Je Iéé Courant".
Tweede Blad.
Woensdag 3 April 1918
In het Zwarte Veen.
BINNENLAND.
Gemengde Berichten.
Ingezonden stukken.
Coöperatief verduur
zamen.
Met groote belangstelling heeft onder-
geteokendo de beide artikelen van G. 11
over bovengenoemd onderwerp gelezen
Hei is inderdaad een zaak dm de volle
aandacht waard is, al mag betwijfeld
worden, of de juiste tijd op dit oogen--
blik er is om practisch iets te doen.
pe binnenlandsche voedselvoorzie
ning toch eischt sleeds meer de aan
dacht; het kwantum voor uitvoer be
klemd zal in de komende jaren wel
steeds kleiner worden, terwijl de inrich
tingen, op dien uitvoer aangewezen,
reeds over talrijk zijn. Nog meer nieuwe
zoulerijen stichten, is dus niet van ri
sico, groot risico zelfs', ontbloot.
Tot die conclusie is tenminste geko
men, een commissie, benoemd door den
Vakbond van Tuinders in den L. T .B.
jvVant.ook daar'wordt alle aandacht aan
het vraagstuk sinds de laatste twee jaar
geschonken. ,%'iet alleen wat betreft het
vcïüuurzamr i van groenten, doch "bok
van vruchten en fruit; o. a. te Beverwijk.
Met voldoening treeft ondergeteekende
verder gelezen, de conclusie, waartoe de
heer G. H. te Roelof are ndsveen ten slotte
Komt; nl. deze: dat het vraagsuk zijn op
lossing" zal moeten vinden in verband,
met de groote land- en tuinbouworgani
saties, zooals de L. T. B. Die conclusie
is'daarom zoo juist, omdat de finaa-
cieele en moreele steun, de medewer
king dus van zoovelen als mogelijk is
voor het welslagen der plannen in de
toskomst noodzakelijk geacht moei
worden.
En de C. T. B is in dit Bisdom een
macht van beteekeni^ en 'zij wordt het
sleeds meer. Op dit oogenblik. is dc
Bond de 6000 leden reeds ver gepas
seerd, in den Vakbond der Tuinders be
vinden zich zeer vele veilingen, die, of
schoon somwijlen neutraal in naam. in
werkelijkheid wat bestuur en ledjm be
treft, in de overgroote meerderheid be
staan uit. katholieken. Katholieken, die
gaandeweg- allen lid zijn geworden of
zullen worden van den L. T. B.
Ii^ Brabant-en Limburg is het precies
hetzelfde. De neutrale vlag wordt gaan
deweg opgerold en de principieele or
ganisatie ontplooit hare banier. Dat is
trouwens een heel natuurlijk verschijn
sel. Alles werkt in onzen tijd in die rich
ting. De R.-K. Pers en het R.-K. ver
enigingsleven hebben de menschen
meer bewust gemaakt! Het zelfvertrou
wen is ontwaakt, men heeft begrip ge
kregen van de groote macht die men
vormt, en men begint in te zien dat. het
^genjijk toch wel een beetje minder
flink is'om van anderen te verwachten
wat men zelf heel gj>ed kan... als men
slechts wil.
Welnu die wil komt ga&rfdeweg ook.
De wil komt ook, om als katholieken,
an neutrale instellingen als de Tuin-
ieuwraad er eene is, den invloed waar-
ep men recht-heeft, ook uit te oefenen
en niet altes te laten in handen van
hoe braaf en flink de menschen overi
gens mogen zijn van tegenstanders.
Want dat zijn het toch. Tegenstanders,
politiek, godsdienstig en sociaal-econo
misch. En aan den leiband dezer tegen
standers loöfen vele katholieken sinds
jaar en dag. Tot groot nadeel van de
eigen kalliolieke belangen, rechten en
vrijheden.
Met het oog daarop, bestaat al lang het
streven in den L. T. B. om.— evenals dat
reeds gebeurd is met de landbouwers
in het Ned. Landbouw-Comité voor de
tuinders en de veilingen te vormen een
aparte groep, onder een eigen bestuur.
