fira
PTU
-
BUITENLAND.
I
blad verschijnt eiken dag, uitgez. Zon- en Feestd.
*Knrmement6nrij8 bedraagt, bij vooruitbetaling,
13 et." p. week, fl.7ü.p. kwartaal; bij j
>cr pnten 14 ct- P- week, f 1.85 p. kwartaal.Franco
':C m 0 15 P- kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags- l
Pi u vóór de Abonné's vcirrijgbaar tegen betaling
r onpt n kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
10 nrfl ct met Geïllustreerd Zoudagsblad 8 cent.
jpjujeieJ
9e laargang. DONDERDAG 1 AUGUSTUS 1918.
Bureau: STEENSCHUUR 15 - LEIDEN, Inlerc. Telefoon 935.
De Advertentieprijs van 1—5 régèls fC.75
elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden roededeeimgen vau
15 regels 11.50, elke regel meer ÖU ct., mc-c gratia
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte. 'X*.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden i
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur,.koop en i
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let,
Politieke Organisatie.
Ter laatste Bondsvergadering werd
het Bestuur van den Algemeenen
0nd van R. K. Kiesvereenigingen op-
(dra"en zoodanige maatregelen te
effen° dat zoodra mogelijk na afloop
cr verkiezingen een in verband met
Ie veranderde omstandigheden gewij
ld Bondsreglement zou kunnen wor-
m vastgesteld.
Teneinde bedoelde opdracht zóó doel-
.ffend mogelijk uit te voeren, is het
zeerste gewenscht, dat in ruimen
de aandacht aan deze zaak ge-
Elionken worde, vslen daarover hun
eening kenbaar maken, opdat reeds
el eerst te publiceeren concept kunne
ekening houden met van verschillende
jjden uitgesproken wenschen en ver-
ngens.
Dat toch het katholiek program, dat
et politiek advies, - al werd niet aan
i|e wenschen voldaan, - niettemin
rijwel algeheele bevrediging schonk
getuige de wijze, waarop het program
anvaard, het advies opgevolgd werd,
vond vooral zijn oorzaak in de .bij
Hen bestaande overtuiging, dat aan de
unenstelling. van een en ander zooveel
ogelijk allen hadden samengewerkt,
i zóó het op dat oogenblik bereikbare
erkregen was.
Ook het nieuwe Bondsreglement zal,
sar we vertrouwen, gaarne door allen
is het reglement der Katholieke Staats-
artij worden aanvaard, indien het
veneens langs zoodanigen weg tot stand
bint.
'Met het oog daarop verzochten wij
nige dagen geleden aan de voorzitters
n secretarissen der Kieskringbesturen
óör 15 October a.s. bij den Alg. Secre-
lis,Mr. Paul Reymer te Hilversum, te
lillen inzenden:
Drie exemplaren van het Kies-
ingreglement;
b. opgaaf van alle feiten, die zich
den kieskring bij de laatste verkie-
iigen hebben voorgedaan, en die men
de toekomst moet trachten te voor
men;
c. alle zoodanige mededeelingen,
inken, adviezen enz., die voor het
fwerpen van een nieuw Bondsregle-
:nt dienstig zullen kunnen zijn.
Verwacht mag echter worden - de
,t\sche!ijkheid daarvan werd met na-
uk ter laatste Bondsvergadering uit
sproken - dat aan het te ontwerpen
indsreglement verschillende couran-
nartikelen zullen worden gewijd.
Mocht nu onze Katholieke pers de
elwillendheid hebben - en het verle
en waarborgt ons, dat ook ditmaal
aarop niet te vergeefs een beroep zal
:daan worden - van elk zoodanig artikel
:n exemplaar aan voornoemden Alg.
icretaris toe te zenden, dan zoude het
ondsbestuur, wanneer het in het a.s.
najaar deze zaak gaat ter hand nemen,"
anstonds beschikken over zeer waarde-
olle gegevens, die ongetwijfeld zullen
lijdragen tot een snelle bevredigende
itvoering der opdracht, die gegeven
rerd.
