Je leitt Emit".
Tweede Blad.
Woensdag 27 Maart 1918
Een belangrijk vraag
stuk voor den
Tuinbouw.
(Ingezonden.)
I.
Gmder die vele •vraagstukken, waLke
tegenwoordig de aandadlit vragen van
'den tuinder, behoort z-eiker wel luet vraag
stuk van heb verduurzamen "onzer tuin-
bouwvoort'brengaeden. Onder verduurza
men wordt verstaan het conserve eren. in
zouten of drogen. Voor het verduurzamen
van fruit iheeft men (bovendien nog in
richtingen waar het product tot jam enz.
venwehkit wordt.
Door cle Vele en Ibindende bepalingen
voor de veidingsvereendgingen, was het
recht van verduurzamen olMeen toegetoend
aan erkende fabrieken of inrichtingen).
Nu hoort rnen wiel eens beweren, dat do
bepalingen omtrent, het recht van ver
duurzamen niet zoo klemmend zijn ge
weest, want de veilingen in <Je provincie
Groningen .hebben verleden jaar toch ook
wel hare pronikboonen zelf ingemaakt.
Hierop moeten wij antwoorden, diat het
recht van verduurzamen we] beperkt w-ais
en Groningen in deze niet 'heeft gehandei'.d
volgens overeenkomst, hetgeen trouwens
door de leiders erkend is geworden en
voldoende bij de laatstgehouden vergade
ring der Groep Ve i 1 i rigs var een ig i n gen is
dfUiidedijtk gemaakt.
■Nu echter op de laatstgehouden alge-
meene vergadering der Groep mededeel'ing
is gediaan. dat het „faibriékagededlte" der
aangevoerde producten in vrij© vei Ling
gebradht kan worden, its de kwestie van
'het Verduurzamen op coöperatieve® grond
slag nog meer actueel geworden.
Reeds onmiddellijk nia afloop der zonier-
campagne is er een krachtige actie ge
voerd in deze ridhtimg en ook -m heit
recht te erlangen van verduurzamen door
de tuinders zélf.
Nu de poging-en tot 'hot gawansch-te ddel
geleid hebben, komt vanzelf de vraag maar
voren, hoe tairllen wij de zaak tot* zijn
recht laten komen?
De meeningen omtrent aA oif niet ver-
duuraainen door de tuindens ioopen. nog
al uiteen; hoewel ondier d<e vöoamaninen
op tuinlaouwgdbied er velen gevonden
worden, die zich besfllislt. uitgesproken
hebben tegen verduurzamen o-p coöpera
tieven grondsöag, en de -voorkeur govern
aan enkele speculatieve verduurzaam -
inrichtingen. Ondier de tuinders wordt
achter oneer en meer de meening naar
voren gebracht, dat ook zij hunne rechten
wijlen doen geiden en zoo noodig de pro
ducten voor eigen rekening moeten ver
duurzamen.
Gelijk hekend is, was het de heer J. A.
M. van Kampen uit 't WesüLand, Poeldijk,
die n-a den afloop van de zornereampagne
de zaak van. 't verduurzamen in beweging
heeft gebracht. En laat ik .er direct aan
toevoegen, zijn optreden is zeker niet zon
der succes geweest en naar zijn woord zal
meer en meer geluisterd worden, met het
gevolg, dat meerdere inzmiterijien en dro
gerijen op coöperatieven grondslag zullen
verrijzen.
Ook de heer Feenstra, van Sappenneer-,
heeft zidh op de verschillende Vergaderin
gen doen kermen als een ij ver aar voor
coöperatieve verduurzaming, gelijk dat in
Groningen reeds jaren in toepjaiasing ge
bracht wordt.
Op de algemeene vergadering van de
Gi'OQp Vei'lingvereenigiingen, gehouden den
4en Januari dezes jaars te 's-Gravenhage,
bledk echter, dat de voorzitter en de meer
derheid van 't bestuur tegen h,et verduur
zamen waren dóór de tuinders zelf en> dit
wilden overt, a ten aan de speculatieve fa
brieken. Ook meende de voorzitter in 'dien
geest le moeten adv feseeren, daar d© Bond
van Inzouters reeds gezegd had: Wanneer
de tuinders zelf gaan verduurzamen, dan
Builen wij, in,zouters, onze verlangd© pro
ducten zelf gaan telen.
