BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
De Gentleman-Oplichter.
verschïjnt éiken dag, ultgez. Zon- en Fecstd.
pc Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
voor Leiden 13 ct'. p. week, fl.70 p. kwartaal; bij
re agenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
post f'2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is alleen verkrijgbaar tegen betaling van 20 ct.
kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijkenummers
get.,met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
9e laargang. DONDERDAG 21 FEBRUARI 1918.
Bureau: STEENSCUUUR 15 - LEIDEN. Interc. Telefoon 935.
No. 2548
Postbus 6.
.De Advertentieprijs bedraagt van 1—5 regels f0.7sf
elke regel meer 15 ct. Ingezonden mededeelingeD van
1—5 regels 11.50, elke regel meer 30 ct., met grati*
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let.
Naam-Katholiek.
Met veel voldoening deelt het Duitsche
propagandablad, voor de Lijkverbranding
Die Flamme"' mede, dat in December in
de 51 crematoria in Duitschland 1142 ver
brandingen plaats vonden (tegen 1064 in
December 1916). Voor het jaar 1917 is het
cijfer thans 13,942 geworden tegen 11,463
da 1916, een vermeerdering alzoo met 2479
(of 21.6 percent).
En dan lezen we verder:
„Volgens het geloof behoorden 12,051 tot
'de Evangelische, 882 tot de Katholieke, 95
tot de Oud-Katholieke, 409 tot de Israëlie-
tische en 505 tot andere of geen kerkgenoot
schappen."
Er behoeft nauwelijks op geweien, dat
idie ,,882 Katholieken" gesteld dat het
cijfer juist is slechts zijn naam-Katho-
lieken.
\Vio 'tijdens zijn lieven besluit, dat zijn
lijk verbrand zal worden is niet langer
Katholiek, daar hij overtreedt een zwaar
verbod van de Kerk.
De Kerk verbiedt de lijk-verbran-
diiig, keert zich daartegen met al haar
Kracht en macht, omdat dit systeem van
^begraven" zoowel in zijn opzet en
bedoeling als in de p r a c t ij k is:
anti-godsdienstig, anti-Ka-
tholiek.
Door de allerduidelijkste uitspraken der
voornaamste propagandisten, der meest-
iwetenschappelijke bevorderaars van de
lijkverbranding is het zonneklaar, dat men
in de lijkverbranding ziet een middel om
het geloof aan een leven hiernamaals, aan
teen opstanding des vleesches weg te ruk
ken uit de geesten, te verbannen uit de
jsamenlevingv
Geen enlkel deugdelijk positief bewijs
voor de wenschelijkheid der lijkverbran
ding kan worden aangevoerd de naar
.voren gebrachte bewijzen van hygiënischen
aard zijn afdoende weerlegd geworden.
Alléén gesteund door negatie, ontken
ning van het geloof, breidt de lijkverbran-
dings-propaganda zich uit.
't Behoeft dus geen betoog, dat de Ka
tholieken, waarvan ,,Die Flamme" in bo
venstaand citaat spreekt, slechts naam-
Katholieken zijn.
V Een vergelijking.
Daar komen tot ons berichten van alle
èijden uit het groote Russische Rijk, welke
wijzen op een toestand, véél gruwelijker
«n barbaarseher, dan die der Fransche
revolutie ook al zullen de bedoelde be
richten lijden aan een overdreven voorstel-
fling der feiten.
ivf en plukt daar de wrange vruchten,
jdie er noodzakelijk en altijd groeien aan
Üen boom dér revolutie.
En als wij die berichten met huiveren
den afkeer lezen, dan beklemt ons aller
eerst een gevoel van medelijden, diep
medelijden 'met de ongelukkigen in die
streken, waar het licht van den mensche-
lijken geest is gedoofd in den poel van dier
lijke razernij.
Maar ook een gavoel, als hetwelk ons
bezielt bij een dankbaar opstijgend T e
Ceum laudamus...
Wij maken een vergelijking tusschen
'd a a r en h i er...
