eede Blad.
11
il
De Oorlog.
*RGAN°' No 23B1
r^m,.«NO, GOCfl
Hag 4 Augustus 1917
puw en de arbeiders
beweging,
(Ingezonden.)
,ondo met de organisaties der
j vrouwen en meisjes in on-ze
Irst de Roomische vakorganisatie
iiiwen en meisjes nog zoo goed
[end, in de laatste dagen 19 daar-
sr groote verandering gekomen.
(genWik 3>estaan er Rö om^cli e
jigingen vain vrouwen en meisjes
Isclu en sibrijkerijen, zieepfabnie-
}el fabriek en, kantoor- en winkel
en ini die confoicbielbed.rijen.
zijn er in de Roomsche iypo-
aniisatie nog een p,aar .vrouwe-
1 ingelijfd,
g Jpd, zeer verheugende voracliijn-
an( gedurende een paar weken!
laan de vakvemetnigi ngib estuur-
ropagandisten, die aan de orga-
ijdj >r Roomche vrouwen en meisjes
litem hebben gegeven!
HO inderdaad, de toestanden op de
of», nde fabrieken, werkplaatsen en
ischen dringend! verbetering,
is 't mannelijk personeel geor-
dan is eir geen verbetering in
killende wantoestanden ie ver-
wiang ook de Roomsohe vrouwen
sa georganiiseeird zijp!
deze motieven is de organisatie
mache vrouwen en meisjes zeer
ichen!
ne
anisatie der Roomsche vrouwen
is duis een fert geworden,
ste er bestaan nu vakvereenü-
zoowat alle bedrijven,
laarmede is ons organiaatiewerk
voltooid.
it is een niet ta ontkennen feit,
om stoffelijke redenen de meis-
tot de organisatie zijn to ego-
is het dus zaak te zorgen, dat
10k helt godisd'ienstigrz'e'dielijke van
ven moeten we vooral trachten
es ie behouden voor orize orga-
opdat zij hij deeèirtse de beste
de organisaties n'iet diLreet ver-
w.
s mog meer- De meisjes et a an
bgenover en in het organisattie-
moetan thans als preisiidente,
sse of penmngmèesteresse o-pti-e-
in, ook als deden der verQcbll-
kvereeniginigen staan de meisjes
;egeniover elkaar.*
se zaken t'e behaitigen en aan te
is de taak der standsorganisatie,
ttganisatie heeft immers tot taak
Bding, de vorming van den. Room-
rböiders{s;ers) stand!!
Roomsoho vrouwen en meisjes
in een algemeen® organisatie
llilfl ondergebracht. Want naast de
|a bedrijfsbelangen hebben zij v-:or
>ok algemeene ibc-langen te behar-
Die algemeene belangen, bestaan in
Stengen van godsdienstige- en al-
ontwikkeling. Wij moeten traeh-
rneisje van heden de moeder
komst geschikt te nöaken voor
ik,.als opvoedster van het kind.
afzondierlijke vrouw olijke stands
organisatie zou bijv. ook een fonds ge-
vormt kunnen worden, waardoor d®
meisjes, wanneer eij in het huwelijk tre
den (ven zeker bedrag uit een huwelijks-
fonds of -verzekering ontvangen.
Wij zouden nog verder k ot uien door
gaan met het bespreken van de voordee-
len, welke de Roomsche organisatie der
vrouwen en meisjes w: die Katholieöce
arbeidersbeweging m haar geheel biedt.
Doch dit z-al die praktijk ons wei doeax
geworden. Zaak ös het thans te zorgen
da.t met aü'le kracht worde gewerkt om
onze organisaties niet alleen te behoiudenj,
doch ook uit te breiden.
En waar 'hier een bijna geheel nieuw
terrein voor ie Leid-sche R.-K. arbeiders
beweging! aah de oppervlakte iis gekoi-
men, daar eischt -het van onze b e© tuur -
diers eert groote voorzichtigheid!
