Urgang. /eede Blad. knsdag 14 April 1917 jtoning der zichtbare schepping. Nieuws uit Wasdorp. Aan onze jeugdige Lezers. i_r RECHTSZAKEN. No. 2288 jnsoh komt en verdwijnt ai.g het t ihij is niets anders", beweren Maten en alle 9tofvea'gioder&, en rstandpunt hebben ze volkamen sllof en stoffelijke kracht irn- itaat er voBjgens ilien niets, geen jn geen God. En daarom Jooohe- n den mens cl liet bestaan een er geestelijke ziel', die in wezen jpvain bet lichaam verschilt. Zij en mensch niets anders dan stof jjke krachten en süe'ilen zich zoo n liet redetooze dier. Ze mogen doen. Niemand zal hen daarom ter de niersch riets meer is dan hoe dan te verklaren, dat rnemsch ;ehie'e<li ton .al verschillen in eren en (handelen? dat die itbaar is vaar ontwikkeling, het ff onveranderlijk blijft staan op trap, waarop het stond vóór jaren? dat de mensoh een ver- e taal heeft, -het dier enkel ge- sdh kent en begeert niet alleen maar ook onstoffelijke, geeste'r deren, goederen, die buiten liet zinnen vallen. rijpt en ondeaisdheidlfc tussdhen i gevolg, middel en doel, waar- 'a'ing, deugd etn ondeugd', plicht rerlede-n, heden en toekomst, tijd liedd. Hij klümt. tzelfs uit de zicht- ipselen op tot eon zichtbaren on komt door die kennis tot het a Tan godsdienstige en zedelijke sdh begeert waarheid en wefen- de >ht en bvLlijkheild, eeir en aanzijn', en geluk, en streeft zelfs on- dinar naar een volmaakt geluk, i begeerte van dal? affiles wordt, al niet volkomen. toch in zekere ;cn aan En .da-bavxedifting-etwui— ttrtriijke vreugde, die heauels- van Biet zin neilijik genot, dat alis bii'vooirbee'ld honger of di ïlid zijn, of aan dei begeerte om a of te hooren voldaan is'. kent of begeert slechts stoffe er), dingen, die door de zinnen urgenomen. ft geen veerstand, geen heigrip van goietd, van schoor. en leélijk, en diefstal, recht en plicht, dp el 3 en, God en zedelijkheids pakt een .stuk vleesch'. waar 1 ij vansl'indt even gretig, wat hij in- vindt, als wat them op een )rdi voorgezet. En hij silaa.pt even een mesthoop, als op een donzen UM j a scharrelt even goed in een vollen ate in een mesfhoqp. Ze heeft ip van middel en doel, geen r tracht slechts iaan zijn zinne- r' k arte te vo'doen en vin dit daarin veraadigihig. En het bekommert wntrent het middel waardoor en larop dat streven wordt beivre- fh is vatbaar voor ontwikkeling, voortdurend nieuwe middelen ter uiliiuj en veraangenaming van lil zooals de kookkunst, de bouw kunde gietuigen. Ii.oe heeft hij ontwikkeld in kunsten en weten- en wat niet tot stand gebracht taed van ontdekkingen en uitvin- EL. «•""vil we slechts aan de toep a s- n,t. ui electriciteit bij machines, te»!e- nefbon en verlichting! 1 dier is van dat alles niet het ge- bespeuren. enikatten verslinden het vleesch l zooals ze diet krijgen. Ze weten beter of smakelijker te bereiden, hun maag bedorven hebben, eten [dijk hun voorouders. vindij) voortdurend nieuwe i wijzen, om zich te Idee den. draagt steeds dezelfde bedek te het van de nabuur ontvangt, aü bouwt voortdurend betere en" r woningen. En het dieft"? men weven nog eteeds dezelfde |k bijen bouwen nog steeds dcze'.f- |in de A'ogeBis deze'fde nesten als ontwikkelde dier, de aap, niet zóó ver gebracht, dat hij ludigste werktuig kan malven of vuur weet te effiaan uit een ook maar de gemakkelijkste re- op'ossen. En ailö men soms dat dier hoort- böAveren, dat het of door kopbeweging oip be- :aKeii juist weet te antwoorden', 1 mets anders dan werktuigelijke 1 bonder cenig begrip. Vraagt inters dan dat, waarop (het a.fge- 'ton ontvangt men een verkeerd Ad gf,en antwoord. De