©eSeietacJie (Sou/tonf
BUITENLAND.
De Oorlog.
[blad versch^nt eiken dag, uitgez. Zon- en lreestd.
nc Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
Leiden 13 ct. p. week, f 1.70 p. kwartaal; bij
agenten 14 ct. p. week, fl.Sö p. kwartaal. Franco
f 2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags-
is voor de Abonné's vejKrijgbaar tegen betaling
20ct. p.kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
jmers 5 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
Se Jaargang. VR3JDAG 10 MEI 1918.
Bureau: STEENSCHUUR 15 - LEIDEN. Inlerc. Telefoon 935.
No. 2613
Postbus 6.
De Advertentieprijs bedraagt van 15 regels f0.75
elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden mededeelingen van
15 regels f 1.50, elke regel meer 30 ct.. met grati*^
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let.
Droef gedoe.
i'jj (hebben reeds meer gewezen op de
ue propaganda, welke te Leiden wordt
oerd voor de Godloochenaars-vereeni-
,De Dageraad",
fieze, schunnige spotschrifteh worden
langs de huizen beaorgd.
laar gisteren was het nog erger.
Pen Katholieken, die in de blij-godsdien-
;e stemming van het Hemelvaartsfeest
'kerk verlieten, werd vlak bij den uit-
pr; een circulaire in de hand gestopt,
dwaze beschuldigingen tegen den
Isdienst.
Ergerlijk is deze wijze van propagee-
ergerlijk is de bedoeling ervan,
ewel de gevolgen wel vrij onschuldig
n wezen! 't Moeten todh al héél dom-
wanhopig-opperviakkige menschen
die cich door dergelijke banaliteiten,
j,.v. op het gisteren aan de kerken ver-
ide strooibiljet, van de wijs zouden la-
brengen, zouden laten schokken in
1 overtuiging!
[aar ondanks dit, afschuwwekkend is
duistere bedrijf van degenen, die «net
grijnslach op het gelaat zóó althans
rd ons gisteren zulk een vod in de han-
geduwd de onvoldaanheid en onte-
denheid van eigen arm zieleleven en
ntwikkeld geestervermogen in anderen
len overstorten.
)p den (blijden morgen van hot ziel-ver
leed Christelijk feest den Hemel-
:lsdag was bet wel, voor 'n oogen-
altihans, néérdrukkend, door tzulk een
Uoochenaars-propaganda, bij het veria
van het kerkgebuw, te worden over-
!en!
laren we er op voorbereid geweest, we
Iden het vod, zonder het in te zien. ver-
eurd nu kon dit eerst geschieden na-
we ons over den banaal-dommen in-
ldhadden geërgerdm e d e 1 ij d e n,
medelijden voelend met degenen, die
iets kunnen me,enen, kunnen
inemen als bezwaar tegen den Gods-
ir bedrijvigheid in het Westen. -- In
irajina bezetten de Duitschers Rostof.
Karkoek in Mesopotamie door de
ilschen genomen, - Een motu-proprio
Z.H. den Paus. -- Engeland wil geen
It door onderhandeling. De ver-
htmaking van Lloyd George. - Het
leesverdrag van Boekarest.
Overzicht.
p h e t W e s t e 1 ij k front is de
id weer levendiger geworden tusschen
ten en Bailleui. Vooral bij Kenxmel en
irmezee'e i3 gevochten en wisselden
vallen en tegenaanvallen elkander af.
de partijen vermelden zware verliezen
den tegenstander.
ehalve bij Vooranozeele hebben de Duit-
ïrs ook een aanval ondernomen op de
iingen der Fransche en Britsche troe-
in den sector van la Clytte. Aanvan-
jk slaagden zij erin zich in de voorste,
e te nestelen, maar 's avonds wisten
geallieerden de positie te herstellen,
s konden de Franschen hun linie een
lig vooruitbrengen, aldus het Reuter-
cht.
et Parijsche nachtbericht meldt nog,
aan weerszijden de artillerie-bedrijvig-
1 hevig was op het front van Hailles en
itdidier.
