)erd@ Blad.
BUITENLAND.
- )e Oorlog.
IAAROANG.
No. 2288
iensdag 14 April 1917
alender der Week.
BISDOM HAARLEM.
1521 April.
pagineering uit Baarda's Roomsche
Misboek, 1914.)
ftG. BELOKEN PASCHEN.
Quasi, 366.
2e gieteed van den H. Cyrdll'luis van
andrië, 512.
esp e r s van den Zondag.
[DAG. Miis. Quasi, 366; 2e gebed
de H. MaagjcL, 64; 3e gebed voor de
of voor den Paus, 62..
H. Raphaël,, 677; Credo.
DAG. H. ANICETUS, Paus en Mar-
ir.
sProtexisti, 552; 2e en 3e ge-
als Maandag.
H. Cyril'us van Jeruzalem, 538;
bed van den H. Anicetius, 552.
ISDAG. Mis Quasi, 366; 2e en 3e
ate Maandag.
Z. Andreas Hybernon.
ERDAG. Al® Woensdag.
Z. Gonnaidus; 2e - en 3© gebed als
ïdag.
AG. Als Woensdag.
Z. LeiopoiLcL
1DAG. H. ANSELMUS, Bisschop,
- jder en KeriMeeraar.
E, is I n medi o, 552; CredOL
idem.
de dagelijksche Misgebeden, 35.
luidt aan de veranderlijke Misgebe-
an de orde der Minderbroeders,
ren dag bet laatste gebed van den
727, en de praefatie van Paschen, 58.
Duitschland.
Republiek en Monarchie.
Vorwartls" richt zich tot Tschei&se,
deze verklaard moet hebben, dat
aisch© proletariaat eerst na lnet af-
van de Hohenzollerns met Duitsch-
imen kon gaan.
us op moefiHet volgende worden opge-
zegt het blad.
«rste: Slechts de Duiitschers zelf
den eisch stellen van een Duitsche
rvr lek, niet echter Russen en Firamschen
ol „onderdanen'van den Koning-van
ndi of van den Koning van Italië,
elk heeft het recht oen ander .volk
latsvorm met geweld op te dringen
volk doet ook wijs als het dit pro-
«ndat deze staatsvorm, juist doordat
!fii ;edrongan wordt, ook zijn waarde
L Het Russische volk moot nu door
ene stemming er over beslissen of
narölüstisch of republikeinsch gere-
wil worden. Wij Duibsche sociaal-
aten zullen ons zeer verheugen als
L(M Bslissing ten gunste van de repu-
litvalt, maar het denkbeeld, dat zij
weld van buiten zou worden getrof-
ouden wij voor absurd'; wat voor
dge'dt., geldit ook voor Duitschland.
er: Wij zijn eenigszins op de hoogt©
wensehen van het Dutsche volk be
de zijn staatsvorm. Bij de laatste
ingen voo,r den Rijksdag in Januari
rden bij geheime stemming 12,188,000
egeven en daarvan waren er
Scai en
4,238,000 sociaal-democratisch. Dat alle kie-
zeuia, die sociaal-democratisch stemmen,
overtuigde republikeinetn waren zouden wij
geensein® willen beweren. Dat de overige
7.949.000 kiezers het niet waren,, dat kan
men wel als zeker aannemen. In den Rijks
dag <zn van de 397 afgevaardigden 268 be
sliste- monarchisten. Onder dergelijke om
standigheden ,is er voor een democratische
partij als de sociaal-democratie maar één
mogelijkheid: liaar beginselen,te verkondi
gen en de meerderheid in haar recht te
laten.
'Men moet dus de kracht van de monar
chie in Duitschland niet onderschatten.
Over haar toekomst wilen wij geen voor-
epelingen makeu. Slechts dit kan men zeg
gen: vindt de monarchie in dezen tijd wijze
raadgevers, dan kan zij zich voor allen
afzienbaren tijd een vaste positie verschaf
fen. Het Duitsche volk is in zijn meerder
heid niet anti-monarchistisch; liet^s echter
zoud'er eenigen twijfel in zijn meerderheid
democratisch gezind. Het wil het g^ijke
stemrecht vooir alle vertegenwoordigende
lichamen, het w.!l zelfbestuur, het wil een
parlementair stelsel: kortom het wil wat in
andere monarchieën reeds lang bereikt is.
