De Oorlog.
De Gentleman-Oplichter.
-Dit blacl verschynt eiken dag, uïtgcz. Zon- en Feestd.
De Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
•voor leiden .18 ct. p. week, f 1.70 p. kwartaal; bij
offzo agenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
post f2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is alleen verkrijgbaar tegen betaling van 20 ct.
kwartaal, by vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers
6 ct., met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
9e Jaargang. VRIJDAG 25 JANUARI 1918.
Bureau: STEENSCHUUR 15 - LEIDEN. Enterc. Telefoon 935.
No. 2526
Posfbus 6.
De Advertentieprijs bedraagt van 1—5 f'e'ftbïö fO.Sf»
elke regel meer 15 ct. Ingezonden mededeelingen valk
15 regels f 1.50, elke regel meer 30 ct., met gratfè
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worde»
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
"verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let,
BUITENLAND.
De Duitsche Rijkskanselier, Von Hertling
over den vrede. - Volledige vrijheid
tegenover de geallieerden. - Nieuwe
voorstellen der Entente gewenscht. -
Geen afstand van Elzas-Lotharingen. --
Zeegevecht bij de Kanarische eilanden.
.-Een Russische constituante te Moskou
r De Belgische regeering over den vrede.
Overzicht.
Aan de e v echtste r re i-
jh e n blijkt een algeheele rusttoestand in
getreden. De weinige communiqué's, welke
binnenkwamen, geven] 'geenszins aanlei
ding tot bespreking. Er .zal natuurlijk
fiier en daar wel gevochten zijn want de
loopgraven zullen nog wel steeds veel
■rampspoed en ellende verbergen maar
ben groote actie ontbreekt voor heden.
Coodat derhalve het te verwachten offen
sief in 't Westen weer voor korten tijd is
verschoven.
De met veel spanning tegemoet geziene
fade van den Duitse hen
Jt ij k s k a n s e 1 i er, is dan eindelijk
door Von Hertling in de hoofdcommissie
van den Rijksdag gehouden. Hij heeft
Ipr de vredesvoorwaarden besproken in
groote uitgebreidheid. Ter resumeering
•ran ons verslag elders in dit nummer,
noemen we in 't kort de behandelde hoofd
punten
Von Hertling verwacht nog steeds, dat
d» onderhandelingen te Brest-Litofsk zul
len slagen. Hij besprak de rede van Lloyd
ÏCeorge en het program van Wilson. Met
Be eerste vier punten van het program
yan den president der Vereenigde Staten
kan de kanselier zich vereenigen. Doch
J>uitsch!and eischt reorganisatie van het
koloniaal gebied. Duitschland beoogt niet
^la inlijving van België, doch de detail-
quaesties moeten nader besproken wor
den. Eerst wanneer de integriteit van het
JCentrale gebied gewaarborgd is, zal de
tBelgische quaestie van de algemeene dis
cussies kunnen worden uitgesloten. Het
liezette deel van Frankrijk is een waarde
vol vuistpand. Van Elzas-Lotharingen zal
■nooit, of te nimmer afstand worden ge-
"aati.
't Heeft den Kanselier dus niet aan dui-
Öeüjkheid ontbroken. We zijn wel be-
fiien-."d. hoe de Geallieerden naar 'I ^ze
*ede hun verdere plannen zullen inrich
ten. Niet onmogelijk is het, dat er thans
ben betere weg tot vredesonderhandelin
gen in uitgebreiden zin wordt gebaand.
Een zij het dan negatief resultaat
ter vredesonderhandelingen
te Brest-Litofsk is geweest, dat de Geal
lieerden na afloop van den tiendaagschen
jtermijri niet den wensch te kennen hebben
gegeven, aan de besprekingen deel te ne
men. .Daardoor zijn de Centralen vrij om
bvéreen afzonderlijken vrede met Rusland
la beraadslagen <en kunnen zij'tevens te
genover de Geallieerden zich niet meer ge-
iionden beschouwen aan de grondslagen
wo or een algeme'enen vrede, welke door de
ftussische afvaardiging waren vastgelegd.
