Waarom stemmen op de Katholieke-lijst? BUITENLAND. De Oorlog. BINNENLAND. Nederland en de Oorlog. In het Zwautc Veen. blad verschijnt eiken dag, ultgez. Zon- en Feeatd. Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling, Leiden 13 ct. p. week, fl.7U p. kwartaal; bij latenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco f 2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags mis voor de Abonné'fi verkrijgbaar tegen betaling iüOct. p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke j^ersó ct., met Geïllustreerd Zondagsblad. 8 cent. 9e Jaargang. VRIJDAG 17 MES 1918. Bureau: STEEKSCHUUR 15 - LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Wo. 2619 Postbus 6. Do Advertentieprijs, cedraagt van 15-rtgels fO.75 elke ïegol meer 15 ct. Ingezonden mededeelingen van 3—5 regels 11.50, elke regel meer 80 ct., met gratia bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Kleine Advertenliën, waarin betrekkingen \yordca aangeboden of gevraagd, buur en verhuur, koop en verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let. ï/a2rom stemmen cp de Katholieke lijst? Omdat het Katholiek program van actio sympahie moet hebben inzake wat zegt over one buitenlandse h .leid- jkfcalve de diepste princlpieele reden, jyom iedere Katholieke kiezer als zoo- gg verplacht is, te stemmen op de Katho- k lijst zijn er vele andere motieven, ons er toe dringen, met volle sympathie do aanstaande, reeds zeer nabije Twee- Kamorverkiezanigen ontze stom te geven j de Katholieke li jat enp ro p a- .nda te voeren., opdat ook andere, ^or principieel denkende Katholieken, ,ih o 1 i e k zullen stemmen. Hij willen van heden a/f iederen dag den ^rs gaan voorhouden de redenen, aarom te stemmen op de jth o 1 i e k o l ij s t, niet slechts plicht- is, maar ook in bot waarachtig iaag der geheele maatschappij! Rij zullen beginnen met enkel/3 punten I ons program van actio, gelijk dit jandag op de Bondsvergadering- te recht is vastgesteld, naai- v-cen te tngen. Hoofdstuk I van dit program is: B u ï- mlandsche Zaken. Rij hebben dit hoofdstuk elders in dit nog eens afgedrukt. Lees het daar over. Kan dit, moet dit geen in- auning, sympathie, ja, n th o u s i- ime wekken? Daar wordt in onzen tijd zooveel ge leund met het woord ..democratie", licht uit deze programpunten niet a ware, een gezonde, een heilrijke moe ra tie? „Geen geheime rdragen". „Meer invloed der volks- rtegenwoordiig-ing op het beheer der bui- olandsche betrekkingen". Geen oor- ige n, om internationale geschillen te feahten, maar instelling van scheids rechten. Ziehier -- wat batreft het itenlandsch beleid, het program van ie der Katholieke Staatspartij in de Bende reg-eeringsperiode. Zeggen wij te veel, overdrijven wij een Üeknop, wanneer w'j beweren, dat zulk actie is in het waarachtig belang der |«le maatschappij? Retail dan Katholieken, mannen en uwen, alléén needs deize reden is vol- ade om met alle kracht te ijveren, een igioot mogelijk aantal Katholieke man- af te vaardigen! island in het Westen: in afwachting i het nieuwe Duitsche offensief op Bei. -- Een onuitgesproken rede van rf Courtney voor den vrede. Mili- rt entente tusschen Japan en China. Overzicht. bg steeds, verkeerend in de oimstandig- dateraan het Westfront nieuwe bedrijvigheid is veroonzaakt, wachten de Geallieerden het tegen 20 voorspelde herhaalde Duitsche offen- dat zooals beloofd den, aanval 21 Maart zal evenaren, ïttemin beschouwen de Geallieerden inidige krijgsverrichtingen nog niet als inleiding, maar hoogstens als de voor- jters van dit bffensief. Onder de facto- welke voor het al dan niet slagen van een grooten aanval beslissend zijn, Sevan de artillerie natuurlijk een der ig.'ijKste. Deze heeft in het groote een afzonderlijk program dat de «peeringen, de aanwijzing der opstel- jjterreinen van de groepen en de ver slende opdrachten omvat. 