fcclp'.n. al is dit in onze gemeente nog
met doorgedrongen.
Ais voorbeeld wensch ik u nog iels
onder de oogcii te brengen, ik ben voor
al niet miJilairistisch, maar daar wij nu
toch in mobilisatietijd zijn, mag ik.hier-
op toch wei even wijzen. Hoeveel Bode
gravensche jongens, kinderen van an
dersdenkenden, werden evenals onze
kinderen opgeroepen om voor ons Va
derland te dienen. Meerdere andersden
kende jongens werden reserve-officier,
ik ken zells een gezin waar er drie offi
cier zijn. Hulde aan zoo'n huisvader, die
met behulp van goed onderwijs, zijn kin
deren zoovel* wist te brengen, llocveel
andersdenkende onder-officieren telt
Bodegraven niet in het leger, flinke jon
gens mag men hek noemen, die dooi
hun voortuitstrevenden wil en hun ken
nis die rang wisten te behalen. En hoe
veel telt R-K. Bodegraven er? Ik geloof
bijzonder weinig. Is dit nu de schuld
van reeds bovengenoemden misstand of
hun eigen schuld? Neen toch. Wij hen-
ben gelukkig ook meerdere flinke jon
gens, die w anneer zij meer onderwijs ge
noten hadden, zeer zeker meer zouden
zijn dan nu.
Komt men op vergaderingen, op welk
gebied ook, de katholieken, die het
woord; durven nemen, zijn weinigen.
Ook op dit gebied zijn andersdenkenden
hun ver de baas. Hoe komt dat toch?
iWel, zij toch krijgen ook daarin onder-
wijsl Hoe noodig toch, dat er vooral op
politiek gebied in die richting meer ge
daan wordt.
Voorwaar, mijnheer de redacteur, ik
verg veel van uw plaatsruimte, doch
\vaar het kathoLok onderwijs in Neder
lands groo tere plaatsen zoozeer wordt
bevorderd, mag toch Bodegraven als
plaats van beteekenis, zeker niet achter
blijven. Het moest toch niet noodig zijn
dat onze kinderen elders onderwijs moe
ten halen, wat hun hier kan gegeven
worden. Daarmede wordt dan ook voor
komen, dat zij in trams en spoortrein
wetenschappen opdoen, die voor hun
zielen verderfelijk zijn. En, ook wordt
voorkomen, dat onze kinderen naar an
dersdenkende scholen worden gezon
den, om daar hgt meerdere onderwijs
te halen wat hun onze school niet kan
geven-
Gelukkig gaan wij, zooals ik reeds bo
ven gezegd heb, in *de goede richting.
.Wij hebben op patronaatsgebied een
flinke voorgangen gevonden in onzen
.Weleerw. heer kapelaan Nieveen van
Dijkum, die, zeker nog veel goeds tol
stand zal brengen. En, als dan ons meer
u.tgebreid lager onderwijs maar niet
verre blijft, dan zal katholiek Bodegra
ven krijgen wat meer dan noodig is om
haar kinderen te maken tot flinke katho*
lieke burgers ,tot heil van ons Geloof.
Hoogachtend,
Uw Abonné, tevens huisvader.
Onze kennis van plaatselijke toestan
den is niet groot genoeg om onze mee
ning over het bovenstaande uit te spre
ken. Alleen dit: Er schijnt ons veel over
dreven toe in de manier van zeggen, al
is de kern van het betoog ongetwijfeld
juist. Red-
SPORT.
Om den zilveren D. V. D.-krans.
Reeds in de ochtenduren was Maandag
te Amsterdam een talrijk publiek getuige
van de interessante wedstrijden, die om-
dezen wisselprijs gespeeld werden. In de
eerste ronde braken de Noordelijke kam
pioenen met de gewoonte om van D. E. D.
te verliezen. Het moeizaam veroverde doel-
FEUILLETON.
Mobilisatie-indrukken van
een Landstormplichtige.