an de bedrijvigheid der DuitscJhe legers
het Oosten, waarvan de „Vor-
:s" gewaagde, maakt ook het Duitsche
bericht melding. Rostof is bezet en de
l&he troepen zijn tot aan den mond
de Don doorgedrongen. Weldra zullen
arhandelingei» .aangeknoopt worden om
grenslijn vast te stellen tusschen het
ttte en het Russische gebied,
n Mesopotaroië zijn Engelsche
pen Karkoek binnengerukt, zonder te-
stand te ontmoeten. De Turken, die op
jLesser Zab-rivicr temgi.rak.ken, lieten
manschappen in heit hospitaal van de
1 achter en lieten *>oik 3 (beschadigde
g'tuigen in den steek. Er zijn zware
ma gevallen.
De tekst van het vredesverdrag
van Boekarest heeft niet lang op
zich laten wachten. Toch maakt het lange
document ons niet veel wijzer, althans be
vat het niets, wat we niet reeds wisten en
geeft het evfhimin inlichtingen omtrent de
vraagstukken, waarover we gaarne iets
naders vernomen hadden.
Die waren: hoe groot is het gebied, dat
aan de Donaumonarchie wordt afgestaan?
Hoe wordt de afstand van de Dobroedsja
ten opzichte van Bulgarije's rechten daar
op geregeld? Hoe denken de Centralen over
de vereeniging van Roemenië met Bessara-
bië? Hoe luiden de economische overeen
komsten en' wanneer zal Roemenië ont
ruimd worden? We vernemen daaromtrent
weinig of niets.
De landstreken, welke aan de Donau-
monairohie ikomen, hoe de nieuwe grens zal
loopen, wordt zelfs in hoofdpunten niet
meegedeeld. De Dobroedsja komt ten deele
aan Bulgarije, ten deele aan de Centralen.
Bulgarije krijgt het stuk, wat Roemenië
het in 1913 heeft afgenomen. De Centralen
de rest. De Donau vormt de grens en Roe
menië zal den handelsweg over Cernavo-
daConstanza blijven behouden, d. w, z.
deelen miet de Centralen.
Over de vereeniging van Roemenië en
Bessarabië geen woord. Over de economi
sche verdragen wordt even vluchtig mee
gedeeld, dial "ze gesloten zijn en de bezet
tende troepen zullen op een nader overeen
te komen tijdstip worden teruggeroepen.
Hieruit zou men mogen opmaken, dat
Bulgarije's rechten in de Dobroedsja na
der irnet Bulgarije geregeld zullen worden
en derhalve niet in het vredesverdrag met
Roemenië aangegeven staan, terwijl mo
gelijk de vereeniging van Roemenië met
Bessarabië alij een ^uiiver Roemeenscfhe
aangelegenheid wordt behandeld.
Waar echter andere zuiver binnenland-
sefhe aangelegenheden van Roemenië, zoo
als staatsburgerschap, schoolwezen en
godsdienst wèl bij liet vredesverdrag uit-'
voerig geregeld worden, zou men ook om
trent Bessarabië iets naders mogen ver
wachten, te meer daar toch een dergelijke
vereeniging in de eerste plaats door de
aangrenzende Donauimonarchie erkend of
van de hand gewezen zou moeten worden.
De scheepvaart op den Donau wordt zeer
uitvoerig geregeld, evenals de demobilisa
tie. Trots den uitvoerigen tekst, hoe be
langwekkend hij in zijn bijzonderheden
ook moge .zijn, vernemen wij dus buiten
gemeen weinig omtrent de groote politieke
vraagstukken, die bij dit vredesverdrag
op den voorgrond traden.
0p Zee.
Mijnenveger vergaan.
De Britsche Admiraliteit maakt bekend,
dat een mijnenveger op een mijn geloopen
en gezonken is. Drie officieren en 23 nuan
werden gedood.
Sardinië gebombardeerd.
Een Duitsche duikboot iheefb Carloforte
op Sardinië gebombardeerd.
Duikboot tot zinken gebracht.
Tijdens een gevecht tusschen een Arae-
rikaansch koopvaardijschip en een duik
boot is laatstgenoemd vaartuig, volgens
een bericht uit Washington, tot zinken
gebracht.