Zeker er is hier voor velen een pijnigen
de ontbering... en wie zich katholiek
moemit en die ellende niet mede voelt
en niet medewerk t, voorzoover in zijn
vermogen is, om deze te lenigen, hij
la e.en leugenaa r....
„Maar toch, toe dankbaar, oprecht en
'levendig dankbaar moeten wij zijn, zoo
wij den toestand in ons land vergelijke.n
met dien in andere landen, vooral met
dien an het. land dev revoluie!
En daarom is de revolutie-pz-ediking on
der ons volk zulk een rampzalig bedrijf.
Waar met krachtigen, georganiseerden
aandrang, langs ordelijken wég, verbeterin
gen .'/ijn le verkrijgen daar stort de re-
Vftlutie een volk in den afgrond.
Moeilijk, uiterst moeilijk is in dezen tijd
de taak van degenen, die het volk hebben
ie leiden. Maar beslist zeker wordt die
taak misbruikt, en grovelijk mis-
hruikt, zoo die leiders aan het volk die re
volutie voorspiegelen .als een genezing van
Maatschappelijke wantoestanden 't is
juist een rampzalige verergering van!
Von Kühlmann over Rusland en de
Oekraïne. - Protest van Polen tegen
den afstand van Cholm. - Duitsche
troepen rukken op in Estland. Opval
lende luchtactie. - Schrikbewind in
Finland. - Oppositie tegen de Oosten-
rijksche regeering.
Overzicht.
De 1 u c h t-a c t i e blijkt op de ge
vechtsterreinen het succes van den dag.
Steeds worden er nieuwe resultaten van
gemeld en steeds worden de aanvallen in
de lucht meer fanatiek. Dit wordt thans
wederom door het Italiaansche Jegerbe-
richt bewezen. Op het Zuidelijk front n.l.
bombardeerde een Britsch eskader het
Central e vliegkamp te Casarda, waarbij
-een Zeppelinloods werd vernield. Een Ita-
liaansch eskader wierp 2 ton bommen op
het vliegveld hij La Domnja en verwekte
er groote branden. Hier heet het, dat de
lucht-actie zeer opvallend was.
Een Wolff-telegram beantwoordt verder
de vraag, waaroimi Parijs van 30 op 31 Ja
nuari j.l. gebombardeerd werd. Nogmaals
wordt door Berlijn op de omstandigheid ge
wezen, dat bet hier een vergeldingsmaat
regel gold, door de Duitsche legerleiding
bevolen, na vaak hei-haalde waarschuwin
gen, omdat de tegenstander niet naliet
open Duitsche steden te hambardeeren.
Op 17 October 1.1. werd de Fransche re
geering voor het laatst gewaarschuwd en
voor de keuze gesteld de aanvallen op de
open Duitsche stéden te doen staken of een
.zelfde optreden van Duitsche zijde op haar
verantwoording te nemen. Deze waarschu
wing werd in den wind geslagen. En men
schijnt er in Parijs niet aan gedacht te
hebben dat de vergeldingsmaatregel recht
streeks tegen het hart van Frankrijk ge
richt zou worden. Aldus moest de hoofd
stad van Frankrijk en haar bevolking er
varen wart de lichtzinnigheid van haar re
geering haar bereidde.
Nu is het aan Frankrijk aldus het
Wolff-bericht om de aanvallen op de on
schuldige Duitsche steden en dorpen na te
laten, of bewust en imiet volle verantwoor
ding der bevolking zijner steden, opnieuw
den schrik en de verliezen te doen ont
staan, welken.de Parijzenaars in den nacht
van 31 Januari leden.
In den Duitschen Rijksdag
heeft de staatssecretaris Von Kühlmann of
ficieel mededeeling gedaan van de bereid
willigheid van Trotsky, om thans het vre
desverdrag te onderteekenen. Hij voegde
hieraan toe, dat hiermede de vrede met
Rusland nog geen voldongen feit is. Dit
blijkt voldoende, nu intusschen de krijgs
verrichtingen tegen Rusland worden voort
gezet, in afwachting van. de schriftelijke
bevestiging uit Petrograd. Duitsche troe
pen zijn Estland binnengetrokken, terwijl
von Linsingen verder oprukte in de rich
ting van Kowno.