Mij vleiend met de hoop, dat mijne
lezeressen en lezers de kennismaking,
die ik in een vorige schets heb gepro
beerd aan te knoopen, wel willen voort
zetten en nog iets meer van het solda
tenleven in het algemeen en van mijn
indrukken tijdens het soldatenleven in
het bijzonder willen hooren, heb ik m.j
met frisschen moed en pen en inkt ge
wapend achter mijn schrijftafel, ik be
doel achter een der massieve eet-, drink-,
speel-v sphrijf-, lees-; studeer*, werk- en
onlspanningstafels neergezet, die zoo
niet het geheele dan toch het bijna eeni-
ge ameublement vormen in de soldaten-
kamer, die op haar beurt even gemakke
lijk en zonder eenige gedaanteverwisse
ling al de functies van de tafel tot de
hare maakt.
Van ameublement gesproken, daar
iprijkt op de soldatenkamer boven iedere
krib, waarover ik u de vorige keer sprak,
een kastje. In, aan en op dat kastje bergt,
hangt en deponeert de soldaat zijn heele
hebben en houden of, zcoals wij solda
ten zeggen, z'n heele zwikkie. Alvorens
verder te gaan, wilde ik u over dat kastje
jets vertellen. De eerste dag of wat, wan
neer men pas de allernoodzakelijkste uit
rustingsstukken ontvangen heeft, vindt
men dat kastje zeer gerieflijk, zonder
het openen van deuren of deurtjes ziet
men daar alles voor zich liggen en met
een enkele blik overziet men het geheele
terrein..Geen sleutels, geen laden, geen
deurtjes, het lijkt een eldorado van ge
mak. Maar, o bittere ontgoocheling; de
uren dat men soldaat was zijn dagen
en die dagen zijn een week geworden.
Van alle kanten zijn wij welgedaan, van
top lot teen zijn wij voor rijks rekening
aangekleed. Wij hebben gekregen: lin
nen regeeringswerkpakken. regeerings-
cmder- en bovengoed, regceringsschoe-
punt vóór de rust bhjlt, dank zij 't verde
digen van Kiestra, bet eenige van den wed
strijd. Met een flinke 52 overwinning op
D. O. S. O. heeft de goed-spelende D. E. D.-
ploeg zich in de tweede ronde geplaatst De
allerinteresantste ontmoeting in de eerste
ronde was ongetwijfeld die tusschen de
oude rivaten D.V.D. en Vite&se (L.). Zooals
gewoonlijk: een uiterst vriendschappelijke,
doch hoogstaande kamp! Tot geruimen tijd
na de pauze wisten de Leidenaars, ver
sterkt door het medespelen van dr. De
Nooy, het evenwicht te bewaren, doch een
tweetal schoten van De Leeuw brengen de
stand op 42 en de blauwen in veilige ha
ven.
Tegelijkertijd dat D. T. V. meent voor den
vastgestelden afmattingswedstrijd zich
door D. O. S. O. met 53 te mogen laten
inmaken, verovert D. E. V. zich door hard
werken een plaats in de finale door de
vlugge D V. D.'ers met 41 te slaan. Ook
deze wedstrijd van P. de Jongh c.s. was
alleen reeds een gang naar het Park
schouwburgterrein waard. Het harde wer
ken van Engelenburg bezorgt D. E. V. een
tweetal doelpunten en als Vliegen nog eens
succes heeft, is, gezieai d'e korte epeelijil,
de wedstrijd voor D. V. (D. reeds verloren.
Het keurige tegenpunt was alleszins ver
diend.
In de finale speelden D. T. V. en D. E. V.
een vinnige partij. Voor de rust was D. T.
V. de meerdere en na herhaalde pogingen
der roodn.vilt.en maaikt Toreniburg eindelijk
10. De D.E.V.-aanval maakt het Kiestra
danig lastig, doch eerst na de rust komt
de gelijkmaker. Een nu en dan te ruwe
worsteling om de leiding volgt, doch een
verlenging blijkt noodig. Na een spannende
tiental minuten maakt een D. E. V.'er op
weinig aantrekkelijke wijze een doelpunt
en veroverde op deze manier den wissel-
prijs voor een jaar.