Het handelsverkeer met Finland.
Het eerste koopvaardijschip uit Finland,
onder Finsche vlag, is te Lübeck binnen-
geloopen, om een lading voor Finland in
te nemen.
Duitsehland.
Terechtgesteld.
Twee zangeressen Josephine Alvarez en
Victorine Faucher zijn te Nantes als spion
nen doodgeschoten. Zij zouden met Fran
sche soldaten relaties hebben onderhouden
amet het doel om te spionneeren.
Oostenrijk-Hongarije.
Toevoeging van Bosnië en Herzegowina
bij Hongarije?
Naar bericht wordt, weet het Hongaar-
sche blad ,,Az Est" mede te deelen, dat de
benoeming van dr. Wekerle tot minister
president een bijzondere sensatie met zich
cal brengen. Er zou sprake zijn van toe
voeging van Bosnië en Herzegowina bij
Hongarije en misschien ook van Dalmatië,
teneinde Hongarije gunstig te stemmen
voor Oostenrijk's Polen-politiek. Deze toe
voeging van Bosnië en Herzegowina zal
vermoedelijk niet officieel bekend worden
gemaakt. Wel echter wordt verwacht, dat
Wekerle er. in zijn politieke club over zal
spreken.
Ook de „Lokal Anzeiger" ontvangt een
soortgelijk bericht van haar Berlijnschen
correspondent, waarbij nog wordt medege
deeld, dat Wekerle met koninklijke mach
tiging dit besluit zal aankondigen. De ko
ning ig van plan voortaan ook langeren
tijd in de Hongaarsche hoofdstad te ver
toeven.
Frankrijk.
Wordt Y per en ontruimd?
Volgens 'het ,,Berl. Tageblatt" melden
de bladen te Genève, dat de „Echo de Pa
ris" het publiek voorbereidt op de ont
ruiming van Yperen. Het blad schrijft, dat
Yperen zeer slecht te verdedigen is en
meent, dat Foch en Haig wel' alle moge
lijkheden voor de verdediging of de ont
ruiming van Yperen nauwkeurig zullen
overwogen hebben.
Engeland.
Nog lar&er!
In een schrijven aan den Bond van Ko
perbewerkers en Mecaniciens verklaardde
Churchill, dat de oorlog gewonnen kan
worden, als allen nog dezen zomer weten
vol te houden, daar de hulp van Amerika,
die den strijd zal heslissen, alsdan in haar
geheelen omvang kan worden verleend.
Geerv vrede door onderhandeling.
In het Hoogerhuis heeft lord Curzon ver
klaard, dat de geallieerden steeds bereid
zijn geweest, oprecht gemeende vredesvoor
stellen in overweging te nemen. Verschil
lende voorstellen waren gedaan, doch deze
waren steeds óf door de (houding van den
vijand, óf door den aard dier voorstellen,
op /niets uitgeloopenTh an,3 een vrede door
onderhandeling te verkrijgen, ,is een onmo
gelijkheid, daar Duitschland's militaire
geest nog niet gebroken is.
De aanval op Lloyd George.
In het Lagembuis werd de brief van ge
neraal Maurice behandeld, waarin Lloyd
George beschuldigd werd onjuiste inlich
tingen over de sterkte van het Britsche le
ger xe hebben-verstrekt.
Asquith Lichtte eijn voorstel tot het in
stellen. van een parlementaire enquête
commissie toe en verklaarde, dat dit voor
stel geen votum van wantrouwen tegen
Lloyd George beteekende. In een redevoe
ring verdedigde de Engelsche preimder zoo
wel zichzelf als Bonar Law to *en de tegen
hen ingebrachte beschuldigh.g en lichtte
de redenen toe, die het keil; onmogelijk
maakten de motie van Asquith te aan
vaarden met het gevolg, dat deze motie
anet een meerderheid van 187 stemmen
verworpen werd.
Italië.
De brief van Kèizer Karei.
Naar de Romeinsche speciale correspon
dent van het „St. Galler Tagblatt" ver
neemt, zal de Italiaansche regeering ver
klaringen, afleggen ter rechtvaardiging ba
rer houding in de aangelegenheid van den
•brief van keizer Karei.