'tgenover het te verbreken front staan poepen der aanvalsartillérie. Om ech- de vijandelijke aansluitende frontdee- le verlammen, zoodat de zich daar he lende artillerie en infanterie het aan een hoofdpunt geen of slechts gerin- ^eun verleenen kunnen, is aan afzon de groepen, eveneens zijwaarts van '^ge^aanv^sfrmiL^^t^^^pgedr^ gen, de tegenover haar gelegen vijandelij ke linies door vuur, gas en ook door kunïit- imatigen nevel af te sluiten. Deze zijwaartsche groepen houden de vijandelijke flanken in toom en bescher men de flanken van den opmarsch der eigen infanterie. Tegen de vijandelijke flankgebieden wordt van de werkzaamste gassen gebruik gemaakt terwijl men op het eigenlijke aanvalsfront meestal slechts de bedwelmende en slijmvlies-prikkelende aanwendt. Het nevelgordijn verspert voor het naburige front het uitzicht op het hoofdslagveld en belemmert eventueele on- d-'rsteuningsacties. De vuurvoorbereidiinig van (het eigenlijke doorbraak-geschut, tusschen welks afzon derlijke groepen de rollen nauwkeurig verdeeld eijrn, omvat de ganschie breedte cn diepte van het vijandelijk front. De infan- terie-linies alleen zijn reeds verscheiden K. M. diep. Dan volgen de artillerie-stel lingen, en ook de achterwaartsche zone der toegangswegen imoet in aanmerking genomen worden. Het vuur strekt zich deitialve u/iit over een diepte van minstens acht tol tien kilometer. Over de betrekkingen tus schen China en .Japan worden wij al even vaag en onvolledig ingelicht als omtrent de gebeurtenissen in de Ver. Sta ten. Een telegram v4n de „Times" uit Tokio toont, dat de Chineezen daar nogal zenuw achtig waren over de Chineesch-Japaniache overeenkomst. De minister van buitenland- sche zaken publiceerde een memorandum, waarin het opnieuw officieel heet, dat de militaire overeenkomst tusschen beide lan den slechts ten doel heeft den vrede in het Verre Oosten en de integriteit van China tegen de. toenemende Duitsche be dreiging, in het bijzonder in Siberië. De overige bijzonderheden kunnen niet worden medegedeeld in verband met de noodige geheimhouding der militaire ope ralies. Of de Chineezen thans gerust zijn, vertelt „Times" noch „Reuter". Duitschland. Beperking van de 9igarenindu3trie. ■Naar de Dutiteche pers meldt, zullen de voorraden tabak, tengevolge van-dep ge ringen aanvoer uit 'Nederland, binnc-n niet al te langen tijd uitgeput raken. Langer dan tot November «-trekken zij echter zeer zeker niet. Tegen dat tijdstip za.l ook de voorraad inlandscihe tabak verbruikt zijn. De Dui tec hie bladen stellen daarom een be perking van de sigaren-industrie in uit zicht. De sigaretten-ind.il >trle staat er beter voor; de daarvoor benoodigde grondstof is nog in vrij ruimen voorraad aanwezig. Oostenrijk-Hongarije. De brief van Keizer Karei. In het Hongaarsche parlement werd de minister-president geïnterpelleerd over den nieuwen Tweebond en den brief van kei zer Karl. Omtrent het laatste punt konden _de verklaringen