ieSöidóclve 0ouwrt£ -\ BUITENLAND. De Oorlog. BINNENLAND. In hef Zwarte Veen. |l i,i0a verschijnt eiken dn?, uïtge^. Zon- en Jfeesta. ne Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling, Leiden 13 ct. p. week, fl.7(J p. kwartaal; bij" agenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco post f2.15 p. kwartaal. Het Ueïllusïreerd Zondags- jad is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling an 20ct. p.kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke ummersó ct., met ïllustreerd Zondagsblad 8 cent. 9e Jaargang. DONDERDAG 6 JUNI 1918. Bureau: STEENSCHUUR 15 - LESDEN. Inferc. Telefoon 935. No. 2635 Posibus 6. De Advertentieprijs oedraagt van 15 regels f0.75 elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden inededeelingen vaa 15 regels f 1.50, elke regel meer 30 ct., met gratie bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korti"K« Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden aangeboden of- gevraagd, huur eu verhuur, koop en verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let. Waarom stemmen i? de Katholieke lijst? Omdat wij zoo spoedig mogelijk willen erugkeereu tot do vryheid der bedrijven. Wij sijn door ^en oorlogstoestand ver-, eild geraakt in Staatssocialistisch vaar- iater. Daaraan hebben we niet kunnen uitkomen. Maar wel kunnen we er voor zor- ren, dat wij er, zoodra de omstandigheden ulks gedoogen, zoo spoedig mogelijk, „eieidelijk" natuurlijk,, weer uitkomen! Daar kunnen we voor zorgen, en iini o e t ook ons streven op gericht ijnl De staatsinmenging in de bedrijven, zoo- j3 we die heden aanschouwen die Siaatsinmenginig] nntet heel dien ambtena- en-kliek en al dat bureaucratisch gedoe trekt ten nadeele eoowel van producent ja consument, verarmt en doodt het parti- ulier initiatief, de energie van ons volk. En nu bestaat er een groot, een zéér root gevaar, dat wij het nu noodge- wongen ingevoerde Staatssocialisme, uk na dezen tijd zullen behouden! De socialisten erkennen, .moe- en erkennen, dat hun theorieën nu in practijk fiasco hebben geleden jaar zij blijven er zich, natuurlijk, aan astklampen, bewerend, dat de .maatschap- zich er langzamerhand naar zal moe- en vormen. De v r ij tz i n n i ,grd emocraten ciirijven het Staatssocialisme in hun pro- vrees is gewettigd, dat de libera- e p a r t ij e n mee zullen zeulen. Om het Staatssocialisme te eer en, moet er regeerinig een sterke Bchtsche meerderheid, moet er invloed itgeoefend kunnen worden door een krach- Katholieke partij. Men leze nog eens over, aandachtig over, In hoofdstuk VII van ons schoon program actie no. 6. Een vreemde „funktionaris." ,Het Volk" bevat een ingebonden stuk an „een R. K. Dienstplichtige", die hulde rengt aan den heer Ter Laan voor diens utie, om de landweer-oefeningen niet te en doorgaan, en allen, in het bijzondfer ijn lotgenooten, aanraadt, uit dank daar- oor „goed" te stemmen, dat wil in den amenhan-g van zijn betoog zeggen; ,,rood" stemmen. De onderteekening luidt. ,,Een R. K. lienstplichtige". En ,,Het Volk" zet als „De onderteekening van dit stuk betee- ;ent nog iets .meer dan wel lijkt. De schrij- |er was voor kort een publiek functionai- is van de Katholieke Staatspartij." Jongen, jongen, dAt wil wat zeggen: De ian was een „publiek functionairis van Katholieke Staatspartij" en nu is hij Bd geworden, getroffen door de anti- ilitairistisc.be houding der