Ihe groep sluit dan als groep aan bij
den Tuinbouwraad, die groep heeft hare
«gen afgevaardigden, die ze zelf laest
in het bestuur van den Tuinbouwraad,
en die afgevaardigden- vertegenwoordi
gen daar de katholieke belangen.
Het zou ons buitengewoon verheugen
indien de heer G. H. in die richting kon
medewerken. Hij zou een willig oor vin
den, bijv. in Beverwijk, Medemblik.
fleilo, Obdam, enz. Ook in Brabant en
tnnburg. Alle steun van het hoofdbe
stuur van den L. T. B. om in de afdee-
FEUILLETON.
18) -
De vader hield meer van zijn doch
ters dan van fijn ^oon, in wiens wezen hij
vsel veroordeelde, wat hem sterk aan zijn
Wouw herinnerde. Hij trok den zoon van
*fjri broeder, Bruno Markfeld, die in yele
dingen zijn evenbeeld was, beslist voor zijn
Kigen zoon voor. Emilie wist dat, en na
tuurlijk werd haar oorspronkelijke afkeer
tegen Bruno Markfeld daardoor nag groo-
t*r Zij wilde nu bewerken, dat de jonge
man, dien zij hijna haatte, in een slecht
baadje kwam te staan bij haar ouden,
#Wiliilk te bevredigen oom.
Hoe groot de voorliefde van den ikoop-
Wan voor zijn neef ooUc modht. zijn, er
één zaak, die in. zijn oogen alles was:
*'Jn eigen voordeel. Hij beschouwde het
™°r een groot ongeluk, indien zijn vrouw,
®'j den dood. van baar rijken oom, dien»
groote nalat© ntsohap met Bruno zou moe
ien doelen. En daarom gaf de hebzuchtige
zijn toestemming tot d'e gewetenilooze
ïfennen eijnar vrouw.
lingen zijn streven te steunen kan liern
worden verzekerd.
Wij zijn overtuigd, dat, door aldus op
te treden, de heer G. H. de katholieke
tuinders en ook de katholieke organisa
tie een grooten dienst zou bewijzen. In
deze richting optreden is daarom te
meer van belang, omdat de N. T. R. bezig
is zich te reorganiseeren en blijkbaar
plan heeft, de katholieken met nieuwe
en sterkere banden te binden. Laat men
nu voor zijn recht opkomen.
A. H. J. ENGELS.
Verhooging der oorlogswinstbelasting.
Hoewel omtrent de toepassing der terug
werkende kracht ook op de veilioogimg in
de oorlogswinstbelasting zal worden aan
gebracht, ivog niets vaststaat, meenen wij
wed te kunnen mededeelen, dat diie terug
werkende kracht op de verhoogiimg waar-
■schijndijk miet zal warden toegepast.
„Hbld."
Tweede Kamerverkiezing Eindhoven.
Voor cle tussctoentijdisdhe verkiezing in
•hert. kiesdistrict Eindhoven, wegens Ived.an-
ken van-Mr. Van Best, wordt van vrijzin
nige zijde candidiaat gesteld de heer Snel
len, landbouwleeraar te 's-Hertagen'basch
vri jz-d emoe raat)
Waarom ik heenga.
