17
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
eJAARGANG
\NG I jNo. 2365
e £eidóekc0ouAa/rit
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN,
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, voor Leiden II cent per week
1.45 per kwartaal bij onze agenten 12 cent per week, f 1.60 per kwartaaL Franco per post
10 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD Is alleen verkrijgbaar tegen betaling van 15 cent per
vartaai, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 ccnf, met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent
DINSDAG
JULI
I9I7.
De ADVEBTENTIEPRLIS bedraagt van 1—5 regefs f 0.Z5, elke regel meer 15 C8nt.
Ingezonden mededfifilingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte*
KLEINE ADVERTENTIËN, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd
huur en verhuur, koop en verkoop 40 centen per 30 woorden, leder woord
meer 1 cent.
Weelde.
Weelde is een betrekkelijk begrip
herinnere zich cle voortreffelijke
tikelen eenigen tijd geleden in ons
ad opgenomen van den Hageveldschen
■raar, den zeereerw. heer Verhaar,
adelend over de weelde.
Weelde is iets betrekkelijks waar
i. vroeger een ruim verbruik van
andstoffen,voor wie deze betalen kon,
et als weelde mocht worden veroor-
eld, omdat er toch voldoende voorraad
or anderen overbleef, daar is zoo'n
tfde royaal verbruik nu geworden een
r ergste en schandelijkste uitingen
n weelde.
Laten we het practisch zeggen: Een
rliculier (geen houder van magazijn,
nkel of kantoor) die voorheen b.v. in
haardsteden stookte, zal in zeer vele
allen zedelijk verplicht zijn om in
siLa.s. winter dat getal tot 3 of 4 in te
•impen. Z e d e 1 ij k verplicht, ook
zou hij de benoodigde brandstoffen
innen bekomen. In zeer vele ge-
allen: degenen, die gedeelten van
un huis onderverhuren, pensionhou-
grs, kunnen wel in de onmogelijkheid
jrkeeren het gebruik van de haardste-
}n zoodanig té beperken.
Met deze zedelijke verplichting moest
3 regeering in haar maatregelen reke-
ng houden. Zij doet dit echter inder-
lad niet.
Bij de brandstoffen-distributie heeft
j nu voor particulieren een regeling
;troffen reeds uitvoerig in ons blad
jrmeld waarbij woningen met één
lardstede 10 H.L. steenkool (kachelko-
n, anthraciet en eierkolen), 2 haardste-
'n 12 ILL., 3 haardsteden 22 H.L., 4
aardsteden 30 H.L., 5 haardsteden 36
;L., 6 haardsteden 42 I-I.L., 7 haardstc-
in 48 H.L. bekomen.
Waarom niet bepaald, dat er hoog-
;ens voor 3 of 4 haardsteden brandstof-
'11 worden geleverd, tenzij men kan
aritoonen er moer noodig- te hebben
voor het levensonderhoud (kamerver-
murders b.v.)?
Vast staat toch, dat in de naaste loe-
omst de meer-gefortuneerden, de hoo-
"re standen, zich zullen moeten beper-
:n, zich zéér zullen moeten beperken,
illen zij inderdaad den naam van hoo-
sre standen verdienen en zich niet
de oogen van alle weidenkenden ver
gen door een verbruik van dingen,
jlwelk ook voor hen, al kunnen zij het
ikostigen, als weelde moet worden
ebrandmerkt.
Nogmaals: met deze zedelijke ver
lichting had cle regeering bij de larand-
offen-distributie rekening moeten hou-
en„ terwijl zij het niet heeft gedaan!
Mogen haar uit de Volksvertegen
woordiging aanwijzingen in de hier be-
loelde richting geschieden!
Wederzijdsche gevechten in het
Westen.
De Russen veroveren Novitro.
De Duitsche Rijksdag. - Woelingen te
Lissabon. -- Federale republiek in Rus
land?
Overzicht.
Ondanks er in het Westen lievig ge
vochten wordt, is er weinig verandering
in den to-estand ontstaan.