mensch j''j zalf kenit., aan anderen leeren. lat afg'enicflrt zijn een verstande- was, dan mioegjt/ ook het dier if zijn kunstjes aan andere dieren kunnen leeren. Daarvan is echter geen enkel voor beeld bekend. Een pasgeboren eend' loopt naar liet wa ter en zwemt als -die beste, ook, al werd ze door een hen uitgebloed. Een jonge kanarie begint na eenigen tijd te zingen juist arts andere kana.ries, ook al heeft hij er nooit een gehoord. Elk jaar en op dienzelfden tijd verlaten die trekvogels ons Band en keeren op den- zelfden tijd terug. Het jonge dier weet terstond zijn voedsel te vinden. Het kent zijn vijanden en ge bruikt de gaschikste mi-ddto'ton -orn zich tegen hen te beschermen en te verdedigen. Het AMete-t vtoor toef f blijk zijn nest te bouwen 'en zijn jongen groot ie brengen. - Het dier is van den beginne, zonder voorafga and onderricht of oefening, vol- ileiend in altes, wat zijn zelfbehoud en voort planting betreft, mater zijn kennis ie ge doemd tot stilstand, omd-at het niet denkt en oordeelt, gieien veinstiandi (hieeft. En in kennen, en in beg eer en èn in ontwikkeling verschillen mensch en dier dius reeds zóózeer, diat ieder onbevooroor- deeJide zal moeten toegeven', dat de mensch mieer is dan het dier. Er is echter nog scherper tegenstelling. De menscJh is er zich fliel'deir van bewust, diat (hij geheel vrij, zondier uiit- of inwenai- gen djwang, iets kan willen of niet, dat hij iets, wat hem aantrekt, met volle vrij heid kan verlangen of verwerpen, tusschen twee begeerienswaardige zaken die cene boven de andere kan kietfen. Alls de mensch honger of dortt heeft, kan hij spijs of drank gebruiken of er zich van onfhoudeni 1-Iet dier kan dat niet, ten minste niet uit zich zelf. Het gebeurt wel, diat. een hond een stuk vlie.esch of brood laat liggen, ofschoon (hij borger heeft. Hij doet dat echter niet uit vrije keuze, maar uit 'vree® voor het, oog of den rtok van zijn meester. Zooidlna hij niets meer te vreezen heeft, grijpt hij toe. Uit zich zelf kian hij a,a.n zijn -eetlust niet weerstaan, ziooaBis de "mensch. Het dien" handelt onder deze'fde omstan- da'ghedien altijd' op dezelfde wijze, omdat Biet moet, Oenachbeinis zijn inelinct, den in- gieisicih apen natuuaida-ang". Wie denkt er aian den booswicht, die een moord pleegt, gelijk te s.tel'en met den tijger, clie een mensch ve r cheurt? Toch de tijger, als hij niet vrij was geweest in hleè al of niet plegen zijner misdaad. Vandaan.' oiolk het groot verschil tusisclien de spijt tover een handeling, waaPdioor iemand onvrijwillig een ander kwaad heeft berokkendan het berouw, de gewe tenswroeging bij hef geheel vrijwillig p-e- gen eener miisdioiad. Vandaar o.olk Biet groot verslchlli tusschen. de spijt over een liaaudleldnigi, waardoor iemand onvrij willing een ander kwaad Jieeft berokkend, en lief berouw-, de gewetens wroeging bij het geheel vrijwillig plegen eener misdaad. Vandaar ook-de onto e rek enbaa cheiid van .eein kranBizinnigi^ die een rno.o,rd begaat, en de verantwoordeliikiheid vaai een moor denaar, die in het volle bezit en gebruik is van zijn geestvermogens. Was dè mensoh niet vrij, dan zouden al zijn gedacliten en begeerten en hand-alin- gm nioodaalkelijk moeten plaats hebben. En dan zouden verdienste en schuld, deugd en onidöugd, loon en etraf woorden zi.in zon der bet eekenis. Wat de mensch kent en deukt en vrij wil, kan hij vrij kenbaar maken door de spraak, de taal), en ook hierdoor verschilt hij in we.zien van het dier. Mensch en dfier hebben beide de gevoels taal, Biet natuurlijk toeken der zinnelijke gewaarwordingen. Terwijl de mensch