Belie Courant".
ur Tweede Blad.
'e Gentlenian-Oplichter.
BUITENLAND.
Woensdag 27 Februari 1918
De Teelt-regeling.
- in liet nummer van Vrijdag 1.1. van
0. Leidsche Courant" komt een inge-
mden stuk voor, waarin een „Lezer"
is nabetrachting op mijn artikel „De
Tuinbouw in dezen tijd" te kennen
efll wat bepaald te zien, aangaande
laatseiijkö belangen" en er werd ge-
0emd de teeltregeling.
.Gaarne voldoe ik hiermede aan het
rèrzoek van den geachten „Lezer", te
„eer, daar het in ruimeren kring on
er de tuinders van nut kan zijn.
Het is te begrijpen, dat. wanneer een
vrije Nederlandsche tuinder, wanneer
tem gezegd wordt, dit en dat mag je
met telen,dat wel wij zullen je op
eeiffen land komgn controleerea of de
oorschriften opgevolgd worden, ja of
neen, een weile vreemd staat te kijken.
)it 'moge echter hard klïnken, maar
rij eer.ig nadenken zal .ieder moeten
toegeven, dat de noodzakelijkheid der
omstandigheden zulks vordert. i
Want als den tuinder vrijgelaten was
om in deze ^Lijden te telen, wjit heni
goeddunkt, iieusc'h men kou groote
massa's uien, verschillende zaden en
indere exportproducten aan de markt
Ilien komen, maar aan de voedselyoor-
Cening zou weinig gedacht worctén.
Hiermede bedoel ik geenszins dat een
tuinder enkel gedreven wordt door
winstbejag, maar het is zeer natuurlijk
Üat hij. wanneer hij een teeltplan voor
poli gereed maakt, rekening houdt met
'de vraag, wat belooft voor mij de voor-
eeligste oogst.
Een leiding in deze is zeker niet on-
Iiemotiveerd. Nu is het zeker wel te prij-
en, dat de minister van Landbouw, Nij-
rerheid en Handel, hier de leiding aan—
geeft in deze tijden, waarin de groote
.vraag naar 'voren dringt, hoe moet
Dcnsch en dier van voedsel worden
oorzien. Daarin zoo goed mogelijk te
roorzien en met de overig-zijnde produc
er te exporteeren, om daardoor de
loodzakelijke grondstoffen uit het bul-
5 enlaad te kunnen verkrijgen, is steeds
hot streven geweest van den Minister.
In hoeverre al die bepalingen en voor-
schriften doel getroffen hebben kan hier
iel buiten beschouwing blijven. Doel is,
T liermede aan te toonen, dat de teelt-
e.?eling voor de tuinders ook ten zeerste
erband houdt met het vraagstuk der
'oedselvoorzienlng.
Toen in het vorige jaar de oogst van
finze zomerproducten bijna geëindigd
was, werden de uitkomsten nagegaan en
kwarn men tot de Overtuiging, dat een
andere regeling^oodig was. Van regee-
fagswege werd de noodzakelijkheid
angeloond van meerderen teelt van
roedsclgewassen en vermindering van
ïoogenaamde water en luchtplanten als
sla,peulen, augurken, komkommers, to
elaten enz. Ook van onze buitenland-
alle afnemers kwam bericht dat de af*
name van die producten niet meer zoo
zou gaan als in het afgeloopen seizoen,
Alzoo is het zeer goed verklaarbaar,
dal in verband met deze gegevens door
j tel bestuur van de groep Veilingver-
pigingen, een teeltregeling samenge-
steki werd, welke geacht kon worden te
voldoen aan den eisch van voedselvoor-
aening en tevens in het belang van den
tuinder zou zijn.
In de vergaderingen d.d: 20 en 25 Sep
tember 1917, gehouden te 's Gravenhagg,
hebben de aangesloten vereenigingen en
de tot de Groep tijdelijk toegelaten ver
eenigingen, welke bij de Rijkscommis
sie van toezicht op de Vereeniging
Groenlen-centrale zijn ingeschreven, de
voorstellen in zake de teeltregeling met
aigemeene stemmen goedgekeurd en
aangenomen.
Dus in die vergaderingen zijn de be
vuilen van bindende kracht geworden
vooralle tuinders: Door een later ontvan-
circulaire zijn de besluiten nog meer
verduidelijkt geworden en is er op ge
wezen,, dat de Veilingsbesturen verant
woordelijk gesteld worden tot dé juiste
nakoming der genomen besluiten.
