Ingezonden Stukken.
5 pGt Duitsche Rijksleening.
4^2 pCt. Duitsche Schatkistbiljetten.
II
RIJM SATER Y/OU DE.
G«borien: Anna Cornelia, d. van H.
Vink en A. Rijkelijkhuizon.
OUDEWATER.
Getrouwd: P. i. Maagdenberg, 32 j.,
won. (Je Amsterdam, en J. M. Heparan, 30 j.
Overleden: Gerrifi H. Rollf® of Hoe
la fe, 35 j., goh. met E. v. d. Mark.
Gemengde Berichten.
Dure zancJgrorwten. Te Knijpe op den
Frieschen. zandgrond, werden Donderdag
de weilanden van een boerderij bij veiling
ingezet. De prijzen waren enorm hoog, ge
middeld f 3000 per H.A. Het hoogste bod
was f 3300, alles buiten de kosten van over
name en notaris.
T ram wegongeval. Gistermiddag half
drie is bij den overweg der Hollandsche
Spoor te Doetinchem een goederentrein der
Geldersche Stoomtram door de afsluiting
op een rangeerenden goederentrein der H.
S. M. gieiredien. De mjaohiniet der stoom
tram wist zich door tijdig van de machine
te springen te redden. De materieel© schade
is aanzienlijk.
Veel patrijzen. Poeliers in Friesland,
die lange jaren zaken doen, herinneren
ridh niet, dart) ooit die aanvoer vian patrij
zen zoo groot was, ais dit jaar.
Gearresteerd. Te Heerenveen is Don
derdag gevankelijk binnengebracht "een
stremselfabrikant te Beetsterzwaag. Van
dezen was door den burgemeester een groo-
te partij lebmagen in beslag genomen en
geborgen in het arrestantenlokaal. Gister
morgen was het slot daarvan verbroken en
Wedk die Iheele partij verdwenen. In verband
daarmee werd de fabrikant aangehouden.
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Mijnheer de Redacteur!
Mag ik u vriendelijk verzoeken in uw
blad een gewichtige beschuldiging van
mij af te weren?
Nog geien twee weken geleden, de
juiste datum is m'iji ontgaan, en ik acht
het niet der moeite waard er naar te
zooken, is m uw geëerd blad een inge
zonden stuk geschreven,,waarin op zeer
onfnssche wijze beschuldigingen ge
daan zijn inzake distributie-beheer.
Het stuk, onder toedoend door „oude
Sijmen", dat door zijn geestigheid mis
schien hier en daar ingang kon vinden,
en cd meer besproken wordt, zou, als
het mij van te voren ware voorgelegd,
mijne goedkeuring nooit ontvangen
hebben^, omdat het vol beschuldiging,
staat, die m dat stuk volstrekt niet be
wezen werden, en volgens mijne over
tuiging ook mot te bewijzen zijn. Maar
nu dat schrijven mij in de schoenen ge
schoven wordt, en eenigen uit het den
kende deel der Rctelu'areridsveenechö
natie van meening schijnen "te zijn, dat
onder d'en anoniemen naam van „oude.
öijimen" schuil gaat eèn R-I-*. priester
uit de Veien, veroorloof ik mij de vrij
heid,, ter voorkomig van erger, om op
deze plaats een krachtig protest te laten
hooren èn tegen zulk anoniem pamflet-
te n-geschrijf, èn tegen de valsche be
schuldiging als zoude ondergeteekende
dit stuk geschreven hebben,
..Oude Sijmen", bedenk dat anonymi-
lei t uit dien booze is, en dat, ais ge grove
beschuldigingen dyf'jL, het niet-ridder-
lijk is om uwen naam niet te noemen;
want of uwe beschuldigingen zijn
waar en dan is het zelfs hoogst nood
zakelijk uwen naam bekend te maken,
óf zij zijn valsch, ien dan begrijp ik,
waarom men zijn naam liever niet ber
ken d maakt.
