KATHOLIEKEN VAN LEIDEN EN OMGEVING! 93 Leest UW Katholiek Dagblad WAAROM No. 1 van lijst 17. H| Zoo en zóó alleen leeft gij mede met de Roomsche Actie, moet ik nu eigenlijk stemmen op NUMMER EEN? Deze vraag, welke metermalen wordt gesteld, zullen we nu eens duiüelijK be antwoorden. Hier en daar hoorden we zeggen, is. voldoe toch even goed aan mijn Room- «.clieiij kieziersphcht alls ijk het witte vakje zwart maak voor candidaat nom- mer drie of nommer vijf of nomrner aciit ol welk ander nomrner ook. Ara ik maar zorg, geen twee ol" meer vakjes zwart te maken, want daardoor zou mijn biljet ongel dug worden. Hierop antwoorden we: Natuurlijk, ge stemL Roomsch, als ge een Kóomsciien candidaat kiest, wie dan ook, maarwe moeten ons zeif beschouwen als soldaten van het Katholieke kiezersleger en ook in dit leger behoort discipline te heerschen, beiioort volgens een vasL pian te worden gearbeid. Wat zou er van een militaire mdioGh terecht komen, als de deelnemers ïeuer up eigen gelegenheid naar het einddoel gingen mareneeren, de een iango den nuoidweg, de ander langs een zijpaadje, een derne dwars over siooton en weiden, denkende dat hij zoo den kortsten weg nam. Zelfs, indien alle manschappen bot einddoel bereikten, zouden zij Dij aan komst Itocli nuns Lens een zonderling beeld van een militairen troep geven. Maar zouden zij wei allen aankomen Zou zou n urdeiuoze bende niet, veel „uitvallers" tellen? Zou met menigeen onderweg het spoor hijster rakon oi voor de verleiding bezwijken om hier of daar langer te blijven rusten dan noodig ware? Ja, misschien gingen er wel stilletjes aan den haai, Nu, zoo is het ook met het kiezers- ieger. Wij moeten niet op eigen gelegenheid gaan marcheeren, want dan gebeuicn er (allerlei onvoorziene dingen, welke het verhand bedreigen en het aanzien van den troep schaden. biel u voor, dat onze leiders bij ae verkiezingscampagne zeiden: ziedaar nu de 71 Roomsche candidalen; kiest er maar een uil naar welbehagen. Wat zouden we dan krijgen? Een zeer ongeorganiseerde marsch. De een zou in het stemhokje heusch niet weter, wien hij de voorkeur moest schenKcn en daardoor misschien zijn biljet waar deloos maken. Een ander zou doelbe wust nommer tien of nommer zeven nemen, waardoor hij hi/erop kom ik zoo dadelijk nog terug de bedoelin gen der partij in de war zou sturen. Een derde zou denken, als 't den leiders zoo weinig kan schelen, wie ik eigen lijk neem, kies ik lekker een candidaat van een andere partij. Dat zou dan een „uitvaller" zijn. Waarlijk, indien we geen va3l-parool hadden, zou het zoo gaan. Al bereikten we bij onzen verkiezingsmarsch op die manier allen het einddoel, dan zou het nog wezen op een zeer onordelijke ma nier. welke het aanzien onaer partij zou schaden. jVIaar we kwam*- er niet allen. We zouden de notelaars en achlerbnjvcis verUe2^ wat voor het groot© verband 'ruimer ware. Daarom scharen we ons allemaal on der de partij tucht en stemmen op. num mer één van de Roomsche lijst. Doen we dat. dan marcheert het Roomsche leger goed gedisciplineerd 1 en eensgezind naar het einddoel, maakl daardoor een zoo kranig mogelijk figuur en behaalt het ligl in den aard der zaak hot grootst mogelijk succes, up die manier toch blijven de Katholieke stemmen hijeen, tellen allemaal mee en bezorgen ons juist dat aantal ztlels, waarop we recht hebben. JNu nog een andere kant van de zaak. De viaag wordt ook gedaan. Is hel niet de vnjheid der kiezers inperken door hun te zeggen: stenu nommer eén'. Kijk eens hier. De kiezers hebben reeds alle moge lijke vrijneid genoten. In de kieskringen hehbenj zij naar vrije keuze