9
V
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
Christen-helden in Japan.
I. blad verschijnt eiken <ïag, uftgez. Zon- en Veestd.
L Vbonncmentsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
Leiden 11 et. p. week, fl.45 p. kwartaal; by
s agenten 12 ct. p. week, f 1.G0 p. kwartaal. Franco
"ost°f 1.80 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondage-
is alieen verkrijgbaar tegen betaling van 15 ct.
5 rtaal, bij voortuitbetaling. Afzonderlijke nummers
5 ,t 'met Geïllustreerd Zondagsblad 8 ct.
8e Jaargang. DINSDAG 21 AUGUSTUS 1817.
Bureau STEENSCHUUR 15 - LEIDEN. Inferc. Telefoon 935.
No. 2395
Postbus 6.
De Advertentieprijs bedraagt van 15 regel* f0.75
elke regel meer 15 ct. Ingezonden mededeelingen van
15 regels f 1.50, elke regel meer 30 ct., met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertcntiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer 1 ct.
Meer mannen.
2 juitschland wil meer steenkool aan
land leveren, als wij mannen sturen
de Duitsche mijnen.
5 su die voorwaarde doet ons de toc-
2 Ls\ niet zien in een licht verschiet!
2 Derstens, er zouden heel wat Neder-
5 iders in de Duitsche mijnen moeten
2 in werken, om de hoeveelheid naar
5 land te verzenden steenkool op eeni-
'niate beduidende wijze uit te breiden
_wij zouden n.l. een vermeerdering
steenkool krijgen in een even groote
>veelheid, als de Nederlanders, die
|r komen werken, kunnen producee-
I En vervolgens en dat zegt nog
ér hoeveel mannen zullen lust ge-
3eien. om in dezen, tijd in Duitschland
gaan werken, gesteld al, dat wij in
5 land veel mannen zouden kunnen
ssen, terwijl de mobilisatie reeds zoo-
>1 kracht inproductief, vruchteloos
3akt en lam legt.
r" \let dit laatste hebben wij een wonde-
'k aangeraakt naar onze vaste over-
o-ine-: een wondeplek in het bestuur
i ons vaderland in dezen tijd. Wij
ons Nederland blijven maar rustig
iwtgaan met een algeheele mobilisatie
terwijl deze in andere neutrale lan-
n op kleiner schaal wordt terugge-
lCht terwijl van alle zijden wordt
oogd. dat binnen ee.n zeer korte span-
tijds. in de ure des gevaars, toch de
leele troepenmacht gerecruteerd zou
nnen worden.
lijna niemand, bijna geen der bladen,
na geen vooraanstaand persoon
in tejuilen regeering of militairistische krin-
jqelijk n - durft verdedigen die blijvende
'eheele'mobilisatie maar er zijn er,
aas. te weinig, die openlijk en krach-
en voortdurend er tegen ageeren en
btesteeren.
Jehoefte heeft ons land aan eenige
ichlige personen in de Volksvertegen-
irdiging, die, open oog hebbend voor
ware landsbelangende regeering
gen of dwingen^ een andere richting
b slaan.
iolland ontwake dooli niet om.....
mannen te oefenen in steeds groote-
marschen, beladen met de zwaarst
igelijke ransels, of in het maken van
;ere gymnastische of acrobatische toe-
i, waarmede de gemobiliseerden dag-
dag-uit, nadat zi.j reeds zijn afgericht,
Reten worden bezig gehouden. Holland
Jwake om in te zien met heldere,
oogen, dat 's lands verdediging
I en vooral en allereerst eischt een
Iconomisch zoo weerbaar mogelijk
[lk! Te lang, veel te lang reeds is deze
ervoornaamste eisch voor een aan-
jgniyk deel verwaarloosd!
wfmzen zoo juist in de bladen,' dat
heer Stins, voorzitter van den Chris-
fjken Mijnwerkersbond, gistermiddag
:rafisch aan den minister van Oorlog
icht heeft, wegens den kolennood in
|t land. aan alle^NedeiTandsche gerno-
liseercle mijnwerkers klein verlof te
(Hieruit blijkt weer, dat de gewapende
lenst door 's lands bestuur tot nu toe
i hooger waarde is geacht, dan het
•erken in de mijnen dan het produ
ceren van de zoo hoog noodige sleen-
Wij durven het vertrouwen uiten, dat
minister van Oorlog op het boven ge
lieerde telegrafisch verzoek bewilligend
antwoorden, en de regeering einde-
1 inzien, dat de industrie óók be-
tot s-lands verdediging.
