ieSöidóclve 0ouwrt£
-\
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
In hef Zwarte Veen.
|l i,i0a verschijnt eiken dn?, uïtge^. Zon- en Jfeesta.
ne Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
Leiden 13 ct. p. week, fl.7(J p. kwartaal; bij"
agenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
post f2.15 p. kwartaal. Het Ueïllusïreerd Zondags-
jad is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
an 20ct. p.kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
ummersó ct., met ïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
9e Jaargang.
DONDERDAG 6 JUNI 1918.
Bureau: STEENSCHUUR 15 - LESDEN.
Inferc. Telefoon 935.
No. 2635
Posibus 6.
De Advertentieprijs oedraagt van 15 regels f0.75
elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden inededeelingen vaa
15 regels f 1.50, elke regel meer 30 ct., met gratie
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korti"K«
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of- gevraagd, huur eu verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let.
Waarom stemmen i?
de Katholieke lijst?
Omdat wij zoo spoedig mogelijk willen
erugkeereu tot do vryheid der bedrijven.
Wij sijn door ^en oorlogstoestand ver-,
eild geraakt in Staatssocialistisch vaar-
iater.
Daaraan hebben we niet kunnen
uitkomen.
Maar wel kunnen we er voor zor-
ren, dat wij er, zoodra de omstandigheden
ulks gedoogen, zoo spoedig mogelijk,
„eieidelijk" natuurlijk,, weer uitkomen!
Daar kunnen we voor zorgen, en
iini o e t ook ons streven op gericht
ijnl
De staatsinmenging in de bedrijven, zoo-
j3 we die heden aanschouwen die
Siaatsinmenginig] nntet heel dien ambtena-
en-kliek en al dat bureaucratisch gedoe
trekt ten nadeele eoowel van producent
ja consument, verarmt en doodt het parti-
ulier initiatief, de energie van ons volk.
En nu bestaat er een groot, een zéér
root gevaar, dat wij het nu noodge-
wongen ingevoerde Staatssocialisme,
uk na dezen tijd zullen behouden!
De socialisten erkennen, .moe-
en erkennen, dat hun theorieën nu in
practijk fiasco hebben geleden
jaar zij blijven er zich, natuurlijk, aan
astklampen, bewerend, dat de .maatschap-
zich er langzamerhand naar zal moe-
en vormen.
De v r ij tz i n n i ,grd emocraten
ciirijven het Staatssocialisme in hun pro-
vrees is gewettigd, dat de libera-
e p a r t ij e n mee zullen zeulen.
Om het Staatssocialisme te
eer en, moet er regeerinig een sterke
Bchtsche meerderheid, moet er invloed
itgeoefend kunnen worden door een krach-
Katholieke partij.
Men leze nog eens over, aandachtig over,
In hoofdstuk VII van ons schoon program
actie no. 6.
Een vreemde „funktionaris."
,Het Volk" bevat een ingebonden stuk
an „een R. K. Dienstplichtige", die hulde
rengt aan den heer Ter Laan voor diens
utie, om de landweer-oefeningen niet te
en doorgaan, en allen, in het bijzondfer
ijn lotgenooten, aanraadt, uit dank daar-
oor „goed" te stemmen, dat wil in den
amenhan-g van zijn betoog zeggen; ,,rood"
stemmen.
De onderteekening luidt. ,,Een R. K.
lienstplichtige". En ,,Het Volk" zet als
„De onderteekening van dit stuk betee-
;ent nog iets .meer dan wel lijkt. De schrij-
|er was voor kort een publiek functionai-
is van de Katholieke Staatspartij."
Jongen, jongen, dAt wil wat zeggen: De
ian was een „publiek functionairis van
Katholieke Staatspartij" en nu is hij
Bd geworden, getroffen door de anti-
ilitairistisc.be houding der socialisten!
Wat voor soort „publiek functionairs"
iet was, weten we niet cnlisschien wel
Kstuurslid van een of andere kiesvereeni-
jing. Maar dat is zeker: de hersenen
dien „functionaris" funktioneeren niet
tl te best, Gijn momenteel niet perfect in
ude!
