^eSéidóclvc 6ou/tattl
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
In het Zwarte Veen.
f)it bfad verschijnt elken dag, uttgez. Zon- en Feeatd.
r De Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
*oor Leiden 13 et' p. week, fl.7ü p. kwartaal: bij
cnzG agenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
post° f2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags-
Sad is voor de Abonné's verkrijgbaar tegen betaling
yan 20 ct. p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
cummers 5 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
9e Jaargang. DINSDAG 19 MAART 1918.
BureauSTEEN SCHUUR 15 - LEIDEN. Inierc. Telefoon 935.
No. 2570
Postbus 6.
De Adverfentieprijt bedraagt van 1—5 regela fQ.78
elke ïegel meer 15 ct. Ingezonden mededeelingab van
15 regels fl.50, elke regel meer SO ct.F met gratia
bewysnümmer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of gevraagd, buur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer lot,.
r.K. Kiesverenigingen.
■De leden der locale kiesverenigingen in
ö'en Kieskring Leiden eullen over korten
(tijd een kaart ontvangen, hen oproeperide,
om te komen stemmen, wie zij op de Zuid-
Hollandsche lijst geplaatst willen zien
Op welke lijst, zooals bekend, Leiden no.
8, 5 en 9 heeft in te vullen.
Dè katholieke kiezers moeten inzien, dat
tiet niet genoeg is, later bij de officieele
•verkiezing te gaan stemmen. Dat is
y/èl hoofdzaak, maar niet genoeg.
'Dan toch heeft ieder katholiek kiezer
eich eenvoudig te richten naar de beslui
ten der organisatie, d'er R.-K. Kiesvereeni-
gingen.
Maar wil iemand im.ee te praten hebben
in de richting, w^irin die besluiten geno
men zullen worden, dan imoet hij dit n u.
doen door middel van zijn invloed als lid
der Kiesvereniging.
En daaromallen sluiten
si c h aan bij de R.-K. Kiesver-
eenigi n ge n.
Ais straks de politieke organisatie hare
icandidaten gesteld heeft dan kan men
geen invloed meer uitoefenen; heeft men
aich daarbij eenvoudig neer te leggen.
Wij herhalen het: de eenige manier, om
Snvloed te hebben op den gang van zaken,
IS: te zodigen, dat men lid zij onzer kies-
I yoreen'iigi-nigien en dé, ér ale zoodanig var
ai ja invloed gebruik maakt.
Niet mopperen en grommen: Zoo moest
fiet of zoo behoorde het, en stil thuis blij
ven zitten, maar meeleven het politieke le
ven het politieke leven, waarin voor ons,
•Katholieken, zulke vooorname belangen op
tet spel staan!
V Qe houding onzer regeering.
'Het antwoord dat onze regeering, blij-
ikeris de mededeeling, gistermiddag door
minister Loudon aam de Tweede Kamer
gedaan, op het laatste voorstel van de ge
associeerden heeft gegeven, komt hierop
aeer:
Om de wille van den nood hiSr te lande
<en in-onze koloniën en om van onze han
delsvloot nog te redden, wat er te redden is,
is zij tot het besluit gekomen, dat zij ver-
I flicht was, ook den eisch, dat onze sche
den in de gevaarlijke zone zouden-varen,
Sn te willigen.
Het is en blijft een geweldpleging
Hoor een overmacht ons kleine land aange
daan. Maar of de meerderheid der Kamer,
de regeering gehoord, niet zal inzien, dat
«er van twee slechte dingen nog het beste
is gekozen?
Wij meenen daarop b e v e st i g e n d
fe mogen antwoorden.
De groote vraag is echter nog, «of diit
Itoegeven ons zal baten. Als Duitschland
er anders over denkt en meent, dat wij
freeds zoover niet kunnen gaan, zal er van
de overeengekomen zending tarwe nog
miet veel' terecht komen, ook al nemen de
!Entente-mogend'hed>en onze voorwaarden
aan. (Wellicht weert, onze regeering daar
meer van.)