In de Lucht.
Bommen op het station van Calais.
In den avond van 19 dezer aldus een
officieel Wolff-telegrami uit Berlijn heb
ben vier van onze .marine-vliegtuigen met
succes bommen geworpen op het .zee-station
van Calais, alsmede op het daarnaast ge
legen barakkenkamp. Zij vielen drie zoek
lichten met machinegeweren aan. In het
kamp .zijn branden waargenomen. Een der
zoeklichten is vernield.
Duitschland.
De staat van beleg ingetrokken!.
Het oppercommando in de Marken heeft,
volgens Wolff, bekend gemaakt, dat de ver
scherpte staat. van beleg, 31 Januari inge
steld over Berlijn en omgevong, den 25en
Februari wordt opgeheven.
De Rijksdag.
In den Rijksdag zaten aan de tafel van
den Bondsraad de Rijkskanselier, de vice-
lcanselier en Staatssecretaris Von Kühl
mann.
De vice-president Dove herdenkt den gou
den bruiloft van het Beiersche Koninklijke
paar.
Vervolgens werd het vredesverdrag met
de Oekraine besproken.
Von Kühlmann over den
Oekrainschen vrede.
Spr. wijst eerst op de noodzakelijkheid
het gouvernement Cholm aan de Oekraïne
af te staan, daar de Rada op dezen afstand
stond en de vrede misschien afgesprongen
zou zijn, indien de Centralen op dit punt
niet toegegeven had-den.
Von Kühlmann heeft medegedeeld, dat
oorspronkelijk de territoriale aanspraken
van de Oekraine nog veel verder gingen.
Hij meent, dat de Oekraine ten deele uit
den loop der gebeurtenissen, ten deele ook
uit de gedachtenwisselingen te Weenen
en te Berlijn tot het besef zullen komen,
dat de goede betrekkingen met de Centra
len wel eenige territoriale offers waard
zijn.
Von Kühlmann heeft er met nadruk op
gewezen, dat bij deze aangelegenheid voor
Duitschland belangen van buitenlandsche
politiek op het spel staan, doch voor Oos
tenrijk-Hongarije tevens belangen van bin-
nenlandsche politiek, wier gevolgen nog
vèrreikëncb zullen zijn.
Wat -het draadlooze bericht uit Petrograd
betreft, waarin de Raad van Volkscommis
sarissen zich bereid verklaart den vrede te
onderteekenen op de voorwaarden van
Brest-Litowsk, deelde Von Kühlmann mie-
de, dat de Duitsche regeering daarvan
schriftelijke bevestiging heeft verlangd,
welke Petrograd ook heeft toegezegd.
Von Kühlmann meent, dat de vrede met
de Oekraine, de hervatte militaire druk en
liet falen van een zekere te Petrograd ge
koesterde hoop (vermoedelijk op een revolu-
tionnaire beweging in Duitschland) den
omkeer in het standpunt der Petrograd-
sctbe regeering te weeg heeft gebracht. Hij
vermoedt, dat men thans wel spoedig zal
weten of de vrede al dan niet met Rusland
gsloten kan worden, waarschuwt het Duit
sche volk om zioh niet te vroeg te verheu
gen. Dit kan men doen als eenmaal de inkt
van het verdrag droog is.
Von Kühlmann besloot met de mededee
ling, dat men binnen afzienbaren tijd tot
een algeineerien vrede hoopt te geraken.
De debatten.
Uit de debatten, die daarop volgden,
bleek, dat vooral over de houding tegen
over Polen nog al krachtig geprotestesteerd
is, niet alleen van Poolsche zijder
Oostenrijk-Hongarije.
De oude grens hersteld.