Hoe toch kan iemand, zijn partij veria
zijn Katholiek beginsel verraden, om-
de Katholieke Kamerleden niet
de motie-Ter Laan hebben gestemd,
«rwijl al zouden alia Kamer
eden hun stern aan die /motie hebben
[egeven, dit niet het minste practische ge-
lolg zou hebben gehad; de óók door ons
in .meerdere Katholieke a f-
evaardigden scherp becritiseerde
in afgekeurde herhalingsoefeningen voor
len landweer zouden tóch zijn doorgegaan!
De motie was niets anders dan een pa-
ade-vertooning. De Katholieke afgévaar-
igden hadden kunnen meeloopen 'in die
ertooning, maar zij hebben het niet ge-
aan. En daarompropageert een ,,pu-
iiek functionaris van de Katholieke Staats
partij" rood te stemmen.
't Is een vreemde functionaris"!
Weer een repetitie.
Dat de directie onzer courant heeft be
ften, de advertenties van de niéuw-bak
ken politieke partij, den O economisch en
Bond, op te nemen, heeft dit nut, dat wij
deze week in de vier advertenties, die ge
plaatst eijn, reeds driemaal een repetitie
hebben gehad yan wat wij over ons K a-
t h o 1 i e k program! hebben geschreven!
Vandaag weer zoo'n herhaling! De
Oeconomische Bond schrijft in zijn pro
gram dat „in onze Koloniën de zelfstan
dige kracht der bevolking zooveel mogelijk
moet worden ontwikkeld en wenscht, dat
de koloniale politiek er op zal zijn gericht,
de koloniën te doen opgroeien tot zelfstan
dige rechtsgemeenschappen in den Neder-
landschen staat".
En wat eegt het Katholiek pro
gram1? Kort en krachtig staat 't er:
„Geleidel ij ke uitbreiding
v a Yi zelfbestuur en autono
mie in de Koloniën."
Van. deze kernachtige program-verklaring
is wat de Oeconomische Bond in zijn
„schild" voert slechts een verwaterde
afstraling I
Stremming van den Duitsclien opmarsch:
het westfront staat weer. Spoedige
hervatting van den strijd verwacht.
De Franschen komen onder den indruk.
Poolsche plannen van Skoropadski.
Nieuwe samenstelling van het Duitsche
Rijksdag-praesidium.
Overzicht. 9
Het Duitsche offensief in
het Westen begint zoo waarlijk te
gelijken op eenhoemieltrein, welke bij
ieder station stopt. Voor de zooveelste
maal staat het Westelijk front weer. Was
het offensief sinds Maandag snel en
krachtig voortgezet, het is sindsdien in
verband met den versterkten afweer en de
hardnekkige tegenaanvallen der Geallieer
den van lieverlede vertraagd en nu op een
groot gedeelte van het front tusschen
Noyon en Reims tot stilstand gekomen.
Of dc»ze slechts van korten duur zal zijn
en de groote slag spoedig weder opvlamt,
dan wel een nieuw tijdperk van voorberei
ding tot een anderen grootscheepschen
aanval intreedt, moet worden afgewacht.
De strijd bepaalt zich thans tot loopgraaf
gevechten en plaatselijke krijgsverrichtin
gen.
Toch gelooft niemand, dat de plannen
van Hindenburg en Ludendorff zijn uitge-
put-af üuitschkuid'&-geweMLig«« storua&ol-
daten de krachten zijn vergaan. Zelfs de
Opperoorlogsraad en Clemenceau gelooven
het niet. En zoo wordt dus vandaag of
.rr.orgen het Duitsche zwaard geheven, en
mokert het weer op een andere plek, dan
nu tusschen Noyon en Reims. Want in
wel vijf of zes sectoren staat de Duitscher
gereed, zegt Barzini. In den rusttijd eijn
de Duitschers dubbel gevaarlijk, klaagt
Semibat. Foch voor oogen, het kruit droog
en maar slaan wat ge kunt*tot de Ameri
kaan komt, decreteert de Opperoorlogs
raad, die tegelijk met Clemenceau zich
laat hooren en vrijwel hetzelfde als hij
zegt.