Dit beteekent dus, dat tegenover de En-
lente de grondbeginselen der bolsjewiki,
lïie in hoofdzaak neerkwamen op ,,geen
inlijvingen en geen schadeloosstellingen",
Vgrvallen, althans niet meer bindend zijiv
Op Zee.
Een zeegevecht bij de Kanarische
eilanden.
De gouverneur van de Kanarische
Eilanden bericht: Den 17en Jan. hebben
Iwec Duitsche duikbooten en een Engelsch
Oorlogsschip slag geleverd voor de kust
man het eiland Hierro. Gendarmen von
den later twee Duitschers, die verklaar
den te behooren tot de bemanning van de
fc.U 294" c*n „U 295". Over het lot vam
deze duikbooten wisten zij verder niets
mee te deelen.
In êeri niet-officieel telegram wordt be-
•Idiolat, dat een Engelsohe torpedojager
drie Duitsche duikbooten heeft aangeval-
Hen. Twee gelande Duitsichers verklaarden
ite behooren tot de bemanning van de ,,U
126", welk vaartuig door Englsch kanon
vuur in den grond werd geboord. Zij
konden geen inlichtingen geVen over de
beide andere duikbooten.
België.
De BedgiscHe rfelgetering over den vrede.
In antwoord op de pauselijke vredes
boodschap richtte de koning van België
den 24sten December j.l. een schrijven tot
Z. H. den Paus, waarin hij zijn wenschen
aangaande een rechtvaai'digen duurza-
men vrede met die van den Heiligen Stoel
vereenigde. Tevens bracht dekoning den
Paus een nota van zijn regeering over,
waarin wordt gezegd, dat de Belgische re
geering, na bestudeering van de bood
schap, tot de verblijdende conclusie is ge
komen, dat de hoogste christelijke autori
teit het onrecht erkent waarvan België
het slachtoffer werd en ook de noodzake
lijkheid inziet, dat dit onrecht hersteld
worde.
De Belgische regeering heeft de moge
lijkheid onder de oogen gezien om, voor
zoover zij daartoe in staat is, er toe mede
ft werken om den dubbelen wensch, welke
in de nota wordt geuit, te verwezenlijken;
namelijk den oorlog tot een zoo spoedig
mogelijk einde te brengen en een soortge
lijke catastrophe onmogelijk te maken.
De Belgische regeering wenscht niets
liever dan dat zoo spoedig mogelijk een
einde worde gemaakt aan het lijden der
Belgische bevolking, maar zij wenscht al
leen een vrede te aanvaarden die haar
schadeloos stelt voor de geleden verliezen
en haar tegen herhaling van het gebeurde
waarborgt.
De Belgische regeering eischt integriteit
van haér grondgebied hier en in de kolo
niën, tfïj wenscht ten opzichte van haar
militaire en economische politiek volko
men vrij te staan.
Deze voorwaarden zijn voor haar onaf
scheidelijk aan een rechtvaardigen vrede
verbonden.
Hoewel de centrale mogendheden die
voorwaarden sinds een jaar kennen, heb
ben zij nimmer, zooals de Paus dat voort
durend heeft gedaan, het goed recht er
van erkend.
'Een brief van Kardinaal Mercier.
Naar men weet, was de bezette macht in
België aanvankelijk van plan om' oyer
heel de linie de bestuurlijke administratie
ve scheiding in te voeren. Doch het krach
tige protest van 50,000 gemeente-bèdien-
den en ambtenaren bewerkte, dat de
Duitschö' dVerhei'ü een uitstel van zes
maanden toestond.
Naar aanleiding van dit resultaat,
schreef Kardinaal -Mercier aan den heer
Steens, waarnemend burgemeester van
Brussel, een brief, waarin hij «ijn bewon
dering uitdrukte voor deze daad van wils
kracht en fiere vaderlandsliefde. De Kar
dinaal eindigde met een heilwensch voor
„onze vaderlandsche eendracht en ons
dierbaar vaderland".