Mijnheer de redacteur, ontvang mijn
daplt voor uwe gastvrijheid.
,W. H. DE GROOT.
Kapelaan R.A-veen.
Wij .ontvingen nog een ingezonden
stuk.
Geachte redactie
Tot mijn niet zeer groote verwonde
ring mocht ik tot heden op mijn vraag,
aan „ouwen Sijmen/' in uw blad van 25
Sept. 1..L nog niets vernemen en moet
ik hieruit de gevolgtrekking maken,
dat al hetgeen deze ouwe heer in uw
blad van 21 Sopt 1-1. mededeelde,
laster is.
Wat mij echter ten zeerste verwondert,
is, dat de heeren ambtenaren der distri
butie en voornamelijk degenen, welke
do bonboekjes aan de inwoners vëri
strekken, zich hier niet openlijk tegen
verdedigen en dezen laster zich laten
welgevallen.
Weet toch wel, gij heeren ambtena
ren, dat de persoon Tan ouwen Sijmen
een blaam op u werpt, zoo dat naar mijn
meening door u niet gezwegen mag
worden.
Toont, dat gij rechtvaardige mannen
zijt, en dat gij u geen laster laat welge
vallen^,
U geachte redactie dankzeggend voor
de toegestane plaatsruimte.
Hoogachtend C. l'AMI.
ALLERLEI.
Halve maar* en ater.
Herhaaldelijk (hebben de geleerden ridh
reedia bezig gehouden met de vraag naar
diem, oorsprong jvéui het aymlbool van heb
Tuiksdhe rijk, de halve maan met Ster op
rood en groen, veld. De meest tegenistirïj-
dage tveaikiarinigm rijtn er voor in omloop.
Door enkelen wondt beweegt, dat het rin-
ndbaeld nog een. orylefflblij'feel i© van den
vrodgeren godisdiieusit dar Turken, - een zeer
ingawi'kikeld-en (Men^t, der sterren. Deze
verklaring heeft wel iets waarschi juli jks.
Toch. wordit zij tegengioaproikeji <Loor hen,
die meenan, dai de Turken de fhoLve maan,
die een© de attribuut van Artemis was,
van de Grieken, 'habbcn overgenomen. Ln-
mkücletliS doe^, in heit Opaten een. ©age de
ronde, volgens welke ite halve maan het
Osmaanscrtue waponteieiken werd, toon de
By/,antler© ten tijde dei- belegering van
Konataniilnfipea door de Macedonians den
weg, door de vijontden ingewlagtön, konden
horkenmien aan de li-dhlende maansikkel.
De gejoov'ige Turken zoeken dien oom&plrong
van de halve maan ah een wonder van
don profeet. Volgens (hen tzjou Mohammed
eens, om enkele twijfelaars van zijn macht
to ovcriiuilgen, de volle maan in tiwee stuk
ken, (hebben gestneden en een er van in zijn
manehiet heiblbcn verstopt. Een bewijs is
natuurlijk voor geen van dieae verklaring
gen aanwezig! Een feit is echter, dat de
halve maan met de sber, zooa]® thanB alle
Turksehe bantonen vertoornen, ©en voor
ganger hieeft gehad in het ouide wapen
van Illyrië, want d;e Ibtyrisdhe munten ui.',
den lat eren RoanednScJhen keizertijd ver-
toonen bijna alle die (halve maan met de
ster. De eerste Sultan die de halve maan
als symbool aanvoerde, wa© Mohammed
TeJkesch, die aan het ednde der 112e eeuw
regeerde. Hij, placht de p,umt van zijn
tent steedJs mat een halivie maan to ver
sieren. Ben van zijn opvolgers, Ordhan,
verleemde toen dn de 14e eeuw aan de Ja
mt® iren een roode waan met een zafltveren
halve maan, en door Serttim I, den vetr-
Bdhrikkedijke, werd eindelijk in het jaar
1512 de halve maan officieel tot Tuatosdh
wapen verinen-en^ iDe later er aan toege
voegd© 6ter tussdhen de (horim van de
tnaanaililkeii moeit Jupiter voonatellen, on
der welks gelukbrengend schijnsel Osman,
die stichter van liet Turfksohe rijk, gdbo-
ren weid.
