r
RSCH VARKENSYLEESCH.
DolMclie Miet- Elfecteéaiik,
Allumelte's
LATE POOTAARDAPPELEN
's-Gravenhage
Amsterdam
PLANTAARDAPPELEN.
Brandhout.
CROSTE AFSLAG.
Sericht van Inzet.
Brandstoffen,
SOESJES
W.F. v. d. REIJOEN,
VERZEICERINO IN OE BINNENVAART.
EEN KUIS
Jongste BEDIENDE.
Oeiiheelen lanpnzomsr...
SPEK vanaf f2.—, DIK SPEK f2.25.
HEDEN voorhanden: een kleine hoeveelheid onzer BEKENDE LEVERWORsi
Ook B3&EESTB.AAT verkrijgbaar. Aanbevelende
Donkersteeg*. Fa. J. J. TAVERNE. Telefoon 192
Zaterdagmorgen om 8 uur
verkoop van een groote partij
RUNDVLEESCH
a fl.— per pond
bij A. VAN DER MEIJ
Hooge Hijiïdijk 187
ZOETERWODDE.
naast F. VAN DER WAALS.
3866a
Bij de veiling op 15 Fe
bruari 1919 door Notaris C.
VERSLUYS te Lelden gehou
den, zijn in bod gebracht:
Gemeente Leiden,
HEERENHUIS en ERF met
BOVENWONING, Hooge-
woerd 40 en 40a, op f 7000
HEERENHUIS cn ERF met
BOVENWONING, Kraaier-
etraat 2 en 2a, *op 5300
EEERENHUIS en ERF
Oude Vest 27, op. 7100
WINKELHUIS en ERF
Kaiserstraat 27, op 2500
Afslag Zaterdag 22Februari
1919 in het Notarishuis aan
den Burcht te LeideD, des
avonds 7 nnr. 4532
Café Biljart do
MOïtSCHPOORT.
ZaterdagenZondagavond
WEDER MUZIEK.
Beleeld aanbevelend
C J. DE HEÏJDER
To Scoop aansebodeu:
een grsote partij gebruikte
denueu
b oonenstaken
ook geschikt voor bakkers
hout, enz.
Te bezichtigen in den tuin
genaamd „Katwijk", van de
2*. V. v. fc. Oebr. DE
«RAAF en A. VAN
KONlJi\ENRI]R« Co.
Noordwyk. 4635
INDIEN NIET VERKRIJGBAAR BIJ UWEN WIN
KELIER, GELIEVE BIJ DE N.V. KEMO CORSET-
FABRIEK, AMSTERDAM, HET ADRES VAN
DEN PLAATSELIJKEN WEDERVERKOOPER
AAN TE VRAGEN
Briketten „de Hoop" DE
BESTE! geen zand, klei of
steenengoedkooper dan welke
brandstof ook, groote hitte.
Per 100 stuk» 14.(afge
haald f 3.—), per 600
stuks f 16.—, per 1000
stuks f 27.50. Alles franco
huis. Leidsche Brandsfoffen-
handel. Pakhuizen Narm-
straat. Kantoor Steen
straat 37, Tel. 388. 4662
Gevulde
45 Cts, per ©as.
40 per one.
Nieuwe Rijn 43.
4669
Dennen
Heden in lossing de eerste lading Poofaardappelen.
H.H. Secretarissen van Teeltcommissies, bericht ik, dat op
my nog zeer veel orders kunnen worden afgegegeven,
daar ik wekelijks mooie eh groote partyen Eigenheimers,
Redsisr, en Bravo'» ontvang.
m, VAN KLINKEN,
VROUWEHSTEEG - LEIOEN - TEL. INT. 84.
Door de Regeerings-Commissie erkend Handelaar. 4695
ongeveer 6000 van ver-
Bchiileadelengte en dikte
TE KOOP AANGEBODEN
Te bevragen bij den Genees-
heer-Directèur van „Sonne-
vanck" te Harderwijk. 4658
De Stoomboot Maatschappij „DE VOLHARDING"
maakt hiermede bekend dat zij, in verband met de Min.
Beschikking van 4 dezer Staatscourant No. 29. welke be
schikking- Maart as. in werking treedt, reeds nu de
gelegenheid biedt voor de verzekering van goederen
tijdens hei vervoer. 4652
De premie bedraagt voor een waarde tot f 25.— vijf
cent, daarboven per f 100.— o 1 gedeelte zeven en een
halve oent. Bij vervoer over de Zuiderzee één per mille,
i Nadere inlichtingen worden op aanvrage gaarne verstrekt
i Leiden, 20 Februari 1919. DE DIRECTIE.
