:en edel hart.
iblad verschijnt eiken dag, uitgez. Zon- en Feesld.
Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
'r Leiden 15 ct. p. week, f2.— p. kwartaal; bij
aaeDten 16 ct. p. week, f 2.15 p. kwartaal. Franco
f f2.45 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondaga
is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
25ct. p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
nmers ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. DONDERDAGS 6 MAART 19f9.
Bureau STEEN SCHUUR 15 - LE!D£N. Interc. Telefoon 935.
No. 2856
Postbus II.
De Advertentieprijs bedraagt 17*/? cent per regel
voor Haodelsadvertëntiën; Zaterdags 25 cent per regel.
22'/2 cent per regel voor gewone advertenticnZatei-
dag? 30 cent per regel. Voor ingezonden.mededv.cdingea
wordt het dubbele" van het tarief beregend.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen werrdee
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop o*.
verkoop 50 cent; Zaterdags 75 cents, van SOwoordec
)e
Vastenmandementen
onzer Bisschoppen.
D. H. de Aartsbisschop van Utrecht
st er in zijn herderlijk schrijveh op,
misdadige toeleg, om ook ons va-
land aan de revolutie prijs te geven,
el door de christelijke organisaties is
lukt. Dit bevestigt de overtuiging, dat
gezag alleen veilig, orde en rust al-
gewaarborgd zijn, wanneer de chris-
ke beginselen worden geëerbiedigd en
uldigd.
nzedelijkheid en ongodsdienstigheid
ld én gelijken tred. Daarbij komt de
(erfelijke invloed van het socialisme,
name op de arbeidersbevolking. Geen
stig "ma» Iaat zich misleiden door de
■ering, dat de socialisten niet tegen
godsdienst zijn.
wijst mgr. op de plichten van. a r-
d e r s en van pa-troons ten op-
ite van de katholieke organisatie en
de plichten van beide inzake de ar-
Isvoorwaarden.
Is nu het socialistisch gevaar zoo
groot en dreigend voor de arbeiders,
dan volgt hieruit, dat het plicht is
voor katholieken, de katholieke orga
nisaties te steunen. De arbeiders wil
len en moeten zich organiseeren en
dat wel op katholieken grondslag.
Was de katholieke organisatie er niet
geweest, dan zou de revolutie in ons
land1 pijn uitgebroken. En wat dan
van het particulier bedrijf zou zijn ge
worden, is een vraag, waarop de pa
troons zelf het antwoord kunnen ge
ven. Zij mogen dit niet vergeten. De
patroons dienen ook te zorgen, dat
de arbeiders in hun bedrijven degen
soeialistischen invloed gevrijwaard
rijn. Daarom zullen patroons goed
doen met zooveel mogelijk socialisten
uit hun bedrijven te weren; want men
kan er zeker van zijn dat zij propa
ganda voor hun beginselen maken en
dat daardoor ook bij katholieke pa
troons de arbeiders soms groot gevaar
oopen in socialistisch vaarwater ver
zeild te raken. Ook moeten katholieke
jatroons niet afwijzen billijke en re-
lelijke. eischen van christelijke arbei
ders, omdat zij weten, dat die niet
500 licht in verzet komen, tei'wijl de
zelfde eischen, door socialisten ge
steld, soms worden ingewilligd, om
dat verzet wordt gevreesd. Daardoor
rindt bij de arbeiders de mêoning in-
ang, dat de socialistische organisat
ies veel meer vermogen clan de ka-
«iUeka, wat als machtig propagan
damiddel wordt aangewend. Daar
tegenover moeten katholieke arhei-
beiders zich matigen in hun eischen
niet altijd door nieuwe en hooger-
sischen stellen. Ze moeten wel be
denken, dat de belangen van patroons
:n arbeiders nauw samen hangen. De
latroons hebben de-arbeiders en de
arbeiders de patroons noodig, beider
belangen staan met elkaar in innig
verband.
schrijven besluit met een opwekking
le Christelijke naastenliefde.