Een slimme polderjongen!
Eien aardwe-rkier «agens in bet Zuiden
van ons land had op zdcüi genomen, een
diepen puit te graven. Hij was al een tien
meter diep gekomen, toen 'hij op zekeren
ochtend merkte dat die aapd'e weer inge
stort was en dat hl zijn werken dus te
vergeeftodh zou rijnrt
iDit vóndl (hij toch te hard: maar hij
bede-chit eir wart, siim® op; en nadat hij
eerfit zongtviufidiig ronddan riclh gekeken hadi
en niemand zag, deed hij behoedzaam zijn
viest uit, -nam rijn hoed af en legde diit
goed vlak bij h'ét ingestorte dieel neer.
Daarna vedboog, hij zich dicht daarbij' in
Ihefc kreupelhout, en wachtte verder de ge-
beurtenissen af....
Een oogemlblik later kwamen1 er een
piaar boeren langs, dae naar hun werk
gingen on, den hoed en het vest ziende,
vermoedden zij dat de arme aardiweiker
(bedolven zon zijn onder de zware aarde!
Ja, dat mochten zij toch niet.zóó laten.em
ijverig togen zie dus aan het werk, om
den hoop zoo gauw mogelijk wieer op te
graven. Juist, toen ze zoowat bijna klaar
waren, kwam onze slimme polder jongen
lui te voorschijn en bedankte zoo gul en
g-iumdcir mogeoiijik de „redders van zijn
lieven.....
Da oorlog dar oude hteeren.
De leidende persoonlijkheden van dezen
wereldoorlog onderscheiden zich hierdoor
van do groote mannen uit Napoleon's
fkrijgsdagen dlat ziji allen, zonder uitzon
dering hoog bejaard zijn. Hindenburg is
over de zeventig, Clemenceau zeven en ze
ventig, Foch 69, president Wilson en ge
neraal Petain zijn beide 62, en admiraal
Sinia telt 60 jaren. Jonger dan de 59-jarige
Duitsche keizer is de Amerikaansche ge
neraal Parshing met 58 jaren, de Engel-
sche opperbevelhebber Douglag Haig met
57 jaren, de Italiaansche opperbevelhebber
generaal Diaz met 57, de Engelsche minis
ter-president Lloyd George met 55 en ge
neraal Ludendorff met 53 jaren.
De schuilplaatsen van een vèrdragend
geschut.
In die bosschen van Corbie, nabij
Beaumont en Cugjny, hebben de gcal-
lieerdlen dJe fund'aimentlen gevonden van
een „Bertha'", de laaifeto, die haar moordl-
dKLdligi vuur op Pairijs voortzette. Het
kanon, zelf was weggevoerd. Deze stel-
lüng] bestond uit een emplacement van
het eigenlijk stuk, en dat van een na
maaksel. Eligenaaix%: het namaaksel
was verdekt opgeteld, het kanon zelf
niëti Het vèrdragendl stuk schijnt, te
oord'eelen naar dë fundamenten, niet
getroffen; 'het emplacement van het
namaaksel daarentegen blijkt 'deerlijk
door bommen gehavend.
Evenbeelden van dan Tsaar.
In het „Journal" lezen we, dat volgens
berichten1 u-it Moskou een twintig even
beelden van Nikolaas II thans Rusland
afioopen, bewerend, dat zij door een
wonder zijn ontsnapt aan de moorde
naars, dlie de sowjetregeering op hen
had afgezonden. Drommen boeren en
de vrouwen uit alle standen verdringen
rich om hen, voorzien in.hun behoeften,
waken voor hun veiligheid en hangen
aan hun lippen, als zij den heiligen oor
log tegen de bolsjewiki en den anti
christ prediken.
