Tweede Blad. JAARGANG. No. 237S Zaterdag 28 Juli 1317. 11.01, Voor den Rechter. De ziel van den mensch is onsterfe- k. Na den dood van het lichaam blijft eeuwig voortleven. En hoe? Dal ze, zooals de Boeddhisten en hun nhangers leeren, in een eeuwigen aap vervalt, hebben we in ons eerste tikel reeds voldoende weerlegd. Met enkele woorden bewezen we toen vcds, hoe ongerijmd de leer is der aeosofen, die beweren, dat de ziel, bij >n dood van het lichaam, de herinne- ng aan haar vroeger beslaan verliest, ïar een ander lichaam verhuist, ook dit eer voor een ander verlaat, en zoo, )or een cindelooze opeenvolging van euwe levens als zoovele proeftijden lorloopend, zich eeuwig blijft ontwik- jlen en volmaken. Bleef de tijd van beproeving eeuwig lorlduren, dan werd de natuurlijke het rusteloos streven der ziel iar"een volmaakt geluk, een eeuwige jniging, dan zou God, die zelf dien atuurdrang in de ziel stortte, een zie- nbeul zijn, dan kon de goddelooze luwig blijven spotten met. God en Zijn «boden, dan was God geen Heer en feester van Zijn schepsel en was Zijn irlieerlijking in hemel of hel niet lan- »r het hoogste einddoel der schepping. Eeuwig kan dus de tijd van beproe- ng niet duren. jMaar moet hij noodzakelijk eindigen den dood? [Kan de ziel niet eenige keeren of al- ians ééns overgaan in een ander ïhaam? Niets doet zulke beschikking van God irmoeden. Niets duidt op een mogelijke hernie- ing onzer levensbaan. Niets ook her- nert aan een reeds verstreken proef- d. Bij wien ter wereld immers rees fit eenig, redelijk gegrond vermoeden ntrent een reeds doorleefden tijd? En u, wat in den eersten misdreven en et uitgewischt was, in den tweeden oeilijd uitgeboet kunnen worden? aar zouden velen zich dan niet laten krielden, om Gods geboden hier op irde tc overtreden? En als de ziel in ïl eerste leven haar plicht volbracht, rlialve een eeuwig loon verdiend had, ïar zonder te weten, dat dit Icon nog rbeurd kon worden, en zij in het eede leven haar plicht schandelijk rzaakte, derhalve een eeuwige straf d verdiend, wat zou zij dan ontvan- ïi? Beide tegelijk, loon en straf, kun- n haar deel toch onmogelijk wezen, we mogen daarom besluiten: dat de '1, bij den dood van het lichaam, de luwigheid ingaat en niet meer terug- jert, om zich met een ander lichaam te reenigen, is een waarheid, die het na- iurlijk gezond verstand met eigen na- Jurüjke middelen ook met zekerheid iliijnt te kunnen bewijzen. 1) We zien dan ook, dat de menschheid, l het algemeen genomen, altijd ervan vertuigd was, dat, bij den doo.d van het chaani, de tijd der beproeving voor de el is geëindigd, dat de ziel niet over- lat in het onbewuste, maar voortleeft ok pet volle kennis van zich zelf en van Ïar lot in de eeuwigheid. Wat zoo het natuurlijk gezond ver- land en de algemeene overtuiging der ensehheid ons zeggen, weten wij, iristenen, uit het Geloof, dat ons leert, it er geen zielsverhuizing bestaat, maar j den dood de tijd van beproeving torbij en de tijd van vergelding geko- en is en de ziel, bij den dood van het 5haam, onmiddellijk geoordeeld wordt, be H. Schrift zegt: ..Het is gemakke- voor God eenieder op zijn sterfdag ngens zijti levenswandel te vergel en." 2) In de gelijkenis van Lazarus en den [ken vrek lezen we, dat de bedelaar azaras) stierf en. door de engelen ge- ^9 en werd in Abraham's schoot (het rblijf der rechtvaardige zielen). En de I've stierf ook, en werd begraven in de tl' 3) IBeide vonnissen en de uitvoering er- n volgden dus onmiddellijk na den jln dezelfde beteekenis verklaren ook [uitleggers der H. Schrift de woorden a Qen H. Paulus: Het is den menschen gesteld eenmaal te sterven, en daar- het oordeel4) [De H. Joannes Chrysosfhonfus, de H. 