Ook werd op deze vergadering door den
heer P. Tromp, secretaris van het Bureau
der Veilingen, eene lezing gehouden, ten
doel hebbende het coöperatief verduur
zamen te ontraden. De vergadering soh©en
echter niet geneigd, heit recht van ver-
s- duurzamen zoo maar prijs te willen geven.
FEUILLETON.
In het Zwarte Veen.
14)
De boerin onderbrak dit het eerst met de
bemerking:
„Het was een geluk voor Lukas, dat hij
de turven niet terzijde zette."
„Waarom dan, moei Oleid?" vroeg Bru
no.' „Het schijnt mij toe, dat het veel aar
diger van Lukas zou geweest zijn, indien
bij medelijden met de arme menschen had
gehad en hun den weg had vrijgemaakt."
„Met de menschen?... Hoe kunt gij hen
zoo noemen, kind?... Dat waren geen le
vende Christenmenschen."
„Nu dan, met de arme geesten!" hernam
Bruno. „Indien hij ze toch eenmaal meen
de te zien, en ze in kommer en angst waan
de, had hij hun dien kleinen dienst moe-
- ten bewijzen."
„Kind, kind, dat begrijpt ge nieft. Ik zeg,
bet is goed, dat hij het niet gedaan heeft...
Ik heb van oude menschen dikwijls hooren
vertellen, dat voor lange jaren, veel vroe
ger nog dan toen men met den bouw van
bet klooster begon, in het Essewicker moe
ras een kasteel gestaan heeft Daar moe
ten schrikkelijke dingien geb>e<ur)d zijn an de
- Nadat va.n den Voorzitter cte toezegging
verkregen was, dat hij nog eens met hef
bestuur der Inzouters conferee ren zou,
werd de vergadering geschorst.
De rede, geliouthen doer den heer Tromp,
is zeker niiet overtuigend tie noemen, maar
toch is 't interessant, om eens te zien, wat
zoo al niet aangevoerd' wordt om den
speculatieve® imzouter te beschermen en
den tuinders het recht te ontzeggen zijn
eigen geteelde producten naar eigen goed
dunken ook te kunnen verduurzamen.
Bedoelde rede ran den heer P, Tromp
is te bekomen bij den uitgever Js. Bootsma
te 's-Gravenhage, zoodat de belangstelen-
d'e leaer kennis kan nemen van wat op
de bedoelde vergadering door dein spreker
gezegd is inzakehet verduurzamen.
Het zou zeker te veel plaatsruimte vor
deren deze riedie op den voet te volgen,
doch een paar conclusies van den heer
Tromp verdienen wel eene nadere be
schouwing.
Nu moet irnen niiet gaan meen en, dat de
heer Van Spronsen en de heer Tromp,
omdat zij niet voor coöperatief verduur
zamen zijn, geen bevorderaars -zijn van
onze belangen, geenszins, deze gevolgtrek
king mag"volstrekt niet gemaakt word.:*!.
Zij hebben in deze hunne meening gezegd
e>n yolgens hunne overtuiging gesproken.
Men moet niet vergeten, dat opgedane
practiscihe ervaringen op 't gebied van-het
veilingwezen zeer ve.ei invloed uitoefenen
op eene gevestigde meaning.
Daar, waar verschillende producten o.p
de veiling aangevoerd wórden en steeds
voldoende zelfstandige tooopens aanwezig
zijn, zal minder de behoefte gevoeld wor
den aan zelf verduurzamen dan op die
veilingen, waar groote massa's van een
soort product aangebracht worden en in
verhouding van het aangebrachte minder
koop ers voor eigen rekening de veiling be
zoeken. Ook de aard der producten spie el
in deze aangelegenheiid oen groot© ról.
