BUITENLAND.
h'l Uai vorEohijnt elten dag, uitgez. Zon- en Fecstd.
ihomiementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
beiden 13 ct. P- week. n-7u P- kwartaal; bij
t00r ^nten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
DTlZe ff f2 15 P- kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags-
P: voor de Abonné's vercrijgbaar tegen betaling
Oct p kwartaal,bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
Iers 5 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
Se Jaargang. WOENSDAG
Bureau: STEENSCHUUR 15 - LEIDEN.
AUGUSTUS 3938.
Interc. Telefoon 335.
No. 2G85
Postbus 6.
De Advertentieprijs bedraagt van 15 regels fC.75.
elke regel meer 15 ct. Ingezonden niededeelicgen van
15 regels 11.50, elke regel meer 80 o:., met grati-,
bewijsnummer. Bij* contract aanzienlijke korting.
Groote letters^naar plaatsruimte.
Kleine Advcrtentiën, waarin betrekkingen wordf»,
aangeboden of gevraagd? huur en verhuur, koop en
veikoop 40 ct. p. 80 woorden. Ied$r woord meer let.
Voorkeur-stemmen.
'In ne Maasbode" van gisteravond' wijdt
Wittert uit \s-Gravenhage een beschou-
irr oVer het te vormen reglement van den
L Bond der R. K. Kiesvereenigingen.
In plaats van de nu bestaande algemeene
naderingen van den Bond zou hij wen
den een „Roomsch parlement met legis-
'ieve macht", dat op geregelde tijden bij
•ander kwam. Dat „parlement" tzou moe-
,n gestaan uit afgevaardigden van de
ieskripgen.
pe leiding der vergaderingen van dat
iarlement zou moeten berusten bij een be-
luur waarvan echter geen Kamerleden
[eel zouden mogen uitmaken. Er ware in
stellen een commissie van b.v. 5 leden,
benoemen door en uit de Katholieke Ka
nerfractie, die in nauw contact m-et het
srj londsbestuur de gewenschte voorlichting
>u geven.
Deze voorstellen lijken ons wel sympa-
hiek veel afwijking jnet de bestaande
egeling hebben zij niet, al worden,er ook
reemde en zwaar-wichtige woorden ge-
ruikt!
Waarom er gesproken wordt van een
Roomsch parlement met legislatieve
gacht" begrijpen we niet goed. Hadden ook
ot nu toe niet de Bondsvergaderingen de
ijer bedoelde „legislatieve macht"?!
Verder noemt de schrijver een en ander
?at „een zoodanig parlement" zou kunnen
[oen.
Een zoodanig parlement met legisla
tive macht bekleed zou ook de netelige
kwestie der voorkeurstemmen kunnen
oplossen. Immers niet over het hoofd
gezien moet worden, dat weliswaar de
voorkeurstemmen schade toebrengen
aan de organisatie, maar anderzijds
het systeem van de wet juist ten doel
heeft de minderheden te beschermen en
een dwingend voorschrift tra te stem
men op No. 1 van^de candidatenlijst
zou kunnen leiden tot onderdrukking
van de minderheden, aangezien de can
didatenlijst door de meerderheid wordt
eamengested. Een Roomsch Parlement
echter zou de noodige waarborgen voor
handhaving van de rechten der min
derheden "kunnen geven en daardoor de
voorkeurstemmen overbodig maken.
Het is den eersten keer, dat in een der
rootere Katholieke bladen wordt opgeko-
len voor de „rechten" der minderheden,
ie bij het verplichtend stellen om te stern
iet-op mi. 1 in het gedrang zouden ge-
iken.
Dat dit niet eerder is geschied het is
ilkomen te begrijpen.
iedere organisatie toch
orden de d,rechten" der minderheden op-
",e geschoven, wanneer het. belang'dier
;anisatie eischt, dat er éénheid is in de
edragslijn, over welke gedragslijn, in
dere organiatie, de möerderheid beslist.
Welnu in onze kiezers-organisatie
schte het belang dier organisatie, dat)
•werd gestemd volgens de uitspraak, de
slissing van de meerderheid, en dat de
inderheid zich daaraan zon onderwerpen,
at belang blijkt ook mr. Wtitert niet
ontkennen.