(et bemiddelingsaanbod van den
Paus.
Ie Cèntralen zouden gunstig gestemd zijn
tegenover het Pauselijk voorstel. -- De
Entente-mogendheden plegen nog overleg.
De elfde Isonzo-slag ontbrand.
Overzicht
Uit Vlaanderen is niet veel nieuws.
Ter aanvulling van wat wij gisteren
schreven, diene, dat de Franschen ter
rein wonnen in het bosch van Avocourt
en op den Mort ITomme.
Aan het front, dat van den Cóte du
Talon over Louvemont en Les Chambret-
tes naar Bezonvaux loopt, is de aanval,
volgens het Duitsche legerbericht, afge
slagen.
Op het Zuidelijk front is de elfde
Isonzo-slag ontbrand, na een artilleris-
tische voorbereiding, welke, volgens oor
getuigen, haar wedergade niet vindt.
Volgens het Oostenrijksche legerbe
richt zijn de Italianen, soms na aanvan
kelijke successen, overal in een uiterst
bloedigen strijd teruggeslagen, behalve
ten Z. van Costanjevica, waar de slag
nog heen en weer gaat.
Anders luidt het Italiaansche legerbe
richt. Het meldt, dat de Italianen overal
de eerste linie veroverden en ook
(stroomopwaarts van Ganalc) over de
Isonzo trokken.
Tevens zegt het Oostenrijksche leger
bericht, dat de Italianen ten N. van Asia-
go, dus op Italiaanschen bodem, uit
hun stellingen over een breedte van 15
K.M. zijn geweken, en dat zij ook het
Sugana-clal verlieten.
De „Secoio" schrijft, dat, ondanks de
ongunstige pers, die de pauselijke nota
ten deel valt, de Paus zijn plan zal door
zetten.
Het Italiaansche blad is in deze wel
niet een zoo bijster gezaghebbende bron,
doch wij zijn er zeker van, dat het met
zijn verklaring de werkelijkheid zeer
nabij komt.
De Paus zal aan zijn plan vasthouden
alleen reeds het feit, dat Ilij zijn vre
desvoorstel de wereld heeft ingezonden,
wijst er op, dat er zeer ernstige redenen
zijn, om daarvan succes te verwachten
zoo ernstig, dat de Paus zich lieusch
niet door haloorige chauvinisten, die,
helaas, de pers tot. hunne beschikking
hebben, zal laten ontmoedigenI
Engeland.
Een Parlementslid uit interneering
teruggekeerd.
De „Times" meldt, dat liet Engelsche
parlementslid Stanley Wilson, die 20
maanden geleden gevangen werd geno
men' bij de torpedeering van een
Grieksch schip in de Middclandsche Zee
en sedert in Oostenrijk geïnterneerd
was, thans op weg is naar Engeland. De
heer Wilson werd door de Oostenrijkers,
naar hij te Zürich, dat hij op zijn terug
reis passeerde, verklaarde, zeer goed
behandeld.
De heer Wilson werd op 4 December
1915 gevangen genomen toen een Oos
tenrijksche duikboot de Grieksche
stoomboot „Spetzoi" aanhield. Hij wierp
te voren een tasch rnet brieven en docu
menten over boord, die echter door de
Oostenrijkers werd opgevischt. Er wer
den pogingen gedaan om hem uit te
leveren tegen een Oostenrijker, in En
geland geïnterneerd, maar ten slotte is
hij zonder zulk een verwisseling losge
laten.
Italië.
Een nieuwe conferentie te Reine?
De Ivölnische Ztg." verneemt uit Zwit
serland, dat volgens de „Sec-oio" een
nieuwe Entente-conferentie te Rome
wordt verwacht, waaraan ook Ribot en
Painlevé zullen deelnemen.
Rusland.