'oi Pcj'pRymus, de H. Augustinus en ande- on j® Kerkvaders leeren eenparig, dat de i'il r10RIRiddeIlijk na den dood geoordeeld ctó met deze leer der Kerkvaders ,2n lp1- e der K?rk S"eheel overeen, eel yen dood is ook de tijd voorbij, om Je ^diensten te venverven voor den an rmel en een heilzaam berouw over zijn Ppden te verwekken, zooals Christus L'd. Fïjerzekerde met de woorden: „De C»r!i0ml> waarin niemand werken 5), 'irt IUe u-1.6 ^lijft m den staat, waarin ze I J 'A'J den dood bevindt. En volgens fr staat zal ze geoordeeld worden. 15waar? en pigtezeIfcle PJaals, waar ze het lichaam ■m 1?° door wien? I 00r Christus zelf als den Menschen- zoon, eens haar Verlosser en Zaligma ker, maar nu alleen haar Rechter. En welk een Rechter? Een alwetend en onfeilbaar Rechter, voor Wien niemand en niets verborgen blijft en die Zich in Zijn oordeel niet kan vergissen. Een oneindige heilig en rechtvaardig Rechter, die ook de geringste zonde haat met een oneindigen haat en ieder naar verdiensten beloont of stFaft. Een streng en onverbiddelijk Rechter, die geen verontschuldigingen aanneemt, naaf geen voorspraak luistert, door geen smeekingen verteederd wordt, geen tijd meer geeft tot uitstel en boete, maar ter stond vonnist en het eenmaal gevelde vonnis nimmer herroept. En waarover zal de ziel geoordeeld worden? Over heel haar leven. Ze zal rekenschap moeten afleken van jeugd en jongelingsjaren, van rijpe ren leeftijd en hoogen ouderdom, van het gebruik der schepselen en haar eigen vermogens en die van 't lichaam, van de vervulling harer verschillende plichten jegens God en den evenmensch, van de'ontvangen gaven, gunsten en ge naden, van al het kwaacl, dal zij in het openbaar of in het verborgen bedreven heeft, van al het goed, dat zij gedaan heeft en dat zij had kunnen en moeten doen, van alle gedachten, woorden, wer ken cn verzuimenissen, en dal alles tot in de kleinste bijzonderheden, ,,/k zeg u", zoo sprak Christus eens tot het volk, van elk ij del woorddat de men schen gesproken, hebbenzullen zij re kenschap geven op den oordeelsdag6) Een onderzoek omtrent dat alles wordt echter niet gehouden en getuigen zijn evenmin aanwezig. Het oordeel heeft plaats lusschen Christus en de ziel alleen. Christus als Godmensch kent reeds volmaakt den staat, waarin zich de ziel bevindt. En de ziel ziet door een bovennatuurlijke ver lichting plotseling in de helderste klaar heid al het goed en al het kwaad, dat zij op aarde in vereeniging met het lichaam verricht heeft; ze gevoelt, dat ze door haar goddélijken Rechter, Christus, ge vonnist wordt en tegelijkertijd begrijpt ze, dat ze onmiddellijk naar den hemel, de hel of het vagevuur gaat. Manresa, Venlo. P. REUS, SJ. 1) Zie: Vraagstukken der Zielkunde. Onstoffelijkheid en onsterfelijkheid, door Is. Vogels, SJ., bladz. 69. 2) EcclL XI, 23. 3) Luc, XVI, 22, 23. 4) Hebr. IX, 27. 5) Joann. IX, 4. 6) Matth. XII, 36. Nieuws uit Wasdorp. Eindelijk zal er dan toch iets van komen om nog eens wat nieuws uit ons plaatsje te doen hooren. 