Aldus het opschrift van hel. artikel--, dat
bet Kamerlid RoodhUijtzen schrijft in ,,De
Vaderlander" bij zijn aftreden als hoofd
redacteur van dit propagandablad. Wij
hebben reeds eerder er op gewezen, dat
de heer Roodhuizen is moeten héengaan,
omdat hij niet genoeg anti-clericaal is, de
Bevrediging ernstig wil en in den politie-
ken tegenstander niet alleen de gebreken,
doch ook de deugden weet te vinden en,
als het pas gaf, te vermelden. Dit was te
veel voor de ,.gros bonnets" in de Liberale
Unie en de heer Roodhuijzen kreeg het
..consilium abeundi". Wij ontleenen aan
zijn afscheids-artikel het volgende:
Hier volgt de lijst mijner zonden. Ik heb
gepleit voor de benoeming van een voor
zitter van de Eerste Kamer uit de Katho
lieke partij, omdat die. als de grootste frac
tie van de meerderheid in dit college, daar
op Techt Ui ad. Ik vond 't iéts om trot seh cp
te zijn, dat 'n liberaal ministerie hier recht
•zou doen, waar ar. Kuyper als minister,
om Calvinistische gevoeligheden te sparen,
dit „niet had 'aangedurfd. Mijne partijge-*
nooten vonden wel, dat dit juist was, maar
....het was niet venstandig orn lm openlijk
uit te spreken. Erger werd het, toen ik
schreef, dat, als de Regeering meende door
de aanstelling van een tijdelijk gezant bij
den Paus iets voor den vrede te kunnen
bereiken, dat men haar dien dan niet moest
weigeren. Ik heb toen een verzoekschrift
met talrijke handteekeningen uit mijn dis
trict gekregen om daartegen mijne stem
uit te* brengen, maar ik heb den vragers,
die trouwens dit verzoek niet uit hun e'gen
deden, maar daartoe door een fanatieken
.prediker van de liefdeleer van Christus wa
ren aangezet, geantwoord, dat ik zulks niét
kon doen en waarom. Ik heb de omstan
digheden waren ook tegen mij, want Loh-
man en Kuyper deden mij den ondienst in
het vorige jaar den 80-jarigen ouderdom te
bereiken een artikel aan deze beide
merkwaardige staatslieden gewijd en
ik had den euvelen moed niet alleen in
Lohmah dat mocht nog wel maar ook
in Kuyper zee*, benijdenswaardige eigen
schappen te constateeren.
Dat alles was echter peccadil'e. vergele
ken bij mijne houding in de school-quaestie.
Dat ik de oplossing van den onderwijsstrijd
beschouw als absoluut nóodzakelijk, als
wij tenminste, wat het gehalte van ons
volksonderwijs betreft, niet nog droeviger
achteraan willen komen op het terrein,
Waarop wij eens een eerste plaats mochten
bekléoden"T"kon er mee door, vooral omdat
dit moeilijk tegen te spreken was, maar
dat ik er in eigen kring rond voor uitkwam,
dat ik.de financieele gelijkstelling tusschen
openbaar en bij-zonder onderwijs op zichzelf
niet anders vond flan het goed maken van
een onrecht, dat aan tal van onze medebur
gers werd gepleegd, iets, wat dr. Bos vol
komen met mij eens was. en wat door hoog
staande liberalen als Allard Pier son, Gort
van der Linden en andersrv reeds jaren
geleden is gezegd, bezorgde mij zelfs den
naam- van pacificatie-hystericus en van
verkapten clericaal. En al heb ik in de
Staatscommissie precies dezelfde houding
aangenomen als De Meester, Bos, Ketelaar.
Troelstra, Ter Laan en De Beaufort, het
heeft niet kunnen verhinderen, dat een van
mijn partijgenooten mij voor het dilemma
stelde, dat ik óf een verrader,was van het
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Het Bidis Langenried lag in een klein,
alierHefst. dall, ongeveer een kwartier van
den oever der Roer verwijderd. Een hel
der beekje stroomde doer het dal, de weide
en akkers aan beide zijden bevruchtend.
Eenigie honderden schreden van het dichte
dennenbosc'h lag een houtzaagmolen en
verderop dreef de kleine, kalme rivier de
raderen van een grooten oliemolen. Dit
alles in het dail, veMen, bosschen, tuinen,
molens, behoorde aan den bezitter van
Langen ried).
Langenried was een sloort kasteeltje van
Bonderlinge bouworde. Een brug aan de
rivier gaf toegang tot het kasteel.
De bezitter va,n Langenried was al e\ en
zonderling als bet landgoed zelf. Zondags
ging hij naar die kerk, maar de overige
dagen verliet hij bijna nooit zijn woning.