Maar hij schijnt een regeling voor den
pst te hebben, waarbij dit belang intact
ordt gelaten en tevens de minderheden
sorden bevredigd. Hoe hij zich zulk een
'egeling denkt't Zou zeker aller be
angste! ling wekken, als hij daarover eens
ijn Licht iet) schijnenDat zou zeer
luttig kunnen wezen, niet slechts met het
>og op de Kamerverkiezingen, maar ook
in verband met de a.s. verkiezingen voor
laten en Gemeenteraden.
Ons schijnt eerlijk gezegd zulk een
Regeling een puzzlé toe. Maar de heer Wit
tert cal toch wel niet ontevredenheid over
de bestaande regeling willen in het gevlei
wmen, zonder er iets beters voor te kun*
men aanwijzen. Moge hij dit trachten te
doen nogmaals: 't zou alom zeer ge-
rr ivaardeerd worden.
I.
OVERZICHT.
Aan het Westelifk front is een korle
rustpoos ingiejtre.cLerio welke >cle Duit-
schers zich ten nolle zullen maken om
liet gros van hun troepen achter de
Alsüö in veiligheid te brengen, daar het
wel in hun bedoeling zal Liggen aan de
Vesl-e slechts zóó lang den Franse hen
opnictrsch op le houden, totdal deze te
rugtocht geheel is voltrokken. Volgens
Fransche berichten, hebben de Duit-
schers de voornaamste bruggen o 'Pr. de
Aisne al vernield.
De Geallieerden zullen van de inge
treden rust wel ijlings gebruik maken
om hun zwaar en mi-diaèdbaar geschut
verder vooruit en op de geschikte plaat
sen in stelling, te brengen. Ook dienen
de troepen, die in de voorste 6evech'ts-
lini.es staan, van nieuwe voorraden mu
nitie en levensmiddelen te worden voor
zien. Eerst daarna kan de strijd met de
grootste vinnigheid worden hervat.
Ten N. van de Somine hebben de
Duifischers de voorste Engelsch6 linies
ter weerszijden van den straatweg
Bray—Gorbié, een afstand van 15 K.M.,
genomen; Gorbié ligt 23 K.M. ten O. van
Amiens. Ten N. van Montdi'dfer leunen
de Frahschen nu tusschen Braches en
Moriseli tegen de Avre. Meetr naar het
Zuiden hebben zij de geheele linie van
met bosschen begroeide hoogten oezet,
welke over het steile rivierdal van Bra
ches dot Mesnil-Stn Georges heenzien.
In Albanië is de Oostenrijkscho op-
marsch voorshands tot stilstand geko
men, d'aar de Italiaansche troepen op
de linie Fieri-Berat krachtigen tegen-
etandl biedem
Archangel heeft aan tie beschieting
door de oorlogsschepen der Geallieer
den niet lang weerstand geboden. Blij
kens een officieel bericht uit Moskou
is de stad d'oor de Engelschen bezet.
Uit Trotski's bevelschrift krijgt men
den indruk, dat de overgave al heel ge
makkelijk in haar werk is gegaan.
Sommige leden van het sovjet-bewind
schijnen onmiddellijk hun post verlaten
en \ecn goed heenkomen gezocht Ko
hebben.
Trotski scheldt hen voor verraders,
düö" met den 'dood geistraft dien.en te
worden en gelast dat zij opgespoord en
gearresteerd moeten worden, om voor
een revolutionaire rechtbank terecht Le
staan.
lntusschen. blijkt hieruit, dat de regee
ring deir bolsjewiiki: in deze ernstige
uren zelfs op haar eigen geestverwanten
diie zij mot het gezag hoeft bekleed,
zich geenszins kan verlaten).
De rede van Barnes is heel wal min
der pessimistisch dan de beschouwing,
welke Bonar Law enkele dagen geleden
over den volkenbond gaf.
Toch valt niet te ontkennen, dat ook
Barnes' opvatting mank gaat aan het
euvel, dajt de Geallieerden het initiatief
tot en de loiding van den volkenbond
op zich willen nemen, terwijl zulk een
initiatief toch slechts van alle naties
samen kan uitgaan, terwijl geen enkele
of geen groep daarvan do leiding kan
hebben.