De heer Spronk, eere-voorzitter van D.
V. D., reikte met eenige woorden den prijs
uit.
Leger en Vloot.
Bemoedigend.
De militaire medewerker van het vrek
blad ,,De Nieuwe Amsterdammer", schrijft
aan hei slot, van zijn overzicht:
,,Ten slotte is ook d'it offensief voor ons
Nederlanders buitengewoon bemoedigend.
De geheeüe, reusachtige Duitsche militaire
kracht toch, va't htier aan op een fvent
dat merkwaardiger wijze ongeveer de
lengte Sneeft, van on®e Nieuwe Hollandsche
Waterlinie, n.l. een lijn van Muiden, over.
Utrecht naar Gorcurn en van daar ombui
gende naar hetgeen vroeger de Biesboseh
was. Nu kan men er zeker van zijn, dat
de Duitsche legerleiding ibij "dit offensief
op het aangevallen front zooveel mannen,
kanonnen en ander krijgstuig I eeft samen
geperst, als technisch mogelijk is. Be
schouwt men daarbij het terrein achter
het oorspronkelijke EngieiLsche front, dat
troepenverplaatsing weinig belemmert en
overal de opstelling van het zwaarste ge
schut toef/aait, vergelijkt men daarmee liet
terrein in en achter onze Hollandsche
Waterlinie, dat 5>ij een terugtocht voet
voor voet. in. toten era en dermate met zeer
geringe moeite onbegaanbaar te maken is
voor elke aanvalsgolf van beteekenis voor
alle cavalerie en voor alle* geschut van
middelbaar of zwaar kaliber, dan ziet het
er, l>ij een logische nationale o- rlogsvcor-
bereiding. voor de verdediging van Neder
land tegen een overmacht niet ongunstig
uit.
Dit is de groote leering die wij Hol
landers opnieuw uit dit Duitsche offensief
kunnen trekken.
Gedropen.... voor den hemel,
In ,,Mei", geïllustreerd maandö ad voor
nen; regeerings dit en regeerings dat, In
de haast hebben wij die stapels goed op
onze krib geëtaleerd, maar jawel, en nu
komt het vreeselijkste. Die stapels goed
van diverse pluimage moeten- model ge
vouwen en gepakt, in dat open kasue
gedeponeerd worden. Wanneer u, waar
de lezer geen soldaat zijt of nooit soldaat
zijt geweest, dan kunt u de hoogte,
diepte en draagwijdte van die woorden
„model gevouwen en gepakt" en „open
kastje" niet begrijpen. En laten de da
mes nu niet zeggen of denken: „Als de
mannen iets netjes moeten vouwen en
opbergen roepen zij moord en brand, en
hebben voor zoo iets driemaal meer tijd
noodig dan wij". Zij zou'd^n heusch on
gelijk hebben als zij zoo iets dachten.
Ik wil graag gelooven, dat de degelijke
Hollandsche vrouw haar linnenkast zal
beschouwen als het pronkjuweel van
haar huishouden, dat ieder stukje goed
in die kast een stille getuige is voor oud-
Hollandsche netheid en zindelijkheid.
Ik wil nog verder gaan en mijn vrouw
laten getuigen, dat ik waarachtig op het
gebied van netheid mijn sporen verdiend
heb, en dat ik, als het erop aankomt,
iets netjes op teJ>ergen niet voor een
geruchtje vervaard ben. Maar aanne
mend dat een echte huisvrouw haar
linnenkast £oo in orde heeft dat zij de
toets der scherpste critiek kan door
staan, en dat een man op het gebied van
vouwen en pakken geen leek is, dan nog
beweer ik, -dat het model vouwen en
pakken van een open kastje een voor
werp van aanhoudende zorg.voor éten
soldaat uitmaakt, en dat geen burger,
hetzij man of vrouw, zoo maar direct
een kastje (model" kan pakken. Dat
woord „model", weet u, is heel wat an
ders dan wat een burger „netjes" noemt.