van den premier geen al- gemeene bevrediging verwekken. Frankrijk. Proces tegen de „Bonnet Rouge". Er is weer een schandaal-proces aan hangig geweest, waaruit blijkt, hoe ver dorven in sommige kringen de samenle ving daar is. Toen de oorlog begon, werd te Parijs een onbeduidend iblaadje uitgegeven, waar van de naam „Bonnet Rouge" (de Roode Muts) aanduidt de richting, waarin het etuurde. Het was een heftig-vooruitstre- vend krantje, dat al spoedig na het uit breken van den werëldkrijg de aandacht tot zich trok door zijn felle antimilitairis- ■tische artikelen. En nu ongeveer een jaar geleden kwam het uit, dat het met Duit sche agenten in verbinding heeft gestaan en groote soimmqji Duitsch geld dankbaar heeft aanvaard, als aanmoediging tot en als belooning voor het schrijven van arti kelen, w-elke de volledige "demoralisatie van het Fransche leger beoogden. Kan men .zich schandelijker heulen met-den vij and van zijn eigen vaderland denken? Alle medewerkers van dit vieze blaadje zijn intusschen in de gevangenis terecht gekomen. De leider, Aimereyda, heeft het daar niet lang uitgehouden en vond er op geheimzinnige wijze zijn einde. De overige medeplichtigen hebben te Parijs terecht gestaan. Meerdere dagen hield dit weerzinwek kende proces de op sensatie beluste Parij- zenaars bozig. De openbare aanklager, Mornet, heeft Duval aangewezen als den hoofdagent in het coimplot. Tegen dezen eischte hij de doodstraf. De Fransche krijgsraad heeft nadien uitspraak gedaan in deze zaak. De hoofd- beklaagde Duval werd ter dood veroordeeld cin de overigen, met uitzondering van Le- meyrie, die duizend francs boete kreeg, tot gevangenisstraf en dwangarbeid voor den duur van twee tot tien jaar. ->1 Engeland. Uit het Lagerhuis. in het Lagerhuis heeft Runciman vra gen gesteld in verband met den brief van keizer Karl. Balfour antwoordde hem, dat de brief ter kennis van den Franschen premier en den Franschen president was gebracht onder voorwaarde, dat alleen de Engelsche koning en Lloyd George ervan verwittigd zouden worden. Balfour ontkende, dat de besprekingen zouden zijn afgesprongen, omdat Frankrijk niet alleen Elzas-Lotharingen eischte, maar ook herstel van de grens van 1814, of zelfs van 1790. Zoover strekten Frankrijks venschen zich niet uit. EEN ONUITGESPROKEN REDE VOOR DEN VREDE. Een eigenaardig document is de rede, welke Lord Courney eergisteren in vredes- debat uitgesproken zou hebben, indien hij er bij tegenwoordig had kunnen zijn. Nu doet die onuitgesproken rede, na het plot- isclinge overlijden van den staatsman, aan ais een politiek testament. Lord Courtney stelt zich evenals Lord Lansdowne op het standpunt, dat de wa- pend geen beslissing zullen brengen en dat, ten einde het bloedvergieten niet nut teloos tot in het oneindige voort te zetten, er gesproken dient te worden. „Geen der partijen kan overweldigd: woeden", sciiriii hij. Ook Berlijn is voor ons onbereikbaar. Moeten wij niet toegeven, wat we allemaal in ons binnenst voelen, dat noch het gebrek in Duitschland, noch de groeiende Ameri- 'kaansche hulp baar toppunt Bullen berei ken in het terugwerpen der Duitschers naar den Rijri?" Die vraag kan men niet ontwijken, meent Lord Courtney en gaat het daarom aan, om elke toenadering als onoprecht, elk aanbod als een valstrik t,e beschouwen? Schrijver gelooft, dat de onderhandsche vredesaanbiedingen niet wijs door de ver antwoordelijke