Tweede Blad.
JAARGANG.
No. 237S
Zaterdag 28 Juli 1317.
11.01,
Voor den Rechter.
De ziel van den mensch is onsterfe-
k. Na den dood van het lichaam blijft
eeuwig voortleven. En hoe?
Dal ze, zooals de Boeddhisten en hun
nhangers leeren, in een eeuwigen
aap vervalt, hebben we in ons eerste
tikel reeds voldoende weerlegd.
Met enkele woorden bewezen we toen
vcds, hoe ongerijmd de leer is der
aeosofen, die beweren, dat de ziel, bij
>n dood van het lichaam, de herinne-
ng aan haar vroeger beslaan verliest,
ïar een ander lichaam verhuist, ook dit
eer voor een ander verlaat, en zoo,
)or een cindelooze opeenvolging van
euwe levens als zoovele proeftijden
lorloopend, zich eeuwig blijft ontwik-
jlen en volmaken.
Bleef de tijd van beproeving eeuwig
lorlduren, dan werd de natuurlijke
het rusteloos streven der ziel
iar"een volmaakt geluk, een eeuwige
jniging, dan zou God, die zelf dien
atuurdrang in de ziel stortte, een zie-
nbeul zijn, dan kon de goddelooze
luwig blijven spotten met. God en Zijn
«boden, dan was God geen Heer en
feester van Zijn schepsel en was Zijn
irlieerlijking in hemel of hel niet lan-
»r het hoogste einddoel der schepping.
Eeuwig kan dus de tijd van beproe-
ng niet duren.
jMaar moet hij noodzakelijk eindigen
den dood?
[Kan de ziel niet eenige keeren of al-
ians ééns overgaan in een ander
ïhaam?
Niets doet zulke beschikking van God
irmoeden.
Niets duidt op een mogelijke hernie-
ing onzer levensbaan. Niets ook her-
nert aan een reeds verstreken proef-
d. Bij wien ter wereld immers rees
fit eenig, redelijk gegrond vermoeden
ntrent een reeds doorleefden tijd? En
u, wat in den eersten misdreven en
et uitgewischt was, in den tweeden
oeilijd uitgeboet kunnen worden?
aar zouden velen zich dan niet laten
krielden, om Gods geboden hier op
irde tc overtreden? En als de ziel in
ïl eerste leven haar plicht volbracht,
rlialve een eeuwig loon verdiend had,
ïar zonder te weten, dat dit Icon nog
rbeurd kon worden, en zij in het
eede leven haar plicht schandelijk
rzaakte, derhalve een eeuwige straf
d verdiend, wat zou zij dan ontvan-
ïi? Beide tegelijk, loon en straf, kun-
n haar deel toch onmogelijk wezen,
we mogen daarom besluiten: dat de
'1, bij den dood van het lichaam, de
luwigheid ingaat en niet meer terug-
jert, om zich met een ander lichaam te
reenigen, is een waarheid, die het na-
iurlijk gezond verstand met eigen na-
Jurüjke middelen ook met zekerheid
iliijnt te kunnen bewijzen. 1)
We zien dan ook, dat de menschheid,
l het algemeen genomen, altijd ervan
vertuigd was, dat, bij den doo.d van het
chaani, de tijd der beproeving voor de
el is geëindigd, dat de ziel niet over-
lat in het onbewuste, maar voortleeft
ok pet volle kennis van zich zelf en van
Ïar lot in de eeuwigheid.
Wat zoo het natuurlijk gezond ver-
land en de algemeene overtuiging der
ensehheid ons zeggen, weten wij,
iristenen, uit het Geloof, dat ons leert,
it er geen zielsverhuizing bestaat, maar
j den dood de tijd van beproeving
torbij en de tijd van vergelding geko-
en is en de ziel, bij den dood van het
5haam, onmiddellijk geoordeeld wordt,
be H. Schrift zegt: ..Het is gemakke-
voor God eenieder op zijn sterfdag
ngens zijti levenswandel te vergel
en." 2)
In de gelijkenis van Lazarus en den
[ken vrek lezen we, dat de bedelaar
azaras) stierf en. door de engelen ge-
^9 en werd in Abraham's schoot (het
rblijf der rechtvaardige zielen). En de
I've stierf ook, en werd begraven in de
tl' 3)
IBeide vonnissen en de uitvoering er-
n volgden dus onmiddellijk na den
jln dezelfde beteekenis verklaren ook
[uitleggers der H. Schrift de woorden
a Qen H. Paulus: Het is den menschen
gesteld eenmaal te sterven, en daar-
het oordeel4)
[De H. Joannes Chrysosfhonfus, de H.