Met dalt al is Barnes' gematigde rede
eerder in staat om bij do tegenpartij
iets uit te werken, dan de beschouwin
gen welke Churchtll en Lloyd George
ten beste hebben gegeven.
Moge het $oo <>vezenjl
.korte rustpoos op het weste-
juk front. duitsche terug-
itj tooht over de aisne. fransche
«orderingen aan de avre. de
«ostenrijksche opmarsch in al-
banie voorshands tot staan gé-
b bracht, archancel door de en-
otlschen bezet. rede van bar-
"BS OVER DEN VOLKERENBOND.
DE KINDEREN
VAN DEN RENTMEESTER.
Opheffing van tfo sir af rechtbanken! in het
EtappengebiedL
Door de bezettende macht wordt in Bel
gië voortgegaan met de hervorming van
de Belgische rechtpleging, nadat de Belgi
sche rechters aan de rechtspleging veel
nadeel toebrachten door in staking te gaan.
De opperbevelhebber van het vierde le
ger, Sixt von Arnim, generaal der infante
rie, heeft een nieuwe verordening uitge
vaardigd, waarbij „gezien het gedrag van
het Hof van Appèl te Gent, en van andere
BeTgische rechtbanken niet meer borg ia
voor een geregelde rechtpleging in Oost- en
West-Vlaanderen" op grond van artikel 43
der Haagsche Landoorlogverordening voor
het gebied van het vierde leger de. inrich
ting van Duitsche rechtbanken voor straf
zaken bevolen wordt. Dé Belgische recht
banken voor Oost- en West-Vlaanderen
moeten hare bezigheid in strafzaken schor
sen. De Keizerlijke Districtsrechtbank, af-
deeding voor strafzaken te Gent, is vb oir de
provincie Oost-Vlaanderen, die te Brugge
voor de provincie West-Vlaanderen be
voegd.
Frankrijk.
Lichting 1920.
De Parijsche afgevaardigde Lucien Le-
idoyer zet in die Peuple" zijn standpunt
uiteen tegen het oproepen van de lichting
1920.
Hij schrijft: Hoe kunnen parlement en
regeering zoo weinig het ware patriotisme
van het leven begapen! Een afschuwelijk
materialisme eh een vreeselijk pessimisme
hebben helaas het gevoel van ware vader
landsliefde bedorven. Men beperkt het be
grip vaderland tot een begrensd gebied van
enkele vierkante meters kostbaren grond,
waarop zich zooveel lijken ophoopen en die
steeds nieuwe lijken vraagt.
Niet alleen het vaderland komt aan het
einde zijner krachten, maar ook het Fran
sche ras. Het ras is kostbaarder dan het
vaderland. Het patriotisme bestaat niet
slechts daarin, lichtingen op te roepen,
maar ook ee te sparen. Het is een levens
voorwaarde voor het vaderland, dat men
zich tegen de politiek verdedigt, die aan
het front alles neervelt en achter het front
alles tot een kazerne maakt.
Clemenceau houdt ^zichzelf voor een
groot patriot, omdat hij in zijn studeerka
mer de politiemuts over de ooren trekt.
De zaak-Malvy.
Zaterdagmiddag, heeft mr. Bourdillon
zijn pleidooi gehouden. Hij gaf zijn verba
zing te kennen, dat de oud-minister van
medeplichtigheid wordt beschuldigd aan
een misdaad, waarvan de aanstokers nog
onbekend zijn; nadat de beschuldigingen
van Daudet valsch zijn gebleken, heeft) do
p-roc.-gen-eraal de aanklachten herhaald,
welke Clemenceau indertijd in den Senaat
te berde heeft gebracht. In de Parijsche
stakingen valt geen spoor van Malvy's me
deplichtigheid te bekennen.
Daarna heeft Bourdillon vooral de alge
meene politiek van Malvy verdedigd, welke
immers niet anders was dan de politiek der
regeeringen, waarvoor de chels, Viviani,
Briand en Ribct als getuigen de verant
woordelijkheid op zich zijn komen nemen..