A. VAN WIJNBERGEN.
L De hier bedoelde organisatie betreft na
tuurlijk slechts die voor de Tweede-
Kamer-verkiezingen; de het volgend jaar
"mende verkiezingen voor Provinciale Staten
i Gemeenteraden worden, gelijk tot dusverre,
deid respectievelijk door Provinciale Bonden
Plaatselijke Kiesvereenigingen,
Swastika.
't Eerste, dat mij moeder vragen
deerde, in lang vervlogen dagen,
als ik hakkelde, oogeriefd,
nog van woorden, 't was te gader
bei mijn handjes doende: „Vader,
Geef me 'n kruisken, als 't u belieft."
'k Heb 'n kruiake dan gekregen,
menig keer, en werd geslagen.
op mijn kake, zacht en zoet
Maar dat kruiske, 't is geschreven
diep mij in den kop gebleven,
teeken van mijn erfgebied.
Met dit god!i>Cht v.an GuicLo Gezedle vaingt
kapelaan J. J. van Santé een zijner pittige
en actueele artikelen aan in het Leidsche
Kerkbericht.
De dichter, die deze. regels neerschreef,
toonde zich tevens een groot christen. Het
kruisje, dat zijn vader hem op het voor
hoofd gaf, was voor hem het teeken van
zijn erfgebied, hetwelk hem nimmer kon
ontroofd worden. Wij allen, die ons chris
ten noemen, behooren met den dichter de
zelfde gevoelens te hebben. Geteekend wer
den we door het kruisteeken, hij ons Doop
sel; en een der eerste dingen, welke ons
werden aangeleerd, was het makin van
een kruis.
Het 'kruis is dan ook het eereteeken der
christenen. De ontzaglijke schande, die
weleer verbonden was aan het marteltuig
der slaven, werd veranderd in groote eer,
sinds het Goddelijk Slachtoffer daarop zijn
leven prijs gaf voor het heil der menschen.
Al was de gekruisigde Christus den Joden
een ergernis en den heidenen een dwaas
heid, de Apóstelen predikten en roemden
het kruis, en verkondigden des kruises
glorie. „Wij nu, wij behooren te roemen
in het kruis van onzen Heer".
Het kruis is dan ook het heil-Heeken der
christenen (;,'t geluksteeken hij uitnemend
heid"); en als wij 't vreemde woord,
hetwelk boven dit artikel
'werd geplaatst, en hetwelk
goluks- of heil tee ken moet
verheelden, zouden toepassen op ons
Roomsche kruis, dan .zouden we daartoe
't volste recht hebben. „In Cruce Salus",
zoowel in bovennatuur'.ijkcn als in natuur
lijken zin, want wij zijn door het kruis
verlost van de- zonde, en het kruis heeft
de genade verdiend. In natuurlijken zin,
want overal, waar het kruis verscheen,'on
dervonden de volken zijn heschavenden in
vloed. Niet ten onrechte gaf men allerlei
instellingen van naastenliefde als Kent-ee-
ken een kruis ter voortdurende herinnering
aan Hem, Die eens de grootste daad van
naastenliefde stelde door Zijn dood aan
het kruis.
In den geest van boven uitgedrukte ge
dachte was er reeds een tijd, dat Katho-
dieke vrouwen zich sierden met een gou
den kruis. (In vele streken van ons land
is dat gedeeltelijk thans nog in zwang.)
Het gouden kruisje, teeken van haar
erfgebied, belijdenis van haar overschoon
geloof, waarvoor «zij zich niet'hehoefden te
schamen!
Die tijd dient weder terug te keeren.
Draagt toch 't Ghnistuskruis in plaatls
van heidensche sieraden.
Neemt volstrekt geen kruis van 't
bijgeloof en aile verdere moderne uitingen
van bijgeloof over; draagt aldus genoem
de schrijver getrouw uw scapulier en-
laat 't dragen van Oostersche amuletten
van bil'liken in plaats van heilige medail
les aan die moderne 'heidenen over, en laat
uw halssieraad niet» een z.g. hengsel-
kruis zijn.