Het schrijven is ook opgenomen in het
blaadje „La Libre Belgiqne", dat nog
'steeds in bezet België verschijnt.
Duitschland.
Von Hertling aan het woord.
Von Hertling heeft gisteren in de hoofd
commissie van den Rijksdag gesproken.
In de eerste plaats heeft hij het een en
ander gezegd over den gang van .zaken te
Brest-Litofsk en den loop der onderhande
lingen met de afvaardiging der bolsjewiki
len die der Oekraïne.
Onderhandelingen met de
Bolsjewiki en de Oekraine.
Hij wees er nogmaals op, dat, terwijl de
besprekingen met de vertegenwoordigers
der Rade vlot van stapel geloopen zijn er
aanleiding geven tot de hoop, dat weldra
met de Oekraine een overeenkomst kan
worden aangegaan, die de belangen van
beide partijen behartigt en ook economisch
voordeelig zal blijken, de besprekingen met
de delegatie der maximalisten langzaam
en moeilijk vorderen, zoodat men vaak
in twijfel heeft moeten trekken of het den
bolsjewiki inderdaad ernst was. Toch geeft
Hertling de hoop niet op, dat ook deze on
derhandelingen tot een goed einde gevoerd
zullen worden.
Volledige vrijheid tegenover
de geallieerden.
Von Hertling ging daarop na, welke in
directe antwoorden er van de zijde der Ge
allieerden zijn ing": \>rnen op de uitnoodi-
ging om aan de onderhandelingen te Brest-
Litofsk deel te nemen. Deeie antwoorden
zijn gegeven in den vorm van redevoerin
gen, door Lloyd George en Wilson, uitge
sproken.
De rijkskanselier gkf toe, dat de Engel-
sche minister-president zijn toon gewijzigd
heeft, maar hij kan geen vriendelijke ge
zindheid en geen oprechten vredeswil in
de rede lezen. Lloyd George's opvatting,
dat over Duitschland recht gesproken
moet worden, is met. zulk een lezing in
tegenspraak. In verband hiermede gihg
Von Hertling de voorgeschiedenis van den
oorlog kortelings na erl wees op de poli-
tieke coalities, die eich onder leiding van
Eduard VII tegen Du/tschland hebben ge
vormd. Het zich sterk ontwikkelende
Duitschland stond Er,eland in den weg
en Engeland vond staan bij de rcvanche-
denkbeelden van Frankrijk «11 de uitbrei-
dingszucht van Rusland.
Geen afstand van Elzas-
Lotharingen.
De rijkskanselier besprak nog even kort
het vraagstuk van Elzas-Lotharingen en
trachtte aan te toonep, dat de bijvoeging
dier beide provincies aan het Duitsche
rijk niets anders dan een des-annexatie
was geweest.
Oordeel over de rede van
Wilson.
Daarop ging hij uitvoerig in op de veer
tien punten van Wilson's rede. Met de af
schaffing van geheimverdragen, de vrij
heid der zee, de af schilling van economi
sche beperkingen en de beperking der be
wapening kan hij vollaomen accoord gaan.
Wat de beslechting van koloniale aan
spraken en twist pun ten aangaat meent
Hertling, dat deze theorie moeilijk voor-
loopig in practijk valt om te zetten, doch
dat eerst het grootste koloniale rijk, En
geland, er zijn krachfcn _eens aan beproe
ven kan.
De ontruiming der'Russische gebieden
kan geen eisch «zijn, daar dit nu een zaak
is tusschen Rusland fin de. Centralen se
dert de Geallieerdei| niet hebben willen
deelnemen aan de vredesonderhandelin
gen. Wat de ontruiming van België aan
gaat: de Duitsche regiering heeft nooit de
gewelddadige inlijving van België bij
Duitschland op het programma van zijn
politiek gehad.
H e t e 1 g i <9 c h c je Ti Poo^sche
vraagstuk.