't Is al weer een geruimen tijd geleden dat aooie-ts is gebeurd en ik geloof nat de lui al aardig beginnen te -pruttelen en zeggen, dat Koos al gauw mei zijn nieuws op den bodem zit. Neen hoor, de eenêgsto oorzaak is, dat ik haast geen tijd kan vinden, want 't is o-veral druk mee op het oogenblik en als je den geheebsn dag op den akker gesjouwd en gezwoegd hebt, kunt ge heel goad he grijpen. dat er 's avonds naar ru-st wordt verlangd. Ter zake: Jongen, jongen, wat heeft onze Roomsche Kiesvereniging een verbazend succes te boeken met die onlangs gehouden tusschentijdschs gemoanteraads.vej'kiezing, Hoe schitterend is die uiiitslag geweest en- wa& oen verbazend aantal stemmen had orrae candi-iaat, verge'eken bij den tegen stander, altijd natuurlijk de uitgebrachte stemman ïp aanmerking genomen, want de opkomst is hier meeis'.ial treurig, die lui ■schreeuwen om kiesrecht en hebben ze het eenmaal, dan blijven ze doodeenvoudig thuis. Ja, van die verkiezing gesproken, daarbij waren nog ee-n paar zeer _eogon aardigs bijzonderheden op te merken. Ten eerste op de vergadering van onze kies- vereeniging bij de candi-daatsiéiling. Het was van het bestuur zeer goed gezien om zich n.iet als kwajongen van een andere partij la doen gebruiken en, maar te slik ken al wat voorgezet wordt, al is het nog zoo goed, want ook van. hetti goede kan men te veel krijgen. Dat overtollige goed werd op dóe vergadering ook verdedigd door iemand, d'ie zijn oorsprong schijnt te danken te hebben uit een liberale room- sc-ho brouwerij, ten minste zoo denken er hier velen ovor, want anders had die mïjnv- heeif warempel zijn mond gehouden en niet gezogrt, dat de liberalen ook zeer in genomen waren met een bepaalde candi- datuür In rle tweede pJaats, toen het besluit gevallen was en onze candidaat gesteld' was. Toen moest natuurlijk de candidaten- lijist got eek md worden en verbeeld je, daar was toch iemand, en nog wel een lid' van de Roomisohe kiesvereeniging, een op het oog zeer goede en degefijke man, d'ie wei gerde de lijst te onderteek en enEn waar om? Ja, als men gepensionneerd is, ver dient men er soms nog een grijpetuiver bij in diienst der liberale club en nu zal die man allicht bang geweest zijn die paar duiten te verlieaen, door openlijk voor zijn partij uit tie komen. Wat hebben we nu aan zulke roomsdhen? Op vergaderingen en in particuliere gesprekken a/Jtijd een groot woord voeren en als het etr op aan komt, durft men niet oens voor zijn Roorrtsch geloof uitkomen Bah, Tas min. Er zijn hier nog meer van ziulke Katholieken, maar dat ia weer een ander soort,, luister maar: Onlangs ga -ik, zooaihs gewoonlijk, naar de Hoogmis en daar ik, vooral in den zomer niet té veel in de keirk kom, zoig ik ailtijd op tijd tegen woordig te zijn. De Hoogmis begint en bij het H. Evangelie komen er nog drie bin nen, o.a. twee heeren en een dame, doch zijn zoo wijs gelukkig en blijven achterin. Een van doze twee hearen was een be kend Wasdovpsch inigetZeben. Kerkboek of rozenkrans bad die mijnheer niet bij zich, om zulke zaken schijnt tegenwoordig niet meer gedacht te worden of is geen mode mesr voor zulke- lui, maar is het nu niet meer dan erg cm voor die enkele maal, dat men in de kerk komt, altijd veel te iaat tegenwoordig te zijn en hierdoor eon aanzienlijk gedeelte der II. Mis te ver zuimen. Hooren zulke lui wel Mis, en zoo- iels is tocli niet a.f te 'koopen met kwartjes in het gewone hakje en een gulden op de schaal. En dit is niet het eenigste geval, ne-en, het