Het schijnt ons evenwel toe, dat Duitsch
land wèl zall willen erkennen, diat Neder-
I land niets anders doet dan .wijken voor
bet brute, plompe geweld!
Oe Duitsche Rijkskanselier over den vrede
met Rusland. Verhouding tot Koerland,
Litauen, Lijfland en Estland. Geen
antwoord op de critiek der geallieerden.
Zweden en de afstand van schepen aan
de Entente. De Alandseilanden onaf
hankelijk
Overzicht.
In het Westen bleef gisteren de
bedrijvigheid van het wederzijdsche ge*
aehut vrij levendig, vooral in de buurt van
Samogneux en Bezonvaux, evenals in Lo
tharingen, tusschen Bures en Badonvillers.
Deze voortdurend weerkeerende weder-
«ijdsche actie vindt haar oorzaak in het
feit, dat dit front in 't algemeen rechtlij-
®ig is en een doorloopend manoeuvrege-
bied. De groote troepenmassa's maken
dichte en diepe groepeeringen imet een
reeks van steike verdediging szón es moge
lijk. De verkeersmiddelen achter het front
zijn op groote schaal ontwikkeld. Een
rijk spoorwegnet, een onafzienbaar auto
park, cle aanleg van, in militair opzicht be
langrijke wegen, enz. begunstigeu ver
schuiving van troepen achter het front in
hooge mate.
In Italië bepaalt de strijd zich tot
plaatselijke 'geschutsactie, die hier en
daar levendig is, bedrijvigheid der vliegers
en patrouille-ondernemingens
In den Duitschen Rijksdag
deed de Kanselier, Von Hertling, mededee
ling over den vrede met Rusland en be
sprak er de verhouding van Duitschland
tot Koerland, Lijfland en Estland.
Wanneer men het beknopte verslag der
rede leest, is al spoedig te bemerken, dat
$r weinig beschouwingen aan vast zijn te
knoopen. Alleen is het opmerkelijk, dat
Von Hertling geen antwoord gaf op de ge
uite critiek der Geallieerden. Slechts con
stateerde de Kanselier, dat er in de En
tente-landen nog weinig of geen neiging
bestaat tot den vrede.
Uit Stockholm wordt vernamen van d e
Alantfseilanden, dat de bevolking
daar verontwaardigd is over de burgerlij
ke Finsche regeering,' omdat deze, nog wel
in de Finsche taal (de meerderheid der
Alanders spreekt Zweedsch) dienstplichti
gen voor den strijd tegen de revolutionnai-
ren oproept.
Ook trekt men het aich aan. dat de Fin
sche minister van Buitenlandsche Zaken
de Alanders landverraders heeft genoemd,
aangezien zij de hulp van Zweden hadden
ingeroepen.
Een draadloos bericht uit Berlijn meldt
intusschen, dat de Alanders zich onafhan
kelijk willen verklaren.
Duitschland.
Hertling in den Rijksdag,
De rijkskanselier heeft in den Rijks
dag een rede gehouden over de politiek
in het Oosten, naar aanleiding van het
Russische vredesverdrag, dat ter goed
keuring aan de volksvertegenwoordiging
wordt voorgelegd.
Hij herinnerde er aan hoe de vruchte-
looze besprekingen: te Brest-Litofsk het
noodzakelijk hadden gemaakt om aan
Rusland een ultimatum te stellen, met
heb gevolg, dat Rusland den vrede tee-
kende. Hertling wilde niet riacler ingaan
op het oordeel, dat de aan Duitschland
vijandige mogendheden over dien vrede
hebben uitgesproken. Hij achtte dit on-
noodig, daar volgens hem de huichelarij
van den vijand iedere zakelijke gedach
ten wisseling uitsluit. Bij deze passage
wees hij op cle houding der geassocieerde
regeeringen tegenover Nederland ter
staving van zijn zienswijze.