'oi Pcj'pRymus, de H. Augustinus en ande-
on j® Kerkvaders leeren eenparig, dat de
i'il r10RIRiddeIlijk na den dood geoordeeld
ctó met deze leer der Kerkvaders
,2n lp1- e der K?rk S"eheel overeen,
eel yen dood is ook de tijd voorbij, om
Je ^diensten te venverven voor den
an rmel en een heilzaam berouw over zijn
Ppden te verwekken, zooals Christus
L'd. Fïjerzekerde met de woorden: „De
C»r!i0ml> waarin niemand werken
5),
'irt IUe u-1.6 ^lijft m den staat, waarin ze
I J 'A'J den dood bevindt. En volgens
fr staat zal ze geoordeeld worden.
15waar?
en pigtezeIfcle PJaals, waar ze het lichaam
■m 1?° door wien?
I 00r Christus zelf als den Menschen-
zoon, eens haar Verlosser en Zaligma
ker, maar nu alleen haar Rechter.
En welk een Rechter?
Een alwetend en onfeilbaar Rechter,
voor Wien niemand en niets verborgen
blijft en die Zich in Zijn oordeel niet kan
vergissen.
Een oneindige heilig en rechtvaardig
Rechter, die ook de geringste zonde
haat met een oneindigen haat en ieder
naar verdiensten beloont of stFaft.
Een streng en onverbiddelijk Rechter,
die geen verontschuldigingen aanneemt,
naaf geen voorspraak luistert, door geen
smeekingen verteederd wordt, geen tijd
meer geeft tot uitstel en boete, maar ter
stond vonnist en het eenmaal gevelde
vonnis nimmer herroept.
En waarover zal de ziel geoordeeld
worden?
Over heel haar leven.
Ze zal rekenschap moeten afleken
van jeugd en jongelingsjaren, van rijpe
ren leeftijd en hoogen ouderdom, van
het gebruik der schepselen en haar
eigen vermogens en die van 't lichaam,
van de vervulling harer verschillende
plichten jegens God en den evenmensch,
van de'ontvangen gaven, gunsten en ge
naden, van al het kwaacl, dal zij in het
openbaar of in het verborgen bedreven
heeft, van al het goed, dat zij gedaan
heeft en dat zij had kunnen en moeten
doen, van alle gedachten, woorden, wer
ken cn verzuimenissen, en dal alles
tot in de kleinste bijzonderheden, ,,/k
zeg u", zoo sprak Christus eens tot het
volk, van elk ij del woorddat de men
schen gesproken, hebbenzullen zij re
kenschap geven op den oordeelsdag6)
Een onderzoek omtrent dat alles
wordt echter niet gehouden en getuigen
zijn evenmin aanwezig.
Het oordeel heeft plaats lusschen
Christus en de ziel alleen. Christus als
Godmensch kent reeds volmaakt den
staat, waarin zich de ziel bevindt. En de
ziel ziet door een bovennatuurlijke ver
lichting plotseling in de helderste klaar
heid al het goed en al het kwaad, dat zij
op aarde in vereeniging met het lichaam
verricht heeft; ze gevoelt, dat ze door
haar goddélijken Rechter, Christus, ge
vonnist wordt en tegelijkertijd begrijpt
ze, dat ze onmiddellijk naar den hemel,
de hel of het vagevuur gaat.
Manresa, Venlo. P. REUS, SJ.
1) Zie: Vraagstukken der Zielkunde.
Onstoffelijkheid en onsterfelijkheid,
door Is. Vogels, SJ., bladz. 69.
2) EcclL XI, 23. 3) Luc, XVI, 22, 23.
4) Hebr. IX, 27. 5) Joann. IX, 4.
6) Matth. XII, 36.
Nieuws uit Wasdorp.
