BUITENLAND.
it blad verschijnt elicen dag, uitgez. Zon» en Feestd,
Pe Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
)r Leiden 15 ct. p. week, f2.p. kwartaal; bij
je agenten 16 ot. p. week, f 2.15 p. kwartaal.Franco
,'poflt f2.45 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags-
isid is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaKng
,8n 25 ct. p. kwartaal,bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
ijnimers 5 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
10e Jaargang. BiftSDAG 22 OCTOBER 1918.
Bureau: STEENSCHUUR J5 - LEiDEH. Interc. TeleJoon 935.
NO. 2748
Postbus 6.
De Advertentieprijs t»etlra> van 1—6 regels fO;7fr
elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden mededeehngeii>«m
2—5 regels fl.50, elke regel meer 30 ct., met gKtfM
bewijsnummer. Dij contract aanzienlijke korting,
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiëir, waarin betrekkingen worde»
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop ©n
verkoop 40 ct. p. 80 woorden. Ieder woord meer lot,
DE BELGISCHE LINIES UITGEBREID.
TEGENSTAND DER DUITSCHERS.
DE VREUGDEVOLLE BEVRIJDING VAN
ÏLAANDEREN. ZAL ANTWERPEN
VERDEDIGD WORDEN? Z. H. DE
PAUS EN DE DEPORTATIES.
OVERZICHT.
opmarsch der Belgische, Fr arische en
Kritsche legers in België gaat nog voort.
*2 zij hebben ruu een linie bereikt, welke van
505 Je Nederlandse he grens in de streek van
tr> Belgische Middelburg, over Ursel, Bel-
laa.» naar Deinze, aan do Leie, en van daar
ner Vichte, Pecq (ten O van Roubaix),
langs een punt even ton W. van Doornik
jaar de gövechtslinie in Frankrijk loopt.
Hier komt men in het gevechtsg.ebied,
Ka ar de laatste dagen de tegenstand der
Duitschers sterk toeneemt en waar de Brit-
iclie jegens gmder Byng en Rawlinson zich
Ze grootste moeite geven om de terreinhin-
jerriis, wiedibei bet buiten zijn oevers g-etre.
5*7 lea riviertijo die Selle hun- biedt, fce over-
finnen.
V Volgens het Britsche -legerbericht slaag-
ten tanks- er in den overgang over de Selle,
a de streek van Solesm.es, te forceeren. Ste-
fig is de positie der Britten daar intus-
Khan noigi niet, al slaagden zij er. ook in
K m tegenaanval der Duitschers bij Rome-
nes af te slaan.
Het is duidelijk waarom de Duitschers
(p dit frontdeel zoo hevig tegenstand hie
len. Hun rechtervleugel «wenkt met. ecnige
nelheid aolitem.it. Om die beweging orde-
ijk te doen geschieden, dient het draai-
iunt te worden vastgehouden. Bovendien
(ft bet front bezuiden de linie DenaLn—
Cateau de neiging -over te gaan tot den
ioor d-e Duitschers thans zoo noodlottigen
akvorm. Een opmarsch over de Selle naar
iet 0. zou dien zakvormi in hooge mate
loeii toenemen, te meer daar van het. Z.
uit de richting van Vouziers, de druk
Franscli'en -en Amerikaaiieai zich even-
ie in dlie.ni zin doet geldien.
Er is voor da Duitschers alles aan geled
en hier en ginds den opmarsch der gea-llb,
ird-en tegen te houden, teneinde in staat
«sij-n hun achteiwaartsche beweging re-
letoatig te kunnen voortzetten en hun
ent den vorm te doein aannemen, welken
daarvoor het meest geschikt achten.
De uitgebreide leger berichten getuigen
an het. streven der Duitschers om den
ang van zaken a-ldus te beheerschen en
aii het streven der geallieerden om dit te
eletten.
evredesstap der Centralen
DUITSCHLAND'S ANTWOORD.
