j Manifest der R. K. Vak-
beweging in Nederland.
Je IslÉclie Cowl".
Tweede Blad.
- EEN EDEL -HART.
VRAGEMBUS.
aangeinenu en in ieder geval $oor de" werk
nemers van vijf-en-tvvintig-jarigen leeftijd.
7. Ten nadeele van het minimum-loon
mag niet worden afgeweken van het be
paalde in de artt. 1638 c en d van het Bur
gerlijk Wetboek (Wet op het Arbeidscon
tract).
8. Er wordt een regeling getroffen, waar
bij door de gezamenlijke werkgevers aan
de werknemers met groote gezinnen een
toeslag op het minimum-loon wordt verze
kerd. Elke Redrijfsraad doet voorstellen
omtrent de uitwerking van dit beginsel In
.de bijzondere Collectieve Arbeidsovereen
komst.
'9. De bepaling van het verplicht lid
maatschap der vakvereenigingen wordt
opgenomen, tenzij het asfntal georganiseer-
den te gering is om de ongeorganiseerden
tot het lidmaatschap te noodzaken.
- 10. De arbeid der gehuwde vrouw in fa
brieken en werkplaatsifh wordt verboden.
11. In de collectieve arbeidsovereenkom
sten, die hiervoor in aanmerking komen,
worden regelingen vastgesteld voor een
billijke praestatie van de volslagen werk
nemers.
12.. Elke collectieve arbeidsovereenkomst
die hiervoor iri aanmerking komt, bevat
een leerling-regeling, waarbij een goede
'vakopleiding gewaarborgd wordt.
VII. De voorbereiding van het Congres
is opgedragen aan een commissie van zes
personen, n.l. de heeren J. van Rijzewijk,,
A. C. de Bruijn en J. Th. Nijkamp van de
zijde der werknemers; dr. L. Deckers, mr.
L. G. Kortenhorst en' prof. mr. J. A. Ver
aart van de zijde der werkgevers.
VIII. Indien de Christelijke en andere
.niet-Katholieke Vakbeweging tot het vor
men van Centrale Raden van Bedrijven
overgaat, die de lijnen van dit Manifest
volgen, zal de R. K. Centrale Raad- van
Bedrijven met deze lichamen samenwer
king zoeken voor de verbreiding van de
economische organisatie over het geheele
bedrijfsleven.
IX. De-R. K. Centrale Raad van Bedrij
ven tracht ten spoedigste te komen tot de
publiekrechtelijke organisatie van het be
drijfsleven in Nederland. Hij tracht de
bedrijven te maken tot organen van den
Nederlandschen Staat, die Grondwettelijk
en door' een Bedrijven wet de bevoegdhe
den erlangen tot het vervaardigen van
bedrijfs- en arbeidsregelingen en tot het
uitoefenen van bedrijfs- en arbeidsretht-
spraak.
Utrecht, 16 April 1919.
De Algemeene R. K. Werkgevers-Vereen.,
3. B. VAN DIJK, Voorzitter.
Mr. L. G. KORTENHORST, Secretaris.
F. J. A. M. WIERDELS.
De Nederl. R. K. Middenstandsbond,
W. FRANSEN Jr., Voorzitter.
JOH. SCHOENMAKERS, Secretaris.
Prof. Mr. J. A. VERAART.
De Nederlandsche Boerenbond,
J. TH.' VERHEGGEN, Voorzitter. -
Dr. L.' DECKERS, Secretaris.
A. H. J. ENGELS.
Het, Bureau-voor de R. K. Vakorganisatie,
J. VANRIJZEWIJK, Voorzitter.
A. C. DE BRUIJN, Secretaris.
J. TH. NIJKAMP, Penningmeester.
Na den slag!
Goddank, de overwinning is ons!