en zon lor belemmering de beste candidalen kun nen kiezen uit degenen die vooriuopig gesteld waren. Zeker, er is een „politiek advies" ge weest, dat grooten Invloed heelt uitge oefend bij de keuze, maar l was slechts een advies, zonder bindende oi gebie dende kracht, waaraan dan ook - de stemmingen bewezen het —velen zich met gehouden hebben. De meerderheid was ingenomen met de leiding, welke het advies gaf.de minderheid wist hel zelf wel en stemde naar welgevallen en zoo kunnen we naar waarheid zeggen, dat de volgorde der candidatenlijsten door het gieorganuseerde kiezerskorps in volledige vrijheid is vastgesteld Wie nommer één werd, had de meerderheid der kiezers achter zich en wat ligl nu meer voor de hanu, dan dal gelijk bij het vorige kiesstelsel steeds het géval was en bij allerlei stem mingen steeds het gevai zal blijven dan dat de minderheid zich daarnij nu aansluit en ook op nommer écu over gaat. De goede raad: stemt nummer een, omvat dus geenszins een inperking van ue vrijheid der kiezers, maar iig;. een voudig in do lijn van een stevig georga niseerd partijverband, zoiidUr hetwelk op den duur geen behoorlijke actie denkbaar is. Natuurlijk krijgt op die manier num rner éen in den regel veel te vee-i stum- men, maar, zooais ïederen nu zoetjesaan weet; het systeem der Kieswet is zoo. dat dit overschot ten goede komt aan de volgende candidaten, geheei :q de volgorde der lijst. Let wel: 'de wet houdt zich geheel aan de volgorde, door de kieze- s vdoi- gesleld. Zij schrijft voor, dat bij do vor- deeiing der stemoverschotten de rang orde der candidalen moet woraca ge volgd en eerst daarna wordt gezien wie de meeste stemmen heeft. Zoo past de raadgeving: stemt nummer een, zich dan ook geheel aan bij het systeem der Kieswet. Wat wil men meer. Met overtuiging dringen we daar nu bij de kiezers op aan; maakt het witte vakje zwart voor nummer één der Roomsche lijst; de rest komt dan vanzelf in orde. 't Zou waarlijk prachtig werk wezen indien na de slenibusopeiiing" bleek, dat onze partij zich het best had gehouden aan dit parooL Want let wel: het stem men op nummer één is organisatoriscn zulk een goed ding, dat ook andere par tijen het haar volgelingen aanraden. Maar dan zouden wij, die terecht fier op onze eenheid, mogen wezen, een zonderling figuur maken, indien wij ten deze onz^ een heid verloochenden. Wie onzer wil dit? Niemand, tenzij zich persoonlijke' overwegingen doen gelden, gelijk hier en daar, helaas, het geval is. Hulde den candidalen, die al had den zij gaarne hooger plaats op de l'jsl bekomen openlijk alle persoonlijke overwegingen ter zijde schuiven cn luide verkondigen: op mij geen voor keurstemmen! Dat zijn maniu n. op wien we rekenen kunnen. We zijn hun dankbaar en zij zullen dat later allicht ervaren. Laten' de kiezers het voorbeeld dier onbaatzuchtige mannen volgen en - tot roem onzer partij eensgezind hun stem uitbrengen op nummer één. Wij stemmen Roomsch, en nummer één, zij de stipt opgevolgde marschorde van ons kiezersleger. We zullen clan op de beste wijze onzen plicht hebbui Ge bracht. Het Nederlandsche volk staat voor de keuzeóf een rechtsch bewind van mannen, door christelijke beginselen geleid, óf een ministerie, dansend naar de pijpen van Troelstra. De sociaal-democratie zal ter linkerzijde de machtigste groep worden en alles in 't werk stellen om de tegen woordige Staatsdwisigelanriij en Distributie-misère ook na den oorlog te hand haven. Een baker in de Kamer. In 'het Zondagsblad, van „Het Centrum .gjteekt een vroolijlk- weeuwtje, wed. Jansen, in het volgend ingezonden sl.uk den draak met de stand