socialisten! Wat voor soort „publiek functionairs" iet was, weten we niet cnlisschien wel Kstuurslid van een of andere kiesvereeni- jing. Maar dat is zeker: de hersenen dien „functionaris" funktioneeren niet tl te best, Gijn momenteel niet perfect in ude! Hoe toch kan iemand, zijn partij veria zijn Katholiek beginsel verraden, om- de Katholieke Kamerleden niet de motie-Ter Laan hebben gestemd, «rwijl al zouden alia Kamer eden hun stern aan die /motie hebben [egeven, dit niet het minste practische ge- lolg zou hebben gehad; de óók door ons in .meerdere Katholieke a f- evaardigden scherp becritiseerde in afgekeurde herhalingsoefeningen voor len landweer zouden tóch zijn doorgegaan! De motie was niets anders dan een pa- ade-vertooning. De Katholieke afgévaar- igden hadden kunnen meeloopen 'in die ertooning, maar zij hebben het niet ge- aan. En daarompropageert een ,,pu- iiek functionaris van de Katholieke Staats partij" rood te stemmen. 't Is een vreemde functionaris"! Weer een repetitie. Dat de directie onzer courant heeft be ften, de advertenties van de niéuw-bak ken politieke partij, den O economisch en Bond, op te nemen, heeft dit nut, dat wij deze week in de vier advertenties, die ge plaatst eijn, reeds driemaal een repetitie hebben gehad yan wat wij over ons K a- t h o 1 i e k program! hebben geschreven! Vandaag weer zoo'n herhaling! De Oeconomische Bond schrijft in zijn pro gram dat „in onze Koloniën de zelfstan dige kracht der bevolking zooveel mogelijk moet worden ontwikkeld en wenscht, dat de koloniale politiek er op zal zijn gericht, de koloniën te doen opgroeien tot zelfstan dige rechtsgemeenschappen in den Neder- landschen staat". En wat eegt het Katholiek pro gram1? Kort en krachtig staat 't er: „Geleidel ij ke uitbreiding v a Yi zelfbestuur en autono mie in de Koloniën." Van. deze kernachtige program-verklaring is wat de Oeconomische Bond in zijn „schild" voert slechts een verwaterde afstraling I Stremming van den Duitsclien opmarsch: het westfront staat weer. Spoedige hervatting van den strijd verwacht. De Franschen komen onder den indruk. Poolsche plannen van Skoropadski. Nieuwe samenstelling van het Duitsche Rijksdag-praesidium. Overzicht. 9 Het Duitsche offensief in het Westen begint zoo waarlijk te gelijken op eenhoemieltrein, welke bij ieder station stopt. Voor de zooveelste maal staat het Westelijk front weer. Was het offensief sinds Maandag snel en krachtig voortgezet, het is sindsdien in verband met den versterkten afweer en de hardnekkige tegenaanvallen der Geallieer den van lieverlede vertraagd en nu op een groot gedeelte van het front tusschen Noyon en Reims tot stilstand gekomen. Of dc»ze slechts van korten duur zal zijn en de groote slag spoedig weder opvlamt, dan wel een nieuw tijdperk van voorberei ding tot een anderen grootscheepschen aanval intreedt, moet worden afgewacht. De strijd bepaalt zich thans tot loopgraaf gevechten en plaatselijke krijgsverrichtin gen. Toch gelooft niemand, dat de plannen van Hindenburg en Ludendorff zijn uitge- put-af üuitschkuid'&-geweMLig«« storua&ol- daten de krachten zijn vergaan. Zelfs de Opperoorlogsraad en Clemenceau gelooven het niet. En zoo wordt dus vandaag of .rr.orgen het Duitsche zwaard geheven, en mokert het weer op een andere plek, dan nu tusschen Noyon en Reims. Want in wel vijf of zes sectoren staat de Duitscher gereed, zegt Barzini. In den rusttijd