js irihte Courant".
Tweede Blad.
Zaterdag 23 Februari 1918
Is de Katholieke Kerk een
vijandin van den Arbeider
ja!" schreeuwen en schrijven epcia-
ï'Su'f getuigen de kerkelijke geschiede-
i". cn de dagelijksche ondervinding.
Mé hebben gelijk?
In de he'identciie oudheid! was de werk
man een slaaf. Ilij word beschouwd.'-en
IH LhandeM nieb als een m-enscfi, maar als
een gereedschap, een trekdier. De heer
was' door'geen enkel Verdrag gebonden
m .^nover zijn slaaf. Hij kon naar wille-
{e°uf over bern beschikken, hern verkoo-
peili zelfs dooden.
fl Christus komt up aarde en sticht Zijn
it Het heidendom gaat plaats maken
wof |lPt Christendom. iDe Keitk schaft de
a slavernij at eh heeft nooit opgehouden ze
|e bestrijden en vrijheid en recht voor a'.'le
!t nensclicn op te easchen. Zij «eert, dat alle
nenschon voor God gelijk zijn, kinderen
van denzelfden Vader in den hemel, en de
Werkman niet de sllaaf, maar de dienaar
jS van den rijke. In zuiver kerkelijke za-
:en kent zij geen verschil vari stand en
rerhief den vrijgelaten sflaaf zelfs tot ker-
^lii'-.a waardiighieden. Tegelijkertijd her-
ncert de Ke^k aan de verplichting van
den arbeid, door God opgelegd aan Adam
en Eva en al hun nakomelingen, niemand
iflgezonderd. sEn zij wijsft op hei H^Hute-
rezin, Jezus, Maria en Jozef, die door
i erken in 'hun levensonderhoud moesten
I oorzien; op do Apostelen, die in de vis
it icherij hun .bestaan vonden. De Kerk be
lt ireed ledigheid en luiheid. Geloofsleer-
in-en en pa,s gedoopt,en moesten werken,
Zorgt er toch voor", vermaanden de
ii postalen, „dat er geen enkel Christen
li .'ebloos zij." En zij zelf en hun opvolgers
k avcn en geven nog voortdurend het. voor-
t;ld van arbeidzaamheid. Zoo werd de
it.eid verheven en geheiligd door de kerk.
i !n naarmate het Katholieke Geloof zich
fl wspreidde, verdwenen de onmenschelijk-
li eden va bet heidendom, kreeg de werk- j
ii nan meer vrijheid en Tpcht en werd zijn
li i| inchter en dragelijker.
i| Onder medewerking van de Kerk en
:i Jrior haar geest bezidld, werden in de
il iddeleeuwen broederschappen en gilden
igericlu., waarin de werklieden van een-
ui l'fde ambacht of beroep zich vereenig-
cn, om elkander te helpen en te steunen
"I i den strijd tegen overmacht en verdruk-
i' in* Door de ontbinding der gilden op
i? et pinde der achttiende eeuw kwam de
irkman weer a-'Jleen te staan, geheel af-
li mkelijlc van de wi'llekeud de.r werk-ge-
h. !R, van wie hij zich, wilde hij niet werk-
os en daardoor met vrouw en kinderen
fl wdeloos worden, 'allies moest laten wel-
b vallen. De liberale regeeringen immers
eten rijken en Werkgevers vrij spel.
Noch slechter werd de toestand van den
i erkman, toen 'hij, door de vorderingen
an wetenschap en nijverheid, genood-
I skt werd, zijn levensonderhoud te gaan
ekon in fabrieken en werkplaatsen,
il aar hij als 't ware het raderwerk een'er
b achine is en niet zelden het grootste ge-
aar loopt niet alleen zijn gezondheid en
- jn liefde tot den hui se', ijken haard, maar,
ai oneindig erger'is, ook zijn Geloof en
ijn eerbied voor gezag en zedelijkheid te
diezen.
1 Wie zal medelijden met hem hebben,
1 eai beschermen en behoeden voor alge-
eten ondergang?