Er moet worden aangepakt! Er bestaan
thans reeds een 4tail verschillende R >om-
sche vakvereeniiigimgem van vrouwen en
meisjes. Laat onze Bestuursraad dit
onderwerp eens grondig behandelen! In
dlit lichaam zijn aJJe vakvereenajgiimgfem
vertegenwoordigd. Het is een levenskwes
tie voor ons kathol! ielk vareenagingsiéven,
want in rie verschillende industrieën en
bedrijven werken minstens eenige hon
derden katholieks vrouwen cn meisjes. Al
dezen lxehooren an onze Roomsche organi
saties! Als daaraan niet gewerkt wordt
zijn wij onherroepelijk' overgeleverd aan
de socialistische propaganda. Wat dat?
wat zeggen vuor de toekomst van onze
stad, „behoeft niemand' zeker te werden
duidelijk gemaakt!
LEIDENAAR.
Brieven uit het Koeienland.
Zaterdagavond las Jaap „de Leidsche
Courant". Hij vond brieven uit Wasdorp
en vond die mooi. Jongen, zeide hij, pro
beer eens of er geen brieven uit het Koe
ienland te maken zijn. Jawel als de re-
dactieschaar maar stil blijft en er een
plaatsje in de krant voor over is. Kom,
dat zal wel hoor. Helris wel eens noodig
dat ze hier meer bekend wordt. Denk
soms van niet.
Daar hebben we verleden'week raads
vergadering gehad. En we beleven dan
soms rare dingen. Zoo vroeg de Hanze
om f300 subsidie ten behoeve van den
Rijks Demonstratieven Tuin „Nieuw Le
ven", door de vereeniging geëxploiteerd.
Wat zagen we? Wel, dat allen, boeren-
gens~éerT~ der~ lieeren, hij durfde zijn
stem niet te geven, want dat zou de
doodsteek zijn voor een belangrijken
stand. Alles zou dan tuin worden. De
boeren zouden hooger loon moeten ge
ven. Dat zou wel noodig zijn, want, wan
neer hier in gewone tijden de loonen
van f 8—f 9 zijn, zal niemand zeggen dat
er niet een beetje stijging in dé "loonen
mag zijn.
Maar we hebben hier een arbeiders
bond, dat is een mooi veld voor actie.
Waren alle Roomsche arbeiders maar
lid, dan stonden ze krachtig.
De voorzitter zeide, dat het geen ge
meentebelang was de tuinderij. Dat
iemand een meening heeft, die soms
niet gedeeld wordt door mensc.hen die
verder kijken dan hun neus lang is, ge
beurt meer. Zoo b.v. rekent men dat op
iederen bunder land een huisgezin kan
bestaan. Dit land maakt men hier van
rietland; nu zeggen ze wel in den raad,
dat loopt mis. Nu ze moeten maar eens
kijken in Aalsmeer, daar spreken ze
misschien anders. Waar is over het al
gemeen daar dat prachtige land van ge
maakt? Dat zullen we maar eens bewa
ren tot een volgenden keer.
Er was hier een neutrale vereeniging
opgericht met het doel de menschen
eens te vergaslen op muziek. Maar zie,
daar wordt natuurlijk verboden lid te
worden eener neutrale vereeniging. En
wat nu? Wel, flinke Katholieken krij
gen nu de schuld van het aangebracht
te hebben bij Z. D. H. den Bisschop. Wel
ja, want wanneer ze nu eens goed op de
hoogte waren van de encycliek Rerum
Novarum, zouden ze wel anders spre
ken. Maar ach, er is niets mede te be
ginnen, hoewel het geen kwaad volk is.
In de verste verte niet. Voor alle goede
zaken hebben ze veel over.
Eindelijk zal dan de lang verwachte
tweede baggermachine komen. Reeds
zijn de voorbereidende werkzaamheden
begonnen en de werkman kan nu eens
een goed stuk brood Krijgen. Dus alles
kan hier beter worden. De gewone man
kan dus meer koopen. Het is beter voor
den middenstand. Daar zullen we eens
de volgende keer over spreken en over
nog enkele zaken.