is hier te Wasdorp meer dan treurig dat vele te 2-aat komen en d-ait meestal door lui ui t de hoog ere standen. Ja, somtijds staat de Eerw. Geasböüjko ai op den preekstoel en peddelt men gewoon weg tot voor in de kehk. Wat er al van gezegd is of niet, het geeft totaal niets, ze blijven veel to laai komen, tot groote er gernis van de goedwillige kerkbezoekers. Op de derde pSaats is er nog een soort van katholieken hier. Hoe dikwijls is op deze plaats reeds door die Eerw. Geestelijkheid gewezen op het iezen van neutrale ieo'juur wat voor een dagdijk katholiek beslist niet past En wat ziet men hier, juist heit, tegen- oveirgeatelde. Talrijke abonné's teSIen zulke bladen onder hen -lie als goed katholiek door gaan doch maar niet willen inzien dat zij lijnrecht tegen de adviezen der R.K. Kerk ingaan. Hat gaat natuurlijk ïid-at om namen te noemen maar men zou verbaasd staan kijken wanneer dat lijstje eens ter inzage werd geplaatst-. Nu wilde ik het ditmaal hierbij laten doch zoo juist ontving ik een telegram van mijn oom cn nog wel een cijfertelegram. Daar ak met zoo iets nog niet te be&t op de hoogte ben, één, twee, drie naar een kennis gefietst en ziehier den inhoud: In de zoo pas gehouden Raad van Was dorp, kwam natuurlijk op het einde ook de gebruikelijke rondvraag. Een der leden (niet een, die ellenlange redevoeringen houdt, zooals erlhier een is) doch een lid, dat zoo gaandeweg wel eens een spijker op z'n kop durft slaan, zegt te betreuren dat aan het gemeentehuis en aan de openbare scholen ieder 30 H.L: cokes is afgeleverd en aan de bijzondere schooi niets en nog wel «onder dat de gascom- -missie hierin gehoord is. De voorzitter1 merkt op, dat de gemeente voor haar ge bouwen moet zorgen, en och aan de bij zondere scholen is totaal niet gedacht- Hij zegt, dit gedaan te hebben toen men het vrije gebruik van zijn eigen cokes had. Do discussies hierover waren zelfs zoo hevig. dat. eon hooggeplaatst rechtsch raadslid op' staanden voet bedanken walde als lid van de gascommissie. Is dat voorbijgaan dor bijzondere scho len niet treurig en ziet men hieruit weer niet duidelijk, Sat het imperialisme (wille keurige onbeperkte heerschappij) ,hier op het gemeentehuls ten top is gestegen en luide om wraak roept. Om de bijzondere scholen is niet gedach1 ofschoon hier 2 -a Smaal zooveel bijzondere als openbare zijn. Wat geeft het, al betreurde de voorzitter het nu ook, nu het te laat is en al zegde hij toe, zooveel mogelijk mee te werken om de bijzondere scholen, ook aan brand stoffen te helpen. Zij hebben alvast de buit binnen en wij moeten maar zien dat we er aankomen. KOOS. Door samenloop van omstandigheden is de plaatsing '.van dit „Nieuws uit Was dorp" vrij geruimen tijd vertraagd ge worden. Redactie: Uit de Pers. De brandstoffen-rantsoeneering. Via het Correspondentiebureau heeft Minister Posthuma gepoogd aan te too- nen dat de getroffen brandstoffen-rant soeneering meer in het belang der min- gegoeden dan den meergegoeden is. Naar aanleiding daarvan schrijft Het Huisgezin: De regeling komt hierop neer 'dat iemand met één haardstede ongeveer krijgt, wat hij, zeer zuinig stokend, in een normalen winter verbruikt, terwijl de meergegoeden het stoken van een aantal hunner haardsteden achterwege zullen moeten laten. En dan verklaart de Minister, dat de den meergegoeden opgelegde ontbering veel grooler is dan de zuinigheid, waar toe de