Nemen we b.v. het product augurken,
zooals die in dcete streken veal geteeld
worden. De ondervinding van een lang
menschen]even heeft gelieerd, dat deze
ted'.t aan vele wisselvalligheden onder
hevig is, zoowel wat betreft de voortbren
ging als den handel.
Toen wij, tuinders, nog heel afhanke
lijk waren van de speculatieve fabrikan
ten, was de teelt van die augurken zeker
niet rooskleurig te noemen.. Slechts dan,
wanneer een nieuwe concurrent optrad en
de augurken voor hooge prijzen zocht
machtig te worden bij de tuinders, kwam
er wel eens een gunstig jaar, doch zoodra
de fabrikanten tot overeenstemming kwa
men, was het vet er weder af. Terug
komende op de conclusies van den heer
Tromp, waar hij zegt, dat de capaciteit
dor speculatieve fabrieken voldoende is
tot het. verwerken-'der producten, kan het
volgende in aanmerking komen.
Over het algemeen kan gezegd worden
o\a/t hoe meer fabrieken, of inmaikerijen
of drogerijen er in een tuinbouwstreek
gevestigd zijn, hoe meer dit een gunstigen
invloed moet uitoefenen op de te maken
prijzen der producten Dit is echter geen
ailgomeene regel, dit 'kan niet beschouw'
worden aflts een vanzelfsprekend feit. De
ondervinding heeft hieromtrent reeds zeer
vee'l geleerd, editer niet tot bevrediging
van den tufinder.
Het is nog van jonge datum, dat in hiet
centrum der conseiwenfabrieken op de vei
lingen in die omgeving de doperwten,
peulen en boonen, benoodigd VOor de fa
brieken, door één persoon gekocht werden
Naar ons was medegedeeld, was al'teen
overeengekomen hii'lijk te koopen, maar
roiet was er een overeenkomst voor ver
koop. Dan mocht rnen roet elkaar vrij
concur re eren. Ook het mieer en meer ge
bruikelijke optreden der ooïnmislsionnairs
om door één te laten 'koopen op dé veiilïn-
gen, .moet voorzeker voor dien tuinder eene
aansporing zijn om desnoods zelf zijne
producten te kunnen verwerken, waarneer
door dusdanige prae tijken de prijzen ge
drukt worden.
Deze feiten mogen nu wijzen op toesta iv
den, tien tijde diat d'e vrije handel nog
bestond, maar de ervaringen, opgedaan
in het afgeloopen seizoen, zijn zeker niet
van dien aard geweest, dal wij, tuinders,
nu mot een geiust gemoed de toekomst
•kunnen ingaan en alles maar 'aan de spe
culatieve fabrikanten kunnen "overlaten.
Immers, als wij allen eens nagaan hoe
bij den Bond van Groenteninzoute-rsde
belangen der tuinders veronachtzaamd
waren, wat betreft de regefaug van beta
ling der producten en emballagerekening,
dan behoeft het geen verwondering te
wekken, ails Je Bond van Inzouters met
eenig wantrouwen wordt gadegeslagen
Het kan zeker geen denkbeeldig gevaar
genoemd worden, wanneer wij wijzen op
gevaar van prijsdrukkiing der speculatieve
fabrieken. Heit. belang der fabriek zal toch'
steeds den doorslag geven bij het bepalen
straf is niet uitgebleven. Er staat toch bijna
geen steen meer op den andere, en alleen
oude menschen als ik weten nog van
hooren-zeggen, dat de lieden, die daar ge
huisd hebben, heeren Von Prahwe heetten,
en dat het kasteel dan naam Steinort
droeg."
„En van daar denkt gij, moeder, dat de
spoken kw'amen?"
„Zonder twijfel: zij kwamen van Steinort
en wilden naar den doodenakker. Daar
heeft vroeger een kapel gestaan met een
diepen kelder. Daarin hebben de heeren
van Steinort en die van Torndorf, die een
uur van Pianstettcn gewoond •hebben, hun
dooden begraven. Zij waren met elkaar
verwant, maar goed bevriend zijn ze nooit
geweest. Integendeel, zij hebbèn steeds in
twist en strijd roet elkaar geleefd en me
nigeen moet in de kapel bijgezet zijn, die
niet aan een ziekte is gestorven."