Den meesten aanhang, heeft een man
die ongeveer een maand geleden in de
omstreken van Nisjny Nowgorod is op
gedolven en zich voor dien tsaar uit
geeft. Een hondbrd! popen vergezellen
hem. Hij verkondigt de boerenbevolking
den aanstaanden val van de bolsjewiki
en het, herstel van het tsarisme. De
sowjetregeering heeft 100,000 roebel
uitgeloofd voor dengene. die hem levend
of dood aan haar uitlevert.
Een zakenman.
Wij lezen het volgende in een En-
gelsch blad:
„Men kan niet zeggen, dat de Frahsch-
mam practischen geest mist. Of als men
het zegt, doet men hem onrecht, zooals
die vólgende circulaire welke een Pani
sche winkelier aan zijn clientèle schreef
bewijst:
,,Ik heb de eer u bi erbij een monster
stof te zendën, weilke ik u voor neg,en
francs do meter kan aanbieden.
Ingeval ik hierop geen antwoord
mocht ontvangen, zal ik aannemen, dat
u er niet meer dan acht francs voor wilt
belaten.
Teneinde tijdverlies te voorkomen deel
ik u mede dat ik bereid ben .dat bod te
aanvaarden.
Gaarne uwe bestellingen enz."
Een muzikaal kookboek.
Knetterende Lakken^ ringend water,
sissende boter zijn de voornaamste mu
zikale eigenschappen van iedere keuken
Le Res, de schrijver van het kookboek
„Le Festin joyeux", dat in 1738 ver
scheen, achtte deze begeleiding echter
niet voldoende, om de huisvrouw opge
wekt haar taak te latlen vervullen. Hij
geeft uitvoerige aanwijzingen, hoe de
vrouwen „zingend ragouts en sauzen
kunnen bereiden." Ieder recept is ge
schreven passend bij een melodie, be
kend en onbekend! De meuw-gecompo-
neerde zijn aan he-b einde van het boek
opgenomen, zoodat de muzikale kennis
da kookster zich kan vermeerderen, als
ze eieni mienu in elkaar zet
Een middel tegen hardr.ekklje auteurs.
De directies van verschillende Parij-
scha theaters hebben een drastischen
maatregel gienornen. om een einde le
maken aan het uithoudingsvermogen
van hardnekkige auteurs. Bij de direc
tiekamer in het secretariaat zijn alle
banken enj steden verwüjdord, zoodat
er geen rustplaats meer is voor hen, die
er op stendien zelf hun manuscript te
overhandigen en aan wie nu de gele
gen beid' is ontnomen, om een geheelen
dag te wachten, in de hoop te worden
binnengelaten I
Een prap.tje over heit rooken.
Hot rooken wordt thans bijna onmo
gelijk gemaakt, wegpns gebrek aan la-
bak. Do sigaren zijn bovendien slecht
en buitten gewoon duur. Er zijn echter
nog tijden geweest, waarbij het rooken
op heel wat vreemdore manieren be-
moeiiLijkt word. In Perrië was in vroer
ger eeuwen -het rooken verboden op
straffe des doods of neus-afsnijden. Een
zoLfdie wet voerde Gzaar Michael Fedo-
rowiitsch in voor Rusland in het jaar
1613. Tien- jaren later volgde Sultan
Marald IV dit voorbeeld en verbood de
tabak in Turkrije. Zelfs lm Bern reken
de de Senaab in 1660 het Labak-rooken
tot do zwaarste vergrijpen, Jacob I van
Engeland voerde oen strenge wet. in te
gen do tabak. Oek de kerk trad togen
het rooken op. Paus Urbanus VIII ver
bood iin heit jaar 1642 dien aartsbisschop
van Seviila het rooken onder bedreiging
dor ex-'Gommunicallie. Innocentius XI
gaf oen dergelijk verbod voor Rome en
dreigde allo geestelijken, düe tabak rook
ten met ver^yjjdoring uit hun bediening
en 25 ducaten bootev In 1725 werden allo
bepalingen betreffende het' verbod van
rooken echter opgeheven-
De echristohaï-riingstören.