eijn de Duitschers dubbel gevaarlijk, klaagt Semibat. Foch voor oogen, het kruit droog en maar slaan wat ge kunt*tot de Ameri kaan komt, decreteert de Opperoorlogs raad, die tegelijk met Clemenceau zich laat hooren en vrijwel hetzelfde als hij zegt. Wij lazen ergens, dat wanneer de#eene oorlogvoerende partij met cijfers begint te werken, het beteekent, dat de andere par tij het ophaalt. Althans voor dat oogen- blik. De Duitschers deelen nu miede wat het offensief'van deze week zooal heeft op geleverd, en dan, heet het: Meer dan 3000 vierk. K.M. vijandelijk terrein met deels zeer vruchtbaren bodem, bezet; op dit ge bied liggen 200" plaatsen, waaronder 15 ste den met meer dan 1000 inwoners. In 't begin van de week hadden de Duit schers geen tijd hun buit te vermelden; nu bij de remming van het offensief, heb ben zij tijd disponibel. Totdat het herhaal de offensief met vernieuwde woede weder om oplaait. Wellicht naar aanleiding van den Dui-t- sChen opmarsch in 't Westen, ia de F a n- sche Kamer, onder den in druk geraakt, en heeft .m-et groote meer derheid vertrouwen in Clemenceau en in de mannen, die hij verdedigde (Pétain, Föch en de bevelhebbers op den Chemin des Dames) uitgesproken. In hoever dit van harte ging, laat zich niet uitmaken, enkel venmoeden in ver band met berichten van elders over de stemming in zekere socialistische kringen. Skoropadski, de hetman van Oekraj ina, heeft zijn gevoelens en po litieke plannen meegedeeld. Hij vindt eco nomische en politieke aansluiting van zijn land bij de Centralen den aangewezen weg en hij verklaart, dat Oekrajina's randvol ken hem verzochten, bij eijn staat te mo gen komen. Skoropadski zou ook graag een dergelijk verzoek van de Krim ontvangen, want Oekrajina kan de Zwarte Zee niet missen. Vervolgens /moet Oekrajina geld hebben, o. a. om de grootgrondbezitters schadeloos te stellen voor de onteigening van den grond. Van tsarisme verdenke men hem niet, nog minder van neiging tot het oude tsa ristische Rusland. Neen, hij wil van een absoluut onafhankelijk Oekrajina een Oos tenrijk of een Duitschland maken en imen geve hem daartoe den noodigen tijd. Zijn eisch van een sterk leger wordt dan ook alleen door het landsbelang irfgegeven. Wel een aardig St. Nicolaas-verlang- iijstje! België. Twee witte raven. Te Chaineux, een dorpje in de buurt van Verviers, hebben twee boeren vanaf het begin van den oorlog hun landbouw producten tegen normale prijzen verkocht. De bewoners van het dorp en van den om trek hebben hulde gebracht aan deze be- langelooze imenschen. Duitschland. Fehrenbach Rijksdagpresident. De verkiezing van een opvolger van den overleden RijkscLagpfesident Kampf w-ajs o.p heden bepaald, nadat het centrum gisteren een zitting der fractie gehouden had. Het nieuwe presidium is als volgt sa mengesteld: voorzitter de centrum-afge vaardigde Fehrenbach, eerste ondervoor zitter de soc.