Het hevigst woedde de strijd in Wes
telijk Champagne, waar cle Duitschers
volgens de mededeelingen in het
Fransche legerbericht na een zeer
hevig bombardement met talrijke strijd
krachten een aanval ondernamen in de
streek van de bekende heuvels Mont
Haut en Mont Téton. Over de resultaten
van dezen aanval loopen de legerberich-
ten der twee zijden uiteen.
Daar uit de lezingen blijkt, dat geen
der partijen precies weet hoe het eigen
lijk met de gevolgen van den aanval ge
steld is, kan worden aangenomen, dat
na de ontwarring van den strijd de toe
stand nagenoeg onveranderd is geble-
ven.-
De Franschen slaagden den dag te vo
ren er in, ten N. van den Mont Haut en
op de N. O. hellingen van den Téton
Duitsche linies te veroveren over een
frontbreedte van 800 M. en een diepte
van 300 M., en daarbij 360 gevangenen
te maken.
De Duitschers hebben echter van hun
kant een succes bevochten op den Che-
min des Dames, waar zij ten Z.O. van
Courtecon Fransche stellingen verover
den op een breedte van 1500 en een
diepte van 300 M.; 350 Franschen vielen
daarbij als gevangenen in Duitsche
handen.
Uit het Oosten wordt gemeld, dat de
Russen in Galicië het dorp Novitro ver
overden. Verder houden de troepen der
Midden-Stalen stand op de heuvels, even
ten W. van de Lomnitsa en pogen
door tegenaanvallen den druk der Rus
sen te verlichten. In de laatste gevech
ten maakten de Russische legérs weder-
om 16 officieren en 900 manschappen
gevangen zegt het draadloos bericht
der Engeïsche Admiraliteit, dat verder
een opsomming geeft van gevangenen
en buit, bij het offensief, van 1 Juli af,
in Russische handen gevallen.
In Duitschland is men ontstemd over
het feit, dat de vertegenwoordigers van
het volk niet gekenci zijn bij de keuze
van den eersten staatsman, den Rijks
kanselier, maar voor een „fait accompli"
zijn gesteld. En dit. juist nu er zulk een
krachtig streven merkbaar is ten gunste
een er moderniseering van het inwendi
ge staatsleven en een regeering wordt
gewenscht, welke op den volkswil
steunt.
In afwachting van cle groote Rijksdag-
zitting, die a.s. Donderdag zal worden
gehouden en waarin de Rijkskanselier
zijn politiek program ontvouwen zal,
vermeien de bladen zich met het doen
van veronderstellingen en het uitspreken
van wenschen \oor de toekomst van het
vaderland.
Over 't algemeen wordt cle toestand
duidelijk geteekend, zooals o. a. in de
„Vörwarts". Wanneer dan ook cle rede
van den nieuwen kanselier de werke
lijke belofte inhoudt, die de Duitsche
natie in haar overgroote meerderheid
verwacht, dan zou Duitschland, na Rus
land, door den wereldoorlog zijn vrijheid
hebben bevochten en zou.de weg naar
overeenstemming tusschen de strijden
de volkeren voor een goed deel zijn ge
baand.
Dr. Michaëlis denke er aan, dat hij
om goed te regeeren niet als enkeling
moet staan, maar voelt met de massa.
En dit was het juist, dat Von Bethmann
Hollweg tot zijn ontslag noopte.
De conferentie te Stockholm is nu
vastgesteld op 15 Augustus en op de
agenda heet het: „Middelen en wegen
om tot een snel einde tfan uen oorlog te
geraken". Tot nu toe is de conferentie
met haar voorbereidend werk verbazend
langzaam gevorderd, getuige de datum
van bijeenkomst. Zal het met het einde
van den oorlog denzelfden weg opgaan?
Opmerkelijk is het optimisme in een
artikeltje in „Le Socialiste Beige", waar
in het heet, dat de uitingen van de ver
schillende delegaties te Stockholm „in
vele opzichten" overeenstemmen en dat
zij het stempel dragen van een gema
tigdheid, die in eigenaardige tegenstel
ling is met de taal van de nationalisti
sche schreeuwers.
Cp Zee.
Duikbootactie.