IEGELÉNG VAN. ONTRUIMING EN WA-
'ENSTILSTAND AAN WILSON OVERGE-
ATEN. PROTEST TEGEN DE AAN-
- 7RIJVING VAN GRUWELEN. PARTI-
ULIER EIGENDOM WORDT GESPAARD
-PLUNDERAARS ZULLEN GESTRAFT
-pJifORBEN. VOORSTEL DOOR ONZIJ-
IGEN DE GRUWELBETICHTING TE
ONDERZOEKEN. DE DUIK-
OOTOORLGG STOP GEZET. DE PAR-
EMENTAIRE HERVORMING. IS ABSO-
UUT. DE RIJKSKANSELIER VER-
NTWOORDELIJK AAN HET VOLK.
IET VOLK BESLIST OVER OORLOG EN
REDE. WILSON'S VRAGEN IN ZIJN
IEEST BEANTWOORD.
lok, Bovenstaande mededeelimgm in teleg
ram-stijl uit het Duitsche antwoord aan
la Vereenigde Staten blijkt v-oldoendé de
igenujke beteekenis van niader overleg.
foor een regeling van den wapenstilstand
laat o. i. thans weinig meer in den weg.
ÜJf Wat kan president Wilson, zoo hij zijm
loudiixg, in cijn eerste antwoord aangeno-
sen, wil gestand d-oen, nu neg voor bezwa-
aanvoeren om een wapenstilstand te
-.„■erken? Of zou hij, de lijn van zijn' ant-
o! ioord aan Oostenrijk doortrekkende,' nu
tggea: weet igiij wel, dat mijn voorwaarden
an Januari 1918 en wat ik verder in rede-
roeringen heb g-ozegd, niet meer mijn voor
aarden zijn-, en neeimt gijook genoegen
iel wat ik er op leg?
Wij hopen vo-or den vrede en vertrouwen
an Wilson, dat hij dat niet zal doen, hl
Ijlt uit zdjn antwoord aan Oostenrijk wel,
ateijn „goede geest" niet zoo geheel posi-
iel is Verwachten w-e van zijn antwoord
oor Duitschland beter resultaat.
f dl Hieronder laten we in zijn -geheel volgen:
resjj
HET DUITSCHE ANTWOORD AAN CE
VEREENIGDE STATEN.
De nota aan WitL-Son is iou d-en vorige n
nacht naa.r Zwitserland gezonden om ver
der naar Washamgton te worden gesltuurd.
Het Duitsche antwoord op de Amerikaan-
sche nota van 14- October luidt als volgt: De
Duitsche regeering is bij de aanneming van
het voorstel tot ontmiming van de bezette
■gebieden ervan uitgegaan, dat de methode
bij deze ontruiming en de voorwaarden van
den wapenstilstand aan het oordeel van 'de
militaire raadslieden overgelaten moesten
worden en dat de tegenwoordige krachts
verhouding aan d'e fronten moest, ten grond
slag! liggen aan de overeenkomsten, die die
verhouding verzekeren en waarborgen. De
Duitsche regeering laat bet aan d-en presi
dent. over tot regeling- van de bijzonderhe
den een gelegenheid te scheppen.
Zij vertrouwt erop, dat de president der
Ver. Staten g-een eisch zal goedkeuren, die
met d-e eer van het Duitsche volk en het
voorbereiden van eeii vrede onvereenigbaar
zou zijn.
De Duitsche regeering leekent protest
aan tegen het verwijt van onwettige en on-
menschelijke handelingen, dat tegen de
Duitsche strijdkrachten te land en ter zee
en daarmee tegen het Duitsche volk wordt
g-eri-cht.
Verwoieötingon zullen tot dekking van
een terugtocht altijd nood-ig zijn en zijn in
coover volgens het volkenrecht geoorloofd.
De Duitsche troepen hebben de .strengste
opdracht het particuliere eigendom te ont
zien en voor d-e bevolking naar krachten te
zorgen. Waar niettemin uitspattingen
voorkomen, worden de schuldigen bestraft.