Alzoo rust op de besturen' der Veilin-
flen.de verplichting de betrokken ledèn
FEUILLETON.
Miss Nelly wankelde, zij moest gaan zit-
ven om niet in zwijm te vallen.
'«Genius Lupin bleef tegenover haar
•■«an, Langzamerhand, nu hij daar zoo
uoeweeglijk voor haar stond en de secon-
en als even zooveel uren schenen te du-
3 werd hij bewust van den indruk, dien
n.°P d't «ogenblik moest maken, nu de
en van zijn kleedingstukken tot hers
ens toe vol waren met den inhoud van-d.e
vaas.
Eensklaps overviel hem een onzettende
j e^heid met zijn houding, hij schaam-
zich, dat hij hier stond als een dief,
ejmen op heeterdaad had betrapt.
8 ,.er °ok mocht gebeuren, voor haar
2j.s voortaan een dief iemand, die
ien *n an(^ePmans makken steekt,
li'8rir!' inbrak en zich op onrechtma-
R Wijze toegang wist te verschaffen,
fionü horloges viel uit zijn zak op den
la, v ,8en tweede volgde. Hij wist niet
Baar am- hij kon er niets tegen doen,
voortdurend viel er een stuk; van het
en niet-leden (die ais gast veilen) Ce con
troleeren, of zij) tzich houden laan <le
voorschriften der teeltregeling. Zou een
lidcdch niet storen- aan de gegeven voor
schriften, dan is een bestuur verplicht
zulk een lid uit te sluiten voor het vei
len van export. Wanneer een bestuur
toch voor een lid de producten, geleelt
in strijd met de teellregeling, zou veilen,
dan zou een geheele veiling geschorst
worden.
Dat het ernst is met de voorschriften
moge blijken uit het feit, dal aangestelde
controleurs vanwege het hoofdbestuur
een onderzoek zullen 'komen instellen.
Wat nu aangaat de bemerking van
den geachten „Lezer", dat tuinders oo
nieuw land eenige voorrang zouden.heb
ben bij de bona-fide-tuinders, *an ik
verzekeren, dat bij de controle overge
legd moet kunnen worden een tore tem
mend bewijs van de Cultuur-commissie,
en, wanneer dit niet voorhanden is, zal
zeker zulk een tuinder wel bedrogen
uitkomen.
Ik twijfel niet, of deze regelen zullen
bijdragen tet het algemeen besef dat
w'i, tuinders, werk verrichten, hetwelk
gerekend kan worden te behooren on
der de meest gewichtige belangen in
den huidigen tijd. Voorzeker zal deze ge
dachte een aansporing .zijn, tot een of
fervaardige bereidwilligheid om te doen
hetgeen van ons gevraagd wordt. Dan
zal vanzelf de teeltregeling niet langer
als ongemotiveerd .beschouwd worden,
maar als liggende geheel in de lijn van
deze. zorgvolle tijdsomstandigheden en
ook in het belang van den tuinder zelf.
H.
lyjelofarcndsveen, 25 Febr. 1918.
De Kerkvervolging in Mexico.
In de „Universe" doet pater Robert
O'Lougiiran, kort geleden van een reis
in de Vereenigde Staten, Canada en
Mexico teruggekeerd, een oproep aan de
beschaving om in te grijpen in de droe
ve gebeurtenissen ïri, MexiCpi
„Indien wij de bewakers zijn der de-
mocratie," aldus pater O'Loughran, „dan
moeten wij toezien, dat ook anderen vrij
heid hebben." Schrijver geeft over den
toestand in Mexico de volgende bijzon
derheden:
Het meerendeel der Mexicaansche pa
rochiekerken is thans gesloten. Iri een
der staten -waren nog slechts 4 pries
ters over. Het was te veel. Een hunner
werd enkele maanden geleden verjaagd.
De gouverneur van een der staten van
Mexico meende van geen enkel priester,
noch vreemden, noch inl.andschen te
mogen dulden, dat «.ij hun bediening
uitoefenden.
In andere staten is de'toestand niet
beter.
De tegenwoordige regeering heeft alle
bruikbare eigendommen gestolen, ze
heeft kerken geconfiskaerd, welke door
geestelijken waren aangekocht.