Maar vooral mogen de katholieke
arbeiders niet uit het oog verliezen,
dat voor den katholiek behalve ma-
tericele, nog andere en hoogere belan-
[en gelden", dat de mensch niet in de
wereld" is om zooveel mogelijk van het
iardsche te genieten; maar dat voor
ederen mensch het hoogste en eenige
doel van zijn leven moet zijn, zijn ziel
zalig maken. Daarom moet bij de re
geling der maatschappelijke verhou
dingen de christelijke naastenliefde
[aar reuht laten gelden. De christe-
ijke naastenliefde, welke berust op
de overtuiging dat alle menschen
anderen- zijn van God, geschapen
'aar Zijn beeld, vrijgekocht door het
foed van Christus en geroepen om
ienzelfde heerlijkheid deelachtig te
vovden in alle eeuwigheid. Deze chris-
elijke naastenliefde vormt een groo-
en band, welke alle menschen saam
verbindt.
'UW
Bloe
D. H: de Bisschop van Roermond
t erop, dat er twee punten zijn irr de
van Jezus Christus, die wij vooral als
[snoer dienen te nemen bij al ons
handelen: erkenning der G o d d e-
'i ij k e A u t d rf i t e i t in a 1 le w e t-
tig gezaig en liefde tot den
evenmensch, uit liefde tot
God.
Een dan zegt de Bisschop o.m.:
De geest van Jezus Christus is in
de eerste pleats een geest van eerbied
voor het gezag en van onderwerping.
Tóen God-de wereld schiep heeft Hij
niet do hemellichamen in wanorde in
de ruimte geslingerd, zoodat zij, van
elkander onafhankelijk, het toonoel
van een wilden-ouderlingen strijd te
aanst houwen zouden geven. Hij heeft
middelpunten gevormd, om welke.de
hemellichamen van lageren rang zich
eerbiedig rangschikken; op hunne
beurt zijn deze weer ondergeschikt
aan grootere eri meer machtige cen
tra. Zoo heerscht er in het heelal "ii
orde en harmonie, waardóór de groot
heid van den Schepper duidelijk aan
het licht treedt, en bereikt wordt, wat
Hij zich bij de schepping ten doel ge
steld heeft.
Datzelfde beginsel van voorrong en
ondergeschiktheid; van heerschappij
en onderwerping, van,gebieden en ge
hoorzamen, hoeft. God ook ten grond
slag gelegd aan de me'nsch olijke sa
menleving. Aldus "echter zal niet al
leen ieder mensch op zichzelf, maar
ook de gemeenschap door het onder
houden der Goddelijke wetten naar de
verwezenlijking van het doel 'der
schepping, Gods verheeriijkirig en het
heil van het mensclidom, worden ge
leid.
Yoor hem dus, b. g.. die aan Gods
wereldbestuur godvruchtig gelooft, is
het duidelijk, dat in den ,diepsten
grond, het gezag, \tfclkeh vorm het ook
- moge bezitten, van God komt en de
gezagvoerder van Gods wege, bij Gods
genade regeert. En van den anderen
kant. is 't even duidelijk, dat de plicht,
om aan het gezag te gehoorzamen ook
door God aan de menschen is" opge
legd.
Om het ware begrip van gezag hoog te
houden, strekken de. katholieke organi
saties.
Het is de plicht der katholieken, in
kinderlijke onderdanigheid met hun
priesters krachtig samen te werken,
om onze organisaties zoo hecht moge
lijk t; maken. Niemand mag zich, af
zijdig houden en vrijheid van hande
len in deze voor zich opeischen. Ook
hier geldt, tiet woorcl van Christus-
„dal. allen één zijn".
Duidelijk is ook gebleken van welke
kracht deze katholiekeorganisaties
zijn tot verdediging van het burger
lijk gezag en tot handhaving van de
zoo nocdige rust en den zoo gewensch-
ten vrede in de burgerlijke samenle
ving.
Dan spreekt Mgr. over de liefde.
,,God is liefde"; dat woord der H.