TÉUNIS.
Uit de Pers.
Het vooruitzicht na drie jaar.
Nad-ut Het Huisgezin den toe
stand 'heeft beschreven, welke door de
drie jaren van den oorlog is gewekt, ver
voegt het blad:
,,Met den dag stijgt het gevaar, dat
ons land in den dnaaikolk van den
oorlog zal worden meegesleept.
Wij komen in dien oorlog aoodira een
van. de beide ooJbogvoerendie partijen
dat voor hare betekeningen dienstig
acht.
'De overweging, dat wij dën oorlog
niet begeeren en er geert enkele aan
leiding toe .hebben gegeven;, zal dan
volstrekt geien gewicht in de schaal
leggen.
Niet door ons toedoen, maar on
danks al onze pogingen om ar uit te
blijven, zal hij over ons komen; wan
neten' een der partijen een vijandig
Nederflaind voordeeiiger voor zich acht
dan een onzijdig Nederftandl.
Met nadruk woar&t van de bekende
zijde ons weer voorgehouden, dat,
komen wij in den oorlog, wij zorgen
moeten te staan aan den goeden kant,
d.w.z. aan de zijde der geallieerden.
Wij zullen daar geen zeggen ovec
hebben, vermits niet aan ons de keiuze
is, maar de strijd ons zal worden
opgedrongen door eten oorlogsdaad
-""'"weike VtezÊr,";in ireTri yyi-
en inderdaad) steeds dreigffittS^^telde
zijn zal, valt thans niet te voor
spelde n."-
Amerika en wij.
Naar aanleiding van het bericht onder
genoemd opschrift, dat de Amerikaansche
Raad yam Uitvoer de vergunning gewei
gerd) zo-u. hebben aan 60 Nederlandsche
scheppn om lading in te nemen, schrijft 'da
Nieuwe Courant:
Hat behoeft geen beltoog, dat het
een ze?.r ernstig bericht is, dat in diez'e
T&g-eltjoe is vervat. De campagne der
Britsche jingo's, die in Engelland
schipbreuk leed oip het 'beter weten
van de Rritsche regeering, schijnt in
Amerika geslaagd; de „Nederlanders",
die de geallieerde pers valsche statis
tische opgaven in de hand) hebben ge
speeld, tan gebruike tegen hun vader
hand, hebben wil van hun werk, als
dit. bericht juist da
Toch kan deze overwinning van de
stookpers op het gezond verstand der
Amerikaansche regeering, naar wij
aannemen, niet van blijvenden aard
zijn. Tegenover de valsche gegevens
over ons land door Nc-rthcliffe en zijn
dienaren in Amerika, Engeland en
.Nederland!, met behulp van den Brit-
schen censor, die de juiste gegevens
niet doorlaat, verspreid', kan onzB
gpzant zij het weüüra de Nedex»
üjandsche commissie ie juiste fettein
plaatsen en zoo moet het<imoge!lijk aijn
de poging ons geheel in de uithonge-
alrigsblokkade te betrekken, te ver
ijdelen.
Verschillende Oorlogsberichten.
Papieren schoenen in Duitschland.
De „Rhein. Westf. Ztg." van 27 Juli meldt,
dat liet Duitsche vernuft aan, de E/ange
reeks van oorlogsuijvinidingen weer eien
nli'euiwe heeft toegevoegd.: papieren schoe
nen. De eersite fabriek is in dien, EhzaS
opgericht en tal van meisjes en vrouwen
hebben er werk'gevonden. Ook in andere
streken zal deae nieuwe industrie worden
gevestigd.
Het papier wordt goed! geprepareexd,
samengeperst en waterdicht gemaakt en
in zeer korten tijd is uit het oudie aifval
een sierlijk schoentje gemaakt, dat uit
stekend voiidoet aan alle eischen, die men
aan een paar goede schoenen kan stek-en.
De papieren schoenen houden de voeten
warm en zijn zeer goed voor dagelij'ksch
gebruik.