Ik heb in Amerika Mexicaansche bis
schoppen ontmoet,' die, na de grootste
beleedigingen en vervolgingen verduurd
te hebben, gedwongen daar hun toe
vlucht zochten. Ik heb de verhalen ge
hoord van verbannen priesters, die tij
dens de bloedige, vervolging het land
waren uitgedreven.
Eens, het was een zeer koude daar.
kwam een Mexicaansch priester, door
bandieten opgejaagd, naar Amerika.
Bedeesd belde hij aan om een onderdak.
Hij was ziek en uitgeput. Edelmoedig
werd hem onderkomen verschaft, dezen
armen banneling, verdreven uit een
land, zjjn land, dat hij lief had.
Er ging een jaar voorbij, en rusteloos
verlangde hij terug naar zijn geboorte
land. Hij was nog sinds kort priester
gewijd en het deed hem pijn. dat hij in
deze vreemde stad niet werken kon. Wa-
ïsrii ginds niet vele kinderen, hong--.rond
naar het brood des levens? Was niet zijn
eigen moeder ginds in Mexico achter
gebleven?
„Als het" moet zal ik voor het volk
sterven", en de /jonge priester verliet
de blijde Amerikaansche stad en ging
naar het droeve Mexieo.
Hij ging en stierf voor zijn volk.
„ÏUSbd.7
Een Amerikaansche Journalist bij
den Pau$.
Voor eenigen 'tijd ontvingen wij be
richt van een „interview", dat door den
Paus zou zijn toegestaan aan een Ameri-
gestolene. Toen plotseling zich verman
nende legde hij den inhoud van den -zak
om zijn hals, eoowel als van zijn eigen zak
ken op een fauteuil.
.Het, scheen, als voelde hij zich méér op
zijn gemak, meer vrij, tegenover miss Nel
ly, tenminste hij trad op haar toe, van
•plart, iets tegen haar le zeggen. Doch zij
maakte 'n afwerend gebaar, stond vlug op,
als door plotselinge vrees bevangen en liep
naar het sal»n. De portière viel achter
haar dicht, doch Arsenius Lupin volgde
haar. Daar stond zij, sprakeloos, bevend,
zij zag de ontzettende verwoesting, welke
hier. was aangericht.
Eensklaps zei hij, vastbesloten:
„Morgenmiddag om drie uur staat alles
weer op zijn oude plaats."
Zij antwoordde niet, waarop hij hernam:
„Morgenmiddag om drie uur, daar sta ik
u borg voor. Niemand kan mij beletten,
mijn beloften gestand te doen. Morgen
middag o.m drie uur."
Miss Nelly gaf nog geen antwoord. Lan
gen tijd heerschte een drukkend stilzwij
gen, hetwelk hij niet durfde verbreken.
De aandoeningen van het meisje deden
hem ontzettend lijden.
Zachtjes, zonder meer te spreken, wilde
hij haar verlaten.
kaaasch journalisL Dvè gemeld» uitlatin
gen van den H. Vader kwamen ons ech
ter onwaarschijnlijk voor. Thans geeft
do „Echo de Paris" omtrent het onder
houd van den journalist, den Amerikaan
Edward Marshal, met den H. Vader,
volgende, eer aannemelijke bijzonderhe
den:
De H. Vader, aldus Marshal, zeide: Er
is een gebed, dat de geheele wereld voort
durend moet bidden, het gebed voor
het herstel van hel recht en de broeder
lijke liefde op aarde.
De oorlog heelt aan millioenen men-
schen geleerd, dat het roemrijk en nood
zakelijk is offers te brengen, ja, zichzelf
te offeren voor het ideaal. Wanneer dit
ideaal geen zelfzucht is, verheft zulk een
offer altijd.
Na al de offers en de reusachtige
krachtsontplooiing, welke alom- door
den oorlog geëischt worden, zal zich
aan ieder verstandig man de gedachte
opdringen, dat, wanneer de oorlogvoe
rende rnenschheid tot zulke krachtsin
spanning in staat is, een .vredelievend
menschdom een even groote kracht in
dienst van den vrede zou kunnen ont
wikkelen. En zoo zal misschen .de
rnenschheid er toe komen zich de vraag
te stellen: waarom ons uit te putten?
