, ons dierbaar Nederland." (Voorzitter der afdeeling Leiden van den Ned. R. K. Bond van Dienstplichtigen „St. Joris" is de heer H. B. J. Wij ten burg, 3 Octoberstraat ila. Leiden, waar men zich kan aanmelden voor het lidmaatschap.) ACHTURIGE WERKDAG. De Arbeidswet werd reeds gisteren in de afdeelingen der Tweede Kamer onderzocht. Hst ontwerp-Aalberse en de apothekers. De Nederlandsche Apothekers-Vereeni- ging heeft zich tot de Tweede Kamer ge wend met een adres naar aanleiding van het ingediende ontwerp-Anbeidswet. Betreurd wordt in het adres, dat de minister van Arbeid dit ontwerp vóór de aanhangigmaking bij den Raad van State niet ter kenni9 van belanghebbenden heeft gebracht, terwijl blijkbaar de arbeiders in het apothekersvak wèl in de gelegenheid zijn geweest kennis te nemen van het in te dienen ontwerp. Het wordt voorts onbillijk genoemd, dat de tegemoetkoming aan de wenechen der arbeiders heeft geletid tot een onbenerkten arbeidsdiwang van apothekers. Op geenerlei wijze is met, hun belangen in dit ontwerp rekening gehouden, nieu we verplichtingen worden opgelegd, zon der dat de gevolgen er van zijn te overzien en zonder te trachten de nadeelen zoo 'ge- 'ring mogelijk te maken. Met dit ontwerp had de minister ook kunnen tegemoet komen aan de „sinds lang gekoesterde billijke wen9chen" der apothekers door de apotheken van deze wet geheel uit te zonderen ah een alge- heele herziening aan te kondigen van de wet van 1 Juni 1865, regelende de uitoefe ning der artsenij bereid kunst, de eenige wet, die o. m. heeft te regelen den arbeids duur van apothekers en hun personeel. Verzocht woirdt daarom, nadat uitvoerig is gewezen op de moeilijkheden, welke de voorgestelde Arbeidswet in het léven zal roepen, om in dè thans nog van kracht zijnde wet op de uitoefening der artsenij- bereidkunst vast. te stellen een verplichte Zondag-, avond- en nacht sluiting voor apotheken. Verhoogde goederentarieven. De vrachtgoederentarieven zullen bin nenkort worden verhoogd. Van een alge^ mee no verhooging met een zeker percen tage kan niet. gesproken worden. Over het geiheel, in 80 procent der gevallen, zal de verhooging ongeveer 10 procent boven de tegenwoordige tarieven bedragen en zal, in plaats van het thans geldende oude ta rief van voor den oorlog plus 70 toege past "worden het oude tarief van voor den oorlog plus 80 Deze tarief verhooging zal niet gelden voor steenkolen en vee. Ter vergelijking diene. dat in Duitsch land de prijzen sinds den oorlog met 7 zijn verhoogd, zoowel in locaal als in in ternationaal verkeer. Ook daar is voor het kolen vervoer een gunstiger bepaling ge troffen. De tarieven daarvoor zijn slechts met 84 verhoogd. Voor Zwitserland wis selt de tariefverhooging tusschen 100-en 150 Ten opz: 'de- van het internationaal ver keer bestond ton gevolge vnn den oorlog zoo goed als geen vast tarief meer. Daarin zal thans zoo spoedig mogelijk worden voorzien. Hoe hoog deze tarieven zullen zijn, hangt natuurlijk voor een groot deel af van het buitenland zelf. In officieele kringen acht men het echter zeer waar schijnlijk, dat dec&e 150 hooger zullen zijn dan vóór den oorlog. Eerste Kamer. De Eerste Kamer heeft gisteren enkele wetsontwerpen aangenomen en is ver daagd tot eenige dagen, nadat het eind verslag over de Indische begrooting is ingekomen. Tweede Kamer. De Tweede Kamer zal 6 Mei weder bij eenkomen en dan zoo spwBftg mogelijk het wetsontwerp betreffende de ondenvijs- behandeling nemen. Een kosteloos gemeenteblad. In verbdnd met de opheffing van het ge meentelijk weekblad „De Distributie", overwegen B. en W. van Utrecht do uit gave van een algemeen gemeenteblad, waarin, behalve de mededeelingen over distributie-aangelegenheden, ook zullen worden opgenomen mededeelingen van de bedrijven, over schoolzaken, belastinghef fing en r- invulling van "beischrijvlngshi Ij et- ten. van don gemeentelijken keuringsdienst den geneeskundigen dienst, kortom berich ten op allerlei gebied, de gemeentehuis houding betreffende. Zijn wij wel ingelicht, dan voelt een deel van het college veel voor dit