Schrift schetst ons een. niet geheel
onwaardig beeld van den oneindigen
God. Is God liefde, dan moet ook de
grondwet van Jezus' Evangelie liefde
zijn. Inderdaad, toen cle -wetgeleerde
den Heiland vroeg: Meester, wat is
het grootste gebod in de wet?" ant
woordde Jezus: ,,Gij zult den Heer
uwen God beminnen, met geheel uwe
ziel en geheel .uw verstand." Aan
stonds echter voegde Jezus er bij:
„En het tweede, daaraan gelijk, is:
„Gij zult uw naaste beminnen, gelijk
u zeiven."
Die naastenliefde welke Jezus Zijn
gebod noemt, vordert van ons, dat
wij hetzelfde willen en nastreven, wat
onze evenmensch nastreeft, mits dit
in overeenstemming zij met Gods hei
ligen wil; dat wij dus het ware geluk
van onzen evenmensch wenschen en
zooveel mogelijk bevorderen; dat wij
op die wijze met hem in vrede leven,
zooals de Apostel zegt: „Houdt, zoo
veel in u is, met alle menschen vrede."
Deze vredelievende stemming, b.g.,
welke de geest is van Jezus Christus,
heerscht helaas niet in de wereld van
thans. Eigenbelang en hebzucht voe
ren er den boventoon, zoodat van wa
ren vrede geen sprake kan zijn..
Wat de volkeren heeft aangedreven
om in bloedig'en strijd elkander te
verdelgen, duizenden en millioenen
menschen!evens op te offeren en bloei
FEUILLETON.
[Minou komt terugherhaalde zij.
doe mijn zoon?
Wel ja! Er zijn immers in de geheele
W geen twee Minou's, zoomin voor u
'oor mij?
Gij hebt gelijk. Maar hoe komt hij te-
fk begrijp dat niet. Hij is nog geen
baanden in zijn garnizoen.
Gij heeft me geschreven. Ik heb zijnen
ontvangen, terwijl gij naar den ge-
''er waart. Hij zegt dat het zeer bui-
woon is.
ponge onderluitenant, die te Parijs
jen aldaar schulden gemaakt heeft,
-t de verleiding te groot was, heeft ge
ld van garnizoen te verwisselen. Mau:
weeft het aangenomen en zal nu ko-
Wanneer?
Dezer dagen.
'w .te Parijs te wonen?
h of in een van de forten uit de
wat op. hetzelfde neerkomt,
eltiu! zoodra.wij hem terug hebben
.Vertrekken wij naar Nizza,.
Ha!is die reis naar het Zuiden wel
noodig?Was het niet beter hier te wo
nen met Maurice, alles naar zijnen zin te
schikken, te beletten dat hij dezen winter
alleen was, hem opnieuw het familieleven
doen waardeeren en genieten, voor zooveel
het overeen kan komen-met zijnen dienst
en zijne plichten?
Laure dacht na.
Dit tafereel lachte haar toe.
Welke moeder voelt haar hart niet ldop-
pen bij de gedachte dat zij opnieuw haar
kinderen onder hare hoede ging nemen, ze
koesteren, ze bewaken, zij bijeenhouden!
Maar lang aarzelde mevr. Vallauris niet.
De ziekelijk-bleeke tint welke gespreid
lag over het reine wezen harer dochter,
herinnerde haar spoedig de werkelijkheid,
en tevens aan haren plicht.
Ja, zeide zij, 't was zoowel voor mij
als voor u een geluk hier te bunnen blij
ven. Ongelukkig zeggen-hart en verlangen
ja, de plicht zegt neen.
Hoe bedoelt ge dat, moeder?.