Het model opvouwen van een wolletje
alias deken,pan talon of overjas^geschiedt
volgens bepaalde aanwijzingen en hand
grepen. De hemden en broeken mogen
niet netjes, maar moeten model gevou
wen worden. Ik mag met dal stapeltje
goed daar plaatsen, d"ie borstel daar leg-
het jong-Kaflhoflieke Nederland', schrijft 'de
zeereerw. pater L. van Rijck/evoreeè S.J.:
Moemtilan is zciker ■voor zijn naaste om
geving. een belangrijk dorp, maar dat de
naam van hun geboorteplaats eenmaal
wijd over het groote eiland Jawa zou wor
den uitgedragen, neen, dat haddtetn de
Maentilamsche dorpers vroeger nimmer
gedacht. Zelfs de &j a «helende Cthineezen,
diie het omliggende land «platloopen om de
argelooce iralandeais hmi negpt i er ar tik eüen
als eerste vruchten der veldwinnende
vreemde, beschaving, op te dringen, zij
hebben aelfs den roem van MoentiLan niet
zoover weten te verbreiden als de paters
Jezuïeten, die aldaar hun missiepost onder
de inlanders vestigden, 't Is nog geen vijf-
en-twintig jaar geleden, dat de tegen
woordige missie daar begon en in dien
korten tijd Is onze reputatie gevestigd.
Ge dacht.... ja, als ge me dan ook maar
gelooft! De 214 interne leerlingen, welke
de uitgestrekte niksiegebouwen van Mcen-
tilan thans heibergen, zijn van heinde en
ver tezamen gekomen. Semarang's kust
in 't noorden en de Vorstenlanden in 't
zuiden zijn onze grenzen en verder dan
Soenakarta tot aan den oostelijken rand
der residentie van Madian wonen de Mo-
haramedaa noch e families, waa rvan ome
jongens afkomstig zijn, terwijl we weste
lijk reiken tot aan Tji.lit.jap en de Kin der-
zee. Wat een gebied, en dat voor één
school; bet moge al een groote zijn!
Als we dan ook alle jongens konden
plaatsen, die zich,bij ons aanmelden, zou
den we wel 1000, in plaats van 200 inter
nen tellen. Op het zoogenaamde adrniissie-
examen ter toelating pp de kweekschool
stroomen ieder jaar meer dan 100 jongens
toe. Die belangrijke plechtigheid valt op
een der laatste dagen van de groote
vac anti e.
Daar ginds in die lange zaal hebben
ze reeds gekeken naar de kribben met han
gende slaap matten en mooie witte kus- en-
sloop en, ze zullen daar misschien spoedig-
mogen (Slapen naast him kameraden, in
vorige jaren aangenomen. Misschien.... ja,
misschien! Ze hebben bun beste plunje
aan, een mooie sarong golft om de beenen
en hun ba dj oe kaves, een soort van tricot
borstrok, hebben ze kort voor de reis zoo
netjes gevaisscben in de rivier. Het baadje
of jasje is keurig gestreken dco-r een vak
man. De zwarte ha-ren van de Soloneezen
in hun bruinen nek en de donkere kam <s
boven op het hoofd in 't zwar-'e haar ge
stoken, als voelden ze zich meer dan de
anderen, zij, de fiere Vorstenlanders. Mna
seinen, zoo denken ze, zal die uitwendige
opschik eenig-en invloed hebben op de be
slissing, dïe ze straks gaan vernemen van
de paters.
Onder tusschen zitten d'e paters te praten
over het afgelegde examen. Een zware
keus: maar 25 van de 100 of 150 caudidaten
kunnen geplaatst worden. Ja, een zware
keus, want aangenomen worden of niet,
beteokient voor die arme kereltjes hetzelfde
als Katholiek worden of' Mohammedaan
blijven. Die oude missionaris da.ar maakte
reeds 15 jaar achtereen deze gewichtige
zeg liever droevige plechtigheid mee.