Hoe Kerenski reist.
Hoewel de revolutie groote verande
ringen in R.usland heeft teweeg gebracht
zijn er toch geen wijzigingen geschiedt
ten opzichte van het reizen van het hoofd
van den Staat. Gelijk als de Tsaar reisde,
reist thans ook Kerenski, die. zoo onge
veer de macht van een staatslïoofd bezit.
Wanneer hij b.v. naar het front reist,
dan wordt de geheele spoorlijn door mi
litairen bewaakt, terwijl vooraf de rails
aan een nauwkeairig onderzoek worden
onderworpen. Alle stations, waar Ke
renski's trein langs komt, zijn voor het
publiek gesloten. De troepen, die den
trein en de stations te bewaken hebben,
worden zorgvuldig uitgezocht, zoodat
degenen, die er van verdacht worden
min of meer door den maximalistischen
geest aangestoken te zijn, bijtijds wor
den verwijderd. Wanneer Kerenski in
een gepantserde auto door de straten
van Petrograd rijdt, worden deze door
de politie afgezet.
De verblijfplaats van den ex-tsaar.
Volgens een bericht uit Petrograd be
vindt zich de ex-tsaar met zijn familie
leden op een landgoed van het Huis Ro-
manof, dat 20 K.M. van Kostroma is ge
legen. Den 12en Aug. begaf zich Kerens
ki naar Tsarkoje Selo, om persoonlijk de
maatregelen voor de overbrengng van
den tsaar en zijn gezin naar Siberië te
conlroleeren. De ex-tsaar kwam den 14en
Augustus op het bovengenoemde land
goed aan. Hij werd vergezeld door 50
hof dignitarissen en beambten en bege
leid door 200 soldalen.
Zwitserland.
De broodkaart ingevoerd.
De „Lokal Anz." verneemt uit Bern,
dat op 1 October in Zwitserland de
broodkaart zal worden ingevoerd. De
dagelijksche hoeveelheid te verstrekken
brood zal 50 gram bedragen, waarbij
nog 500 gram meel wordt gevoegd. Ar
beiders, die zwaar werk te verrichten
hebben, zullen een toeslag krijgen van
100 gram brood dagelijks. Gebakjes en
banketbakkerswaren, die van meel wor
den vervaardigd, mogen slechts op ver
toon van 'een broodkaart worden afge
geven.
Vredespogingen.
Het bemiddelingsaanbod van den Paus.
Amerika's houding.
De ,.Ass. Press" zegt: Lansing heeft
verklaard, dat Amerika's antwoord aan
den Paus zal worden verzonden onaf
hankelijk van de antwoorden der andere
oorlogvoerenden, maar hij geloofde wel,
dat \Vilson bij het samenstellen van zijn
antwoord rekening "zal hóüde'h met de
mecning der andere geallieerden.
President Wilson's antwoord op de
pauselijke vredesnota zal, volgens den
correspondent van de „Morning Post" te
Washington, deze week worden opge
steld. Tusschen de geallieerde regeerin
gen heeft een gedaclitenwis6eling plaats
gehad, waarbij geen meeningsverschil-
len bleken. Echter wordt het wensche-
lijk geacht dat het antwoord der Ver-
cènigde Staten onafhankelijk van dat
der Europeesche geallieerden zal wor
den gegeven. De president zal volkomen
sympathie uitspreken met de mcnschlie-
vende bedoeling van den Paus om 'een
einde aan den oorlog te maken, maar zal
tevens uiteenzetten dat de Verèenigdc
Staten niet op den door den Paus aan
gegeven grondslag in onderhandelingen
kunnen treden. De correspondent voegt
hieraan toe: Zoo lang Duitschland voort
gaat in volle zee moorden en andere
gruwelen te begaan, die het sedert het
begin van den oorlog berucht maakten,
zal de Amerikaansche openbare mee
ning zich verzetten tegen eiken vrede,
die niet vergelding voor die misdaden
zal brengen.
Ook de League to enforce peace, waar
van Taft leider is. verlangt de weigering
van het Pauselijk vredesvoorstel. De
correspondent van de ..Daily News", dit
meedeelend zegt dat den League dat
doet op dezelfde gronden als de Ameri
kaansche arbeidersfederatie.