Toch bestreed hij de opvatting, dat
Duitschland de belangen" van Rusland
door den vrede zou hebben willen scha
den. Duitschland wenscht aan Rusland
het beste toe.. De vredesvoorwaarden wa
ren, meende Hertling, niet onteerend, zij
omvatten geen oorlogskosten, geen scha
deloosstellingen, geen gewelddadige in
lijving Van Russisch gebied. Indien er
zich een reeks randstaten vanRusl&nd af
scheidden. dan geschiedde zulks in over-
eens teming met- den door Rusland zelf
erkenden wil dezer landen. Zij mogen
zich onder_Duitschlands bescherming
plaatsen, met waarborging echter van
de D litsche belangen.
Hertling ging toen de betrekkingen tot
'de voornaamste dier randstate*! na. Hij
herinnerde aan den onlangs door Koer
land uitgesproken wensch zich bij
Duitschland aan te sluiten en deelde
mede. dat hij zich een beslissing heeft
voorbehouden, totdat de grondwettelijke
organen in Koerland vast zullen staan
en hun houding in deze aangelegenheid
te kennen zullen hebben gegeven. Li
tauen heeft verleden jaar reeds het ver
langd naar economische en militaire
aansluiting bij Duitschland te kennen
gegeven. Binnenkort zal een afvaardi
ging van den landraad dat verlangen nog
1 eens vertolken en daarop zal dan de er
kenning van Litauen als onafhankclijken
staat kunnen volgen.
Estland en Lijfland liggen buiten do
vastgestelde grens en worden slechts
door een politiemacht bezet. Hij hoopt
echter, dat eerlang ook deze landen
nauwe vriendschappelijke betrekkingen
met Duitschland zullen aanknoopen zon
der dat daardoor soortgelijke betrekkin
gen tot Rusland worden uitgesloten.
Wat Polen aangaat, door de proclama
tie der beide keizers kan het staatswezen
van dit land slechts worden geregeld in
overeenstemming met de beide Midden-
Europeesche keizerrijken. Om deze ver
houding tusschen de drie rijken nader
te bepalen, hebben de besprekingen te
Berlijn met de leden van;den' Rijksdag
pjaats gehad en Hertling 2al gaarne on
derzoeken in hoeverre dergelijke be
sprekingen nader tot het doel kunnen
leiden.
Wordt de vrede met Roemenië geslo
ten, dan zal het oorlogswerk op het
Oostelijk front gestaakt zijn. In het
Westen echter geenszins, maar Duitsch
land zal vol vertrouwen doorvechten,
.besloot Hertling.
Engeland.
Een verklaring van Lloyd George.
De „W-eser Ztg." meldt: Volgens een be
richt uit Londen aan de Parijsche bladen
heeft Lloyd George aan Rockett de volgen
de verklaring gedaan:
Indien men den ernst van onzen oorlogs
toestand kende, zoo zou men inzien, dat ik
den steun van de geheele natie noodig heb.
In de komende weken zullen beslissingen
genomen moeten worden van het aller
grootste belang voor het geheele bestaan
des rijks.
Italië.
Z. H. do Paus en de oorlog in de lucht.
Volgens de „Corrière d-Tialia" houdt Z.
II. de Paus zich bezig met een plan, om
een overeenkomst tusschen alle oorlogvoe
rende staten tot stand te brengen, waar
door aanvallen uit de lucht beperkt .zullen
wordenjot 'militaire inrichtingen", die ver
buiten bewoonde plaatsen zijn gelegen.
Rusland.
Aanval op Blayowestajcnko.
Do „Ilochisjanbocn"- deelt mede, dat
de maximalisten den 12den Maart ten|
derde male een aanval op Blagowestsjen-
ko hebben gedaan. De anti-maximalisten
boden tegenstand, maar worden versla
gen. Het meerendeel der 150 Japanners,
wien het niet gelukte to 'ontsnappen,
werd vermoord.
Finland, s,
Do strijd.
Volgens telegrammen uit Wasa aan den
Finschen gezant te Stockholm, ging gene
raal Mannerheim tot een algemeen offen
sief over, waarbij tot dusver èen schitte
rend succes werd behaald.