Maar meisje, ge weet toch wel wat de
dokter gezegd heeft: „Vertrek" en zoo kan
ik niets anders doen dan vertrekken; En
gij, ondeugend kind, moet niet trachten
mij te bekoren. Gij moet u, integendeel,
laten verzurguu en Koesteren, en u ver >veg
ende streken méedoogenloos te .ver
woesten, was geemhooger ideaal voor
het welbegrepen heil van de mensch-
heid, maar de zucht om eigen- macht,
eigen invloed en eigen bezittingen te
versterken en uit te breiden. En al is
de vrede na een 3angen, hangen' stri]d
verkregen, hij draagt in zich weer de
kiem van qrieuwe vijandschap; De
zelfde geest/ welkpde volkeren be
zielt, bezielt ook de afzonderlijke per
sonen. Mj?n schrikt-,er niet voor terug
den e.venaaste te Lenadeelen in zijn
eer, in.zijn goeden naam, in zijn be
zittingen, wanneer eigenbelang en
hebzucht het vorderen." Dan houdt
men geen rekening met allerlei val-
sche redoneeringon' zijn handelwijze
goed te praten.
Talrijk zijn de nietige oorzaken wel
ke diepe kloven graven tussehen indi
viduen en gehee-k' familie-s, -kloven,
die moeilijk te doppen/zijn. Een klei
nigheid is zoo vaak in staat, een on
gunstige gezindheid te veroorzaken;
misverstand, wantrouwen en verkeer
de leoordeeling zijy herhaaldelijk oor
zaak van verkoeling; vermeende on
dank welct verbittering; geringe mis-
gijpen .zetten aan tot wraakneming.
En op den bodem van dit. alles ligt
eigen liefde en ijverzucht.
De herderlijke nrief besluit met een
opwekking, dikwijls ie naderen tot de
Tafel des Hoeren, om zoo bracht put
ten volgeng. de leer var: Jezus Christus te
leven.
V Patroon sn Arbeider.
In het herderlijk schrijven van Z. D. IT.
den Aartsbisschop van Utrecht hierbo-
veii weergegeven wordt gesproken over
de plichten van patroon," en arbeider.
Plichten ten opzichte- van de Katholie
ke organisatie der arbeiders, welke ber
den »- arbeiders en~p a t v o o n s "moe
ten steunen.
Plichten ook van wederfceerigheid. De
patroon mag zich boliooVlijke arbeidsvoor
waarden niet laten afdwingen; de
arbeider mag zijn eischen niet tè hoog
stellen. In dg eerste venhahing wordt'aan
de kaak gesteld'het dvtfaze, en ten'slotte
ook misdadige, gedrag "van patroons, die
eerder toegeven aan de eischen van socia
listische, dan van Christelijke, ordelieven
de organisaties; met de -laatste is wellicht
ook bedoeld, dat loon-eiscTieii niet zoo hoog
m.ogen zijn, alsof de-, bestaande duurte
heel en al blijvend isr terwijl deze
voor 'n deel {zij 't dan voor een betrekke
lijk klein deel) van. c wellicht spoedig,
voorbijgnanden aard "mag worden be
schouwd en reeds aan het vervloeien
gaat.
Wij raden het hierboven uit den-Vasten
brief geciteerde met klem ter lezing aan.
BlSITE^LAflD.
Tegemoetkomingen der Duitsche rsgeering.
Kabinetscrisis in Denemarken.
Rede van Z. H. den Paus.
OVERZICHT.
De Duitsche regeering te Weimar zal aan
de eischen dér stakers in vele opzichten
tegemoet komen. Is de ,,-Vorwarts" goed
ingelicht, dan zullen de arbeidersraden
in beginsel als vertegenwoordigers van de
economische belangen der arbeiders wor
den erkend en zal dat beginsel in de grond
wet worden vastgelegd; zal onverwijld naar
een eenvormig democratisch arbeidsrecht
worden koers gezet; zal het reeds begonne n
werk der socialiseering onder de deskun-
kundige voorlichting van de arbeidersra
den wórden voortgezet en zal bij de voor
ziening. met levensmiddelen de orncodige
tussehen handel zooveel mogelijk wuideti
uitgeschakeld.
Hoe die vertegenwoordiging van de arbei
dersraden voor de economische belangen
gedacht is, is nog niet bekend. De regeering
wil blijkbaar van de gunstige stemming in
vele werkliedenkringen, die van een sta
king om de regeering te verdrijven niet
willen weten, profiteeren om de beweging
geheel in de economische bedding verder
te leiden.