plan, een ander deel staat er of onver schillig orf afwijzend tegenover. Hoofdza kelijk is het 't kostenbezwaar dat. opgeld doet, daar 't de bedoeling is het. blad we kelijks aan allo ingezetenen kosteloos toe te zenden. Het Kon. Gezïn naar de bloemen tentoonstelling. Gistermiddag omstreeks halftwee zijn H. M. de Koningin, Z. K. H. de Prins en II. K. H. de Prinses in auto's van het Huis ten Bosch vertrokken, om zich over Katwijk, Noordwijk en Piet Gijzenbrug en vervolgens langs den binnenweg over Lisse, Hillegom en Vogelenzang naar Haarlem te begeven, waar Hare Majesteit en de Prins een bezoek aan de bloemen- keuring gingen brengen. De Prinses stapte met eenige schoolka meraadjes af bij de kweekerij Zwanen burg van de firma Tubbergen te Haarlem, waar dezfe kweekerij bezichtigd werd. Koningin en Prins reden door naar de tentoonstelling. Het gevolg bestond uit de dame du paleis jonkvr. van de Poll, de hofdame freule Van Swinderen, den opper-oereanoniemeester Graaf Du Monceau, don Kamerheer en Particulier Secretaris Baron van Geen, en den adjudant,-luit. ter zee le kl. Ten Broecke Hoekstra. Nadat de Prinses en de overige kinderen de kweekerij bezichtigd hadden onder ge leidde van jonkvr. van de Pol en Baron van Geen, voegde zij zich Tater op de ten toonstelling bij hare ouders, waarna we der gezamenlijk de terugtocht naar de Residentie werd ondernomen. De Pauselijke Internuntius. Gistermiddag te 12 uur bracht de Pau selijke Internuntius bij het Nederlandsche Hof. Mgr. S. Nicotra, een bezoek bij Z. D. II. den Bisschop van Haarlem. Bloem voor banketbakkers. Naar wij vernemen, zal met ingang van 1 Mei het aan de banketbakkers maande lijks te verstrekken kwantum regeerings- bloem worden verdubbeld, zoodat het dan overeenkomt met he4 verbruik in 1916. Gemengde Berichten. Inbraak in een gemeentehuis. Te Her- wijnen heeft men bij nacht in het gemeente huis ingebroken. Vermist wordt een be drag van circa f 200 en de voorhanden zijn de broodkaarten, ten dienste der inwoners. Stakkerds. Nabij Oldenzaal werden door grenswachtsoldaten bedelende aan getroffen 3 knapen uit Oberhausen en 4 uit Essen, *allen 10 tot 13 jaar oud, die ver klaarden, door hun ouders te zijn uitge zonden om proviand op te doen. Nadat ze ruimschoots van voedsel, ook voor den terugtocht, waren /voorzien, werden de stakkers weder over de grens gebracht. Waardelooze rijwielbanden Jln (het „Alg. Politieblad" wordt bericht: De commissaris van politie te Dordrecht waarschuwt, in verband met talloos inge komen klachten, tegen het bestellen van z.g. gevulcaniseerde rijwielbanden, welke in verschillende nieuwsbladen door middel van verleidelijke advertenties, onder rem- bours-zending worddn aangeboden door J. W. Röber, stoomgummifabriek en P. van Wijngaarden, Engelsch Bandenhuis, Bree- straat 17, bdidën te Dordrecht. Bij ont vangst blijken die banden veelal waarde loos te zijn. Bedorven aardappelen. In verschillen de gemeenten in de provincie Groninget waar ten behoeve der distributie aardap pelen waren iifgekuild, blijkt bij het ope nen der kuilen, dat minstens 1/5 deel der aardappelen is verrot. Een ouderwetsche .getrouwe. Mej. Dina Weijkamp te Zwolle mocht onder grootA blijken van belangstelling het feH herdenken, dat zij voor een halve eeuw bij de familie Schaepman aldaar in dienst trad. Met jeugdigen ijver doet de grijze jubilaresse nog haar trouwen plicht bij mevr. v. d. Biesen—Schaepman. Mej. Weijkamp ontving te dezef^elegen- heid nevens tal van geschenken ook het kruis Pro Ecclesia et Pontifice van Z. H. den Paus, vergezeld van een eigenhandig schrijven van kardinaal van Rossom. Ook het bestuur der Vereeniging van Huis vrouwen kwam haar op dezen dag compli menteeren. Het ingeslikte rijwiel. Gevallen van inslikken ven allerlei voorwerpen komen in de ziekenhuizen uiterst menigvuldig voor, vooral onder kinderen, en het is on gelooflijk wat deze al niet naar binnen kunnen werken. In een artikel over de „nieuwere toepassingen van den electri- schen stroont" in het maandblad „De Nar tuur" haalt dr. A. J. C. Snijders het vol gende