De Duitsche regeering betwist ook, dat
de Duitsche marine bij het in- den grond
boren van schepen reddingbooten met hun
inzittend-en opzettelijk.vernietigd heeft.
De Duitsche regeering stelt voor, op al
deze punten de toedracht door onzijdige
commissies te laten ophelderen.
Om allee te verhoeden, wat het vredes
werk zou kunnen bemoeilijken, zijn door
toedoen van de Duitsche regeering aan alle
duikbootcommandanten bevelen uitgevaar
digd, die een to-rpedeerinig van passagiers
schepen uitsluit, waarbij echter om tech
nische redenen ge-en waarborg aanvaard
-kan- worden, dat dit bevel elke duikboot,
di-e op «ee is, voor haren terugkeer bereikt.
Als hoofdvoorwaarde vo-or den vrede
noemt de president de terzijdestelling van
elke op willekeur berustende macht, die op
zichzelf, zonder controle en naar eigen
-goeddunken den vrede der wereld kan sto
ren. Hierop antwoordt de Duitsche regée-
In het Duitsche rijk had de volksverte
genwoordiging tot dusver geen invloed op
het vonmen van de rageering. De grondwet
voorzag bij de beslissing over oorlog en
vrede niet in een medewerking van de
volksvertegenwoordiging.
In dezen toestand is een, fundameniteele
verandering gekomen. De'nieuwe regeering
•is in volledige overeen stem m in-g met de
wen&chen van de volksvertegenwoordiging,
die uit het gelijke, a-Lgemeene, geheime, en
reehtstreekscbe kiesrecht voortgekomen is,
gevormd.
De leiders van de groote partijen van
den Rijksdag behooren tot .ha,re leden. Ook
voortaan kan geen regeering haar ambt
aanvaarden of verder bekleeden, zonder
het vertrouwen van de meerderheid van
dien Rijksdag te bezitten.
De verantwoordelijkheid van den rijks
kanselier tegenover d-e volksvertegenwoor
diging! wordt wettelijk uitgebreid en verze
kerd. De eerste daad van de nieuwe rege.e-
ring is geweest, bij den Rijksdag een wet
in te di-enen, waardoor de grondwet van
het rijk in dier voege gewijzigd wordt, dat
voor dö beslissing over oorlog en vrede de
toestemming van de volksvertegenwoordi
ging nood-igi is.
De waarborg voor de duurzaamheid van
het nieuwe stelsel-berust echter niet alleen
op de wettelijke garanties, maar ook op den
on wrikbaren wil van het Duitsche volk, dat
in zijn groote meerderheid achter die her
vormingen staat en hun krachtdadige
voortzetting- verlangt.
De vraag van den president, met wi-en hij
en de tegen Duiiischland verbonden regee
ringen te doen hebben, wordt dus duidelijk
en ondubbelzinnig in dezer voege beant
woord, dat het aanbod van vrede en wa-
-penstilstand uitgaat van een regieering, die,
vrij van eiken wiilekeurigen en onverant-
woordelijken invloed, gedragen wordt door
de instemming van de overweldigende
rneefrdefrheid van be,t Durtscfae volk.
België.
De vreugdevolie bevrijding.
OPGEWONDEN STEMMING IN
BRUSSEL.
Te Brussel is men zeer zenuwachtig en
opgewonden do-or de laatste gebeurtenissen
op het oorlo-gsterrein. Aller wegen verwacht
men dat er spoedig een einde aan komen
zal. De civiele gevangenen die vastgehou
den werden, zijn- allen losgelaten, terwij-l
hft bericht verspreid werd, dat zij, die naar
Duitschland gevoerd waren, weer terug
zouden komen.
De Duitschers treden reeds sinds lang
minder autoritair op. Aan do voorschriften
wordt niet .ineer zoo streng de hand gehou
den. De postdienst is plotseling stopgeeet,
wat er op .zou wijzen, dat d-e voorsteden
van Brussel tot het étappengebied behoo
ren.
DE VERDEDIGING VAN ANTWERPEN.