personen behandeld zijn en raadt de Engelsche regeeci-Tgataan cm van de eerste zich weer voordoende gelegen heid een beter gebruik te maken. Dit verwijt aan de Engelsche regeering is te merkwaardiger, daar immers in het Fransche commissioneele onderzoek van den keizerlijken brief gebleken moet zijn, dat Lloyd George in 1Q^7 wel degelijk ge neigd. was om op het vredesaanbod in te gaan, doch zich ten slotte door de Fran sche en Italiaansche regeeringen liet om praten. Lord Courtney gelooft, dat de bewering, als zou Duitschland niet bereid zijn tot een rechtvaardigen vrede door verzoening, on gerijmd is, daar Engeland er evenmin van zou willen hooren. En hij maakt dan een vergelijking tusschen Duitschland en En geland en komt tot de slotsom, dat in bei de landen de overeenkomstige klassen, factoren en stroamingen een groote gelij kenis vertoon en „De sociaal-democraten en once arbei derspartij, de nationaal-liberalen en onze liberale imperialisten, de jonkers en onze stijfkoppige pachters van een traditie van zegevierende heerschappij, zij zijn volko men pendanten. Daarom is het tijd voor de wijze mannen uit alle klassen, die een geweten hebben, om op te staan en ons uit de veldslagen en den oorlog, die niet sterven wil, te leiden naar het hart der menschen, de toekomst." Zoo eindigt, de onuitgesproken rede, het politieke testament van den grooten, ruim- denkenden staatsman, aldus het „Vad.", dat in dezen tijd, vooral ook na den brief van LarisdeWno, van zoo groot belang iA Rusland. Spoorweg in be&'agi genomen. De Russen hebben den spoorweg naar Petmgrad oip Finsch gebied in boslag ge nomen, daarentegen de vestingen aan zee hij Wiborg ontruimd. Duikbooten vern*etif&f. Bij dé nadering der Duitsche strijdkrach ten in Finland hebben de Russen de in de Finsche havens Hujö en Helsiingfor3 aan wezige Brilsche en Amerikaansche duik booten vernietigd. De Boisjewiki en anarchisten. De „Norddeutsche Allgemeine Zeitung" spreekt tegen, dat er te Moscou gevech ten tusschen Boisjewiki en anarchisten hebben plaats gehad. Oekrajina. Staat van beleg in Odessa. Naar uit Weenen wordt geimeld, heeft de gouverneur-commandant in overleg met de Oostenrijksch-Hongaarsche autoriteiten den staat van beleg afgekondigd voor het ge heels gouvernement' Odessa. De Oosten- rijksche troepen zullen, indien dit ver langd wordt, aan de plaatselijke^autoritei- ten steun verleenen. Finland. De toestand. Naar de „Berl. Tid." uit Helsingfors ver neemt, hebben de Russische autoriteiten beslag gelegd op den Finschen spoorweg van Volkeastade naar Petersburg, waar na het Finsche spoorwegpersoneel naar Finland vluchtte. De Finsche vestingen aan de Finsche Golf ten O. van Wiborg, uullen door de Russen ontruimd worden. De nederlaag dor Roode Garde. „Hufudstadsbladet" te Helsingfors ver neemt uit Petrograd, dat de leiders der Roode Garde de bolsjewiki-regeering ver- zocliter tusschen beide te treden, ten ein de gunstige vredesvoorwaarden te bedin gen. Te Moskou verklaarde men evenwel niets anders te kunnen doen, dan asyl ver leenen. Zelfs gaf men te verstaan, dat de Roode Garde de wapens moest neerleggen, indien de Finsche regeering niet bereid was tot concessies. Volgens een bericht aan „Svenska Dag- bladet" ontruimen de Russen de vesting Ino. Zwitserland. Betooging van Elzas-Lotharingen. De vertegenwoordigers van alle Elzas- Lotharingsche groepen in Zwitserland hebben een