De stad Züri'ch bezat in vroeger Lij
den een tonen, die eenzaam aan den
over van hef. meer stond en niet alleen
diende als wachttoren, doch ook nog
een andore taak te vervullen had. In de
zen toren bevond zich namelijk een
kamer, waarin het echtpaar, dat echt-
scheadlimg had aangevraagd, gedurende
twee weken voor de behandeling der
zaak, werd opgesloten. De kamer be
vatte slechts cén bed, éen' tafel, éen
stoel en van alle noodige artikelen als
messen,; vorken, lepels, handdoek enz.
was maar één stuk aanwezig. Daarin
lag een sterke dwang naar verdraagr
zaamheöd en het had1 zeer dikwijls het
gevolg, dat het echtpaar zich verzoende
en de aanvraag to't echtscheiding introk.
'Waren echter heli de weken verstreken
en een verzoening was niet tof stand
gekomen, dan werd de scheiding door
het gerecht uitgesproken.
Goed verzonnen.
Toen Fram. Liszt rich ie Rome bevond,
leverde Biet veel moeilijkheden) op, hom op
partijen in vooiTuatme huiEen tot klavaer-
speden te bewegen.
Maar een jeugdige adellijke dame stelde
,,lnsU" tegenmeir lisat; zij had zich nu
eenmaal dn 'thoofd gesteld, ihat door haar
genoodigde geziertfobap door een vooi"draelht
rvaiu den groolen virtuoos te zien betvoor-
reóht-
Zij- (had namelijk waargenomen, dat
andere dames, zoodra de benoemde kun
stenaar in haar salon verschenen was,
ziidh a Leeds beijverden om (het klavier te
openen en dan was Liszt ternauwernood
te (bewegen om een 'tjoerts aan te raken.
Daarom sloot zij, ter gelegenheid van
haar sodrée.die piiamo af en etak den sleutel
in haar aak.
Er wa® dus goen sprake van, den kun
stenaar uit te noodigen iel® voor te dra
gen. Dit scheen hem te verwonderen en
weldra (begon hij ©enigszins ongeduldig
te worden en in de nabijheid van 'het
gesloten inspinnen it op en neer te Ji»open.
Eindielijk kon hij zich niet langer be
dwingen, verzocht aan de gastvrouw dc-n
sleutel en dien avond speelde hij prachtig
en.... meer dan «enigen anond te voren.
Om kamerplcnlen goed te houden.
In kamer®, waar ga® gebrand wordt,
groeien de kamerplanten slecht. Als men
ze niet in een andere kamer kan zet/ten,
dan zorge men. tenminete voor voortdu
rende vemtiiaitie of men zet zoo dökwijls
mogelijk deuren en ramen open.
Vrouwen en meisjes, die aan hartklop
pingen, maagpijn, hoofdpijn of aanvallen
van duizeliiglheud liidt-n, moeten, alvorens
Koers van Uitgifte 98 pCt.
Het Rijk mag de obligaties op zijn vroegst
tegen den lBten October 1924 opzeggen en kan,
in verband daarmede, ook den rentevoet daarvan niet
van te voren verlagen.
Mocht het Rijk na dien datum voornemens zijn, den
rentevoet te verlagen, dan moet het de obligaties op
zeggen en de houders de terugbetaling daarvan tegen
de volle nominale waarde aanbieden. 7050
Koers van Uitgifte 98 pCt.
Uitlootbaar tegen 110 pCt. tot 120 pCt.
Wendt U voor verdere inlichtingen tot Uwen Bankier.