Zoodra de monarchie d!e wensehen van
het volk ve.rvu'lt, dan heeft alle republikein-
ech© agitatie volkomen haar grondslag ver
loren. De kwestie: monarchie of republiek,
aotu dian nog wei' minder een onderwerp
van bespreking fiijn dan zij het than® reeds
ib. Alles wijst er op dat het zoo zal gaan.
Al moeten nog moeilijkheden overwonnen
worden, zoo zullen deze en maar het zich
laat aanzien zelfs binnen zeer korten tijd
overwonnen worden, zonder een spoor
van gewelddadige revolutie en zonder om
verwerping van die monarchie.
Het oorlogsdoel.
De „KöLnisdhe Ztg." schrijft over het
Duitsche oorlogsdoel in termen, die, helaas,
niet in het minst op een vrede.s-
verlangen wijzen.
Het blad zegt n.l., dat de strijd tuesehen
Duittschland en Engeland eerst dan kan
eindigen, ais een van ibeide srtaiten niet
meer doorvechten kan. „Wij zullen onzen
l-aatsten druppöl bloed er voor geven en al
onze krachten inspannen, om dien strijd
tie kunnen volhouden. Omdat wij welen,
dat d!e worsteling van het Europeesche
vasitetamd tegen de zeemacht van Enge
land tipt welzijn van de wereld eerst zal
eindigen ais Engefiiand het aflegt, is het
voor ons zaak, wegens onze eigen belan
gen niet die van Europa te vergeten. Een
oorlogsdoel dat niet vergeten mag worden,
luidt: Engeland moet uit Calais, moet van
de Jonische eilanden, van Kreta en Cyprus
ein van den wachtpost voor de Dar clan el
len verdreven worden. Dat is onze mini-
munveisdh. Ook Malta en Gibraltar zouden
wij er gaarne in o<priemen, omdat Europa
bevrijd dient te worden van het Engelsohe
juk."
De Jezuïetenwet.
Uit kringen, die in nauwe betrekking
tot het Vartioaan staan, verneemt de
„Köln. Ztg.", dat de bekendmaking van
de opheffing van de Duitsche Jezuïeten-
wet binnenkort te verwachten ia.
Eindelijk dan toch herstel van onrecht!
Verschillende oorlogsberichten.
De analyse van pijn.
In de „Times" echijft een medewerker
het volgende:
„Lig nacht aan macht en dag aan dag
wakker in een 'lange Mffepitaalzaal. Slaap
schijnt dan iets te zijn, waarvoor int dit be
staan geen pllaart® is. Zij is een herinnering
aan een ver-af verleden, toen de wereld
nog niet waanzinnig was geworden. Al
dien tijd voelt gie een gloeiend ijzer langs
den iTUggegraiat schroeien en iedere zenuw
van den top van. uw schedel af tot aan uw
voeten, ligt in een kanaal vam gesmolten
metaaJl, 'dat voortdurend in strooimiing is.
FEUILLETON.
e vrouw in het wit.
ijai
aki lelijk!" zei de zij en trok op buiten-
ie wijrae haar schouder® op. Zij
ra ij naar het onbewoond: gedeelte
thuis, ging de trap op en opende
ouden vleugel met boar sleuteft de
die toegang gaf tot de slaapkamer
stijl van dien tijd van koningin
eth, en die in mijn tijd op Vijivérhof
Zuii bruikt of zelfs maar geopend waren,
mot Ie derde kamer aangekomen, gaf "zij
anderen Sleutel, diie van juffr.
öbe'ö kamer. Vóór i'k binnenging,
feflf mij die Fran&dhe vrouw, dat haar
niet meer noodig waren,
ti li; trelkt gij vandaag?" vroeg ik ten
gij het werk overneemt, juffrouw,
al over een half uur weg", was het
rd. „In afwachting heb ik mijn
al gapakt."