Op tegenbevel is de pol-der van Gallo niet
onder water gezet. De Duitschers beweren
-echter, dat Antwerpen wel verdedigd zal
worden.
Men seint van de grens aan ,,De Tijd":
<Naiei|j alleen d-e uitgestrekte oind-enwaitenzeit-
tingen rondom Antwerpen, maar, ook de
geweldige verdedigingswerken-, die reeds
izijn aangelegd em than© met spoed worden
versterkt, wij-zen op het voornemen der
Duitschers om de havenstad tot het uiterste
td verdedigen. Groote munitie- en voedsel
voorraden worden er bijeengebracht. De
nieuwe frontlinie zal over Mee hol enBrus
sel loopen, welke steden dus in de vuur
linie zouden komen te ligge-n.'
HET KONINKLIJKE PAAR TE BRUGGE.
Het Belgische koninklijke paar is 'door
prins Leopold vergezeld gistermiddag te
Bru-gge gekomen en daar overweldigend
ontvangen. Zij kwamen om halftwaalf -per
automobiel onverwachts aan. Toen het volk
do vorstelijke familie herkende barstte he-t
in geestdriftige (toejuichingen uit. De ko
ninklijke bezoekers gingen naar het stad
huis, waar zij zich op het bal-con vertoon
den. Na een oponthoud van twintig -minu
ten verlieten «e de stad weer.
Zaterdagmorgen omstreeks halfzeven
trokken de eerste Belgische soldaten Brug
ge binnen. De ón tv angst door de bewoners
was buitengewoon geestdriftig. Ecnige mi
nuten na het binnenkomen der eerste troe
pen wapperde van bijna al do huizen de
natiönale driekleur. Belgische soldaten
vertelden, dait de strijd jju.ssclten Yperen -en
Bru-gge e-n ook vender buitengewoon veel
slachtoffers gemaakt heeft. Bij het Hulster-
bosch, waar ook in 1914 -zoo fel door de
F-ranschen gevochten is, werd ook di-tmaai
sterk aangegrepen. Van -Siigisclic zijde
moeten daar meer dan achthonderd officie
ren gevallen, zijn, behalve! dan de duizen
den. minderen. Van de Duitschers -meet. het
aant-al gewonden e,n gedooden veel grooter
zijn. Reeds drie uur na het binnenkomen
der Belgen in Brugge verscheen er een
extra editie van het sedert 1914 niet meer
verschenen „Brugsch Dagblad". Het blad
kwarm uit met een schitterend welkomst,ar
tikel en verder m-et de Duitsche. Fran&che
-ern Enge.Iscbe communiqué's. Het bevatte
ook een hul-de-artikel aan Wilson. Een
tweede blad verscheen -miet tweeledig hoofd:
„Het Belgische land", „Le Pay-s Belgie".
De bevolking was zeer gelukkig van de
bezetting verlost te zijn. De Belgen- on han
gen het weinige, wat m-en aan voedsel had.
Men was echter in de gelegenheid den jon-
g en een goed glas wijn aan t-e bieden, van
de voorraden die men had weten over te
houden.
Bij den intocht, van Brugge heeft de le
gerleiding de sol-daten afkomstig uit de
stad in de voorste gelederen gezet. Vrou
w-en en kinderen snelden hen tegemoet., het
welk tot roerende tafereelen aanleiding gaf.
Koning Albert en Koningin Elisabeth
werden Zondagmiddag t-e 4 uur te Brugge
verwacht. Men bereidde hun een buitenge
wone ontvangst.
De Duitschers hebben alle particuliere
beeit ontzien, maar de militaire werken
vernield. Alle bruggen zijn opgeblazen, Het
verkeer is imiet behulp van -loopplanken her
steld.
Een. -gezelschap Hollanders was Zondag
reed9 binnen Brugge. Toen zij Belgische
troepen ontmoetten, werden zij op 't verne
men van met Hollandei's te doen te hebben,
o-mi een Hollandsch-e sigaar gevraagd, die
bereidwillig gegeven werd.