Alleen door de afschaffing van de
Pruisische militaire autocratie, het koste
wat het wil, zegt het bestuur van de
League, kan de veiligheid der wereld in
de toekomst worden gewaarborgd. Daar
om verlangt de League krachtige voort
zetting van den oorlog, tot dat het Prui
sische militarisme is vernietigd, hetzij
door de geallieerde strijdkrachten, hetzij
door een opstand van de Duitsche de
mocratie.
Het Vaticaansche orgaan Osservatore
Het Vaticaansche orgaan, de „Osser
vatore Romano" bestrijdt de bewering
der verschillende Entente-bladen, dat de
Pauselijke vredesnota de wereld zou zijn
ingezonden op instigatie van de centra-
len en dat een druk diplomatiek verkeer
aan dezen stap voorafgegaan is. Veeleer
heeft de Paus sedert maanden kunnen
conslatceren, dat beide groepen mogend
heden hun overdreven eischen,welke on
derhandelingen onmogelijk maakten,
lieten vallen en het over eenige voorna
me kwesties eens waren, zoodat slechts
enkele bijzondere gebiedsgeschillen te
regelen zouden zijn. Deze veelbelovende
verschijnselen zijn het geweest, die den
Paus aanleiding hebben gegeven, den-
oproep te doen.
Een Ilollandsche persslem.
Heel de wereld behoort het hoofd der
Roomsche Kerk dankbaar te zijn voor
zijn poging om den wereldvrede te her
stellen, schrijft de anti-revolutionaire
„Stichtsche Crt.":
Zijn voorstel komt inderdaad op een
zeer geschikt oogenblik, nu van een po
ging, die van andere zijde werd aange
wend, vooreerst niets te verwachten is.
Dat de Paus zou slagen,"" is echter op
dia moment helaas! óók niet te ver
wachten, al zal het moeilijk vallen, voor
al voor Amerika's president, om te wei
geren om 's Pausen voorstel, althans als
basis van onderhandelng aan te nemen.
Doch ook al liep deze poging voors
hands op niets uit., zij zal toch aan de
vredes-propaganda in de verschillende
landen al weer ten goede komen, en
daardoor indirect den vrede bevorderen.
De O.-H. en de Duitsche regeering
over de nota.
Het „Fremdenblatt" verneemt, dat de
vredesnota van den Paus in toongevende
kringen te Weenen gunstig ontvangen
is. Ook de Duitsche regeering neemt,
naar bericht wordt, hetzelfde stand
punt in.
Nadat de O.-H. regeering overleg zal
hebben gepleegd met de Duitsche, zal
het antwoord op de pauselijke nota wor
den verzonden en wel binnen den kortst
mogelijken tijd.
De houding der Entente.
In het Lagerhuis heeft King gevraagd,
of er een nota was ontvangen van den
Paus, waarin er bij de oorlogvoerenden
op wordt aangedrongen, vredesvoor
waarden te overwegen en of de regeerin
gen der geallieerden over deze zaak over
leg met elkaar zullen houden, voor er
een antwoord wordt gestuurd.
Minister Cecil antwoordde, dat het
antwoord op beide vragen bevestigend
luidde.
Buitenlandsche Berichten.
Ontploffing in een munitiefabriek.
Te'Rigahd (Quibec) is een fabriek, die
ter vervaardigng van ontplofbare stoffen
in gebruik was, in de lucht gevlogen. De
eerste berichten behelsden, dat 40 belen
dende huizen door de kracht der ontplof
fing zijn „opgeblazen". Geheel de om
trek was met wrakstukken overdekt èn
in rook gehuld. Een bizondere trein met
geneesheeren en pleegzusters is van
Montreal naar den plek des onheils ver
trokken.
Er wordt bij den mijiisler van Oorlof
op aangedrongen aan alle gemobilisecr*
de mijnwerkers klein verlof te ver'leeneit
teneinde zooveel mogelijk personeel voor
het bedrijf beschikbaar te krijgen.
25 Augustus zal het s.s. Waalwijk
met groote lading bloembollen naar
Amerika vertrekken.