-dem. afgevaardigde Scheide- itnann; tweede onder-voorzitter Paasche (natlonaal-liberaal); derde onder-voorzitter Dove (Vooruitstrevende Volkspartij). Oostenrijk-Hongarije. De rede van Clemenceau. De bladen te Weenen achten, volgens het „Korr. Bur.", het votum dat Clemen ceau in de Fransche Kamer kreeg, een twijfelachtige overwinning; zij vindt, dat zijn woorden een indruk van bezorgdheid ■maken. Volgens het „Neue Wine Tagbl." ■steunt zijn succes ©pue waWSWH? bajo netten. Frankrijk. Uit de Kamer. Dinsdag heeft de Kamer haar zittingen hei-vat. De minister-president Clemenceau verklaarde niet te kunnen antwoorden op de interpellaties over den «militairen toe stand. Hij gaf een uiteenzetting van de militaire comimiissie, maar zeide er niet meer bij te kunnen voegen in het publiek. Cochin bezwoer Clemenceau, uit naam van de socialisten, een verklaring af te leggen. Hij verklaarde dat alle vijandig heid tegen de regeering verre van hem was, want het ging om het welzijn d.es va derland15. Clemenceau herhaalde, dat het homt on mogelijk was, nu de slag zes dagen aan den gang was, over den militairen toestand eenige verkaring af te leggen. Hij voegde eraan toe, dat een enquête betreffende de verantwoordelijkheid is ingesteld en niets aan het licht bracht. Hij zou niet de laf heid begaan, maatregelen te nemen tegen over aanvoerders, die de dankbaarheid van hot land verdienen. Voort3 wees Clemenceau er op, hoe de Russische ineenstorting het deni Duitschers mogelijk maakte, 2U0 divisies tegen het westelijk front te gebruiken. Wij beleven een oogenblik van spanning inoaar de moed cn heldhaftigheid der soldaten zijn geheel op de hoogte van den toestand. De Fran- sobe soldaten streden één tegen vijf. Aan de militaire aanvoerders bracht Clemenceau lof, bijzonder aan Pétain- en Foch. ,,dic het volle vertrouwen der geal lieerden bezit." liet comité te Versailles besloot trouwens, hem openlijk hulde te b'-envm. De Duitschers hebber .zich in een avon tuur geworpen eu de Franschen zijn terug getrokken, dat weet men; ntiaar capitulee- ren zullen «ij nooit. Wanneer wij vastbe sloten zijn om door te zetten tot het einde, dan is de overwinning aan ons. De tactiek der Duitschers, die ons tracht te terrori- seeren, zal niet slagen. De Amerikanen komen aan. De sterkte der Franschen en Engelschen wordt even als die der Duitschers uitgeput. De partij wordt gespeeld op de hulp van de Ameri- kantn. Onze bc-ndgenooten zijn vastbeslo ten, den csrlog tot hel einde voort te zetten en de overwinning zal worden behaald, .wanneiör de regeeringslichamen op de hoogte van den toestand toonen te staan. Clemienceau eindigde: Wanneer ik mijn plicht niet heb gedaan, jaagt mij dan weg. Maar wanneer ik uw vertrouwen be»zit, laat mij dan den arbeid der dooden vol tooien. Engeland. De invoer van kaas verboden. De „London Gazette" bevatte gisteravond een proclamatie, waarbij de invoer van kaas wordt verboden, behalve met bijzon dere vergyming, verleend door den „Board of Trade". Oekrajina. De onderhandelingen. De onderhandelingen te Kief tusschen de afgevaardigden van Groot-Rusland en Oekrajina stuiten op groote bezwaren, we gens de «meningsverschillen in zake de grensregeling; verder draagt de aanwe zigheid van delegaties van staten, die on afhankelijk willen zijn, er toe hij, de moei- ilijkhedtn nog grooter te maken. Van het Vaticaan. De Paus en de krijgsgevangenen. Volgens de „Osservatore Romano" heeft de Paus door bemiddeling; van mgr. Dolci, delegatus apostolicus te Constantinopel, kleederen en voedsel doen toekaoiien aan een aantal. Italiaansche krijgsgevangenen, die naar Turkije waren gedeporteerd, waar zij in zeer behoeftigen toestand ver keerden. Nederland en de Oorlog. Schepen uit Amnerika. Volgens hier te lande ontvangen bericht zouden de „Java" en de „Stella" gister ochtend van New-York vertrekken. De „Texel" getorpedeerd. Reuter seint