De jongens keeren slechts zelden voor de
tweede maal terug, want hoe ouder ze
worden, hoe geringer kans van aanne
ming: van de jongste Javanen maken wij
do ijverigste Christen-onderwijzers.
Daar komt nog bij, dat zeker vier-vijfde
van a>] die jongens, die allen bijna, tot de
meest begaafden behooren van de lagor-
Êchc-ol, welke hun ni'Icverde, de voreisohte
talenten voor den kweekschcol-cuxsus be
zitten. Moeilijke beslissing dus, pijnlijk
voor de paters, droevig voor de vele mede
dingers. Daar werden ze geroepen. Eer
biedig, half voorovergeimkt, komen zie de
deur der recreatiezaal binnen, waar. de
poters op hen wachten. Ze hurken neer
c.p den steen en. vloer en luister.n met de
zelfde Javaansdh-e kam te de eene naar
gen, omdat dat, beter uitkomt met de
beschikbare plaatsruimte, geen kwestie
van, dat kaatje met al haar inhoud moei
„model" gepakt zijn tot'in alle onüer-
deelen. Maar dat „model" is nog het
ergste niet. Met dat „model" zou nog
wel gesmokkeld en de hand gelicht kun
nen worden, als het maar niet open was.
Maar daar zit 'm nu ju<st de kneep. Dat
kastje is open en is altijd open. Dat
kastje is open als de soldaat, die dat
kastje gepakt heeft er is. maar ook als
hij er niet is. En juist die eerste weken
zijn er zooveel oogen op den soldaat en
zijn kastje gericht. Als daar zijn, oogen
van korporaals, dito van sergeanten, van
sergeanten-majoor, van officieren met
een en meer sterren. En wee den soldaat
die dat kastje niet beschouwt als zijn
troetelkind; wee hem, wanneer al die
onderdeden van de militaire uitrusting
niet een harmonisch geheel vormen en
een lied zingen van orde en netheid.
Dat model gepakte open kastje is een
nachtmerrie voor den soldaat, overdag
als hij op marsch of velddienst is, ziet
hij in den geest kritiseerende oogen op
dat kastje gericht; hij pijnigt zijn her-
Benen met de vraag wat zou er niet
„model" in het kastje zijn. des nachts
droomt hij van rapporten, politiekamers
provoosten in verband ipet het niet mo
del gepakte kastje. Ik vraag u in gemoede
had ik reden te zeggen, dat het kastje
een voorwierp van aanhoudende zorg'
voor den soldaat uitmaakt?
Maar, dit alles is nog slechts het be
gin, (ik had er bijna aan toegevoegd:
van het bitter lijden). Het pakken is een
klein onderdeel van den ïnwendigen
dienst in het kazerneleven, en dan nog
iets van zeer ondergeschikt belang. Er
worden van een soldaat andere ca
zwaardere dingen verlangd, en die an
dere en zwaardere looneelen spelen zich
gewoonlijk buiten de kazerne af, Wij
hebben rekening te houden met ós
nuchtere feiten. Er bestaan sergeanten-
instructeur van den eenen kant en bur
gers in e>en linnen werkpak, die na een
zijn vonnis, de aaidle'ne maar zijn uitver-
ka'eztiimg.