De Kalholieke Kerk. Door de beroemde
Kydiek van Paus Leo XIII-,,0 ver
il arbe i d e r s v r a agj,s t u k" her-
inert zij werkgevers en werknemers aan
i un rechten en plichten. Zij waarschuwt
fe werkgevers, ,,da.t de werklieden niet
I'slaven mogen beschouwd en behandeld-
«den; dat zij veelper dienen geëerbie-
igd le worden in hun persoonlijke waar-
e. die door hun waardigheid als Christen
onit geadeld; dat handwerk of arbeid
een schande is, maar dat het naar waar-
lil niöet gelden als een eer, door eigen
achtsinspanning zich datgene te verwer-
pn, wat men voor zijn levensonderhoud
Pg heeft; da.t het- onwaardig en schan
de is, men'sclien enkel tot eigen gewin
gebruiken en hen slechts zoo boog te
Mallen als hun arbeidskrachten reiloen."
Kerk roept den werkgevers verder toe:
'Pt acht op het geestelijk heil, op de
►dsdien,stige belangen van uw werklie-
dofï; gij zijt verplicht hun dep tijd te laten
voor hun .godsdienstoefeningen; gij moogt
hen bij hun uiheid in uw dienst niet bloot
stellen aan verleiding en zedelijke gevaren;
gij moogt den zin voor huiselijkheid bij
hen niet verstikken; het -is onrecht, ais
gii hen m>et meer arbeid belast dan hun
krachten toelaten, of werkzaamheden van
hen eisch-t, waartegen hun leeftijd of hun
kunne zich verzet. Vóór alles evenwel ver
maant de Kerk de werkgevers, om het.
naleven der leer: ieder het zijne" steeds
als een eersten plicht te beschouwen. On
getwijfeld moet, om een rechtmatigeri
loonsl.and.aard vast te stellen, met ver
schillende omstandigheden rekening wor
den gehouden; in het algemeen gesproken
evenwel, heblben de bemiddelden em de
werkgevers te bedenken, dat het zoowel
met Itiet goddelijk als mot het men&ch'elijk
recht in strijd is, noodlijdenden te verdruk
ken te 'eigen bate.... De rijken eindelijk
mogen onder géén voorwaarde de werk
lieden in hun besparingen belemmeren,
hetzij dioor geweld of door bedrog, of door
e,enigerlei soort van Woeker."
Den werkman wijst de Kerk in 't bijzon
der op liet volgende, als op de verplich
tingen, zijn staat eigen: „eerlijk eri trouw
den arbeid te verrichten, waartoe hij zich
vrij en bij rechtvaardige overeenkomst
heeft verbonden; den werkgever noch in
zijn goed, noch in zijn persoon te bena-
deelen; .in de handhaving van zijn recht
zich t/e onthouden van gewelddadigheden
en in geen geval tot oproer over te slaan;
zich niet aan te sluiten bij boozen, die
groote verwachtingen opwekken en gouden
'bergen beloven en enkel bittere teleurstel
ling en verarming berokkenen."
Terwijl de Kerk zoo door hare leer en
vermaningen werkgever en 'werknemer
nader totelkander tracht te brengen tot
beider welzijn en geluk, ijvert zij in 't. In
zonder nog ten gunste van den werkman.
Ze bevordert vakvereeuigingen en volks
bonden, leen- en spaarbanken, bouwt
scholen en patronaten, sticht huizen voor
weezen, gebrekkigec mannen en vrouwen
en voor zieken.
Ja, grenzercloos is de liefde der Kerk
voor den werkman en haar liefde
duurt yoort tot z*a den dood. Bloed
verwanten en vriendendenkc-n niet meer
aan dierbare overledenen, wel echter de
Kerk. Jaren, eeuwen mogen voorbijgaan,
in de H. Mis en andere godsdienstoefenin
gen blijft zij ook de<n armste gedenken en
voor zijn zielerust bidden.
