Tweede Blad.
Se JAARGANG.
No. 2353
Vrijdag 6 Juli 1917
Katholieke vredespogingen.
Hei adres der Zwitsersche Katholieken
aan den Paus.
De vergadering van afgevaardigden van
'de ChrisÉelijk-sociale vereenigingen, in
^Zwitserland, te Zürich gehouden, heeft
•aan Paus Benedictus XV een adres ge
zonden, waarvan de „Msbd." de volgende
ftekrt bevat:
Dc in Juli 1917 te Zürich gehouden ver
gadering der Christelijk-socialc vereeni-
igingen dn Zwitserland, brengt namens
-36.900 medeleden in kinderlijken eerbied
K?n dankbaarheid, hulde aan Uwe Heilig
heid. Overtuigd, dat de politieke uitslui
ting van den verheven souverein over het
ethische wereldrijk Europa's deso-igandsa-
itie en de rivaliteit nier machten onderling,
in de hand werkt, en steunend op het
oordeel van mannen van naam, op het
vgebiedl der moderne rechtswetenschappen,
.volgens hetwelk de •scheidsgerechte]]jke
gedachte voor eeuwen reeds een verheven
^rechtskundige uitdrukking vond in de ge-
dachtenwerekl van het Pausdom, en be-
pzield met dien vasten wil het recht, dat
zwaarbeproefde volken hebben op een eer
lijken vrede, te doen zegevieren, stelt zic'h
ode vergadering djer katholieke arbeiders-
Tblasse ails haar hoogste doel, zonder op-
houden alle krachten in het werk te stel-
Jen voor de verwezenlijking van het Ka
tholieke maatschappelijke idaal in het
ivolksleven, waarbij het Pausdom tot blij
kenden bemiddelaar in diplomatieke ge-
"JschiiLIen idoor de volkeren worde uitg-eroe-
>pen en een wereldorganisatie tot stand
kom©, waarin een vrije, onafhankelijke
Paus aan het hoofd staat van vrije, „souve-
ireine en. onafhankelijke volken.
Onder het gemeenschappelijk teeken des
ikruises, vol vertrouwen op den bijstand
..van Maria, de machtige Vredeskoningin,
verklaart de vergadering het dringend
noodzakelijk, dat door bernideling der Ka
tholieken van neutrale landen, de Katho
lieken der oorlogvoerende mogendheden,
zicïi verstaan, en meer dan vóór den oor-
Jog op een internationaal samenwerken
der Katholieke leiders op grond van een
pnverbrelikbare solidariteit bedacht zijn.
--De- vergadering spreekt haar vertrouwen
uit, dat,.,de Kerk, die opvoedster van het
incnschelijk geslacht, welke zoo krachtig
strijd aanbond tegen den mammonisti-
i echeu en antisocialen geest, en de sociale
vraag heeft opgelost, ook de internationale
jvraag der statenmonarchi'e zal oplossen,
ten dat het Uwe Heiligheid als roemrijken
\vertegenwooriger van godsdienst, van
(liefde, .spoedig vergund zij der bange we
reld redding te brengen en een vrede tot
"stand te brengen-door vergelijk.
Een circulaire van de Inter nationale
Katholieke Unie.
De secreatris-generaal van de Interna
tionale Katholieke Unie stuurt^ aan de
„,Msbd." uit Zurich een circulaire, waar
van wij hieronder den inhoud in het kort
samenvatten.
Na gewezen te hebben op de socialisti
sche vredespogingen te Stockholm, welke
'steeds meer en meer het karakter aanne
men van 'th reclame- en proseMetenmakerij
en bijgevolg niet weinig gevaar opleveren
voor de Katholieke kerk, betoogt de cir
culaire, dat de cla&r opgestelde formule
„geen annexaties, geen oorlogsschatting"
een louter negatieve is, welke ons terug
zou voeren naar den toestand, die dezen
wereldoorlog mogelijk maakte. Een vol
gens deze formule gesloten vrede zou niets
anders, beteekenen d>n en langere wapen
stilstand. en liet wantrouwen tusschen de
verschillende regeeringen en volken laten
voortbestaan.
jEen andere vrede moet worden nage
streefd, de vrede n.l. door overeenkomst.