Die flinke jowgien daar was aoo graag
bij zijn Ch'itstien-broiertje gietbJeven, in wien
hiji iet/s ededls bewonderde, waarvan hij
naoni noch wezen begirtep. Die andere
betreurt zoozeer, na zijn vijlf-jarige studie
van biet Nederl-anid&ch, hier den cursus
voor hoofdonderwijzer niet te mogen voort
zetten. Uren heeft een derde in den trein
gezeten, nog meer uren weer een andere
te voet 0::o.kgd en nu den terugtocht
ondernomen met vernietigende idealen in
een zoo jong ha.rt, bij het gemis aanfiets
nog veel edelens en verhevenere, waar
voor zij niet hierheen kwamen, maar wat
hun zeker zou ten deel zijn gevallen, in
dien.... Arme kereltjes, die de missionaris
ziet heengaan om nooit meer terug te kee
ren, hetgeen met de golvende sarong,
met het zijden of wit'Hfrnen baatje en den
veelkleurigen hoofddoek, in zijn honderd
fijne i (looi ij es als om het hoofd gegloeid,
heengaan met een verstand en een zriel
zoo omtvankeJiijlk voor al wat goed en
schoon is, heengaan voor immer. En
waarom? Omdat er geen priesters, geen
broeders, geen Katholieke onderwijzers ge
noeg zijn. om schollen te openen, waar cn.'
de Jeer van den barmhartig en God kan
gepredikt worden.
Arme kereltjes- Gedropen voor het exa
men en ach, ook gedropen.... voor den
heanel!
Onbestelbaar.
Lijst van onbestelbare brieven en brief
kaarten, waarvan Ue afzenders onbekend
Binnenland Brieven,
zijn. Terug ontvangen gedurende dt 2de
helft van de maand. Maarf.
Adm. van Pak me mee, Den Haag.
v. d. Berg, Haarlem, Bur. Leidsch
Dagblad, Leiden. Controleur gem. be
lastingen, id. Duik, Den Haag. J.
Cramer, Amsterdam. mevr. 11. van
Dorp Holtzman, Haarlem. G. Gojfaux,
Maastricht (2 stuks). v. Leeuwen, Aar-
landerveen. Postbus 51, Den Haag.
Heer en mev^ v. Riel, Amsterdam. A.
v. Roode, llillegom. Mej. A. Snnt, Lei
den. C. Steinvoorde, zonder pl. v. bes1
P. J. Steinnietz, Amsterdam. fa. Tei-
karnp, Hiliegom. v. Vliet, Naaldwijk.
v. Wijngaarden, Sliectrecht. II.
Wouthuizen, Amsterdam. J. C. Zand
bergen, üegstgeest. —Twee stuks zonder
adres.
Binnenland Briefkaarten.
Mej. S. Fuijt, Den Haag. J. v: d.
Harfi, Leiden. B. v. Hoeven, zonder pl.
v. best. H*J. de Koning, Amsterdam.
Mej. M de Lange, Zoelerwoude.
v. d. Toorn, Den Haag. F. v. d. Velde
Delft. L. R. R. v. Zelm, Haarlem,
Zonneveld, Wassenaar. M. Zwanen
beek, Leeuwarden. Acht stuks zonder
adres.
Buitenland. Brieven.
Mej. Conrad Boll, Medderuh. A.
Francken, Buenos Aires.
H. F. v. Eek, Singapore. Een zonder
adres.
NOTA. Aan de afzenders wordt aanbe
volen. hun adres op de stukken te ver
melden, cpdat deze bij onbestelbaarheid
aan hen kunnen worden teruggegeven.
Voorts is het gewen,scht alle per post te
verzenden stukken steeds van een volle
dig adres straatnaam en huisnummer
ie voorzien.
Burgerlijke Stand.
ALPHEN a/cl. RIJN.
Geboren: D. van Wijsman en Kroon.
D. van Pijpers en Grobben. Z. van
maand of acht soldaat moeten zijn in
den vollen zin van het woord. In dien
tijd moet hij leeren exerceeren, marchee-
ren, springen hoog en ver, leeren loopeu
als een paard, leeren loopen als een tel
ganger; hij moet leeren springen als ecu
kakkerlak, en klimmen als èen aap, slui
pen als een kat, graven als .een mol. Als.