Ziedaar in groote trekken, hoe de Ka
tholieke Kertk altijd en overal opkwam
voor 'de vrijheid "en waardigheid van den
werkman, en de wetten van rechtvaardig
heid en liefde in toepassing bracht tot zijn
tijdelijk en geestelijk welzijn. Is dat alles
het werk' van een vijandin? Wat kunnen
de socialisten daar tegenover stellen?
Zij /.trachten op alle mogelijke wijzen den
werkman van d'e Ketnk te vervreemden en
afvallig te maken, hem zijn geloof en zijn
eerbied voor gezag en zedelijkheid te ont
rukken en hem van zijn vrijheid en waar
digheid te beroove-n, getuige het woord
van Machiavelili: ,,Men moet het) volk tot
eene verachtelijke menigte maken, om het
daarna te kunnen beheer ach en."
Velen helaa3[ laten zich door die valse-he
volksvrienden bedriegen en verleiden en
worden zoo niet alleen tijdelijk maar mis
schien opk eeuwig ongelukkig.
Gelukkig daarentegen de Katholieke
werkman, die zijn Keik eert en bemint als
zijne moeder en zijn liefde toont, door
•hare geboden en voorschriften trouw te
volbrengen en jie raadgevingen en veripa-
"hingen harer Bedienaars bereidwillig op
te volgen. Hij en zijn gezin zullen er wel
bij varen. De dagelijksche ondervinding
leert het.
Manresa, Venlo. P. REUS. S.J
BUITENLAND.
Het vredesvei langen in Oostenrijk.
De correspondent van ,,De Tijd" te W-ee-
nen schrijft d.d. 12 Februari:
Weer vlagt de stad. En al is het meer
op 'bevel dan uit innerlijken drang, ge
vlagd wordt er toch. Ondanks alles blijft
het waar, dat een stap naar den algemee-
nen vrede Ï9 gezet. Onder dit oogpunt be
schouwd, heeft heel de bevólkin-g den vrede
met Rusland hartelijk begroet-. Dat het
niet kwam tot een uitbundigen vreugde
dronken jubel, kómt daar vandaan, dat
het volk den algemeenen vrede wil, dat
het mefl-schenalachten niet slechts vermin
derd pf verplaatst wordt, doch dat het ein
delijk algemeen ophondt, dat het volk zijn
dierbaren van alle fronten terug wil zien,
dat het snakt naar den terugkeer van nor
male toestanden.
Toch wordt door het bezadigde, d. i.
het grootste gfedealte dos volikS, hoogge
schat, wat door kloek beleid v/ea-d bereikt,
heeft graaf Gaemin#het volste vertrouwen
der bevolking. Tot een ongedwongen
vreugdöstemmiug kan het volk zich echter
nog nieb opwerken. Er hangen nog t
zware onweerswolken in de lucht. De volks
ziel siddert bij de gedachte aan het groote
offensief, waai-van buiten- en binnenland-
sche bladen en personen spreken. „Waai*
oin, waarom? Wozru?" is het woord, dal
men dagelijks binnen en buiten te hooren
krijgt. „Waarom? Zijn we het in den grond
niet allen eens?"
Het blijft mijn overtuiging, dat, wan
neer de leidende persoonlijkheden van de
ware stemming in Oostenrijk op de hbo go
waren en'dit geldt, voor een aeer groot
gedeelte ook voor Duitschland een toe
nadering in afzienbarea tijd tot stand
kwam. Wie kan, heeft den plicht aan de
uit-dten-weg-.ru irning der misverstanden
mee te werken, om de „geteekenden" voor
hét groote offensief te redd'en.
Men i-s^ hier -tot zóóveel bereid.
„Ik hoop nog altijd", zoo hoor ik uit
den mond van een zeer hooggeplaatst
Oostenrijker naar aanleiding van Wilson's
antwoord aan Von Hertéing en Czernin,
„dat Oostenrijk een brug edaat tusschen
Amerika- en Duitschland. De schijn be
driegt ook hier. Ze staan lang niet zoover
van elkaar, als het wel schijnt. Ik weet,
dat' de toenoderingswil daar veel grootër
en eerlijker is, d-an men in Amerika schijnt
aan te nemen.