Bij het in Duitschland heerschendse ge
brek' aan leder komt deze uitvinding uit
stekend van pas. Het blad verwacht nog
aanmerkelijke verbeteringen in de tech
nische voorbereiding. De papieren schoe
nen zijn z'ecir goedkoop, kunnen riug wor
den gemaakt an hebben bovendien nog dit
voordeal, dat ieder na eenige oefening zijn
eigen schoenmaker kan zijn.
Bierbon3. De gemeenteraad van Bie
lefeld besCoot, bij de bevoegde overheid
eien voorstel in te dienen, diat deze bepa
lingen mocht maken, volgens welke biar
alleen tegen afgifte van broodbom® zal
veikrijgbaar zijn.
Duikbooten en alcohol. De daden der
onderzee-kap'itciins doen veeHal juist niet
denken aan.... nuchterheid. Misschien zal
't deal een verblijden en den amder ver
bazen, als men verneemt wat kapitedn-
tuitenant Freihenr von Forstner dezer da
gen mededeelde, dat oip de Duitsche U-
bootsn het gebruik van alcohol beslist is
verboden.
•Tegen Z. Em. Kardinaal Mercier, Den
uTjied^mLdie anet de
21en Juli JL1, Q
DUTüscrn^
naai Merci-er 'trachten tel verwekken. In
de buurt van de Sint Goedele-kerk Hepen
zij rond, een Vlaamsch Leeuwtje in het
knoopsgat dragend, ofschoon hét dragen
van 0nderscheidingsteekenen verheden is.
Tegelijkertijd verspreidden zij het gerucht,
dat de Kardln aal-Primaat een rede in de
St. Goede1® zou houden, wegens den nati-
onalen feestdag; met hot oog daarop hacb-
den zij zich van fluitjes voorzieu cn ouder
het publiek verspreidden zij vliegende
blaadjes inet lasteringen tegen den Kar
dinaal Het publiek koos echter de partij
van den vredelievendon Kerkvorst en joeg
de relletjes-verwekkers weg, die niet an
ders waren dan „agents provocateurs".
Snell&re schepen. Lord North ©Hf fe's
pleiten voor snelle schepen, ails het beste
middel tegen het duikbootengevaar, vond
steun op een vergadering va.n de Kamer
van Koophandel te New-York, bijeenge
roepen om het scheepvaart program van
do regearing te bespreken. Op deze ver
gadering werd betoogd, dalt houten sche
pen niet waren aan te raden, omdat zij
niet snel genoeg zijn. De volgende statistiek
werd getoond, om te bewijzen, hoe gun
stige invloed de grve'llicrid van het schip
heeft op de bestrijding van het gevaar.
De verliezen bedragen bij schepen van
een snelheid van 5. knoopen 100 .pCt.; 6
knoopen 95 pCt.; 7 knoopen 90 pCt.; 8
krroopen 80 tpCL; 9 knoopen 75 pjCt,; 10
knoopen 65 pCt.; 11 knoopen 60 pCt; 12
knoopen 50 pCt; 13 knoopen 45 pCt.; 14
knoopen 40 pCt; 15 knoopen 35 pCt.; 16
knoopen 25 ptCt.; 17 knoopen EO pCt, en
18 knoopen 10 pGt.
Wat een kanonschot kost. De Fraix-
sche minister van Oorlog heeft een ge
drukte aanmaning rondgezonden; dia
in de batterijstellLngem moet worden cpgo-
han-gen. Zij begint met den zin:
,,Kij'k, alvorens een noodeloos schot te
lossen, naar deze lijst"
Daaronder staan allo prijzen \an een
kanonschot vermeld, van het bescheiden
75 mM.-kaliber tot de laatste monsters. Fn
het „tarief" gaat van 60 lot 6300 frank.
Afgelegde kleeren. Het D\uit&che de/
par tomen t voor de K1 eed.i ngi n rhistri*
maakt bekend, dlat een dieel van de ge
dragen liaecenklceding moet bescliikbaar
blijven voor de uit den dienst van leger
en vloot ontslagen strijders.