een zwaar bepakte kameel moet de sol
daat leeren zich zachtmoedig als een
lam te gedragen, terwijl' \hu 'ioopt ie
zweeten, ik bedoel transpireeren als een
otter. Ik vraag mij zelven af, is het won
der. dat men nu en dan twijfelt of men
werkelijk nog mensch is en dat men zoo
vereenzelvigd raakt met verschillende
dieren-hoedanigheden, dat men zich. in
den kring der zijnen teruggekeerd, be
trapt op min.of m'eer dierachtige hoeda
nigheden, zooals het eten als een paard,
het rooken als een baviaan en het sla
pen als een os. Ik wil hiermede niet zeg
gen, dat een soldaat in het leven ver
dierlijkt en maar weinig meer over
houdt van wat een persoon werkelijk
een mensch maakt. Integendeel; ik hoop
u later eenige staaltjes te kunnen geven
van de kameraadschappelijken omgang-
van de soldaten onderling en dan zult
u waarachtig staan kijken van hetgeen
soldaten voor elkaar «ver hebben en
voor elkaar doen. De plichten van naas
tenliefde, collegialiteit cn kameraad-
schappelijkheid staan heusch onder de
soldatenhoog aangeschreven, en wee
den soldaat, die irt die plichten te kort
schiet, hij haalt zich de toorn van de
geheele compagnie op den hals en is
daar bij iedere gelegenheid het mikpunt
van de grappen en scherts der man
schappen.
Maar, waarde lezer, het was mijn be
doeling niet u té gaan bewijzen dat een
goed soldaat ook een goed burger is; ik
wilde u iets vertellen van het aspiranl-
soldatenleven buiten de kazerne. Daar
zal geen burger zijn of hij heeft wel eeiio
op zijn wandeling eenige oogenblikkeu
stil gehouden en gekeken naar de africh
ting van :recruten. Hij heelt daar bij dio
Schellingerhout en De Lugl. D. va«
Spruiienhurg cn Van der Bijl.
Overleden: G. Brcevold wedr. van
H. Drkker 83 j. W. de Graaf wed. C.
Blom G4 j. W. Brak 78 j. M. J. van
Lienden jd. Ij. I. de Vries jm. 15 j.
BOSKOOP.
G e b o'r e n: Gerardus, z. van G. van
den Hoek en P. K. Hu&man. Cornelia
Johanna, d. van G. W. van Gelderen en G.
va Hemert. Maria, d. van K. Rosbergen
en A. Biokhuis.
Ondertrouwd: J. Kool en C. van
den Heuvel.
Overleden: A. Ravensberg 78 j.
LISSE.
Geboren: Anna Geertruida Maria, d.
van G. A. Weijers en A. van der Meer.
Dirk Lambert, z. van A-*. Geel en F. van
Dijk. Cornelia Maria. d. van J. Lange-
veld en C. W. van der Poel. Theodora
Jacoba, d. van A. Witteman en A. Hooger-
vorst. Petrus en Antonius zs. van A-. Th.
van der Aart en M. van der Aar. Iler-
uianus. z. van M. J. de Bliek en M. Duijm.
Overleden: H J, van der Have,
echtg. van C. A. Nijman 53 j. T. Nomes
"echtg. van J. Daudey 59 j. Keimpe Fok-
kes Slottje, echtg. van B. Langmuur 80 j.
P. Plomp 1 j.
NIEUWKOOP.
Gehore n: Ccrnelis Joseph Maria,, z.
van A. J. Boelkhorst en J. II. L. vam Dijjk.
Ondertrouwd: H. Schouten, 22 j.,
te Kortenhoef en .7. Tij,sterman, 20^j.
L. van Tod, 27 j.~en A. van Koert, 23 j.
G. van- der Hoorn, 20 j., te Ter Aar eai
A*. M. Wouters, 25 j. W. Mouris, 51 j.,
te Zevenhoven, en J. Oorschot, wed. van
G. Goes, 53 j. A. C. Strietman, 30 j., to
Hilversum, en M. E. Damen, 32 j.
NGORDWIJK.
Geboren: Johannes, z. van P. Rolvers
en M. v. d. Valk. Lepntje Antonia, d.
van P. Haak en L. Barnhócrn. Nicolaas,
z. \an N. Yegt en P. M Kloos.