Wij lazen ergens, dat wanneer de#eene
oorlogvoerende partij met cijfers begint te
werken, het beteekent, dat de andere par
tij het ophaalt. Althans voor dat oogen-
blik. De Duitschers deelen nu miede wat
het offensief'van deze week zooal heeft op
geleverd, en dan, heet het: Meer dan 3000
vierk. K.M. vijandelijk terrein met deels
zeer vruchtbaren bodem, bezet; op dit ge
bied liggen 200" plaatsen, waaronder 15 ste
den met meer dan 1000 inwoners.
In 't begin van de week hadden de Duit
schers geen tijd hun buit te vermelden;
nu bij de remming van het offensief, heb
ben zij tijd disponibel. Totdat het herhaal
de offensief met vernieuwde woede weder
om oplaait.
Wellicht naar aanleiding van den Dui-t-
sChen opmarsch in 't Westen, ia de F a n-
sche Kamer, onder den in
druk geraakt, en heeft .m-et groote meer
derheid vertrouwen in Clemenceau en in
de mannen, die hij verdedigde (Pétain,
Föch en de bevelhebbers op den Chemin
des Dames) uitgesproken.
In hoever dit van harte ging, laat zich
niet uitmaken, enkel venmoeden in ver
band met berichten van elders over de
stemming in zekere socialistische kringen.
Skoropadski, de hetman van
Oekraj ina, heeft zijn gevoelens en po
litieke plannen meegedeeld. Hij vindt eco
nomische en politieke aansluiting van zijn
land bij de Centralen den aangewezen weg
en hij verklaart, dat Oekrajina's randvol
ken hem verzochten, bij eijn staat te mo
gen komen.
Skoropadski zou ook graag een dergelijk
verzoek van de Krim ontvangen, want
Oekrajina kan de Zwarte Zee niet missen.
Vervolgens /moet Oekrajina geld hebben,
o. a. om de grootgrondbezitters schadeloos
te stellen voor de onteigening van den
grond.
Van tsarisme verdenke men hem niet,
nog minder van neiging tot het oude tsa
ristische Rusland. Neen, hij wil van een
absoluut onafhankelijk Oekrajina een Oos
tenrijk of een Duitschland maken en imen
geve hem daartoe den noodigen tijd. Zijn
eisch van een sterk leger wordt dan ook
alleen door het landsbelang irfgegeven.
Wel een aardig St. Nicolaas-verlang-
iijstje!
België.
Twee witte raven.
Te Chaineux, een dorpje in de buurt
van Verviers, hebben twee boeren vanaf
het begin van den oorlog hun landbouw
producten tegen normale prijzen verkocht.
De bewoners van het dorp en van den om
trek hebben hulde gebracht aan deze be-
langelooze imenschen.
Duitschland.
Fehrenbach Rijksdagpresident.
De verkiezing van een opvolger van den
overleden RijkscLagpfesident Kampf w-ajs o.p
heden bepaald, nadat het centrum gisteren
een zitting der fractie gehouden had.
Het nieuwe presidium is als volgt sa
mengesteld: voorzitter de centrum-afge
vaardigde Fehrenbach, eerste ondervoor
zitter de soc.-dem. afgevaardigde Scheide-
itnann; tweede onder-voorzitter Paasche
(natlonaal-liberaal); derde onder-voorzitter
Dove (Vooruitstrevende Volkspartij).
Oostenrijk-Hongarije.
De rede van Clemenceau.
De bladen te Weenen achten, volgens
het „Korr. Bur.", het votum dat Clemen
ceau in de Fransche Kamer kreeg, een
twijfelachtige overwinning; zij vindt, dat
zijn woorden een indruk van bezorgdheid
■maken. Volgens het „Neue Wine Tagbl."
■steunt zijn succes ©pue waWSWH? bajo
netten.
Frankrijk.
Uit de Kamer.
Dinsdag heeft de Kamer haar zittingen
hei-vat. De minister-president Clemenceau
verklaarde niet te kunnen antwoorden op
de interpellaties over den «militairen toe
stand. Hij gaf een uiteenzetting van de
militaire comimiissie, maar zeide er niet
meer bij te kunnen voegen in het publiek.