Eindelijk zal er dan toch iets van komen
om nog eens wat nieuws uit ons plaatsje
te doen hooren. 't Is al weer een geruimen
tijd geleden dat aooie-ts is gebeurd en ik
geloof nat de lui al aardig beginnen te
-pruttelen en zeggen, dat Koos al gauw
mei zijn nieuws op den bodem zit.
Neen hoor, de eenêgsto oorzaak is, dat
ik haast geen tijd kan vinden, want 't is
o-veral druk mee op het oogenblik en als
je den geheebsn dag op den akker gesjouwd
en gezwoegd hebt, kunt ge heel goad he
grijpen. dat er 's avonds naar ru-st wordt
verlangd.
Ter zake: Jongen, jongen, wat heeft onze
Roomsche Kiesvereniging een verbazend
succes te boeken met die onlangs gehouden
tusschentijdschs gemoanteraads.vej'kiezing,
Hoe schitterend is die uiiitslag geweest en-
wa& oen verbazend aantal stemmen had
orrae candi-iaat, verge'eken bij den tegen
stander, altijd natuurlijk de uitgebrachte
stemman ïp aanmerking genomen, want
de opkomst is hier meeis'.ial treurig, die lui
■schreeuwen om kiesrecht en hebben ze het
eenmaal, dan blijven ze doodeenvoudig
thuis. Ja, van die verkiezing gesproken,
daarbij waren nog ee-n paar zeer _eogon
aardigs bijzonderheden op te merken. Ten
eerste op de vergadering van onze kies-
vereeniging bij de candi-daatsiéiling. Het
was van het bestuur zeer goed gezien om
zich n.iet als kwajongen van een andere
partij la doen gebruiken en, maar te slik
ken al wat voorgezet wordt, al is het nog
zoo goed, want ook van. hetti goede kan
men te veel krijgen. Dat overtollige goed
werd op dóe vergadering ook verdedigd
door iemand, d'ie zijn oorsprong schijnt
te danken te hebben uit een liberale room-
sc-ho brouwerij, ten minste zoo denken er
hier velen ovor, want anders had die mïjnv-
heeif warempel zijn mond gehouden en
niet gezogrt, dat de liberalen ook zeer in
genomen waren met een bepaalde candi-
datuür
In rle tweede pJaats, toen het besluit
gevallen was en onze candidaat gesteld'
was. Toen moest natuurlijk de candidaten-
lijist got eek md worden en verbeeld je, daar
was toch iemand, en nog wel een lid' van
de Roomisohe kiesvereeniging, een op het
oog zeer goede en degefijke man, d'ie wei
gerde de lijst te onderteek en enEn waar
om? Ja, als men gepensionneerd is, ver
dient men er soms nog een grijpetuiver
bij in diienst der liberale club en nu zal
die man allicht bang geweest zijn die paar
duiten te verlieaen, door openlijk voor zijn
partij uit tie komen. Wat hebben we nu
aan zulke roomsdhen? Op vergaderingen
en in particuliere gesprekken a/Jtijd een
groot woord voeren en als het etr op aan
komt, durft men niet oens voor zijn
Roorrtsch geloof uitkomen Bah, Tas min.
Er zijn hier nog meer van ziulke
Katholieken, maar dat ia weer een ander
soort,, luister maar: Onlangs ga -ik, zooaihs
gewoonlijk, naar de Hoogmis en daar ik,
vooral in den zomer niet té veel in de
keirk kom, zoig ik ailtijd op tijd tegen
woordig te zijn. De Hoogmis begint en bij
het H. Evangelie komen er nog drie bin
nen, o.a. twee heeren en een dame, doch
zijn zoo wijs gelukkig en blijven achterin.
Een van doze twee hearen was een be
kend Wasdovpsch inigetZeben. Kerkboek of
rozenkrans bad die mijnheer niet bij zich,
om zulke zaken schijnt tegenwoordig niet
meer gedacht te worden of is geen mode
mesr voor zulke- lui, maar is het nu niet
meer dan erg cm voor die enkele maal,
dat men in de kerk komt, altijd veel te
iaat tegenwoordig te zijn en hierdoor eon
aanzienlijk gedeelte der II. Mis te ver
zuimen. Hooren zulke lui wel Mis, en zoo-
iels is tocli niet a.f te 'koopen met kwartjes
in het gewone hakje en een gulden op de
schaal. En dit is niet het eenigste geval,
ne-en, het is hier te Wasdorp meer dan
treurig dat vele te 2-aat komen en d-ait
meestal door lui ui t de hoog ere standen.