Bourdillun trachtte vervolgens dé groote
grief, tegen Malvy, zijn betrekkingen tót
Almereyda, 1e ontzenuwen, door, zooals hij
zelf tfC'L.-le. deze zaak tot haar juisté afme
tingen terug te brengen.
De Senaat zou zich gisteren voor het vel
len van het vonnis terugtrekken, wat na
geheime beraadslagingen in den z.g. Ka-
merraad zou geschieden. Men verwachtte,
dat deze beraadslagingen zeer lang zouden
duren.
Naar het schijnt, coo wordt uit Genève
aan het „Berliner Tageblatt" gemeld, wil
len eenige Senatoren, die over de zware
straf, waarop zelfs bij het aannemen van
verzachtende omstandigheden zou moéten
worden gerekend, ontdaan zijn, opnieuw
de kwestie van de bevoegdheid van het hoo-
ge hof opwerpen.Van reactionaire zijde
wordt beproefd; een druk op de senatoren
te oefenen, waarbij men er op wijst, dat) de
stemming in den Kamerraad over het von
nis weliswaar geheim is, maar dat zij hoof
delijk geschiedt en dat' men vroeg of laat
bij de gebruikelijke indiscretie de namen
der senatoren te weten zal komen, die voor
of tegen het vonnis hebben gestemd.
Engeland.
Barnes over den Volkerenbond.
Barnes werkman-vertegenwoordiger _in
het Oorlogskabinet, heeft, naar Reuter
seint, gisteren te Cambridge over den vol
kerenbond gesproken.
Barnes wenscht een gemeenschappelijke
conferentie der Geallieerden in Den Haag,
waar niet alleen de regeeringen, doch ook
de volken der Entente vertegenwoordigd
zijn, n.l.' afgevaardigden van arbeid, han
del en godsdiensten. Op die conferentie
zouden de regeeringen der Entente hun
oorlogsdoel kunnen herzien en Barnes ver
wacht daarvan niet alleen een groote mo-
reele uitwerking in de landen der Gealli
eerden, doch, ook in Duitschland. Barnes
voorziet voorts de instelling van een com
missie, die de vraagstukken van ontwape
ning, grensregelingen enz. onderzoekt.
Italië.
Een bezoek van Wilson.
Romeinsche bladen vernemen uit authen
tieke bron, dat president Wilson binnen
kort, vergezeld van verschillende leden der
Amerika an sche regeering, de oorlogstoonee-
len der-Entente zal bezoeken. Bij deze ge
legenheid zal hij ook naar Italië komen.
Rusland.
De T&aritsa en haar dochters.
Uit Genève wordt aan de „Lokal Anzei-
ger" gemeld, dat de moeilijkheden betref
fende het vrijlaten van de ex-tsaritsa en
haar dochters volgens berichten uit Madrid
voor het grootste gedeelte zouden overwon
nen zijn. De voornaamste quaesties zijn nog
langs welken weg de tsaritsa en haar doch
ters naar Spanje zouden kunnen reizen en
welke maatregelen moeten worden getrof
fen om eventueele moeilijkheden te voor
komen. Adnere bladen weer maken mel
ding van het gerucht, dat de tsaritsa voor
een militaire rechtbank terecht zal moeten
staan en wel op grond van haar vroegere
verhouding tot Raspoetin.
Havas verneemt uit Madrid, dat de stap
tot bevrijding van de tsaritsa en haar doch
ters uitsluitend is geschied op initiatief
van den Spaanschen koning.
Geallieerde troepen te Archangel.
De Geallieerde marine- en militaire
strijdkrachten zijn op 2 Augustus met
daadwerkelijke hulp van de Russische be
volking te Archangel geland. De aankomst
werd doox de bevolking met geestdrift be
groet.
Oekrajlna.
Moordaanslag.
Het „Hamburger Fremdenblatt" ver
neemt uit Kief: In. Polawa is op de open-
bare straat de vroegere minister van on
derwijs Stesjenko door een onbekende
doodgeschoten.
De opvolger van Von Eichhorn.