echlter daarenboven nog die verstandelijke faal-gebruikt, bezigt Biet dier enkel de ge voelstaal, waardoor het zijn oogenbllkke- lijk gevoel van smart., vreugde, vrees, enz. te kennen geeft. De Biond blaft, kromt, jankt, en in die klanken %t een natuur lijke uitdrukking van zijn zinnelijk gevocH. Spreken echter kan hij niet. Die onmacht ligt niet in het stemorgaan, want de pape gaai bootst, ofscBroon gedachierTooa, rnen- schclijlce woorden na, en de mensch zou, volgens de ontB-eiedBcundigen, met het stem- oirgaari der apeii even goed kunnen spre ken, als met zijn eigen orgaan. Aan het angstig slaan en rondvliegen •van een vink kennen andere vinken wel, diat ei' een vijand in de buurt ia, maar diaaircau is dat slaan nog geen sprekem Het dier spreekt niet, omdat het geen gedachten heeft en daarom ook niets to zeggen weet. Had het gedacliten, dan zou Biet ook wel een gedachtentaal gevonden of geteerd 'hebben. De mensoh denkt na en vraagt naar de reden van iets en daaruit ontstaat de «spraak. Dp den laagst en' trap van ent- wiiJkkehing bezit de imonisdh toch nog altijd de spraak. Kinderen Bidbben zelfs onder e'ikander een geheel eigen taal, welke zij •ziedf wel, maar lokvaasenen niet verstaan. In tegenstelling met het dier kan de mensch'in zich zelf koc'ren, over zioli zelf ïuadienken. Zoo komt Blij tot het begrip van zijn eigen Ik en kan hij „ik" zeggen. Hij zegt niet: ..mijn hand is zich bewust, dat, ze voe'Jt, mijn oor is zidh bewust, dat het hoort", maar hij zegt: ,,ik voel, hoor". Het dier kan dat niet. Zo:o bewijst reeds alleen, het woordje ik, dat de mensch meer is dan liet dier. „Zoodra het pa and, dat ik berijd, „jk" zegt, stijg ik af en noem er den hoed voor af', schreef Kanf terécht. Toont de mensch reedis doorzijn lichaam on uiterlijke veirscBii] ning, dat hij meer is dan het dier, door ziijn verstand en vrijen wiL vooral beheecscht bij die andere scliep- eeleni, is 'hij de koning dor zichtbare schep- itfng. Door zijn geest- en wilskracht weet hij de delfstoffen, planten en dieiren tot de instandhouding en veraangenaming van zijn leven te gebruiken. Woeistonijen .ver andert Blij in vruchtbare akkers. Hij dringt in het binnenste der aard'e door, om er brandstoffen en metalen uit op te delven. Hij doorvhegt de landen, de zeeën en de luchtenHij berekent juauwheuirig, den lcop en de beweging van zon, maan en sterren en weet zeifis in hun "natuur door te drin gen. En welk dier, hóe groot en geweldig ook, wist hij niet te bedwingen tot zijn nut en genoegen? J>a, aMè schepselen en alle natuu-ikrachteT) weet hij aan zich dienst baar te mak ent Is er ooit ?én dier geweest, dat iets ver richtte, wat ook maar eenigszins in verge lijking kan komen met wat de rnensch tot stand bracht? Terwijl het dier de aarde zoekt, blikt de mensch opwaart© ten hemel, als wiilde hij zeggen: „Ik hen voor irts hoogers geboren, mij is de geheele zichtbare schepping dienstbaar." Alleen bet ongeloof kan en durft in zijn verböindheid beweren, dat de mensch niets ande-r's is dian een dier. Manresa Venlb. P. REIJS, S.J. De drie-en-{wintigste. De rubriek „Kerknieuws" bracht Vrijdag vóór Palmzondag hot berimt chit Z. D. il. de Bisschop van Haarlem onder den titel vun de II. ff. Antlonius- en Cornelius een nieuwe parochie had opgericht. Aan dit feit ben ik zoo vrij ever» te her inneren. M ant dit is nu eecis de drie en Iwi )tig- isl'e parochie, welke Mgr.