Er zullen nog minder treinen gaart
rijden.
Nederland en de Oorlog.
Wees zuinig op brood.
Het Bureau voor mededeelingen om-'
trent voedselvoorziening heeft ons zijn
eerste circulaire toegezonden.
Wij drukken deze hier over, in da
hoop, dat onze lezers er naar zullen han-:
delen!
Van 17 Maart tot 5 Mei j.l. zijn 29 sche
pen uitgevaren om in Amerika brood
graan lethalen. Zij zijn alle in Nederland
teruggekomen.
Van 25 Mei tot 1 Juli zijn 66 schepen
gevolgd om opnieuwriading uit Amerika
te halen, doch van deze is er tot dusverre
slechts een twee-tal teruggekeerd. Ten
aanzien van het vervoer naar Nederland
der overige te verschepen ladingen doen
zich moeilijkheden voor, die het vertrok
der schepen beletten. De Minister van
Buitenlandsche Zaken heeft, zoowel te
Londen als te Washington, ernstige po-'
gingen gedaan om deze moeilijkheden'
op te lossen en ook de Nederlandsche
Overzee Trust Maatschappij heeft steeds
beproefd om te verkrijgen, dat de goede
ren naar hier kunnen worden verzon*
den; tot nu toe is dit echter niet gelukt
en er moet rekening mee worden gehou
den, dat er geen zekerheid bestaat om
trent de hoeveelheid broodgraan, die
van uit Amerika Nederland in de eerst
volgende maanden zal bereiken. Onder*
deze omstandigheden heeft het een punt
van zeer ernstige en nauwgezette over
weging bij de Regeering uitgemaakt, of
zij.er op dit oogenblik reeds toe moest
overgaan het broodrantsoen te vermin
dereu. De vraag of zulks een daad van
wijs beleid zou zijn, is op steekhoudende
gronden, zoowel in bevestigenden als in
ontkennenden zin te beantwoorden.
Voor een vermindering op dit oogen
blik zoude pleiten, dat waar, zooaj^ ge
meld, er hoegenaamd geen zekerheid
bestaat voor nieuwe aanvoeren en de
voorraden onvoldoende zijn om rnet het
beslaande rantsoen oók maar in de ver
ste. verte den oogst van het. volgen de jaar
te halen, de voorzchtigheid zou gebie
den, dat men het rantsoen tot zoodanig
cijfer terugbracht, dat het kon strekken
tot op het oogenblik, dat de in 1915 te
verwachten oogst zou zijn binnenge
haald.
Tegen een vermindering van het
broodrantsoen zijn ook zeer sterk spre
kende argumenten aan te voeren. Zonder
deze allen te willen opnoemen, komt
hier in de allereerste plaats naar voren,
dat een vermindering van het brood
rantsoen in de eerste plaats hen zou
treffen, wien het moeilijk valt zich van
andere voedingsmiddelen te voorzien en-
wier voeding toch reeds niet overvloedig
genoemd kan worden, zoodat zij, die liet
't minst kunnen dragen, het zwaarst
zouden worden getroffen.
De Regeering heeft rnet verschillende
personen, voortkomende uit geheel uit-
eenloopende. kringen der maatschappij,
over deze zaak uitvoerig overleg ge
pleegd en daarbij is haar gebleken, dat
een vermindering van het broodrant
soen door de bevolking wel zou worden
begrepen en aanvaard, doch dat. zij
slechts als noodmaatregel mag worden
toegepast. In verband met hel feit. dat de
Regeering niet kan en mag aannemen,
dat in het eerstvolgende, li alf jaar dat
FEUILLETON.
"d
lnlusschen verheugde Lucia zich in
sell! de belofte van haar man, dat hij dien
1 [vond zou doorbrengen in haar gezel-
10 schap. „Alles kan nog weer goed- wor-
jpV' zeide zij, de derliensnarigc citer
temmend. Met grooler zorg dan ge
woonlijk liet zij zich door Ilede optooien
en regelde alles zoo, als zij meende, dat
aet Michael het aangenaamst zou zijn.
wna bleef zij geduldig afwachten.