uit Washington, dat een Duitsche duikboot ter hoogte van New England voor de kust van New Yersey o. a. het vroegere Nederlandsche stoomschip „Texel" in den grond heeft geboord. Een Scheveningsche logger verongelukt. Naar wij vernemen, zijn Dinsdagavond tweo Engelscho vliegtuigen neergeko men; yeen op Terschelling en een op Vlieland, te zamen bejnand met 6 offi cieren en 3 onderofficieren. Juist© bijzonderheden ontbraken he denochtend nog. Engelsche vliegtuigen. In verband' met de door het departe ment van Buitenilandsche Zaken inge wonnen inlichtingen te Chr'isLiania, kan thans worden gemeld, dat de Schev©- ningsche loggier ..Michiel Taal" van de reederij Taal en de Jong te Schevenin- gen bij de Noorsche kust tot zinken is gebracht. De geheele bemanning, ten getale van 12 is door een Noorsche torpedojager opgepikt en te Egesund aan land ge bracht. Distributie van kaas. De Nederl. Vérccniging van Kaashande laren heeft een adres aan de Tweede Ka mer gezonden, naar aanleiding van het mi- nisteiieei besluit, d.d. 25 Mei j.l., waarbij de ditributie van kaas, die tot heden door de bemiddeling van de bestaande grossiers geschiedde, nu zal gaan door tusschen- komst van het Rijksdistributiekantoor, via de Gemeentebesturen. Adr. geeft de Kamer in overweging, dit maal tot eene positieve uitspraak te komen of het op dezen weg de Regeering zal blij ven volgen, of haar cal noodzaken, uriede te werken tot instandhouding van den handel. Vermicelli- en macaroni- productrea De imünister van Landbouw, Nijverheid en Handel heeft bepaald dat voortaan slechts aflevering van vermicelli en maca roni imtag plaats vinden door tusschen- komst van het Rijks Centraal Administra tiekantoor voor de Distributie van Levens- «mliddelen. Voor de gemeenten kan beschikbaar wor den gesteld een rantsoen van 50 K.G. per twee maanden per 1000 inwoners. In de eerste plaats zullen daaruit zieken huizen, sanatoria, krankzinnigengestich ten e. d. zijn te voorzien. Boter-, melange- en «m a r g a- rinekaarten. De minister van Landbouw, maakt be- kend, dat de bon 1ste week van de boter-, melange A en B- en margarinekaarten voor het 1ste tijdvak, geldig is van 3 tot en met 9 Juni 1918. Caseïne. De minister van Landbouw heeft: 1. voor caseïne vastgesteld, met ingang van 5 dezer, een imnximumgroothandelprijs van f 1.60 per K.G. en een maximumklein- handelprijs van f 1.70 per K.G., welke laatste prijs o. a. zal mogen worden bere kend bij levering van tusschenhandelaren aan fabrikanten; 2. bepaald, dat vorengenoemde maxi mumprijzen betrekking hebben op droge caseïne, met een vochtgehalte van tern hoogste 5 pet.; 3. bepaald, dat de sub 1 bedoelde prijzenl zijn te verstaan franco slation van afzen ding. De minister van Landbouw heeft be paald: 1. Het vervoer en de aflevering van caseïne is verboden, met ingang van 10 Juni e.k. 2. Ontheffing van het sub 1 gestelde ver bod kan, onder «zoo noodig te stellen voor waarden, worden verleend door het rijks kantoor voor melk en kaas. Emballage manufacturen. De minister van Landbouw heeft vrij stelling van de verbodsbepalingen op de aflevering en vervoer voor ledige retour emballage en ledige emballage, die ter vulling gaat, zoodanig beperkt, dat deze -verbodsbepalingen slechts dan niet op deze zendingen betrekking hebben, indient die zendingen plaats vinden in hoeveelhe den van niet meer dan 25 stuks ledige zakken. Hout voor