- Cahier ia zijn ruim dertienjarig bisschoppelijk, bestuur heeft 'Opgericht. Bric- en-twintig in dertien jaren tijds! Watt een mioeilevoUe arbeid, wat een blijvende last worden in die -paar woorden s.amcngev.at! En toch: zij behchten nog niet scherp genoeg het work, dat je^ioht is, de zorg, Die dertien jaren moeten, worden ver deeld in twee groepen van tien en drie: want dn Augustus 1914 heOft de oorliog met zijn ongekende en ondenkbaar-geachte verwai'ring van het maatschappelijk leven aan iedere onderneming en vooral aan een godsdienstige stichting een ontzaglijke bclemm&r.iii!g in dm weg gelegd. En diezelfde scheidingslijn verdeelt die drie-en-twintliig pabocBiiën dh twee groepen vain.veertien en negen. Dat wil dus zeggen, dat er in twee-on derlig oorlogsmaanden negen nieuwe pa rochiën zijn opgericht, d, i. bijna ieder kwartaal één. En diat gebeurde vooral daar', waar de finian-cieelle draagkracht door den oortog bijzonder geleden heeft. De hier volgende lijst getuigt het: Oct, 1914: O. L. V. v. Lourdes te Rot terdam; Maart 1915: H. Liduina te Den Haag; Mei 1915. O. L. V. van Goeden Raad te Beverwijk; Juüii 1915: II. Familie te Rotterdam; Sept. 1915: H. Joseph te Hill'egom; Ook 1916: H. Antomus van Padna te Dordrecht; Nov. 1916: H.H. Martelaren van Gorcum te 's-Gravenlhage; Dec. 1916: II. Joseph te Noordvvijkerhont; Maant 1917: H.H. Antonins cn Cornelius te Den Hoorn. Wat een moed' en voilig Godsvertrouwen is er noodig om dn dezen tijd zoove'e van zulke zoaigiYolJle werken te ondernemen! En diaarom mogen en moetm wij hier zeker in de allereerste plaats de hulde onzer bewondering geven aan de priesters, diie met zulk een blijmoedigheid de eer volle, maar moeilijke lasitgcvdng van hun nen Bisschop heüj/bcn volbracht! Maar la at) dian uw gedachten eens gaan over de zotgen, die er op hen moeten drukken. Bepaalt u slechts tot de finan- cieele: wat moet de sti nting van negpn paroohiie-kerkeai in dezen tijd honderd duizenden giukleais hebben geëischit! Wat een eohuBdenlast xust er dus qp die kei"- ken! En wat moeb die een belemmering zijn voor haar regelmatige en noodzake lijke ontwikkeling! En bij 'die zorgen voor die 14 plus 9 parochiën blijft het niet. Nog zijn er v. er in voorbereiding (Amsterdam, Bloamen- diaal-, Schiedam, Houti'akpolder)en als aTJes zich ontwikkelt'ge-ijk gehoopt wordt, zullen ook d.ez£ in J^n l«»?p vai dit jaar worden opgericflit. Dan staat liet dus: 14 vóór den oorlog en 13 tijdens den oortog, of 27 m 14 jaren tijdis. Is het dan wonder, dat het weekblad ,„Sint Bavo" op aandringen van Mgr. Gatt'lier dit jaar zulk cdn kradhtigen opaxjep deed liooren, om liet „liefdewerk der arme nieuwe parodlriën" te heflpen? Is Biet wonder, dat wij onlangs schre ven, dat Bief noodig is jaarlijks eenige tienduizenden aan den bisschop aan te bieden, om hem in staat te ölellen den oprkhtersdlisfl van deze nieuwe parochiën dragelijker te maken? De fijclen zijn zorgvol en daarom valt vragen zwaarl Maar het moet. Een bisschop, begint in zulke zc-rgvolle tijden niet met dertien (nieuwe paroenhn als het zieJelieir dit niet absoluut eischt Daardoor wordt de inschrijving van Sint Bavo in dezen tijd niet alleen ten voile gerechtvaardigd, maar ook tear krach tigs/te aanbevolen aan allen. Hef is im- mers duidelijk, dat hier alleen door een aOgremeene dedfname bereikt kan worden wat noodig ia Dank zij de bereidwillige en krachtige medewerking der katholieke pers, is de bede van „Sint Bavo" gehoord en ver staan. De giften zijn aanstonds gaan toe vloeien op een wijze, die hoopvol stamt. Maar alleen als de inschrijving op g.e- lijike wijzei blijft doorgaan, komen wij aan een jaarUjksche opbrengst! van eenige tien duizenden, die beslist noodig is. Daarom moeten wij blijven vragen, trots de zorgen, die alöm drukken. En wij