Ondertrouwd; H. van Egmond 29
j. te Muiden onlangs te Noordwijk en A.
M. van Resteren 32 j. te Muiden. S. de
C.rcot 29 j. te Leiden en W. Balfocrt 21 j.
te NoonhvijkT onlangs, te Leiden.
Overleden: J. W. A. van Urk 10 m.,
z. van H'. A. M. van Urk en W. I. Chr.
Stuger. A. M. Bergering 51 j. ngeh.
ZEGVELD.
Geboren: Maarigj-e, d. van A. van
Doorn on M. E. Jochem&en.
Overleden: Ccrnelis Marie -Mouris,.
5 jaar.
ZO ETER Ut EER.
Geboren: Adrianubs Petrus-, z. van
C. Smit© en C, M. Reeuwijk.
O v e r leden: Maria Geürs, 60 j., geh.
met W. Hendriks.*
ZEGWAART.
Gehore n: Maria, d. van J. C. Visser
en C. Bos. Margaretha Mathilda Maria,
d. von P. L. Hekker en J. II. M. Vese-eiir,
Jan Cornells, z. van. J. C. Vos en, II. II,
d'e Haas.
O v e it 1 e d e n: Johanna Maria van
Steen-heven, wed. J. van Dongen, 79 j.
ZOETERWOUDE.
Geboren: Aalberth Willem, z. van
W. Vogelaar en L. in 't .Veld. Leonar-
dus Josephus, z. van L. van den Akker en
J. A. Arnmei'laan. Jacobus, z. van J.
die Graaf en S. Niea-strasz.
Overleden: G. M. van Steijn 10 w.
N. A. van Leeuwen 85 j. wedr. van P.
Fritschij. A. Boceaard 78 j. wed. van
W. Haagen.
IWAMMERDAM.
Geboren: Jan, z. van D. Versloot en
S. Noorlander.
Ondertrouwd: C. J. Hëijns, 25 J.
en H. Hoogicndoomi, 25 j.
soldaten-marlelplaatscn het meer of
minder groote geduld bewonderd van
instructeurs, dia een klas het verschil
moeten bijbrengen van links en rechts.-
Lach niet, lezer, de annalen van het mi
litair archief wijzen uit, dat het'meer-
dere malen voorgekomen is, dat bij ove
rigens niet onwillige' menschen, de
rechter arm met een bos hooi en do
linker arm met een bos stroo werd om
wonden om hen zoodoende het verschil
van rechts en links' te leeren. Het be
grip even en oneven brengt ook in som
mig^ gevallen niet licht te overschatten
moeilijkheden met zich mede. En nu
spreek, ik nog van overigens niet onwiL
lige menschen. Maar evenals er op iedere
compagnie van den eenen kant een nar
,een potsenmaker, een comediant gevon
den word't en van den anderen kant een
persoon die altijd voor den gek wordt
'gehouden, van alles de schuld krijgt eu
de wrijfpaal is van de heele compagnie,
zoo loopen er ook altijd onderdoor, die
het stelselmatig vertikken te doen wal),
er gedaan moet worden^ of -althans ver
tikken het goed te doem Overal komen
zij te laat, nooit weten zij, dat er iels
zus of zoo moest geschieden, en wan
neer bi.j een inspectie mocht blijken, daÜ
hun uitrusting of niet compleet of niefc
in orde is, dan hebben zij zelfs het be
staan van die ontbrekende stukken niet
geweten en niet vermoed of verklaren1
met een stalen gezicht, dat zij overtuigd
waren, dat alles in orde was. Dergelijke
aspirant- en simulant-dienstweigeraars
onder welke categorie ik ook gaarne do
beroeps-lijntrekkrs en degenen die no^
steeds op afkeuring blijven hopen, zou
willen rangschikken, zorgen, steeds voon
de lachlust hunner wapenbroeders, eni
het komische gedeelte van het soldaten-i
programma berust bij ben in goedö
handen.