Ja, somtijds staat de Eerw. Geasböüjko ai
op den preekstoel en peddelt men gewoon
weg tot voor in de kehk. Wat er al van
gezegd is of niet, het geeft totaal niets, ze
blijven veel to laai komen, tot groote er
gernis van de goedwillige kerkbezoekers.
Op de derde pSaats is er nog een soort van
katholieken hier. Hoe dikwijls is op deze
plaats reeds door die Eerw. Geestelijkheid
gewezen op het iezen van neutrale ieo'juur
wat voor een dagdijk katholiek beslist niet
past En wat ziet men hier, juist heit, tegen-
oveirgeatelde.
Talrijke abonné's teSIen zulke bladen
onder hen -lie als goed katholiek door
gaan doch maar niet willen inzien dat
zij lijnrecht tegen de adviezen der R.K.
Kerk ingaan. Hat gaat natuurlijk ïid-at om
namen te noemen maar men zou verbaasd
staan kijken wanneer dat lijstje eens ter
inzage werd geplaatst-.
Nu wilde ik het ditmaal hierbij laten
doch zoo juist ontving ik een telegram van
mijn oom cn nog wel een cijfertelegram.
Daar ak met zoo iets nog niet te be&t op
de hoogte ben, één, twee, drie naar een
kennis gefietst en ziehier den inhoud:
In de zoo pas gehouden Raad van Was
dorp, kwam natuurlijk op het einde ook
de gebruikelijke rondvraag. Een der leden
(niet een, die ellenlange redevoeringen
houdt, zooals erlhier een is) doch een lid,
dat zoo gaandeweg wel eens een spijker
op z'n kop durft slaan, zegt te betreuren
dat aan het gemeentehuis en aan de
openbare scholen ieder 30 H.L: cokes is
afgeleverd en aan de bijzondere schooi
niets en nog wel «onder dat de gascom-
-missie hierin gehoord is. De voorzitter1
merkt op, dat de gemeente voor haar ge
bouwen moet zorgen, en och aan de bij
zondere scholen is totaal niet gedacht- Hij
zegt, dit gedaan te hebben toen men
het vrije gebruik van zijn eigen cokes had.
Do discussies hierover waren zelfs zoo
hevig. dat. eon hooggeplaatst rechtsch
raadslid op' staanden voet bedanken walde
als lid van de gascommissie.
Is dat voorbijgaan dor bijzondere scho
len niet treurig en ziet men hieruit weer
niet duidelijk, Sat het imperialisme (wille
keurige onbeperkte heerschappij) ,hier op
het gemeentehuls ten top is gestegen en
luide om wraak roept.
Om de bijzondere scholen is niet gedach1
ofschoon hier 2 -a Smaal zooveel bijzondere
als openbare zijn.
Wat geeft het, al betreurde de voorzitter
het nu ook, nu het te laat is en al zegde
hij toe, zooveel mogelijk mee te werken
om de bijzondere scholen, ook aan brand
stoffen te helpen. Zij hebben alvast de
buit binnen en wij moeten maar zien dat
we er aankomen.
KOOS.
Door samenloop van omstandigheden is
de plaatsing '.van dit „Nieuws uit Was
dorp" vrij geruimen tijd vertraagd ge
worden. Redactie:
Uit de Pers.
De brandstoffen-rantsoeneering.
Via het Correspondentiebureau heeft
Minister Posthuma gepoogd aan te too-
nen dat de getroffen brandstoffen-rant
soeneering meer in het belang der min-
gegoeden dan den meergegoeden is.
Naar aanleiding daarvan schrijft Het
Huisgezin:
De regeling komt hierop neer 'dat
iemand met één haardstede ongeveer
krijgt, wat hij, zeer zuinig stokend, in
een normalen winter verbruikt, terwijl
de meergegoeden het stoken van een
aantal hunner haardsteden achterwege
zullen moeten laten.