Een Engelsch bericht meldt dat koning
Albert van België bij zijn bezoek aan
Oostende door -geestdriftige -burgers een
eindweegs op de handen door de stad is ge
dragen. De koningin werd omstuwd door
een groote menigte vrouwen en kinderen.
G3TENQE VRIJWEL ONBESCHADIGD.
De kuat-corrcspondenti van de „Times"
verneemt van een officier, dia uit Ostende
te Dover terugkeerde, dat de Belgische
kuststad zoo goed als onbeschadigd is. De
Kurzaal, door de Duitschers ais hospitaal
gebruikt, is intact, evenals de groote villa's
aan zee. Maar de havens en de dokken ba-
wijzen, dat da Engedscire vliögera zeer
•nauwkeurig gemikt hebben.
DE TOESTAND BIJ ESSCHeN.
Van Niepeni naar Esschen ia stechts een
stap en zoo is de controle niet, of men kon
er nog iets ge.waar worden van den toe
stand op dja-t uitentte plekje van België.
De „Tel." kan im-et cekerheid mededee-
len, dat de Duitschers er zich op voorberei
den Esschen spoedig te moeten verlaten.
De postdienst is er stopgezet. Zaterdag zijn
d-e Belgische ^postbeambten uitbetaald; zij
kregen te gelijkertijd de mededeelingi, dat
zij ontslagen waren.
TERUGKEER DER GEDEPORTEERDEN.
De „Osservabore Romano'meldt: Zij nel
Eminentie Kardinaal Mercier heeft, door
bemiddeling van den Pauselijken vertegen-r
voordiger te 's-Gravenhage., Z. H. den
Paus voor aKe anderen in kennis gesteld
van een schriftelijke mededeel in g, heimj
persoon-lijk te M-echelen door den Duitschen
chef der politieke afdeellng te Brussel ba
ron Von Lancken-Worlcenitz ter hand ge
steld.
De rnededeeling luidt: U zijt, Eminentie,
d-e verpersoonlijking van bezet België, U
zijt er de geëerbiedigde en gehoorzaamde
herder van. Heit is daarom, dat het gene-
raal-gouvern'ement en de Duitsche regee
ring mij opdracht geven U te melden, dat,
wanneer da Duitschers Uw grondgebied
zullen ontruimen, alle gedeporteerde Bel
gen en politieke gevangenen in vrijheid
zullen woi-den gesteld.
Gedeeltelijk zullen zo reeds den 21sten
October worden vrijgelaten en naar hun
land kunnen terugkeeren.
De-ze verklaring zal U ceker genoegen
doen. Het is mij te aange-n-aimer U de.ze -goe
de boodschap te brengen, daar ik.in de vier
jaar, die ik bij de Belgen doorbracht, deze
heb leeren waardearen en hun vaderlands
liefde- naar waarde hoogschatten.
Naar verluidt, is dezelfde rnededeeling
daags daarna aan den koning der Belgen
en aan Wilson verzonden.
DE TOEKOMSTIGE DEMOBILISATIE.
De Belgische regeering heeft e-en inter-
ministerieele commissie ingesteld, die be
last is iroet liet bestudeeren van de \raugi-
stukken, betrekking hebbende op de demo
bilisatie van het leger bij het eindigen van
de vijandelijkheden. Zij bestaat uit verte
genwoordigers van de departementen, die
daarvoor in aanmerking kamen: Oorlog-,
Binnenlandse he Zaken, Spoorwegen, Bui-
tenlandsche Zaken, Landbouw en Openbare
Werken, Nijverheid en Arbeid. Deze com
missie zal bedoelde kwestie behandelen uit
e-en militair en economisch oogpunt _en
daarbij vraagstukken op te -dossen hebben
-alls: hoe zal het lege-r gedeinob-i-Life-eerd wor
den? Op welke wijze zullen de gedemobili
seerde.soldaten weer in hun werkkring ko
men?