Stelt Amerika vertrouwen in Czernin,
zijn vertrouwen zal nieb teleurgesteld wor
den, niet wat Oostenrijk betreft, maar ook
niet' wat Czernïn's bemiddeling tusschen
Wilson en Von Herblmg betreft."
Geve God, dat het zóóver komt, vóór d8
verschrikkingen beginnen, die anders de
ongelukkige wereld gaat zien. Ik ben geen
strateeg ®n ben natuurlijk ook niet om
trent bepaalde plannen ingewijd. Dit ech
ter meen iik wel te mogen zeggen: de En
tente onderschat de ontzettende werking
van den slag. die gaat geslagen worden,
zoo niets tusschenbeide komt.
Wat ik zei van de gereserveerde stem
ming der Weensche bevolking, is niet
waar van dbe Russische gevangenen. Er
was voor gezorgd, dat alle gevangenen
onmiddellijk in hun eigen taal de mede-
deeling ontvingen van de demobilisatie en
den vrede met Rusland. „Men moet mee
gemaakt^ hebben, hoe die menfichan"
aooals mij een bevriende commandant van
een Russisch gevangenenkamp verteld»
,.ai geruimem tijd, dag in, dag uit, kwa
men vragen: „nog geen wede, nog geen
vrede", om de uitbundige vreugde dier
arme kerels te begrijpen, toem eindelijk
het verlossend woord „vrede" hun kon
toegeroepen worden. Ze kusten hot portret
van vrouw en kinderen, vielen elkaar om
den hal-s en jubelden en zongen ala uitge
laten kinderen."
ïk_ .geloot', dat verreweg d» meeste dier
mannen geen kwaden indruk van Oosten
rijk naar hun vaderland zullen meenemen.
Het Katholicisme in de Oekraïne.
Over de toekomst van het Katholiek ge
lóóf in Rusland schrijft de Engelscbe
„Universe'' het volgende, dat wij aan de
„Msbd." outleenen:
Het is nog te vroeg, om voorspellingen
te doen omtrent de godsdienstige toekomst
van Rusland. Erf ook de H. Stoel zal wel
geen onmiddellijke verwachtingen koeste
ren in verband met de onlangs verleend®
nieuwe vrijheid.
In één gedeelte van Rusland bestaat,
.wellicht, grond» voor meer directe hoop: in
ds Oekraïne.
Met vuur en zwaard werd destijds dit
uitgebreid gebied gedwongen zijn geloof
te verzaken.
Een van de eerste daden van mgr. Scep-
tycki, aartsbisschop van Lemberg, na zijn
invrijheidstelling is geweest te zorgen voor
de Katholieken van de Oekraine. Reeds
heeft hij voor dat volk een bisschop ge
wijd, mgr. Theodroff.
Het is bekend, dat districten van 10 mïl-
lioen inwoners, die door den Russischen
staat tot de schismatieke kerk gedwongen
werden, gereed zijn, om met de Katholieke
Kerk verzoend te voorden.
Waarlijk, hier is 't veld rijp voor den
oogst.
Rechtzaken.
Met vitriool geworpen.
De rechtbank te Middelburg veroordeel
de C. v. d. K„ uit Souburg, welke vrouw
de aanstaande van haar zoon met vitriool
wierp, tot een jaar gevangenisstraf, met
aftrek van het voorarrest. De eisch was
twee jaar.
„de politie bemoeide zich er mee, maar,
•zooa'.s -met alle aangelegenheden, waarin
Arsenius Lupin is betrokken het geval is:
zonder eenig resultaat. Toen kwam ik
eensklaps op het denkbeeld, de hulp van
Sherlock IIolme3 in te roepen. Ik deed
zulks en hij antwoordde mij onmiddellijk,
dat gij gaarne met Arsenius Lupin in con
tact zou wenSchen te komen.-"
„Welk een eer voor Arsenius Lupin!"
merkte Velmont op. „Maar als onze Arse
nius nu eens niet het plan koesterde, iets
tegen Thibermenil te ondernemen, mij
dunkt, dan zal hij niet veel te doen heb
ben!"