Alslag Varkensvleesch.
Lage Rijndijk 13.
Karbonaden f 1.7Ö
Lappen 185
Vet en m. Spek 2.—
Gehakt en Worst 1.85
per 6 ons.
Aanbevelend, G. KNOL.
3873a
TE HUUR GEVRAAGD,
door dame met Dienstbode,
Boven- of Benedenwoning.
Huurprys plm. f 300.'sjaars.
Aanbiedingen met opgaaf van
aantal kamers en waar ge
legen te zenden aan L. J. Ph.
v. d. DRIFT, Timmerman,
Hoogewoerd 166, Telef. 965.
3832a
Biscuitfabriek „NUTRIX"
vraagt voor spoedige in
diensttreding een 4666
JONGSTE BEDIENDE.
(Geen vrouwelijke).
uitsluitend schriftelijk.
Goed onderhonden
te koep aangebeden met
prima banden. Adres Ie Groe-
nesteeg 16. 4678
WIJ verleenen onze bemiddeling bij financieels
transacties voor lm- en export met Duitschland.
HOOFDKANTOOR:
Oranjestraat II.
Tel.gramadros: Hoiorebnnk.
Telefoon 6710, 6467,6326.
BIJBANK:
Keizersgracht 637.
Telegramadres: HoJcredcf.
Telef. Centr. 2770 en 2771.
|dat ilc n;
ins die i
_.i met 1
[«lullend I
[van 46
Aan- en Verkoop van Effecten op Binnen-
en Buitenlandsche Beurzen,
SAFE-BEF OSIT. 4663
On, "Weekbericht, bevattende beschouwingen over de voornaamste Europeesche
Beurzen in het byzonder de Duitsche Beurzen, wordt op verzoek gratis toegezonden.
Schoen - polish
Poetst slechts ee n map I ÜWe schoenen met
MASTER POLISH en U verlangt geen andere,
MASTER POLISH voedt het leder en rtioakt-
h.et waterdicht.
MASTER POLISH geeft^niet dlleen een diep
zwarten'maar ook een blijvenden glans.
4-" '~f -■ -
MASTER POLISH is", het'oude bekende merk
van hooge qualiteit.
Groote doos f 0,55 Kleine doo? f 0,30
Overal verkrijgbaar.
Bekaai m
von 30 kleine of 20 groote doosjet
mits onbeschadigd, ons -
MASTER POUSH-QARNITULIR.,
Voor e.n-gros
I HANDEL5VER-..DEKA"
GEBRS. BOON v OUDE VEST 33 y TELEF. 1601
hebben nog af te geven flinke partijen vorst.
vHJe POTERS, tegen scherp concurreerende
prijzen. Verkoop uitsluitend van door de Maat
schappij van Landbouw goedgekeurde poters.
4685
DROOG
Per 1000 K.G.
Eiksn kachelklaar f 45.
Eiken ketelklaar 41.—
Dennen kachelklaar „32.50
Dennen ketelklaar 30.—
19 i reet leverbaar.
OUWERSLOOT&
DE RUITER,
4682 UIJA'SBSJS».
Levensverzekering n> afd.
Volksverzekering vraagt voor
Leiden en Omstreken ijverige
A G E N T E EIS tegen hooge
provisie. Bij gebleken ge
schiktheid vast salaris. Brie
ven Bureau van dit Blad
onder No. 3825a.
To koop aangeboden:
3 zware Iepen,
1 dito Kastanje
en eenige andere boornen,
staande aan en bij 4pn Rijks
straatweg nabij hetHaagsche
Schouw, Gom. Oegstgeest.
Te bevragen by den Tuinman-
Grafmaker op de begraaf
plaats „Rhynhof", aldaar.
Aanbiedingen aan den Op
zichter v/d begraafplaats,
Middelweg 2. 4661
Ja, zóó moeit het geluk komen, zóó va»
aiehter de dichte, gouden nevels, waanrtegea-
ctver de wijde wei, de jonge herfstmorgen
«treed op leven en dood.
Renate wierp het raam open, haar oogeu
'doorboorden de dampen rondom; op haar
gezicht was afspiegeling van een groot, ver
beidend geluk-
Vandaag zou hij komen; bij. diie dien boe
len, langen zomer als een vreemde, mooie
en onwerkelijke droom om haar was geweest
en niettemin haar eenzaamheid met rui-
sohendo klanken; met heimlijke visioenen
en vreemd© wenschen had gevuld.