En dan verklaart de Minister, dat de
den meergegoeden opgelegde ontbering
veel grooler is dan de zuinigheid, waar
toe de gebruiker van een of twee stook
plaatsen noodwendig wordt verplicht.
Terwijl hij tot besluit aanvoert, dat,
per haardstede gerekend, de meergegoe
den aanzienlijk minder krijgen dan de
gebruikers van een enkele of twee
haardsteden.
In de waardeering van het geval zul
len niet allen het met den minister eens
zijn.
Er is een minimum waar niemand
buiten kan.
En wanneer aan de mingegoeden
wrordt toegekend ongeveer de hoeveel
heid, waarmee men bij zeer zuinig sto
ken in een normalen winter toe kan, dan
bestaat de gegronde vrees, dat de hoe
veelheid beneden het noodzakelijk mini
mum zal blijven.
Boven het minimum is het een kwes
tie van zich behelpen, wat zeer onaan
genaam kan zijn, maar toch geen groo-
ter ontbering mag worden genoemd dan
het tekort der mingegoeden.
Te minder, daar de meergegoeden op
andere wijae hun brandstoffenvoorraad
kunnen vergrooten en in veel gevallen
reeds vergroot zullen hebben, waartoe
mingegoeden bij de dure prijzen van het
brandhout niet in de gelegenheid zijn.
Zóó fraai als de minister het voorstelt
is de regeling voor de mingegoeden niet.
Een gerechtwaardigd protest.
Onder bovenstaand opschrift schrijft
De Tlid:
Het zou van een Parlementsdaad wat...
onparlementair zijn, haar als „een lee-
lijke streek" te beti(elen, maar verdient
de contractbreuk, welke de Tweede Ka
mer-meerderheid zich j.l. Dinsdag ver
oorloofde, een betere benaming dan
deze?
Harer Majesleits loyale oppositie be
rustte in het behoud van de liberale
meerderheid, toen deze het politieke ac-
coord had getroffen, dat het overgangs
tijdperk onzer staatkunde door een eer
lijk bestand zonder aanvallen ran begin
sel op beginsel zou worden beheerscht.
Maar nauwelijks zetelde die meerder
heid op het zoo gemakkelijk behouden
machtskussen, of haar karakterloosheid
bekommerde zich niet om het accoord,
en elk fatsoen van een behoorlijke af
spraak in het gezicht slaande, zweepte
zij de Regeering op tegen de bezadigde
houding der Rechterzijde.
Men weet, hoe j.L Dinsdag de linksche
partijen de motie er door joegen, om de
Regecring tot het weder opvatten van
den politieken strijd aan te hitsen. Het
kon moeilijk uitblijven, dat de rechtsche
onderhandelaars, die het te goeder
trouw begonnen accoord aanvaardden,
tegen zulk een eenzijdigen en scanda-
leuzen uitleg ervan, officieel zouden
pro tes leeren.
Naar vorm en inhoud is dit protest
even waardig als juist. Het omlijnt bon
dig en helder de beteekenis van het ge
sloten accoord, dat zoo brutaal werd ver
scheurd door de machtsdaad der partij,
die „gebruik maakte van numerieke
sterkte".
Of degenen, aan wie het profest is ge
richt, er na beraad met de linksche par
tijen op zullen antwoorden en wat zij
zullen antwoorden, dat alles heeft bij
ons geen groote verwachting. Maar het
parlementaire misbruik, door de meer
derheid van een overeenkomst gemaakt,
kon in het openbaar niet erger worden
afgestraft dan hier geschiedde. En durft
zij dit misbruik voortzetten helaas, zij
durft veel dan kan een weerslag niet
uitblijven bij het kiezersvolk, dat deze
dingen ziet gebeuren.
Dat de Regcering, die j.l. Dinsdag even
aarzelde, zich zal laten drijven door den
wind, die in haar zeil geblazen wordt,
wij kunnen het waarlijk niet gelooveni
Land- en Tuinbouw.
Hout ais koeienvoer.