„Er is nog iets anders, namelijk het ont
dekken van het sousterrain!"
„Hoe nu?! En je hebt ons zooeven gezegd,
dat er een gang liep, van den buitensten
muur van liet kasteel tot dit vertrek toe!"
„Juist, maar waar? En waar komt die
gang in deze kamer uit'? Ds lijn, we;ke de
onderaardsehe gang moet voorstellen, ein
digt aan dccen kon! in een cirkel, waarbij»
tw.ee hoofdletters staan: „W. T." dat be-
teekent natuurlijk: „Willems Toren". Maar
de toren ie rond en wie kan nu met juist
heid bepalen op welke plaat9 de gang in
den toren uitkomt?"
Devanne stak aen ver^hs eigaar op ea
Sociale berichten.
R. K. Jeugdorganisatie.
Wij vernemen, dat binnenkort zal wor
den aangesteld een R. K. priester, die zich
uitsluitend zal bemoeien met de jeugdorga
nisatie en het oprichten van afdeelingen
van „De Jonge Werkman". „Tijd."
SPORT.
VOETBAL.
Wedstrijdprogramma voor Zondag:
NEDERLANDSCIiE VOETBALBOND.
Westel ij ke a f d o e 11 n
1 e klasse A.
Amsterdam: AjaxQuick.
Utrecht: U. V. V.—H. F. C.
Den Haag: H. B. S.Sparta.
RotterdamV. O. Cl.—Hercules.
Haarlem; HaarlemH. V. V.
'Dordrecht: D. F. C— Blauw-WiL
1 e klasse B.
Delft: Concordia—'t Gooi.
Schiedam: HermesSpartaan.
Rotterdam: Feycnoord—R. F. C,
D. V. S—S. V. V.
Amsterdam: Amstel—Dordrecht.
A. F..Cl.V. V. A.
2e klasse
Hilversum: Hilversum—Victoria.
Bussum: Allen WeerbaarO.D.Et
Utrecht: Kampong^L. V. V.
3e klasse CL
Leiden: L. F. C—D. W. S.
Alphen: AlpheriSportman.
LEIDSClIE voetbalbond.
1 e klasse
U.V.S.—L.V.V. II. Sportman II—Lisee.
2e klasse
L, F. C. IllBeresteijn II.
3e klassei
Teylingen IIBeresteijn II.
De wedstrijden Ajax—L.F.C., L.F.C.
II—Ajax II en Ajax lilIvweekschoÖl zijn
uitgesteld.
KORFBAL.
NEDERLANDSCHE KORFBALBOND.
De wedstrijden voor zondag.
Leiden: Fluks—Vitesse (L.)
Den Haag: H.S.V.—Vitesse (H.)
Dordrecht: O.K.K.A.L.O.
Amsterdam: D.F.V.—O.S.C.A.
D.E.D.D.T.V.
Boskoop: Amicitia—Spartaan.
ONDERWIJS.
De nieuwe salarisregeling.
Naar aanleiding van bij ona ingekomen
vragen naar het tijdstip Van het in wer
king treden der nieuw®, reeds door d®
Tweede Kamer aangenomen RijkssaJa-rlö-
regelintg, kunnen we mededoelan, dat, nanr
«e inlichtingen lulden, de regeling i n-
gaat o,p 1 Januari 1917, zpodat dus
de onderwijzers, na aanneming door de
Bersto Kamer, over 1917 alsnog da verhoo-
gimgen zull-eoi ontvangen. „Msbd."
Duurtei0e3lag R.-K. onderwijzers.