De toehoorders mompelden: „Dat laat
zich hooren. Ja, zoo kan het zijn."
,,Mij dunkt zoo", zei Bruno. ..dat zij de
dooden, die zij voor een eeuw in hun kapel
hebben begraven, thans niet opnieuw
daarheen hoeven te brengen."
„Kind, gij praat naar gij verstand hebt",
antwoordde Oleid bijna ongeduldig. „Dien
zij daar bij zich hadden, waren ze zeker
der prijzen. NHi tfce groote telörtaöa»nitan
meer dan ooit vereenigd zijn ern rn cteoe
abnormale tijden (wie weet nog -hoe lang)
die handel met de gewone buatenlaaicksche
afnemers afgebroken ia, zijn wij met onze
prod/ucten, voor 'zoover het intmaakgedeelte
■betreft, overgeleverd aan de macht van
enkele personen. Nu zal men antwoorden:
„ja, maar het faJuaeksgedeelte is nu vrij
e.n ieder mzouter, klein of groot, kan
weder koopen en inzouten."
Of dit nu zoo gemakkelijk zal giaan em-
dein kleine®, inzouters geen moeilijkheden
in den weg .geilegd zullen worden, meen ik
te moeten betwijfelen. In het kórt za-l ik
trachten dit duidelijk te maken.
Roelofarendlsveen.. G. H.
ingezonden stukken.
(.Builen verantwoordelijkheid der Red.)
De juiste weg??
Begrijpelijk is het, dat aanhangers van
bepaalde candidate® propaganda maken,
om de verkiezing dier parson en zooveel
mogelijk te bevorderen.
Door dit -vhrïjiven wil ik er echter
GeaiigSizLiiis, too bijdragenom een ver
keerde propaganda te Stuiten. Ik ach't
mij (verplicht, mijn ondervinding te dier
zake mede te deer.en.
Zond'og 24 Maart werd in café „Zomer-
zorg" oen vergadering gehouden, diie niet
in de Pers was gepubliceerd en waarop
ook geen vertegenwoordiger van de Katih.
Pers aanwezig was. Deze bijeenkomst was
blijkbaar een vervolg o,p vroeger reeds
gehouden veigaderingen, die ten dool
hebben de candiidatuur van den hoer Bal
vers te bevorderen.
De vergadering stand onder presidium
van naar ik meen dien vice-voorzitter
van den Kame itoiestoring Leiden, tor wijl
mede aan de bestuurstafel hadden plaats
genomen een tweetaj andere bestuursleden
van genoemden Kamerkieskring.
Dok was er een secretaris van het comité,
die de notulen- las van een vorige verga
dering. Dus: formeel een organisatie
naast de bestaande kiiessvereenigingeaT en
d'e kies'kringvereeniijgang.
De voorzitter gaf o. rn. a,l5 zijn meeniing
te kennen, dat de voorstanders van de can-
düdiatuu.r-Balvers, gezien liet politiek ad
vies, dankbaar kunnen zfijn, maar niet
voldaan
Dat de (beer Balvers door d'e vergade
ring te Utrecht waardig was bevonden,
genoemd be worden in het politiek advies,
wa« zeer zeker naar genoegen., maar dat
geadviseerd werd hem no. 3 op de Leid-
sche lijst te -plaatsen, en hij dus bij op
volging van dit advies no. 9 op die defini
ties lijst z<ou worden, k-etirde de voor
zitter af en 'hij gaf als aijn meening te
Loen-nen, dat d'eze vergadering zou moeten
dienen, om maatregelen te benamen, da.t
hierin verandering zou komen.