In het noordelijke afgesloten gebied
hebben Duitsche onderzeeërs onlangs
24,000 bruto registerton tot zinken ge
bracht. Onder de gezonken booten be
vindt zich het Engeïsche stoomschip
„Don Arturo" (368(f Ion), waarschijnlijk
met erts geladen; het Engeïsche schip
„Ncctsfield" met een lading kolen en
verder een boot, waarvan de naam niet
bekend is, maar die ongeveer 6000 ton
groot was, vier masten had en veel laad-
boomen.
Een onbekende stoomboot, ongeveer
1200 ton groot, werd op de Noordzee,
terwijl zij in een- escorte vuer,- door een
torpedo geraakt. Of zij zonk, kon niet
geconstateerd worden.
Den liden Juli vielen watervliegtuigen
van het marinekorps in de Hoofcïen een
convooi handelsvaartuigen aan, dat
door torpedojagers beschermd werd.
Men constateerde dat twee torpedoja
gers en een lichter geraakt werden.
Duitschland.
De Duitsche Rijksdag.
Zoo mogelijk zal de Rijksdag in de
zitting van Donderdag a.s. nog de twee
de en derde lezing van het ontwerp op
het oorlogskrediet afdoen. De Rijksdag
zal dan Vrijdag verdaagd worden tot in
het midden van September.
Rusland.
Een federale republiek.
Kerenski gaf in een toespraak tot ver
tegenwoordigers van Oekrainsche boe
ren te kennen, dat de stichting van een
Russische federale republiek in uitzicht
was.
Ongeval van den ex-isaar.
Ex-tsaar Nicolaas is tijdens een fiets
tocht, die hij eiken morgen in het park,
behoorend bij zijn verblijf, maken mag,
van zijn rijwiel gevallen, waarbij hij zich
den linkervoet verwondde. Hij geraakte
buiten bewustzijn en moest door de
wacht naar het slot worden gedragen.
Van balling tot burgemeester.
De uitgeweken en dezer dagen uit
Italië teruggekeerde socialist en publi
cist Schneder, is tot burgemeester van
Petrograd benoemd.
Portugal.
Woelingen te Lissabon.
De „Morning Post" verneemt uit Lis
sabon, d.d. 13 Juli: Een belooging van
stakers eindigde gisteren in een conflict
met de politie, waarbij zes personen
werden gedood en dertig gewond. De
orde is thans hersteld.
Dc sta^ van beleg is afgekondigd.
Turkije.
Verdrijving der Joden uit Jeruzalem.
Naar „I-lavas" bericht, beginnen de
Turksche autoriteiten, thans ook de Jo
den uit Jeruzalem te verdrijven, op
dezelfde'wijze als dit te Jaffa is geschied,
en kan men verwachten dat dit in ge
heel Palestina zal gebeuren.
Vredespogingen.
Een nieuw Duitsch vredesvoorstel.
De „Morning Post" zegt, dat in Duit
sche kringen te Kopenhagen wordt ver
klaard, dat weldra een^nieuw vredes
voorstel van Berlijn is te wachten. De
correspondent van de „Morning Post"
beweert, dat de algemeene meening in
Duitschland schijnt te zijn, dat het nieu
we voorstel om op den grondslag van
wederzijdsche tegemoetkomingen een
einde aan den oorlog te maken door de
Entente goed zal worden ontvangen.
Protest tegen een vrede door overeen-
stemming,.
De „Voss. Zeitung" meldt, dat in een
door de vertrouwensmannen uit alle
deelén van het Rijk van het Onafhanke
lijk Comité voor een Duitschen vrede
bezochte vergadering een resolutie werd
aangenomen, waarin wordt gezegd:
„Het Onafhankelijk Comité voor een
Duitschen Vrede protesteert legen de
door de Rijksdagmeerderheid beraamde
zwakke vredes-resolutie met alle kracht.
De aanneming van deze resolutie zou
niet den oorlog verkorten, doch in het
eindelooze verlengen, daar zij den oor-
logs- en overwinningswil van den vijand
versterkt. De „vrede door overeenstem
ming", zooals de Rijksdagmeerderheid
wcnscht, zou het Duitsche Rijk voor al
tijd uit de rij der groote Mogendheden
uitsluiten en daardoor een voorbeelde-
loozen economischen ondergang, alsme
de een algemeene ellende, in het bijzon
der voor de arbeidende klasse, ten ge
volge hebben."