Er moeten belangrijke onthullingen te
wachten zijn.
T urkije.
Een oud-Turksch oorlogsschip herkregen.
Naar „Milli" uit goede bron verneemt,
is de „Medjidie", die in de Zwarte Zee
verongelukte, door de Russen gelicht en
had het schip een nieuwen naam gekregen.
Het schip werd bij de te Sebaslopol lig
gende vloot ingedeeld.
Roemenië.
De vrede van Boekarest.
De bod stand gekomen vrede bepaald, dat-
Roemenië de geheele Dobroedsja afstaat;
aan Oostenrijk-Hongarije moet grondge
bied worden toegekend langs de grens van
Zevenbergen; het recht op de Donaumon-
ding gaat voor Roemenië verloren; een
nieuwe Donau-commissie zal de Donau-
scheepvaart tot in bijzonderheden regelen;
Roemenië moet de kosten vergoeden, welke
de Centralen hebben gemaakt voor het
aanleggen van wegen, het herstellen, van
fabrieken e. d._ in het bezette gebied.
Alleen wordt het toegestaan, in Bessara
bië een bepaalde krijgsmacht op de been
te houden. Alle oorlogsmateriaal in het
Jand zelf wordt ond-er de hoede van het
bezettingsleger der Centralen gesteld.
Spanje.
De handelsvloot.
Volgens de bladen zal de regeering bin
nenkort de geheele handelsvloot in beslag
-nemen.
Van het Vaticaan.
De H. Stoel en het Oosten.
Naar de „Corrière d'Italia" bericht, zal
Mgr. Ratti, -die benoemd is tot pauselijk
zaakgelastigde voor Poïen en Oekrajina,
zijn izetel te Warschau vestigen.
Als het arbeictepjan van Mgr. Ratti noe
men de bladen te Rome het volgende: op
lossing van de Cholmerkwestie, voorberei
ding van zekere grensregelingen tusschen
Polen en Oekrajina, (bestudeering van de
verhouding der verschillende riten aldaar
en van het standpunt der Kerk ten op
zichte van de Russische orthodoxie en de
overgangsbeweging.
De Paus en de vrede.
Z. H. de Paus heeft het volgend rnotu
proprio uitgevaardigd:
Weldra zal het vierde jaar verloopen
zijn, sinds Wij, kort na het be-gin van het
Europeesche conflict, met huivering den
•last van het opperste pontificaat op Ons
namen. En al dien tijd is, als een woede,
de oorlog, in stee van te verminderen, toe
genomen; er werd geen oogenblik rust ge
gund aan ons vaderhart; dat Jijd.t bij het
zien van de verschrikkelijke rampen, wel
ke zich opstapelen.
En terwijl Wij deze tragische opeenvol
ging der gebeurtenissen volgden, hebben
Wij niet alleen de smart van allen meege-
voeld, z-oodait wij mat d.en H. Paulus zeggen
konden: Quis infirmatur et ego non infir-
rnor? quis scandalizatur et ego. non uror?
"(Wie is er zwak, dat ik niet zwak ben? Wie
wordt geërgerd, dat ik niet brande? doch
Wij hebben tevens, binnen de grenzen van
het mogelijke, niets nagelaten van hetgeen
het bewustzijn van Onzen AppstoJischen
plicht Ons voorschreef of de liefde van
Jezud Chris/tuis/ Ons ingaf.
En thans is de toestand, waarin Wij
Ons bevinden van dien aard, dat hij zeer
wel herinnert aan dien van. .den ouden
(koning .Tosaphat, die, toën 'hij met de meeat
nijpende moeilijkheden is kampen had, uit
riep: Heer, God onzer vaderen, Gij zijt de
God des hemels en de Heer van alle rijken
en volkeren. Kracht en macht zijn in Uwe
handen en niemand kan U weerstaan'. In
onze droefheid zullen wij tot U ons smeek
gebed richten en Gij zult ons V-erhoören en
ons redden. God, onze God, niet wetend
wat te doen, blijft ons niets anders over
dan op U onze oogen te vestigen.