Iden
vli' i'k de kamer binnenkwam, was
m Halcombe in .slaap in het ouderwet-
hoogc bed. Zij zag er zeker met
i1, bi, sinds ik haar het laatst gezien
_en ik moet bekennen* dat het mij
H ^ïean, alsof zij in iets verwaar-
w3i5. De kamer was naargeestig,
en donker, maar men had het
:dhtf om de Ms-sche lucht in te
gefej en oJlles was giedaan om het vertrek
Braiipn^eniaam mogelijk te maken. De ge
elheid van sir Percival was
teh op lady Glyde,
Leer dan te wachten op de ondeihiuidsohe
inspuiting, er naar te hopen en te droo-
rnen van die uitwerking. Leer dan de Lat-
tensite van alle ontigoodhéMngen kennen,
als de slaap niet toomt en de pijn uw ge
heel© uddhaam doortintelt.
Dan zu'Jt ge, missdhion, iet® leeren van
de psychologie van. de pijn en de ware de
finitie van dde gewaarwording. In zulk een
gietvail krijgt rnpn een zowdieridmigie pbllioso-
phischie opvatting Telkens als een schie
tende zenuwstorim de hersenen bereikt,
ontstaat eerst de gedachte, dat die riet
te dragen i®. Daarna toomt geleidelijk een
andere opvatting. Ge bemerkt dat ge die
pijnaanvaHen gaat tölleini Ge maakt zelfs
berekeningen, wanneer de volgend© zal
toornen. Ge meet den graad van hevigheid
en beoordeelt, welke-aanval de ergste was.
Zij zijn als golven op een zandig Oceaan-
stiwid, want zij zijn nriiet allien even hevig.
Misschien is telkens de zevende wel de
ergste
Lichfhesparing. In het stadje Gennep
waar de burgerij nog steeds van het genot
van gas- en edectrisch licht verstoken ia,
veróorzaakt de petroleum-, benzine- en
carbid-nood heel wat ongemak. Velen moe
ten zi-ch *s avonds reeds met een kaarsje
behelpen, de meeste menschen gaan echter
met de kippen op stok, omdat ze geen licht
kunnen bran den-
Nieuw verbod. Aan d© banketbakkers
te Duisburg i® verboden pudding, koek,
taart, mokka en andere lekkernijen in hun
glazen kasten tentoon te' stellen, opdat
daardoor de lust tot 'koopen niet wor3e op-
gewekt -en noodeloos verbruik van voe
dingsmiddelen worde voorkomen.
Voor het diner. In Duitschland verkoo-
pen de poeliers nu eekhoorntjes. De prijs
bejdiraagt 2.25 tot 2.50 mik.
Dé bezttingen van den ex-Tsaar. De
voorlooprge regeering van Rusland heeft
een proclamatie uitgevaardigd, waarbij ali~
gdlddn .landerijen, mijnen en fabrieken
van den ex-Tsaar worden geconfiskeerd.
Niet zuiver in de leer. De radicale
sociaaldemocraat, Julian Borchardt, is
door de eoc.-democratische kiesvereeniging
voor Teltow-Beeskow-Charlottenburg gero
yeerd, omdat hij tegen betaling eep, voor
woord ter aanbeveling had geschreven van
een boek van Karl Erdmann, „England
und die Sozialdemokratiie", waarin de on
beperkte duikbootoorlog woi it verdedigd.
Mechefeche priesters in de getvangenis.
De Zeereenv. heer BruynseeLs meldt,
dat de Mecbelsche priesters, die geweigerd
hebben boete te betalen, elk tot twintig
dagen gevamgenitestraf veroordeeld zijn.
Ondea' de veroordeelden is ook de Eerw.
heer Barbé, kapelaan dier St. Janskerk-
Mossen as's voedsel. Volgens „Natio
nal Tddende" zat in eene oommtesie van
deskundigen tie Nooirwegen binnenkort
overwogen worden om het meeil voor de
broodbakkerij met IJsrandsch en rendier
mos, waarvan groot© hoeveelheden aan
wezig zijn, te vermengen.
schadevergoeding, te verieenen aan perso
nen en Maatschappijen.