Daar, op de tafel, lagen zijn brieven; een
heel hoopje was het gewonden. Voordat zij
gisteravond naar bed ging, had zij ze alle
nog eens diooi gele zen. alle, van den eersten,
correct-officieelen, af, tot den laatsteu,
warm^gcstelden, toe. Zelfs de annonc© uiit de
krant, dat nietige, schuwe bronnetje, waaruit
deze giroote geluksdroom omhoog rees
„Dr. phil. zoekt briefwisseling mesdame van
buiten'' ging nog eens weer door haar
hand.
I>Ie laatste onderteekendng: „Geheel de
•uwe hield d'ie niet een bekentenis',
een belofte, in?
Zij waren v.n elkaar gaan houiden, zon
der dat zij elkander ooit .gezien hadden;
alléén door do uitwisseling der geheimzin
nige wereld hunner zielen, dio hun saam-
hoorigheid jnet zeldzame maent hun hadl
doen kennen. Iets heiligs spon zich heen
om deze liefde. Add us waren zij voorbe
stemd geweest elkaar op deze wijze te vin
den. Hoe had die geregelde briefwisseling
hen nader tot elkaar gebracht; hoe goed
hadden zij elkaar tee ren kennen; zonder
.vooiibehoud hadden zij zich uitgesproken,
zich krachtige durvend voelend, achter het
nog altijd on opgelichte gordijn hunner uiter
lijke kennismaking. Haar jong© zie'l lag ia
zijn handen, e a in de zijne zag zij met lich
tende oogen. Heuen kwam het geluk! Re
nate wist_ het. Eik droppel bleeds verried dit
haar; schier elke gedachte was gedrenkt van
die belofte; achter elk woord stond het als
een ingehouden jubelkreet.
Vandaag kapte zij het dikke, bruine haar
met bijzondere aandacht, cn in den spiege',
die bi/na verscholen hing achter d© plooien
der luchtige, naar jluvendel ruikende netel-
'doeksiihe govdlijntjes, glim! ach te zij ove:
moedig haar eigen beeltenis toe.
Ja, ja, nu wild© zij hem uiterlijk ook wAt
graag behagen! Haar jeugdige schoonheid!
was haar bruidsgeschenk.
Toen. Renate eindelijk beneden in de eet
kamer kwann, zat haar vader reedis gelaarsd
an gespoord aan de ronde eikenhouten tafel
bij het ontbijt.
„Ja, kiinid, dat zal ik je nu maar dadelijk
zeggen, van het station afhalen kan ik
je ziefLe-vriiend: niet; ik moet zoo gauw-
ik maar kan naar de stad, er is iets niet
in orde in den staat Denemarken,
„Maar, vader 1"
„Ja, het opijt me genoeg, meisje; maar
die pdfbcht gaat vóór.''
Renate stond een oogeublik radeloos; doch
we dra was er dé békende, kleine plooi van
energie om kaar mondt
„Welnu, dan haal ik hem zelf af! Va
dertje, zog Wilhelm vooral, dat hij niet
zonder mij uitrijdt."
Zij stall nog vlug je een morgenkus van
baars vaders voorhoofd en ging geheel ge
rustgesteld naast hem zitten. Een klein
lachje trilde onder zijn dikke, grijze snor.
„Welnu, vooruit dan maar. Julke begrijpt
élkaar reeds -zoo heelemaal, dat hij deze
zekere vrijmoedig beid ook wél zal snappen."
„Ja, maakt u zich, maar geen zorg, va
dertje."
Een uur na het ontbijt reed Wilihélim met
den op,en jachtwagen vóór. Renate wachtte
reeds vol ongedluld. De sporen van haar
hakjes op het zorgzaam-gefaarkte pad ver-
Tiuden dit maar al te duidelijk.
„Nu maar duchtig doorrijden, Wilhelm;
anders komen we te la#t!''
Wilhelm boog zwijgend met zijn gladge
schoren .gezicht, vol zclifgtelnoegzaamheii.it
Immers, niet voor niets was hij reeds acht
tien jaren op het domein Wittkow en om
zijn groote nauwkeurigheid veel geprezen.
Waarmee bemoeide zich dan nu dit wijs
neuzige, jonge diing? Daarom reed dan ook
de wagen geen ideetje van een seconde snel
ler de lindien-allee dioor. En ook geen seconde
te vioeg of te laat hield hij de paarden ia
voor het kleine, xoode stationsgebouwtje,
dat trilde van den .naderenden trein.
Renate sprong uit den wagen en stapte
snel het perron op. Zij zag plotseling heel
bleek en haar knieën knikten.