Papiernood in Duitschland. Hoezeer
de papliernood zich in DuischJand dcet
gevoelen. Wijkt uit de mededeeling van
liet .,BerI. Tagebl.", diat het„ ondanks de
reeds toegepaste beperking, niet minder
dan 7 pagina's advertenties uit zijn num
mer van Maandagmoigen moest laten
uitvallen.
De stand der gewassen in de wereld.
Naar wij in die Temps" vqn 23 .Tula lezen;
publiceert het internationaal landbouw
bureau in Rome de voegende gegevend
omtrent den 3tand dier gcr.vassen in iver-
achillanfle landen op d-en len Juli::
Tarwe: Spanje goedi; Ierland, Italië,
Zwitserland, Canada, Amerika, middel
matig; Denemarken, Engeland' eitèóht.
Rogge: SpanjOven Ierland goed; Italië,
Zwitserland, Canada en Amerika middel
matig; Denemaitken en Zweden slecht.
Genist: Spanje. ScholSand en Ierland
goed; Engeland, Italië, Zwitserland, Ca»-
nada en Amerika gemwWeld, Denemaa--
ke-n en Zweden s^ht.
•Haver: Spanje en Amerika goed'; Sdiot-
iland, Ierland, Italië, Zwit,serland en Car
nada mid'delanatig; Engeland, Denemarken
en Zweden slecht.
Mais: Spanje, Italië en Zwitserland
goed; Amerika middelmatig.
Rijst: Spanje, Italië en Japan goödl;
Ameirtüka middelmatig.
Katoen: Amerika elocbt.
Premie op kippeneieren. Een staaltje
van nood dn Duitscbland ik, dat te Kleef
va.n Kipgl.'irVtlüU<T-t.1 W C-i,
hem, die één of meer kippeneieren aan de
otveaheid' inlevert. Voor rik ingeleverd ei
woirdt' 40 gram voeder verstrekt tegen be
taling van 10 pfennig-
Ooftdiefsfal in Duitschland. ïn een
Duitsoh tuinbouwblad staat de volgende
ontboezeming:
„Men schrijft veel over veivcheiidene
schadelijke dieren in den fruittuin; maar
de grootste cn gevaarlijkste beschadiger
van den fruitoogst wordt niet genoemd,
namelijk de dief. Wat helpt bespuiten,
rupsen verdelgen, gieten, mesten en ver
dere zorgen voor d'e vruchtbooinen het
heale iaar door, wanneer de mooiste
vruchten, meest nog vóór ze geheet rijip
zijn, des nachts bij een clectrischen zak
lantaarn gestolen en de hoornen bescha
digd worden? 's Nachts de wacht houden
komt te "duur; schieten maig men niet en
een vinnige hond wordt gedood.. Er moes
ten bommen uitgevonden worden, die in
de nabijheid van den boom ingegraven,
bij het betreden met de voeten onder
een grooten knal ontploften, een verdoo-
vend' gas laten uitotroomen, zoodat de
dief van schrik om va Ut en gegrepen kon
worden. De uitvinder von ee.n goedkoop©
(knalbom zou rich wor den fruiitteeT zeor
verilienetelijk maken en diaariuj veel geld
FEUILLETON.
sten-helden in Japan.