Over dat hengselkruis zegt ka
pelaan v. Sant© dan:
Het sieraadje, dat u om uw hals draagt,
dat' u van uw vriendin ten geschenke hebt
gekregen, waarachter u niets 'kwaads ver
moedde, en dat u zich' aanschafte om den
eigenaardigen vorm, heeft een bijzondere
beteekenis moest door een katholieke
daan©, hetzij jong of oud, niet bedragen
>rden, evenmin als het Roomsche krui9
door een .Christushater gedragen wordt.
Het hengselkruis is n.-l. hét kruis van
het moderne bijgeloof. Het bestaat uit een
kruis van vier evenlange armen. Aan de
vier uiteinden der armen is een verleng
stuk aangebracht, dat met een kruisarm
een rechten hoek vormt in dezer voege:
Dit is nu het swastika ofwel het heil
brengend middel van den tegenwoordigen
tijd.
Het komt voor op de oudste, vooral In
dische monumenten, ook zoo nu en dan in
de christelijke kunst der eerste eeuwen, en
dikwijls als einnebeeldig teeken van vele
geheime sekten, zoodat het ook het Gnos-
tiokenkruis wordt genoemd.
Ook verschijnt het in de Middeleeuwen
dikwijls op klokken en in Scandinavië was
het de hamer van Thor, een afgod. Hoe
wel dierhalve het swastika oen onschul
dige beteekenis kan hebben, en louter voor
decoratieve doeleinden kan worden ge
bruikt, ja zelfs in christelijken zin kan
worden genomen, gelooven wij toch er
voor te moeten waarschuwen, daar het juist
in dezen tijd geïmporteerd werd door
Buddha-liefhebberij en theosophie en aldus
een anti-christelijk en bijgeloovig karakter
vertoont.
Zouden de Roomsche dames niet goed
doen, door zich wederom met het échte
Roomsche kruis te sieren?
Wij willen na het bovenstaande eens de
aandacht vestigen op een typeerend bewijs
van de verspreiding van'het bijgeloof om
trent het Swastika-teeken.
Eon goedgekende drukkers-firma hier
ter stede weet blijkbaar geen meer doel
treffende reclame voor zijn zaak te vinden,
dan het bijgeloof in het Swastika-teeken
in het gevlei te komen. In een circulaire
van bedoelde zaak leeen we n.l::
„In verhand met het veelvuldig gebruik
in luxe-artikelen van het „Swastika '-tee
ken, hebben wij het genoegen u mede te
deelen, dat wij in verschillende grootten
en combinaties een groot aantal cliché's
hebben doen vervaardigen van dit teeken.
Het ligt in onze bedoeling deze cliché's gra
tis op het drukwerk van onze cliënten te
plaatsen; moge het den verbruiker en ont
vanger brengen: heil, welvaart,
geluk, succe s."
En elders in dezelfde circulaire lezen we:
„Hoewel onze Westersche beschaving
reeds te lang de tijden van bijgeloof ont
groeid is, om nog aan g&ukstêèkeffs te"
hechten, hebben wij niettemin een onwan
kelbaar geloof in de voor uw zaak geluk
en voorspoed brengende kracht van de
hierboven afgebeelde S w a s t i k a."
Een izaken-man speculeert zóó op het bij
geloof in dezen tijd.... van oen ver
dwaasde menschheid, die heil' gaat zoeken
in een niets-zeggend teeken, nadat zij de
rug heeft gekoerd aan h©t wanxachtig-
Iheilibrengend Kruis, voor ons, Katholie
ken., bat glorievolle teeken van ons waar
GEVECHTEN OP HET WESTELIJK OOR
LOGSTERREIN: NEDERLAGEN DER
DUITSCKERS. DE VERLIEZEN DER
BOLSJEWIK1. JE KATER INENBURG
DOOR DE TSJECHO-SLOWAKEN VER
OVERD. DE MOORD OP GENERAAL
EICHHORN.
OVERZICHT.
In het Marnegebied woedt de strijd met
groote hevigheid vodtt. De Franschen en
Amerikaansche troepen vallen herhaalde
lijk aan, terwijl de Duitschers er ailes op
schijnen te fretten om zich hier te handha
ven en in vergeefsche tegenaanvallen den
opmursch der geallieerden trachten te
stuiten.
