2)e££icbelie (Bomatil
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
Gemengde Berichten.
fljt bind verechynt eiken dag, uttgez. Zon- en Feeatd.
De Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
voor Leiden 13 ct. p. week, fl.70 p. kwartaal, bij
onze agenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
post f2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is alleen verkrijgbaar tegen betaling van 20 ct.
«.kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers
5 ct., niet Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
9e Jaargang.
DINSDAG 12 FEBRUARI 1918.
BureauSTEENSCHUUR IS - LEIDEN.
Interc. Telefoon 935.
No. 2541
Postbus 6.
He Advertentieprijs bedraagt van 1—5 regels f0.76
elke regel meer 15 ct. Ingezonden mededeelingen van
35 regels f 1.50, elke regel meer 30 ct., met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Ad verten tiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of- gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let.
De vrede met Rusland.
Anarchie en epidemieën in Rusland. --
Het schrikbewind in Finland. De strijd
aan de fronten.
Overzicht.
Op de hoogvlakte van Asiago is het weer
levendiger gewerden, waarbij de actie
schijnt uit te gaan van de Centrale troe
pen, doch volgens het Italiaansche leger-
bertcht, geen resultaten bereikte.
Van de óverige fronten wordt geen be
langrijk nieuws gemeld, hoewel de span
ning in het Westen met den dag grooter
schijnt te worden. Thans zijn het de groo
te gebeurtenissen in het Oosten die haar
invloed zullen doen gevoelen, heUij ten
goede of ten kwade. De berichten omtrent
.Trolzky's verklaring te Brest-Liiowsk af
gelegd, betreffende de opheffing van den
oorlogstoestand en de Russische demobili-
isatio, zijn thans door WoTff bevestigd. Men
mag dus aannemen dat de Middenstaten
raar het O. met den oorlog hebben afge-~
'daan, daar ook Roemenië zich thans zal
moeten schikken in het onvermijdelijke.
(Toch zal Duitschland nog met wakend oog
Öe verdere gebeurtenissen in het vroegere
Tsarenrijk moeten blijven volgen en kan
het zijn aandacht nog niet geheel op het
iW. concentreeren.
Rusland is Oekraine gevolgd.
Althans ten dcele. Het ziet er van af,
«en formepl vredesverdrag te sluiten,
maar verklaart den staat van oorlog met
de vier verbonden mogendheden voor ge-
leindigd en demobiliseert aan alle fronten.
Zee is cok de oorlog met Rusland uit.
Een verademing voor de Russen zoowel als
voor de Ccntralen, vooral voor Duitsehers,
'die uit den aard van hun grenzen het
ir,ee>l met Rusland te maken hebben;
maar een verademing ook voor de naar
vrede snakkende wereld, dat althans aan.
doze fronten de moordende strijd een ein
de heeft.
Dat de Russen geen vredesverdrag heb-
ten willen onderteekenen, is begrijpelijk.
Trotfiiky en de zijnen zouden hun theorieën
moeten prijsgeven, zij zouden zich bij de
voorwaarden van de Centralen moeten
neerleggen.
Rusland heeft eigenlijk alleen vrede ge
sloten roet den vijand over de grenzen.
iWant binnen zijn landpalen zal het onge
lukkige Rusland vooreerst geen vrede ken-
len. Het heeft nog den burgeroorlog in tal
van streken, het vecht mee met de revolu-
lionr.airen in de Oekraine en in Finland,
het verkeert «oo goed als in oorlog met de
jRoeaieensche troepen in Rusland zelf en
met Polen.
Daaraan kan de Maximalistische regee
ring nu haar'aandacht wijden, en zij zal
fcij 'de troepen, die zijn aan de fronten van
ilen Vierbond onttrekt, hulp kunnen vin
den tegen den vijand binnen "de grenzen
van het oude Rusland. Maar ook die vijand
kon wel eens uit dat vrijgekomen leger
versterking krijgen.
Oekraine is het belangrijkste gebied van
Euid-Rusland, dat, zoo hét al door den
toestand van verwildering, welke «zich in
fiet geheele rijk openbaarde, niet .zal kun
nen opbrengen, wat het in jaren van vrede
'en voorspoed kon produceeren, toch als de
graanschuur van Rusland aan de Mid-
toenstaten niet te onderschatten economi
sche voordeelen belooft.