Cochin bezwoer Clemenceau, uit naam
van de socialisten, een verklaring af te
leggen. Hij verklaarde dat alle vijandig
heid tegen de regeering verre van hem
was, want het ging om het welzijn d.es va
derland15.
Clemenceau herhaalde, dat het homt on
mogelijk was, nu de slag zes dagen aan
den gang was, over den militairen toestand
eenige verkaring af te leggen. Hij voegde
eraan toe, dat een enquête betreffende de
verantwoordelijkheid is ingesteld en niets
aan het licht bracht. Hij zou niet de laf
heid begaan, maatregelen te nemen tegen
over aanvoerders, die de dankbaarheid van
hot land verdienen.
Voort3 wees Clemenceau er op, hoe de
Russische ineenstorting het deni Duitschers
mogelijk maakte, 2U0 divisies tegen het
westelijk front te gebruiken. Wij beleven
een oogenblik van spanning inoaar de moed
cn heldhaftigheid der soldaten zijn geheel
op de hoogte van den toestand. De Fran-
sobe soldaten streden één tegen vijf.
Aan de militaire aanvoerders bracht
Clemenceau lof, bijzonder aan Pétain- en
Foch. ,,dic het volle vertrouwen der geal
lieerden bezit." liet comité te Versailles
besloot trouwens, hem openlijk hulde te
b'-envm.
De Duitschers hebber .zich in een avon
tuur geworpen eu de Franschen zijn terug
getrokken, dat weet men; ntiaar capitulee-
ren zullen «ij nooit. Wanneer wij vastbe
sloten zijn om door te zetten tot het einde,
dan is de overwinning aan ons. De tactiek
der Duitschers, die ons tracht te terrori-
seeren, zal niet slagen.
De Amerikanen komen aan. De sterkte
der Franschen en Engelschen wordt even
als die der Duitschers uitgeput. De partij
wordt gespeeld op de hulp van de Ameri-
kantn. Onze bc-ndgenooten zijn vastbeslo
ten, den csrlog tot hel einde voort te zetten
en de overwinning zal worden behaald,
.wanneiör de regeeringslichamen op de
hoogte van den toestand toonen te staan.
Clemienceau eindigde: Wanneer ik mijn
plicht niet heb gedaan, jaagt mij dan weg.
Maar wanneer ik uw vertrouwen be»zit,
laat mij dan den arbeid der dooden vol
tooien.
Engeland.
De invoer van kaas verboden.
De „London Gazette" bevatte gisteravond
een proclamatie, waarbij de invoer van
kaas wordt verboden, behalve met bijzon
dere vergyming, verleend door den „Board
of Trade".
Oekrajina.
De onderhandelingen.
De onderhandelingen te Kief tusschen de
afgevaardigden van Groot-Rusland en
Oekrajina stuiten op groote bezwaren, we
gens de «meningsverschillen in zake de
grensregeling; verder draagt de aanwe
zigheid van delegaties van staten, die on
afhankelijk willen zijn, er toe hij, de moei-
ilijkhedtn nog grooter te maken.
Van het Vaticaan.
De Paus en de krijgsgevangenen.
Volgens de „Osservatore Romano" heeft
de Paus door bemiddeling; van mgr. Dolci,
delegatus apostolicus te Constantinopel,
kleederen en voedsel doen toekaoiien aan
een aantal. Italiaansche krijgsgevangenen,
die naar Turkije waren gedeporteerd,
waar zij in zeer behoeftigen toestand ver
keerden.
Nederland en de Oorlog.
Schepen uit Amnerika.
Volgens hier te lande ontvangen bericht
zouden de „Java" en de „Stella" gister
ochtend van New-York vertrekken.
De „Texel" getorpedeerd.
Reuter seint uit Washington, dat een
Duitsche duikboot ter hoogte van New
England voor de kust van New Yersey o.
a. het vroegere Nederlandsche stoomschip
„Texel" in den grond heeft geboord.