Nederland en de Oorlog.
Ter hoogte van Egmondop ongeveer
vier mijl uit de kust. zijn Duitsche koop
vaardijschepen aangevallen door Engeï
sche oorlogsschepen.
Een Nederlandsche zending gaat naar
Engeland in verband met den vermin
derden toevoer van katoen.
Er zullen zestien militaire- en burger
artsen naar Engeland en Duitschland
worden uitgezonden tot geneeskundig,
onderzoek van de krijgsgevang enen dis
naar Nederland zullen komen.
Ingediend is een wetsontwerp, hou
dende een credietaanvrage voor het op
richten eener proefinstallatie voor het
verwerken van afvalproducten tot vee
voeder.
Duitsch convooi bij onze kust
aangevallen.
Een convooi van 17 Duitsche schepen,
te weten „Pollux", „Ludwig". „Meklen-
burg", „Ileinrich Horn", „Magdalena
Blumenthal", „Hollandia", „Jessica",
„Pennet", „Wilhelm", „Oelssner", „Car-
sten Russ", „Ariadne", „Marie Horn",
„Paul Worn", „Ileinrich Blumberg",
„Krielzig", „Renate Leonard" en de „La-
vinia", hetwelk Zaterdag en Zondag van
Rotterdam was vertrokken, is gisteren
morgen tusschen Egmond en Bergen
aan Zee ten prooi gevallen van de En
geïsche strijdmacht.
Volgens zeer betrouwbare berichten
zou de Engeïsche strijdmacht, die het
convooi bij Bergen verraste, bestaan
hebben uit 13 a 20 Engeïsche torpedo
booten en jagers. Volgens deze berich
ten zouden 4 schepen van het convooi in.
den grond geboord zijn, 3 schepen ge
strand, waarvan 2 in brand geschoten en
2 schepen buitgemaakt zijn.
De Duitsche schepen waren alle uit
Rotterdam in convooi vertrokken met
bestemming voor Denemarken. De En
geïsche oorlogsschepen, welke duidelijk
konden worden waargenomen, waren de
S. 67 en S. 83.
Onmiddellijk na het treffen werden
reddingboolen uitgezonden uit Egmond
om assistentie te verleenen. In een van
deze booten bevond zich o. m. de burge
meester van Egmond. Een groot aantal
van de equipage werd gered, doch men
kon niet met zekerheid zesden of inder
daad allen, die zich op de Duitsche sche
pen bevonden, gered zijn. Onder de ge
redden bevindt zich één lichtgewonde.
Het is nog volstrekt niet zeker en ook
nog niet uitgemaakt, dat het convooi
werd aangevallen of achtervolgd in het
territoriale gebied. Een onderzoek daar
naar wordt van Den Helder uit door da
marine-autoriteiten ingesteld.
Men meldt uit Bergen:
De Duitsche kolenbooten werden ter
hoogte van Bergen aan Zee verrast door
16 Engeïsche lorpedobooten, waarop een
hevige beschieting met granaten en
brandbommen begon. Tot behoud heb
ben dc Duitschers de booten op de kust
laten loopen. Een Nederlandsche kruiser
en twee torpedobooten zijn ter bewaking
aanwezig.. De bemanning van de kolen-
booten is gedeeltelijk aan wal gebracht.
Er is een reddingboot ter assistentie ver
trokken. Vele granaten zijn op Ncder-
landsch grondgebied terecht gekomen,
enkele kalveren en schapen in de weide
zijn gedood.
Het Ned. Corr. bureau meldt ons. dat
volgens ingekomen berichten de aanval
FEUILLETON.
Christen-helden in Japan.
15)
„Vooruil! Moed gehouden! Als wij
naar den toegang van den naastbijgele-
,en hollen weg hebben bereikt, dan zijn
ij in veiligheid!" riep Jyeyas, om zijn
nannen aan te vuren. Dit wist echter
•ok de groot-admiraal en daarom was
lij met een paar dozijn van zijn beste
'uiters dwars door het veld naar den
lollen weg vooruit gereden.