Men beweert, dat Duitschland 300,000
ton graan per maand uit de Oekrhine zou
krijgen.
'De „Vorwarts" zet echter een beetje
den domper op een al te optimistische ver
pachting.
Graaf Czernin heeft den vrede met de
Oekraine een brood vrede genoemd en
inderdaad kan het dat worden, zegt de
•.Vorwarts".
Maar helaas zal er nog wel eenigen tijd
tverloopen, voor de verwachtingen dienaan
gaande verwezenlijkt worden.
1°. Zijn de politieke greiv.en van de.zen
nieuwen staat (een der velen, die uit het
nude Russische Rijk zullen ontstaan), nog
niet afgebakend, zoodat de bevoegdheid
zijner regeering minstens in het randgebied
betreden wordt;
2o. heerscht er in het land geen vrede,
zelfs te Kief moet de regeering nog met de
Bolsjewiki strijden, waaraan vermoedelijk
spoedig een einde zal komen, daar de re-
geering op de macht van den thans be-
vrienden Vierbond kan steunen en
3o. bestaan er enorme transportmoeilijk
heden, zoowel in de Oekraine zelf als daar
buiten.
Duitschland.
De keizer oyer den vrede.
Een W. B., van 10 Febniari meldt, dat
de Keizer te Hamburg, in antwoord op een
rede van den burgemeester in verband met
den vrede met de Oekraine, o. a. gewezen
heeft op de moeilijke tijden, welke door
leefd zijn, en waarin een ieder zijn zorgen,
leed en ellende te dragen heeft gehad, niet
he« minst h zelf, want in hem loefde de
zorg voor het geheele volk en zijn leed.
Wij gingen vaak verkeerde wegen, ver
volgde de Keizer; de Heer heeft ons in
harde school geleerd waarheen wij moes
ten. De wereld is echter niet op den goeden
weg geweest.. Wij Duitsehers, die nog ide-
1 alen hebben, wij «zullen voor het verkrijgen
van beter tijden arbeiden; wij zullen strij
den voor het recht, voor de trouw en de
moraliteit. Onze God wil den vrede, maar
zulk eenen, waarin de wereld zich beijvert
het rechtvaardige en goede te doen. Wij
zullen de wereld den vrede brengen, wij
zullen 't doen op elke wijze; gisteren is het
gegaan bij minlijke schikking den vijand
die, door onze legers geslagen, inziet, dat
het tot niets meer dient te vechten en die
ons de hand toesteekt, reiken ook wij dé
hand. Maar de vijand, die den vrede niet
wil aannemen, doch integendeel, het bloed
van zijn eigen en ons volk vergietend, geen
vrede wil hebben, die moet gedwongen wor
den. Met onze naburen willen wij in vrede
leven, maar éérst moet de overwinning
der Duitsche wapens erkend wotden. Onze
troepen zullen hem onder onzen grooten
Hindenburg bevechten, dan zal de vrede
komen.
Frankrijk.
Het broodrantsoen in Europa.
Tn de Fransche Kamer heeft minister
Boret. van het Voedingswezen, het Fran
sche broodrantsoen van 300 gram per dag
vergeleken met dat in de andere Europee-
sche landen. Volgens «zijn opgaven valt die
vergelijking aldus uit:
Duitschland 200 gram per dag.
Oostenrijk nog niet geheel 200 gram.
Zwitserland 225 gram.
Denemarken 300 gram.
Nederland 250 gram.
Noorwegen 280 gram.
Zweden 295 gram.
Italië 250 gram.
Daarmee sprak hij de beweringen tegen
van sommige Duitsche bladen, dat men in
Frankrijk honger leed.
Rusland.
Opzienbarende belichten.
Volgens de ..Kölnische Ztg." verzekeren
berichten uit Petrograd, dat in geheel
Rusland een verscherpten staat van beleg
is afgekondigd.
Tengevolge van de'zich snel uitbreiden
de besmettelijke ziekten bereikt het sterfte
cijfer een reusachtige hoogte. Te Petrograd
sterven dagelijks 600 menschen. Pest- en
cholera-epidemieën heerschen.