De streek van Fère-en-Tardenois is het
brandpunt van den strijd, y
Na den moord op graaf Mirbach te Mos
kou, de aanslag op veldmaarschalk von
Eichhorn te Kiëf. Het zijn teekenende ver
schijnselen van wat er tegen Duitschland
in het Oosten broeit. De steeds goed inge
lichte Kiëfsche correspondent van het
„Hamburger Fremdenhlatt" voorzag reeds
nieuwe moeilijkheden. Talrijke inhechtenis
nemingen waren in de hoofdstad van
Oekrajina weer noodig gebleken en o. a.
had men een der ministers zelf weer achter
slot en grendel gezet, gelijk zijn collega's
van het vorige kabinet. Er zou namelijk
een monarchistische samenzwering zijn
ontdekt, strevende naar een hereeniging
vêin Oekrajina met een monarchistisch
Groot-Rusland. Andere Duitsche bladen
hebben onlang? reeds op de«ze strooming
gie-wezen, die o. m. tot uiting kwam in- het
opzienbarend gedrag van Russische officie
ren, die in vol uniform, ostentatief hua
orde van St. George in rouwfloers gewik
keld, overal zich vertoonden.
De Tsp'echio-Sl'Owaken hebben Jekatoririen-
burg veroverd; de Bolsjewistische pers sllaat
a'.arm*.
Moskou en Petrograd zijn reeds vier da
gen zonder brood; de hongersnood dreigt,
de toevoer van graan is door den opmarsch
der Tsjecho-Slowaken afgesneden.
Bern vergadering van Bolsjewiki-afge-
vaardigden te Moskou verklaart het socia
listische vaderland in gevaar en roept de
bevolking op tot den strijd tegen de zich
uitbreidende contra-revolutie, waartoe in
de eerste plaats militair optreden der ar
beidersmassa en een massa-terreur tegen
de bourgeoisie' aanbevolen) worden.
Op Zee.
Zweedsch schip gezonken.
Volgens „Stockholms Tidningen" is het
stoomschip „Crimdon", van 1102 netto reg.
ton, ter hoogte van de Engelsche kust tot
zinken gebracht. Het schip behoorde aan
een Stockholm sche ree de rij en onderhield
vrachtverkeer tiisschen Engeland en
Frankrijk.
België.
Katholieke Sporenviering.
De Belgische bladen hebben uitvoerige
verslagen gegeven van de Guldensporen-
vferihg. In het "bijzonder wórdt nog de
aandacht gevestigd op de wijze, waarop de
Katholieke Activistische Vereeniging „Per
crucem ad lucem" te Antwerpen het Spo-
renfeest vierde. Overeenkomstig-het regle
ment der vereeniging werd een plechtige
H .Mis opgedragen in de Sint Eiigiuskerk
ter eere van O. L. Vr. van Vlaanderen,
waarbij talrijke leden uit groot-Antwerpen
tegenwoordig waren. Indrukwekkend was
vooral het 'oogenblik, waarop een groote
schare tot de H. Tafel naderde. Onder de
zen waren vele vooraanstaande katholieke
leiders in de Vlaamsche beweging. Een
volgend jaar. hoopt men meer bekendheid
aan deze wijze van feestviering te geven.
Duitschland.
Bommenaanvallen.
Het Engelsche ministerie van luchtvaart
deelt mede: In den nacht van 29 Juli deden
wij aanvallen op de spoorwegstations van
Offenburg, Rastatt en Baden, alsmede op
Stuttgart en Solingen.
Op 30 Juli werd het station van Offen
burg met goede resultaten gebombardeerd.
Drie vijandelijke machines werden vernie
tigd, één Britsche wordt vermist.
Frankrijk.
Boschbrantien.
De „Progrès de Lyon" verneemt, naar
Wolff seint, uit Nizza, dat de bosschen op
de Monts d'Estérel op verscheidene punten
in brand staan. Tweeduizend hectaren zijn
reeds in vlammen opgegaan. Om den reus-
achtigen brand te bestrijden is de hulp van
militairen ingeroepen, die er echter nog
niet in geslaagd zijn het vuur in te dijken.