Deze stuit weliswaar veroveringen en
schadevergoeding in historicchen zin uit,
maar in plaats van een louter negatief
draagt hij een positief karakter, houdt
rekening met recht en christelijke moraal
en biedt aan allen politieke en economi
sche waarborgen. Het is, met andere
woorden, de.vrede, zoóals deze reeds in
1915 .zoo treffend door deri II. Vader ge
formuleerd werd, berustend op welerzijcl-
sche tegemoetkoming en concessies. Wij
doen derhalve een beroep op de Katholie
ke bladen', opdat dezen, hun lezers voort
durend en uitvoerig inlichten omtrent
het vredeswerk van den H. Vader, en er
vooral op wijzen hoe alleen het vredeswerk
des Pausen tot het welzijn der volkeren
voeren kari. De katholieke bladen worden
uitgenoodigd geen gelegenheid ongebruikt
telatcn om op de vredespogingen des H.
Vaders te wijzen en bij hun lezers het
vertrouwen te versterken, dat deze op het
juiste oogenblik zich met een machtige
vredesactie tusschen regeeringen en vol
keren zal plaatsen.
Verschillsnde Oorlogsberichten.
De ernstige toestanden in Rusland cn
Roemenië. In haar nummer van 2' Juni
■schrijft de „Liverpool Daily Post" dat de
desorganisatie in Rusland hoogstwaar
schijnlijk een .zeer ernstigen invloed zou
uitoefenen op den kom en dan oogst. Iemand
die zoo juist uit Rusland was teruggekeerd
hij was zeven weken onder weg geweest
verklaarde, dat er een zeer ernstig ge
vaar voor hongersnood bestond. De werk
lieden en de boeren waren niet in een
Stemming;, om rustig aan het werk te giaan
en slechts honger zou hen weer tot hun
verstand terugbrengen. Zij kond-en of wil
den niet in de toekomst zien en hoe vast
besloten hun vertegenwoordigers in bet
leger ook mochten zijn, om den oorlog
voort te zetten, zoo hadden de binnenlard-
sche toestanden toch tengevolge, dat alle
activiteit aan het front werd lamgelegd.
Werklieden, uit Moskou en Petrograd, die
vroeger twee roebels -per dag verlangden,
vroegen thans zonder overwerk of nacht
arbeid, zeven roebels.
Dezelfde heer reisde ook in Roemenië en
zag ook daar de toestanden zeer somber
in. Het volk leek hem toe, geheel gedemo
raliseerd te zijo. en het spoorwegverkeer
stond -vrijwel stil. Op een hoofdverkeers
weg had hij 7 uur noodig om 30 mijl af te
leggen.
Wat de droevige toestanden in Roemenië
betreft, willen wij er even aan herinneren,
dat de. verklaringen van dezen heer tame
lijk wel overeenstemmen met datgene, vat
de correspondent van de „Times" onlangs
berichtte.
De IsvensmiddelBnhiivoer van Brazilië.
Naar wij in de „Times" van .25 Juni
lezen, heeft de levonsmlddelenuitvoer van
Brazilië gedurende de vijf eerste maanden
van -het jaar een buitengewone vlucht ge
nomen, vergeleken bij de overeenkomstige
periode van het vorige jaar. Aan de getal
len van de „Temps" outlëenen wij o. a.,
dat Brazilië, dat voor drie jaren nog geen
kilo vleesch*" uitvoerde, in deze vijf maan
den 29,621- ton bevroren, vleesch verzond,
tegen 10,915 in de overeenkomstige periode
van 1916. De uitvoer van boonen steeg van
283 ton op 53,084, terwijl aan mais, d'e het
vorige"jaar niet werd uitgevoerd, in dit
jaar 6086 ton wfrden venzonden. De rijst-
uitvo-er steeg van 1858 kilo op 1917 kilo
voor 8560 ton. De suikeruitvoer kw am an
9368 on op 55,324.
Finland steeds meer onafhankelijk.