Uit het oorlogsperskwartier wordt ge
meld: De bepaling Van liet vredesverdrag
met de Oekraine, waarbij de grenzen wor
den hersteld volgens den status quo ante
met het Russische Rijk, is thans volkomen
uitgevoerd. Sedert gisteren hebben onze
troepen het geheele gebied tot aan de. rijks
grens zonder incidenten bezet.
Hevig tumult.
In het Oostenrijlcsche Huis van Afgevaar
digden kwami het tot een hevig tumult. De
Poolsche parlementsleden zegden de regee
ring het vertrouwen op, terwijl de Slavi
sche de vredesonderhandelingen met de
Vereenigde Staten eischten.
Engeland.
Een Anglicaansch missionaris bekeerd.
De heer E. Huntley Gordon, Anglikaansch
vicarius van St. Catharina te Nottingham!,
en diens echtgenoote, als missionarissen
voor de Anglicaansche Kerk werkzaam in
Transvaal, zijn tot de Katholieke Kerk
overgegaan.
Rusland.
Kerenski te Christiania?
„Ekstrabladet" meldt uit Christiania:
Volgens een bericht uit Stockholm van
„Aftenposten" heeft het comité ter bestrij
ding der tegenrevolutie de mededeeling
ontvangen, dat Kerenski zich te Christia
nia ophoudt.
Finland.
Amerikaansche hulp.
De Amerikaansche gezant Francis heeft
aan de leden van de Finsche revolutionaire
regeering hulp en een spoedig voorzien van
Finland met koren beloofd. Ook van ande
re Amerikaansche zijde wordt gezegd, dat
Amerika van plan is een groote hoeveel
heid koren aan Finland te leveren en ge-
ruimen tijd verschillende levensmiddelen
ter beschikking van het land te stellen.
Het schrikbewind.
Volgens de laatste berichten uit Finland
zijn daar opnieuw zeven bekende personen
vermoord.
,,Aftonbladet" verneemt uit Finland, dat
te Relsingfors vele mannen, die hooge
trekkingen bekleedden, door -leden der
Roode Garde doodgeschoten zijn, o. a.
Hörndshövding en baron Ordt von Born.
Volgens hetzelfde Zweedsche blad zijn te
Helsingfors de mooTdp ar tijen nog steeds
aan de orde van den dag.
Ook die arbeiders worden vervolgd, die
_als protest tegen de gewelddaden uit de
soc.-dem. partij zijn getreden. Een hunner,
een schoenmaker, werd onlangs doodge
marteld.
Portugal.
Scheiding van Kerk en Staat.
Naar de „Germania" uit Rome verneemt,
bereidt de Portugeesche regeering een
wetsontwerp voor ami de wet betreffende
de scheiding van Kerk en Staat in eenige
punten te veranderen, opdat de rust en
vrede in het land eerder zal terugkeeren.
De Vredesonderhandelingen
Sociaal-democratische vredespoging?
De Duitsche sociaal-democraten hebben
een interpellatie tot den minister-president
gericht, waarin wordt gezegd, dat de Oos-
tenrijkseh-Hongaarsche regeering de door
Wilson ontwikkelde grondbeginselen voor
een algemeenen vrede behoort aan te ne
men en pogingen moet doen, om tot on
middellijke onderhandelïngien te geraken
tusschen Oostenrijk-Hongarije eri de Ver
eenigde Staten.
Het vredesaanbod bevestigd.
Staatssecretaris Von Kühtoann las in
de zitting van den Rijksdag het volgende
draadlooze telegram der Bolsjewiki-regee-
ring te Petrogrado voor:
Aan dc Duitsche regeering: De raad van
volkscommissarissen «ziet zich genoopt in
verband met den geschapen toestand zijn
bereidwilligheid te verklaren om den vrede
te teekenen onder de voorwaarden, welke
door de delegaties van den Vierbond in
Brest-Litowsk zijn gesteld (hoort! hoort!
op alle banken).