De vlammen verbreiden zich met grooto
snelheid. Het «spoorwegverkeer tusschen
Nizza, Parijs en Marseille is urenlang on
derbroken geweest.
Engeland.
Z.Em, Kardinaal Gibbons aan den dood
ontsnapt.'
Naar uit Londen wordt bericht, hebben
Z.Em. Kardinaal' Gibbons en Mgr. O'Con-
nel, bisschop van Richemont, hij een auto
mobiel-ongeluk to Baltimore wonder boven!
wonder slechts geringe verwondingen op-
geloopen. De beide kerkvortsen kwamen
met hun automobiel- in botsing met een
andere auto, die van de tegenovergestelde
zijde in volle vaart kwam aansnorren. De
kardinaal is reeds meer dan 80 .jaar oud.
Rusland.
De Fin5che regeering laat de Russische
vestingwerken slechten.
De Firasche regeering keurt in beginsel
de 9lechtingi der, door de Russen in Finland
gedurende den oorlog uitgevoerde vesting
werken goed. Uitgezonderd hiervan zijn
de jongste versterkingswerken.
De cholera te Petrograd.
Het aantal choleragevallen te Petrograd
neemt af. Volgens de „Now. Pet. Ga«zeta"
waren 20 Juli 170 en de vólgende dagen
209 opgegeven.
Jekatorinenburg genomen.
Jekaterinenburg is, volgens een mede-
deeling van de officieele „Iswestija", door
de Tsjecho-Slowaken genomen. De bo-lsje-
wikische pers slaat naar aanleiding daar
van alarm en roept „te wapen".
„Als een lawine", zoo schrijft de „Praw-
da", -„neemt het Tsj ec ho - S low ak i sc"be ge»
vaar toe, als een olievlek op een stuk pa
pier breidt de contra-revolutie zich uit.
Geen pardon voor den vijand. De honger-
ring moet verbroken worden."
De strijd te>jen cSe bourgeoisie en de contra
revolutionairen geproclameerd.
ïn de irt den Grooten Schouwburg te
Moskou gehouden gemeenschappelijke ver
gadering van het Uitvoerend Hoofdcomité
van den Raad van Moskou, en de arbei
dersorganisaties, aan weike 2000 leden deel
namen, werden, nadat Lenin en' Trotsky
redevoeringen hadden gehouden, de vol
gende resoluties aangenomen:
lo. „1-Iet socialistisch vaderland is in
gevaar."
2o. ,.Dc voornaamste taak van het hui
dige oogenblik is de afweer der Tsjecho-
Slovvakfii cn het aanvoeren van graan."
3o. „Onder de arbeidersmassa's moet
een krachtige agitatie op touw worden ge
zet ora hen op de hoogte te brengen van
den ernst van den toestand."
io. „De waakzaamheid tegenover do
bourgeoisie, die zich overal' bij de contra
revolutie aansluit, moet toenemen. De
sovjet-regeering moet zich den rug dekken.
Te dien einde moet de bourgeoisie onder
controle worden gesteld en moet in de par
tij een massaal schrikbewind over haar,
worden gevoerd."
5o. „De algemeene leus moet zijn: „de
dood of de overwinning, massa-expedities
om brood te krijgji, massa-oefening in
militair opzicht, massa-bewapening der
arbeiders en inspanning van alle krachten
voor den strijd tegen de contrarevolutio
nairen en de hurgeoisie."
Broodgebrek.
In een oproep van den volkscommissaris
voor binnenlandsche aangelegenheden aan
de gouvernements- en districlsbesturen
wordt verklaard, dat Moskou en Petrograd
reeds vier dagen .zonder brood zijn en
wordt krachtig aangedrongen op redding
der hoofdsteden van de hongersnood.
FEUILLETON.
DE KINDEREN
VAN DEN RENTMEESTER.