In ,,'Svenska Dagbladet" van 27 Juni tref
fen wij een een telegram uit Haparanda,
volgens hetwelk de Finsch© senaat thans
ook -besloten zou heibben, weer eigen post
zegels in te voeren. De nieuwe postzegels
zullen op een" ovaal veld liet Finsch© wa
pen te zien geven, waarover de naam
Suomi te lezen staat, terwijl onder het
wapen het. woord Finland en de waard©
gedrukt staan.
Men zal zich herinneren, dat voor jaren
de Finsche postzegels werden afgeschaft
en de Russische postzegels ook voor Fin
land geldigheid kregen. Sedert de revolu
tie echter chijnt Finland £ich op alle ge
bied steeds meer van Rusland te willen
losmaken. Hst bovengenoemde besluit van
clen Ffnschen senaat levert daarvan cp-
nieuw een duidelijk bewijs.
1500 K.Wi. psr vliegtuig. Uit Petro
grad wordt, gemeld: De vliegenier-kapitein
Sinoliariinoff, opgestegen in de streek van
Kremenetz, is te Salonikii neergedaald, al
dus een afstond afgelegd hebbende van
1500 K.M.
Een pond aardappelen te Berlijn. In
dc week van 2 tot 8 Juni zal te Berlijn
per hoofd één pond aardappelen verkrijg
baar zijn. Zij, die geen aardappelen be
komen. kunnen krijgen 100 gram tabak.
Een vermakelijke wraakneming. Tot
wanhoop gebracht a-oor de Franse he cen-
«aiur, die een, vrije meening-suiiing gedu
rende den oorlog tot een onmogelijkheid
heeft gemaakt, en door hare buitensporig
heden tot een mikpunt van spot en hoon
is geworden, heeft dc uitgever van het
Parijsoho dagblad „L'Oeuvre" een zeer
vermakelijke wraakneming bedacht. De
geheele voorpagina van een der laatste
nummers is gevuld met zeer onschuldige
lectuur, vaak voorzien van ala.rmeeirende
opschriften. Zoo leest men een in een zeer
kinderlijken toon gehouden hoofdartikel
over het nut. van ossen en koeien., dat van
den 17-eeuwschen kiindicirvriiend Berquin
afkomstig blijkt, een vers'lag van een
„Reis naar Stockholm" van de hand van...
den in 1709 gestorven dichter Re guard;
een, uitspraak over de vredesvoorwaarden
van Napoleon T, gedateerd: Austerlitz 3
December 1805, enra. Verdier treft- men nog
een rijmdicht -aan van den ouden fabel
dichter 'iFlorian, terwijl onder het hoofd:
„Aankomst van generaal Dou.rakine te
Gjatsk" een fragment uit een reisverhaal
van de Comtessc de Ségur gegeven woirdt.
Aan liet. hoofd van' liet 'blad heeft de uit
gever met vette letters doen drukken:
„Wat dient te worden gezegd. Aan dit
nummer hebben medegewerkt: Berquin,
Fl'orian en Mme Desihoiïlières.Ditmaal
heeft de censuur niets geschrapt." Doch
uit het hoofdartikel op dc tweede- pagina
van hetzelfde blad, waarin de grap wordt
opgehelderd, spreekt een heel wat meer
bitteren en onheil spel lenden toon!
Barbier-hoofdcommissaris van Politie.
Naar' het Zweedsche büad „Aftonbladot"
weet mede te dealen, hebben de aibeiders-
•orga-nisaties in het Fiimsol^- stadje Jakob-
stad den gouverneur van het district Va-:-a
-medegedeeld, dat zij voorstellen^ tot hoofd>-
cómfnissiarïs van pölitie in het -e-taidrje den
barbier Kóssi Paatero Te benoemen.
Aangezien in hetzelfde nummer van „Af
tonbladot" melding gemaakt wordt van
©ene neu.we Zweedscbe uitvinding, die de
veelgeplaagde mannelijke aardbewoners in
staat zóu stellen, zich te scheren zonder
scheermes, kwast of zeep, welke uilvinding
natuurlijk de ndergan-g van alle barbiers
zou beduiden, kan, men misschien den beer
Paatro ook in dat opzicht met zijn nieuwe
baantje geluk wen-chen. Misschien is hij
het bijtijds uitgeknepen.
Soheren zonder mos. In het Zweed-
FEUILLETON.
Christenhelden in Japan.