„Hier houden we hen op, totdat Ukon-
)ono ons te hulp komt!" riep hij. En in-
lerdaad kwam de troep van Jyeyas* bij
ien ingang van den hollen weg lot stil
stand. Er werd gestreden met de groot
ste verbittering. „Wij kunnen er niet
loor!" zei Jyeyas tandenknarsend van
voede. Nu gaf prins Safioye hem den
'aad een gedeelte der lansknechten over
le hoogte langs den hollen weg vooruit
e zenden, en den ruitertroep' aan te
.allen in den rug. Dit geschiedde. Zij
klauterden over den steilen wand van
ien hollen weg naar beneden, en dron-
en nu als een stalen muur van achter
an op de ruiters van Tsoekami-Dono.
Je groot-admiraal deed een laatste wan-
°Pige poging, om zich door de speer-
Iragers een weg te banen,
poch voortdurend kwamen nieuwe
charen van den rand der bergkloof
'aar beneden, en zonden de boogschut-
ers een regen van pijlen af, terwijl de
uiters van Jyeyas in menigte vooruit
rongen. Plotseling viel, door een schot
oodelijk getroffen, hel paard van Tsoe-
Ami-üono neer. Te vergeefs beproefde
een zijner strijdgenooten den Vorst van
onder het beest nog te trekken. „Geef u
over!" riep Jyeyas zijn ontmoedigden
vijanden toe, „anders zijt gij allen des
doods!"
„Daar, heer, maak harakari, en sterf
als een held", zeide een heidensche sol
daat tot den groot-admiraal, dezen zijn
dolk aanbiedend. „Ik volg uw voorbeeld,
zooals een trouw Japanner dit behoort
te doen."
„De Christenwet legt andere verplich
tingen op", antwoordde vorst Augusti-
nus. „Ik moet het nutteloos bloedvergie
ten doen ophouden." En met luide stem
riep hij: „Jyeyas, ik geef mij over! Spaar
mijn gezellen."
Jyeyas kwam aanrijden, en nam met
een uitdrukking van verachting op het
gelaat den overwonnene het zwaard uit
de hand. „Voor zulk een lafaard had ik
den wijdvermaarde!! generaal niet ge
houden, dat hij zich levend zou overge
ven aan zijn vijand! Gij weet toch wat u
te wachten staat? Oproerlingen en ban
dieten sterven door de hand van den
beul. Onteer den vorstenstand niet al
dus. Daar, rijt u het lichaam open, en
red uw eer!" En ook hij reikte den Vorst
zijn dolk.
Terwijl vorst Augustinus ondertus-
schen trachtte te verklaren, waarom hij
dezen barbaarschen zelfmoord niet
mocht plegen, ging op de flank en in
den rug van den vijand een nieuw
krijgsgeschreeuw op. liet waren de Ari-
manen, onder bevel van prins Michel.
Over greppels en hekken heen waren
zij hun aanvoerder gevolgd in dolle
jacht, recht op den vuurgloed af! Meer
dan één storte onderweg van het paard,
en bleef liggen. Zij hadden op dit oogen-
blik de vlakke kruin van een heuvel be
reikt, en zagen vóór zich op eenigc dui
zenden schreden afstand den burcht in
lichte laaie en het daghelder verlichte
slagveld. Een oogenblik moest de Prins
aan de ademlooze rossen en ruiters rust
schenken, terwijl hij het strijdgewoel
gadesloeg met spiedenden blik, ten ein
de te kunnen berekenen, waar hij zijn
manschappen het best zou kunnen ge
bruiken.
-ï,Het is Jyeyas gelukt, zich er door
heen te slaan, en Hime zal zich zeker
onder zijn gevolg bevinden", zeide hij
met een zucht van verlichting.
„Ziet gij daarginds die draagkoetsen
in den stoet?" riep hij met bliksemende
oogen. „Doorbreekt op die plaats de ge
lederen, en maakt u meester van Jyeyas
dochter! Honderd gouden kobani voor
hem, die haar ongedeerd in mijn han
den uitlevert! Vooruit!"
Op dit oogenblik zag men een ruiter
van het kasteel naderen en reed uit de
verte met zijn zwaard wenkend, in de
richting van den hollen weg. 't Was Leo
Ilajuschida, dien Ukon-Dono den Prins
had tegemoet gezonden, om dezen met
zijn versche troepen de plaats te wijzen,
waar dc beslissing moest vallen.