Te Petrograd zijn opnieuw onlusten uit
gebroken. De Roode Garde vuurde op de
betoogers.
Ook in Finland worden dagelijks honder
den in het openbaar vermoord. Drie Engel-
sche officieren, die er in-slaagden uit Hel-
singfors te vluchten, verklaarden aan een
Deen, dat Engeland, Frankrijk en Duitsch
land thans nog slechts den gemeenschap-
pelijken plicht hebben om aan dezen waan
zin een einde te maken. Europa moet thans
vrede sluiten, meenden «zij.
Plunlterlaars aan het werk.
In den nacht van 7 Februari .zijn gewa
pende mannen de kerk van den Heiligen
Verlosser te Petrograd binnengedrongen en
begonnen deze te plunderen. Zij zijn door
Lettische scherpschutters betrapt en na
hevigen strijd verslagen.
In verschillende wijken der stad werden
winkels en wijnkelders geplunderd. Op de
Mytninsteylstraat is een soldaat, die doel
loos rnet een revolver om zich heen schoot,
door de menigte geilyncht.
Finland.
Het stftrifebewiftd verergert sjoeda.
Volgens aan het Finsche gezantschap
ontvangen telegrammen neemt het schrik
bewind van de Roode Garde te Wiborg
onbeschrijfelijke vormen aan. De meeste
particuliere huizen zijn geplunderd en de
levensmiddelen er uit gestolen, zoodat be
halve bij de Roode Garde hongersnood
heerscht.
De veroveraar van Uleaborg, ritmeester
Ignatius, heeft bij het Finsche gezantschap
telegrafisch gevraagd of er van Zweden
hulp verwacht zou kunnen worden.
De Russische soldalen plunderen, doo-
den en branden. Zij schieten met machine
geweren op hun gevangenen.
Hulp van k. nemkrken.
De Deensche regeering heeft, met het
oog op het nijpende gebrek aan levensmid
delen in Finland, t gestemd in de zen
ding van een lading levensmiddelen. Deze
bestaat uit graan, meel, boter en suiker.
Het s.s. ,,St. Thomas" is met deze lading
reeds Vrijdagmiddag naar Stockholm
vertrokken.
Roemenië.
De toestand.
Er is geen bericht ontvangen omtrent
eenige wijziging in den toestand sedert het
Duitsche ultimatum van 9 Febr. is afge-
loopen. De inhoud van dat ultimatum is
niet bekend, maar men vermoedt, dat het
bedekte bedreigingen met een Duitsch of
fensief bevatte.
Telegrafisch verkeer voor handels
doeleinden.
Zand- en Grindkwestie.
Nadere onderhandelingen
aanstaande.
De minister van Buïtenlandsche Zaken
heeft den Voorzitter van de Tweede Ka
mer het volgende schrijven doen toeko
men:
's-Gravenhage, 9 Febr. 1918.
Naar aanleiding van besprekingen in de
Tweede Kamer der Stat en-Generaal bij de
behandeling der begrooting van mijn De
partement gevoerd nopens den doorvoer
door Nederland van zand en grind van
Duitschland naar België en van metalen
van België naar Duitschland, heb ik de eer
U HoogEdel Gestrenge, te verzoeken wel
te/r kennis van de/.e*] s der Kamer ie wil-
ten brengen dat, blijkens een hedenavond
ontvangen telegrafisch bericht van Harer
Majesteit's gezant te Londen, de Britsche
Regeering hem heeft verwittigd dat het te
legrafisch verkeer voor handelsdoeleinden
onverwijld wordt hersteld.
De Britsche Regeering gaf Bij die mede-
deeling te kennen dat «ij, wegens 'het feit
dat de doorvoer waaraan zij aanstoot nam,
reeds sedert geruimen tijd had opgehouden
en niet voor 15 Maart zou worden hervat,
er prijs op stelde daadwerkelijk uiting te
geven aan haar groot verlangen om de
hartelijké betrekkingen die zoo lang heb
ben bestaan tusschen beide Regeeringen,
te handhaven en zoo mogelijk te verster
ken. Zij hoopt voorts onmiddellijk met-de
Nederlandsche Regeering besprekingen
aan te knoopen nopens een definitieve re
geling van de doorvoer-aangelegenheid en
heeft alle verwachting dat met goeden wil
van wederzijde de besprekingen vóór 15
Maart zullen zijn beëindigd. Indien zulks
onverhoopt niet het geval mocht «zijn, zou
den beide Regeeringen uiteraard vrij zijn
om naar bevind van omstandigheden te
bandelen.