28)
De Prinses luisterde met een stillen
'glimlach op het gelaat; doch haar hart
was volstrekt niet in het land der geluk
zaligen. Dat haar bruidegom zich weinig
om haar bekommerde, bedroefde haar;
'dóch veel meer ongerustheid en angst
bezorgden haar die vele op zich-zelven
kleine trekjes' in het karakter van den
Prins, welke haar achtereenvolgens wa
ren opgevallen; Bijna nooit zag zij hem
in de kerlc. en, wanneer hij daar eeiï
enkele maal verscheen, ergerde hij haar
'door zijn onverschillige, verstrooide
houding. Daarbij had zij uit zijn mond
over de priesters en de Christenen in
het verre Westen tal van opmerkingen
'gehoord, die haar pijn deden tot in liet
(diepste harer ziel. En als zij-hem daarop
'opmerkzaam maakte, lachte hij lialf-
gocdmoedig, en half-spottend, en zeide:
„Welk een nonnetje zijt gij toch!" Zou
éij haren vader verzoeken de verloving
Ie verbreken! Doch dan troostte zij zich
weer met dc gedachte: „Ik ben zeker te
angstig. Zoo verkeerd meent prins Mi-
'ehael het met zijn loslippigheid toch
niet." En zij dacht dan ook weer aan
zijn goede eigenschappen, en stelde zich
,voor welk een verdriet 't verbreken van
'de verloving moest veroorzaken aan
haar vader. Zoo trachtte zij zich-zelve te
'kalmeeren, doch rustig en gelukkig was
haar hart toch niets. „Ach, leefde" mijn
.-moeder nog maar!" zuchtte zij meerma
len. „Hede begrijpt van mijn toestand
niets."
Het gebrek aan geloofsijver en gods
vrucht bij den prins van Arima was
voor dc oude voedster inderdaad geen
reden tot eenige ongerustheid. Doch zijn
dagelijksche ritten naar Foesimi mis
haagden haar des te rneer. Zij hield hem
scherp in het oog, en liet hem ook door
eenige dienaren nauwlettend gadeslaan.
En het duurde niet lang, of zij had
■s Prinsen geheim ontdekt. Moest zij nu
aan haar lieveling m.cdedeelen, dat de
bruidegom dagelijks meerdere, uren
doorbracht in een tuinhuis van 't Scho-
goen-paleis bij dc dochter van Jyeyas?
Neen, dat zou 't huwelijk van 't. lieve
kind eenvoudig voor altijd verijdelen,
en 't zelfde zou te vreezen zijn geweest,
wanneer zij den groot-admiraal over de
ontrouw vgii den bruidegom had inge
licht. Zou zij-zclve den Prins onder han
den nemen? Aan moed ontbrak hel haar
niet, doch de voorzichtigheid zeide haar:
„Gij zoudt u den man van het lieve kind
voor uw leven lang tot vijand maken,
en dat mag niet!" Het denkbeeld kwam
bij haar op, om Leo Iiajuschida er voor
te spannen. Zij wist, dat deze edelman
met den Prins was opgevoed, en had
beiden dikwijls op vertrouwelijke wijze
met elkander zien spreken. In een onder
houd met Iiajuschida bracht zij daarom
de bezoeken te Foesimi ter sprake, cn
verzocht liém die tc verhinderen. De
rechtschapen Iiajuschida wilde de voed
ster volstrekt niet geloovcn. Zijn vor
stelijke vriend ontrouw! Zoo iets scheen
hem niet mogelijk. Deze had ongetwij
feld geheime politieke onderhandclingen
te voeren met Jyeyasj en op die wijze
meende hij waren zeker de lichtvaar
dige geruchten in de wereld gekomen.
Doch er moest gezorgd worden, dat der
gelijke geruchten niet ter oore kwamen
van de bruid. Hajuschida besloot daar
om den Prins to waarschuwen.
Hij wilde hem aanstonds opzoeken,
liet heette, dat de Prins uitgereden was,
volgens gewoonte.