Het bestuur der Diocesaan-vereeniging
van R.-K. bijzondere onderwijzers in het
bisdom Haarlem heeft Z. D. II. den Bis
schop xfLii Haarlem verzocht ate zijn e>m-
stigen wil aan da schoolbesturen in het
Bisdom t« willen kenbaar maken, dat aan
de R.-K. bijzondere ouderwijzers een duur-
te toeslag wopde vend eend van f 150 aan
ongehuwden .en van f 250 aaai gehuwden,
vermeerderd met f 25 voor elk der kinde
ren tot een maximum van 4, en van f 15
voor elk kind daarboven.
Gemengde Berichten.
De bloembol Jou vel den. Door het be
trekkelijk zachte weer der laatste weken
hebben de bloembollen zich flink ontwik
keld. Hir en daar ziet men reeds vakken
crocussen in bloei, vooral op luwe plekken,
waar ze niets van de jongste vorst hebben
geleden.
Brand. Te Coevorden brandden door
onbekende oorzaak af de woningen be
woond door mej. Deurink en d'en heer
Eppink. Eir kon weinig gered worden.
Verdronken. Te Nijveenstermond is
het zoontje yam den werkman K. ,ver-
dronk en.
Heiligschennend bedrijf. Men meldt
uit Breda aan de „Mslbd.": Gisternacht is
ingebroken in de kathedraal. Vermist
worden twoe kleine zilveren vaatjes, bene
vens -eenig gald van de misdienaars en
schonk zich zelf een glas benedictine in.
Hij werd voor een kruisvuur van' vragen
gesteld. Hij glimlachte tevreden oyer den
gemaakten indruk en ging na eenige
oogenblikken voort:
„Het geheim van de gang is verloren ge
gaan. Niemand ter wereld kent de oplos
sing van dit raadsel meer. Van vader tp
zoon, zoo luidt de legende, werd dit geheimi
door de heeren van Thibermesnil op hun
sterfbed vergedragen. Deee gewoonte bleef
in zwang, tot de laatste van het geslacht,
Geoffrov Thibermesnil, op den zevenden
thermitor van het jaar II, op negentïenja-
rigen leeftijd op het schavot stierf. Een
eeuw lang bleven alle nasporingen vruchte
loos. Toen ik destijds het kasteel van den
achter-achter-neef van het lid der nationale
vergadering Leribourg kocht heb ik on
middellijk al het mogelijke gedaan om de
gang te vinden. Maar wat geeft het feite
lijk? Vergeet niet, dat dez® toren, die mid
den in het water staat, slechts door middel
van een brug met het kasteel is ve.reénigd;
de gang moet dus in ieder geval onder de
grachten doorloopen. Op den plattegrond,
welke in de nationale bibliotheek aanwe
zig was, waren vier trappen van acht en
veertig treden, na elkander aangegeven;^
dit wi^op gen diepte van
uit oHortwofcfkan. De -attaartreden waren
op een niet te (beschrijven wijze bevuih®»
Pogingen om d» tabernakel open tie braken
misluk ton.
De dadaus, een twee!al Rotterdammer#
en een Belg, zitten reeds in hech<»rds.
Inbraak. Te Apeliioorn ia eon brutaJi
inbraak gepleegd in' de villa van movrouvi
Schoch in liet Wi lh ei mi i i-ap a rkDoor neer
schuiven van het boven'licht van hot keur
ken raam hoeft men zich toegang wetien i®
■vei'iSchaffen. Aan al#de vertrekken is een
bezoek .gebracht, daar overal aJles over.
hoop is gehaald. Hoewel daartoe pogiiu
gen werden gedaan, is men er niet in ge
slaagd de brandkast te openen. De mee
genomen bult bestaat uit f 200 aan bank
papier, twee goudon ringen^ een gouden
liec/reh- en een gouden dameshorloge.
Tafelzilver en andere kostbaarheden, dit
voor hef grijpen lagen, liet» men liggen.