Hij noodigde -ook nooit iemand tot zich,
on wie ongenoodigd naar Langenried
kwam, moest zich natuurlijk schikken in
de toestanden, die de iheer des huizes aan
genaam waren.
Degenen, die hem nader kenden, waren
gewoon te zoggen, dat hij ©ven wonderlijk
was als aljn woning. De omwonenden von-
dOn hem «een goed heer, en niet eender
reden, want hij bewees hun vele weldaden.
openbaar onderwijs, 6f een sukkel, die
,,zich door Nolens in de Luren had laten leg
gen". Hij was wel zoo minzaam het laatste
aan te nemen.
Het is dan ook gelukkig voor mij, dat
ik geen lid der Kamer meer izal zijn, als
de opheffing van het processieverbod aan
de orde zal komen, want mijn inzicht is
zóó bekrompen, dat Ik maar niet kan in
zien, hoe een geestelijke nazaat van Thor-
becke anderer godsdienstvrijheid, in welke
geringe mate ook. zou willen beperken.
Ma,ar mijn hoofdzonde is mijne houding
in de schoolquaestie, want al ben ik be
reid mede te werken tot iedere betere rege
ling. dan de Staatscommissie voorstelde,
daar ook deze den steen der wijzen niet in
pacht had, zooals ik bijv. direct te vinden
was voor de betere redactie van art. 192,
door den heer Van Raalte voorgesteld, tot
geen prijs kan men mij krijgen tot reagee-
ren tegen den geest van het Bevredigings
rapport, waaraan ik de eer had mede te
werken. Als ik in het Voorloopig Verslag
over het voorstel-Lohmiaii lees, dat slechts
in beginsel over de financieele gelijkstel
ling van de beide takken van onderwijs
zou zijn beslist, wordt er iets in mij wak
ker, wat ik liever niet onder woorden
breng.
Ten slotte zegt de heer Roodhuijzen: Ik
heb toch twee jaar geleden, zij het dan ook
niiet in dit blad, geschreven, dat ik liever
mijn Kamerzetel wilde -verliecen'door te
strijden voor de Bevrediging, dan ze te be
houden door ze tegen te werken, en ik wist,
dat deze zeer wankel stond.#toen anderen
dan Briellenaars daarover te zeggen kre
gen. Toch was ik in eersten aanleg no. 3
op de lijst'voor den kieskring Dordrecht.
Hoe ik daarop kort daarna 8 van de lijst
werd, om daarvan ten slotte geheel te ver
dwijnen, weet ik niet, en begeer ik ook niet
te weten. Die beschikkingen hebben toch,
met alle Liberalisme in «trijd, in geheime
vergadering plaats.
Het politiek advie9.
Door het bestuur der R.-K. Parochiale
Kiesvereeni'ging te Soestertrerg is aan de
R.-K. Kiesveraeniglngien in den Kieskring
Utrecht eene motie toegezonden met ver-
z*>ak om medewerking in de daarin ge
noemde richting te willen verleeaen, opdat
het Politiek Advies alsnog worde gewij
zigd.
De motie, door de Soesterberger Kies-
vereen iging bereids aanvaard, luidt:
De R.-K. Par. Kiesvereemging ei.z., ver
klaart te betreuren, dat bij het Politiek
Advies niet genoeg aandacht ie geschon
ken aan Hoofdstuk III (Defensie) van het
Partij-Program en dat geen r. iillaire des
kundige is aanbevalen door (ten I end in
den Rijkekieskring Uitrecht; ze vcizcekt
alsnog wijziging aan te brengen.,"
Als toelichting werd hieraan tci gevoegd:
I. Naast de levensmiddelen voorziening,
waarover e<en ieder Scan meespreken, is
voor de groote massa des volk® geen onder
werp zóó actueel aLs militaire dienst en
het leger vraagstuk na den oórlog. Het i®
noodzakelijkdat de eventueel sterkste
partij, de R.-K. Staatspartij, zich meer
bezig houdt mei de inwendige t-arMai.o.
in het leger, voorgelicht door nanneai, die
in de 'proctij'k van het leger zijn opge
groeid. Zij mag 'd'it niet, ten koste van
haren invloed, aan andere partijen over
laten. Lfe groote militaire vraagstukken,
die bij vredestoestand aan de orde moeten
komen, eischen hetzelfde.