De Belgische kwesti» behoort tot dat ge
heel van vraagstukken, wier bijzonderhe
den alleen op de vredesonderhandelingen
geregeia kunnen wörqen"! woord-Frankrijk
is een kostbaar ruilmiddel. De algeheele
inlijving van dit gebied is evenmin een
punt van het Duitsche politieke program
ma, maar hoe 't gebied ontruimd zal moe
ten worden met inachtneming vam Duitsch-
lands belangen, zal tusschen Duitschland
en Frankrijk geregeld moeten worden.
Van een afstaan van rijksgebied kan geen
sprake zijn.
Over Wilsons aan Oosfenrijk-Hongarije
gerichte vragen, betreffende Servië, Mon
tenegro en Roemenië, kan von Hertling
£een uitsluitsel geven. Inzake Turkije moet
verklaard worden, dat ook Turkije's on
schendbaarheid een levenskwestie voor
het Duitsche rijk vormt. Het Poolsche
vraagstuk moet ter behandeling aan
Duitschland en aan de Donaumonarchie
overgelaten worden, daar de Geallieerden
nooit voor Polen iets gedaan hebben.
Nieuwe voorstellen van de
Entente gewenscht.
Ten-slotte verklaarde de kanselier, dat
het denkbeeld van den bond der volken
hem sympathiek is. Bij nauwkeurig on
derzoek van de beide redevoeringen is hem
gebleken, dat zij enkele grondbeginselen
voor een algemeenen vrede bevatten, waar
mede de Centralen kunnen instemmen.
Inzake de concrete vraagstukken valt ech
ter minder van een wil tot vrede te be
merken. Hij noodigt daarom de Geallieer
den uit om met nieuwe voorstellen aan te
komen, die alsdan ernstig overwogen zul
len worden. Eén duurzame vrede is on
mogelijk, zoolang de onschendbaarheid
van het Duitsche rijk niet erkend is;
Engeland.
De Duitschers toch tvog in Parijs?
In de „Daily News" wordt een geschie
denis verteld, volgens het blad uit goed
ingelichte neutrale bron, over een onder
houd, onlangs in Duitschland gevoerd.
Een groep van 30 redacteurs zou een be
roep hebben gedaan op Hindenburg en
hem onder het oog gebracht hebben, het
geen hij, naar zij zeiden, ongetwijfeld
wist, dat er a.s. Mei geen voedsel meer in
Duitschland zal zijn. „Mijn antwoord is",
antwoordde de veldmaarschalk, „dat ik
a.s. April in Parijs zal wezen." Wel, izegt
het blad, wij zullen zien. Wij herinneren
ons dergelijke vertrouwelijke mededeelin
gen, die vroeger gedaan zijn door zelfs
hooge persoonlijkheden.
Versterking van Het liefeer.
De wet tot versterking van het leger ia
met algemeene stemmen aangenomen.
Mijnottfptoffing.
Tengevolge van een schrikkelijke ont-
ploïfing in de Acadia-stc «ikolenmijn te
Stellarton worden 78 man vermist.
Er is weinig hoop, dat ze gered kunnen
worden.
Italië. 1
De zaak-Caiflaux.
In verband met de zaak-Caillaux zijn te
Milaan dezer dagen nieuwe arrestaties
geschied, waarover de autoriteiten het
strengste stilzwijgen in acht nemen.
Rusland.
Een comstituantja te Moskou?
De gematigde en rcchtsstaande afge
vaardigden der constituante hebben, naar
Duitsche bladen uit Stockholm vernemen,
besloten, het ontbindingsdecreet niet te
erkennen. Wel moesten zij te Petrograd
voor het geweld wijken, maar eij achtten
het niet onmogelijk, de constituante te
Moscou hijeen te doen komen.
De vrees der bolsjewiki. f
Door allerlei despotische middelen trach
ten de bolsjewiki hun macht te handhar
ven thans werden weer de socialistisch-
revolutionnairen te Petrograd gearres
teerd hetgeen niet belet, dat zij de
slemming^der groote massa tegen zich
krijgen, zooals gebleken is bij de begra
fenis van de slachtoffers van 18 Jarihari,
toen hun regime vergeleken werd bij de
autocratie van het tsarisme.
Vereenigde Staten.