Doch dit wist zij dadelijk: deze slank-
gebouwde, elegant gekleed© jongeman met
de long net, die ietwat onzeker cm zich heen
zag, was do verwachte, was het geluk,
„Ik ben Renate Wittkow," sprak zij" zacht,
doch bebeerscht, hoewel haar hart dol-wild
bonsde.
Hij greep ijlings naar zijn hoed, hoog zich
over dé hem toege strek te hand, die hij naar
zijn lippen biacht.
„Werkelijk dus u is Renate Witt
kow?... Alles komt altijd anders uiit dan
men zich dacht; ik verwachtte later»
wij zeggen iets ganscb anders doch
ik ben over deze grillen van bet lot uiter
mate tevreden.
„Wilt u met mij moegaan; dé wagen
staat buiten," fluiistérde zij.
Ren at© wilde e*.<n baast onmerkbaar, on
duidelijk, onderdrukt pijntje niet bekennen,
Even was bet baar, alsof er in plaats van
bewondering een spotlach gegaan was over
zijn mooi-gevortmide trékken.
„Ja, gaarne, uw onderdanige dienaar zal
u volgen."
Zij stegen in en langs blije velden, door
bontgelinte beukenfbossokenging het nu
samen; zijn ietwat groot-stéedsck bleek en
moe gezicht leefde al meer en meer op en
het lachje, steedis volldaner week miet meer
van de smalle lippen. Hij babbelde over dit
en over dat, en, hoe meer hij babbelde, des
te krampachtiger dacht Re nat aan den in
houd' zijner brieryen, als moest zij in een
donker© engte het een of ander vasthouden,
dat haar scheen te willen vasthouden, dat
haar scheen te willen ontglippen. Maar,
komaan, dat was nu maar zoo'n dwaze sen
satie, waarover zij zich eigenlijk diende te
schamen.
Plotseling zei hij: „Ja, ik moet u nog
iets mededeelen, weldm nil. zal mijn
eerste boek vóór u liggen.
„Eén boek, een wetenschappelijk werk?,'2
vx oog zij.
Hij schudde zijn hoofd.
„Een roman!"
„U scheef een roman?,, Maar daarin
had hij h'- ar heelemaal geen aandeel ge
schonken, en hij beweerde toch, in zijn
brieven dat het hem niét meer mogelijk
was iels te doen zonder haar 'gezonden, ver
st andigen raad.
„Neen s Dat wil zeggen, ik niet al
leen. maar met behulp van u.''
Zij zag hem onthutst en wanhopig aan;
bij barstte in een geamuseerd lachen uit,
„Zonder u was ik etr niet mee klaar ge
komen, heusch waar niét! Raadt u het
nu heelemaal niet, 'lieve klein© vriendin?
Denk eens rustig na, wat voor roman ik
kan 'bedoelen.'"
Zy peinsd© na, doch zonder resultaat. En
nadat hij geruimen tijd zich aan haar mooi,
veiwonderd gezichtje te goed; had gedaan,
sprak hij eindelijk:
„Onze gevoérdé briefwisseling wil ik uit
geven en wel onder dén titel: „Brieven uit
dé duisternis". Dat zal' stellig trékken; het
zal een groot succes worden, dat verzeker
ik u. De uitgever was tot alles bereid. 0, ik
weet het al te goed, er zijn pareltjes van
brieven onder. Hemel! als ik naga, hoeveel
zotte, geestige invallen bevatten de uwe niet
en ook gedachten vol ernst, vol oorspronke
lijkheid, vol edele passie; zij moeten gewéldig
opzien baren.''-
„Maar dat moogt u niet doen!" stiet Re-
nat© met gesloten tanden uit, Hij boog even
hooi liieht en spottend.
„Natuurlijk, alléén met nw toestemming,
en oan die te ontvangen, kwam ik heden
hier. Ik schreef u immers, dat oen zekere
zaafk slechts mondeling tusschen ons op
gelost zou kunnen worden."
„Ja, dat schreef u," antwoordde Renate
heesoh.
„Ik verander natuurlek alle namen, ales
trouwens, wat tot eenige ontdekking zou
kunnen leiden. Discretie-eerezaak
Senate's oogen staardén met donkere uit
drukking de verte in.
Als een stuk koud ijs lap op haar hart;
met moeite vond zij adem. Was dit alles
eon vreesdij ke droom? DA ar om kwam hij
hier?! Discretie....; had hij eeoig begrip
van dat woord? 0, welk een pijn voelde
haar verraden', I mishandelde, over gelevérde
jonge zie-i! Iets brak er in haar, eten klove
ontstond er plotseling tusschen haar en
dezen mensch, die haar zoo vaak schreef:
„Twee harten, die elkaar zóó begrijpen
„Met deze bedoeling plaatste u dus inder
tijd die advertentie?" vroeg zij moeilijk.