Na een inspannenden arbeid van eenige
weken, na een werken en zwoegen van
onze propagandisten, na het verrichten
van huisbezoek en het propagandist-zijn
in eigen kring en eigen omgeving, den ge-
h eel en dag, is eindelijk de-strijd met gun
stig resultaat gestreden, is ten slotte het
rechtsche bolwerk, dat werd bedreigd, n.l.
de rechtsche meerderheid in de Provinciale
Staten van Zuid-Holland en daarmede de
rechtsche meerderheid in de Eerste Ka
mer, behouden.
In alle toonaarden is reeds deze uit
slag, dit resultaat bezongen. Alle Katho
lieke, bladen hebben hierover reeds haar
beschouwingen ten beste gegeven; hebben
de oorzaken en middelen, waardoor dit
alles is verkregen nagegaan en als voor
treffelijk geprezen, en men kwam tot de
conclusie: het Roomsch enthousiasme was
groot, nu het ging om daadwerkelijk te
steunen onze rechtsche Regeering, nu het
ging, om den heeren socialisten te bewijzen
dat Nederland geen revolutie wenschte,
dat de burgers van .Nederland gesteld wa'
ren op orde en. rust en een terreur van de
roode minderheid ten zeerste "verfoeiden.
Het enthousiasme .was groot!
Rotterdam, Den Haag en Leiden brach
ten meer katholieke stemmen op dan in
1918 en drukten het stemmencijfer der
socialisten met geweldigen kracht, naar
omlaag.
Het ging 'tegen de revolutie, vóór onze
Regeering.
Nauwelijks was echter de. stembus ge
sloten, nauwelijks had deze den so
cialisten kunnen leereajr* dat Nederland
niets van hun revolutie en toegezegde so
cialistische zegeningen wilde weten, of
wederom bereikten ons, ondanks dit aides,
nieuwe berichten omtrent revolutiepogin-
gen, zelfs buiten onze grenzen voorbereid.
Ja, schier dagelijks worden deze nog
■herhaald en men zal ze blijven hooren,
zoolang het socialisme een macht blijft
vormen, waarmede werkelijk te rekenen
'valt. zoclang het socialisme blijft tellen
een getal aanhangers, dat met eenige zelf
overschatting denken kan, in staat te zijn
den gebeelen Nederland schen Staat aan
zijn wil te onderwerpen.
Zoolang dus het socialisme blijft groeien
en bloeien, zoolang zelfs de sociaal-de
mocratie in haar tegenwoordige sterkte
en omvang zal blijven bestaan, is de
vrees voor een gewelddadige omwenteling
^gewettigd, is de kans op een rampzalige
revolutie groot!
Onze actie moet dus blijvend zijn. Onze
actie mag dus niet. verflauwen, zelfs wan
neer de leiders der S. D. A. P. aan revo
lutionaire pogingen het zwijgen toedoen,
ook al zouden zij verklaren van de "revo
lutie af te zien.
Want revolutie is een noodzakelijk ge
volg van het- socialisme; wil men de re
volutie befetrijden, dan moet" men j haar
treffen in het hart, in den kiem, waaruit
zij ontspringt, n.l. het socialisme.
Al worde dus ook van geen revolutie
pogingen meer .gehoord, al worden geen-
revolutiepogingen meer gedaan, laten wij
in onze actie niet verflauwen, door de
gedachte ,,het was steeds loos alarm dat
werd geslagen, ër komt toch niet9 van".
Deze gedachte werkt verlammend deze
gedachte is misdadig,' omdat zij vermin
dert en verflauwt het blijven werken en
zwoegen tegen de bron der revolutie,
het 4 socialisme; omdat zij verlammend
werkt bij" het ontplooien van onze Room-
sche actie, bij den opbouw van onze Ka
tholieke sociale en politieke organisaties,
die toch alleen in staat zijn het socialisme
met -succes, ja, zelfs afdoende te be
strijden.