aan. dat Gigson in zijn werk „Elec tricity of to-day meedeelt: In een der ziekenhuizen van Londerï kreeg men een klein meisje, ongeveer 4 jaar oud, ter behandeling, dat niets meer of minder dan een geheel rijwiel had in geslikt natuurlijk slechts ben stuk speel goed, maar dan toch. zooals uit een bij gevoegde Róntgen-fotografische afbeelding blijkt, van zeer behoorlijken omvang. Het rijwiel was natuurlijk in den slokdarm van het. kind blijden steken en het onderzoek met de X-stralen, waarbij b.v. vofenver- melde foto werd verkregen, wees uit, dat de stuurstang van het rijwiel in don wand van de slokdarm vastzat. Het was dus noo dig. ee» insnijding in den slokdarm te ma ken. waarvan echter geen litteeken achter bleef. Daarna werd de fiets in tweeën ge knikt en veilig verwijderd. Toen de chi rurg, na de operatie, het meisje schertsend don raad gaf, voortaan voorzichtiger te zijn en een lang touw aan het rijwiel te binden om het weer op te trekken, ant woordde het kind: „een ander rijwiel heb ik niet, maar nog wel een automobiel." De brandkast gestolen. Te Beerta werd gisternacht bij den manufact.urier A. Vloo de brandkast gestolen. Het gezin sliep boven en door den kelder kwamen de dieven binnen. Van daders of brandkast is nog geen spoor ontdekt. De brankast ia blijkbaar met een kar vervoerd. ALPHES! AAN DEN RIJN. Gemeenteraad. De Raad vergaderde gistermorgen onder voorzitterschap van den burgemeester. Af wezig zijn de heeren Coenen, Hoogandijk en Kempenaer. Weth. van Leeuwen zegt, dat de lieer Coenen verhinderd is deze zitting bij te wo nen, in verband met zijn vertrek naar Velp. Spr. heeft opdracht, den Raad na mens den lieer Coenen te groeten. Naar aanleiding van het jaarverslag van de Gezondheidscommissie merkt de heer van Dijk op, dat genoemde commissie haar vergaderingen slechts aankondigt in het „Leidsch Dagblad". Spr. hoopt dat even- eons aankondiging zal geschieden in te Al phen meer gelezen bladen. Verder wil spr. doen onderzoeken hoe het komt, dat het getal besmettelijke ziekten in deze ga meernte in 1918 zoo hoog is geweest, nJ. 396 gevallen. B. en W. zullen een en ander ter kennis brengen van de Gezondheids commissie. Verzoek van de ambtenaren ter secreta rie. en bij den gemeente-ontvanger, om verhooging van salaris. Zij dringen hierbij aan op het z.g. drie-kwart-stelsel. B. en W. zullen over dit adres advies uitbrengen. Van den minister van Landbouw is be richt ingekomen, dat de,vestiging van een Kamer van Koophandel te Alphen aan den Rijn niet gewenscht is, aangezien een wets ontwerp is ingediend tot nadere regeling van het. handelsregister. Schrijven van den heer Coenen waarin hij bij zijn vertrek uit de gemeente de be vordering der gemeente voortdurend in groei hoopt te zien. Wordt voör kennisge ving aangenomen. FEUILLETON. bng bleef zij daar roerloos staan, ver- ?Pl in een wereld verwarde gedachten, :'ke zij niet ontleedde, 't Waren daarbij iafc hartelijke gedachten, waarboven, beter lfld Weekend, deze gedachte zweefde: - Wkar kon Marguerite de Rhodes wel gestorven zijn op twintigjarigen ouder- ö[a? Zij was rijk, gelukkig, door haar var als aangebeden?Was die dood niet ^gevolg van een geheimzinnig en gruwe- Mrama, waar Diane de hand in had?... i-Aarea het niet dezelfde handen die Mau- fe met strikken en netten omringde en ff gedreven hadden tot een huwelijk dat thans betreurde ja, hij betreurde het, eti ïhl Was z!^ zeker van maar toch 'Ji1roepelijk was, en haar voor geheel 'bven ongelukkig maken zou? nfthf11 Henriette haar betraand gelaat op- 1 a za® ZÜ °P «enigen afstand de kerk, ,ar naar men haai ff «guerite tien. "i® kerk stond gebouwd boven het'kerk- verteld had 's avonds het orgel ging be- liof zelf, eenige honderden meters verwij derd van de schamele hutten welke het ge hucht Astarac uitmaakten. Het meisje, onder den invloed van de volstrekte eenzaamheid welke haar om ringde, werd dan aangegrepen door on- weerstaanbaren lust om te doen wat zij, wier grafstede haar zoo ontroerd had, zoo dikwijls voor haar had gedaan. Zij besteeg de kleine hoogte en stond