Toen de Prins eindelijk door de por
tere binnentrad, was hij toeh eeir
'ogenblik getroffen door de schoonheid
Jjjner vrouw. Omstraald door den laat-
«cn, gouden avondgloed, stond zij ïn
Jaar lichtkleurig gewaad aan het veju-
ter. -.Een engel des lichts'," prevelde hij
onwillekeurig, en hij groette haar har-
K'hjkcr dan hij zich had voorgenomen.
«•Eindelijk dan toch!" riep zij, hem blij
'gemoet tredend. „Maar er is weer iets,
lal u onaangenaam stemt! Ik zie het
ön uw oogen. Safioye! Ik wou, dat hij,
"aar vertrok!"
"Neen, Safioye niet, maar mijn vader,
och. laat mij-daarover zwijgen. Ik ben
primers gewoon, d^t hij mij behan
gt als een schooljongen. Maar ik wil
uw avond niet bederven.'
«Aw vader meent het ongetwijfeld
Jed met u," zeide zij, de beide zwaar-
■cn van zijn gordel losgespend. „Ga nu
;„ns °P uw gemak in de kussens zitten,
proef eens, hoe deze thee u smaakt."
zjJ bood hem een geurige kop thee
fl tenevgns zijn lievelingskost, rijst-
balletjes, gedoopt, in honig, die zijzelf
voor hem gebakken had, en wist daarbij
zóó opgewekt en innemend te keuvelen,
dat zijn booze luirn spoedig begon te
wijken.
„Komaan," zei hij ten laatste, het kopje
wegschuivend, „laat mij nu uw liedje
eens hooren. Ilc ben er benieuwd naar
hoe dat zoetvloeiend Italiaansche gon
delliedje in het .Japansch klinkt."
Lucia nam de citer ter hand. Na eenige
accoorden en vroolijke, huppelende no
tenfiguren, die het zachte spel van wind
en golven lieflijk nabootsten, zong zij
met zachte, zoete stem:
„De zilv'ren schijn der maan
Glanst op de golven
Bij 't zachte windgesuis
Zwellen de zeilen.
Stap in de boot aan 't strand.
Santa Lucia,
Voer ons naar 't vaderland,
Santa Lucia!
Hii liet haar het lied herhalen, en be
geleidde haar met zijn baritonstem.
Toen het uit was, zeide hij: „Lang niet
kwaad! Ofschoon toch wel een beetje
vrij vertaald. Van: „Voer ons naar 't va
derland," zingen de gondeliers daar
ginds geen woord. Wat bedoelt ge daar
mee? We zijn toch reeds in het vader
land?"
„Maar, Michaël! Bidt ge "dan niet el-
ken dag: „Onze Vader, die in de Heme
len zijt?" Kan het daarom twijfelachtig
zijn naar welk vaderland de H. Lucia
ons moet voeren?" antwoordde Lucia
den criticus.
Een half minachtend, lialf treurig
lachje speelde om des Prinsen lippen,
en hij zeide; „Ge zijt toeh een lichtge-
loovig kindje! Hebt ge er nog nooit over
gedacht, dat... maar neen!! Ik wil uw
kinderlijk geloof niet schokken! Geloof
gij maar aan den „Vader in de Heme
len", ofschoon...."
„Michaël!" riep Lucia bleek wordend,
..eij wordt geslingerd door twi'fel aan
het geloof! O, die rampzalige Safioye die
u dien twijfel als vergif in het hart heeft
doen druipen. Spuw dat vergif uit, eer
het uwe arme ziel doet sterven! Ga naar
pater Sotelo, en zeg hem, dat uw ziel
gewond is. Kom en bid met mij aan den
voet van het kruis. Wij hebben reeds
sinds zoo lang niet meer met elkander
gebeden. Kom, kom!"
Zij stond op, en wilde hem meenemen
naar het zijvertrek, waar in een nis, tus
schen geurige ruikers, een schoon cru
cifix stond, een erfstuk van haar moe
der. Doch hij maakte zijn hand uit de
hare los, en zeide: „Bid gij maar! Dat is
een goed werk voor vrouwen. Wij man
nen moeten ons versland gebruiken.