DE GENTSCHE PROFESSOREN.
Men seint aan d-e „Msbd." uit Sas van
Gent-:
Een 8-tal professoren van de Vlaamsche
Hoogeschool te Gent, zijn Zaterdag te Sas
van Gent aangekomen. Onder hen bevinden
zich de heere G-odee Molsbergen, mr. Lab--
b-erton en- Soê. Zij zijn ovieir Tern-euzen ver
trokken.
Het „Vad." verneemt:
In den trein, die Zondag te 2.25 uit Sas
van Gent vertrok, ontstond een ernstig in
cident tusschen eenigö Gentscho hoogleera
ren en een landgenoot, die ruim 20 jaar in
België verbleef en wiens bezittingen tijdens
den oorlog vernield y/erden.Het incident
werd veroorzaakt doordat de hooigleerarem
den landgenoot een plaats in de coupé wei
gerden. Een ooggetuige beweerde, dat zij
door de bevolking van Sas van Gent wer
den uitgejouwd. De correspondent zat imet
drie heeren in den trein van Bergen op
Zoom naar Roosendaal. Het waren prof.
Vollgraf-f en Léon Brulez met vrouw en
Brandstoffoncommissie
district Leiden
De Directeur van het Brandstoffen-®»-
reau maakt bekend, dat vanaf heden vot*
den geldig verklaard da hierna te noemed
bons en dat de op de kaarten- genoooaiw
handelaar gemachtigd: is op de gesvone'-ei*
nader op de kaarten omschreven wijze
navolgend© aflevering to doen-:
op BON I (la m lb) van de brandstoffen-
kaait voor KAMERBEWONERS
van no. 132999: 100 K.G. bruinkoolbrif
ketten;
von no. 33001—56999: 2 H.L. geklopt*
cokes;
tegen de maximum-prijz-en van:
f 2.30 thuisbezorgd of f 2.20 afgehaald ped
100 K.G. bruinkoolbriketten,
f 1.60 thuisbezorgd of f 1.50 afgehaald pep
1 II,L. igietklopte cokes.
Op BON 1 (la en lb) van de brandstoffen*
kaart voor STUDEER- en LESKAMERS:
van no. 132999: 100 K.G. bruinkoolbri
ketten;
van no. 33001-56990: 2 H.L. geklopt*
cokes;
tegen de maximumprijzen van:
f 3.80 thuisbezorgd of f 3.70 afgehaald pep
100 K.G. bruinkoolbriketten,
f 2.35 thuisbezorgd of f 2.25 afgehaald pe®1
1 H.L. geklopte cokes,
dat voor de verschillende dorpen do op,
de maxiirmum-prij&.ijsten aangegeven ver
hoogingen hoven de genoemde prijzen kun
nen worden berekend,
dat bestellingen uitsluitend mogen g-e«
9chieden op d-e bij de brandstoffenkaartert
verstrakte bestelbiljetten, welke ook bij af*
haling! in het bezit der afhalers moeten zijn
en door den handelaar moeten wordeni
voorzien van den datum dor afhaling.
Tevens wordt bekend gemaakt, dat dé
voorraden geklopte cokes het- iroogelijk mar
ken op bon 3 van alle nos. der MINIMUM
RANTSOENKAARTEN in plaats van parok
cokes geklopte cokes af te leveren, zooda^
aan de handelaren is op-gedragen op bon 3,
voor zoover daarop n-ogi geen parelcokcs ia
afgeleverd, geklopte cokes te verstrekken.
De Directeur van het Brantk
stoffenbureau,
KRAMER.
Leiden, 22 October 1918. 7858
kind. Zij waren over de grenizen gekomen
met Reymond Kirnpe en vrouw. Oorzaak is
schorsing der colleges te Gent.