De termijn van inschrijving sluit op Woensdag
den 23en October 1918, des nam. ten 1 we.
«o
«tl
Ie1
Wc
ie
ÏSS33 ESEaESESssasassssBai
z© genccsmiddcilcn vragen., eere.it oen© piro-
beerem het coa®et nart 'le dr-iem,. Gewoonlijk
is dan die kwaal over .een paar weken,
reed® verminderd.
Ook 'n geneeswijze.
Verleden. Vrijdag kwam de jeugdige
werkster in haar wuknu s met haar
rechterhand verborgvm onder haar
schort.
„Goede morgen, mevrouw, daar ben
ik weer."
„Goeden morgen, Mietje. Wat heb je
daar onder je schort?"
„O, mevrouw, niks, kijk uwes maar."
En plotseling haaide zij haar roode
werkhand van 011 den- haar schort, spreid
de haar vingers wijd uit, waai-van er
een in een lapje zat-
„Wat scheelt jo?" vroeg mevrouw,
diie inieb gewoon was, dat de meid
„krupsies" of .„mankecmentjes" had»
,,'k Heb eem zwerenden vinger, me
vrouw. 'k Heb, geloof ik, een splinter
in mijn vinger gekregen, toen ik een
paar dagen geledm werkte bij me
vrouw Kip.
,„Daar mag je dam wel mee oppassen"
sprak mevrouw, alsof de meid zich wer
kelijk nog voor een zwerenden vinger
kon vrijwaren.
Meneer, die nog wat liep te ijsberen
door de huiskamer, vóór zijn vertrek
naar zijn bureau, glimlachte en sprak:
„Dat is precies of je tegen iemand
zegt, die koude heeft gevat, dat hij wef
mag oppassen voor kou vatten..."
„Nu ja," verbeterde mevrouw, „ik be*
do eh dat rij wal mot haaf vingër mag
oppassen voor atooben."
„O, mevrouw, ik heb me vinger al
zoo dikwijls gesteoben en m'n broertje
Eef, die sloeg er vanmorgen expres met
z'n liniaal op, toen moeder er het lapje
Meneer stikte van djen lach.
„En hoe heeft je moeder je nu ver-
bondien? Laat eens kijken," sprak mei-
vrouw, die in haar jongemeisjesjaren
een cursus in verbandleer had medege
maakt (én een diploma bezat, dat zij
nimmer meer voor den dag had ge
haald, \toen het haar eenmaal' was uit
gereikt.
De werkmeid' toonde haar vinger,
waarom een oud lapje was gebonuen,
waarvoor mevrouw haar otgyen van
verbazing opensperde.
„Maar Mietje, is dat nu een verband."
„Ja, mevrouw, me moeder had niks
anders dan een reepje goed van een oud
hemd van m'n vader."
„Maar kind, zoo móei er infectie ont
staan/'
Mevrouw liep 'naai* 'de slaapkamer,,
opiende het kastje, dat dienst deed als
huisapotheek, haalde er verbandgaas en
andere desinfeoteerende middelen uit
om in dë huiskamer teruggekeerd, haar
werkster den vinger te gaan verbinden.
.Nauwelijks was het lapje voorzichtig
van den vinger gewikkeld, of mevrouw
slaakte een kreet van verbazing.
„O, hemel .kind, wat een leelijke vin
gert" sprak mevrouw. .,Die vinger is
geheel en al zwait. Dat. lijkt me bloed
vergiftiging"
Maar Mietje sperde haar breederv
mond met gave tanden open en lachte
geheimzinnig.
,,'k Zou nog lachen ook, als ik jou
was. Ga direct naar den dokter en zeg
dat ik je heb gestuurd-"
vHi>... hi'.-, hi..."
„Maar, Mietje, wat mankeert je?"
„O, mevrouw, maak uwes toch niet
ongerust...."