België. -
Kardinaal Mercier en tie Vredesconferentie.
Jean de Bonnefon schrijft in de „Intran
sigent": Onze vredesconferentie heeft een
beroemd en niet-katholiek diplomaat ge
zegd, is een museum van allerlei godsdien
sten, een tentoonstelling van rassen. De
soutane ontbreekt er evenwel. Zou kardi
naal Mercier niet, aan de zijde der overwin
naars moeten staan, wanneer de overwin
naars het' vredesverdrag komen ondertee
kenen.
En deze diplomaat staat niet alleen. Van
alle kanten wordt de wensch geuit, dat kar
dinaal Mercier op de conferentie den kal-
rnen, waardiger) moed zal komen vertegen
woordigen. De volkeren zouden gaarne
zien, dat God zou vertegenwoordigd wor
den door een man, die het meest het God
delijke te rniddqn van 't krijgsrumoer heeft
nugeströefd.
Deze. man is kardinaal Mercier, de leven
de dam van waarheid en rechtvaardig-*
beid, opgeiricht tegen den vijand, in den
tijd, dat geweld nog over het recht scheen
te zegevieren.
Weigering tot belastingbetaling.
„Antwerpscfie- Tijdingen" publiceert een
•open brief van een arbeider aan. den mi
nister van financiën, waarin deze' weigert
de achterstallige belastingen 10111018 tc
betalen, alvorens hij uit de Duitsche scha
devergoeding heeft teruggekregen, wat de
Duitscliers hem aan huisraad enz, ontno
men hebben.
Duitschland.
Te Erfurt.
De aigemeene staking te Erfurt is ge
ëindigd, doórdat-de artsen in tëgenstaking
het werk hadden neergelegd en o. a. wei
gerden; 35 vrouwen té. helpen.
Oostenrsjk-Hotigarije.
Onlusten in Boftemen.
Bij de demonstraties, die gisteren in
Duitschland plaats hadden, is het tot ern
stige botsingen gekomen.
Te Karlsbad vielen 3 dooden en 7 zwaar
gewonden; le Mils één doode. Ook izi an
dere steden kwam het tot bloedige gevech
ten. Te, Sternberg is bet aantal dooden 10,
Rusland.
De strijd tegen de bolsjewiki.
Aan de „Daily"Telegraph" wordt onder
dagteekening van gisteren uit Stockholm
geseind) dat slecht nieuws uit' Setland was
ontvangen. De bolsjewiki, die met een zeer
groote legermacht komen aanrukken, heb-
ben -Mavienburg--genomen en een aanval
gedaan op Goldingen. Een hevig 'gevecht is i
aan den gang. Een Engelsche"kruiser en
twee törpedoboot'en zijn te Libau aangeko
men.
Denemarken.
Kabinetscrisis.
De koning heeft gisterenmiddag, naar
Wolff seint, dejéiders van de partijen
van den Rijksdag ontvangen en verklaard
<sgeen ministerie te zullen benoemen, dat
niet in overeensternmih'g is met do meer
derheid van de Folkëting.
Hij betreurt bet, dat een,coalitie-kabinet
blijkbaar niet gevormd kan worden cn
verzocht de partijen om de belangen van
het volk nauwkeurig te overwegen. )lij
zal een voorstel, waarover de partijen het
eens worden, gaarne tegemoet zien.
Van het Vaticaan.
Rede van Z. H. den Paus.
Z. H. de Paus heeft een rede gehouden
voor vertegenwoordigers van de Unione
Populare en de Azione Cattolica, aldus
meldt de correspondent van de „Times" te
Rome.
Hij zeide, dat de arbeidende klasse de
bijzondere belangstelling verdient van al
len, die het algemeen welzijn willen bevor
deren. Een Paus van roemrijke nagedach
tenis beeft de zaak van 'den arbeider tot
de zijne gemaakt en zijn billijke eischen
gesteund. Men zou verkeerd doen door te
meenen, dat met den dood van Leo XIII
de bezorgdheid van den Heiligen Stoel voor
de arbeidende klasse had opgehouden.