Voor de andere hoog'.eeraren ligt te Gent
een schip, dat geladen wordt en waarmede
zij vermoedelijk. Woensdag uit Gent zullen
vertrekken. De tijdelijke rector der sehoolr
prof. Spellcers za.l te Gent blijven totdat de
stad beschoten wordt. Vollgraff -en Kimpd
werden te Sas van Gent volgens hun ver
klaring uitgejouwd ira>et „ce sont des actl-
viste-s". Vollgraff beweerde tegen de aan
vallers: „We eijn in een vrij land", hij is
namelijk Hollander. Hierop vol:do wat la
waai. Ook de Vlaamsche hoogleeraren blij
ven in Nederland. 'Brulez is naar Leiden
vertrokken.
0p Zee.
lersch schip getorpedeerd.
H-e-fj Iersche öLoamisch-ip „Dundioik" id
Maanidaginachit dn d-e Iersohc Zee getoipe-
deerd. Dertig man van de o-pivarenden zijn
geland. Het lio-t van de overige leden der
bemanning is onbekend.
Frankrijk.
De verbinding FrankrijkNederland
hersteld.
De „Matin" constateert, dat tengevolge
van de jongste overwinningen de verbin
ding over land tusschen Frankrijk en Ne
derlaiid hersteld is. Zoowel uit economisch'
als uit politiek oogpunt is dit een feit van
de grootste beteekenis. De Nederlandscha
regeetri-ng zal niet meer blootgesteld eijn
aan den Duitschen druk en de Entente zal
zonder moeite met Holland kunnen ravitaii-
leeren en desnoods Holland -kunnen steu
nen., als Duoitsciilanid bij- zijn laaitiste stuip
trekkingen neigingen tot een oorlog zou
kunnen koesteren.
Duitschland.
De beperking van het militair gezag.
De „Vo-ss. Ztig." meldt: De gron-dwetd-
oommieisie van den Rijksdag tza-1 eerst he
den of Woensdag bijeenkomen. Het be-tretf-tj
FEUILLETON.
EEN EDEL HART.
ii
- De eerw, pater Sirice? vroeg zij aan
ten portier.
- Hij is daareven thuisgekomen, ant
woordde de broeder. Wil madame mij har
naam opgeven?
- Mad. Vallauris, sprak zij.
De portier bracht Laure in een groote
.tfeekkamer, uitziende op d-en hof, waar,
IA» onder het hooge geboomte, de monniken
'atidelden.
Aan de witgekalkte muren hing enkel
on groot kruisbeeld; eenige biezen stoelen
tonden langs de wanden geschaard.
Met beklemd gemoed en kloppend hart
wachtte zij eenige oogenblikken.
Wat kon pater Sirice haar melden?
En zij niet binnengetreden, omdat
'i inwendig een stem gehoord had die
®aar zei, dat de monnik haar iets mede te
"Wtthad?
Maar wat?
Adi welke angst!
Werden haar eindelijk 'de familie, de
de afkomst van Souriqu-ette bekend
l0U' ^akt, was het dan niet haar plicht, het
A
onmogelijke te beproeven om het meisje
haar bloedverwanten en vermogen te doen
terugvinden?
Immer hetzelfde!
Namelijk, de plicht!
Zij was niet in staat haren plicht te ver
zaken, im-aar wat zou 't haar ongelukkig
maken!
En dikke tranen rolden over haar ont
steld gelaat, terwijl zij de komst van den
monnik verbeidde.
Eindelijk vernam zij een lichten stap, en
op den drempel der deur zag zij de hooge
gestalte van eenen kloosterling, gehuld in
Eijn bruine -pij, dien witten mantel mefc een
boek o-veir zijn rechterecho-uder geslagen.
't Was wel de man, dien Roselin haar in
dertijd zoo uitvoerig beschreven had: fijn
get eek end, streng gelaat, -groot voorhoofd,
onderzoekenden, zachten blik.
Laura had vertrouwen in hem.
Het scheen haar dat van den deftigen
man geen verdriet komen kon.
Pater, sprak zij-, eénige jaren gele
den beloofdet ge mijnen oman u te zullen be
zighouden met eene «eer kiesche zaak,
maar die ons heel nauw aan 't harte ligt.