De Staat der Nederlanden zat zich toch
zeker niet willen onteeren dicor een naas
ting zonder aiigeheele schadevergoedtng,
dat is door diefstal!
Maar. aio de Staat de volle waarde van
het bedrijf, dat is de contante waarde van
de winst van he tl bedrijf aan de Maau-
scöioppijan vergoedt (om nog n'iei t© spre
ken van het groote bedrag noodig om
agenteni, makelaaj®, directieuren en be
ambten sdhiadêloos te stellen) is het dui'de-,
lijik, dat er voor den Staat) geen winst uit
het bedrijf te maken is. tenzij door ver
hooging der premiën (hetgeen neer zou
toornen op een belasting dier premiën, die
ooik zonder naasting van het bedrijf kan
worden geheven).
Een gerucht wil, dat de minister zou
meenen de Maatschappijen voldoende te
kunnen schadeloos stellen door haar voor
de keuze te stelleni: óf d© taopende verze
keringen te behouden tot haar afloop, óf
ook die verzekeringen aan den Staat ever
te doen tegen vergoeding van kostprijs
plus een matig winstpercentage daarop.
Voor den leek ziet hot er inderdaad uit
ailoof dit niet onbillijk was. In werkelijk
heid zou dit procédé hierop neerkomen,
dat men b.v. van een winkelier eischt zijn
bedrijf te staken, maai- liem als „schade
vergoeding" voor de keuze stelt:
óf zijn tegenwoordigen voorraad zelf uit
te verkioopen.
óf dien voorraad tot behoorlijken prijfa
over te doen.
Aldus ongeveer heeft Italië gedaan ten
opzichte van de levensverzekering. Maar
voior Italië pleitte ten aanzien van deze
onedele handelwijze ten minste één ver
zachtende omstiandigheti'd. n.l. dat een zeier
groot gedeellte van het levemsvenzekerings-
badrijf in bamdest was van buitenlandsche
Maatschappij èn
Uit de Pers.
Minister Treub's plannen.
De Vere ekieringsbode, het of
ficieel orgaan van de Vereenaging voor Le
vensverzekering, schrijft hierover:
De aatikondiging, docxr minister T.reub
in de Tweede Kamer gedaam van bet
Staatismoniopolie van Brand- en Levens
verzekering, heeft giroote ontsteltienib ge
wekt ioi de gezinnen van vele duizenden
irijveren in die besdrijve weakizaam.
Van den minister had mogen' woaden
vejrwaoht, die ontlstëlteniis te voorzien en
k priori te verzacfliten door een geruststel
lende mededleel'ing omtrent behoorlijke
Staten-Generaal.
EERSTE KAMER.
Vergadering van gisteren.
Zomertijd. Steenkolen voorziening.
Exportmaatschappij.
De~Eeinste Kamer heeft het wetsontwerp
tot weder-inivoaring van den ^Zomertijd
niet zonder e enige ddscu-asfte aangenomen.
De h.eer D o j e s wees op de bezwaren,
welke de landbouwers tegen den Zomer
tijd hebben aangevoerd, waarop minister
Gort van der Linden verklaar!©,
dait de Landbouwer de e enige, die zich
tegen het wetsontwerp had verklaard
zich heeft weten te redden, door zich te
blijven regelen naar den zonnetijd. De beer
G ij z '1 a a r gaf uitliing aan de meening,
dat de zoimeplijd vroeger had moeten zijn
ingevoerd.
De Minister antwoordde, dat men ver
warring in het Internationaal spoorweg
verkeer moesit vermijden en dat bovendien
door den landbouw de bezwaren het
meest werden ondervonden in de maand
Maart. Nadat de Minister nog ten ant
woord aan den heer Stork had verklaard,
dat de vraag nog openblijft of de zomer
tijd ook ondter (normale omstandigheden
zal worden» gehandhaafd, ging ook in deze
Kamer het ontwerp ar aondiör stemming
door.