sverteg emvoordiging, zoo als zij ziöli niet het nieuwe kiesstelsel heeft geopenbaard. Mijnheer die Redacteur, Laat ik eerst eens zeggen, wie ik hen, want bat zult u waarschijnlijk niet weten. Br zijn mensahen genoeg, die me weken lang als huisgenoot hebben gehad en toch mijn naam niet kennen. Want ze noemen me altijd 'bij den naam van mijn vak. De dokter zegt: dag baker, en mijnheer zegt baker en mevrouw en de andere kinderen en de meid en de postbode en de melk boer en iedereen zegt nooit iets anders dan „baker". En nu de reden waarom ik u schrijf. Yj moet weten, dat ik 's avonds altijd de krant lees. 'Gewoonlijk slaapt, mevrouw dan en de kleine ook en ander» neem je die maar op je isichooit en schommel je daar zoon beetje mee. Zoo ben ik aardig op de hoogte gekomen van de politiek Ik weet 'heel wat van de nieuwe kieswet en dat de Tweede Kamer nu heelemaal ver anderd wordt. Eerst waren het alleen def tige heer en, toen kwamen er ook gjewone menschen in en mu ook won wen en dame®. Maar nu heb ik me verwonderd, dat er bij al die candidaten nog nooit aan ons Is gedacht. En zijn we dan geen belangrijke stand in de maatschappij! Wat zou er van al die andere Kamerleden terechtgekomen zijn, als ze niet behoorlijk waren gebakend! Dan was er geen, een zoover gekomen als hij nu is, maar zeker in de eerste maand' van zijn leven veihongerd, doodge- scbreeuwd, uit de wieg gevallen, met zure melk vergiftigd of iets, anders. Daarom zeg ik, dat wij tot de nuttigste leden van de maatschappij behooren en dat de kiezers erg ondankbaar zijn, al» er geen baker in de Kamer komt. We kunnen heusch ook ons woordje wel doen en niet minder op de duiten passen-, u moet maar eens zien, hoe handig wij met fooien weten om te gaa.n. En dan .lees ik ook altijd im die •verslagen dat er praktische menschen iflöodig zi jn in de .pfolitiek. Maar waarom stellen ti.vi al diie oude professors candidaat, die n g gieen twee minutem een kind kunnen vont- houden, om nu van wenscben of and.,tv nuttige werkzaamheden nog niet eens te «preken? Neen, als ze maast de manuren vaar de praktijk ook vrouwen van de praktijk wil len hebben, dan moeten ze bakers nemen. Daarom vraag ik u, mijnheer de redac teur, dat de P;e,r,s daarop «ene. wijst, opdat die volgende maal alisi rvurmmer één op alle lijsten een baker komt le staan. Dan zult U- eens zien, hoe goed het gaat in do politiek. En zoo blijf ik uw dien si willige, Wed. J an s e n. üe leugen van het Staats pensioen. Een schandelijk spel wordt we'er ge speeld met het staats pensioen. Schandelijkom de valsehe, mislei dende voorstellingen, om do leugens, die daarbij schaamteloos worden opge diend. Met hartroerend geweeklaag won, gejammerd over de tienduizenden man non en vrouwen, wien tot dusverre het staatspensioen werd onthouden, op wier giebogen ruggen het laatste bedrijl van het politieke treurspel zal worden afgespeeld! Zóó luidt het in een „Manifest aan de kiezers". Maar wat wordt daarin listig verzwegen? Dat verreweg het grootste aantal ar beiders den 70-jarigen leeftijd niet be reikt. ef lang voor dien Lijd invaliede. gebrekkelijk iis. Dat ook de arbeiders met ziekte te kampen hebben en dat zij, bij overlij den, onverzorgde weezen achteriaLn En wat is nu de onuitwisbare schande dier linkerzijde? Dat zij de wietten-Talma, welke dat grootste aantalde gebrekkelijken, de zieken, de Weezen helpen wilden gewei gerd heeft uit te voeren. De wetten stonden reeds' in het Staats- blads de Koningin had ze door haar hanclteekening bekrachtigd, maar de linkerzijde weigerde ze uit te voeren. De zieken krijgen geen ziekengeld. De