durven vragen, omdat èn de H. Schrift èn de ondervinding Beert, dat juist de aalmoes 'liet middel is om Gods barm hartigheid te vei'werven, die alleen aan de zorgen van dezen tijd oen einde kan ma ken. Vooral tot de vereerders van Jezus' Cod- del'ijk Hart richten wij ons. Wamt juist de stichting der nieuwe pa rochiën, de verbotöring en uitbreiding der zielzorg, zal het koningschap van Jezus' Goddelijk Hart verbrei den Vertrouwend, dat Jezus' Hart onze bede zal zegenen, 'strekken wij de hand uit om een aalmoes voor onze arme nieuwe parochiën. De Reidactlie van „Sint Bavo": TH. M P. BEKKERS, f>r. Giften „voor de arme nieuwe parochiën van diet bisdom Haarlem" worden dank baar ontvangen dooi" de Redactie van „Sint Bavo". Huize „Bijdorp" ,te Voor schoten. Is alweer eenigen tijd geleden dat ik iets van mij heb laten hooren en de lezers van „De Leicteche Courant" zullen mis- h kun nieuwsgierig uitzien nu ar de ver dere medede'eUngeri van mijin oom. Daar ïk dit ook boT'oofd heb en zoooAs het spreek woord zegt belofte schuld maakt, zal ik trachten liun zoo getrouw mogelijk weer Er is, Z'.-o veru.'gde hij. hier te "Wasdorp natuurlijk ook een bevoUlringsregirter; dit is, en dit zei 1),ij om het mij duidelijk te maken, eo.n 'lijst, waarop alle inwoners van de gemeente diénen te worden ingo- schroven. Dienen en behoor en te worden irgewiirevcn, want acBitcvaf b'ijkt, dat er aan dót register nc-g al wat hapert. Zoo gaandeweg ziet men hier het zeldzame en eigenaardige geval dat asicloirpers toch gee.n Wasdopper® zijn- ton dit niog'wel of schoon de mensdien er zelf niet® aan kun nen doen. En hoe komt dit dan, was natuurlijk do vraag, die ik mijn oom hierop deed. Nu ja,, was zijn antwoord, dit komt, zooals ik je reeds verteld heb, door cie overstelpende drukte op Wasdorp's gemeentehuis. Door die drukte zijn vele nieuwe inwoners, die zich ook als zoodanig hebben aangemeld, totaal vergeten om dn Biet bcvolking^rcgis- tte.r te worden ingeschrovem Ah zoo, kon ik niet nalaten Biierop te zeggen, dan be grijp ik nu nas zeer goed waarom er een-e bijzondere kracht moest worden aangesteld speciaal voordat register. Men zal zelf wel overtuigd zijn dat er heel veel achterwege «■eb lev en cn nu geeft men natuurlijk den Wosdorpers zelf de schuld c-n zegt dood eenvoudig dJait ze zdch niet aangemeld hebben. Daar het vanzelf niet aangenaam is om voor zondebok te spelen, ofschoon de overtuiging van „mea culpa' diep inge worteld is, wordt er toch heinde en ver uit- gekreet „hier bestaan geen abuizen'. Hierover was mijn oom heelemaal met te spreken, want, zoo -vervolgde hij, ik heb liet meer dan- eens ®elf ondervonden dat er hier op het gemeentehuis wel da,gelijk abuizen bestaan". Om maar iels te noemen, was Biet verleden jaar op een keer zoo skni -diat ik eene agen.da ontving voor eene te houden raadsvergadering en alk toch eerst naar het raadhuis moest wandelen om te vragen hoe laat die vergadering begon, daar dit op de oproeping niet vermeld stond. Ja, zei hij, voor z'n pleizier neeft men hier geen baantje te aanvaarden, daar komt heel wat voor kijken en het allen mensdien naar den zin te maken is ra- tuurliik totaal onmogelijk. Maar zoo zal het overal wel zijn. Doch wat wc oen tijd ge leden hier ondea'vanclen hebben, zal roeh wel een unicum zijn en blijven,. Hier na- mehjk bestaat wt-s dat, wanneer liet er cp aankomt, van alles is en dus feitelijk niets is daar. zooals iedereen weet, van alles zijn een onmogelijkheid as. Dat zeker iets noemt- zich het wekelijks verschijnend blaadje van Wasdorp, en- gal indertijd houtweg te kennen, ofschoon ondier