..Ik heb geen -overtuigende bewijzen
geen zekerheid, en toch .zou ik meenen
ped9 een eind op weg te zijn om tot een
■jtdekking te komen. Maar ik wil niets
ipdernemen zonder u te raadplegen. Ik
moet de geschiedenis voLledi-g kennen.
(Hebt
gij soms nog dagbladen waarin de
*eal; wordt behandeld?'
Bh Jaw el", antwoordde de graaf.
i.Zoudt gij de goedheid willen hebben
die te geven, dan kan ik <ze lezen en u
Her eg daar ophelderingen vragen."
1 be graaf haallde eenige couranten uit
•fn kast.
«Ziehier, Remy, lees en ondervraag
De kunstenaar las een gedeelte van het
1 ,'oenverhoor en legde toen het blad op
I tafel.
["Mevrouw Refus", zei Remy, „heeft dus
Dor den rechter verklaard dat haar echt
enoot met een hond is uitgegaan."
L" ^at was ook de waaitheid. Mijn-
|er Defus had een grooten herdershond.
E ®,arid weei' waar het dier mag gebleven
■jMen denkt zeker, dat dit dier ver-
■toord is."
LZünder twijfel; maar dan had men hem
i ITuit1110)61611 v'nden- Een groote som geld
V(K)r dangene, die het dier
I §eef, dood terugbracht alles te ver-
"Zoudt
ge willen w^ten, mijnheer de
graaf, waarom men den hond onmogelijk
terug kon vinden?"
„Zeer gaarne."
„Omdat hij drie dagen na den moord
met zijn nieuwen meester is op reis ge
gaan."
„Kent gij den nieuwen eigenaar?"
„Zeker, dat ben ik zelf."
„Gij?"
„Ja, mijnlhleer de graaf, ik. Mag ik den
knecht roepen?"
De graaf stemde toe en Remy belde,
waarop Matthias verscheen.
„Wilt gie even mijn hond hier brengen,
Matthias?"
De knecht vertrok en een-oogenblik la
ter was het dier in de kamer.
„Pluto", riep de graaf, „dat is Pluto!"
Het dier begon te blaffen toen hij voor
de tweede maal in dien morgen zijn waren
naam hoorde noemen.
„Kom hier, Ilasard", riep Remy.
Nadat de halsband was afgedaan, zag
de graaf het litteeken en vernam alles wat
Remy omtrent den hond wisti
De moordenaar heeft dus ook het dier
willen afmaken", zei de graaf.
„Is nooit iemand door u verdacht van
de misdaad?" vroeg Remy.
„Niemand, tzelfs de ongelukkige koop
man niet."
Bedoelt gij Segaud?"
„Juist Segaud. De man heeft het lijk
gevonden zooals igiij den hond."
„De Voorzienigheid is groot in haar wer
ken en onnaspeurlijk in haar raadsbeslui
ten", sprak Remy plechtig. „De familie Se
gaud. woont te Parijs."
„Wat ,zou er van die ongelukkigen zijn
geworden, Remy?"
„Zij zijn van de eene ellende in de an
dere vervallen.
„Ik zal mij hun -lot aantrekken."
„Dit is reeds geschied, mijnheer de
graaf."
„Gij kunt mij dus hunne woonplaats
aanwijzen?"
„De gravin en de freule bezoeken hen
dagelijks, Zij verbergen hun naam en
noemen cich Semais..."
„Dus Polichinellc
„Is de dochter van Segaud, den ver-
moedelijken moordenaar."
„Ge hebt gelijk, Remy, de Voorzienig
heid is groot in hare werken. God beschikt
alles ten beste. Zijt gij door de familie
Segaud op het spoor van den schuldige ge
komen?"
„Vergun mij, mijnheer de graaf, dat ik
hieromtrent het stilzwijgen bewaar. Ik
weet nog niets met zekerheid, ik vermoed
slechts, maar ik .zal zoeken tot alle duister
nis is opgehelderd uw kapitaal moet ik
terecht brengen."
„Ik wil mij nergens mee vleien, Remy;
maar ik stel intusschen uwe toewijding
zeer op prijs. En wat gaat gij nu doen?"