De opvolger van generaal-veldmaar-
schalk v. Eichhorn, graaf Kirchbach, is te
Kief aangekomen en heeft zijn post aan
vaard.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
DE BROODKAART.
De minister van Landbouw, Nijverheid
"en II arid él heeft, bepaald:
1. De wittebrood-, b ruinbrood-, rogge
brood- en aanvullingsbroodkaarten voor
het 62ste tijdvak zuilen geldig zijn geduren
de zes dagen.
2. De onder 1 bedoelde kaarten voor het
63ste en volgende tijdvak zullen zoolang
niet anders is bepaald, geldig zijn voor ze
ven dagen.
3. De bepaling, dat op bons der brood
kaarten kan worden aangeschaft -de helft
van het broodgewicht, dat op de bons is
aangegeven, blijft van kracht.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening deelt omtrent deze
beslissing van den minister het volgende
mede:
Voor het 62ste tijdvak is de geldigheids
duur der broodkaarten bepaald op zes
dagen. Dit beteekent niet, dat voor het
vervolg het broodrantsoen zal worden ver
hoogd, de beschikbare hoeveelheden brood
materiaal laten dit niet toe. De bedoeling
van dezen maatregel is alleen het begin
der broodkaartenperiode te stellen op Vrij
dag in plaats van, zooals tot nu toe, op
Zaterdag. Dit is gewenscht gebleken met
het oog op de Israëlieten, die hinder on
dervonden, doordat telkens de nieuwe
broodkaart eerst op Zaterdag geldig, werd.
De zaak komt dus hierop neer, dat de
broodkaart van het 62ste tijdvak loopt van
Zaterdagmorgen 10 Augustus tot en met
Donderdagavond 15 Augustus en vervol
gens de broodkaarten steeds geldig zullen
zijn van Vrijdagmorgen tot en met Don
derdagavond.
Overigens blijft de toestand zoo als die
was.
Onze i
Het s.s.
raanvoorziening.
.Djebres" van den- Rotterdam-
schen Lloyd vertrok gisteren van Rotter
dam naar New-York om aldaar een lading
graan voor Nederland te halen.
De* hospitaalschepen.
Het vertrek van de hospitaalschepen id
voor onbepaalde'n tijd uitgesteld, daar
Duitschland weigert een vrijgeLeide te ge
ven.
Opgebracht of vérongeluk t7
De zeil trawl logger Sch 14Ü (Jan) van de
reederij Albert de Jong, te Scheveningen,
welk vaartuig 17 Juli van IJmuiden ter
uitoefening van het bedrijf om den Noordl
vertrokken is,, is tot op heden nog niet in
één onzer havens teruggekeerd van zijn
reis.
In visschei^kringen vreest men dan ook
dat het schip naar eene vreemde haven is
medegevoerd of op de Noordzee is veron
gelukt.
In beslag genomen.
Bij verschillende kettinghandelaren 11>
Rotterdam zijn groote partijen toiletzeep
in bezit genomen. Deze kettinghand&l'
neemt een grooten omvang aan. De laatste
noteering voor karnemelkzeep was reeds 16
a 18 gulden per dozijn stukjes. De zeep
wa9 opgeslagen in varkensslachterijen en
bestelhuizen en werd ook uit een schip ten
verkoop aangeboden.
Spionnage.
Naar het „Hbld." verneemt heeft zich te
Vlissingen wederom een zeer ernstig geval
van spionnage voorgedaan. Zondag werd
door de politie te Vlissingen een Belgisch
zeeloodis gearresteerd en werd dien dag
door den commissaris van politie, bijge
staan door een marine-officier, huiszoeking
gedaan, waarbij -compromitteerende stuk
ken in beslag moeten zijn genomen.
Vemoedelijk in verband mbt deze spion-
nagezaak staande, hadden gisteren meer
dere arrestaties plaats van Nederlandsche'
marineschepelingen, waaronder een boots
man.
Uitwisseling van krijgsgs-
vangenen.