Aan het bovenstaande kan ik toevoegen
dat, naar mij uit mededeelingen van Harer
Majesteit's gezant te Londen gebleken is,
de Britsche Regeering niet van meening
is dat de aangelegenheid behoort te wor
den geregeld door eeji arbitrage, zooals ik
bij de begrootingsdebatten in uitzicht stel
de. Hare bedenkingen toch richten zich
practisch niet tegen den door de Neder
landsche Regeering gehuldigden maatre
gel, doch tegen de daaraan gegeven toepas
sing. De te voeren besprekingen zullen der
halve over die toepassing loop en.
Bond van Manufacture er s.
Gisteren is te Amsterdam onder leiding
van mr. C. H. van Zeggelen een vergade
ring van manufacturen-handelaars ge
houden, waarin besloten is tot oprichting
van den Bond van Manufacturers.
Deze bond heefteen doel in óverleg met
de regeeringsautoriteiten maatregelen te
treffen om den kettinghandel tegen te gaan
en den normalen handel in manufacturen
te beschermen.
Een vöorloopig bestuur werd samenge
steld uit de heeren Rudolf Meyer, Van
Dijk, Van Limburg en Meyers uit Amster
dam en de heeren Sehoppert uit Leeuwar
den, Lezer uit Arnhem en Lonkhuyzen uit
Amersfoort.
Als rechtskundige adviseurs van den
bond zullen optreden de heeren mr. M.
Mendels en mr. C. H. van Zeggelen.
De „Nieuw-Amsterdam".
Uit Den Haag meldt men, dat ter bevoeg-
der plaats tot gistermiddag niets vernomen
was omtrent de niet-toelating van een aan-
tal passagiers-van de „Nieuw-Amsterdam"
in Amerika.
Blijkens een bij het departement van
buitenlandsche zaken ontvangen telegram
is de „Nieuw-Amsterdam" j.l. Woensdag
avond in Amerika aangekomen en hebben
de passagiers Donderdag 'het schip ver
laten.
Het Landbou w-E xportbureau
ontbonden.
In de gisteren gehouden algemeene ver
gadering van het Landbouw Exportbureau
is besloten de vereenrging Het Landbouw-
Export-Bureau met 1 Maart 1918 te ont
binden.
Het s.s. „Luna".
Te Rotterdam is bericht ontvangen
dat het stoomschip „Luna" van de Ko
ninklijk© Nederlandsche Stoomboot-
Maatschappij, dat, zooals men weet, on
langs door de Duitsehers is aangehouden
en naar Swinemunde werd opgebracht,
thans is vrijgelaten len dat dit schip
gisteren uit Swinemunde zou vertrekken
ter voortzetting van de reis naar Gothen
burg.
De Kamerverkiezingen.
Blijkens mededeeling van mr. J. R. H.
van Schaik in de vergadering der Centrale
Kiesvereeniging in den Rijkskieskring Arn
hem. en Nijmegen, «al de heer Duynslee,
afgevaardigde voor liet Tweede Kamer
district Drillen, zich bij de a.s. verkiezin
gen niet meer beschikbaar stellen.
Dr. A. C. A. Hoffman, arts en gemeente
raadslid te Gouda, uit een paar kieskrin
gen aangezocht voor een candidatuur voor
groslijsten, heeft zich bereid verklaard een
officieele candidatuur voor de Tweede Ka
mer te aanvaarden. Voor een raadszetei
zou hij dan in 1919 bedanken, na 't aftre
den der gemeenteraden.
Rijkskieskring Tilburg.
Aan den voorzitter en den secretaris van
den Rijkskieskring Tilburg, die afgevaar
digd worden naar de algemeene vergade
ring op 23 Februari te Utrecht te houden,
wordt absoluut mandaat «medegegeven, dat
op die algemeene vergadering hoegenaamd
geen verandering gebracht worden mag in
de te voren vastgestelde-groslijst van ge
noemden kieskring.
De baccil van het aispirantisme.