Daarna werden d© algemeen© beschou
wingen over de Staatsbegirooting voortge
zet. Thans was minister Posthuma
aan het woord, die nogmaals, gelijk hij
reeds in de andere Kamer had gedaan,
de moeilijkheden met' de koHeuvoorziening
uiteenzette, en overigens in 't algemeen
wel erkende, dat er fouten zijn gemaakt,
het is naar wij meen en voor het eerst,
dat de Minister dit erkent! doch op
merkte, dat dit een noodzakelijk gevolg
was van het gemis aan kennis betreffende
de behoeften. In de replieken kreeg, men
nog plotseling, van Minister Treub
eenige nadere bljnonderhieden te vernemen
over de te vormen export-maatschappij.
Daaruilt bléek,, dat het een particuliere
maatschappij zal zijn (eern naamlooze ven
nootschap) met particulier kapitaal, doch
met rijkscommissarissen van toezicht.
Deze vennootschap zal den ganschen uit
voer in hamdiem krijgen (ook den" doorvoer
natuurlijk en na afürelk van. uitkeerLn-
gen voor behoorlijke productieprijzen er»
voor een redelijk© rente van het kapitaal
de winst in 's rijk® schatkist moeten
storten.
Vermelden we ten sflotte alleen nog, dat
op een vraag van den heer VanNierop
minister Posthuima mededeelde, dat de
baten der levensmiddelen-vereenigingen
deels worden gebezigd voor nieuwen aan
koop, deel® worden gereserveerd, om later
in de schatkist te worden gestort.
Gemengde berichten.
Inbraak. In den afgaloopen nach*
hebben, inbrekers getracht hun slag t©
eüaan bij de firma B. ter Haar Zoon
te Amsterdam.
Toten hedenrfforgen het person eed. ver
saheen, bleken pogingen te zijn aangewend
om een groot gat te boren in de ingemot-
selde zware ijzeren brandkast in het ach»
teilkanitoo dloka ail
Bij nader onderzoek bleek, dat de ong©-
wensohte gasten door de keïdeadeur waren
Mnnengekomen en d/n den kelder een ver
bant gat in den vloer van het pri/vétoantoor
hadden gezaagd.
Zoowel in het privé- al® in hert» bedien-
denfcantoor was alles overhoop gehaakt,
zonder dat het den d'ader9 is "gelukt iets
van hun gading te vinden.
Arme kleine. Het 2%-jarig zoontje
van den landbouwer H., nabij Amers
foort, raaide met de voetje® in den mod
der en, wist zich nieb los te werken. Tooa
men den kleine ging zoeken, vond men
het kind,voorover liggen en in de moddetf
g©9tikt.
Ongeluk. Bij het Leeghalen van eeö
pan in de zoutziederij „De Pauw" te irful.
den viel de weirkman B. W« voorover in
den kokenden pekel. In aongwekkiendsn
.toestand werd hij per auto naar het Onze
Lieve Vrouwegasthiuis te Amsterdam ver
voerd.
Een ooievaar. Donderdagavond streek,
blijkbaar tengevolge van vermoeidheid,
een ooievaar neer in de Franklinstraat
tie Den Haag. Fluks hadden een paar jon
gens het dier te pokken en brachten heer
langbeen naar het po'itiebureel aan de
Arcbimedestraat, waar hij voorloopig in
bewaring werd gesteld. De politie toog er
op uit of men hier- niet te doen bod met
een vluchteling uit het intlerneeringskamp
op; het eülandje iiT den Hofvijver. MaaaJ
daar bleek het tweetal geïnterneerden pire-
sent. Ten slotte besloot men den ooievaar
naar den Dierentuin te brengen, waar men
hem thans gastvrijheid verleent.
De koude. De hevige koude en sneeuw
dezer week hebben te Texel heel wat jeug
dige lammeren gedood.