Van de drie dames, die de viLl<a bewonen,
werd die oudste, een dame van 76 jaar,
door gltuoht gewekt, dooh durfde geen
leven maken. De pplitre doet onderzoek*
Aan brandwonden overleden. De bo-
jaarde wed. N. te Leerd-am, die ernstlgi®
brandwonden had bekomen, doordat haar
kleeren in brand geraakten, is aan haar
wonden overleden.
Opleiding van O.W.ers. In een der
bladen komt de volgende advertentie voor:
„Jongrnensoh, uit de bes-te kringen, veel
tiid beschikbaar hebbende, is bereid,
rijken lieden van bescheiden afkom sty
prettige omgangsvormen en goeden &maë&
bij te brengen, en h»en later in gezelschap
pen, passende bij hun nieuwen stand, t®
intröduceeren. Brieven enz."
Malaise. Tengevolge van gebrek aan
werk aan de Centrale Werkplaats van d®
H. IJ. S. M. te Haarlem, is door de dilreo.
tie bepaald, dat het repareeren of nieuw
aanmaken van alle voorwerpen, op de sta
tions en lijnen bervoodigd, niet meer doo»
de gewone leveranciers mag plaats itob
ben,. maar dat ai deze werkzaamheden
door d.e Centrale werkplaats zullen ge-
schieden.
Een slecht bewaakte kas. Uit het knjv
toor van de gasfabriek te Tzummarum i®
bij nacht ruim f500 gestolen. Sporen van
■braak zijaj rüat to vinden. Dat, is nu in
korten »tijd de derde maal, dat in dit kan
toor ingebroken wordt.
Gezonken. Giötarmorgan is door den
zwaren golfslag op de Maaa, veroorzaakt
door don storm, het 50Q ton groot© Rijn-
schip „Geortruida", schipper A. M. Var-
heul uit Dordrecht, volgeloopen en gezon
ken ter hoogte v-an het vrije entrepót aan
da Boompjes t© Rotterdam. De schipper
en zijn vrouw, die in hum slaap werden
verrast, raakten te water en zijn met veel
moeite gered door d® politie. Do „Geer-
truida" wa.s geladen met hout», bestemd
voor de Heineken's Brouwerij.
Een stichtend predikant. Eenigon
geleden is melding gemaakt van de scheld
partijen aan h»et adre3 van DuitscffTanU
en den Duitschen keizer, die de Ameri-
kaansche evangelist Dilly Sunday doorzijn
preeken pleegt te vlechten. In de Daily
Sketch" va-n 11 Februari vindon wij een
nieuw staaltje van d-en zonderlingen preek
trant van dezem evangelist. Wij ontHeenen
er hét volgende aan:
„De keizer heeft d'en duivel verdrongen
en zedf diens plaat9 ingenomen. W»at liegen
betreft, de keizer overtreft daarin Ananias
zoover, dat het eind er van weg is......
„De hel heeft een stroom van ellend®
en bloed uitgebraakt; wij zijrn gewikkeld
in een strijd o»p ieven en dood met do
meest roofzuchtige, verraderlijke, schurk
achtige, gluiperige, valsche, moorddadig",
stinkende, zwartzieüige piratembemde van
bekkesnijders, die ooit hun kaikaasen op
Gods groene aarde hebben bewogen. Dit
monster verslindt vrouwen en kinderen,
vergrijpt zich aan maagden, kruisigt
krijgsgevangenen en m-aakit mannen en
vrouwen tot slaaf. Wij moeten de slijme
rige huid van dit geschubde, schurftig®,
vea-pesóande serpent afstroopen!"
Ind'erdaad, het is wal stichtelijk....
VRAGENSUS.
Vraag: Ik ben van de rnilitielichting
1915, Vesting-Artillerie, en niet October
1915 in dienst getreden. Wanneer ga ik
met klein vertlof?
Antwoord: De datum van vertrek
met onbepaald verlof der Vest in g- A rti-LLe ri«
1915 is nog niet bekend.