De raad van volkscommissarissen ver
klaart dat het antwoord op de door de
Duitsche regeering gestelde nadere voor
waarden onverwijld gegeven zal worden
(hoort! hoort! levendige beweging in het
geheele Iluis).
De staatssecretaris maakte daarbij de
volgende opmerking: ik wil er voor waar
schuwen nog niet te gelooven, dat wij den
vrede met Rusland reeds in den zak heb-
ben. De vrede met Rusland is er eerst als
de onderteekeningen van het verdrag droog
zijn.
Rusïand en Roemenië.
De inneming van Kischineff door de Roe
menen is, volgens bericht van het Peters-
burgsohe Telegraafagentscliap, nog niet
bevestigd. Groote Roemeensche troepen
concentraties hebben in het Dnjesler-gebied
plaats gehad.
Het Russische oppercommando heeft
krachtige maatregelen genomen in het mi
litair ditrict van Odessa. Het heeft troepen
met artillerie langs de uitgestrekte grens
van Bessarabië opgesteld.
In OdessA zijn repressaille-maatregelen
tegen de Roemeensche militairen genomen.
De chef van de militaire politie is gear
resteerd.
De ondërhandSelmgen met Roemenië.
De „Kpln. Volkszeitung" verneemt uit
Berlijn: Von Kühlmann zal reeds Vrijdag
voor de vredesonderhandelingen naar Roe
menië vertrekken. Men hoopt, dat de Rijks
dag reeds de volgende week het vredesver
drag met Roemenië zal kunnen aannemen.
De opmarsch in Rusland zal, waarschijn
lijk sneller dan de pacifisten verwachten,
den vrede met het geheele Oosten brengen,
indien het in zichzelf verdeelde Rusland
nog in staat is een vrede te .sluiten.
Brandstoffancommissie
Leiden.
De Directeur van het Brandstoffenbureau
herinnert allen, die toewijzing ontvangen
door de afd. Klein-Industrie, dat de aan
vragen voor het tijdvak van 430 Maart
a.s. moeten geschieden in deze week uiter
lijk op 23 Februari a.s. 1384
De Directeur van het Brand
stoffenbureau,
KRAMER.
Het Brandstoffen-Bureau, thans geves
tigd Nieuwe Rijn 66, zal voor het Publiek
geopend zijn eiken werkdag omet uitzonde
ring van des Zaterdags:
voor BIJBETALINGEN uitsluitend dej
voorin. 1(%—12y3 uur,
voor INLICHTINGEN, aanvragen, en*,
des voorm. 10y212y2 en des nam. 24 uur*
Met nadruk wordt er op geweizen, dat tot
de bureelen der ambtenaren niemand kan
worden toegelaten, tenzij daartoe schrlfte.
lijk uitgenoodigd.
Het spreekuur van den Directeur blijft
bepaald op des Dinsdags en Vrijdags voor-
middags 11—12 uur. 1379
De Directeur van het Brand
stoffenbureau,
KRAMER.
Leiden, 20 Februari 1918.
Aan houders van brandstoffenkaarten
van klasse III en hooger wordt bekend ge
maakt, dat op hunne brandstoffenkaart
gedurende de maand Februari kan worden
verstrekt 80 pet. van het rantsoen op da
brandstoffenkaart aangegeven.
Degenen die van deze beschikbaarstelling
gebruik wenschen te maken, kunnen vanaf
heden hunne brandstoffenkaart bij on*
Bureau indienen met vermelding van da
hoeveèlheid (tot een maximum van 80 pet.)
en de soort (met uitzondering van gas-
cokes) die zij wenschen te betrekken. Voor
zoover de voorraden dit toelaten, wordt de
toewijzing op de verlangde soort gedaan*
met dien verstande dat men bij deze aan
vrage verplicht is 1 eenheid Gem. Huis-
brandkölen te ontvangen.
Ten overvloede wordt er aan herinnerd,
dat de bons van deze eenheden, tzijnde
boven de 10 eerste, niet kunnen worden
afgegeven, voordat hijbetaling te onzen
kantore is geschied.