Men schrijft aan de „Rotk":
Weer wat nieuws, en nietswaard:g, zoo
denkt misschien menigeen ,bij het lezen
van dit opschrift. Doch wees niet al te
vlug met uw oordeel, mijn lezer. Wat ik
wil aanbevelen is niét nieuw, maai oud,
en dat het nietswaardig „zou zijn kan ik
bij ondervinding tegenspreken. .Vóór 50
jaren werd in de Alb lasser waard vee', bout
aan de koeien gevoerdetrd. De fijne rijsjes
van de knolstoven en wilgen worden ooor
het vee graag gegeiten, en als bet vee er
wat aangewend is, dan knabbelen «Ij riet
alleen de fijne rijsjes op, maar 'stoJsjea
van de dikte van een pink verm Jen zij
tusschen de kiezen. Nu is veel wilgmheat
in ons land. Ik heb het oog op de uitge
strektheid land, dat met grienüiout bezet
is; dat kan een massa veevoeder voor den
winter opleveren. Men moet beginn-n ract
eerst de fijnere takjes te geven en dan als
laatste voer, zoodat ze den gansschen dag
den' tijd hebben om ze op te knabbehn.
Gaandeweg nemen ze de dikkere houtjes.
En hoe slaagt heit vee eiibij? l^at kan ik
[bij ondervinding van jaren zeggin, en
dan heb ik er maar één woord! voor: uit
muntend.
Het bespaart aanmerkelijk veel 'hooi en
het vee wordt er wel niet vet van in
tegendeel, zij worden wat „houterig"
maar perfect gezond en... .sterk. Dat Kcmt
ook uit in de kalveren die «ij werpen:
'kleine, magere, gezonde, sterke kalv-ren
krijgt men van koeien die veel hout g6^-
ten hebben tijdens de dracht.
Wie omtrent een en ander nog in twijfel
mocht verkeeren, die informeere maar bij
de oude boeren in de Atblfsserwaard. Het
'is door den invoer van krachtvoer uit
het buitenland in onbruik geraakt. Daar
om maak ik er opmerkzaam op. Het kan,
a}ls al het griendhout er voor gebruikt
wordt, een groote hooiuitwinning geven.
Veevoeder-gebrek,
Honderden vaten bedorven Waring wor
den tegenwoordig te Sn eek aangevoerd en
vandaar naar fabrieken, gezonden, waar
die visch gedroogd en, na met sftroo ver
mengd te zijn ,tot varkensvoeder vermalen
wondt. Onder de op de zandgronden dei;
gemeente Darvtumadeel gevestigde boeren
worden er tot op 'heden nog slechts enke
len gevonden, die him krulstaarten met
dat mengsel van fijngemalen haring er*
otroo voederen. Zoo als ten overvloede»
blijkt uit d-e in een locaal bjiad grannon*
ceerde grrati-s-aanbieding van jonge big*
gen, heensicht er tegenwoordig onder cKJ
daar wonende hoeren niet veel animo voos
het grootbrengen en meisten van varken^
De schade, welke de klledne boeren we-
gens het staken dier varkensmesterij lijden*
zal ongetwijfeld nog grooter worden, wan
neer zij als gevolg van een schralen hooi
oogst van de door hen te duur gepacht»
landerijen gedwongen zullen zijnt in dej
a.s. Noveinbermaand een of meer slukafc
of al hun rundvee to verkoopen tegen lage»
prijzen, dan waarvoor zij het gekocht heb»,
ben. Wanneer men weet, dart b.v. in Won-
eeradesl het wal-, of weenhooi thans 13
ets. e,n best hooi van 15 tol 18 cte. pe?
K.G. kost, dan kan men toch redelijker
wijs niet beweren, dat die huidfige prijzen
van "dat gewas voor de kleine boeren geen
beletsel zijn, om oveir zooveel wmtan»
provisie voor hun rendabele koebeesten t»
beschikken, dat deze geen gebrek beboer
ven te iijdien. „Tijd."
Gemengde Berichten.
Een: smakenjjk pijpje. Aan de redac
tie van „rOetuvre" werd van het Franscb»
front eelu monster tabak gestuurd van eert
partij, welke bestemd was ondier <Se sol
daten verdeald te worden, met het verzoeM
de samenstelling eens to ontleden.
Een deskundig onderzoek wees uit, dal
de tabak bestond uit: kippeveeren, boom
schors, eikeis, kersepitten en een substan
tie, welke hoogstwaarschijnlijk gedroogd
zeegras was!