Een Scheveningsche logger
verongelukt.
Naar wij vernemen, zijn Dinsdagavond
tweo Engelscho vliegtuigen neergeko
men; yeen op Terschelling en een op
Vlieland, te zamen bejnand met 6 offi
cieren en 3 onderofficieren.
Juist© bijzonderheden ontbraken he
denochtend nog.
Engelsche vliegtuigen.
In verband' met de door het departe
ment van Buitenilandsche Zaken inge
wonnen inlichtingen te Chr'isLiania, kan
thans worden gemeld, dat de Schev©-
ningsche loggier ..Michiel Taal" van de
reederij Taal en de Jong te Schevenin-
gen bij de Noorsche kust tot zinken is
gebracht.
De geheele bemanning, ten getale van
12 is door een Noorsche torpedojager
opgepikt en te Egesund aan land ge
bracht.
Distributie van kaas.
De Nederl. Vérccniging van Kaashande
laren heeft een adres aan de Tweede Ka
mer gezonden, naar aanleiding van het mi-
nisteiieei besluit, d.d. 25 Mei j.l., waarbij
de ditributie van kaas, die tot heden door
de bemiddeling van de bestaande grossiers
geschiedde, nu zal gaan door tusschen-
komst van het Rijksdistributiekantoor, via
de Gemeentebesturen.
Adr. geeft de Kamer in overweging, dit
maal tot eene positieve uitspraak te komen
of het op dezen weg de Regeering zal blij
ven volgen, of haar cal noodzaken, uriede
te werken tot instandhouding van den
handel.
Vermicelli- en macaroni-
productrea
De imünister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft bepaald dat voortaan
slechts aflevering van vermicelli en maca
roni imtag plaats vinden door tusschen-
komst van het Rijks Centraal Administra
tiekantoor voor de Distributie van Levens-
«mliddelen.
Voor de gemeenten kan beschikbaar wor
den gesteld een rantsoen van 50 K.G. per
twee maanden per 1000 inwoners.
In de eerste plaats zullen daaruit zieken
huizen, sanatoria, krankzinnigengestich
ten e. d. zijn te voorzien.
Boter-, melange- en «m a r g a-
rinekaarten.
De minister van Landbouw, maakt be-
kend, dat de bon 1ste week van de boter-,
melange A en B- en margarinekaarten
voor het 1ste tijdvak, geldig is van 3 tot
en met 9 Juni 1918.
Caseïne.
De minister van Landbouw heeft:
1. voor caseïne vastgesteld, met ingang
van 5 dezer, een imnximumgroothandelprijs
van f 1.60 per K.G. en een maximumklein-
handelprijs van f 1.70 per K.G., welke
laatste prijs o. a. zal mogen worden bere
kend bij levering van tusschenhandelaren
aan fabrikanten;
2. bepaald, dat vorengenoemde maxi
mumprijzen betrekking hebben op droge
caseïne, met een vochtgehalte van tern
hoogste 5 pet.;
3. bepaald, dat de sub 1 bedoelde prijzenl
zijn te verstaan franco slation van afzen
ding.
De minister van Landbouw heeft be
paald:
1. Het vervoer en de aflevering van
caseïne is verboden, met ingang van 10
Juni e.k.
2. Ontheffing van het sub 1 gestelde ver
bod kan, onder «zoo noodig te stellen voor
waarden, worden verleend door het rijks
kantoor voor melk en kaas.
Emballage manufacturen.
De minister van Landbouw heeft vrij
stelling van de verbodsbepalingen op de
aflevering en vervoer voor ledige retour
emballage en ledige emballage, die ter
vulling gaat, zoodanig beperkt, dat deze
-verbodsbepalingen slechts dan niet op
deze zendingen betrekking hebben, indient
die zendingen plaats vinden in hoeveelhe
den van niet meer dan 25 stuks ledige
zakken.
Hout voor geweerkolven.