gebruiker van een of twee stook plaatsen noodwendig wordt verplicht. Terwijl hij tot besluit aanvoert, dat, per haardstede gerekend, de meergegoe den aanzienlijk minder krijgen dan de gebruikers van een enkele of twee haardsteden. In de waardeering van het geval zul len niet allen het met den minister eens zijn. Er is een minimum waar niemand buiten kan. En wanneer aan de mingegoeden wrordt toegekend ongeveer de hoeveel heid, waarmee men bij zeer zuinig sto ken in een normalen winter toe kan, dan bestaat de gegronde vrees, dat de hoe veelheid beneden het noodzakelijk mini mum zal blijven. Boven het minimum is het een kwes tie van zich behelpen, wat zeer onaan genaam kan zijn, maar toch geen groo- ter ontbering mag worden genoemd dan het tekort der mingegoeden. Te minder, daar de meergegoeden op andere wijae hun brandstoffenvoorraad kunnen vergrooten en in veel gevallen reeds vergroot zullen hebben, waartoe mingegoeden bij de dure prijzen van het brandhout niet in de gelegenheid zijn. Zóó fraai als de minister het voorstelt is de regeling voor de mingegoeden niet. Een gerechtwaardigd protest. Onder bovenstaand opschrift schrijft De Tlid: Het zou van een Parlementsdaad wat... onparlementair zijn, haar als „een lee- lijke streek" te beti(elen, maar verdient de contractbreuk, welke de Tweede Ka mer-meerderheid zich j.l. Dinsdag ver oorloofde, een betere benaming dan deze? Harer Majesleits loyale oppositie be rustte in het behoud van de liberale meerderheid, toen deze het politieke ac- coord had getroffen, dat het overgangs tijdperk onzer staatkunde door een eer lijk bestand zonder aanvallen ran begin sel op beginsel zou worden beheerscht. Maar nauwelijks zetelde die meerder heid op het zoo gemakkelijk behouden machtskussen, of haar karakterloosheid bekommerde zich niet om het accoord, en elk fatsoen van een behoorlijke af spraak in het gezicht slaande, zweepte zij de Regeering op tegen de bezadigde houding der Rechterzijde. Men weet, hoe j.L Dinsdag de linksche partijen de motie er door joegen, om de Regecring tot het weder opvatten van den politieken strijd aan te hitsen. Het kon moeilijk uitblijven, dat de rechtsche onderhandelaars, die het te goeder trouw begonnen accoord aanvaardden, tegen zulk een eenzijdigen en scanda- leuzen uitleg ervan, officieel zouden pro tes leeren. Naar vorm en inhoud is dit protest even waardig als juist. Het omlijnt bon dig en helder de beteekenis van het ge sloten accoord, dat zoo brutaal werd ver scheurd door de machtsdaad der partij, die „gebruik maakte van numerieke sterkte". Of degenen, aan wie het profest is ge richt, er na beraad met de linksche par tijen op zullen antwoorden en wat zij zullen antwoorden, dat alles heeft bij ons geen groote verwachting. Maar het parlementaire misbruik, door de meer derheid van een overeenkomst gemaakt, kon in het openbaar niet erger worden afgestraft dan hier geschiedde. En durft zij dit misbruik voortzetten helaas, zij durft veel dan kan een weerslag niet uitblijven bij het kiezersvolk, dat deze dingen ziet gebeuren. Dat de Regcering, die j.l. Dinsdag even aarzelde, zich zal laten drijven door den wind, die in haar zeil geblazen wordt, wij kunnen het waarlijk niet gelooveni Land- en Tuinbouw. Hout ais koeienvoer. Men schrijft aan de „Rotk": Weer wat nieuws, en nietswaard:g, zoo denkt misschien menigeen ,bij het lezen van dit opschrift. Doch wees niet al te vlug