motie aangenomen, waarin zij zich eenstemimig vóór de hereeniging met Frankrijk uitspraken. Japan. Een militaire entente met China. De berichten over de aanstaande Chi- neesch-Japansche overeenkomst heeft on der- de Chineesche studenten alhier, seint Reuter uit Tokio, opgewondenheid ver wekt. De Japansche autoriteiten hebben den studenten aangeraden niet naar China terug te keeren en de hoofden van de tien ChinèSsche scholen waren bij de ministers van onderwijs en buitenlandsche zaken op bezoek toen Gobo een memorandum be kend maakte, waarin wordt gezegd, dat de milila!re entente, welke thans tusschen Japan en China wordt besproken, hoofd- eakeiijk ten doel heeft het handhaven van den vrede en de onschendbaarheid van China tegenover de naderende Duitsche bedreiging, vooral in Siberië. De minister verklaarde verder, dat de z.g. entente geen andere voorwaarden kan beva'.ten dan de bovengenoemde, welke hij met 't oog op de tioekomstigie militaire ope raties tegen den vijand, niet verder kon bespreken. Een optimistische voorspelling betreffende onze voedselvoorziening. Het Persbureau Vaz Dias meldt: Ben .bij uitstek bevoegd deskundige op landbouwgebied, gevraagd naar de vooruitzichten van onzo voedselvoorzie ning, heeft als zijn meening te kennen gegeven, dat de perspectieven voor den aanstaanden winter veel en veel gunstig gor zijn, dan voor den winter 1917—'18, mits geen ai te groote misslagen wordea gcmaakL Duizenden telen nu op grooter of kleiner stukjes grond booneu en aard appelen. Zoo werd. in Noord- cn Zuid^ Holland alleen reeds 2000 bunders meer* dan het vorige jaar me-t bruine boonert- beplant. Ditzelfde geldt natuurlijk ia meerdere of mindere mate voor de an dere provincies, zoodat, indien alles mee lpopt, de opbrengst van bruine boonen belangrijk grooter zal zijn dan ooit llefe^ geval was. En wat den te verwachten^ aardappeloogst betreft, ook hier zijn do;: vooruitzichten zeer gunstig. Alleen ec moet Ivoor worden gewaakt, dat niet, zooals in 1917 het geval was, de boeren de klei-eigenheimers en borgers, dus de winteraardappelen, als vroege aardap pelen rooien en uitvoeren. Verleden jaar is dit op groote schaal gedaan, zoodat een goed: deel der winteraardappelen de grens overging. Ons land teelt ongeveer 50 millioen H.L. aardappelén; voor den Nederland- schen consument is 20 millioen II.L. noodig, de aardappelmeelfabrieken ver bruiken 15 a 10 millioen H.L., zoodat bij een behoorlijke regeling het niet behoeft ^cor te komen, dat er een tekort aan aardappelen is. Do minister van Landbouw heeft in October 1917 door zijn verbod van hot vervoeren van aardappelen een groote fout begaan. Zij, "die gewoon waren '•s winters aardappelen op te doen, wa ren daartoe nu niet in de gelegenheid e.i de boeren veerden het vee met beste klei-aardappelen en lieten'het volk da veenaardappelen eten. Van deskundige zijde is den minister van Landbouw nu een regeling voorgelegd om ëen derge lijke herhaling te voorkomen. Ook wat do vleeschvoorziening betreft was onze deskundige zeer optimistisch gestemd. Het afslachten van een half millioen runderen van November 1917 tol Maart 1918 heeft den veestapel niet in gevaar gebracht. De Nederlandsche veestapel was veel to groot^voor ons land. Dit hinderde in normale tijden niet, maar nu do aanvoer van veevoeder stilstaat, kon zonder bezwaar tot af slachten van een deel van 't vee worden overgegaan. Langs