Overletenkomst bekrachtigd.
De Argentijnsche senaat heeft met alge
meene stemmen de overeenkomst met
Frankrijk en Engeland over den verkoon
van Jen Argentijnsclien korenoogst be
krachtigd.
De scheepsbouw.
De voorzitter van den Scheepvaartraad
heeft medegedeeld, dat de Amerikaansche
werven sneller arbeiden, dan men ver
wacht had en dat 41 schepen, 'te zamén
metende 300,000 ton, binnen zes weken ge
reed zullen zijn.
Van het Vaticaan.
De heiligverklaring van de gelukzalige
MargJartetha Maria Alacoque.
Bij de plechtigheid der voorlezing van
het decreet over de wonderen van de
zalige Margaretha Maria,weike voor de
heiligverklaring zijn voorgesteld, wij
maakten daarvan bereids melding
heeft de H. Vader, naar de Romeinsche
correspondent van de „Croix" meldt, 'n
toespraak gehouden over 't verband tusr
schen dit proces en de devotie van het
H. Hart.
De Paus en de vrede.
De „Osservatore Romano" heeft dozer
dagen een commentaar gewijd aan de rede
voeringen van Lloyd George en van Wil
son.
Beide sprekers, aldus het blad, voeren
als basis voor de vredesonderhandelingen
dezelfde punten aan, welke Benedictus
XV in zijn oproep aan de oorlogvoerenden,
zooal niet als „artikels" van een vredes
verdrag, dan toch als uitgangspunt voor
de onderhandelingen had aangegeven.
Maar hieruit volgt volstrekt niet, dat de
II. Stoel de concrete eischen van de een
of andere partij op eenigerlei wijze bevor
dert. De houding, welke hij van den aan
vang af in acht nam, spreekt dit voldoende
tegen. %t is daarom .zeer vreemd, zegt de
„Oss.", dat een ander blad te Rome uil
die overeenstemming tusschen de Pause
lijke vredesnota en de beide genoemd*!
redevoeringen de conclusie trekt, dat d6
H. Stoel, van politieke richting verander®
is. Ten slotte vraagt de „Osserv. Romano»
waarom, nu de zaken zóó staan, de Pau»»
lijke nota van den kant der Entente onbak
antwoord bleef.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
Rantsoenooringj van var-
kensvleesch?
Naar wij vernemen, heeft de Rijksconfr
missie van toezicht op de Vleeschvereent-
ging dén minister van Landbouw geadvi
seerd over te gaan tot rantsoenecring van
varkensvleesch. Aanleiding daartoe zou
zijn de omstandigheid, dat door het vooiv
schrift van het alleen verkoopen over dé
toonbank klanten uit den kleinen midden
stand eelden kunnen worden geholpen*
wijl ze er tegen opzien in de queue tfl
staan.
Daardoor wordt in de practijk het va»
kensvlcesch onthouden aan gezinnen, dia
het toch noodig hebben. Door rantsoenee-
ring meent de Rijkscommissie in die cala>-
miteit te kunnen voorzien.
Overstroomde aardappel'ert.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening meldt:
liet noorden des lands heeft in de laaf-
ste dagen ontzettend te lijden v on het wa
ter, dat een buitengewone hoogte heeft
bereikt en zelfs hoogliggende landen over
stroomt. Het gevolg van dezen abnormal
len waterstand, .zóó hoog ails zelfs ouden
van dagen zich kwalijk herinneren, ia
dat ook groote hoeveelheden ingekuilde
aardappelen onderwater zijn geraakt en
voor een goed deel voor directe consump
tie verloren «uilen gaan. ''Men schat dal
2000 wagong ingekuilde aardappelen a'dus
zijn overstroomd, waarvan ongeveer de
helft nog voor dadelijk gebruik gered kan
worden.
De volmaakt ongewoon hooge water
stand berokkent ons aldus een ernstige»
schadepost ten aanzien der voedselvoor
ziening, die echter niet tot overdreven
bezorgdheid aanleiding behoeft te geven.