Onze actie moet blijvend zijn, opdat wij
werkelijk bereiken, dat al die geruchten
slechts loos alarm blijven, opdat wij wer
kelijk bereiken, dat niet in ons Neder
land een socialistische heilstaat worde
geforceerd, maar dat hier in Nederland
kome en blijve een maatschappij, geheel
gebkseerd op onze heerlijke beginselen van
rechtvaardigheid en naastenliefde, een
maatschappij, waarin vrede en geluk, te
vredenheid en onderdanigheid aan Cjod
zullen zegevieren en triompheeren.
Dat Katholiek Nederland dit ernstig
van plan is," kan het reeds toonen bij' de
verkiezingen voor de gemeenteraden, die
aanstaande zijn; daar kan het toonen, dat
het ons ernst is, standvastige ernst, en
dat het niet wil volstaan met de eifkele
krachtproef van de achter ons liggende»
dagen, maar dat het wil en eischt, dat in
alle besturende college's, ook in de Ge
meenteraden, het roode element worde
teruggeworpen en dat ook daar* zullen ze
telen, mannen, die God willen dienen en
eeren ook in het openbare leven.
Mqge Katholiek Nederland zijn taak he
grijpen.
Leiden. A. H. BOEKRAAD.
Uit de Pers.
tiE NIEUWE MINISTER VAN MARINE.
De Standaard wijst erop, dat
,,geen onzer politieke leidslieden" over de
benoeming, die ook het anti-revolutionaire
hoofdorgaan ten zeerste verrast heeft, ge
raadpleegd is. Wij ontleenen het volgende
aan het artikel:
Natuurlijk is het een benoeming, die
nadere toelichting vereischt. Er is dan ook
geen quaestie van, of er zal in de Staten-
jGemeraal nadere toelichting gevraagd
worden, en daarna eerst zal men, de mo
tieven kennende, eenigszins van meer na
bij over de beteekenis van deze benoe
ming kunnen oordeelen.
Toch belet dit ons niet, nu reeds met een
enkel woord ons over den nieuwbenoem-
den minister uit te laten. Geheel ten on
rechte is het namelijk voorgesteld-, alsof
de heer Bijleveld een pas adnkomend jong
politicus zou zijn. De onjuistheid van deze
voorstelling blijkt reeds uit het feit, dat
hij onlangs lid werd van het Centraal Co
mité van Anti-revolutionaire Kiesvereeni-
gingen. (Kiêst een omvangrijke partij u
als lid van haar Centraal* Comité, dan
blijkt reeds hieruit, dat feil gaat wie u ver
telt, dat er van een onbekende sprake is.
Met name in Amsterdam weet heel onze
anti-revolutionaire kring dan ook wel be
ter. Reeds het verleden van zijn vaderv
het gewezen Kamerlid Bijleveld, gaf aan
heel zijn familie een gedistingeerde positie
zijn (heel onze partij,' en daar het algemeen
Zaterdag 19 April 1919
"li
rOp Woensdag 16 April 1919 zijn te
Utrecht bijeengekomen de gevolmachtig-
den van de vier groepen van Roomsch-
Katholieke Vakbonden in Nederland,
waarin de werkgevers en werknemers ver-
eenigd zijn.
001 Zij hebben het navolgende manifest op-
gesteld:
I. De R. K. Vakbeweging stelt zich op
)ri! het standpunt van de solidariteit van
werkgevers en werknemers in het bedrijfs-
91 leven.
'J II. Teneinde het denkbeeld van die so-
Mdariteit te verwezenlijken, neeft de R. K.
Vakbeweging een Roomse h-K a t h o-
l li eken Centralen Raad van
B e d r ij ven gevormd.
III. De taak van den R. K: Centralen
Raad van Bedrijven is in het geheele Ne-
derlandsche bedrijfsleven den stoot te ge-
ven tot collectieve arbeidsovereenkomsten
en andere bedrijfsregelingen, waardoor de
rechtspositie en de economische positie
der. werknemers zoo krachtig mogelijk
worden en het bedrijfsleven zoo hecht
05 .mogelijk wordt gegrondvest.
X IV. De R. K. Centrale Raad van Bedrij-
ven wordt als. volgt ingericht:
Het Bestuur bestaat uit twaalf personen.