weldra voor een groot gebouw welks mu ren bekleed waren met klimop, geitenblad en meer andere slingerlanten. Ging men nog eenige trappen op, dan stond men voor een bruine poort; zij was niet geslo ten; juffrouw Vallauris lichtte de klink op en trad het tempeltje binnen. Links was een wenteltrap die naar den toren opklom. Sourbjuette besteeg de treden, en op den eersten vloer was de kleine koorzaal waar Marguerite zoo menigmaal de poëzie van haar gemoed vertolkte door de tonen van 't orgel, waar zij haar liefderijk Jmrt lucht gaf en droomde van 'Fabien en de zalig heid welke haar verbeelding haar tooverde Zij nam plaats voor het harmonium, lichtte het klavierdeksel op en trok de re gisters uit.. De tijd had geen invloed gehad op het kostbare speeltuig. Met. dezelfde plechtige zachtheid herhaalde het de droef geestige zangen welke het meisje van hare vingeren vallen liet. De landslieden welken dien avond van den veldarbeid terugkeerden, bleven ver steld staan, toen zij de langzame, maar zielroerende accoorden door do openstaan de ramen naar buiten hoorden trillen; dan sloegen zij een kruis, zeggende: Ach! Heere Jesus!.. Is de jonkvrouw weergekeerd?.... Vanaf dit oogenblik waren 't niet rneer 't kasteel Astarac en ziin prachtig geboom te welke Henriette Vallauris ver van Ar- gelles lokten; 'rt was dit plekje gronds, in welker schoot de jonge vrouw rustte die stierf op twintigjarigen ouderdom, blijk baar als slachtoffér derzelfde onverbidde lijke hand wélke haar eigen geluk vernie tigd had. Nu ging er geen dag meer voorbij, of Souriquette, voor of na hare liefdadige be zoeken. legde op de graven van Marguerite en Blanche de fraaiste bloemen der streek. Daar plunderde zij de tuinen en broeikas sen van Argelles voor, of plukte onderweg het bloeiende heidekruid en de wilde bloe men van het woud; tot zelfs in de tuintjes der arme lieden, die zij bijstond, vond zij haar gading. Zij strooide die bloemen op de treden der grafkapel, stak de tuiltjes tusschen het traliewerk, of hing ze aan alles wat uit sprong, en dit ijien den goeden smaak wel ke haar eigen was, En als zij dan knielen de een innig gebed had gestort tot zielen rust der twee edelvrouwen. besteeg Souri quette den wenteltrap der kerk en stortte haar geheele ziel uit over de toetsen van 't orgel. Jacques de Rhodes was eenigen tijd af wezig geweest; maar niet zoodra was hij terug op 't kasteel, of zijn eerste bezoek gold het kleine kerkhof. Maar hij stond als Szan de hand Gods geslagen, toen zijn oog viel op den balsemende oogst, welke het £*raf zijner dierbaren tooide. Zoo! is er dan iemand gekomen?.... dacht hij. Fen diepe rimpel scheidde te midden zijn breed voorhoofd, 't Was de eerste maal sedert twintig jaar* dat hij zooiets onder vond. Inès?.. Och kom!.. Die had geen hart! De fatsoenlijke jongejn, voor wien Jac ques in den "beginne zooveel sympathie go- yoelde dat deze hem schril n «toog?.; Evenmin. Hij woonde maanden in deze streek, en had Mj idèe gehad die bedevaart te doen. hij zou n a.ng I nr. 1 -wacht hebben. Widan? Jacques wist dat de mooder en de zuster op Argelles verbleven; maar wat belang konden die vreemdelingen wel stellen in graf van Blanche en Marguerite?. Hij verschool zich achter 't dichte gewas dat. de grafkapel omringde, wachtende, ho pende dat de onbekende bezoeker dien dag komen zou. Als het.reeds volslagen avond was, keerde hij ontgoocheld terug naar Asstarac. Hij had niemand gezien. Hoe ziet er de zuster van mijnheer. Vallauris uit? vroeg hij dien avond, na den maaltijd, plotseling aan Mathieu Pujm loo. Ik heb haar nog niet ontmoet, ant woordde de oude rentmeester, maar moest wel doof wezen om niefte hoorea wat heel de streek van haar zegt. Zoo! herhaal het eens, laat hooren. Lichamelijk gesproken, zij is SP***» blond, slank, schoon als een engel. ZedeMff gesproken een volmaakt meisje. Mej. Var iauris kent reeds al de armen der streef 7.1 j verpleegt de zieken, verstrekt de ong* lukki n hu lp, kleedt de ouderlingen, lw (Wordit vervoigdfcl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1919 | | pagina 3