Uit de vergadering, <tie, naar mijn schat
ting. door ongeveer oen 100-tal personen
uiit verschi'Kerute dorpen uit de omgeving
vian Leiden werd bijgewoond, onder wie
verschillend en getooid met het insigne van,
den Ned. R.-K. V-oltoabondmet functie
vermelding er aan, werd door velschil
lende personen het wioord gewerd, wier
betoog vrijwel parallel liep, n.l. te be
treuren, dat den heer Balvers niet een
betere plaats in het politiek advies werd
aangewezen. En verschillende mktde'on
werden aangegeven om hierin verandering
te brengen.
Hoofdschotel van de besprekingen waren
afkeuring van en protest tegen het be?ruit
te Utrecht en verwijten tegen voormannen
em Kamerleden, die niets gevoelden voor
de democratie. De meening werd gcu.it,
dat er genoog personen met adellijke of
w eten scha ppel ijlk e i.itete in cle Kamer zijn,
baronnen, jonkheer en, mr.'s of dir.'s, ter
wijl er niet den heer Balvers nu eftndelijlk
eens één practisdi ma.n in 'het Parlement
zou binnentreden.
Men moest, nu maar zorgen, dat er zoo
veel mogelijk propaganda voor dien oa-ndi-
daat werd gemaakt, om hem no. 2 op de
beddsehe lijst en daardoor no. 5 op de
definitieve lijst te doen komen, terwijl vele
woordvoerders meenden, nog verder te
moeten gaan, door terug te komen o-p tiet
besluit van den Kieskring, en niet de ee-r.te
plaats aan het 'hekeinden zi-t'end-en lid te
geven, maar den heer Balvers no. 1 t© doen
plaatsen, hetgeen echter de voorzitter niet
kon goedvinden en t-en sterkste, als !>o-
stuurslid van d'en Kieskring, meende te
moeien ontraden.
In te gaan op de gevoerde besprekingcm
ligt geenszins in mijne bedoeling, ofscihnon
er- zeer zeker heel wat recht ware te
zetten.
De vraag, die ik echter wenisch te piteflilfen.
is deze: Kan een dergelijke p.nopaga.nda
organisatorisch worden genoemd? Als men
nog een christelijke begrafenis schuldig.
Ik geloof, dat het iemand was, dien zij
heimelijk hebben omgebracht, en wiens lijk
•zij daarna verborgen hadden. Verloren zijn
ze niet, want ze hadden een kruis bij zich.
Vermoedelijk waren zij allen aan den
•moord schuldig of zij wisten er van. Daar
na hadden zij wel berouw over hun gru
weldaad, maar ze hielden ze geheim, om
niet in de handen van het wereldlijk ge
recht te vallen. Het ware hun echter beter
geweest, indien eij op aarde uitgeboet had
den, wat zij in hun leven hadden -mis
dreven."
„Wat kan moeder dat mooi uitleggen",
zei Jozef imet oprechte bewondering.
De overigen waren het hiermee eens, be
halve Bruno, die. ofschoon hij rilde zoo
goed als a.lle anderen, toch nog afLleóied
bedenkingen had te opperen. Hij deed het
tot ergernis van den boer en tot ontzetting
van Oleid, in wier oogen het een misdaad
was, niet aan geesten te gelooven.
Toen nu Bruno verklaarde, dat hij niet
inzag, dat de onbarmhartigheid van Ever-
dink tegen de auroe spoken iets goeds was,
antwoordde Oleid met eenige scherpte:
„Ik wil hopen, mijn jongen, dat gij nooit
spoken rpoogit ontmoeten. Wairt als zij i-ets
van je verlangden^ zoudt gij in staat ziji^
klachten-meerit'te hebben of'ztfoh achteruit
gesteld acht, welnu, d'an spreke men ais.
kiezers, 'leden van do R.-K. Ki es vereen!-
ging, hierover in de o-rgani&afUe, waar
Bullks thuis behoort, n.'l. in Kiaswereeni-
gnmg of Kiosk-ring, Ails men propaganda
wil voeren, doe men dat in de Kiesver-
eeniging of Prop.-club of in ieder geva'l
openlijk.