Twed worden aangewezen door den Ned.
R, K.4 Middenstandsbond, twee door de
li:l é.lg, R. K. Werkgevers-vereeniging, twee
door den Ned. Boerenbond en zes door het
Bureau voor de R. K. Vakorganisatie.
s Verder bestaat de R. K. Centrale Raad
f' uit. een aantal R. K. Bedrijfsraden.
In elk bedrijf wordt een R. K. Bedrijfs-
raad gevormd. -
Elke Bedrijfsraad bestaat uit acht afge-
vaardigden, van wieovier worden gekozen
door den R. K. Vakbond van werknemers
en vier door de gezamenlijke R. K. Werk-
nemers-Vakbonden in het bepaalde bedrijf.
V. Tot de taak van eiken R. K. Bedrijfs-
SJ raad behoort met ontwerpen van een col-
lectieve arbeidsovereenkomst voor het be-
jj(: drijf, waarin de Bedrijfsraad wordt ge-
J vestigd.
Geen ontwerp voor een collectieve ar-
heidsovereenkomst wordt met andere, or-
3 ganisaties van werkgevers or werknemers
besproken, voordat het behandeld is door
den Bedrijfsraad met het Bestuur van
den Centralen Raad.
VI. In de maand Juni van dit jaar wordt
ihet eerste Congres van den R. K. Cen
tralen Raad van Bedrijven gehouden.-
Op dit Congres worden behandeld de vol
gende grondslagen vooï de collectieve ar
beidsovereenkomst:
1. Geen werknemer kan zonder geldige
reden uit zijn dienstbetrekking worden ont-
1 slagen.
2. De geldigheid van reden van een ont-
jlag en alle geschillen tusschen werkgever
en werknemer worden uitsluitend behan-
- deld door rechtscolleges in het bedrijf ge-
vormd, in welke rechtscolleges evenveel
a' werkgevers als werknemers zitting hebben.
3. De werknemer heeft recht op arbeid in
la dien zin. dat de werknemeT niet mag wor
den ontslagen voordat de Werknemers, kor-
1ter dan hij in dienstbetrekking, zijn ont
slagen.
d' 4. De organisatiën der werknemers wor-
ifen door de orgdnisatiën der werkgevers
dei geraadpleegd ten aanzien van de prijsrege-
lif* fingen en de overige bedrijfspolitiek. in
rerband met de arbeidsvoorwaarden.
5. In de collectieve arbeidsovereenkomst
11$ wordt het minimum-loon voor de volslagen
werknemers geregeld,
oii! De Bedrijfsraden doen voórstellen voor
bepaalde minimum-loonen voor de volsla-
5 cf gen werknemers aan het Bestuur van den
>nj Centralen Raad.
Dit Bestuur leidt daaruit af een algemeen
minimum-loon, dat tot maatstaf kan die-
flen bij de onderscheidene collectieve ar-
beidsovereenkomsten' daarbij -rekening
a houdende met de uiteenloopende economi-
jjjj sche toestanden van verschillende gë-deel-
ten des lands,
j j Het minimum-loon voor de niet-volslagen
werknemers wordt in verband met het mi-
mmum-ldon voor de volslagen werknemers
°P gelijke wijze geregeld,
6. Het minimum-loon. van den volslagen
werknemer wordt genoten door de werk-
- j, tellers, die naar het oordeel van den Be
drijfsraad als volslagen moeten worden
2 FEUILLETON.
dolf
ffl]
1'VtS'
„fi Wog een die verloren ia! ,'t Is jammer,
ooi n^e^ert ee:n i^1' twee had mijnheer de
Rhodes het ontwerp ten uitvoer gebracht,
f!il raar zoon van den notaris destijds
\fi a"8 ^'^Sbarac over gesproken had.
°P eenige mijlen van zijn kasteel, op
Ï1 oever der Golf van Gasconje, waar
dif i.U ^Hrikkelijke tempeesten woeden
c)doch waar de zoute zeelucht zoo
yeilStcrkend werkte op zwakke gestellen,
7deques eefi sanatorium gesticht voor
aeke kinderen.