nun of meer bedekte termen, dat er van at onze raadsleden, op den koper beschouwd, maar óén goede is, namelijk de heer B ars. Dit heeft de goeie man zidh zoo org aangetrok- han diat hij vMt-fdan is om hij zijne perio- didke afla-odine in 1930 te bedanken. Cmk kan hit maar niet verzdlten, cn met recht, dat zulk knipsel door zoovele katholieken gdlozen wordt en vag wel door varsdiei- done Roomscbon, die er fier op gaan Roornoe-li te zijn en dit ook Ln wooird en daad toonen, bdralve juist in dit geval. Ook 15 het trairig, dat er toovöïen van tmzèn kant zijn, die er advertenties in Veel belangstelling is etr geweest orudei) onzo jeugdige lezers voor de raadsels en kunstjes van de courant van Zaterdag. Werkelijk, er waren heele mooie oplossing gen bij. Verschillende oplssingen, die an* ders waren, dan welke wij hieronder laten volgen, zijn natuurlijk ook door ons goed* gekeurd, om do eenvoudige reden, dat K inderdaad goed warem Twee onder onze jeugdige vrienden en vriendinnen konden maar de winnaars zijn van een horloge. Doch den anderen roepen we toe: Hebt geduld. Zie maar Zaterdags de courant eens in, of er weer geen raadsels of kunstjes instaan. En dan maar weer eena uw geluk beproefdl We hebben uw namen opgeschreven en hopem dat we ze een vol genden keer weer eullen aantreffen. De'oplossingen zijn don (we «zeiden reed®, dat och andere oplossingen zijn goedge keurd): Raadsels. 1. Ruimte. 2. Om ze op te zetten.! 3. Huilebalken. 4. Om den hals. 5. De letter P en de letter S* Kunstjes. De prijs voor de raadsels is gewonnen door CORNELJS JUFFERMANS tc Hille- gom en die voor de kunstjes door ANNIE TREL te Leiden. plaatsen, niet voor een of tweemaal, maai! een abonnement, of, hoe heet zoo'n ding, nemen en dan nille weken inet hunne arti kelen erin prijken. Nu heeft hij wel hooren bewenen, doch vast wist hij het natuurlijk niet, dat die menschen wel verplicht zijn oan te adivertceren, omdat ze met de res pectieve redactie in rekening etaau cn an- diers geen kans zien om hunne rekeningen' voldaan te krijgen. Dit neemt echter Biet feit niet weg, en dat, terwijl in de hier te Wasdorp verschijnen ede katholieke dag bladen bijna zelden of ooit een katholieke Wasdorper reclame voor zijn'zaak maakt., Ik zcjg (maar zoo, het Biemd is nader dan rlo rok en eigen gaat voor. Ook is de man maar niet te spreken' oiver de verfraaiing en verbetering van de omgeving. Prachtige wegen,, die juist veel bezocht en bewandeld worden door dc Icm« meairijBcheid,1 gaan nu van. de boomien ont- -daian worden. Wel trachtte dik hem duide lijk te maken dat er nog gen-oeg lommer overblijft maar, neen-hoor, hij bleef op zijn stuk staan. Wat, zoio vroeg hij mij* bèn jij nou ook nog zoo onnioozdL en denk jij ook nog dat het er hier mooier om zal worden. Neen, hoor, al die boomeaurooijerij en al die verbreeding der wegen geschiedt Bviler alleen om de tegenwoordige oweeërs dies te hardei' te laten tuftuffen en ons de® te meer stof in de oogen te doen waaien. Ik' gaf het maar gewonnen, want van te genspraak heb ïk al gezegd houdt mijn oom niet veel. KOOS- Oplichting. De rechtbank te '®-Gravenhage veroor deelde iemand wegens oplichting, dcorl ziidh. bij een bekende kunsbschildenes uit to «even voor een bekenden kunrdistohildofl van goe-den naam en haiair onder voorga ven van 'armoede te bewogen 'hem geld te geven, tot 6 maanden gevarigeivridiraf rneb aftrek van .preventieve hechtenis». Da brandstichting te Delft, De geruchitmoikerule brand0tfichUivg4« zwendel tc Delft zal op Maandag 30 de?eU

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1917 | | pagina 1