Vraag: Ik ben bij liet 3e Reg. Huzaren
ingedeeld. Zoudt u mij ook kunnen zeggen,
wapn&er ik weg moe-t en waar het depót
van het 3e Reg. Huzaren wordt afgericht!
Antwoord: Zij, die bestemd, zijn vioor
de huzaren 1918, worden ing-edeeld in het
meter, niet waar? En de ladder, welke in
het andere boek stond geteekend, bepaald#
den afstand op tweehonderd meter. Hoe het
evenwel zij, het raadsel schuilt hier irt dit
vertrek, tusschen den vloer, de -muren en
de zoldering. Geloof me, ik ben wel een
beetje huiverig om den toren geheel af t®
laten breken."
„Maar, Devannel" wierp de abbé tegen,
„wij hebben nog twee aanwijzingen, ver
geet die niet!"
„Ah!" zei de gastheer lachende. „On*#
abbé is e«n n&yorscher van archieven en
houdt zich veel beaig met het lezen van
denkschriften. Alles wat op Thibermesnil
betrekking heeft, boezemt hem veel belan#
in. Maar de aanwijzingen waarop hij
doelt, maken het geheele geval eer iog#-
wikkelder, dan gemakkelijk."
„In welk opzicht?"
„Wel, u moet weten, dat hif er in ge
slaagd ie, uit te vorschon, dat twee konin
gen van Frankrijk ieta omtrent dit raadüMt
hebben gespróken»
rwordt v&rvolg<M
FEUILLETON.
Gentleman-Oplichter.
|lli slon,i op en terwijl hij met den vin-
ftt'Ws op een ledige plek in de boeken-
tusschen twee enorme boeken in folio-
tewt. ging hij voort:
a a r stond een bok, een boek uit de
BMdeeeuw, getiteld: „Kroniek van Thi-
nflesnil". Dit werk bevatte de geheele
'edenis van het kasteel, van af het
'P 'Ier stichting door hertog Rollon.
flaten drie geëtste plattegronden in. De
e bevatte een algemeen overzicht van
^geheele domein, de tweede de platte-
van^e gebouwen en de derde en
Wl'de ik uwe aandacht in het bijzón-
&aVeS^°en sc^ie^9 van een on"
Jfdsche gang tusschen den buiteristen
het kasteel en dit vertrek; ja
beeren en dit vertrek, waarin wij
"iaus bebinden. Welnu, dit boek ia
J?* geleden spoorloos verdwenen."
aers!" zeide Velmorit, „dat is een
feeJen- Maar, houd mij ten goede,
ttesgeen aan,eidi«g »mi Sherlock
daarvoor te -laten pverkomeijA-i x
„Dat geef ik toe; dit alleen zou geen vol
doenden grond hebben gegeven, maar er is
een'ander feit, dat dit eerste, hetwelk ik u
zooeven vertelde, in een helder daglicht
stelt. Er bestaat namelijk in de nationale
bibliotheek een tweede exemplaar van dit
werk en die twee exemplaren verschillen
in enkele onderdeelen van elkander, en wel
wat betreft het sousterrain, meer in het
bijzonder omtrent een trap en tal van
aanduidingen en teekens, die niet gedrukt
zijn, doch in inkt er zijn bijgeschreven en
in den loop der tijden eenigscins zijn ver
bleekt en onduidelijk geworden. Ik wist
deze bijzonderheden en ik wist ook, dat de
werkelijke plattegrond niet anders was sa
men te stellen, dan door nauwkeurige ver
gelijking van de beide bestaande schetsen.
„Den dag, volgende op dien, waarop mijn
exemplaar werd gestolen is er iemand in
de nationale bliblotheek gekomen en heeft
het daar aanwezige boek ter inzage ge
vraagd. Zonder dat zulks door een der
beambten is bemerkt, heeft hij het werk
meegenomen en tot heden niet terug ge
bracht!"
De aanwezigen vielen Devanne met uit
roepen van verbazing in de rede.
„Dat wordt ernstiger!"
„Pat jyèrcl het ook", jieg Dgï&Bna wart.