Aan houders van brandstoffenkaarten van
klasse II wordt hekend gemaakt dat vanaf
heden geldig zijn de coupons No. 7 en 8,
coupon 7 voor y> eenheid gem. huisbrand
kolen en coupon 8, voor zoover de voorrad-
den dit toelaten, voor V§ eenheid naar keu
ze met uitzondering van gascokes.
Degenen uit klassen II, die op genoemde
coupons brandstoffen wenschen te betrek
ken, moeten echter eerst bijbetaling doen
te onzen kantore van een bedrag voor elke
soort op onze prijslijsten afzonderlijk vast
gesteld. Op coupons niet van bijbetalinge
zegels voorzien, mag de handel geen afle
vering doen.
Aanvragers kunnen zich direct persoon
lijk met hunne couponkaart wenden tot
ons Bureau, dat hiervoor geopend is op
eiken werkdag, behalve des Zaterdags,
vooimiddags 1(%15% uur.
Voor de Buitengemeenten kunnen zoo
wel houders van brandstoffenkaarten klas
se III en hooger als houders van coupon-
kaarten, klasse II (groen) zich met hunne
aanvragen dadelijk wenden tot een def
Sub-Commissies op hare zittingsuren.
Tevens wordt bekend gemaakt, dat de be
handeling der zickenkolen en aanvragen
voor groepen B, C en D voortaan direct
door de Sub-Comimissies voor de Buiten
gemeenten kan geschieden. 1380
Aanwezige voorraden op 1 April a.s. wor
den niet in mindering gebracht op heÊ
rantsoen 1918/1919.
De Directeur van het Brand
stoffenbureau,
KRAMER
Nederland en de Oorlog.
Volgens het ,,Hbld." zullen
de onderhandelingen met
Amerika tot resultaat heb
ben, dat ons land meel in
voldoende hoeveelheden zal
ontvangen.
FEUILLETON.
&3j 1
«Wat? Dat meent u niet!", zei Danègre.
j»lk zou een steen geven, welke duizen
den— honderdduizenden waard is en ik'
*011 daar niets voor in de plaats "krijgen?"
..Jawel: je vrijheid."
De ongelukkige sidderde.
- Drimaudin hernam: ,,Die parel heeft
yovetulien niet de minste waarde voor u.
a 'kunt hem'toch niet verkoopen, waarom
u hem dan bewaren?"
..Er zijn nog wel opkoópeêrs. En vandaag
W morgen...."
«Vandaag of morgen, dan zal het al te
kat wezen!"
«Waarom?"
«Omdat de justitie dan weer de hand
u zal hebben gelegd, daartoe genoopt
oor de bewijzen welke ik haar zal ver
schaffen."
Victor Verborg het. gelaat in heide hari-
'en scheen ernstig na tc denken.
ii ,aarna Mompelde hij: „Wanneer moet
"em hebben?"
minacht Vóór één uur Heb ik hem
dan niet, dan wordt een brief in de bus
gestoken, waarin juffrouw De Sinclèves
u aan den procureur van de republiek
overlevert!"
Danègre schonk zich achter elkaar twee
glazen wijn in en dronk zie langzaam leeg,
teug voor teug, als moest hij bij eiken slok
'het voor en tegen van zijn "positie over
wegen.
Eindelijk stond hij op en zei: „Betaal
maar wat we gebruikt hebben en laten we
dan gaanik heb meer dan genoeg van
die vervloekte geschiedenis!"..,.
De nacht was gevallen. De twee mannen
liepen cLe rue Lopic uit en gingen de
buiten-boulevards over zoo naar l'Etoile.
Zwijgend liepen zij naast elkander voort.
Victor ging langzaam, met gebogen hoofd
Verder. Bij Pach Monceau gekomen, zei hij:
,,Op' zij van het huls...."
„Drommels! En je bent alleen maar uit
geweest om naar den sigarenwinkel te
gaan."