De geruchten dat thans reeds overge
gaan zou worden tot uitwisseling van
120,000 krijgsgevangen Engelschen en Duit-
schers, zijn bezijden de waarheid. De uit
wisseling van gewonden en verminkten
krachtens de oude overeenkomst zaïl .wor
den hervat nadat zij als gevolg van het
verongelukken der .Koningin Regentes"
was stopgezet. De nieuwe overeenkomst,
die de repatrieering van valide gevangenen
regelt, is nog niet ondertGeltend'enJcau dus
bezwaarlijk worden uitgevoerd. „Hbld."
Uitvoer van gecondenseerde
melk.
Een aanvang is gemaakt met den export
van 200,000 kisten gecondenseerde melk ad
25 Kg. elk, waarvan 140,000 naar Engeland,
60,000 naar Duitschland verzonden worden.
Toen van de fabrikanten medewerking
werd geëischt tot het vormen eener melk-
reserve voor den winter 1917—18, is daar
mede de toezegging gepaard gegaan, dat
een eventueel surplus van den voorraad na
1 Februari 1918 zou mogen worden uitge-1
voerd. Dit restant wordt gevormd door de
200,000 kisten, die thans naar het buiten
land gaan.
R ij wielbanden.
Naar het vVad." verneémt, bestaat er
hoegenaamd geen plan, en is er geen plan
op geweest, om rijwielbanden van particu
lieren in beslag te nemen.
Volgens deze tegenspraak zou dus het
bericht van het „Ctr." gelukkig onjuist
zijn.
Gedistilleerdprijzeji.
De Ned. Bond van Koffichuishouders
heeft aan zijn leden kennis gegeven dat
het rantsoen-percentage voor gedistilleerd
voor de maand.1 Augustus is vastgesteld op
40 procent. De prijzen zijn voor die maand
vastgesteld als volgt: in volkszaken 15 cent,
in tusschenzaken 20 cent en in betere za
ken 25 cent per glas van 0.04 d.L. en de
jenever per maat f3.10 per liter.
Jam.
Fabrikanten van jam zullen Vrijdag te
's-Gravenhage bijeenkomen om te beraad
slagen over het door den minister van
Landbouw tot hen gerichte verzoek, hem
FEUILLETON.
-Voorloopig nog niets, Xavier. Over
j[€r|ige dagen misschien. Maar iets anders,
""gaat het met Segaud?"
.Hij kan herstellen; maar dan moet men
wa trachten te overtuigen, dat hij on
schuld if>
taak."
is en dat is geen gemakkelijke
..Neen", zei Remy nadenkend, „dat is
"et gemakkelijk; maar hij God is alles
°gelijk. Morgen zullen we zijn huisgezin
•aaien bezoeken. Neem uw rust, ga op de
nan liggen; want al kan ik niet rusten,
arom kunt gij het toch wel do^en."
.- ariër volgde den raadi van zijn vriend
toen hij was .ingeslapen, stond Remy
an zijn stoel op, U-ok zonder gerucht tie
een lade open en haalde er het
*UWe zakboekje uit. Hij had het nog
ff°ed bekeken, nu zag hij eerst
rpH t °P 1101 Plaaie twee letters gegra-
l T D- Hij deed het open. De blaadjes.
ren onbeschreven, maar in een zakje
t een loa .papiertje. Hij ontvouwde een
brief. Waardie Broeder en aan het
slot uw zuster Lea.
Hij dacht een o ogenblik na, maar de
afschuwelijke' gevolgtrekkingen schrikten
hem af. Zou Tiburce de misdadiger zijn?"
Hoe dan ook, hij moest zijn onderzoek
voortzetten, wie het ook gelden mocht. Wee
d'engene, die eens zijn weldoeners, de fa
milie de Montgrand, in het ongeluk had
geötlortl
HOOFDSTUK X.
Twee dagen op reis.
Den volgenden morgen wendde Remy
zich tot een zijner vrienden, een advocaat.
„Zoudt ge mij een dag ter zijde willen
staan?"
„Een maand, zoo ge wilt", antwoordde
Louis Vulaires. „Welke zijn uwe bezwa
ren?"
„Vraafj mij niefe van dien aard", zei
Remy. „We moeiten samen zoeken naar
een geheim, d»at de justitie niet heeft kun
nen ontsluieren."