geweerkolven. Naar het „Hbld." verneemt, heeft da minister van Oorlog aan den burgemees ter van Rotterdam op diens venzoek om bij de vordering van platanen en eschdoorns voor den aanmaak van geweerkolven de weinige in die gemeente aaniweaige boomen in het belang van het stadsschoon te wil len uitzonderen, thans geantwoord dat de zen zomier te Rotterdam geen platanen en eschdoorns zullen worden genomen, dat zooveel mogelijk de boomen in de steden, in het bijzonder in de plantsoenen en.de van den openbaren weg zichtbare parti culiere tuinen «uilen worden gespaard erf dat, alvorens tot weghalen wordt overge gaan, nader overleg zal worden gepleegd. Inbeslagneming. Men schrijft uit Haarlem aan het „Vad.": De Minister van Landbouw heeft den heer Krusemian te Halfweg meegedeeld, dat alleen de bruine boonen ingeleverd moeten worden. De he* r Kiutnnan deelt ons echter mee, dat de inlevering van zaaiboonen tot eind Juni is vrijgesteld, omdat deze boonen be stemd zijn om bij eventueele vorstschade aan het gewas, de le veld staande boonen t.e varvangen In de laatste 15 jaren is het omstreeks half Juni tweemaal voorgeko men, dat dc groeiende boonen dood zijn gevroren. De guldensnood. Do directie van de gemeentelijke electri- citeitswerken te Amdlerdïum laat bij de Rijksmunt 300,000 geelkoperen, penningen vervaardigen ter grootte van een gulden, voor de gulden sim eter gesdhikt. Deze pen ningen zuMen bij de G.E.W. verkrijgbaar FEUILLETON. 66) Werktuigelijk nam hij de courant, die Kurz hem overreikte en keek verstrooid op plaat9, waarop de vinger van den reizi ger wees. Thans echter viel hom- het on- Nrecheid der namen op en hij «ei levendig: ..Kan dit een misverstand zijn? Hier staat jcbhard en mijn oom heet Friedrich." „Zeker, dat is de doopnaam van den ouden heer; maar zijn vader heet Gebhard fn naar hom. w erd de firma van het huis, tot hij stichtte, genoemd. In zaken geeft Kien altijd den naam der finma op, niet van den doopnaam van haar toevallig ^oofd." Kurz was op die aanmerking voorbereicl pvveest en hij had het te geven antwoord ln overleg met zijn meester voorbereid. „Dus dien. ooidem ma.n dreigt werkelijk bankroet?" hernam Bruno te-me erge- togen. „Is het niet te ho/pen, Aat voor hem iets uit de schipbreuk gered kan wor den?" Helaas niet, jongeheer; zijn ruïne is niet nicer teg-en te houden,-Ge kunt me geloo- dat rLjn ondergang geteeiLend is." „Gij wilt daarmee zeggen, dat armoede in de toekomsit zajn lot zal zijn?" „Ja, dokter, hij ia hopeloos ten gronde geiicht, geloof dat." „Gij hebt mij een droevige en onver wachte mededeeling gedaan, mijnheer Kurz", zei Bruno ernstig. „Maar !k ben er u dankbaar voor, want mijn toekom stige handelwijze ia mij daardoor duidelijk voorgetoefceml. Gij zet zeker morgen uw reis naar Holland voort? Nu. dan wil ik u een gelukkige reis wenochen. Goed ri nacht, vader Uphoff, groet Jozef van rnij." Den ouden pachter d>e hand reikend, verliet Bruno het hui9. „Zoo, die heeft toegebeten", dacht Kurz vergenoegd. „Hij zal de Markfelds niet in den weg staan; hij zal zich nu wel wach ten, den verarmden grnde in den we,gi te komen!... Den verarmden- oude!..." her haalde hij halfluid en hij lachte zoo verge noegd, dat Uphoff bij «zich zelf dacht, dat Kurz sedert lang nog zoo'n goed humeur niet had gehad. Bruno snelde naar de pastorie, om zijn trouwe, oude vrienden de droevige geschie denis mee te deelen