„Daarheen, Prins!" riep de Samoerai.
„Gij kunt uw schoonvader redden, en
Jyeyas dwingen, zich aan ons over te
geven!"
Prins Michael staarde een'oogenblik
besluiteloos naar den ingang van het
ravijn. „Te laat!" zeide hij vervolgens.
„Zij zijn den hollen weg binnengegaan.
.Wij kunnen hen noch van voren noch
in de flank aanvallen! Vooruit, naar de
draagkoetsen!"
„Prins beproef ten minste hen over
deze heuvels vóór te komen, en hen
staande te houden", drong Ilajuschida
aan. „Uw schoonvader...."
„Waarom heeft hij zich zoo onvoor
zichtig aan het gevaar blootgesteld! Het
is te laat, zeg ik! Onze paarden kunnen
een rit over deze hoogten niet meer uit
houden. En wanneer wij de draagkoet
sen wegnemen, redden wij ook den
groot-admiraal. Vooruit, naar de draag
koetsen!"
Ilajuschida kon de juistheid dezer op
merking niet betwisten, al doorzag hij
ook de bedoeling des Prinsen. Doch hij
moest zich erin schikken, en sloot zich
bij zijn troep aan. In vollen ren wierpen
de ruiters zich nu op de flank van den
vijand.
Met een vloek wendde Jyeyas, die zoo
even Tsoekami-Dono gevangen had ge
nomen, het hoofd om naar het nieuwe
strijdgewoel. Hij beval, dat de groot
admiraal op een paard zou gebonden
worden, en greep dit paard zelf bij den
teugel. „Houd den.vijand bij den ingang
van het ravijn eén kwartier in onzen
rug op!" beval hij aan een zijner man
nen. „Safioye met mijn zoon en ik met
mijn gevangene wij rijden vooruit naar
Sakai. Nog slechts een kwartieren
wij zijn buiten hun bereik!"
jYIaar Ilime, uw dochter!" zei Safioye.
„Zij zal den muiters in handen vallen!"
„I-Iime bij mijn zwaard, ik had haar
vergeten", antwoordde Jyeyas tamelijk
onverschillig. „Red haar, zoo mogelijk!
Zij zullen haar overigens geen leed
doen, VVanneer het ons maar gelukt, de
beide knapen en de gevangenen achter
de stevige muren van Sakai te brengen,
zullen wij deze brandstichters de vre
desvoorwaarden dicteeren!"
Inlusschen was het prins Michael bij
den eersten aanval gelukt de gedunde
rijen der lansknechten te verbreken en
de draagkoetsen af te snijden. Uit een
daarvan sprong Ilime. Zij*raap!e het
zwaard van een der gesneuvelden van
den grond en riep haar dienaren toe:
„Schaart u rondom mij. Wij slaan er
ons doorheen!" Bleek, maar onver
schrokken stond zij daar met blikse
mende oogen. Schooner had prins Mi
chael haar nooit gezien. „Zij moet de
mijne zijn", zwoer hij bij zichzelven, „al
zou het mijn eeuwig ongeluk ten gevol
ge hebben!" Hij wierp zich op de Prin
ses, sloeg haar met geweldige kracht
het zwaard uit de vuist, en vatte haan
met de linkerhand bij den pols. „Ver*
geef het mij!" zeide hij, ..zoo werft een
krijgsman om zijn bruid!"
„O gij....!" antwoordde zij, haren over-:
winnaar met een toornigen blik opne-i
mend. „Behoort ook gij tot de brandt
stichters?"
„Neen, ik' heb van bet plan om den
burcht te overrompelen niets geweten*
Anders, bij den hemel, zou ik u lijdigj
gewaarschuwd hebben. Thans ben iki
hier, om u onder mijn bescherming ta
nemen."
„Nu, ik wil mij zeer zeker even gaarnö
aan u als gevangene overgeven als aan'
een der brandstichters, nu de krijgs^
kans zich toch tegen ons heeft gekeerd*
'Wat moet ik doen?"
(Wordt vervolgd.^