Naar het „Hbld." verneemt, heeft da
minister van Oorlog aan den burgemees
ter van Rotterdam op diens venzoek om bij
de vordering van platanen en eschdoorns
voor den aanmaak van geweerkolven de
weinige in die gemeente aaniweaige boomen
in het belang van het stadsschoon te wil
len uitzonderen, thans geantwoord dat de
zen zomier te Rotterdam geen platanen en
eschdoorns zullen worden genomen, dat
zooveel mogelijk de boomen in de steden,
in het bijzonder in de plantsoenen en.de
van den openbaren weg zichtbare parti
culiere tuinen «uilen worden gespaard erf
dat, alvorens tot weghalen wordt overge
gaan, nader overleg zal worden gepleegd.
Inbeslagneming.
Men schrijft uit Haarlem aan het „Vad.":
De Minister van Landbouw heeft den
heer Krusemian te Halfweg meegedeeld,
dat alleen de bruine boonen ingeleverd
moeten worden.
De he* r Kiutnnan deelt ons echter mee,
dat de inlevering van zaaiboonen tot eind
Juni is vrijgesteld, omdat deze boonen be
stemd zijn om bij eventueele vorstschade
aan het gewas, de le veld staande boonen
t.e varvangen In de laatste 15 jaren is het
omstreeks half Juni tweemaal voorgeko
men, dat dc groeiende boonen dood zijn
gevroren.
De guldensnood.
Do directie van de gemeentelijke electri-
citeitswerken te Amdlerdïum laat bij de
Rijksmunt 300,000 geelkoperen, penningen
vervaardigen ter grootte van een gulden,
voor de gulden sim eter gesdhikt. Deze pen
ningen zuMen bij de G.E.W. verkrijgbaar
FEUILLETON.
66)
Werktuigelijk nam hij de courant, die
Kurz hem overreikte en keek verstrooid op
plaat9, waarop de vinger van den reizi
ger wees. Thans echter viel hom- het on-
Nrecheid der namen op en hij «ei levendig:
..Kan dit een misverstand zijn? Hier staat
jcbhard en mijn oom heet Friedrich."
„Zeker, dat is de doopnaam van den
ouden heer; maar zijn vader heet Gebhard
fn naar hom. w erd de firma van het huis,
tot hij stichtte, genoemd. In zaken geeft
Kien altijd den naam der finma op, niet
van den doopnaam van haar toevallig
^oofd."
Kurz was op die aanmerking voorbereicl
pvveest en hij had het te geven antwoord
ln overleg met zijn meester voorbereid.
„Dus dien. ooidem ma.n dreigt werkelijk
bankroet?" hernam Bruno te-me erge-
togen. „Is het niet te ho/pen, Aat voor hem
iets uit de schipbreuk gered kan wor
den?"
Helaas niet, jongeheer; zijn ruïne is niet
nicer teg-en te houden,-Ge kunt me geloo-
dat rLjn ondergang geteeiLend is."
„Gij wilt daarmee zeggen, dat armoede
in de toekomsit zajn lot zal zijn?"
„Ja, dokter, hij ia hopeloos ten gronde
geiicht, geloof dat."
„Gij hebt mij een droevige en onver
wachte mededeeling gedaan, mijnheer
Kurz", zei Bruno ernstig. „Maar !k ben
er u dankbaar voor, want mijn toekom
stige handelwijze ia mij daardoor duidelijk
voorgetoefceml. Gij zet zeker morgen uw
reis naar Holland voort? Nu. dan wil ik
u een gelukkige reis wenochen. Goed ri
nacht, vader Uphoff, groet Jozef van rnij."
Den ouden pachter d>e hand reikend,
verliet Bruno het hui9.
„Zoo, die heeft toegebeten", dacht Kurz
vergenoegd. „Hij zal de Markfelds niet in
den weg staan; hij zal zich nu wel wach
ten, den verarmden grnde in den we,gi te
komen!... Den verarmden- oude!..." her
haalde hij halfluid en hij lachte zoo verge
noegd, dat Uphoff bij «zich zelf dacht, dat
Kurz sedert lang nog zoo'n goed humeur
niet had gehad.