Eveneens zeer in strijd met een goede
organisafdegeast is m. i. het optreden va<n
bestuursleden van den Kieskring, die zich
niet voor zulk aan optreden moesten be
schikbaar stellenen die bovendien op
die vergadering gebruik maakten van do
wetenschap, die zij als Krü-ngbestuujixletrs
opdoen, door mede te deel en en te bespro
ken, welke besluiten er waren genomen op
de door 'hen den dag daarvoor bijgewoonde
bestuursvergadering.
Een dergelijke (handelwijze, als hier ge
geven, kan m. i. absoluut m©t d'e juiste
weg worden genoemd, maar moet integen
deel afkeurenswaardig worden geheeten.
Mij is het ten Slotte een raadsiel, hoe een
rruan als do heer Balvers, die als zijn uit
drukkelijke wensch te kennen heeft ge
geven., dat alleen meit eerlijtoe middelen
voor zijn oandidatuur mocht worden go-
werkt, een dergelijk optreden kan billij
ken, door zuüikie vergiaderingjen bij te wo
nen en daar het woord te voeren, zonder
zijn propagandisten te wijzen op) het ver
keerde wat in zulk een optreden gelegen
ligt.
H. LOMBERT.
Naschrift van de Rerjuctie.
Wij stellen er prijs op, te verwijzen naar
het hoofd dezer rubriek, waar vermeld
staat „buiten verantwoordelijkheid der
redactie".
Enkelen hebben de meening geuit, dat
wij inzake de (Katholieke) candiid'aateteH-
Mng voor de Tweed© Kamer in den. Kies
kring Leiden zijn pr ode zie of aniti-gene.
Niets is minder waar dan dit! Niemand
ban één zin of zelfs maar één woord uit
onze courant, clteeren, om die onware
bewering te gronden.
How veil wij om 26 iver-zakelijke redenen
ons zeer zeker voor of tegen een bepaald©
oandidatuur zouden hebben kunnen uit
spreken, hebben wij dit zorgvuldig, siéllseb
miatig vermeden. Wij hebben dit niet
gedaan, omdat in deze het zakelijke van
het persoonlijke helaas maar al ie waak
in hef geheel niet wondt ondensdliieidieai en
gescheiden. En wij wifden rnet héél den
Kieskring meestrijden, richtend en leidend,
de gemeenschappelijke Kafho-
liieike actie. De eenheid tusschen cms
en de Katholieken, van weüke schakeering
of welken- groep ooik, willen wij vóór allies
bewaren, opdat onz» courant des te
krachtdadiger -kunne voeren de groote en
gewichtige propaganda voor de ao.n ons
allen boven alles dierbare Katholieke be
ginselen..
Aan JxWenstaanld .stuik Sróbben wij in
deze rubriek een .plaats venteend. Hoewel
het. misschien .gewenscht ware, en liet ook
op S'trict-zakeiijke wijze zooi (kunnen ge
selleden, willen wij toch niet, althans
zeker voorloopig niet, ge\*en ons eigen
oordeel over het hierboven medege
deelde. 'Natuuriijk au'Jten wij gaarne onze
kolommen beschikbaar stellen Aoor hen,
wier handelwijze wordt becritiseerd. Ee-n
oaidertedkend stuk, waarin de zaak van
andere zijde wordt belicht, zal ons welkom
wezen.
BINNENLAND.
Koninklijke onderscheiding.
H. M. d© Koningin heeft de eere-me-
raille voor voortvarendheid en vernuft,
verbonden aan de Huisorde van Oranjo.
verleend aan mr. dr. W. A. van Zijst.
voorzitter van den Raad van Beheer van
de^ Vereeniging tot het houden van
Jaarbeurzen in Nederland.
Vereeniging van Kleinfabrikantsn in de
Sigarenindirstrie.
Te 's Hertogenbosch werd in café
„Plaats-Royaab een vergadering gehou
den van klein fabrikanten in de sigaren-
industrie.
Staande de vergadering Lraden 38 le
den toe.
Besloten werd een adres te richten
aan het Rijksbureau voor Tabak 0111 te
komen tot zoo spoedig mogelijke afle
vering van tabak.