De baccil van liet aspirantisme heeft
Kuyper geestig genoemd het alom zich
openbarend streven naar het Kamerlid
maatschap.
Daarop doelt ook „De Voorhoede", als
het blad in een zeer lezenswaardig artikel
er op wijst, dat bij velen, die wel eens hier
of daar een politieke rede hielden, die door
een of andere bestuursfunctie eener poli
tieke vereeniging van eenigen invloed zich
venzekerd weten, die wel eens een stukje
in de krant schreven of de gave bezitten
met een zekere vlotheid van tong hun wei
nig bezonken ideeën over de „politiek"
voor te dragen, dat bij die velen de stille
hoop ontwaakt, dat ook zij toch eigenlijk
als Kamerlid wezenlijk zoo'n slecht figuur
niet zouden slaan.
En het blad vervolgt dan:
Dat is de besmettelijke epidemie, die op
't oogenblik blijkbaar honderden infecteert.
Als A of B zelfs op de groslijst voorkomt
- elk'meent natuurlijk «zijn uil een valk
te .zijn hoeveel te meer zou clan... ik...
Ja, dan komt 'een leelijk egoïsme het
hoofd opsteken. En dat egoïsme drijft en
prikkelt tot onderlingen naijver, tot gehei
me kuiperijen om eigen persoon op den
voorgrond te dringen, tot nalaten zotf
dat egoïsme bij bestuursleden onzer kies
kringen mocht worden aangetroffen
van maatregelen, om werkelijk eminent*
personen naar voren te brengen.
Van dat egoïsme, een gevolg van de bo
vengeschetste epidemie, zijn de verderfe
lijkste gevolgen voor onze katholieke par
tij te wachten.
Van harte hopen wij, dat dit verfoeilijk;
kwaad niet zóózeer ingevreten heeft in
ons katholiek leven als wij, afgaande op
verschillende teekenen, meenden te moeten
vreeeen.
Slachtoffer van de politiek. De kau{>
per zoo vertelt een Parijsoh blad hel
vlijtig de schaar om de ooren van zijn
klanten'klik-klakiken. „Vies weertje", zei-ie«
„Ja". „En dan die politieke schandalen,
die politieke inhechtenisnemingen
Op dit oogerublik sprong de klant plotse,
ling o.p, zoodat de schaar in de hond van
den kapper drong. „Praat me daar niet
van", riep hij woedend uit, ais ik. denk
dat deze schandalen mij opnieuw 1500
Cranes kosten, omdat ik weer nieuwe ta
pijten voor mijn trappenhuis moet aan
schaffen." De man is gek geworden, dacti*
de kapper. „In de eerste oorlogsmaanden",
ging de heer verder, „liepten politie-agen.-
ten, nieuwsgier gen, telegrafisten, journa
listen onafgebroken over de nieuwe tapij
ten en mijn trappenhuis. Later heelt elk®
minister-crisis mij telkens een nieuwe loo-
per gekost. En nu in den tijd van d®
schandalen is er weer zulk een geloop,
dat de Jooper eenvoudig verdwenen is."
„Excuseer", vroeg de kapper, „met wien*
heb ik de eer?" „Met een huiseigenaar,
die meende, dat, wanneer hij aan een
vroegeren minister-president zijn woning
verhuurde, hij wel voor alle onaangename
dingen bewaard zou blijven.
Dief6tal van koper. Te Rotterdam ia
bij een opkoopcr voor ruim f 50 aan kope
ren lijnen in 'beslag genomen, die door
een typograaf ten nadeele van een druk
kerij te Delft waren ontvreemd.
Diefstal van levensmiddelen. Te IJ-
muiden werden de chef-kok van de ge
meentelijke centrale keuken en een koet
sier gearresteerd wegens diefsiod van een
'belangrijke hoeveelheid levensmiddelen tem
nadeele van het gemeentelijk levensmidde-
lcnbedrijf.. Beiden moeten reeds een vol
ledige bekentenis hebben afgelegd.
Pseuda-ccntrcieur. Een net gekleed
persoon, voorgevende te zijn een contro
leur van het distributiebureau, stelde bij
den winkelier E. te Eindhoven een streng
onderzoek in, gooide alles door elkaar en
nam 100 stukken zeep in beslag.