Wij .zullen door dezen tegenspoed eeniga
dagen minder aardappelen hebben, wat op
zichzelf ongetwijfeld jammer is, maar,
naar het zich laat aanzien, niet tot slag*
natie in de a ar<|ap pol voorziening zal be-
hue\en te leiden. Bovendien zal ue ander©
helft der overstroomde aardappelen, dia
niet meer voor direct gebruik geschikt .zui
den «ijn, naar de drogerijen worden ge
zonden om daar verwerkt te worden tot-
grondstof voor de broodbereiding.
Banket.
De minister van Landbouw heeft do ma
dewerking van de burgemeesters ingeroe
pen om te voorkomen, dat Regeering»
bloem voor broodbereiding bestemd, daaA
aan wordt onttrokken door verwerking
tol banket.
Maximumprijzen voor zout.
De minister van Landbouw heeft den
maximum-kleinhandelsprijs van zout ver
hoogd tot 0y2 cent per ya K.G. en 19 ct<
per K.G.
Deze verhooging is noodzakelijk geblek
ken in de eerste plaats door de omstandig
heid dat Duitschland op den uitvoer van
zout thans een recht heft van f 46 per 1000
K.G. en in de tweede plaats wegens stij
ging van transport- en andere kosten,
voor het meerendeel in het land van
oorsprong.
Boonen en erwten.
De minister van Landbouw heeft be
paald dat stam- of stokbooncn, behalvd
witte en bruine consumptieboonen en erw
ten, behalve groene, vale, grauwe en geW
consumptieboonen, voor zoover zij voor den
zaai in groententuinen in aanmerking ko
men en daarvoor worden bestemd niet
voor 1 Juni 1918 zullen worden gevorderd-
Na dezen datum moeten de nog'aanwe
zige hoeveelheden zaaizaad onmiddellijk
worden ingeleverd bij den betrokken Re-
geeringscommissaris.
Uitvoer.van sigaren.
Dezer dagen zijn in de pers mededeelin-
FEUILLETON.
B)
•-Daarbij kwam nog, dat men iemand
friatuurlijk Arsenius Lupin uit de ex
press in den gewonen sneltrein had zien
©verstappen, toen deze laatste redds in
©eweging was.
Zooals dus te begrijpen was. helaas, was
Be hoofdcommissaris van politie te Rouaan
per telegram gewaarschuwd en op mijn
komst voorbereid, zoodat hij met een be
hoorlijk aantal politieagenten aan den
trein cou wezen die hem verdacht voorko
rtende reizigers zou ondervragen en de
floupé's aan een nauwgezet onderzoek zou
(Onderwerpen.
Ik zag dit alles reeds vooruit plaats
fenjpen en toch maakte mij dit niet onge
rust. De politie te Rouaan zou zeker niet
schranderder wezen dan die te Parijs en
*k zou dus wel ongehinderd door hebben
Jjunnen gaan, want was het niet voldoen*
Jue om aan den uitgang zoo onverschillig
ogelijk mijn visitekaartje te laten zien,
aaroP behalve een valschen naam, nog
S fcnceld stond dat ik Kamerlid was en
waardoor ik den controleur te Saint La-
zare om den tuin had weten te leiden?
Doch hoe waren intusschen de omstan
digheden veranderd. Ik was niet vrij
meer in mijn doen en laten; ik kon geen
vin verroeren en was dus niet in staat, als
gewoonlijk, een streek uit te halen.
In eene van de compartimenten .zou de
commissaris dus Arsenius Lupin vinden,
met gebonden handen en voeten, tzoo mak
als «een schaap, klaar om meteen naar de
gevangenis te worden gebracht! Er bleef
niet anders over dan Arsenius Lupin in
ontvangst te nemen, zooals men een pak
ketje aanneemt, dat u franco tot het naast-
bijgelegen station wordt afgezonden, zoo
iets als een mandje vruchten of een stuk
wild!
Om dit alles te ontgaan, wat kon ik
daurtoe doen gebonden als ik was.
En de trein snorde reeds Vernon Saint-
Pierre voorbij, Rouaan was spoedig
bereikt.