„Eigenlijk ja ik droomde wel in de
verste verte niet van een zoo wonderbaar
succes, het was toch immers maar een vage
poging; maar waarom zon men geen profijt
trekken 'van eten dusdanig gelukkig toe
val?
„Ja, in kliekende munt omzetten het
geluk", fluisterde zij toonloos. Hij begon
het gesprek pijnlijk t© vinden, zij ging dooi
en vroeg: „Dus steeds met die t©man-ge-
dachte schreef n? Dus het waren heelemaal
niet uw eigen onder vin dingen en beschou
wingen?"
„Voor het grootste deel wél; Ik moest na
tuurlijk het geheel wel eenigszins systema
tisch léiiden; om uw natuurlijkheid echter
niel te beïnvloeden, hield ik u onkundig van
dit plan''.
„Dus leugen niets, niets dan lenigen!"
vibreerde het als een gebroken snaar ia
haar na. „Dagen, weken, een hcelen, lan
gen zomer, vol verlangen, vol afwachten,
vréugde en hoop! Een geheelen zomer.
teugenHet was niet om in te denken,
niet om te verdragen
Opeens voelde hij een stuk medelijden met
haar; hij. schoof 'dichter tot haar:
„U neemt dé zaak vioel 'te tragisch, lieve
vriendin lieve Renate, en tragiek
komt hier toch heelemaal niet bij te pas..''
Met een smartelijke beweging ontrukte zij
zichzelrve aan haar wanhoop. Het was nu
de zaak om zich te vermannen; later, later
kon er nog genoeg .gedacht!
„Ik heet juffrouw Wittkow," sprak zij
hard en schel. Tegelijkertijd tccs zij half
omhoog en tikte even aan Wilhelm'? arm.
„Hoe laat komt do Eerlijnsche trein van
Dantzriig hier voorbij; om elf, nietwaar
Wilhelm?"
„Elf uur, drie
„Wilhelm, dezen trein moeten we haten!
Het moet, WilheJim, am aktes lor wereld."
Juffrouw Wittkow drukte opvallend op het
woordje, „moeten".
De paarden rukten den wagm reeds om
en joegen joegen terug naair het station,
denzelfden weg, langs dezelfde blije akkers,
door de dichte, roodbruin-gekleurde beuken-
bosschen. Toen begreep de doctor philo-
sophia© en zijn wangen werden vaalbleek,
zijn lippen trilden, terwijl over Renate ecu
ijzige kalmte kwam.
,„I'k zei het al;" begon hij langzaam oo-
nieuw, „u is vol van de zotste iruvalten'."-
Het spotlachje, dat zijn woorden vergezellen
moest, mislukte echter geheel. Zijn trekken
spanden zich vreemd; op lachen maakten
ze .geen aanspraak.
„Ja", sprak zij terug, „ja, en ik ben, zoj-
als het meermalen in uwe mooie brieveu
luidde, een consequent en energiek karak
ter; roanjanfiguren moet men echter strikt
tot het einde toe volhouden. Het eind-
hoofdstuk on tbr1 k nog; ook daartoe draag
ik mijn partje bij."
Toen de landheer het rollen van den terug
keerenden wagen vernam, trad hij naar bui
ten, om ten minste den gast naar- rang 'aa
stand te ontvangen. Hij was zeer nieuwsgie
rig. Doch dit gevoel groeide machteloos,
toen Wilhelmstijf en stom voorreed en Re
nate alteen en met krijtwit gezicht uit den
wagen klom. Zij gaf hem achter den rug
van Wilhelm een haastigen wenk. Eerst op
het terras zei zij tot hem:
„Ga maar naar uw kamer, vadertje, rk
vertel je alles, maar ik moet'eerst even ai-
leen zijn." Zij draafde do trappen op naar
haar kamer, eo na eenige minuten was zij
bij hem terug met een pakje brieven in de
hand.
Hij zag haar uitvorsubend aaa. Renate
spiak geen woord, vost zagen» ha ar jongo
oogen in die van d*.n ouden man; toen
opende zij het kaeheldeurtj© eo stiet met
heftige beweging haar pakje brieven naar
binnen, het 'houtvuur, in, dat toevallig om
den eersten, frissc-hen herfstmorgen was aaa*
gelegd.
Hij vroeg haar niets, hoewel hij hoofd
zakelijk maar de Gioofdzaak begreep: het
einde van een lange» zomer!