Verdronken. Schipper G. van Dijk t©
Har-dingen sloeg bij Dei.num. door een slag
van de giek overboord.en verdr uk jam
merlijk een vrouw «n vier kinderen «achter
latende. Na herhaald dreggen beeft men
het lijk nog niet gevonden.
Branden. Door onvoorzichtigheid vort
kinderen ié de woning' van 11. v. .d. Laar
te Gemert totaal afgebrand:.
Door onbekende oorzaak brandde in
de gemeente Losser, nabij O!deneaal, ai
d© boeuenibeh'Uizinig van J. Nijiand aldaar.
Behalve de levende have, wend er niet©
gietred. Huls en inboedel waren zeer laag
verzekerd.
Ik ging weg oan de .arme lijderes r.iet
watoker te maken. De kamenier droeg ik
op, om, alU zij zuster Rubelle naar het
station had gebracht, naair dem dokter te
gaan en dezen te verzoeken zoo spoedig
mogelijk eens naar zijne vroegere patiënte
te komen kijken». ,De meid kwam echter
terug met de boodschap, dat de dokter zelf
niet goed in orde was, maar dat hij zoo
mqgelijk den volgenden morgen zou ko
men.
Ik wilde in mijn trcxosteflooze stemming
den nacht niet geheel verlaten doorbren
gen in bet meest sombere gedeelte van
het huis. Daarom vroeg ilk den tuinman,
dat hij dien nacht in een der zijkamers
zou blijven opzitten, opdat ik hem - kon
roepan, als ik hem noodig had. Er fvas re
den voor mij om dankbaar te zijn voor de
voorzorg, want even voor middernacht
brak sir Peroival's ongelukkig tempera
ment op de hevigst© ein verschrikkelijkste
wijize Los. Ik dacht, dat hij, wat in den
laatst en tijd veel voorkwam, te veel wijn
had -gedronken. Ho© het zij, ik hoorde hem
in den nieuwen vLeugefl bij mijn laatste
ronde voor dien macht rarzen en tieren,
dat ik .bang vam hem werd en mij ijlings
verwijderd©; daarbij sloot i'k alle deuron,
opdat het geraas die ooren van juffrouw
Halcoimbe niet zou bereiken. Ik stuurde
dan tuinman naar beneden; hij kwam eerst
nia vertoop van ruim een half uur terug.
Hij verklaarde, dat zijn meester zijn' zin-
mem geheet had verloren niet door let
gebruik van wijn, maar door een soort
waanzinnige tvreeg, dde onmogelijk te ver
klaren was. 'Hij had stir Percival gevon
den, terwijl hij haastig op en neer liep,
zwerend©, dat hij geen minuut langer in
een hoi zou blijven al9 zijn eigen huis. en
dat hij onmiddelrijk zijn reis aou beginnen.
Hij had den tuinman met vloeken en ver-
wenschingen naar 'buiten gestuurd om bet
paard voor de sjees te spannen. Binnen
een kwartier was sar Percival bij hem ge
komen, iin het rijtuig gesprongen en in
gallop weggereden. Bij de poort had hij
den portier uit zijn bed geschreeuwd en
was daarop onder een nieuwen» vloed van
verschrikkelijke bedreigingen en vloeken
in irajzemde vaart den grooten rijweg op
gesneld.
Daags daarna, of na twee dagen, ik
weet het niet juist meer, werd'en paard
en rijtuig teruggebracht door den stal
houder van Knowleébury, de dichtstbij
zijnd© stad. Sir Percival had daar aange-"
Legd en was later, men wist niet met welke
bestemming, per spoortrein» vertrokken.
Ik heb' sinds noch van hem zelf noch van
iemand anders iet® over sir Percival ge
hoord. Wij hebben elkaar niet meer ont
moet sedert den dag, waarop hij als een
ontvlucht misdadiger half razend weg
reed', en het is mijn vurige hoop ëh
wenisoh, d»at wij elkaar nooit meer zullen
ontmoeten.
Mijn eigen aandeel in .deze treurige fa
miliegeschiedenis heb ik hiermee beschre
ven.