„Hier!" zei Danègre, op heeschen, schor
ren toon.
Enkele meters verder liiekl hij stil. Zijn
knieën knikten, als gebroken viel hij op
een bank neer.
„Welnu?" vroeg zijn metgezel.
..Daar.... recht voor jel"
„Vóór ons?"
„Ja, tusschen twee steenen...."
- „Welke?"
Victor gaf geen antwoord.
„Welke?" herhaalde Grimaudin. „Ah,
Je wilt me bedriegen, mijn waarde!"
„Neen, maar ik zal van honger omko
men.... nu weet je het!"
Als een angstkreet, als een bede om hulp
kwamen de laatste woorden hem uit den
mond rollen.
„Je aarzelt dus? Welnu, hoeveel wil je
dan hebben?"
„Geld, om mijn overtocht naar Amerika
te betalen."
„Afgesproken! Spreek.
„Tel de steenen, rechts van het riool.
Tusschen den twaaïtuen' en dertienden
steen is het!"
„In het riool zelf?"
„Ja, onder het trottoir, eon decimeter
diep ongeveer. Als niemand mij heeft zien
bukken en werken, moet de steen er nog
zijn."
Grimaudin ging op de hurken zitten,
•haalde zijn zakmes te voorschijn en boorde
daarmee een gat in liet modderige zand.
De parel bevond zich inderdaad op de
Aangeduide plaats.
Den Volgenden dag was het, als altijd
weder de „Echo de France", welke het
eerst het volgende berichtr, dat later door
alle andere dagbladen werd overgenomen,
publiceerde:
„Sedert gisteren bevindt zich de be
roemde zwarte parel in handen van
Arsienius Lupin, die hem van den
moordenaar van Gravin Andillot heeft
weten machtig te worden.
„Kort geleden werden facsimiles van
dit kostbaar kleinood te Londen, Sint
Petersburg, .Berlijn, Buenos-Ay res en
New-York tentoongesteld.
„Arsenius Lupin wacht nadere voor
stellen van de rechthebbenden, om den
steen wederom in bezit, te krijgen!"
„Je ziet dus, hoe in alle omstandigheden
de misdaad steeds gestraft en de deugd
beloond wordt?" besloot Arsenius Lupin,
toen hij dit alles uitvoerig had meegedeeld!
„En met dat al had de arme Danègre niet
hét minste gevaar meer te vree,zen gehad,
want de justitie komt, als zij éénmaal
iemand heeft vrijgesproken, nimmer op
die beslissing terug... Je ziet, het is maar
de kunst om dat alles te weten."
i,Zoo wérd je dus, onder den naam
van Grimaudin, en als gewezen inspecteur
van den veiligheidsdienst, door het toeval
de aangewezen persoon om den misdadi
ger zijn onrechtmatig verkregen goed we
der te ontnemen!"
„Juist, en ik v/il eerlijk bekennen, dat
dit een van de daden is, waarop ik het
meest trotsch ben. De veertig minuten,
welke ik nog in de vertrekken van de gra
vin doorbracht, nadat ik den moord reeda
had geconstateerd, zijn \sc eenige van dé
meest belangrijke en metst eigenaardige
van mijn leven. In die veertig minuten,
in een buitengewone positie verkecren-
de, heb ik de gedragslijn van den moorde
naar gevolgd, en ben ik tot de overtuiging
gekomen, dat die omstandigheden in aan
merking genomen en de feiten, welke ik
heb opgemerkt, niemand anders dan de
bediende de schuldige kon wezen. Toen
dit eenmaal hij mij vaststond was het zaak,
de arrestatie van dien knecht te bewerk
stelligen. Ik was het, die den knoop
onder het bed heb gegooid, doch ik
moest aan den anderen kant zorg dragen,
dat de bewijzen, welke men tegen hem
aanvoerde, niet van dien aard zouden
dat het „schuldig" over hem kon worde*
uitgesproken en, een veroordeeling keft
volgen.
(Wordt vervolgd.)