..Naar Foesimi!" zei de bediende op
beteekenisvolle wijze een oogje knip
pend.
liet praatje loopt blijkbaar ook reeds
onder het dienstpersoneel", dacht de
edelman wrevelig. „Het is hoog lijd, dat
het gesmoord wordt." En mef strengen
blik zeide hij hardop: „Zeker, naar Foe
simi, naar den voogd van den aanstaan
den Schogoen! Vlug! Ook voor mij een
paard!"
Hij sprong in den zadel, en reed zijn
jeugdigen meester achterop.
..Hoe' zal hij mijn waarschuwing op--
nemen?" vroeg hij zichzelven onderweg
af. „Hij. is maar al te liclit geraakt, en
niet af te brengen van het vermoeden,
dat ik over hem den baas wil spelen. Om
hei even! Ik doe mijn plicht."
Te Foesimi won iiajuschida voorzich
tig inlichtingen in, omtrent den Prins
cn bevond tot zijn niet geringen schrik,
dat, wat dc oude voedster had gezegd,
volkomen bevestigd werd. Hij posteerde
zich nu in dc nabijheid van de tuindeur,
welke men hem had aangewezen, en
wachtte. Deze ging ten laatste open, en
hij zag een fiere vrouwengestalte van
opvallende schoonheid een oogenblik
naast zijn vriend staan. Daarna ver
dween zij, ,en een bediende bracht het
paard van den Prins voor.
Eerst buiten de poort van Foesimi
haalde Hajuschida zijn jongen meester
sche ,blart „Affonb'ladet" vinden wij een
interessant artikel over een nieuwe uit
vinding, welke een Zweed, een zekere heetr
Lundberg gedaan Sieeft,, waardoor men
in staat zal zijn, zic'h te scheren zoneter
scheermes, kwast of zeep. Het nieuwe mid
del „revolt" geraamd, is. een- lichtgrijs,
bijna wit s-oort poeder, dat men voor :het
-g-eibruii.'k met warm of koud! water aan
lengt:.. Dit menghel wondit don op dc plaat
sen gewreven, die- men glad en baardloos
wensch't. Wanneer men bet dan. 57 mi
nuten laat drogen en vervolgens zijn ge
zicht met eene spons met water afwascht,
zijn de haren weg. 'De haarwortels wor
den niet veraietiig-d en de hu-id blijft
geöieel grid. Een vooraanstaand liuidarts
in Stockholm, de ringen tijd' proeven ge
nomen had met het nieuwe middel, ver
klaarde, dat het uitstekend, werkte cn dat
het, voor zoover hij beoordelen kon,, ge
heel onschadelijk was.
Land- en Tuinbouw.
Geschillen in het landbouwbedrijf.
De directeur-generaal van den Arbeid,
de heer H. A. van IJselsteijn, heeft heden
uitspraak gedaan in 'het -aart zijn bosJaesiing
onderworpen geschil tusschen de werkge
vers en werknemers in het landbouwbe
drijf in het Hoogeland.
Hier werd den arbeiders een loon toege
kend van f 2.50 per dag, zijnde hetzelfde
bedrag, dat voor de arbeiders in die Veen
koloniën was vastgesteld.
Deze som vormde in laatstgenoemde
streek hetgeen door de patroons was aan
geboden,. De arbeiders'hadden daar 12.60
gewenscht.
De arbitrale uitspraak houdt ten opzich
te van het Hoogeland ongeveer het mid
den tusschen den eisch der arbeiders en
de aanbieding der patroons.
Hooioogst.
In Friesland valt de hooioogst, wegens
de aanhoudende droogte, zeer tegen; men
zal met een half gewas tevreden moeten
izijn. De weiden zijn dor en droog en het
gras is hard, waardoor het maaien met
de zeis een bijna niet te verrichten arbeid
is. Op vele plaatsen geschiedt dan ook
dat werk met de maaimachine.
Naar regen wordt zeer verlangd.
Wetenschappelijke berichten.
Prof. Kern. t
Te Utrecht overleed (hoogbejaard de be
kend© talenkenner en oriëntalist Prof. J.
II. C. Kern.
Na zijn promotie te Leiden werd Kern,
na vier jaar lang nocemt te zijn geweest in
het Giieksch aan bet athenaeum te Maas
tricht, in 1863 benoemd' tot hoogjeeraar in
het Sanskriet aan het Queen's College te
Benares. In 1865 werd hij hoogleeraar te
Leiden en bleef dit fumbt bekleeden tot aan
zijn emeritaat in 1903.