Kirchdorf en Heinola werden genomen;
3000' Roode Gardisten veerden gevangen
genomen. De .strijd gaat op het geheele
front-met goed gevolg voort.
De Alandseilanden onafhankelijk?
Do bevolking der Alandseilanden is
voornemens de Alandengroep onafhan
kelijk te verklaren.
Voorbereidende onderhandelingen voor
■de verkiezing van een eigen regcering
zijn reeds gaande.
Turkije.
Armenische gruwelen.
Volgens een Mili-lclegrarn meldt de
commandant van het Turksche derde
leger, dat bij dén opmarsch op verschil
lende plaatsen lijken van Mohammeda
nen worden gevonden, zoo te Erzeroem
250, te Erginis 60, enzy allen door de
Armeniërs vermoord. De laats ten heb
ben het dorp Hassan Kale in de aseïi
gelegd.
Zweden.
De afstand van schepen aan de Entente.
De Stockholmsche bladen publicecren
een adres aan den koning, onderleeTkend
door de directies der voornaamste Zweed
sche industrieele ondernemingen, waar
in zij verzoeken, g& e n s c h e e p s-
ruimto meer aan deEntento
af te staan.
De Vredesonderhandelingen
De besprekingen te Boekarest.
De Oostenrijksche (minister van handel,
baron Wieser, en de Hongaarsche minis
ter van handel Sxterenyi, zijn aangekomen
voor de vredesonderhandelingen.
De vrede met Rusland.
De Russische volkscommissaris voor
buitenlandsche zaken zond aan do mi
nisteries voor buitenlandsche zaken te
Wecnen cn Berlijn "het volgende draad
loos telegram!
„Op 16 Maart 1918 heeft het buitenge
wone Alrussische Congres der Sovjets
van arbeiders, soldaten, boeren en ko
zakken, vergaderd te Moskou, het vre
desverdrag-dat Rusland op 2 Maart te
Brest-Litowsk met de centralen gesloten
heeft, geratificeerd."
Nederland en de Oorlog.
De miliüaire kustwacht heeft gisteren
een aantal Duitsche luchïsohepen, die
binnen ons territoriale gebied kruisten,
krachtig beschoten.
De Tweede Kamer heeft het (wetsont
werp i. z. den zomertijd, met het amende
ment-Van Doorn, betreffende de perma
nente invoering, aangenomen.
De elschen van de geassocieerden
aan Nederland.
Toen Minister Loudori gisteren aan het
beslissende punt wa? gekomén, en ver
gaarde, dat cje Regeering op zekere voor
waarden aan de eisdhen der Geassocieer
den zal toegevlen, kon men o,p (heit gelaat
van s-onmiige-afgevaardigden teekenen van
telcurslfiling lezen, doch hel bleef stil.
Als vervolgens de voorzitter voorstelt
heden over dit onderwerp geen discussies
te houden, staat de heer Lobman op. Met
ingehouden verontwaardiging dringt hij er
op aan, dat de Kamer dc Regeeringsver-
klaring .zal kunnen bespreken vóór het
antwoord der Geassocieerden inkomt.
Krachtig uit zich ook mgr. Nolens, wiens
kort protest, -mot gemengde gevoelens werd
aangehoord. Aan den eenen kant roept
men hem toe, dat de tijd van spreken nu
nog niet gekomen is, doch andere afge
vaardigden sluiten zich luide bij zijn
protest tegen de houding der „zoogenaam
de beschorjners van de klcihe naties" aan.
Dan is het aïgefoopéii, althans officieel.
Want, nog lang praten de afgevaardigden
in groepjes na.
Hier volge het verslag van wat er na de
rede des ministers is gesproken:
De Minister deelt mede; dat hij be
reid is het anlw-oord der Geassocieerde Re
geeringen ter kennisse van de Kamer te
brengen.
Do Voorzitter verzocht thans geen
discussie te openen over deze mede-
deelingen.