Waarom al ons bloed en ons leven ge
ven voor werken vau vernieling?
In antwoord op een vraag van den
journalist aangaande het ingrijpen van
Amerika in den oorlog, zeide de Paus:
Ik ben zeer zeker van meiening dat
Amerika's deelnemen aan den oorlog er
toe kan bijdragen, een zoodanigen vrede
tot stand te brengen, als ik steeds als
wênschelijk voorstelde, een vrede, die
aan al de volkeren der aarde het gevoel
zal geven van ^volkomen veilig te zijn,
Gij behoort tot een groot land, ging
de H. Vader glimlachend verder; de in
woners zijn er, geloof ik, niet tot zelf
zucht instaat; ze zijn edelmoedig, Moge
het nieuw pas begonnen jaar .Amerika
het geluk terug geven, dat het evenals
de meeste andere volkeren verloren
heeft.
Daarna besprak de Paus de beteekenis
van de Amerikaansche pers. In. Amerika,
zoo zeide Z. H., is ieder dagblad als een
spreekgestoelte, -vanwaar men veel groo-
ter menigten kaji toespreken, dan van
■elk ander spreekgestoelte ook. "indien
allen, die in deze dagbladen tot de me
nigten spreken, niet ophouden er op te
wijzen, dat uit den grooten oorlog recht
en wederzij dsche achting moeten gebo
ren wórden, zullen zij aan de rnensch
heid een onschatbaren dienst bewijzen.
Ten slotte bracht de H. Vader hulde
aan alle strijders, van welk land zij ook
waren, die bezield zijn met den geest
van echte vaderlandsliefde, en Z. H.
sprak den wensch uit, dat al deze scrq-
clers steeds indachtig zijn, jlat men om
goed het vaderland te dienen, allereerst
God en zijn geweten moet dienen.
„Msbd.".
Het Pruisische kiesrecht.
In de AVoenedag gehouden vergadering
van de kiesrechtcommissie van het Pruisi
sche Huis van Afgevaardigden werd het
volgende voorstel van de conservatieven en
vrij-conservatieven -aangenomen:
Ieder kiezer brengt één vaste stem uit.
Bovendien heeft hij nog e^n aanvullings-
stem op grond van:
a) den leeftijd en het aantal volwassen
kinderen;
b) het vermogen;
ej'het inkomen;
d) het zelfstandig bedrijf;
e) zijn schoolkennis.
Op grond van den leeftijd en het aantal
volwassen kinderen krijgt ieder kiezer, die
het vijftigste levensjaar heeft bereikt en
minstens drie kinderen heeft of vgehad
'heeft, die het 14de levensjaar hebben be
reikt, één stem meer.
Op grond van het vermogen krijgt ieder
kiezer, die in de aanvuUingsbeldsting is
aangeslagen één stem.
Op grond van het# inkomen wordt een
additioneele stem verleend aan dengene,
die door den staat in de inkomstenbelas
ting is aangeslagen, wanneer het bedrag
van zijn belasting het gemiddelde van de
belasting van een kiezer in zijn gemeente
te boven gaat.
Kiezers, die voor een inkomen van meer
dan 3000 M. zi.in aangeslagen, hebben
steeds een additioneele stem.
Op grond van het zelfstandig bedrijf
wordt een additioneele stem toegekend aan
lederen kiezer, a) .die voor één persoon
venzekeringsplichtig is voor het geval van
ongeschiktheid om .zijn beroep verder uit te
oefenen of ouderdom, volgens de wet van
20 Dec. 1911, of-voor twee personen, vol-
gens de bepalingen van de rijksverzeke-
Plotseling trilde zij van het hoofd tot de
voeten en fluisterde: „Luisterik hoor
iemand aankomen... ik hoor loopen
Verstomd van verbazing zag hij haar aan.
Zij scheen geheel van'streek, alsof haar ge
vaar boven het hoofd hing.
„Ik hoor niets", antwoordde hij „en al
was dat zoo
„Hoe? vlucht, vlucht, snel!"
Zenuwachtig snelde zij naar den ingang
van de galerij en luisterde opmerkzaam.
Neen, zij had zich vergist, er was niemand.
Kwam het geluid misschien dan van Bui
ten? Nog een oogenblik bleef zij luiste
ren. toen keerde zij zich gerustgesteld om...