Later bleek, dat bedoeld persoon geen
controleur vva® en in zijn haast nog een
briefje van tien gulden 'heeft meegenomen.
De politie stelt een onderzoek in.
Oplichting. Te De Bilt ia tegen oen
persoon uit Utrecht procesverbaal opge
maakt wegens .oplichting. Hij bezocht la
De Bilt per rijtuig de daar wonende hout-
koopers en kocht als vertegenwoordigen
van een oorlogsvuurrnakersfabriek t®
Utrecht, hout op. Een houtkooper vloog!
er in. 'Gebleken is, dat de persoon in
kwestie onder valse he voorwendsels ten
eigen bate kocht en niet betaalde.
Geschikt. Voor veertien dagen kwam
men tot de ontdekking, dat op de weverij
van Pol te Hengelo goed was meegeno
men. Bij sommigen vond men zelfs heele
pakken. Door de firma zijn alle arbeiders
weer in diénst genomen, maar de steun,
voor sommigen 8 a 9 gulden per week, zal
worden ingetrokken.
Door de politie was tegen allen proces
verbaal opgemaakt, maar door de firma ia
aan den officier van justitie verzocht, cm
de vervolging niet door te zetten, en, naar
men mededeelde, zou d'it verzoek ook wor
den ingewilligd.
Hooge prijzen. Bij een boedelverkoo-
piing te Wons (Fr.) brachten de koeien
per stuk gemiddeld 507 gulden op; een
stier f 890; een kalf van twee weken oud
f 80; twee paarden van 6 en 7 jaar respec
tievelijk f 1230 en f 1050; twee paarden van
20 en 16 jaar f720 en f 700; een Fricsch
FEUILLETON.
De Gentleman-Oplichter.
36) r
Hij kon kiezen, welke kamer hij" wen'scb-
to. Was het toevalUig dat 'hij het vertrek
„003- juist boven de brandkast van Lu-
Uovie?
Ar:-enii?3 voelde weldra, dat de betrek-
van particulier secretaris meer een
®Lnecure dan een ambt was, dat Goor de
■^'0 daaraan verbonden werkzaamheden
noodzakelijk was geworden. In
w00 maanden tijd had hij niet meer Idan
v!er niets ibeteekenende brieven ter co
hering ontvangen en werd hij slechts
enrnaal in de werkkamer van «zijn pa-
roon ontboden, zoodat hij ook slechts ééns
oönoegen smaakte, de brandkast met
^gen °ogen te zien. Bovendien bemerkte
'1 al spoedig, dat in zijn waardigheid
2^" particulier 'secretaris geen aanleiding
nl bevonden, hem in gezelschap le bren-
Sen rivet het Kamerlid Anquety of met den
e en van het aklvocatengilde Crouvel,
ciipste men verzuimde stelselmatig
0®ibij. partijtjes te noodigen.
„f.er°'Uwm deed zulliDs hem niet, want hij
er verreweg de voorkeur aan, kalm
en onopgemerkt zijns weegs te gaam Men
ko.n hen' niet verwijten dat hij «zijn tijd
ongebruikt en nutteloos liet voorbijgaan,
want van den. beginne af bracht hij tal
van clandestine bezoeken aan Lie brand
kast van Ludovic, welke daarom evenwel
nog niet voor hem toegankelijk werd.
De brandkast was een ontzaglijk zwaar
mas«sief fetuk ijzer en staalt, volkomen be
stand. tegen elke veil, zoowel als telgen het
zwaarste breekijzer.
Toch liet Ar'senius Lupin den moed niet
izakken. Hij nam de noodige voorbereiden
de maatregelen, en na tal van zorgvuldige,
zelfs gevaarlijke boringen en peilingen,
dwars door den vloer van zijn kamer
heen. mocht het'hem gelukken een looden
pijp te leggen, door het plafond van het
vertrek orlder het zijne de kamer im
mers,. waarin zidh de brandkast bevond
langs een vooruitstekend gedeelte van
de kroonlijst tot het bureau van Lud'ovic.
Op deze wijze was het hem mogèfiijk ten
allen tijde te «zien en te hooren, wat be
neden hem gebeurïle.
Dc'or deze geleiding gehoorbuis en
verrekijker tegelijk hoopte hij te kun
nen hooren en ;zien.