Wij maken gretig van de thans geboden
gelegenheid gebruik, aldus Z. H., om te
verklaren, dat de encycliek „Rerum Nova-
riun" al haar vroegere kracht bewaard
heeft.
Brandsioffeneommissie
district Leiden
In aansluiting met de publicatie d.d. f.
Maart maakt de Commissie bekend, dal»
het door de Gemeente aangekochte dennen*
hout ter beschikking zal worden gesteld!
tegen f 3.— per 100 K.G. en dat dit hout
per schip zal worden aangevoerd 'aan de
Oude Vest, bij de Janvossensteeg. 2262
De Directeur van het Brandt
stoffenbureau.
KRAMER.
Leiden,-6 Maart 1919.
Deze woorden ontlokten den toehoorders
een luid applaus, hoewel dit eigenlijk vols
gens de etiquette niet geoorloofd was.
De Paus bpsloot zijn Toespraak met een
uiting van sympathie en levende belang
stelling in de ontwikkeling dér vakvereni
gingen en zeide: Het hart van den Paus
is met hen, die verenigingen oprichten of
er deel van uitmaken.
De Vredesonderhandelingen
De schuld der staafssouverecnen.
De „Daily Express" zegt, dat de commis
sie van rechtsgeleerden, die benoemd werd
om de quaestie van de schuld van 'den oor
log te onderzoeken, heeft beslist dat tegen
ee/i staatssouverein niet kon worden ge
procedeerd. Dit besluit moet evenwel door
de geheele vredesconferentie worden gera
tificeerd.
Het rapportvan deze commissie komt
dus tot eèn andere conclusie dan dat van
de Parijschè professoren Larnaude en de
Lapradelie, die het. niet onmogelijk acht
ten om een staatssouverein, in casu ex-
keizer Wilhelm, wegens oorlogsmisdrijven
te dagvaarden, en hem wilden doen te
rechtstaan voor een internationale recht
bank, als dragende poenale aansprakelijk
heid naast de civiel-rechtelijke aanspraken
lijkheid van het Duitsche rijk.
Wilson naar Frankrijk terug.
Wilson is gistermorgen per „Ge'orgd
„Washington" naar Frankrijk vertrokken.
De commissie voor de Belgische zaken
uit do Vredesconferentie verklaart zich on-
bevoegd om betreffende hei gebied van een
neutralen staat advies te geven.
De door den minister van Financiën
voorgestelde steunregeling aan de aos«
koopsche kweekers gaat niet door. In over
leg mei den Tuinbouwraad zullen maatre
gelen worden beraamd tot steun aan da
Nederlandsche boom It weeks rs in het alge
meen.
Hot schijnt zoo goed als zeker te zijn,
dat wij in den loop van de volgende
6 maanden 350,000 ion steenkool uit België
zullen krijgen.
De maximumprijzen voor haring en bok
king zijn ingstrokkon; stijfsel mag weer
vervoerd en afgeioverd worden.
De in bezit genomen manufacturen wor
den vrijgegeven.
In restaurants enz. zijn geen botcr-on--
"derbons meer noodig.
DE BELGISCHE EISCHEH TEM
OPZICHTE VAN NEDERLAND.
Het officieel Reuter-bericht der vredes
conferentie meldt:
De commissie van onderzoek voor de
Belgische aangelegenheden heeft besloten
de Belgische eischen ten opzic.bte^van Nc-
derlandsch grondgebied niet te "steunen,
overwegend, dat het buiten haar rechtsbe
voegdheid of macht ligt over grondgebied
van een neutralen staat té beschikken.