Arsenius Lupin was verdwenen
Zoodra Devanne de gepleegde inbraak
opmerkte, was «zijn eerste gedachte. „Dat is
iets van Velmont en Horace Velrnont is
niemand anders dan Arsenius Lupin."
Deze gedachte liet hij evenwel spoedig we
derom varen, want het was toch zeer on
waarschijnlijk dat Velmont Velmont n i,e t
was, dat wil zeggen, dat hij niet die groote
schilder, de vriend van zijn neef Estavan
was.
Toen de politie, die onmiddellijk gewaar
schuwd wa3, dan ook op hot kasteel kwam4
ringswét van 19 Juli, wanneer deze per
sonen minstens zes maanden onafgebroken
in zijn dieneit zijn, of
b) als eigenaar, vruchtgebruiker of pach
ter is var\ minstens twee H.A. grond voor
landbouw, boschbouw, vruchtenteelt of
tuinbouw of voor een halve H.A. voor
wijnbouw.
Op grond van de schoolkennis krijgt een
additioneele stem hij, die een middelbare
school heeft afgeloopen, in een zesklassige
hoogere school tot de op drie na hoogste
klasse is toegelaten of op een inrichting
tot opleiding voor onderwijzer hei tot de
derde klasse van het seminarie heeft ge
bracht.
Dr. Friedberg verklaarde zich namerp de
regeering tegen het voorstel,, omdat de
grondslag van het kiesrechtvoorstel, het
gelijke kiesrecht, er door werd aangetast,
maar desondanks werd het aangenomen
met 20 stemmen van conservatieven, vrij-
conservatieven en nationaal-liberalen te
gen 15.
Naar aanleiding dezer aanneming schrijft
het „Beul Tagebl:": „De conservatieven
hebben het gelijke, kiesrecht zonder eenig
gewetensbezwaar verworpen, maar ook
nog het volle beschimpt, aan hetwelk dit
kiesrecht in een speciale boodschap des
konings werd beloofd. Het antwoord zal
dóór het volk aan de conservatieven en
met hen verbonden naticpiaal-liberalen
worden gegeven, maar eerst heeft de re
geering het woord."
De „Voss. Zeit." noemt de stemming een
Pyrrhus-overwinning der tegenstanders
van het kiesrecht. „Wij beschouwen", zoo
schrijft het blad, „deze stemming niet als
het einde, maar als het begin van den
beslissenden kiesrechtsfcrijd, die als positie
oorlog nog maanden lang zal duren."
De „Bert. Lok. Ane." wijst er "op, dat
het ontwerp nog ten 'tweeden male gele
zen moet worden en dat de besluiten van
de volledige Kamer niet met die van de.
commissie behoeven overeen te stemmen.
Voor de regeering is er volgens den ,,Anz."
geen aanleiding tot scherpe maatregelen
voor het Huis van Afgevaardigden defini
tief uitspraak heeft gedaan.
Uit de Pers.
Het zwakke Kabinet.
De T ij d schrijft:
Het begint langzamerhand onder de
vrijzinnigen mode te worden, zooveel
mogelijk het beleid van het tegenwoor-
dig ministerie af te keuren.
Thans is het weer de heer Van Ha-
mel, die in de (oude) „Groene" een fei
len aanval richt tegen den minister
president, hem zwakheid en onvastheid
verwijt, en in zijn beleid tal van tekort
komingen ontdekt.
Op allerlei gebied, op het gebied van
distributie en levensmiddelenvoorzie-
ning, uitvoer en invoer,, onderwijs en
financiën, zelfs fn de buitenlandsche
staatkunde zou van regeeringswege op
de zwakheid zijn gekoerst.
Wij achten ops allerminst geroepen
om als verdediger op te treden van het
huidige kabinet.
Veel is er geschied, men denke
slechts aan het gebeurde met-* de on
derwijzers-wedden waarin wij het be
leid van dit ministerie niet konden be
wonderen.
Doch, het doet toch wel eeniger-
mate vreemd aan, dat de hevigste be
schuldigingen telkens komen van den
kant der vrijzinnige partijen.
Wij meenen, dat dezen vooreerst toch
wel wat dankbaarheid betaamt, yoor
wat deze regeering tot stand bracht met
de grondwetsherziening en voor wat zii
naliet ten aanzien der verzekeringswet
ten, en buitendien zou haar wel eeniga
bescheidenheid passen, indien zij zich
geliefden te herinneren^ 'datj de heer
Cort van der Linden, de linkerzijde
redde uit de impasse van het jaar 1913.