ieb aangeboden om alles op te
n, mits hij-zelf het mij maar ver-
Maar ook daartoe heeft hij geen
Het is treurig met hem gesteld'
|ht lijden, dat de regen eindelijk
cn hij weer op de jacht kon
nderdaad, de lucht brak, en een
elijke zonnestraal bescheen de
Bekte velden. De vrouwen zaten
iar borduurwerk, en Hede had
e oude godenfabeltjes verhaald,
>e de zonnegodin zich verborg in
elonk, wijl Socza-Noo, de booze
'ar bijna doodelijk had verschrikt,
deren", had de oude vrouw ge-
luistert: Amalerasoe, de schoone
'odin, zat met de andere godinnen
ial des Hemels, en zij borduurden
un mannen schoone gewaden met
Taarlen en edelsteenen, juist zoo-
:e Vorstinnen hier. Op eens sloeg
ze Soeza-Noo in het kristallen dak
hemelzaal een groot gat en wierp
lor het half vergane cadaver van
tord midden tusschen de godin-
ou einde haar te verschrikken. Al-
Men in zwijm doch de glanzende
rasoe vluchtte in een spelonk, en
leze met een reusachtig rotsblok,
^'erd het stikdonkere nacht aan
^oei, en op-de aarde en de klach-
acht honderd myriaden goden
omhoog als het gegons van bijen-
eJh en zij beraadslaagden, hoe zij
one godin weer uit haar spelonk
te voorschijn konden doen treden. De
god Tschikori vervaardigde nu een
reusachligen spiegel uit het metaal van
den godenberg Kagoe. En al de acht
honderd myriaden togen met den spie
gel naar de gesloten spelonk en begon
nen luide te lachen. De schoone zonne
godin was zeer verwonderd over het_ge-
jubel der goden, die zonder haar toch in
het duister moesten zilien, en zij vroeg
naar de oorzaak van hun vroolijkheid.
„Wij lachen, omdat wij thans een veel
mooiere zonnegodin hebben, dan gij
waarU' luidde het antwoord. „Kom
maar naar builen, dan zult ge het zien!'
Nieuwsgierig keek Arnaterasoe uit de
spelonk, en de god der list hield haar nu
snel den spiegel voor; zij zag haar beel
tenis, en meende, dat dit de nieuwe go
din was. Terwijl zij geheel verbluft over
haar schoonheid zich-zelve bewonderde,
vatte de god der kracht haar bij* den pols
en wierp een andere god, wiens naam
mij is ontschoten, haar een strik om den
hals, uitroepend: „Zoo, nu hebben wij u,
en nu zult gij ons voor de tweede maal
niet ontloopen!" En zoo kwam de zon
uit de spelonk te voorschijn, en werd
het aan den hemel en op de aarde weer
licht."
„Precies als nu kijk, daar komt ze
tusschen de wolken doorkijken', riep
de kleine Matthias lachend. „Gauw, tan
te Lu, haal een grooten spiegel, en gij,
Franz, een lang touw, een heel lang
touw, dan vangen we haar eveneens,
zoodat zij niet meer achter de wolken
verdwijnen kan ha ha ha! Wat een
'dwaas verhaaltje van zooveel b'ooze en
domme goden! Zelfs de menschen zijn
Diet zoo donh Luister ik zal
het u verklaren: „God heeft de zon ge
schapen, ertzij is geen godin, doch een
rond, groot, warm licht, en zij gaat op
en onder, zooals God haar gebiedt. Kijk,
nu komt zij geheel, van achter de wolken
te voorschijn, en de hemel wordt voort
durend blauwer, en morgen zal het
mooi weer zijn, en kunnen we eindelijk
eens rnet Mi en tante Lu naar Simabara
gaan. Nietwaar, moeder? En ik zal den
kleinen Lodewijk Hajuschida mijn
zwaarden laten zien wat zal hij een
oogen opzetten! O, dat zal plezierig
worden, erg plezierig!"
Men besloot den volgenden dag inder
daad naar Simabara te rijden. Het was
heerlijk weer. De zon straalde neer op
het door den regen verfrischte land
schap, en duizenden bloemen ontsloten
haar geurende kelken. In het dal was al
les ijverig bezig om op den met water
bedeklen bodem rijst te planten. De
landlieden begroetten eerbiedig de beide
Vorstinnen en de kinderen; het was een
kleine zegetocht, welke ook op prins
Michael zijn weldadige uitwerking niet
miste. Men liet de paarden en draag
koetsen achter aan den voet van den
steilen rotsachtigen heuvel, en besteeg
den zigzagweg onder de zacht door den
wind bewogen takken van donkere den
nen en breedgekruinde ahornboomen,
welker loof door de herfst geel en pur
perrood gekleurd was. Evenals steeds-
in kostbare zijde gekleed en met de bei
de,, flikkerende zwaarden in den gordel,
schreed prins Michael voort als 't beeld
van een fieren Japanschen Vorst. Vóór
hem slapten de knapen in liun korte
phrperen rokjes, en de kleine Matthias
deed zijn best om zijn kinder-sabels met
minstens evenveel gratie te dragen als
zijn groote stiefbroer.