De heer De Savornin Lobman
(C.H.) wil zoo spoedig mogelijk, wel niet
heden, maar morgen, de discussie geopend
hebben, opdat de stem van het Neder-
landsche volk gehoord worde. President
Wilson hecht immers ook zooveel aan wat
het. volk zegt.
De voorzitter: Het ligt geheel in de
lijn, de discussies te doen plaats hebben,
morgen na de koffie.
De heer Nolens: Ik bon het geheel met
u eens. Maar ik meen toch, na deze ver
klaring, met drie woorden mijne meening
te moeten zeggen over de handelwijze1
De voorzitter: Ik kan dat niet toe
laten; de discussies zijn uitgesteld tot
morgen.
De heer N o 1 e n s: Ik wil alleen, even?Is
de heer De Savornin Lohman, protes
teeren tegen de handelwijze
der .zoogenaamde bescher
mers van de kleine nat-ies.
De voorzitter: De discussie is ge
sloten.
Een Du itsch oordeel
De „Koln. Ztg." schrijft:
De houding der NedêrTïmdsche pers is
niet billijk tegenover het standpunt der
Brandstoffsncommissie
Leiden.
Daar ons blijkt, dat door vertraging in
de postverzending de toegezonden aan
vraagformulieren 12/18/1919, waajrvan da
laatste zending op 9 Maart ons Bureau ver
liet, niet tijdig in het bezit der belangheb
benden zijn gekomen, wordt de termijn
van inzending dezer aanvraagformulieren
nog verlengd tot Zaterdag 23 Maart a.s.
Dringend verzoeken wij echter zoo spoedig
mogelijke inzending.
Ook de verzending der witte kaarten: voor
bijbetaling schijnt aanmerkelijk te zijn
vertraagd, zoodat de kans bestaat, dat ook
deZe kaarten, dieriijdig ons Bureau verlie
ten, zoo laat werden bezorgd, dat bestel
ling bij den handel uiterlijk 21 Maart on
mogelijk is. lieden, 19 Maart, hebben de
laatste kaarten ons Bureau verlaten, zco-
drart ieder, die vóór 18 Maart eene aanvrage
deed, op tijd in het bezit dezer kaart kan
zijn. Betreffende gevallen ontstaan door
bovengenoemde vertraging, zullen op ver
zoek maatregelen tot aflevering worden
getroffen. Uit het poststempel der kaart
«moet echter deze vertraging blijken. 2174
De Directeur van het Brand-
6toffenburcau,
KRAMER.
Leiden, 19 Maart 1918.
Voor zoover kan worden nagegaan zijn
er in ons District voldoende voorraden om
daaruit aflevering te doen geschieden op
de door ons uitgegeven bons.
Met het oog op het stop zetten der afle
veringen door den hond el aan d>en avond
van 22 Maart, maken wij er belanghebben
den op 'opmerkzaam, dat de bons op geheel
den handel geldig zijn, zoodat, indien de
eene handelaar niet in staat is tot afleve-.
ring over te gaan, in uw eigen belang)
wordt aangeraden de bons op een anderen
handelaar af te geven. Ophouden van bons
door handelaren kan slechts ten gevolge
hebben, dat de termijn voor aflevering
voorbij gaat. 2175
De Directeur van het Branci-
stoffenbureau.
KRAMER.
Leider, 19 Maart 1918.
Duitschers. Wij hebben alle reden mis
noegd te zijn over de afgifte van schepen
aan onze vijanden, waarloc Nederland;
naar men denkt zal overgaan, want de
meeste schade hebben niet de Hollanders
maar wij. De Iloïlandsche pgrs zal ons
derhalve moeten veroorloven dat wij onze
billijke wenschen te kennen geven, zonder
ons te bekommeren o-m- de Hollandsche
angstvalligheid. Het is ook zeer goed, dat
Nederland niet in twijfel daarover blijft,
dat hun schcepsaangelcgenheid niet slechts
zijn aangelegenheid is, maar in aanzienlij
ke mate ook dc onze.