gebrekkelijken krijgen geen uü- keering. De weezen krijgen geen toelagen. door de schuld van de linkerzijde. Tienduizenden arbeiders blijven ver stoken van de zegeningen van Talma's watten Ja, een misdaad, uit politieken harts tochtis begaan tegen de duizenden ge brekkedijken, zieken en weezen, die reeds jaren wachten op wat hun 10e- komt. Al heit misleidend' tromgeroffel over het staatspensioen dient slechts om die misdaad te doen vergeten. Maar denkende arbeiders zullen nooit vergeten, wat hun door de Linkerzijde is onthouden. Zij zullen 3 Juli over de linksche mis daad gericht houden en een christelijke meerderheid aan het bewind brengen, die de gesaboteerde wetten Talnia zal uitvoeren cn niet alleen de oudc.i v dagen, maar ook de gebrekkelijken de zieken de weezen. in de zegeningen der verzekering zj dueii deelen. Waarom siemmen op oe Roomsche lijst? Er hangt van den uitslag der verkie. zingen, witilkiel 3 Juli a.s. zuilen geiiou- den worden, ontzaglijk veel al. lij de ci iep-ingrijpen de vraagoiukkfen, welke zien in de naaste toekomst zullen' voordoen, gaat net er om, of dij tie op lossing dier vraagstukken de christelijk beginsoleli lot leiddraad zuilen dienen oi ni'Qti. Zal een christelijke meerderheid on, land. kunnen besturen cn dus in chnste- lijken getest riciiting kunnen geven aan ons Eiaatsbedeftd? Dót is de erasing vraag, waarvan de aanstaande verkit- züigiTi de upiossing zullen moeien geven. Een vraag, cüe des te ernstiger 1 naarmate al meer blijkt, dat van dj hnksche partijen ter vervulling van tl, v-iiangefts, die wij in het waaracm^ belang des volks achten, weinig wachten is. Zullen de hnksche partijen ons recht doen inzake het bijzonder onderwijs, nu zij op zoo n benepen wijze aan onze dij zonular© onderwijzers hun recht oin- hielden? Daar was.een vvletsvoorstel door k Savor inn Lobman ingediend, beooguiult de salarissen van bijzondere en upén- bare ondietrwijziers, die toch precies do- zeli'de examens iiebbcn afgeiegd, geuj* te maken. Ais eén man werd het voorstel dooi links afgestemd. Wal hebDcn we Le verwachten omtrent ae sociale wetgeving van de lmKsche partijen, die tot hun onuitwischbaio schande geweigerd hebben de zegen- rijke invaliditeit- en ouderdomsverze kering van wijlen minister Talma Lit te voeren? Die wet was reeds aangenomen, de Koningin had haar bekrachtigd, zij \v<u afgekondigd in het Staatsblad. Men trui zich er niets van aan. En wat hebben we van de linksche partijen te verwachten betreffende zou- veie punten van praclisch staatsbeleid, diie ons zoo diep ter harte gaan: de handhaving der waarachtige christe lijke zeden in het maatschappelijk leven, het beschermen van de kinderrijke ge zinnen bij het belastingwezen en hel woningvraagstuk, de behartiging van de geestelijke bölangen der inlandsche bevolking in onze koloniën, enz.? Zoo goed als niets. Heel hun levensbeschouwing druisclu zoo lijnrecht in tegen de onze, dat vvi op al deze punten slechts dan waarborg hebben voor vervulling onzer wenscheu als het christelijk beginsel straks zege viert bij dé stembus. Als wij in staat gesteld worden bij een christelijke meerderheid, zelf te g« uitvoeren ons katholiek program van actie, dat dé ingrijpendste punten van practisch regéerbeleid voor de naaste toekomst heeft vastgelegd'. Die 1 christelijke meerderheid inose ons de stembus van 3 Juli a.s. brengen. Daartoe mede te werken zij ons aller eeretaak. In Leidfón moge geen enkele katholieke kiezer verraad plegen aan de katholieke partij. Allen stemmen op DE LEIDSCHE COURANT" nil

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1918 | | pagina 12