Daarom zullen wij al onze nooden stel
len in de handen van God, Die de harten
der imensahen en den loop der gebeurtenis
sen beheerscht; van Hem alleen, Die straft,
om te genezen en te vergeven en ons zalig
te maken zullen wij het einde van dezen
verschrikkelijken geesel verwachten. Hij
iraoge door aan de ontredderde wereld Zijn
vrede te geven, izoo spoedig mogelijk het
rijk der liefde en rechtvaardigheid onder
de menschen herstellen.
Vóór alles echter moeten wij den toorn
van God, die door zoo groote en zoo uit
gebreide bedorvenheid beleedigd is, ver
zoenen.
Daartoe zal een nederig smeekgebed mits
met volharding en vertrouwen geslort,
veel bijdragen. Beter nog zullen wij de
Goddelijke barmhartigheid kunnen smee
tteen door het H. Sacraficie dea' Mie, waar
wij den Hemelschcn Vader Dengene opof
feren», die izioh zel'f voor onze redding len
offer bracht 'en ï>ie steeds leeft om voor
ons te bemiddelen.
Met recht schrijft dan ook de Kerk aan
{haar zielzorgers voor, op sommige dagen
de H. Mis op te dragen voor het christen
volk; op die dagen wil de Kerk, als een
medelijdende moeder, de Goddelijke barm
hartigheid afsmeefcen over de nooden ha-
rer kinderen.
Maar welke nood doet zich in onze da
gen dringender gevoelen, dan die ééne, die
alle anderen samenvat, de behoefte aan
rust en ware verbroedering der volkeren?
Het schijnt ons derhalve zeer gewenscht,
alle herders uit te noodigen, tegelijk met
0n9 op eénzelfden tijd het H. Misoffer op
te dragen en Wij verordenen daarom door
dit motu proprio, dat, den 29sten Juni, op
het feest van de Hèiligen Petrus en Pau
lus, de beschermers der christenheid, al-la
priesters, die verplicht zijn te lezen tot in
tentie van het volk, het Heilig Misoffer op
dragen overeenkomstig onzer bovenver
melde intentie.
Aan do andere priesters van beiderlei
clerus zij medegedeeld, dat zij een zeer
aangename daad zullen stellen, indien zij
op dien dag hun intentie met de Onze wil
len vereenigen. Zoo zal dan de geheele Ka
tholieke priesterschap, in vereeniging met!
den oppersten herder, op ieder altaar ter
wereld de Hostie van verzoening en liefde
opdragen om samen het Hart Gods geweld
aan te doen.
Des te grooter zal dan onze hoop zijn,
dat weldra het woord van David, dat do
verzuchting der volkeren is, bewaarheid
worden zal: De gerechtigheid en de vrede
hebben elkaar omhelsd.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
De heer Col ij n uit Londen
terug.
Wo-ems'dagavonxi ia de oud-minister van
oorlog, de heer H. COlijn, met het hospi-
taalschip „Sindoro" uit Engeland terug
gekeerd en dadelijk na aankomst aam do
Llioydkade te Rotterdam, naar Den Haag
vertrokken.
De hoer Co'lijn deelde desgevraagd mede,
diait hij, aLs directeur van de Baltaafechie
Pert.r0deum-Maat3chaip.pij, ter behartiging
van de belangen van de Koninklijke naar
Engeland is geweest.
Onze scheepvaart op
Amerika,
Men meldt, uit Rotterdam:
De „ZijilKjijlk" va.n de 'II o'. Ian d - Am erïka-
lijn is Woensdag geproviandeerd. Heden,
Vrijdag, neemt het stohip 800 tan bunker-
kolen in om morgen naar Amerika te ver
trekken.
Wij-konden geen IbeVestiging' krijgen van
de vraag, of dit eichip" is aangewezen om
gin an te halen voor de regeoring.
Nader vernemen wij, diat het juist id,
dia.t die „Zij'dijlk" uitvaart als een der sche
pen, die in ruil voor de drie schop en „Hol
land ie,", „Java'' en „Stella", welke mot
graan uit Amerika komen, den tiocht over
den Oceaan zullen maken.
Behalve do „Zijldijk" worden de „Hec
tor", van /de Kou.. Ned. Stoombootmaat
schappij, en d'e „Delfland", van den-Kon.