„Wilt ge mij naiipen, kereltje?" zei de
Prins ten slotte, den knaap bij den arm
pakkend. Maar deze ontsnapte hem met
een vroolijken kreet, en riep: „Mama.
Mi kan het niet lijden, dat ik een even
groot heer ben als hij!"
Vorstin Justa, die met Lucia en de
beide meisjes langzaam volgde, berispte
den kleine, om zijn dartelheid, doch op
lachenden toon „Tante Lu heeft het
beeldje van Onze Lieve Vrouw bij zich",
riep zij den knapen toe. „Zou het niet
beter zijn, indien wij samen eens wat
gingen bidden? Er is later nog tijd ge
noeg om le spelen."
„Ach, altijd bidden", klaagde de klei
ne Matthias. „Heeft Onze Lieve Heer dat
ook moeten doen, toen Hij als klein kind
met Zijne Moeder ging wandelen?"
Gelukkigerwijze werd het geduld der.
kinderen niet te lang op de proef ge
steld, want Lucia had ternauwernood
een tientje van den Ftozenkrans voorge
beden, of men stiet bij een plotselinge
kromming van het pad op een döor
karnferboomen overschaduwde poort.
En bijna tegelijkertijd hoorde, men vroo-
lijke kinderstemmen. Op het voorplein
van een fraai houten gebouw was een
frissche, blozende knaap, ongeveer zoo
oud als de kleine Matthias, met zijn
zusje aan het spelen. Toen de knaap de
hooge bezoekers bemerkte, zeide hij:
„Gauw, Marielje, ga aan moeder zeggen
dat de vorstelijke familie van Arima" er
is! O, mijn vriendjes, Frans en Thys
ook!"
En terwijl h'et zusje half geschrikt
naar binnen trippelde en: „Moeder! Moe
der!" riep slapte de kleine in zijn kort
lachtblauw rokje moedig naar prins
Michael toe, en maakte voor dezen een
onberispelijke buiging. Ook de Vorstin-
nen begroette hij, doch. ietwat vluchti
ger, liep de beide meisjes geheel voorbij
en snelde naar zijn vrienden, de kleine
Prinsen, toe.
„O, welke prachtige degens hebt gij!'
riep hij zonder eenige begroeting. „Laat
eens kijken!.... En men kan ze uit de
scheede trekken!Ik geloof, zelfs, dat-
zij scherp zijn. Nu moet vader mij ook'
degens geven, want ik ben de zoon van
een man, die twee degens mag dragen,
en ik wil evenals mijn grootvader vech
ten voor mijn vorst!"
„Daar hebt ge een van mijn degens,
nu kunnen wij samen spelen", riep de
kleine Matthias, terwijl hij aan zijn, vaö
plezier jubelcnden speelkameraad een'
der degens gaf, cn aanstonds bgonneil
nu de drie knapen hun oorlogsspelletjöb
Intusschen verscheen de vrouw vaiï
den kasteelvoogd in een eenvoudig huis*
gewaad, dat haar bloeiende gestalte ectw
ter bijzonder lieflijk kleedde, met eetf
klein meisje op den arm, op den drentf
pel der deur van den zijvleugel.
„O, vortin Justa!" riep zij, „en d?
Prins en diens vrouw cn de kinderen!
Eerbiedig geroet, gij allen! Vooral gi|,
doorluchtige dochter van Tsoekaini-
Dono, van wier groote goedheid ik reeds
zooveel gehoord heb cn wier engelachtig
ge schoonheid ik thans voor het eerst
mag zien.
(Wordt vervolgcLj