'h' h f.v? bnlcomsten waren zoo aanzienhjk,
0B overtollige gemakkelijk zoo'n
gesticht kon bouwen en onderhouden.
°U'- a ?nö Waa CX woedend over, doch zij
\r ^rak er niet van, zich onmachtig voelen-
het?m maar 'e^s te doen veranderen aan
k, i ,en onwrikbare wil van den graaf
«sloten had.
voorbij, of Jacques de
trok eS naar het sanatorium. Hij ver-
u'^er ^Jtuig van Astarac, in een lich-
nlfé; Voecd^0^011 we^he Mathieu of hij zelf
•au e> na ongeveer anderhalf uur rijdens
was hij to Sainte-Marguerite zoo had
hij zijn ziekengesticht gedoopt.
Eenige weken na het bezoek van Diane
en hare kinderen op het kasteel Astarac,
vond Jacques, in Sainte-Marguerite aan
komende, een paard vastgebonden aan de
deur van het sanatorium, 't Was een
mooi, dier. Het woelde van ongeduld met
zijn hoeven den grond om, en trok gewel
dig aan den toom welke het gevangen
hield.
Mijnheer de Rhodes meende dat een
vreemdeling, tijdelijk te Biarritz verblij-
vende, het gesticht was komen bezichti
gen.
't Moet een rijk man wezen, dacht hij.
't Is een prachtig paard.
Hij trad binnen. Te midden der binnen
plaats stond 'n jonge elegante heer te
praten met een der kloosterlingen, welke
het gesticht bedienden.
Hij mednde hem te kennen, ofschoon hij
met den rug naar hem stond,
Maar ziet, de vreemdeling keerde zich
om; 't was inderdaad Maurice Vallauris.
Bij 't zien van den graaf, deed hij eenige
stappen naar hem toe.
Hij had moeite om de tranen van aan
doening en bewondering te weerhouden,
die naar zijne oogen opwelden.
O! mijnheermijnheer!sprak
hij, vergeef me gekomen te zijn. Het be
treft geen nieuwsgierigheid, neen, enkel
het toeval eener wandeling!Maar wat
is alles hier toch schoon en bewonderens
waardig ingericht.Gij moet wel een
goed, een medelijdend hart hebben!'.
Wist ge dan niet dat dit huis hier
bestond? vroeg de Rhodes aan Maurice.
Neen!Geen mensch had er mij
van gesproken!Ik deed «een toertje te
paard in deze streek, ik zag deze muren,
vroeg inlichtingen aan den eerste den
beste en trad binnen.
De eerw. broeder, vervolgde hij, den'
kloosterling aanwijzende, die eenige
schreden verder stond te glimlachen,
heeft mij verhaald dat gij de stichter zijt
der inrichting, de schepper van dit won
derschoons liefdewerk. "Gij brengt de
vrucht van jarenlajigen arbeid ten offer,
om die arme, kleine Zieken de gezondheid
weer te- schenken. Maar dat is prachtig
en verheven mijnheer!
Maurice liet zich door zijn bewondering
zoodanig meeslepen, dat hij weende.
Jacques was meer ontroerd dan hij wel
g.ewenscht had.
Staat ge mij toe te herhalen wat ik
onder ons bekend was, dat deze jonge po
liticus in de familie in talent zijn vader
verre 'overtrof, laat het zich begrijpen, dat
men in het Centraal Comité al spoedig
op hem, en op hem speciaal, de'aandacht
vestigde.
Toch geven we toe, dat hiermede het-ge
heim van deze benoeming nog niet is opge
lost. Wat heel Jjet land interesseeren rnoet,
is het antwoord, dat straks komen moet en
zal Jop de vraag, uitrfvat hoofde men alle
zee-officieren ditmaal voorbijging en in de
(keuze van een jurist heil zocht. Op die
vraag ligt dan- ook ongetwijfeld het re-
geeringsontwoord reeda gereed, en het is
dit antwoord, dat ook wij wenschen af te
wachten, (alvorens we ons decisief over
deze benoeming zullen, uitlaten.