van den man, aan wien hij, naar zijn meening, zoo veel te danken had. Zij waren beiden van de warmste deelneming voor den ouden bloed verwant van hun beschermeling vervuld en keurden van ganscher harte Bruno's besluit goed, onverwijld naar W. te gaan. om te zien of hij Gijn oud-ocm- in iets. van nut kon zijn. Hij zou den ongelukkigen ouden heer verzoeken, over hem, zijn tijd en zijn krachten te beschikken, geheel en al, alsof hij zijn zoon was, en hij «zou hom trachten over te halen in de toekomst bij hem te leven. „Ja, breng hom mee", zei Elise. „Denk aan hetgeen gij als knaap van de ooievaars beweerd hebt, zij zijn gaarne in de een zaamheid van den Ravensbruch, wijl ze ge noeg hebben van het gewoel der wereld. Ik denk, dat je arme, goede oom de wereld thans zoo nauwkeurig kent, dat hij ge noeg van haar heeft. Des te beter cal hij zich hier in onze vreedzame eenzaamheid gevoelen." Toen Bruno bij fiet verlaten der pastorie de verlichte vensters der woonkamer van den baron zagi, kon hij den wensch niet weerstaan, den kleinen kloo-stervleugel voor zijn reis, die hij op morgen bepaald had, nog een/maal binnen te treden. Zijn terugkeer kon wellicht wat vertraagd wor- den^ en hij maakte zich wijs, dat baron von Prahwe, met wien hij de laatste dagen natuurlijk dikwijls in aanraking was ge weest, het vreemd zou vinden, indien hij sich zonder een afscheidsbezoek van Ra- ven-sbruch verwijderde. Hij trad het huis binnen en diende zich aan. liet antwoord luidde, dat de baron zich reeds had teruggetrokken op zijn slaapkamer, maar de freule bevond zich nog in den salon baars vaders, zij ver zocht den dokter binnen te treden. Bij zijn binnentreden stoi^d Eva op en bood hem de hand. „Gij moet", zei «e hartelijk, „wel zeer vermoeid zijn van de zware en veelvuldige inspanning der laatste dagen, en nu ko«mt gij nog, om naar ons te zien. Uw goedheid tegenover ons is waarlijk onuitputtelijk." Hij boog zich over de fijne, slanke hand, die ze hem toestak en antwoordde: „,De zor-g voor u, juffrouw Eva, deed bij mij reeds sedert uren de wensch opkomen, mij van uw toestand tc komen overtuigen. Toch zou ik het niet gewaagd hebben, u hedenavond nog te storen, indien ik imij niet genoodcao kt had gezien, morgen vroeg voor onbepaalden tijd op reis te gaan." „God, gij van hier weg? Gaat gij ons ver laten?" Zij sprak met -gedempte, onzekere stam en haar mooi gelaat, bleek van de groote smarten, die de laatste dagen over haar waren gekomen, nam een uitcfhikking van grooten schrik aan. Hij keek haar bezorgd aan en niet zon der een gevoel van geluk. „Ik moet gaan; ik volg. een heiligen, on- afwijsbaren plicht. Het is een zwaar offer,; dat /mij opgelegd wordt, maar ik kan er niet aan denken, mij daarvan te onttrek ken.^ „Wat kan u echter van hier roepen, in dien niet uw eigen wil? Gij zijt, zooveel ik weet, onafhankelijk, en alle vrienden, dia gij bezit, alle betrekkingen, die u met da menschen verbinden,, vereenigen zich in da stille grenzen dezer heide." „Niet alle. Daarbuiten leeft een weldoe ner van cmij, een oom van mijn overleden moeder. Hij was, naar ik steeds hoorde* een welgesteld man; maar een uur gele den ontving .'ik het bericht, dat een reek4 ongelukken hemi hebben getroffen, en dat hij, hoog bejaard als hij is, de armoeda te -geinoet gaat."- - (Wordt vervolgd.}

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1918 | | pagina 1