..„Maar meent ge dan?
„Wees gerustl", zei Remy. „Ik heb
brokstukken die wij samon wellicht tot
een geheel kunnen vormen. Het geldt de
opsporing van een misdadiger. Maar ik
heb één verzoek. Als we hem vinden, moet
ge de rest aan mij overlaten; want ik wil
alleen henstellen, wat nog niet onherroe
pelijk verloren is en laat die bestraffing
van den schuldige aan God over."
„Ik begrijp u en ben geheel tot uw
dienst."
„Welnu, lees dan aandachtig het week
blad-der Justitie no. 42 van het jaar 1876
en kom overmorgen ochtend om half acht
uur reisvaardig aan het Westerstation.
De advocaat beloofde „dit en Remy ver
trok om zich 'nu haastig naar een geheel
andere wijk van Parijs te begeven, waar
hij wist dat zich een kermistroep ophield.
Hij onderhandelde met de reizende familie
over den aankoop van een harer wagens.
De eigenaar beweerde dat hij hem niet kon
missen; -maar toelï Remy hem voor den
oyden wagen den prijs van een nieuwen
bood, was de koop weldra gesloten. Hier
op ging hij huiswaarts om het middag
maal tè gebruiken en na een langdurig
onderhoud met Véroniqué, verliet hij we
derom zijn-woning en bevond zich weldra
in de onmiddellijke tegenwoordigheid van
den graaf, de gravin en Paula de Mont
grand. De geheele familie had maar één
woord van lof over. zijn schilderstuk en
was hem hoogst dankbaar; maar Remy
was niet zulke ernstige gedachten' vervuld,
dat hij aan zijn meesterstuk bijna niet kon
denken en zoodra men dien ernstigen trek
op het gelaat van den jongeling bemerkte,
nam het gesprek onwillekeurig een toon
aan, die meer in overeenstemming was
met den gemoedstoestand van den bezoe
ker.
Als het er eens op aan kwam een
verklaring voor de rechtbank\.f te leg
gen, wat wist hij dan? Niets. Welke
overtuigende bewijzen kon hij bijbrengen?
Niet een. Dat denkbeeld folterde hem.
„Mijnheer de graaf", zei hij, „ik ga
moigen op reis en heb behoefte aan een
gids, dien gij alleen mij kunt verschaffen.
Ik wpet bij voorbaat dat mijn verzoek
eenigszins onbescheiden is, maar vergeef
mij, kunstenaars hebben gewoonlijk eigen
aardigheden."
„Wie moet die gids wezen?" vroeg de
graaf glimlachend.
„De oude Matthias", eei Remy aarze
lend.
„Welaan, ge kunt over hem beschikken;
maar zeg mij waar ge jhem* wilt ontmoeten
en wanneer de reis aanvangt."
„Overmorgen ochtend om acht uur aan
het Westerstation."
„Ge gaat dus naar
„Naar liet kasteel „Les Abyrnes"."
„Ik voor mij zou daar niet meer willen
heengaan. Aan dien naam verbinden zich
te bittere herinneringen. Maar wat Mat
thias betreft, hij zal er geen bezwaar tegen
hebben en ik geef u mijn toestemming."
„Mijn hartelijken dank, mijnheer de
graaf", riep Remy.
De Montgrand durfde de vraag niet te
stellen, die hem op de lippen brandde en
Remy had al zijn zelfbeheersohing noodig
om .zijn geheimen voor den edelman ver
borgen to houden.
Twee dagen later bevond zich het drie
tal op de aangewezen plaats en stapte na
een afstand van anderhalf uur te hebben
afgelegd aan het station van Nanteuil uit
den trein.
„Matthias", zei Remy, „kunt ge ons de
woning van mevrouw Refus aanwijzen?"
„Zeker, mijnheer, de weduwe is in het
zelfde huis blijven wonen."
Spoedig waren de heeren op de aange
wezen plaats en Matthias volgend, die hun
op weg naar Bondons voorging, spraken
zij over het onderwerp in no. 42 van het
weekblad der Justitie zoo uitvoerig behan
deld.
(Wordt vervolgd.J