Intrekking onderbons voor boter.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft bepaald, dat met ingang
van heden, door houders van inrichtingen,
geheel of gedeeltelijk bestemd tol liet vi r-
streklcen van maaltijden aan het publiek,
bij het verstrekken dier maaltijden, voor
zooveel bpte^ betreft, geen inlevering van
onderbons meer zal behoeven te worden
geëischt.
laten brengen, enkel om mijn- oTgerust-
heid weg te nemen, cn zoo zult gi| to-usen
mij zooveel te bêminheu als ik u bemin!...
Souriquette aarzelde.
Minou ging terugkomen én zij zou niet
thuis zijn!Zij zou hem niet ie doren dag
weerzien!
Maar zij had plichtsgevoel.
'Met een beroep te doen op hare innigste
kieschheid, ontnam Laure haar allé vrij
heid van tegenspraak of verzet.
't Is wel, moeder, sprak zij, als gij het
aldus opneemt, ben ik bereid te vertrekken.
Acht dagen later, terwijl Maurice. Vallau
ris opnieuw zijnen intrek nam te Parijs op
den Mont-Valérien waar zijn nieuw regi
ment gekazerneerd .lag, vertrokken Laure
en hare dochter naar Nizza, om aan de
gulden zon, de zoele zeelucht, het zachte
klimaat'van die gezegende kust, gezond
heid en kracht te vragen voor de arme,
kleine zieke welke de brutaal-wreede dood
scheen te beloeren.
HOOFDSTUK VII.
Vuur en ijs.
't Was geen louter toeval dat een officier
aan Maurice Vallauris gevraagd had met
hem van garnizoen te verwisselen,.
•Terwijl hij bijna gelukkig vertrok, om
dat de gebeurtenissen zijn zwakken wil
kwamen helpen den weg te vergeten die
naar 't hotel de Candal.es leidde, waar hem
groot gevaar bedreigde in den persoon
van- Iriès d'Argelles, had dit meisje, inte
gendeel, hem met spijt zien heengaan, met
gramschap, met wanhoop zelfs, vertien
voudigd door hare onmacht.
Maurice had haar weliswaar nog nooit
gezegd dat hij haar beminde, maar zij had
reeds den plechtigen ernst, de ijskoude
kalmte van Louis' vriend aan 't wankelen
gebracht. Ja, daar was zij zeker van.
Dikwijls als zij zong, en dat hij meende
niet'van haar gezien'te worden hij had
geen erg in het plaatsen der spiegels, dat
Inès toeliet al de aandoeningen op het ge
laat van Maurice na te gaan vestigde
de zoon van Vallauris brandende blikken
op haar.
Meermalen ook, bij 't komen en vertrek
ken, -wanneer zij hem hare. hand reikte,
had zij deze zoo koud, zoo ijzig bevonden,
dat eïTkel een diepe inwendige ontroering
zoo het bloed in zijn adei'en kon stollen
en in zijn loop stremmen.
En hoe beefden zijne lippen, hoe trilden
z"ijne neusvleugels, telkens als zij tot hem
sprak!
Hoe zag zij, op sommige .oogen blik ken,
wat hij zich moest inspannen om zijn mond
gesloten te houden!
Maar dit alles kon niet blijven duren.
Zijn, op den ouderdom van Maurice, de
jeugd, de liefde, meestal niet sterker dan
alle redeneeringen, alle krachtdadigheid,
zelfs allen wil?
Én Inès, zonder voor hem meer dan ge
wone genegenheid le gevoelen dit lag
niet in haren aard maar toegevende aan
een gril, die, dank den tegenstand welken
ze ontmoette, tot een soort waanzin over
sloeg, zag iederen dag het vuur hooger op
en verder uitslaan, hot vuur dat zij aan
wakkerde, met een behendigheid als zeker
boven haar jaren was. Zij dacht wel, dat
het oogenblik, waarop Vallauris spreken
zou, niet ver meer verwijderd kon wezen,
toen hij eensklaps verdween, naar Bretag-
ne gezonden, zonder dat een woord of oqn
stap van Maurice bewees dat hij gaarne te
Parijs zou verblijven.
Haar trots belette haar verder te strij-
Wordt vcroolgd).