De Residentiebode wil de daden
van de-n nieuwen minister van Marine af
wachten en wijst eropdat het kabinet ook
-wat betreft het naar voren brengen van
jonge talenten blijkt wat aan te durven
en jnieuwe banen niet te vreezen.
,,Dat thans voor Marine eens een burger
tot minister gekozen werd,, achten wij -
aldus verder het blad aUerminst een
bezwaar. In 't algemeen is voor militaire
departementen een burgerminister een op-
frissching, maar vooral in omstandigheden
als waarin thans het departement van
Marine verkeert-, is een burger, en-een die
speciaal in sociale aangelegenheden thuis
is. een oplossing.
We kunnen dus deze benoeming met
voldoening begroeten en wachten heel ge-
irust op de daden van den pjeuwen excel
lentie."
Het Huisgezin schrijft o.'a.:
,,Voor ons getuigt de benoeming van mr.
Bijleveld van durf en frischheid.
Maar kan juist in een duf departement
en bij duffe vloot-toestanden een frissche
kracht niet een uitkomst zijn?"
BELANGSTELLING VOOR INDIë.
Aan een artikel in De Nieuwe
Courant ontleenen we:
Bij de beraadslagingen' over de Indische
begrooting deed zich het verblijdend ver
schijnsel voor, dat de Tweede Kamer zich
wist te verheffen tot een uiting van ophaer-
kelijke zelfkennis: de Kamer erkende vol
mondig haar onbekwaamheid' tot oordeelen
en was van deze zoozeer doordrongen, dat
zij meende ernstig naar middelen te moe
ten omzien om die onbekwaamheid op dit
stuk te kunnen aanvullen. De voorgestel
de middelen kunnen thans buiten beschou
wing blijven, het feit der bekentenis zelve
is opmerkelijk genoeg, om er een oogen-
blik bij stil te staan.
Geeft men zich ernstig rekenschap van
den toestand, zooals die uit deze bekente
nis blijkt, dan kan men tot geen andere
slotsom komen dan deze: de rechtsvor
ming, d. i. het vaststellen van den, aan
den burger op te leggen dwang tot doen
en tot laten, is voor een zeer belangrijk"
deel in handen van een college, hetwelk
zelve erkent op (een deel van) het gebied,
waar het dezen dwang zal voorschrijven,
volslagen vreemdeling te zijn.
Het constateeren van dit eenvoudige feit
moet toch iederen burger, welke niet voor
eiken, hem door de .overheid opgelegden
dwang, redeloos bukt, ontstellen en tot
nadenken" stemmen.
VERROTTING VAN DEN STAAT.
De T ij d schrijft:
Het mag algemeen bekend geacht wor
den, hoe vele personen in ons Indië loge
mannen worden, om vóóruit te komen, om
promotie te maken: Dikwijls is deze ver
wachting (die in het algemeen niet wordt
beschaamd), de eenige drijfveer en af en
toe komt men daar rond voor uit. Met dat
al)-wordt de Loge door die toetreding ook
financieel, gesterkt en blijft de onrecht
vaardige bevoorrechting bestendigd.
De ..Javapost" van 21 Febr. 1919. de vrij
metselarij besprekend, wijst er op, dat
„pröfanen" en in het bijzonder mannen
van de rechtsche partijen voor de hoogste
posten niet in aanmerking schijnen te ko-
haen en b.v. Katholieke Raden van Indië,
directeuren of zelfs departements-secreta
rissen al jaren lang zoogoed als onbekend
zijn.