Vanaf het bestaan van deze geleiding
lag hij Cbijna voortdurend, lang uit op dein
grond van zijn kamer. InderÜaad zalg hij
de Imber?s dikwijls bij hun brandkast be
zig hun. registers en boeken te raadplegen.
AOs zij achtereenvolgens 'de vier sloten
omdraaiden, trachtte hij altijd het aantal
veeren 'deaVl'oten te tellen, teneinde daar
mede te gelegenertijd rekening te kunnen
«houden. Zorgvuldig lette hij op elke bewe
ging en luisterde met aandacht naar hun
.gesprekken.
Wat «fbuden ze met den sleutel doen?
Op zekeren dag ijltde hij in koortsachti
ge haast naar beneden, want hij had ge
zien dat zij het vertrek hadden verlaten
zónder de brandkast te stuiten. Zonder
aarzelen treö hij binnenzij ware,n
reeds teruggekomen
„Oh! pardon, ik heb mij vergist
Gem aise evenwel trad op hem toe, nam
hem bij den arm en zei vriendelijk: „Komt
u maar binnen, mijnheer Lupin., u is hier
immers thu.fe? LT moet ons een raad ge
ven. Wehke- stukken móeten wij verkoo-
pen? Russen of Amerikanen?"
„Maar daar «uit u moeilijkheden moe
krijgen met de ne'ven van BraiwlforMi"
„Niet met alle effecten hebben wij kans
moeilijkheden te krijgen."
Zij draaide de deur van de brandkast
open en Lupin, zag daar de §tapels effec
ten en 'documenten vlaik voor zich opge
hoopt. Gervaise ipakte een der stapels uit
«de ka'st, doch haar'echtgenoot hiëld haar
tegen.
„Neen, neen, Gervaise, het is doodeen
voudig belachelijk, roekeloos zelfs, Ameri
kanen te verkoopen. Zij «gaan dagelijks
meer de" hoogte in, de Ru'ssen 'daarente
gen daleii met het uur. A\^at zeg jij er 'van,
mijn waarde?"
„Mijn waarde" had niet het minste ver
stand van effecten, doch sprak miettemin
een verpletterend vonnis uit over de Rus
sen. Daarop nam Gervaisa een ander sta
peltje en trok er op goed geluk af een ef
fect uit. Het was een- 3 pet. stuk van 1.374
francsk Ludovic stak hot in den zak;
's middags liet hij 'het, waar Lupin bij
was, door een commissionair verkoopen
en ontving zes en veertigduizend francs.
Hoewel Gervaise het zoo gulweg had
gezegd, gevoelde Arsenius Lupin zich in
het minst niet thuis hier. Integendeel:
herhaalde malen merkte hij op, dat de be
dienden zelfs zijn naam. niet kenden. Zij
noemden hem „mijnheer". Ludovic «elf
betitelde hem. altijd aldus. „Wilt u mijn
heer even vragen bij mij te komen?"
„Is mijnheer óp zijn' kamer?"
Na dit intieme gesprek bij de brandkast
sprak Arsenius de Imberts slechts zelden;
zij bemoeiden zich in het minst niet mei
hem en behandelden hem voortdurend niet
zoozeer uit de hoogte, als wel met het air
van weldoeners.
Eens, toen hij toevallig de gang dooi^
liep, hoorde hij Gervaise tegen twee ba-
zoekers «eggen:
„Hij is zoo'n onbehouwen man."
„Ook al goed", dacht hij, ,,daa maat
onbehouwen."
Hij achtte het verder de moeite niet
waard, uit te vorschen, wat haar grond
gaf, zulks omtrent hem te beweren, docN
hij werkte vóórt aan de volvoering van
zijn plan.
Eén gebeurtenis bespoedigde de aange
legenheid en fwcl de campagne, welke eaa-
kele dagbladen tegen de Imberts op touw
zetten.
Arsenius Lupin was getuige van de oat-
knooping van het drama, van den gehe
len gang van zaken, zoo in als buiten^ufil
en hij begreep «eer goed, dat hij, door nfc
nog lang te aarzelen en te wachtep»
groote kans beliep, alles te zullen Vifr*
liezen
(Wordt vervolgUi