Overigens zal ik inderdaad dezer d-agen
aan pater Sotelo eens een paar vragen
doen, en ik ben wel benieuwd te hoo
ren, welk verstandig antwoord hij daar
op zal kunnen geven. Zijt gij nu tevre
den?... Kijk, nu weent gij alweer! Wel
te rusten.... tranen van vrouwen zijn
voor mij ontuitstaanbaar."
„Michaël ach, ik heb dezen avond
met zooveel vreugde tegemoet gezien,
en moet hij nu zóó- treurig eindigen?
Michaël, blijf nog een oogenblik cn bid
ten minste een „Wees Gegroetje" met
mij!" smeekte Lucia, haar tranen met
geweld onderdrukkend.
„Nu dan.... maar geen predikatie?"
„Zijt gij hoos o/i mij?"
„N...neen! Maar maak mij niet boos.
Wel te rusten! En maak dat gij morgen
vroeg gereed zijt. Wij gaan, gij, Sa
fioye en ik een reeds lang voorgeno
men uitstapje maken naar den Ungen."
„Ach, alweer die Safioye! Ik zou liever
met u alleen rijden...., maar zooals
gij wilt; ik ben zelfs bereid, morgenoch
tend de H. Mis ervoor op te offeren."
„Dat is mooi van u. Wel te rusten
dan!"
Toen de Prins was heengegaan, barstte
Lucia uit in tranen. „O wee!" zuchtte zij.
„O Heer, laat niet toe, dat hij zijn geloof
verlieze! Laat dèit toch niet toe! Wat zou
er van mij worden als hij zijn geloof
verloor?.... En wat van zijn arme, on
sterfelijke ziel."
Lucia weende en bad dien avond nog
geruimen tijd voor liet beeld van den
Gekruisigde, alvorens zich ter^ruste te
begeven.
NEGENTIENDE HOOFDSTUK.
Banzui de Bonze.
Safioye had gehoord, dat in een der
spelonken van den nabijgelegen Ungen
een bonze woonde, dien de heidenen be
schouwden als zeer bevriend met hun
goden, en uit de persoonsbeschrijving
van dezen zonderlingen kluizenaar
meende hij in dien bonze, een zijner
voormalige leermeesters in het bonzen-
klooster aan het Giwa-meer te herken
nen. „Het moet Banzui zijn," zeide hij
bij zichzelven. „Dat eene scheelkijkende
oog verraadt hem. Hij is altijd eeri som
ber, geheimzinnig personage geweest en
.vol haat legen den vreemden godsdienst.
Men mompelde zelfs, dal van tijd tot lijd
een booze geest *zich van hem meester
maakte. Om het even. Ik ga hem opzoe
ken, en hij moet mij zeggen hoe ik die
vorstin Lucia voor mij winnen kan. liet
is een listige, sluwe klant!"
Vandaar dat Safioye op zekeren mor
gen aan prins Michael zijn voornemen
te kennen'gaf, om naar den Ungen te
rijden cn een bezoek te brengen aan den
bonze, over wien men zooveel sprak.
„Aan dien schele?" vroeg de Prins la
chend. „Dan rijd ik mee, en ook Lucia
moet met ons meegaan. Mijn vader wil
de den ouden bedrieger in 't vorige jaac
laten oppakken en over de grenzen la
ten jagen. Doch de handige snaak wist
een schuilplaats te vinden in de ontoe
gankelijke spelonken van den berg en:
slaagde erin onzen gerechtsdienaars
zooveel schrik aan te jagen, dat men;
hem verder met rust liet. Ik zou den ke
rel nog wel eens willen zien, en ga daaw'
om met u mee. En daar ik weet, hoe aan*
genaam u het gezelschap mijner vroir^
is, moet Lucia meerijden. Wij zeggen^
natuurlijk, niet, dat wij naar het bosch
gaan. Anders zou zij weigeren ons ttf
vergezellen. Als wij eenmaal voor zijn'
spelonk slaan, zal'de nieuwsgierigheid
haar er wel toe brengen met ons maé
naar binnen te gaan."
Zoo had prins Michael gesproken, ei«
zijn vrouw had de uitnoodiging ahgeloot
aangenomen.
XWordt vervolgd.]