II. De propaganda voor de Katholieke
Staatspartij onder de militairen is te
laksch. De „Bond tot democratiseering dee
Weeranach't" moe t zich niet kunnen be
roemen in korteii tijd 1900 nieuwe leden
aangeworven te hebben, onder wie pl.m.
800 Katholieke onderofficieren. Gevolg:
enorm stemmenverlies voor onze partij.
III. Ónder de nieuwe namen, aanbe
volen door het Politiek' Advies, vindt men
rechtsgeleerden, journalisten-, bestuurders
en sprekers van vakbureaux en arbeiders
groepen, onderwijzers, maar men mist spe
cialiteiten op ander gebied. Die toch zijn
ook noodig bij de Voiksvedegenwoordi-
"grmg!
IV. Door het Rijk wordt weinig of niets
gedaan voor de geestelijke verzorging en
zedelijke verheffing van den R.-K. soldaat.
a. 4 a 5 aai'jnoezeraers op pl.m. 180.000
R.-K. militairen.
b. Paleizen in de kampen voor biosco
pen en tooróeetvoorstettóngen een arm
zalig tentje of de open lucht voor R.-K.
geestelijken, die hun dienst komen ver
richten.
c. Reusachtige bedragen voor Ontwik
keling en Onis;|inning'' wat wordt be
steed aan Militaire Tehuizen en R.-K. Mili
taire vereen: gingen?
Zijn naóste verwante, mevrouw, Mark
feld, noemde (hem steeds „mijn oom van
Langenried". De koopman zei, zoo dikwijls
hij van hem sprak, „de oom mijner vrouw,
weet u, mijnheer Sclivvandheim auf Lan
genried". Edmund en zijn zusters noem-'
den hem in scherts of in ernst hun „erf
oom". Zijn buren en bekenden eindelijk
noemden hem gewoonlijk den „geldzak",
of indien zij om de een of andere reden
goed voor hem gestemd waren, den „mil-
lionnair".
Of die laatste benaming nu werkelijk
juist was of niet, zooveel was in ieder ge
val eeker, dot mijnheer Schwandheim
zeer ver i:ogen«l w:i=. Ondanks zijn vrijge
vigheid voor alle behoeftigen, nam zijn
vermogen, tengevolge van zijn zeer een
voudige levenswijze, nog van jaar tot jaar
toe. Het lag dus voor de hand, dat men
schen van het slag als de Markfelds, iede-
ren mededinger naar die groote erfenis
vreesden en haatten.
De eenzame'rijke zat in .zijn woonkamer
voor het geopende venster en beschouwde
den mooien ondergang cfer zon. Van üit
het bosch klonk het lied dor gevederde zan
gers en het windje bracht den heerlijken
geur der duizenden bloemen door het gee
opende venster.
Geschenk van H. M. de Koningin.
Het echtpaar C. Versluis te Kesicfoem
ontving ter gelegenheid van zijn G0-jiarig
hluwelijlksfeeet van H. M. d'e Koningin een
felicitatie en een go9dhenlk iin enveloppe.
Niet dronken. Naar aanleidiing van
het bericht over de aanvaring vam den
motorschoeneT „Anma", meldt de directie
van de N.V. Zeevaartmij. „Tethys", dat
die bemanning van den schoener vóór en
tijdens de aanvaring nuchter was en goed
in staat het schip te navigeer en.
Ook wordt ontkend, dat do „Anna" aan
den grond heeft gezeten.