Hollandechen Lloyd,, in gereedheid, gc-
bradht.
Het ligt voor de hand, dat deze drie
schepen in convooi zullen varen. Men mag
du<3 die gevolgtrekking maken, dat er mob
DuitecMand en met. de Entente-lonidm
overeenkomsten getroffen zijn en dat dus
met onzen, graantoevoer een begin zal wor
den gemaakt. „Hbld."
De vLeosch- en vetdistributie.
•Naar wij vermennen, is biet iiiet geheel
onmogelijk, dart. de (bestaande distributie
regel in g van vleesch vervangen wordt doon>
een andere.
De minister moet dien voorzitter van dent
Nederlamdschon Slagershond beibben aan
gezocht, een nieuwe distributie-regeling
voor xileesch te ontwerpen.
De vet/distributie zou tusschen 1 en 15
Juni in werking treden.
Grof roggebrood.
De minister van Landbouw heeft be
paald, dat met ingang van 13 dezer de
prijs voor grof roggebrood verkrijgbaar op
R.-bons voor alle gemeenten in de provin
cie Limburg wordt vastgesteld op 15 cent
per K.G.
Vroege aardappelen.
De minister van Landbouw heeft be
paald: Art. I. Het vervoer van alle vroege
aardappelen oogst 1918 uit eenig deel eener
gemeente naar alle andere deelen des
Rijks, hetzij in of buiten die gemeente ge
legen, is verboden. Art. II. Ilet verbod in
het voorgaande artikel gesteld is niet van
toepassing op het vervoer van vroege aard
appelen gedekt door een vervoer-bewijs,
afgegeven door de Rijkscommissie van
Toeoaicht o.p de Aardappelenvereeniging.
Kaas.
Tiert bestuur der Kaasvereendging deelt
mede, van hert Rijkskantoor voor melk on
FEUILLETON.
het Zwarte Veen.
ich omwendend, wilde tzij de richting
r de hut van het zieke kind inslaan.
Bruno nam haar bij den arm en riep
h.
Dm Gods wil, luister naar mij! Indien
M pad nog eenige honderden schreden
'ölgt, kan u iets ontzettends overko
mt
ij spoken?" vroeg Eva, half ver-
^t, half gekrenkl
antwoordde daar niet op, imaar ver-
de nog steeds ppgewonden:
Men kan des winters d'e hut van Gra
s-echts langs verre omwegen bereiken,
gewone weg daarheen heeft namelijk
zeer poreus moeras tot ondergrond,
m den zcimer droeg is en hard schijnt,
r na de zware stortregens is de weg
zen zacht. Hij draagt niet eens het gie-
van een tienjarig kind. Toen ik een
v-'as, heeft dit imoeras een grooten,
en jongeman verslonden, die van een
'oft terugkeerend, in halve dronken-
van den weg verdwaald was ge
raakt. De buren hoorden het angjstgeschrei
doch toen zij den rand van het moeras
bereikten, was hij reeds in de diepte ver
dwenen. Nooit is hij meer gevonden."
„Gij hebt imij waarschijnlijk van een
verschrikkelijken dood gered, ik dank u",
zed Eva.
„De zaak heefti mij veel zorg gebaard.
Onze pastoor was op reis en juffrouw
Brunshausen lachte met mij, toen ik haar
verzocht, u te waarschuwen, wijl cij het
voor onmogelijk hield, dat u met dit regen
weer daarheen zou go&.n. Daarom diende
ik-mij voor eenige"dagen bij mevrouw de
barones aan, onder liet voorwendsel, naar
uw gezondheidf te infonmeeren. Ik deelde
haar mijn bezorgdheid mede. Zij nam ech
ter imijn waarschuwing zoo licht op, dat
mijn vrees nog meer toenam, en zooals ik
nu .zie, was imijn bezorgdheid niet. zonder
reden."
„Mijn grootmoeder kent geen vrees, wijl
zij nooit in een gevaar geweest is", ant
woordde het jonge meisje.