Een commissjie van drie lieden zou
dat adres in Amsterdam aan het Rijks
bureau overhandigen en nader monde
ling toelichten.
Voorts werd besloten aan de regeering
een request te richten om le komen tot
goedkoopere prijzen van tabak.
Een zelfde adres werd gericht aan het
tabakssyndicaat.
het te doen en dat zou je slecht kunnen
bekomen."
„Maar waarom dan? Wat had het
Lukas kunnen schaden, indien hij de tur
ven had terzijde gelegd?"
„Dan waren -zij verder gegaan... Maar
niet alleen hadden zij Lukas .meegenomen
naar den doodenakker, maar ook zouden
zij, daar de kapel niet meer bestaat en
de kelders zijn ingestort hem gedwon
gen, het graf te delven. En dat zou hem
duur te staan hebben kunnen komen,
want
Het was niet te loochenen, er was me
thode in het bijgeloof, dat de vrouw met
zekere schcrpzinnighoid koesterde en ver
klaarde. Daarom" werd zij ook in dit punt
door vrienden en verwanten als een onaan
tastbare autoriteit beschouwd.
Het was niet alleen een schrikaanjagen
de maar ook een in ieder opzicht onwel
kome stoornis, toen een luid gerammel
aan de huisdeur en een luid geroep thans
Oleid midden in haar woorden onderbrak...
ZESDE HOOFDSTUK.
Uphoff en Peerebloem sloegen met ang
stig gebaar een groot kruis.
De controleur en Jozef sprongen van hun
stoel op, half toornig, half verschrikt.
De pachteres had den arm van Bruno ge-
Adhaesie werd betuigd aan een adre»
van fabrikanten uit Borculo, Deventeu
enz. om te geraken tot maximumprijzen
'van tabak.
Een der afgevaardigden van het hoofd-»
bestuur deelde mede, dat het in de bt-1
doetirngder regeering lag maximum*
prijzen vast te stellen voor de zoogt
naamde volks sigaren, welke dan op bonj
verkrijgbaar worden gesteld.
De regeering zou dan het tekort op
de ruwe tabaksprijzen bijbetalen, het<
geen zou gecompenseerd worden door.
de hooge prijzen, gesteld op den exporL-
,Ctr.
Middenstandsactie.
In de jongste vergadering van het bei-
stuur van den Middenstandsbond werd
besloten, dat 't aanstaande Middenstands-
congres wegens de Kamerverkiezingen niet
zal gehouden worden in het begin van Juli
maar op 11 en 12 September. De bepaling
omtrent de vergoeding, door de Spoorweg
maatschappijen van bij de verzending ver
loren gegane of beschadigde goederen is
gelieel verouderd en besloten word zich
tot de bevoogde autoriteiten te wenden om
de noodzakelijke wijziging te verkrijgen.
Door de vereeniging „Neerlandsch Fa
brikaat", den Middenstandsbond en dien
R. K. Middenstandsbond is een voorloopi-
ge regeling vastgesteld voor arbitrale uit
spraak bij de geschillen die zich voordoen
tusschen de industrieelen en den groot
handel eenerzijds en de wederverkoopera
en kleinindustrieeJen anderzijds. Omtrent
kioop on veikoopoooi'ditics, tovorLngsvoor-
waarden en-z.
Daar de verschillende staatkundige par
tijen op een enkele uitzondering na, ver
klaarden niet bereid of niet in staat le zijn
candidaten, door anderen gesteld, over te
nemen op haar groslijst, is de aangelegen
heid der evenredige vertegenwoordiging
om nader advies gerenvoyeerd naar de
betrokken commissie.
De Katholieke Kerk en de liefdadigheid.
lu het proefschrift, getiteld: „Kinder*
rechL en Kinderzorg" na welks verdedi
ging de heer P. A. van Toorenburg op
8 Maart j.l. bevorderd werd tot doctor ia
de rechtswetenschappen aan de rijks
universiteit alhier, werd met betrekking
tot hetgeen van philanlropische zijde
voor de misdadige en verwaarloosde
jeugd in vroeger jaren werd gedaan, met
veel waarde-ering" gesproken over htkn
geen van katholieke zijde te dien opzich
te werd tot stand gebracht.