Ruzie. Bij een ruzie tussohem bunem
in een woning in de le Oostenparkstraat
te Amsterdam heeft een der betrokkenen
den ander met een beitel zoodanige ver
wondingen toegebracht, diat die laatste
naar het O. L. Vr.-giasthuie moest worden
overgebracht. De dader is gearresteerd.
Vechtpartij. Zaterdag kreeg te Hen-
drik-Ido-Ambacht F. v.. B. twist met T.
cüen Haitx>g, die in beschonken toestand
verkeerde. Van B. gaf den H. een slag op
het hoofd, waardoor hij bewusteloos werd.
Den H. is aan de gevolgen avierléden.
Gestikt. Te Tilburg is het driejarig
zoontje van den heer G. onder het. eten
gestikt, doordien het een pruimapit in de
keel kreeg.
Het ongeluk met de torpedoboot G II.
Betreffende het op een mijn Ioopen var»
H. Ms. toipodolboot G11 verneemt het
„Hbld." van een dier opvarenden nog de
•\olgendf3 bijzonderheden
De torpiedoboorten doen patrouillodien-
sten bij de eilanden. Daartoe Varen zij
steeds in groepen van twee booten. Ook nu
was dit 'het geval. De Gil werd door een
tweede torpedoboot voorgestoomd.
Zaterdagmorgen liegen zeven uur de
booten liepen toen ongeveer aes mijl
werd plotseling een hevige slag gehoord.
Het bleek, dat het adhtenschip op een mijn
was geloopen, met het gevolg, dat de zij
wanden waren gescheurd en een stuk van
3 M. van het achterschip langzamer
hand begon weg tie zakken. Gelukkig hiel
den de waterdichte schotten zich uitste
kend, zoodat de rest van het schip drij
vende bleef. Hat achterstuk, waaraan zich
de brackets bevinden, in welke de schroef
as hangt, bleef in den beginne op deze
as steunen. Langzamerhand echter zonk
het toch dieper weg, terwijl hert. ten slotte
als het ware kantelde.
Ten bewijze van de kracht van de ont
ploffing diene, dat has op het achterschip
oipgestelde torpedo kanon, - met de zioh
daarin hervindende geladen toqpedo, door
de lucht geslingerd werd en aan bakboord
vóór het schip terecht kwam. Was d'it op
het sohjp ®ertf terecht gekomen, dan zou
door de ontploffing waarschijnlijk nietö
van het schip en zijn bemanning zijn over
gebleven.
Aan boord heersdlube niet de minste pa
niek. Toen befcend was, wat er eigenlijk
gebeurd was. werden de noodschoten ge
lost en vlagjgeseinen geheschen. De dmad-
looze installatie wag door de' ontploffing
buiten weriking geateM. 'De tweede torpedo-
boot en het bij Vlieland gestationneerde
onderzoekingsvaartuig kwamen onmiddel
lijk te hulp. Ten sllortite moest d!e beman
ning die zich direct van zwemvesten
had voorzien het schip toch verlaten.
Het was ge-hïkkdlg, dat de beide andere
schepen in die nabijheid wanen. Aa.n boord
van een torpedoboot bevindt zioh slechts
een kleine jolt, dte ten hoogste drie of vier
menschen kan bevatten.
Men heeft nog getracht de G11 op te
sleepen, doch te vergeefs. Het schip ge
raakte aan den .grond en zit thans geheel
onder water.
Het bergiing^vaartuig van de marine is
teruggekeerd.
Tijdens de ontploffing van de mijn was
de machinist der reserve, 'Du Hen. in het
achterschip, waar zich het verblijf voor
de machinisten bevindt. Te acht uur zou
hij de wacht van zijn collega hebben moe
ten overnemen. Tijdens de vaart zijn er
doorgaans weinig opvarenden op het ach
terschip. Men heeft er den last van neer
vallend roet. men zoekt liever de beschutte
plek achter de brug op.
De machinist Du H^n was gehuwd. Hij
laat een vrouw meit drie kinderen achter.