Trekken van veen uit slooten. Dé toié»
nemende scibaarschte aan brandstoffen en
do vreesi dat binnen de eerste maandert
hierin weinig verandering zal kamen,
heeft vele inwoners van gem een tem in dfeif
omtrek van Edam op het idéé gdhradh^
veert ta trekken uit de slooten van deif
pokier en daarvan turf ie maken. In dk
laatste weken ziet men, volgens het „V-ad.7
velen dagelijks bezig zich zooveel m-ogeliM
tegen den aanstaanden winter aldus vai|
brandstof te voorzien. Het gekrokken veleat
blijkt op 6omrnige plekken veei awtavet-
bestandideelen te bevatten, maar over ht&
geheet schijnt de kwaliteit der turf tame
lijk goed te zijn.
Een nieuwe brandstof. De heear F. Aj
die Jongfh, directeur der Ned. Eel-ectr. Was.
Industrie te Nijmegen, heeft aan die „Nijam,
Crt." medegedeeld, dat het hem gelukt lel
aft het afval zijner fabriek briquetten sa*
men te stelfen, die bij herhaaW proef
nemingen een uitstékende brandstof ble
ken te zijn. De noodige machines zijn be*
steld en primo October zal de briquetten»
fabricatie in werking treden. Per dag
kunnen dan 80.000 briquetten worden ge*
maakt. De voorraad afvail is voldoende om
een jaar lang 0$ dezelfde wijze door ta
werken en de heer De Jongh maakt zicH
sterk, dat hij er op dae inaniar voor kan
zorgen, dat niemand in Nijmegen kon zafi
lijden. Het ligt n.l. in zajn be4oe&ng, die-»!
brandstof voor Nijmegen te reserveeren.-
Halve kousen en hardhoorïgheid.
Pe bekende Deensche oor- en niensarta
Dr., Mai land heeft zoowel in zijn kliniek
'rils in Zijn qualileit van .schoolarts opgei-
merkt, dat bij kinderen, ckie gewoon zijn
halve kousen te dragen, het gehoor vaak
minder wordt. Volgens Dr. Maitaad is he$
halve koueen dragen een mode, die füechtó
in zuidelijke landen met vast klimaat
recht, van bestaan heeft, maar in noorde
lijke streken, waar soms binnen enkeM
uren warmte dioor koude word't atjgewis-
sold, streng moet worden tegengegaan^
Kinderen, die men op een warmen voor
jaarsmorgen halve kousen aantrekt, kun
nen leelijk kouvatten, wanneer het in den
loop van den dag gaat afkoelen. Ze krij
gen dan neus- en corcatarrhg, dne hard»
•hoorigheid! ten gevolge kan hebben. Dé
Deensche geneesheer, die herhaalde malen
had kunnen vaststellen, dat kinderen met
zulke verschijnselen van kouvatten eeïS
paar dagen daarvóór halve kousen haddén
gedragen, geeft dan ook den raad, kin-
deren» dlie vatbaar voor kouvatten zijn;
geen halve kousen té laten dragen.
Vermoedelijke vergiftiging. Na hét gék
bru.ik' van regeeringggort werd een gezini*
te Gorincfhem, bestaande uit man),vrouw
en drie kinderen, plotseling ongestéldj
Twee kinderen, die riiet van de gortt ge
geten hadden, hadden'geen verschijnsel-erf
van vergiftiging. Voor het loven van de
vrouw wordt gevreesd. Het overschot van
de gort is in beslag genomen en tot schei
kundig onderzoek opgezonden.
Geer» leeg hoofd. „Zog ik zou me
dood genecreu aills ik zoo'n ka'en kop had
ofe jij. Neon, dan mag je mijn hoofd zien.
Wat een haar, hé?"
„Mag ik jou eens 'n ernstige vraag
dioen?" vroeg de aangevallen kaalkoi>i
„En dat
„Wel, heb jij ooit van je leven wel eens
gras zien groeien in een drukke straat?"
Ver koerd adres. Tw>2© boef jee zitten
te visschen.-
„Jó, bijten Ze?" vroeg dé een.
„Ja, Jó, maar dé visschen nioU" én
krabbelde zdich op heit hoofd.,-