Je vinger is heclemaal zwart, liindi
Dat is bloedvergiftiging-"
„Ili... hi... hi..." bleef de meid lachen
en meneer, die alles langs zijn koude
kieeren bet afzakken, lachte mee,
m
SB
Hij) vond het gezicht van die twee nil
slecht.
„Maar lach toch niet zoo idioot kind!
riep mevrouw in vertwijfeling. En tei ncH
wijl zij zich tot haar man wendde, di
eveneens- lachte, sprak ze:
„Zie nu eens en die meld staat
lachen als een gek."
„Maar, mevrouw, 't is ook heelemaljddj
niet erg. Me moeder heit 't gedaan. Ne
vanmorgen, toen ik wegging."
Ook meneer overtuigde zich van dt
zwart glimmende vinger.
,,'t Lijkt wel potiooa ofltachelglam
schaterde hij.
„Juist, meneer," knikte Mietje. „U hejun
't an 't rechte end- t Is ook potlood.
„E... e... e... Ennnn heeft dat je mo,ei-
der cjt op gesmeerd?" riep mevrou
ongelooVig.
„Ja, zeker, mevrouw, dat helpt!"
„Wat? Potlood! op een zwerend*
vinger?"
,Ja zeker mevrouw... Ik. dacht, d
u dab wel zou weiten. U bent nnmei
ook altijd het eerste ongeluk bij de hul
of hoe heet die vereeniging ook weer,
Hi... hi..."
„Maar waarom doet je moeder dat m
Melt potlood!"
„Me moeder zeit," leeraarde Miel
„dat, als je en- zwerenden vinger hei
je er een potloodstreep» zoo dik mojL"
lijk omheen moet trekken... Dan kan
zweer onmogelijk verder gaan."
Mevrouw was 'stom van ver baric
Meneer rolde tegen den schoorstee
man tei van den' lach.
Mietje bleef triomfantelijk kijken, ra
breed opengesperden mond-
,,'b Voordeel er van is, dat jc nou d
vinger niiet behoeft te ontzien. Je k w
er gerust mee in koud of warm waj
met of zonder soda komen. Je kan
soppen, houtwerk afnemen, m
slijpen..."
„Maar ja kan er ook met een linia
op slaan," vulde meneer aan.
„Nou maar, meneer, dat deed- te
piijn, hoor," verzekerde Mietje. Ali
het was maar een aardigheid!.
Mietje wi'llda volstrekt, niet heb!
dat mevrouw de d/kka potloodsf
verwijderde. Ze deed ook het lapje
teen van vaders oude hemd er weert
en ging weer aan haar werk, het hot 52,i
ste lied uitzingend 1 ©d
Heel den -dag was de zwerende vin( eleJ
met. het pot'loodstreepje het ondenv* j811
van het gesprek en den nacht, die lfl®
dien dag volgde, droomde mevrou
dat ze zes zwerende vingers had en i
haar man er drie potloodcn aan
bruikt had.
De volgende week kwam Mietje w
terug... zonder zwerenden vinger.
„En?" vroeg mevrouw, hoe is hete
Not
19
Ma
'b
je vinger»
„Daar ben ik natuurlijk af." sp!
Mietje. „Die, kon niet erger word
Door het potlood tegen gehoud'en.
je moet het maar weten. De dokt
weten er niks van, zegt me moeder,
ben er lekker af en gerust mevrou
als u wat gaat mankeeren. kom m nva,
gerust naar me moeder, want die m
er allerlei middeltjes op. Me moeder
15
Rtrc
neest tering met groene zeèp eri ha» -jol
mout en kanker met anijsmelk, cliedfbei
dagen lang in een kippenhok heofl
staant waar d:e kippen aan snotz.>
hebben geleden... Ja. mevrouw, u|,ië)
looft hert. niet en toch is het waar-"
Gelukkig, dat meneer reeds naar.
bureau was, anders had hij minslfta
een lachziekte gekregen.
Gl