Duitsche luchtschopen
beschoten.
Uit Katwijk a a n Z e e wordt bcrichfc
dd. 18 Maart:
De militaire kustwacht heeft zooeven
een aantal luchtschepen, die binnen het
territoriaal gebied kruisten, hevig; bo-
schoten. Langs de geheele kust hoort
men voortdurend schieten. De kust
wacht stelde vast, dat deze luchtsche
pen van Duitsche nationaliteit waren.
De samenstelling van o n a
brood.
Men Schrijft aan die „N. Crt.":
Het aan de „Msijd." ontleende bericht,
dat ei' -proeven genomen worden, om brood
te vervaardigen- door vermenging der
bl-ocm of tarwe met lijnzaad, kan worden
aangevuld met de mededeeling, dart er
allerhande proeven worden genomen, zoo
o.a. ook met gemalen, erwten en booncn.
Reeds langen tijd is men daarmede bezig.
Brood met lijnzaad werd reeds in 1915 in
België gebakken, in Kamerijlk en Doornik
o.a. Het brood was nagenoeg ongenietbaar
en kleefdle bij het nuttigen eterk aan het
verhemelte^ vast.
Geen maximumprijs voor
kalfs- en schapenvlcesch.
In tegenspraak met berichten van elders
deelt de Disiributiccommisisie uit de arbei
dersorganisaties en coöperaties le Arnhem
mede, cüat de minister op een deabctref-
FEUILLETON.
1)
De dame nam. thans ook notitie van den
handelsreiziger.
..Dat is mij zeer aangenaam", zei ze met
wekere vriendelijkheid. „Neem plaats, mijn-
riieer Kurzgij zult wel vermoeid zijn."
..Ja, een beetje wel, het is hondenweer",
antwoordde Kurz. „Maar an,en is daaraan
j gewoon in ons vak."
Daarna ondervroeg de jonge vrouw hem
^angaande het kind, dat hij in Ravens-
®ruch gebracht had.
..De jongen huilde als een boer, die kies-
P'jn heeft, toen ik met hem, op Ravens-
«nich aankwam' vertelde Kurz. „Wij
«isten niet, wat met hem aan te vangen.
kleine schelm wilde eten noch drinken,
«aar de pachteres wilde met alle geweld,
«at Lij eerst wat at, voor hij ging slapen."
..Die goede vrouwl... Niet waar, -mijnheer
,z> zij zal het kind zeer zorgvuldig ver
ben?".
.;fi zal haar best doen, mevrouw Mark-
r.^Irid Uphoff ia een brave vrouw."
6ij kunt gerust zijn, lieve Ernilie",
erkte Markfeld op. „Ik ben overtuigd, dat
je kleine neef bij die goede, eenvoudige
mensehen en in de zuivere, versterkende
landlucht zeer goed onder dak is.'
„Daarop kunt u zich verlaten, mevrouw",
zei Kurz. „Bovendien zullen niet alleen de
lieden van den pachter voor den kleinen
jongen zorgen. Voor ik Ravenbruch verliet,
hadden de pastoor der plaat-- en diens
zuster reeds het kind onder hu bijzondere
bescherming genomen."
Deze mededeeling scheen duidelijk een
onaangenamen indruk te -maken op Mark
feld en diens vrouw.
„Dat is mij nu niet zoo bijzondsr aange
naam, mijnheer Kurz", antwoordde de jon
ge vrouw. „Zulke landgeestelijken hebben
soms zulke enge ideeën."
„De jongen is goed bezorgd bij die brave
menschen' zei Markfeld. „Ik heb des te
meer vertrouwen in hen, wijl zij nog niet
met de zoogenaamde beschaving in aanra
king zijn gekomen."
„De jongen kan het nergens beter heb
ben, mevrouw", verz.akerd.e Kurz op zijn
beurt.
Kurz was nu heengegaan en er volgde
een lang en pijnlijk stilzwijgen tusschen de
beide -echtgenooten.