Het blad vervolgt dan:
,,Hoe dat gaat? O, heel eenvoudig. Tal
van posities, waar de jollen eigenlijk ver-,
deeld worden, zijn sinds tientallen^ van ja
ren door de Loge bezet, de hoogere inspec
teurs behooren ook tot de Orde en verstaan
hun taak; de rapporten moeten natuurlijk
gevolgd em ,,het belang van den dienst"
de ,,gang van zaken" enz, 'enz. Wordt er
eens van afgeweken, dan is èr kans, dat
een heel kantoor verzet aanteekent. Al
thans zoo geschiedde voor eenige jaren,
toen een Katholiek ergens een hoogeren
rang zou verwerven. De secetaris-Loge-
daar juist zei aan aan den eerw. broeder?
vervolgde Vallauris.
Zeg op!
Zult gij 't niet euvel opnemen? vroeg
Maurice, plotseling aarzelende.
Dit hangt er van af; ik verbind me
nooit bij voorbaat.
Spreek maar op, mijnheer, zei de
broeder, ik sta borg voor mijnheer de
Rhodes;
Welnu, mijnheer, ik heb durven zeg
gen, dat ik '.zeer fier ben de echtgenoot te
zijn uwer kleindochter.
Zoo, sprak Jacques, een weinig ver-
bleekende.
Dan, als 'scheen hij eensklaps een be
sluit te nemen, voegde hij er bij:
Dit werk zal misschien mijn geheel
vermogen .vragen.
De uitdrukking van Maurice's gelaat
veranderde niet.
Wat geeft dat! sprak hij.Uw liefda
digheid zal u overleven, en niets zal hef
goed vernietigen dat gij ges-ticht hebt.
Maar, hebben de zaken haar gewonen
loop, dhn moest u of ten minste uwe kin
deren, dit vermogen toekomen.
Vallauris schokschouderde.
O! geld!... zei hij zeer oprecht; geld!...
Waarom is dat noodzakelijk, vermits het
grootmeester, die de stoutheid had eexlijk-
heidshalve tegen den stroom in te gaat^
moest het ontgelden. Of hij daarom bij de
Loge in een lageren rang kwam?
Maar is dit alles zoo en wie, die In-dié
kent zal het. durven ontkennen? dan
verwondere het ook niemand, dat toi zelfs
van universiteits-katheder toe, het Loge
man worden als be3te middel voor promo
tie in Indië wordt aanbevolen, en dat da
geloovige partijen juist daarom voor Indië
huiveren. Maar of dat met allerlei sluiers
omhuld gedop nu eigenlijk in het belang
van het land is? In het belang van een
kolonie in het bijzonder, die behoefte heeft
aan goede werkkrachten, ja er om bidden
en smeeken moet? Of het bevorderlijk is
Voor den goeden geest en het flink en de
gelijk werken der betrokken ambtenaren?
het rechtvaardig en billijk is? ITet om
zijn royale opvattingen lakende Nederland
waardig??
Ons lijkt van niet en hoog tijd, ja meer
iian tijd /is het, dat de Nederland sche Re
geering en de rechtsche Kamer-meerder
heid aan het geknoei'met betrekkingen
hier eens een einde aan make."
Zoo zij het!
Vraag: Kan men een strooien hoed,-
die slapcgeworden is, weer stijf krijgen.
Antwoord: Het stroq,met een warme
bout persen. Het is het eenige, wel niet
geheel afdoende middel.
Vra'ag: Welke is de prijs van het
Korte Kamerverslag"? Aangezien mijn
patroon abönné is van ,,De Leidsche Cou
rant" is het allicht iets goedkoop-?r.
Antwoord: 't Is nu te Iaat u op te
geven door onze bemiddeling. Het eenige
I adres van aanvrage is thans aan het post
kantoor uwer gemeente. De abonnements
prijs is f 1 voor de geheele zitting 1918
1919.
Vraag: Is er ook een middel tegen
kleine puistjes in het gelaat Ik heb eens
gehoord van een mengsel borax.
Antwoord: Veel zuur gébruiken; be
ter nog u wenden tot. een dokter.
Vraag: Tot welke fabriek ihoet ik mij
wenden voor den verkoop van turf?