„Ik ga Omzichtig voorwaarts, als iemand
die zich op een onbekend pad bevindt.
Pluto »?al mijn gids zijn. Ik ben overtuigd
dat hij den moordenaar naar de keel vliegt
als deze het ongeluk heeft ons te ontmoe
ten. Wie driehonderdduizend gulden steelt,
gaat met zijn buit niet In een kelder wo
nen. De moordenaar .zal met zijn kapitaal
goeden sier maken hetzij te Parijs of waar
dan ook. Ik laat den hond nooit pieer
tehuis! Wat ik u bidden mag, mijnheer de
graaf, laat al wat wij hier besproken heb
ben tusschen ons blijven; alleen verzoek ik
u de freule te willen meedeelen dat haar
beschermeling voortaan Véronique Segaud
heet en niet Polichinelle Semais."
Remy nam afscheid en ging de breede
trap af.
Pluto was hem vooruitgeloopen en blafte
beneden uit al zijn macht. Zijn meester
keek langs de leuning naar de vestibule
en ziag een heer, die met zijn wandelstok
het woedende dier van zich af trachtte te
houden.
„Roep uw hond, roep uw hond terug!"
klonk het met een bevende stem.
jGijf, mijnheer Dangilès*5", riep Remy,-
„zijt gij daar. Kom hier, Pluto."
Maar Pluto hoorde niet, en zijn mees
ter moest, hem bij den halsband grijpen ora
Tiburce te bevrijden.
Het gesprek in de vestibule kon niet lang
duren; want de hond maakte zooveel ge
weld, dat beide het wenschelijk achtten
ieder zijns weegs te gaan. Tiburce\vas
weldra bij den graaf toegelaten en de kun
stenaar verliet de woning der familie do
Montgrand. Hij liet den hond los.
„Het is vreemd", zei hij in zich zelf',
het dier doet anders nooit iemand leed.
Mogelijk heeft «ijn nieuwe naam hem den
kop op hol gebracht. Zou. het dier iets te
gen Tiburce hebben maar hoe zou dat
mogelijk zijn'. Zou hij soms?Bah. wat
een dwaze gedachte; weg er mee! Mijnheer
Danglés heeft mij verzocht zijn zuster een
bezoek te brengen. Dit treft uitmuntend. Ik
zal mijn slag slaan."
Tien minuten -later meldde Remy each
aan bij Lea Danglès.
Hij werd binnengelaten en bevond zich
tegenover de gezelschapsjuffer Leopoklino
des Genets, die hem zeer bescheiden ont
ving. Zij zou haar juffrouw tzijn bezoek
gaan aankondigen.
„Een -lief meisje", mompelde Remy, toen
zij de kamer had verlaten. „Hoe zenvou-
dig. Ja. waarlijk, uit dat gelaat spreekt
vrouwelijke zachtheid. Lea heeft een ge
lukkige keuze gedaan
Misschien had Remv zijn alleenspraak
nog verder voortgezet; maar de deur ging
open en Lea trad binnen in gezelschap van
„het lieve meisje."
„Mijnheer do criticus' riep «ij opgeto
gen uit.
Remy hm-- nide dien tilthundigen
groet zeer l>- /.elfs ennigsztng ernstig.
Het was duidelijk dat hij een oogenblik!
tijds noodig had om een evendige gemoeds
beweging te onderdrukken, welke haar
plotselinge verschijning te midden van zijn
ovcrpcizingcn teweegbracht.
Lea zag dit en verzamelde dus aJ haar
vrouwelijk talent en hoffelijkheid om to
doen alsof zij het niet bemerkte. Z1j had
dubbel reden om met Remy een vriend
schappelijke verstandhouding levendig té
houden. Vooreerst kon «zijn welwillende!
kritiek haar een stap voorwaarts brengen
op den weg, dien zij zich had afgebakend
bij de uigave van haar roman; inaar voor
al meende zij door zijn tusschen-komst zich'
op de hoogte tc kunnen stallen omtrent da
aangelegenheden der familie de Montgrand
en meer hoofdzakelijk omivent de bedoe
lingen van Tancrede.
(Wordt vervolgd.)