Duitsche deserteurs. Te Vlissingen
hebben een paar dagen vertoefd twee
Duitsche vliegers, die gestationneerd zijn
geweest te Zeebrugge bij den marine-
vliegdienst. Zij waren gestraft omdat zij
omgang hadden met een Belgisch meisje.
Hun straftijd 'brachten zij door te Heijist,
iftaar daar wisten zijburgeik le eren te
krijgen en trokken zij in de richtin'g van
Deze heerlijke avond bracht ook de ge
dachte van den ouden man naar een vreed
zaam verleden terug; dit uur riep-in hem
de herinnering wakker aan zijn stillen kin-
derloczen echt, met zijn reeds lang overle
den vrouw. Ze was zoo mooi, zoo goed, zoo
zacht geweest. Evenals hij had zij een nut
tig, werkzaam leven lief gehad, en zooals
hij, was zij uit de schittering en de onrüst
der wereld steeds gaarne ^in de stilte van
haar landelijk verblijf teruggekeerd. Zij
had een warm hart voor de vreugdert, die
het leven in de vrije natuur geeft, en een
open, opmerkzaam oog voor haar schoon
heid. Hoe vroolijk, hoe vol innig geluk ge
noot zij van een avond zooals deze was.
Hoe dikwijls had zij naast hem aan dit
venster gestaan, als de zon ziöh stralend
ten ondergang neeg en de maan in zach-
ten glans van achter het dennenwoud op
steeg, en Jioe vaak had zij dan met haar
•zoete welluidende stem liet toenmaals zoo
geliefde lied gezongen:
„Willkommen, o seliger Abend,
Dem Herzen, das froh dich geniesst!"
De oude heer was zoo verdiept in zijn
herinneringen, dat hij de (melodie van het
•lied met verrukking meende te hooren.
de grens en wisten bij Gadzand, na dem
draad te hebben doorgeknipt, den Necter-
landschen bodem te bereiken. Eon hunne*,
die o.a. roeds een paar maal naar Doms*
vloog, stamt uit een Nederlandsohe fami
lie. De andere heeft eerns boven Vlisaingeo
gevlogen. Beiden -hoopten in Nederland
wenk. té kunnen vindon.
Smokkelaars aangeschoten. jTe Hoo.
gebrug onder Winschoten schoot eon hulp-
commies gisternacht een smokkelaar in
't'hoofd. Anderén van den troep werden
gewond.
De electrische draad. Onder Sluie
Maandagmiddag een'soldaat vau het No-
dlerlanxisdhe leger aan den ©lectrischon
draad doodgebleven.
Ongeluk. Te Ruinerwold ia Maandag
de 12-jia/rige L. B., Lrij het halen van tak
ken Yoor een Paaschvuur, van een wagon
op prfkkéldaad gevallen en dermate ver
wond, dat bij spoedig overleed.
Brand. Gisteravond badiffnegen is er
een felle brand uitgebroken in cte wagen-
makerij van den beer P. Boogaard, aan
het Pieterskerkhof te Utrecht. De brano
.is vermoedelijk ontstaan in een kleeren-
k/ast van de boven de werkplaats gelegen
woning. Het bovenhuis en de zolder, waaf
hout geborgen was, brandden geheel uit.
Verzekering dekt de schade.
(Builen verantwoordelijkheid der Red-)
Uit Bodegraven.
Mijnheer de redacteur
i\lag ik naar aanLeiding van het ver»
slag, in uw dagblad van 29 Maart, b^>
treilende de tentoonstelling van teeke*
mngen gemaakt door leerlingen van hel
openbaar onderwijs te Bodegraven eem»
ge plaats? Ik hoop dat u die niet te grool
zal voorkomen, daar ik vertrouw, dat
u ook voor de goede katholieke zaak dat
wel zult over hebben, bij voorbaat mijo
dank.
Reeds meermalen was ik bezoeker van
die tentoonstelling, en moet met uw ver-,
slaggever uitroepen, daar is veel mooi#
te zien, jammer is het te noemen, dat or
katholiek gebied zoo iets niet bestaat.