Hoe heet uw man? vroeg de monnik
met .zijne welluidende, langzame stem.
- RoseHn Vallauris.
De Carm-eliet beschouwde Laure met
meer aandacht.
Dat was t© Agen, niet waar? vroeg
de pater.
Ja, te Agen. Het gold te weten wie
Glémenoe Foulon de kleine wees toever
trouwd had, die zij moest -grootbrengen.
Nu herinner ik mij dia zaak, In i^jen
tijd, niet waar irmadame, waart gij van plan
dit kind aan te nemen en op te voeden?
Dat heb ik gedaan, pater.
En i9 het n-og ailtijd hij u?
Nog altijd. Meer dan ooit heb ik mijn
dochter lief. 't Blijft echter mijn plicht, po
gingen te doen am het -geheim te verscheu
ren, dat hare geboorte omhult.
La-ure, die altijd zoo kalm was, geraakte
opgewonden, en riep uit:
Ach! God! in mijn belang zeker niet!
Ik voor imiijn deel, vraag enkel stilte en ver
getelheid; zoo kan ik mij inbeelden dat ik
waarlijk hare moeder ben en haar voor al
tijd behouden mag, zonder te duchten -haar
ooit te m-oeten afstaan.
Eiwei?
- Eiwel! pateT, ondanks mijnen strijd,
mijnen angst, het hartverscheurend wee
dat mijn lot zou wezen indien ik het kind
im-oest afstaan, ben ik tot u gekomen om
dat ik meende verplicht te «ijn dien stap
te doen.
Gij deed wel, madame, wij .zullen
elkander verstaan. Ik heb gezocht, zooals
ik uwen. echtgenoot beloofd had.
„Had pater Théotiim-e, voordat hij stierf,
geen onzer paters belast de zaak in 't oog
te houden, welke u zoo nauw aan 't harte
ligt?... Dat we-nschtet gij, dat wenscht gij
•nog te weten, niet waar?
Laure hing als 't ware aan de lippen
van den monnik.
- Ja, sprak zij, dat is het. En hebt gij
iets gevonden?
Ik^ denk op 't spoor te zijn.
Laure. slaakte een kreet.
Wat weet gij, pater? vroog «ij met be-
Vetndie stem.
Heel weinig. Uit eenige woorden, ont
snapt aan pater Honorat, den vertrouwe
ling en bijzonderen vriend van pater Théo-
tiime, heb ik min of meer afgeleid dat hij
door hem met eene zending, belast was.
Omtrent mijne dochter?
Ik weet het niet juist, maar hij heeft
verscheidene keeren gevraagd wat er van
Clémence Foulon geworden was, en waar
zij woonde sinds haar vertrek uit Castel-
nau-d'Auzan.
Mijn God! stotterde Laure wankelen
de, er valt niet aan te twijfelen; pater Ho
norat weet -iets.
Maar zich aanstonds beheerschonde,
vroeg zij:
Waar is pater Honorat? Kan ik hem
Neen, madam-e, antwoordde de Car-
meiiet, terwijl medelijden de reeds zoo wel
willende trekken van zijn klu-i&ermaxs-ge1"
laat nog verzachtte. Neen, gij kunt hem
niet spreken.
Waarom niet? Ik im-oPt nochtans alle*
weten wbt Henriette betreft. Het i3 in H
belang der lieve kleine. Wij, we zijn maa*
geringe lieden, die misschien tot iets kh-
men zullen -in de wereld, dank spaarzaam»
heidL, orde en vlijt, maar toch zullen
altijd rijk geworden arbeiders blijven, teat
wijl hare familie ongetwijfeld rijk
van adel, en in een midden -leeft waar 4
nooit ingang zullen vin d-en.
En zou ce daarom gelukkig,er zijn
Ik weet het niet. Ik heb -ge>en
vinding omtrent die dingen. Ik dank,/1-
men het gel-uk vi-ndt waar men
wordt: bij den echtgenoot en kolderen.
{Wordt vervolfléfc».