Het za)l voldoende zijn, als ik hier krrt
meedeel, wat juffr. Halcombe mij de vol
gende dagen vertelde. Zij was zich onbe
wust van haar overbrenging van de eene
kamer naar die andere; deze moest hebben
pliaats gehad in een diepen s'aap, hetzij
een natuurlijken, hetzij een kunstmatig
verwekte®. Daar alle bedienden waren
SveggeEpncten, uitgezonderd de huishoud
ster (die niets deed dan eten, drinken of
slapen) en ik zélf naar Torquay was ge
zonden, wa® de zaak makkelijk genoeg
uitgevoerd. Zuster Rubelle, het moet ge
zegd wa®, was slechts toeschouwsier ge
bleven; zij had» juffr. Hialcombe uitstekend
verzorgd en alleen geweigerd op alle vra
gen, dde haar tea* opheldering gesteld wer
den, antwoord I© geven.
Het i® onnoodig an bijzonderheden te
trede® over de veflkniari'iïger, die ik nood
zakelijk aan juffrouw- Halcombe moest
doen; natuiuriijlk gjng ik daarbij zoo voor
zichtig mogelijk te werk. De tijd,, dien ik
met haar alleen doorbracht, wea wei de
isombersite uit wnijn geheel© Leven; zelf®
de herinnering eraan stemt mij droevig.
Eindelijk vertrokken wij beiden naar
Londen, waar wij ze»er treurig^ scheidden;
ik om naar verwanten te Islington, te
gaan, juffrouw Halcombe om naar haar
oom in Cumber Land» te vertrekken.
Mijn» plicht schrijft mij voor hier nog
enkele regels bij te voegen Omstandighe
den hebben er, naar ik verneem, toe ge-
Idd. om graaf Fo&co ernstige verdenkingen
qp te >1 eggen. Mi ju vertrouwen in hem
blijft ongeschokt. Als hij sir Percival hielp
om mij naai* Torquay" te zenden», wa® het
in onwetendheid, die hem al® vreemde
ling niet euvel te duiden is. Als hij ge
zorgd heeft, dat zuster Rubelle naai- Vij-
vertiof kwam, dan» was het een ongeluk
en rhifet zijn fout,, dat die vreemdeling
zich diet overhalen om aan het afschuwe
lijke'bedrog mep te werken. Ter wille der
maastanLiefde protesteer ik tegen dezen
blaam, op de handeLingon»van den graaf
geworpen.
Tot mijn spijt kan ik dien juisten datum
van 'lady Clyde's vent rek van Vijverhof
niet meededen, hoewel men mij gezegd
heeft, dat dit van het hoogste belang \va&
Ik héb mijn geheugen henfluaaldeïijk en
streng geraadpleegd, doch ik kén, slechts
met, zekerheid zeggen, dat het was op een
dag in het laatst van Juli. Wij kennen
allen de moeilijkheid van het herinneren
van een datum, die niet tevoren verwacht
of opgeschreven is. Ik weruschte, dat ik
destijds een dagboek had gehouden en ik
wensebte tevens, dat ik mij dien onge-
èukkngen» datum even goed toorn herinne
ren al® het» gelaat der arme lady, teen
zij uit de coupé mij voor het laatst treur
rig en verdrietig aankeek.
Het verhaal wordt vervolgd door Heater
Pinhorn, dienstmeid van mevr. Forco.
Gedicteerd.
Tot mijn spijt kan ik lezen noch schrij
ven. Ik heb mijn geheel© leven hard ge
werkt en daarom verzoek ik den heer,
die dit opschrijft, mij wel te willen ver
ontschuldigen, dat ik geen geleorde ben.
Verleden romer was ik buiten mijn
eohiilid zonder betrekking ern hoorde, dat
er een plaats open was op no. 5 Forest
Road, SL John's Wood. Ik kreeg de be
trekking. Mijn meester heette Fosco on
mijn meesteres was een Engetache Jame.
Hij was graaf, zij gravin. Met een klein
meisje, dat het huiswerk deed, waren vrij
die enige di e nstbodien in huis.
(Wordt vervolgd)*