dezen weg is nu be reikt, dat do Nederland-sche bodem zon der bij voedering van '.krachlvoeder ia staat is het vee te voeden en tegen Au gustus zal er weer een behoorlijk quan tum vlecsch cn vet zijn. Dan kan er ook sprake zijn van een behoorlijke distri butie van vleesch en moet er streng voor worden gewaakt, dat niet weer een siel- sctlooze afslachting plaats heeft, Ook voor de zuivelproductie zijn de omstandigheden niet ongunstig, en aan gezien tarwe en rogge in groote male zijn uitgezaaid, kunnen de Nederlanders zonder groote vrees den komenden win-< icr tegemoet zien. De inbeslagnemingen. De iheeir B. J. Gonritson heeft, naar do ,,Ned." aneldt, aan d,en minister van Lajid- bouw de voOjglende vragen gesteld: „In de meuiwdbloden wordt 'telkens mel ding gemaakt van ernstig verziet, ja zelfs van sabotage van die zijde der landbou wende bevolking, tengevolge van on tactvol oipf roden bij inbeslagneming. 1. Ia don minister bekien-d, in hoeverre deze berichten joist zijn en van hoe gtroo- ten .omvang dit onverantwoordelijk reögee- ren op regeeri ngsma a t rege !e n is gieweest? 2. Ach't de minister voortwoekeren van dit kwaad niet uitermate bedenkelijk, ook met het oog op die voedselvoorziening? 3. Ia de minister bereid maatregelen te nemen, waardoor bij inbeslagneming een ontactvol optreden, dat bij sommigen lot zulke betreurenswaardige excessen blijkt te prikkelen, worde voorkomen?" Grondstoffen voor brood zullen worden aangevoerd. Van de Amerikaansche Regeering is do toezegging verkregen dat het stoomschip „Nieuw-Amsterdam" na aankomst in de Vereenigde Staten weder naar Nederland zal mogen terugkeeren met een lading) grondstoffen voor broodbereiding. De vetnood. Naar de „Tel." meedeelt, komen er thans geen grondstoffen voor de Neder- FEUILLETON. toe vertrouwd Bruno ook 'was met het rtter en de wijze van handelen der [■toeren, had hij toch op het oogenbli'k het noodige geduld en opgewonden hij uit: mij om Godswil, Jozef, of grij mij gftld wilt leernen; ja o-f neen." Hoer schudde het hoofd en zeide toen I langzaam: Eerst moet gij mi} zeggen, waarvoor gaj ?eld nodig hebt, anders doe ik het ze niet." tono beet zich boos op de lippen en boordde eerst na een lange pauze: 'Heb het niet voor imij-«zelf noodigi." tot \veet-*ik wel", hernam Uphoff, „cn daarom wil ik weten, voor wien gij «enen wilt." •*n Bruno zweeg, voegde hij er bij: -s het weLLLdic voor dien kalen baron?" ,en- niet voor hem", antwoordde" zijn «Moeder kortaf. «iet voor den kalen potentaat? Voor 'dan? Ja, zeggen moet g.e het, dokter. Ik geef het geld niet, zonder te weten, wat gij er mee wilt beginnen." „En als ik het je zeg, geeft gij het mij dan?" „Kalm aan, man, dat staat nog te be zien. Ik- zeg je, -ik wil mijn geld niet met gesloten oogen weggooien." „Gij zijt zeer wantrouwend tegen mij, Jozef." „Hoe kunt gij vertrouwen van mij ver langen, indien gij /mij geen vertrouwen toont?" „Gij hebt oogenscliijnlijk gelijk. Maar mijn gebrek aan openhartigheid komt daar vandaan, dat de tzaak mij niet alleen aangaat. Maar indien gij erop staat, moet. ik spreken. Beloof mij echter, de zaak te genover iedereen geheim te houden, ook voor je vrouw en je moeder." „Ik zal zwijgen als een doode. Hier heb je mijn hand erop." „Welnu dan, juffrouw von Prahwe heeft het geld noodig, om een groot ongeluk te voorkomen." De hoer splitste zijn mond tot een zacht gefluit en liet .zijn hoofd