Wel gaan wij al in de goede richting,
maar uiterst langzaam. Wij hebben,
dank zij wijlen den Zeereerw. heer Diek-
inann, een patronaatsgebouw met
schoollokalen, waarop wij trolsch kun
nen zijn, maar wat 't openbaar zoowel ala
het bijzonder onderwijs der andersden
kenden aanbiedt, hebben wij helaas nog
niet.
Dat het teeken-onderwijs tot een groote
vereischte behoort, vooral voor lien, die
het later in hun vak noodig hopen t*
hebben, alsook voor hen, wien het kan
strekken tot meerdere ontwikkeling, be.
'hoef ik u niet te zeggen, mijnheer de
redacteur. Jammer toch, dat bij ons al
niet lang daarvoor moeite is gedaan, le
meer nog. omdat, naar mij werd vei*
teld, onder het R.-K. onderwijl-perso
neel zich een zeer geschikte onderwijl
kracht op dat gebied schijnt te bevinden
Is dit echter niet zoo, dan is zoo iemand
to cl? z/eker wel te vinden.
Doch er is bij ons katholieken nog
meer wat zeker niet minder dan hel
voorgaande, de aandacht vraagt en dal
is het meer uitgebreid lager onderwijBj
Hoeveel kinderen zijn er niet, die wam
neer zij dat onderwijs zouden kunnep
genieten, zich later flinke posities in de
maatschappij zouden,kunnen verwecyea,
doch nu ondergeschikte betrekkingen
zuilen krijgen, omdat pa nu eenmaal
niet rijk zijnde, hen niet naar de kost
school kon doen en omdat het onderwijs
bij ons nu eenmaal niet verder gaat.
Hoevedi kinderen van veehouders zou
den daarvan gebruik kunnen maken, om
zich een zelfstandige positie te verwer
ven op hun gebied, bijv. als directeuu
eener zuivelfabriek, zuivel-inspecteur en
meerdere betrekkingen. Toch niet ïedeo
veehouder kan zijn kinderen een boer-.
derij verschaffen. (Zie ingezonden stuk
tweede blad ..Maasbode" 31 Maart j.l.
Meerdere kinderen van burgers on
vooral die der minder vermogende kun
nen in den tegenwoordigen tijd dat on
derwijs niet ontberen, willen zij zich
niet later overal achter gesteld zien. Hel
gaat toch alreeds niet makkelijk om al#
katholiek, een pósitie te verwerven, voor
al bij de Staat en gemeente (zie vooral
naar onze gemeente, waar niet een ka
tholiek een ambt of betrekking, hoe ge
ring ook, bekleedt). Dit is nu wel niek
geheel de sclluid van' het onderwijs,
maar goed onderwijs helpt machtig veel
en heeft in dien misstand al veel verw
Maar zijn ingebeeld genot werd plotseling
verstoord; de kamerdeur werd heftig open
geworpen en de huishoudster van Langen
ried verscheen met hoogrood© wangen en
hijgend op den drempel.
„Wat is er?" vroeg de huisheer, onte
vreden naar haar opkijkend.
„Ach, mijnheer Schwandheim, daar is
ze plotseling aangekomen - madam#
Markfeld bedoel ik, en de beide jong#
heeren heeft ze meegebracht."
„Welke jonge iheeren? Zij "heeft maar
één zoon."
„Dat is zoo, de een is haar zoon, d*
jonge heer Edmund. De andere is. naar za
-gezegd heeft. Bruno, het kind van wijlen
den armen dokter."
„Dat zegt ze? Nu, dan zal het natuur
lijk ook wel zoo zijn. Maar wat ter wereKI
k^n haar bewogen hebben, mij beide Jon
gens op den hals te laden."
„Ach, mijnheer Schwandheim, het
geen jongens meer, het eijn twee n#ite
jonge heeuen."
„Dat is eender", zei hij, het voorhoofd
fronsend, „zij had mij met hun beidsn vasi
het lijf moeten blijven."
{Wordl vervolgd^