met uw oordeel, mijn lezer. Wat ik wil aanbevelen is niét nieuw, maai oud, en dat het nietswaardig „zou zijn kan ik bij ondervinding tegenspreken. .Vóór 50 jaren werd in de Alb lasser waard vee', bout aan de koeien gevoerdetrd. De fijne rijsjes van de knolstoven en wilgen worden ooor het vee graag gegeiten, en als bet vee er wat aangewend is, dan knabbelen «Ij riet alleen de fijne rijsjes op, maar 'stoJsjea van de dikte van een pink verm Jen zij tusschen de kiezen. Nu is veel wilgmheat in ons land. Ik heb het oog op de uitge strektheid land, dat met grienüiout bezet is; dat kan een massa veevoeder voor den winter opleveren. Men moet beginn-n ract eerst de fijnere takjes te geven en dan als laatste voer, zoodat ze den gansschen dag den' tijd hebben om ze op te knabbehn. Gaandeweg nemen ze de dikkere houtjes. En hoe slaagt heit vee eiibij? l^at kan ik [bij ondervinding van jaren zeggin, en dan heb ik er maar één woord! voor: uit muntend. Het bespaart aanmerkelijk veel 'hooi en het vee wordt er wel niet vet van in tegendeel, zij worden wat „houterig" maar perfect gezond en... .sterk. Dat Kcmt ook uit in de kalveren die «ij werpen: 'kleine, magere, gezonde, sterke kalv-ren krijgt men van koeien die veel hout g6^- ten hebben tijdens de dracht. Wie omtrent een en ander nog in twijfel mocht verkeeren, die informeere maar bij de oude boeren in de Atblfsserwaard. Het 'is door den invoer van krachtvoer uit het buitenland in onbruik geraakt. Daar om maak ik er opmerkzaam op. Het kan, a}ls al het griendhout er voor gebruikt wordt, een groote hooiuitwinning geven. Veevoeder-gebrek, Honderden vaten bedorven Waring wor den tegenwoordig te Sn eek aangevoerd en vandaar naar fabrieken, gezonden, waar die visch gedroogd en, na met sftroo ver mengd te zijn ,tot varkensvoeder vermalen wondt. Onder de op de zandgronden dei; gemeente Darvtumadeel gevestigde boeren worden er tot op 'heden nog slechts enke len gevonden, die him krulstaarten met dat mengsel van fijngemalen haring er* otroo voederen. Zoo als ten overvloede» blijkt uit d-e in een locaal bjiad grannon* ceerde grrati-s-aanbieding van jonge big* gen, heensicht er tegenwoordig onder cKJ daar wonende hoeren niet veel animo voos het grootbrengen en meisten van varken^ De schade, welke de klledne boeren we- gens het staken dier varkensmesterij lijden* zal ongetwijfeld nog grooter worden, wan neer zij als gevolg van een schralen hooi oogst van de door hen te duur gepacht» landerijen gedwongen zullen zijnt in dej a.s. Noveinbermaand een of meer slukafc of al hun rundvee to verkoopen tegen lage» prijzen, dan waarvoor zij het gekocht heb», ben. Wanneer men weet, dart b.v. in Won- eeradesl het wal-, of weenhooi thans 13 ets. e,n best hooi van 15 tol 18 cte. pe? K.G. kost, dan kan men toch redelijker wijs niet beweren, dat die huidfige prijzen van "dat gewas voor de kleine boeren geen beletsel zijn, om oveir zooveel wmtan» provisie voor hun rendabele koebeesten t» beschikken, dat deze geen gebrek beboer ven te iijdien. „Tijd." Gemengde Berichten. Een: smakenjjk pijpje. Aan de redac tie van „rOetuvre" werd van het Franscb» front eelu monster tabak gestuurd van eert partij, welke bestemd was ondier <Se sol daten verdeald te worden, met het verzoeM de samenstelling eens to ontleden. Een deskundig onderzoek wees uit, dal de tabak bestond uit: kippeveeren, boom schors, eikeis, kersepitten en een substan