Bruno snelde naar de pastorie, om zijn
trouwe, oude vrienden de droevige geschie
denis mee te deelen van den man, aan
wien hij, naar zijn meening, zoo veel te
danken had. Zij waren beiden van de
warmste deelneming voor den ouden bloed
verwant van hun beschermeling vervuld
en keurden van ganscher harte Bruno's
besluit goed, onverwijld naar W. te gaan.
om te zien of hij Gijn oud-ocm- in iets. van
nut kon zijn. Hij zou den ongelukkigen
ouden heer verzoeken, over hem, zijn tijd
en zijn krachten te beschikken, geheel en
al, alsof hij zijn zoon was, en hij «zou hom
trachten over te halen in de toekomst bij
hem te leven.
„Ja, breng hom mee", zei Elise. „Denk
aan hetgeen gij als knaap van de ooievaars
beweerd hebt, zij zijn gaarne in de een
zaamheid van den Ravensbruch, wijl ze ge
noeg hebben van het gewoel der wereld.
Ik denk, dat je arme, goede oom de wereld
thans zoo nauwkeurig kent, dat hij ge
noeg van haar heeft. Des te beter cal hij
zich hier in onze vreedzame eenzaamheid
gevoelen."
Toen Bruno bij fiet verlaten der pastorie
de verlichte vensters der woonkamer van
den baron zagi, kon hij den wensch niet
weerstaan, den kleinen kloo-stervleugel
voor zijn reis, die hij op morgen bepaald
had, nog een/maal binnen te treden. Zijn
terugkeer kon wellicht wat vertraagd wor-
den^ en hij maakte zich wijs, dat baron
von Prahwe, met wien hij de laatste dagen
natuurlijk dikwijls in aanraking was ge
weest, het vreemd zou vinden, indien hij
sich zonder een afscheidsbezoek van Ra-
ven-sbruch verwijderde.
Hij trad het huis binnen en diende zich
aan. liet antwoord luidde, dat de baron
zich reeds had teruggetrokken op zijn
slaapkamer, maar de freule bevond zich
nog in den salon baars vaders, zij ver
zocht den dokter binnen te treden.
Bij zijn binnentreden stoi^d Eva op en
bood hem de hand.
„Gij moet", zei «e hartelijk, „wel zeer
vermoeid zijn van de zware en veelvuldige
inspanning der laatste dagen, en nu ko«mt
gij nog, om naar ons te zien. Uw goedheid
tegenover ons is waarlijk onuitputtelijk."
Hij boog zich over de fijne, slanke hand,
die ze hem toestak en antwoordde:
„,De zor-g voor u, juffrouw Eva, deed bij
mij reeds sedert uren de wensch opkomen,
mij van uw toestand tc komen overtuigen.
Toch zou ik het niet gewaagd hebben, u
hedenavond nog te storen, indien ik imij
niet genoodcao kt had gezien, morgen vroeg
voor onbepaalden tijd op reis te gaan."
„God, gij van hier weg? Gaat gij ons ver
laten?"
Zij sprak met -gedempte, onzekere stam
en haar mooi gelaat, bleek van de groote
smarten, die de laatste dagen over haar
waren gekomen, nam een uitcfhikking van
grooten schrik aan.
Hij keek haar bezorgd aan en niet zon
der een gevoel van geluk.
„Ik moet gaan; ik volg. een heiligen, on-
afwijsbaren plicht. Het is een zwaar offer,;
dat /mij opgelegd wordt, maar ik kan er
niet aan denken, mij daarvan te onttrek
ken.^
„Wat kan u echter van hier roepen, in
dien niet uw eigen wil? Gij zijt, zooveel ik
weet, onafhankelijk, en alle vrienden, dia
gij bezit, alle betrekkingen, die u met da
menschen verbinden,, vereenigen zich in da
stille grenzen dezer heide."
„Niet alle. Daarbuiten leeft een weldoe
ner van cmij, een oom van mijn overleden
moeder. Hij was, naar ik steeds hoorde*
een welgesteld man; maar een uur gele
den ontving .'ik het bericht, dat een reek4
ongelukken hemi hebben getroffen, en dat
hij, hoog bejaard als hij is, de armoeda
te -geinoet gaat."- -
(Wordt vervolgd.}