Prof. Middendorp.
Onder zieer vele gelukwenschén van
vrienden, patiënten en vereerders van
heinde en ver herdacht Prof. Dr. H. W.
Middendorp te Groningen in vo'Je gezond
heid. den dag, waarop hij, nu vijftóg jaar
geleden, summa cum laaide (gelijk trou
wens <al zijn vroegere examens met den
hoogsten lof werden afgelegd) den titel
van doctor dn de geneeskunde verwierf.
Zijn dissertatie had tfot onderwerp
den fijneren. bouw van het gehoororgaan,
t.w. „Het vliezig slakkenhuis Sn zijne war.
ding en in den ontwikkelden toestand" en
schonk hem al spoedig een Europeesc/hen
naam, daar deze studie oen einde maakte
aan alle verschil van meeniimg, dat
daaromtrent, destijds onder de gezagheb
bende geleerden beerschte.
in. „Ho, ho, hoe brengt de booze u zoo
plotseling hier?" riep-de Prins* bijna
verschrikt, toen hij plotseling den vriend
zijner jeugd naast hem zag. „Gij zijt toch
niet wezen spionneeren?" Hij behoef
de niet verder Ie vragen. De ernstige,
dieptreurige blik van Hajuschida zeide
hem alles. „Laffe, gemeene luistervink!"
schreeuwde hij-toornig den samoerai in
liet gelaat, „wat verstout gij u te doen!
Ga heen, of ik sla -u neer als een hond!"
De jonge edelman verbleekte bij deze
beleedigins'. en sloeg de hand aan de
greep van zijii zwaard; doch de Christen
in hem overwon de opwelling van zijn
toorn. ..Prins, gij vergist u! Gij miskent
mij", antwoordde hij met bevende lip
pen. „Ik heb u niet willen bespionnee-
ren, maar ik wil u redden! In liet huis
van den groot-admiraal wordt over uw
bezoeken te Foesimi gesproken. Ik heb
liet niet willen gelooven, zoo waar ik za
lig hoop tb worden! Om u te waarschu
wen ben ik hier gekomen! Want wat
gij doet, kan voor uw bruid niet verhor-
gen blijven, en dan trekt zij haar ja
woord terug."
Wat gaat het u aan, wanneer ik van
die vervelende kwezel wil afzien, en mij
in haar plaats een bruid wil kiezen, die
''duizendmaal meer mijner waardig is?"
„Een heidin??"
„Een echt Japansche, zij moge heidin
zijn of niet! Een hoogbegaafde, talent
volle Prinses, zoo edel als er nog geen
het kasteel van Arima is binnengegaan.
Laten de priesters ervan zeggen, wal zij
willen! En begint gij niet met mij te be-
preeken! Pak u weg! En ik zeg het u nu
eens en voor altijd vriendschap tus
schen ons bestaat er niet. Het beteekent
Onder dezen gaven in de eerste plants
dien toon aan Rüdinger uii't München, die
al spoedig- Middendorp'® onderzoekingen
in Duit'schllanid bekend maakte, terwijl een
ipaa.r jairen later Hyrtl, „dier welbberühmle
Altmeister" uit Weenen, toen M. hem zijne
microscopische praep,araten welke rtu,
na moor dan vijftig jaren, nog steedis in
vollen glans prijken, toonde, vol bewon
dering uitriep: „Niemals liabe ich dasd
glauben können, aber jetzt thue icih es,
unci nun 'kommen Sie bald in der nachate
Ausgabe meines Handbuches."
Uit de Pers.
Allesbehalve geruststellend.
De (a.-r.) Rotterdammer schrijft:
Opmerkelijk is hoe den laatst en tijd in
liberale kringen bijzondere waard earing
ten deel valt aan degenen, die bij do
grondwetsherziening iiinZaQce de school
kwestie tob de onverzoenlljksten behoor
den.
Eerd'inans, Otto, Van, Hamel zij vorm
den het trio dat in. woord en gieschrift
tegen de pacificatie front maakte en een
onvermoeide worsteling tegen de oplos
sing van dc schoolkwestie in eten geest van
(het Bavredigiingsrappont aankondigde.