tie, welke hoogstwaarschijnlijk gedroogd zeegras was! Trekken van veen uit slooten. Dé toié» nemende scibaarschte aan brandstoffen en do vreesi dat binnen de eerste maandert hierin weinig verandering zal kamen, heeft vele inwoners van gem een tem in dfeif omtrek van Edam op het idéé gdhradh^ veert ta trekken uit de slooten van deif pokier en daarvan turf ie maken. In dk laatste weken ziet men, volgens het „V-ad.7 velen dagelijks bezig zich zooveel m-ogeliM tegen den aanstaanden winter aldus vai| brandstof te voorzien. Het gekrokken veleat blijkt op 6omrnige plekken veei awtavet- bestandideelen te bevatten, maar over ht& geheet schijnt de kwaliteit der turf tame lijk goed te zijn. Een nieuwe brandstof. De heear F. Aj die Jongfh, directeur der Ned. Eel-ectr. Was. Industrie te Nijmegen, heeft aan die „Nijam, Crt." medegedeeld, dat het hem gelukt lel aft het afval zijner fabriek briquetten sa* men te stelfen, die bij herhaaW proef nemingen een uitstékende brandstof ble ken te zijn. De noodige machines zijn be* steld en primo October zal de briquetten» fabricatie in werking treden. Per dag kunnen dan 80.000 briquetten worden ge* maakt. De voorraad afvail is voldoende om een jaar lang 0$ dezelfde wijze door ta werken en de heer De Jongh maakt zicH sterk, dat hij er op dae inaniar voor kan zorgen, dat niemand in Nijmegen kon zafi lijden. Het ligt n.l. in zajn be4oe&ng, die-»! brandstof voor Nijmegen te reserveeren.- Halve kousen en hardhoorïgheid. Pe bekende Deensche oor- en niensarta Dr., Mai land heeft zoowel in zijn kliniek 'rils in Zijn qualileit van .schoolarts opgei- merkt, dat bij kinderen, ckie gewoon zijn halve kousen te dragen, het gehoor vaak minder wordt. Volgens Dr. Maitaad is he$ halve koueen dragen een mode, die füechtó in zuidelijke landen met vast klimaat recht, van bestaan heeft, maar in noorde lijke streken, waar soms binnen enkeM uren warmte dioor koude word't atjgewis- sold, streng moet worden tegengegaan^ Kinderen, die men op een warmen voor jaarsmorgen halve kousen aantrekt, kun nen leelijk kouvatten, wanneer het in den loop van den dag gaat afkoelen. Ze krij gen dan neus- en corcatarrhg, dne hard» •hoorigheid! ten gevolge kan hebben. Dé Deensche geneesheer, die herhaalde malen had kunnen vaststellen, dat kinderen met zulke verschijnselen van kouvatten eeïS paar dagen daarvóór halve kousen haddén gedragen, geeft dan ook den raad, kin- deren» dlie vatbaar voor kouvatten zijn; geen halve kousen té laten dragen. Vermoedelijke vergiftiging. Na hét gék bru.ik' van regeeringggort werd een gezini* te Gorincfhem, bestaande uit man),vrouw en drie kinderen, plotseling ongestéldj Twee kinderen, die riiet van de gortt ge geten hadden, hadden'geen verschijnsel-erf van vergiftiging. Voor het loven van de vrouw wordt gevreesd. Het overschot van de gort is in beslag genomen en tot schei kundig onderzoek opgezonden. Geer» leeg hoofd. „Zog ik zou me dood genecreu aills ik zoo'n ka'en kop had ofe jij. Neon, dan mag je mijn hoofd zien. Wat een haar, hé?" „Mag ik jou eens 'n ernstige vraag dioen?" vroeg de aangevallen kaalkoi>i „En dat „Wel, heb jij ooit van je leven wel eens gras zien groeien in een drukke straat?" Ver koerd adres. Tw>2© boef jee zitten te visschen.- „Jó, bijten Ze?" vroeg dé een. „Ja, Jó, maar dé visschen nioU" én krabbelde zdich op heit hoofd.,-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1917 | | pagina 1