langzaam op cn neer gaan, doch sprak geen woord. „Nu, Jozef, waarom antwoordt gij mij niet?" .vroeg Bruno ongeduldig. „Ja", zei Uphoff langhaam, terwijl hij strak voor zich uitkeek, „dat is een rare zaak. Gij wilt mij zand dn de oogen strooien." „Jozef?" riep Bruno booA „Nu, dokter, is dat dan niet zoo? Gij zegt mij, dat het niet voor den baron is en nu is het voor zijn dochter. Is dat dan niet hetzelfde?" „Neen, Jozef, dat is niet eender. Ik ge loof, dat noch gij, noch ik, veel met den baron op hebben, terwijl wij de goede juf frouw toch zeker onze achting niet kun nen ontzeggen." „Ja, wat dat éangaat, hebt gij gelijk. Ik heb respect voor de freule, ze is een brave dame. Maar wat geldzaken betreft De boer hield op en schudde bedenkelijk met het hoofd. „Dat wilde ik juist zeggen, toen gij mij in de rede vielt. Baron Prahwe is een ver armde adellijke heer, wien men niet graag leent. Zijn dochter daarentegen heeft een onmetelijk rijken grootvader, wiens eenige erfgename zij is." „Men eegt dat, ja, blaar is dat ook zoo?" „Gij kunt je daarop verlaten." „Maar waarom geeft hij dan haar niet dat beetje geld?" „Wijl het voor haar halven broeder is en de oude heer moet van dien jongen niets hebben." „Dan zal dip jongen zeker niet veel bij zonders zijn." „Hij is, zooals gij zegt., hij deugt nietL Maar het is terwille van haar eigen eer, dat de juffrouw de schuld wil betalen. Hij heeft door zijn dwaasheden een harer bloedverwanten in nood gebracht en haar rust hangt ër van a<, of het haar gelukt, hem te helpen." „Het is braaf van haar, maar kan zij mij een onderpand geven? Is cij meerder- jarig?" „Ik geloof, dat«gecn van beide het ge val is, maar ik wil voor haar borg zijn." „Gij?f\ vroegi de boer verwonderd er< eenigsziris spottend. „Gij hebt zelf niets." „Niets dan mijn vlijt en mijn verstand", antwoordde Bruno met eenige verlegen heid. „Had ik de middelen om de juf frouw te helpen, ik zou aan iemand an ders deze eer overlaten. Daar ik echter arm ben, bid ik je, op mij en op God te vertrouwen. Want God zal, naar ik hoop, mijn leven zoo lang sparen, dat ik je de schuld zal hebben afbetaald. Ik cal het paard nu niet koopen en zoo zal ik met Paschen reeds in staat zijn, je 150 tlialer af te betaleii." Uphoff boog -zich tot den jongeman over en legde zijn breede hand. met zachten druk op diens schouder. „Bruno^', vroeg hij op zachten toon^ „herinnert gij je nog den avond, dat Kunz' met den gebroken wagen in het zwarte veen kwam?" „Ja, het was toenmaals, toen de oude Jan Peerebloem ons vertelde van de spookgeschiedenis van Lucas Everdink. Maar hoe komt gij daar nu-op?" „Toenmaals hebben wij beiden, gij eni ik, mijn broeder, beloofd, elkaar ons le ven lang lief te hebben als echte broeders e>n elkaar bij te staan in nood en dood. Gij hebt woord gehouden. Zonder je ver standige en goede woorden zouden mijn oude lui bet nooit hebben toegegeven, dat ik mijn Katharina getrouwd zou hebben, wijl' de arme ziel geen bruidschat kon meebrengen, en toen in den vorigen zomer do kleine kinderen in HassJe'.o en in Ran- stetten en in het geheele veen aan de booze keeLziekte als vliegen wegstierven, hebt gij dag en nacht aan de wieg van mijn Johan gezeten. Zonder u lag de arme jongen reeds lang bij de andere kleinen op het kerkhof. Denk niet, Bruno, dat ik tzooieta vergeet. (Wordt vervolgd.l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1918 | | pagina 1