En ziet nu het 'loon voor hun arbeid.
De jonge Van Hamel werd candidlaati
gesteld vo.or die Twc3de Kamer en gekozen.
Op de laatste vergadering der Liberale
Unie werd Eerdmans in de vacature-Fock
tot lid van het hoofdbestuur gekozen.
Diezelfde samenkomst wees Otto aan als
lid -der commissie, welke de samenwer
king van alle vrijzinnigen in den lande
moet trachten te verwezenlijken.
Het is mogelijk, dat we voor toevallige
verschijnselen staan.
Maar het ds allesbehalve geruststellend'-
Uit de Omgeving
ALKEMADE.
Militaire oefeningen. Gisteren wer
den alhier zeer interessante militaire ma
noeuvres gehouden te land en te water,
voor welke oefeningen de geheimzinnige
land- en water terreinen in de omgeving
van Rijpwetering en- Oud-Ade zich uitste
kend leenen. Deze oefeningen werden bij
gewoond door II. M. cle Koningin, dio
zich omtrent de veelzijdige beteckenis de
zer oefening liet inlichten cn tot waarne
ming derzelve geruimen tijd in deze ge
meente verbleef.
Tijdens die oef enting en dood zic'h' (liet on
geval voor, dat een wachtmeester der ar
tillerie, die een span op hol slaande paar
den tot staan wilde brengen,, zelf onder
een patronencaisson raakte, waarvan de
wielen hem over het lichaam gingen, zoo
dat hij met de rijwielbrancard onzer ge
meente naar het hospitaal te Leiden moest
"worden vervoerd.
Bij dit ongeval weiden ook nog tweo
paarden zoodanig verwond, dat ze niet
terstond konden worden vervoerd.
Na afloop is H. M. weder per motorjacht
vertrokken.
Oud hooi. Van militaire zijde heeft
alhier een opname en inventarisatie
plaats gehad van bij de verschillende boe
ren aanwezige voorraad oud hooi, hetwelk
indien zulks voor militaire doeleinden
noodzakelijk mocht worden, het eerste zal
worden opgevorderd.
Gemeenteraad.
Woensdagmorgen vergaderde de Raaf#
dezer gemeente onder voorzitterschap van
den burgemeester, den heer F. 11 van
Wiolie tl.
Afwezig is de wethouder Van Hijsen,
wegens ongesteldheid.
ook wat, clat wij elkander als knapen,
gekend hebben! ik haat u uit heel mijn
ziel!liet spreekt vanzelf, dat gij nu
naar mijn vader zult gaan, om mij te
verklikken, precies zooals ge dat vroeger
reeds deedt. Voor mijn part de zaak
moet toch uitlekken!"
Met die woorden gaf de Prins zijn
paard de sporen, en liet Hajuschida al
leen. Met diep-treurigen blik staarde
deze den vriend zijner jeugd na, en
zuchtte: „Verblinde, die ge zijt! ja ik
moet den Vorst ervan in kennis stellen,
en u, zoo mogelijk tegen uwe eigen wil
in. redden!" Zoo sprak de christen Sa
moerai. Terwijl hij naar huis reed, dacht
hij nog eens raad te plegen met zijn
beide vrienden, den eerbiedwaardigen
Leo llanjemon cn den achtbaren Adria-
nus Tasakati. „Beiden dacht hij
zijn verstandige en brave menschen en
ik ben dan des te zekerder ervan, dat
ik mij niet laat beheerschen door een
gevoel van bitterheid wegens een onclcr-
vo nde n beleed i gi ng."
De beide christen vazallen luisterden
met groote verslagenheid naar hetgeen
Hajuschida hun mededeelde. De goede
Hanjemon trachtte als verontschuldi
ging 's Prinsen jeugdige onervarenheid
aan" le voeren, en stelde voor hem eerst
schriftelijk voor de gevolgen van zijn
hartstocht tc waarschuwen. „Prins
Michael zal dan intusschen misschien
wat kalmer geworden zijn", zeide hij,
„en ons verzoek, wanneer hij de rede
nen or cn zwart op wit leest, niet af-
(Wordt vervolgd).