Antwoord: Kunt H de vraag niet
duidelijker stellen? We weten niet, of u'
koop en dan wel Eerkoop en wilt.
V r a ag: Wat is de kortste weg per rij
wiel van Rijpwetcring nq,ar Haastrecht en
hoeveel kilometer is het'?
Antwoord: RijpweteringWoubrug-
geAlphenBoskoopReeuwijk—Gouda—
Haastrecht. Afstand 38 K.M.
V r a ag: Ik hen een Duitscher, voor
mijn gezondheid in Holland, en in een
vaste betrekking. Nu zijn er ernstige zie
ken thuis. Zou er kans bestaan om.een pas
te' krijgen voor Duitschiarul en weder te
rug, b.v. voor 8 of 14 dagen? Zoo ja, waar
kan ik dan een pas bekomen'?
A n t w o o r d: De uitreiking van passen
voor dergelijke gevallen is zeer wisselval-
lig. Richt u een verzoek tot het Duitsche
consulaat- te' 's-Gravenhage.
V a a g: Hoe moet ik reizen van Leiden
naar Wezel (RlfTl kan ik dat in één dag
doen; waar moet ik overstappen; hoe laat
uit Leiden en aankomst in Wezel?
Antwoord: Vertrek Leiden 's mor
gens 6.16; aankomst Wezel 5.33. Oversta»
pen in Utrecht, Boxtel en Gennep. De reü
heen en terug is niet op één dag te doen.
Reiskosten 3e klasse enkele reis ongev. f 4.
V r a a g: Er worden overal burgerwach
ten opgericht. Zijn dat landelijke instellin
gen of gemeentelijke? Wanneer ikr»)iiervan
lid ben, kunnen ze mij dan, wanneer het
noodig is, sturen waarheen ze willen, zoo
als met den vrij willigen landstorm?
A n t w o o i*d: De burgerwachten zijn
plaatselijke organisaties, die, wanneer het
noodig is, alleen in de eigen plaats op
treden.
Vraag: Waar ligt het plaatsje of de
gemeente AnderdijkWervershoef, en hoe
is^het 't gemakkelijkst te bereiken?
A n t w oor d: De gemeente Wervers-
hoef ligt zuid-oostelijk van Medemblik. De
plaats is het gemakkelijkst te bereiken van
uit Hoogkarspei, waar u per trein kunt
komen. De (afstand \Hoogkartspe/l—Wer
vershoef is een paar uur te voet. Er
is geen spoor- of tramverbinding.
Vraag: Iïceft een haas, bij wien ik
lapger dan ,zes weken ben geweest, het
recht mij op zes dagen gedaan te geven?
Antwoord: Wanneer niet bij schrif-
meestal in het leven maar dient om da
schoonste gevoelens te bederven, de beste
zaken te vergiftigen.'.. Gelukkig, mijnheer»
verdient mijn vader geld genoeg, om mij
er vft te ontslaan al te veel om de toe
komst bekommerd te zijn. Trouwens, mo
gelijk zullen mijn kinderen moeten wer
ken, en dit zal wel niet de ongelukkigste
kant wezen yan hun bestaan. In ieder
geval, mijnheer, gij zijt volkomen meestes?
van hetgeen gij gewonnen hebt, en ik zie
niet in dat gij uw fortuin beter kunt aam
wenden dan ge nu doet.
Gij keurt mijn handelingen dus goeë?
Met hart en ziel.
En gij betreurt niets
Integendeel. Ik smeek u voort te
gaan. Uwe liefdadigheid zal ons gehik
aanbrengen.
En stiUer, terwijl als een waas van droe^
heid over zijn gelaat schoof, mompoöfl(
Maurice:
En wij hebben het zoozeer noodij^
Het 'scherpe gehoor van Jacques vemaas
die woorden. Maar hij scheen er ge®
acht op te slaan.
Toch huiverde hij, en voelde onwiilete&»
rig zijn hart beklemmen.
Maurice wilde het gesticht verlate»»