„Gustaaf", zei eindelijk plotseling de
jQnge vrouw, „gij houdt het toch voor ze
ker, dat Bruno een goed tehuis heeft?"
„Even zoo zeker als gij.'
„Gij spreekt op een vreemden toon tot
mij, en dit is niet de eerste maal, ik wensch
daarvan verder verschoond te blijven."
„Zooals ge beveelt."
„Gustaaf, breng mij niet tot het uiter
ste!"
„Wees niet dwaas, Emiilie! Niemand legt
je iets in den weg en gij deedt beter den
stand der dingen kaLm en koelbloedig on
der de oogen te zien."
„Ik weet niet, wat gij daarmee wilt
zeggen.'
„Niet? Dan moet je .maar in je onwetend
heid, volharden. Indien het je zelf niet dui
delijk is, waarom wij den knaap op de hei
de gezonden hebben, dan is het minstens
nutteloos je de .zaak duidelijk te maken."
„Waarom wij hom op het land gezonden
hebben?Nu, natuurlijk, wijl hem de
luüht hier niet goed bok wam en hij ginds
krachtiger en gedonder zal worden dan
hier."
„Zoo hebben wij aan je opm geschre
ven."
„Inderdaad, zonder zijn toestemming
konden wij het kind niet wegzenden."
„En daar het nu met zijn toestemming
geschied is, is het onnoodig iang en breed
te praten over deze reeds afgemaakte
zaak."
„Ik begrijp niet, Gustaaf, waarom ik
niet over het kind van mijn zuster eou
praten."
„Niet?... Ik kan je ten minste zeggen,
waarom ik niet daarover wil hooren pra
ten."
„Waarom dan niet?"
„Wijl ik niet tot degenen behoor, die hun
doel en hun beweegredenen voor zich zelf
zoowel als voor anderen wenschen te ver
bergen."
„Gustaaf!"
„Wij willen den jongen noch kwaad
doen, noch kwaad wenschen", vervolgde
hij. Wij zijn ook v.olkomen in ons recht, om
ons en onze kinderen tegen mogelijk drei
gende nadoelen te beveiligen. Ik zie daar
om geen reden, ons ongerust te maken of
zelfs ons verwijten te doen. Maar ik wil
mij toch niet wijsmaken, dart wij den knaap
uit liefde naar de heide gezonden hebben."
Het was moeilijk uit te maken, wie van
beiden afschuwelijker scheen: de vrouw,
die haar plannen huichelachtig voor zich
zelf trachtte te verdedigen, of de man, die
met cynische openhartigheid bekende, wat
hij voorhad.
Op dat oogenblik traden 'de kinderen de
kamer binnen: een groote, krachtige, zes
jarige knaap met de lichte kleuren en
mooie trekken der -moeder, en twee sterke,
gezonde meisjes van ongeveer drie en vier
jaar, die echter de bekoorlijkheid der kin
deren misten, wijl ze de donkere huidkleur
cn de leelijke gelaatstrekken van haar va
der geërfd hadden.
In vele dingen waren de kinderen echter
hetzelfde: zij waren alle drie zeer .luid
ruchtig en zeer lastig van karakter.
VIERDE HOOFDSTUK.
In het groote veen had de zuster von
den pastoor zich spoedig ingeburgerd. ZIJ
was een vroolijk meisje van twintig jaar.
Mamsell Lieschen, zooala zij spoedig la
het zwarte veen door. jong en oud g«-
noeand werd, trachtte nooit haar broedet
in zijn studiën te onderbreken o-f zich tl
mengen in zijn ambtszaken. Als de pastoor
echter eens onverwacht de deur van ziH
studeerkamer openote, dan hoorde hij vaall
het vroolijk lachen van uit de keuken, of
hoorde hij haar een aardig liedje zing«ea»
Maar zij was een verstandig ding, zij wal
goed voor de zieken en de armen, wiBt voö
ieder leed troost te vinden, en stond ieder*
een met raad en daad bij.
C^ordt vervolgd,)