Een ander vraagstuk hield mij bezig, al
was Lk daar ook niet direct bij bétrokken,
doch waarvan de oplossing mijn nieuws
gierigheid en belangstelling als „vakman"
gaande maakte. Wat was mijn reisge
noot van plan?
Al? ik alleen in den coupé was geweest.
had hij kalm en bedaard te Rouaan uit
kunnen stappen.
Maar nu was de dame er ook nog. Na
tuurlijk zou de trein ternauwernood stil
staan en het portier zijn geopend, of de
dame zou beginnen te schreeuwen en te
gillen en om hulp te roepen, omdat ee
dan weer moed zou hebben.
Dat verwonderde mij en maakte mij
nieuwsgierig. Waarom maakte hij haar,
evenals mij, niet onschadelijk? Dan zou
hij immers bedaard hebben kunnen ver
dwijnen, voor men van alles, wat had
plaats gevonden, voldoende.op de hoogte
zou zijn?
Hij zat nog steeds te rooken en keek,
blijkbaar zeer onverschillig naar buiten,
waar een vieze motregen begon te vallen.
Eens echter draaide hij izich om, nam
mijn Baedeker in de hand en bladerde er
even in.
De dame van haar kant bleef zoo onbe
weeglijk mogelijk zitten om onzeh tegen
stander gerust te stellen. Doch de rook
wolken, die de lucht in den coupé blauw
wazig begonnen te maken, maakten, 'dat
zij aan dit loffelijke voornemen op den
duur geen gevolg kon blijven geven, aoo-
dat zij, uit vrees van te zullen gaan hoes
ten, dreigde opnieuw in zwijm te vallen,.
Wat mij betreft, ik was lang niet op
mijn gemak en gevoelde mij zeer uitgeput
en afgemat.
Saint-EtienneNu stond de man op
en kwam op ons toeloopen, een hande
ling, welke de dame zich haastte te beant
woorden door opnieuw een angstkreet te
slaken en "inderdaad in zwijm te vallen.
Wat was hij van pla^n? Hij liet het
raampje aan onze eijde .zakken. De mot
regen was langzamerhand overgegaan in
een plasregen cn hij was zichtbaar ont
stemd geen paraplu noch overjas bij zich
te hebben. Hij keek in het net boven ons.
Daar lag de „en-tout-cas" van de dame.
Hij haalde die uit het net en nain meteen
mijn overjas .er uit, die hij meteen
aantrok.
De trein ging de Seine over.. Hij sloeg
do pijpen van zijn pantalon op, hoog zich
uit het portier en wipte der? haak aan den
buitenkant om.
Was hij van plan uit den trein te sprin
gen? Met de snelheid, welke de trein op
dit oogenblik had, beteekendo dit onver
biddelijk doodvallen.
Thans reed de trein den tunnel bij Saint-
Cathérine binnen. Onze reisgenoot maakte
het portier half los en stapte op de eerste
treejakujK,
Hij leek wel gekl
De duisternis rondom ons, de rook, het
geratel van den trein, dat alles gaf aam
dece poging iets fantastisch. Plotseling
evenwel verminderde de snelheid van den
trein, men hoorde dat de Westinghous©
de blokken tegen de wielen drukte. Bin
nen een minuut was de gang van den
trein normaal en- nog steeds werd d©
snelheid minder.
Zonder twijfel was men bezig, in den
tunnel eenige werkzaamheden te verrich
ten, waardoor de treinen hun vaart moes
ten verminderen en zulks scheen man
bekend.
Hij had dus thans niets anders te doen
dan zijn voet op den ondersten treeplank
te zetten en bedaard er af te springen; hij
deed zulks cn was zoo verstandig het por
tier te sluiten en de haak in den beugel
te slaan.
Ternauwernood was hij verdwenen o!
het daglicht werd weer eichtbaar en wij
hadden den tunnel gepasseerd. Wij kw^p
men weer in bet open veld en had^n nty
nog slechts één tunnel door te gaAn^dkA
waren wij te Rouaan.
IWorai vervolgd^,