Na te hebben vermeld wat op dit ga-
bied ook van vrijzinnigen cu van anUi
revolutionairen kant verricht werd, ver
volgt de schrijver aldus:
„liet werk der Rooinsch-kuLholieken
vertoont een groote groeikracht. Men
moet denken aan een bijenkorf, wier be
volking zich snel vermenigvuldigt en lei-
kens zwermen uitzendt, om elders zich
een nieuw arbeidsveld te zoeken cu elk
op zijn beurt zich weer te vermenigvul
digen. In 1843 werd te Amsterdam da
Heerenvereeniging van Weldadigheid op
gericht, die zich 111 den Winter van
1815—'40 het lot van een vijftal kinderen
aantrok: de aanvang van het St. Aloy-
sius-geisticht. Binnen weinige jaren waa
daaruit voortgekomen: een landbouw
kolonie (de Heibloem); een gesticht voos
meisjes (de Voorzienigheid); twee con
gregaties, de een van broeders, de ande*
van zusters om de opgenomen kinderen
te verplegen. De genoemde gestichten
breidden zich uit: m 1865 bestuurden do
broeders ook een gesticht in Rotterdam,
in 1898 bestonden er gestichten „Da
Voorzienigheid" te Noordw ijkerhout.
Scheveningen, Nederhorst den Beig.
Steenwijkerwold en Amsterdam. Zoa
ging het voort.
Denkt men zich hiernaast het liefde*
werk van den Goeden Herder voor ge
vallen vrouwen en préservées (I860),
dat zich ook sfnel uitbreidde; liet St<
Jozefgesticht te Haarlem (1879) en dan
de plaatselijke huizen voor wcczen. half-
weezen en verlaten kinderen in steden
en dorpen (Den Haag, Rotterdam, Am»
hein, Maastricht, Boxtel, DcUfsen, Heel,
Helmond), dan krijgt men ecriigö voor
stelling van de onvolprezen werkzaam*
heid, die dit alles heeft gewrocht.
Voor de beheering van Nederland.
Onder, dit opschrift Levert het- „Roorood»
StiudientenMiad" een (hoofdartikel, waarin
Mir. C. Prinzen de Katih-oiieikc studenten
oprute.pt tot. een edelmoedig wdrik: het ver-
leenan van «1000 door gebed aan de 'be
keering van Nederland.
Daar het voorstel oók elders dan in
studentenkringen ingang verdient, laten
wij hiet hier voJgem:
Hot GebedemvenbonrfT"""te Tilburg en de
grepen en trok, een gebed fluisterend, den
knaap naar eich toe. Deze was liet eerste
oogenblik niet minder verschrokken dan
de anderen. Maar spoedig herstelde hij
zich en wilde de oorzaak van het leven op
sporen. Hij rukte zich los van Oleid, liep
tot haar schrik naar de deur en brak in
luiden lach uit.
„God beware ons!" stamelde de boef
bleek van schrik, „nu lacht dc jongen zclfa
het spook uit."
„Loop heen, ootm., het is geen spook",
riep Bruno, nog steeds lachende. „Weet
gij, voor wien we ons aden zoo batig gtv-
maakt hebben? Het is niemand minder dan
de verschri'lvkelijlke meneer Kurz."
„Meneer Kurz?" riepen de om het vuur
verzamelden.
Bevrijd van hun angst voor het spook,
begonnen thans allen hartelijk te lachen
en traden op de deur toe, om den laat
aangekoroene te aien, die hun zoo grooten
schrik had veroorzaakt.
Heinrich Kurz zag er alles behalve eer
biedwaardig uit. Hij hield zijn paard aan
den teugel en man en dier waren met
bedekt. Beiden zagen er zoo uitgeput en
beklagenswaardig uit, alsof zij in het aam.
ras gelegen hadden^.