Wat wil echter de heer Van Hamel?
Indien er reeds in 1913, na een .verkie
zingsstrijd waarbij ale vrijzinnigen zich
tot één groep concentreerden, geen mi
nisterie gevonden kon worden met re
geerkracht zal dit thans, nu de con
centratie uiteen is gegaan en men met
minstens vier groote liberale groepen
gescheiden optreedt, wèl het geval we
zen? Zal een ander kabinet bij een link-
vsche meerderheid krachtiger kunnen re-
gccren, dan het tegenwoordige? En met
welk program dan?
Wij vreezen voor den heer Va/i Ha
mel en zijn partij, dat, hoe groot zijR
onvoldaanheid ook m.oge wezen, de toe
komst geen verbetering zal brengen, in
dien ten minst-e wederom een extra-par«
lementair kabinet moet optreden,
kwam het Devanne zelf niet meer in het
hoofd op, deze ongerijmde veronderstelling
van het eerste* oogenblik, mede ie deelen.
Den geheelen morgen ihecrschte er op Thi-
bermeshil een niet te beschrijven drukte en
geloop. De politie, justitie, de commissaris
van politie uit Dieppe, de inwoners van het
dorp. allen verdrongen zich in de gangen
en hallen, in het park of in den omtrek van
het kasteel. De nadering van de manden-
vreerende troepen, het telkens meer nader
bij komen der krakende geweerschoten,
droeg het zijne er toe bij, den indruk
mystieker, schilderachtiger te maken.
Het eerste onderzoek verschafte niet de
minste gegevens. De glasruiten bleken niet
te zijn ingedrukt of uitgesneden, de deuren
waftn niet geforceerd, zóodat de waar
schijnlijkheid 'net meest voor de hand lag,
dat men zich langs den geheimen weg toe
gang tot het salon had weten te verschat
ten. doch daartegenover stond weer dat
op het tapijt niet den minsten indruk van
voetstappen, dat op de .muren geen enkel
bewijs van gewelddadig toegang verschaf
fen was te bemerken..
Een omstandigheid evenwel, welke juist
door haar eigenaardig karakter zoozeer de
aandacht trok, door het onverwachte de
verbazing wekte, één omstandigheid
04 46 ai (re waarBoT? 70 or 65 n Kraal*
tige politiek kan slochts zijn sen kabins*
dat steunt op een vaste en In de begin»
selen eensgezinde partij-formatie, d.wja
een Rechts Kabinet.
Gemengde Berichten.
Bi/tijd» geknipt. Maandagmiddag
ontdekte de Utrechtache rechcrchp tu£
schen het publiek drie aakkenrollera uil
Rotterdam, die in de groote drukte vaq
den eersten Jaarbeursdag natuurlijk hun
slag dachten te slaan; De rechercheur#
vonden het maar veiliger dace he eren in
te rekenen en op het hoofdbureau van po
litie onder te brengen, vanwaar
's avonds op den trein gezet en naar Rot
terdam terug werden gebracht.
Tragi6ch. de parochiekerk to
Heemstede werd Zondagmorgen onder de
H. Mis van 'half negen de heer C. A:,
Braam, een algemeen geacht en bomind
Katholiek, gedurende die preek plotseling
onwel. Hij werd naar de sacristie gedram
gen en overleed daar na eenige oogien-
ib likken.
Overreden. Toen de heer J. N. Appel
man, ontvanger dier gemeente Lbosduinen,
Zondagavond van een tramrijtuig naar
een ander wou gaan, stiet hij tegen de
leuning van de brug bij Valkenbosch, viel
daardoor tusschen da wagens en werd
bverreden. Het eene heen werd hem afg^
reden eff het andere is op twee pla&tseü
gebroken. In be denkei ij ken toestand is hljj
naar liet Haagsehe ziekenhuis gebrachte
Roovers. De gemeente-politie te Roo
sendaal heeft vijf personen gearresteerd,
die als militairen gekleed en met geweer
gewapend zich 's nachts in hinderlaag bi|
de grens legden en smokkelaars aanhiel
den, voorgevende soldaatTtórnrniezMi tö
zijn. Zij namen daai den smokkelaars huo
waar af en verkochten en verdeelden dd
opbrengst. Zij zullen naar Breda worde»
overgebracht.