Voor Bruno verontschuldigde zij haar
grootmoeder, »maar bij zich zelve was zij
vast overtuigd, dat alleen onverschillig
heid voor haar de barones er toe gebracht
had, de waarschuwing van den dokter te
venz wij-gen.
„Nogmaals dank ik u hartelijk, mijn
heer", zei zij.
Reeds lag weer eenige hardheid in haar
toon ten iminste Bruno geloofde het.
Daarom nam (hij snel afscheid en sloeg den
weg in naar zijn zieke.
Eva keerde weer terug naar Ravens-
bruch en ging daarna over den rijweg, die
naar Hasselo leidde.
Zij had het hoofd licht gebogen en
scheen in diep en droevig gepeins verzon
ken. Zij bemerkte in het begin niet, dat de
regen weer begon en eerst toen hij stevig]
neerstroomde, stak zij werktuigelijk haar
paraplu op.
Zij dacht na over Bruno's houding te
genover haar, imaar zonder dat zij haar
eigen houding] tegenover hem daarmee
vergeleek. Zoo kwam zij tot onaangename
gevolgtrekkingen; ieder spoor van vroo-
lijkhcid en zachtheid week uit baar ge
laat, dat nu harde trekken aannam. Ein
delijk bleef ze staan, en het' oog somber
naar de straat gericht, waar het huis van
dokter Kadenberg lag, fluisterde zij:
„Het is zijn trots, zijn koude burgertrots!
Hij kan «ijn verachting tegen de ellendige,
anm, geworden adellijken niet verbergen!...
O, indien ik slechts dien éénen dag in mijn
leven kon uitboeten, dien dag, dat ik
met hem naar Steinort ging en op zoo ver
trouwelijke wjjze imet hem verkeerde!
Dat ik te vertrouwelijk was, bemerkte ik
eerst tegen den avond aan de grootere
warmte van zijn toon. Van dat oogenblik
af helj_ ik fiem echter niet imeer het recht
gegeven, te denken, dat mij een toenade
ring zijnerzijds ooit welkom zou zijn-....
Wat hoeft' hij imij Aan zoo ijverig duide
lijk te maken, dat ieder aandeel aan mijn
persoonlijk welzijn en wee hem ontbreekt?
Waaromx moest hij coo scherp den nadruk
op leggen, dat slechts plicht, de eenvou
digste, algemeene menschenplicht hem
bewogen had, im.ij te waarschuwenWat
gelooft hij, dat ik van hem denk? Kon ik
het hem'bewijzen, dat ik niets, in het ge
heel niets van hem wil."
Indien toch wij imenschen de heftige
woorden, die wij in oogenblikken van
hartstocht en ontevredenheid uitstooten,
zorgvuldiger wilden overwegen! Maar al
te dikwijls betreuren we zo later.
Toen Eva op haar terugweg op een'igen
afstand de pachterswomiiiig voaribij ging,
begon het reeds donker te worden, maar in
den lichtschijn, die uit de halfgeopende
keukendeur naar buiten viel, was haar ge
stalte toch duidelijk te zien. Dc dienstbode
zag haar voorbijgaan, nam snel iets van
de tafel en snelde haar na.
„Hier freule", riep zij de jonge dame
toe,-,,is een brief voor u. De postbode heefti
hamj een kwartier geleden meegebracht.'*
Daarna keerde zij weer snel in huia
terug.
Eva had verheugd den brief genomen.
Zij geloofde, dat hij van haar grootvadeü
was en haastte zich, in haar kamer te ko
men, 01m den brief te lezen. -Toen zij hem
openbrak, zag zij, in" paats van het be
kende schrift van haar grootvader, vreemd,
schrift, en toen zij naar de onderteek en ing
keek, las zij:
„Uw toegenegen neef Gebhard Schwand-*
heim".
„Daar is of daar was ten rminste Ever-
{hard", mompelde het meisje verbleekend
en verdiepte zich daarna in den noodlot-»,
tigen brief.
Gebhard Schwandheiimi gaf eijn nicht ir*
een 'langen, eenigszins onsamenhangender
brief mededeelingen over haar broeder
Everhard. Deze was bij hom gekomen en
had eenige dagen in zijn huia doorge-*
bracht.
IWordl vervolad.J