Moord. Maandagavond omstreek»
half twaalf kwamen de vrouwen Rooajo
Frenkel en Grada Vreeburg twee agenten
van politie op de Korte Hoogstraat te Rot
terdam mededeelen, dat er in het panfll
78B aan het Hang aldaar een moord wa»
gepleegd. De agenten begaven zich naar
de aangegeven woning en vonden daar in
de voorkamer op de eerste verdieping den
32-jarigen C. Vreeburg ernstig in de rech
terborst gewond achterover over de tafoL
Naast hem hurkte de 33-jarige Leopold dfli
Lang, een goede békende bij (Te politie en.
de vermoedelijke moordenaar, die hel
ibloied uit de wonde van den verslagen»
trachtte te stelpen. In" hun nabijheid lag
een bebloed broodmes. Een onderzoek ter
plaatse ingesteld door den inspecteur van
politie, den hepr D. Burggraaf, leidde tot
de arrestatie van Leopold de Lang, dte
vrouwen Roosje Frenkel en. Grada Vree
burg, die zich een uur te voren nog in
het huis had bevonden. Op Leopold dfl
Lang werd bij fouillering gevonden een
bedrag van f 1700, zes gouden tientje
een gouden vijfje en twintig dollarstuk,.
De verslagene overleed tijdens de over
brenging naar het ziekenhuis.
Vechtpartij gepaard met verzet. Men
•meldt -uit Stratum aan de „Msbd.": Eon
der laatste nachten werd door den nacht
waker v. E. de hulp ingeroepen der agen
ten van politie B. en 'N., bij de arrestatie!
van een twintigtal houtdieven aan deoj
Tongelreschen weg.
Toen de politie ter plaatse was aangia-
komen, ontstond weldra een hevig verzet)
bij dfe poging de dieven te arresteeren tm
door de duisternis was het niet mogelijk)
de daders te herkennen.
De agenten bleken het tegen de meer*
derheid dra te kwaad te krijgen en wared
verplicht van hunne wapens gebruik te
ma'ken. De onverlaten zwaaiden met hun
messen, sloegen en schopten en overman
den de agenten.
Den nachtwaker v. E. werd nagenoeg de
hand afgesneden, terwijl de agent v. B.<
die intussehen zijn revolver had genomenj
door een drietal werd besprongen, waar-,
van een hem van achter aanviel. Uit zelf
verdediging loste daarop de agent met een
achterwaartsche beweging van zijn arm
een schot op den bandiet, die hem in deft
rug besprong, waardoor deze ter aard#
neerplofte en door anderen werd wogg1».
dragen. Nadat het schot was gevallen,
namen velen de vlucht en werden enkelen
aangehouden om rekenschap van hun da-
don te geven.
De persoon die wercl aangeschoten, i«
tot-heden niet terug gevonden, terwijl do-
gene, die den nachtwaker v. E. de zward
verwonding toebracht, is gearresteerd. Da
politie, met behulp van de maréchausséo^
stellen thans een uitgebreid onderzoek in*
evenwel wees er op, dat Arsenius Lupin
ongetwijfed de hand in het spel had gehad;
de beroemde kroniek uit de zestiende eeuwi
stond weer op hare oude plaats, en vlaW
daarnaast een soortgelijk werk, dat bleelI
het uit de notionale bibliotheek ontvreemd#
exemplaar te wezen.
Tegen elf uur '8 morgens kwamen de of
ficieren. Devanne ontving hen opgeruimd
en vriendelijk., want hoe onaangenaam heat
het verlies», van eijne kostbaarheden ooü
was, zijn fortuin stelde hem ruimschoots 1#
staat de gevolgen van den diefstal te on«
dergaan, zonder dat zijn humeur daaronfr»
der behoefde te lijden.
Even na de komst van 'de officieren kw#N
men ook de Androi's en Nelly beneden.
Een der aanwezigen van den vorlgoll
avond nochtans ontbrak: Horace Velmonfe
Zou hij niet komen, misschien?
Precies twaalf uur evenwel kwam
binnen.
Devanne liep hom tegemoet, zeggend»:
„Weet je het nieuws al? hebt vai^t
nacht hier ingebrokeul'-*
(Wordt vervoljaj
