BUITENLAND.
De Oorlog.
No. 2287
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
•interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
Drr BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
IS ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
faaL Franco per post f 1.80 per kwartaal.
kt GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent
wartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7Va cent
VRIJDAG
13
APRIL
I9I7.
De ADVEBTEHTIEPRUS bedraagt van 1—5 regels 10.25, elke regel meer 15 coot
ngezonden mededelingen van 1-5 regels 11.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- er Verkoop l8BB'
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Buitenlandsch beleid.
ie Bea^e-Kamervergadering. van gis-
fln ia wederom welverdiende hulde
Klit aan het bultei ilahclscïi beleid on-
|eerin£
je sociaal-democratische senator
deed het. Maar (hij deed het niet
reenigje'.reserve. Hij drong n.l. can
pgr en sne'liler puMiaeering van het-
ca JRegeeri ng deed, naar aanleiding
pipedeeringen en aanhoudingen van
m, enz. Niet alles kan natuurlijk g,e-
ea'd worden, maar te groot e schroom-
ieid is ook niet goed, zeide spr. Er
oer getnuisUhedd bestaap, indien het
>ist, dat althans zijn ver tegen woor-
;p de hoogte izijn van hetgeen er
of hangende is. Controle cp het
andsdh beleid uit geoefend door de
irtegemvoorcliging bestaat haast
ii toch acht apr. dit even gewichtig
controle op de 3>innenlandsch e ge-
nissen. Deze oorlog heeft, zelfs g,e-
ioe noodig deze controle is.
zoover de lieer Polak.
•hoiit, ons inziens, veel waars in die
iingen.
zeide wel daarna de lieer De Gijise-
Ihet feit, dat .door het touilen-
h beleid onzer regéeririg Nederland
lijs den oorlog bleef, ib e w ij s t, dat de
dingen inzake het buitenlandsch
nog zoo kwaad niet zijn, doch dit
's schijnt 'OBjS toch niet zeielr klem-
stena had .de heer De Gijselaar
onsL kunnen besluiten dat die ver
gen inzake het buitendandsdh beleid
jijpd, in de 'feitelijke om&tandighe-
}!bu toe, geen verkeerde, doch zelfs
Di indige resultaten hadden opgelc-
chl
•aag blijft dan nog, of die reisulta
li niet zouden bereikt zijn, als dat
oo^andsoh beleid wel onden* controle
IkSYertego nwoordiging zooi hebben
wanne.fr wij onzen gezichtskring
uitstrekken, dian de grenzen van
i, dam komt het voor ons cmloo-
ar vaat te slaan, .dat deze oorlog
geleerd de noodzakelijkheid eerer
vedt e van de Volksvertegenwoordiging
verschillende .landen op het buiten-
beleid der regeeringen,
'orpt men misschien op: Ook ets
e verschillende landen o-ver de oor-
klaringen zou zijn gestemd door de
IUD -rtegenwoordlgimg, ook dan zouden
lnïp'logsveik!.aringem todh zijn gesteld,
isöieid dezer bewering kunnen wij
twijfel trekken. Maar wij voegen er
tëllijk aan toe, dat een om'togaver-
meastriil niets anders is, dan een
tiwij kb aar gevolg van wellicht
jaren lang gevoerde diplomatieke
indelingen, En die diplomatieke
indelingen, stonden niet onder
p e der Volksvertegenwoordiging,
Mt anders geweest naar onze be
en meening, zou de oorlog niet, al-
te in zulke wij de vea-takkin-
liropa hebben aangetast,
op 4 April j.l. gehouden redevoe-
uii president Wilson, waarvan de
,rdfl toon van alle kanten is gepre>
aj/( xn we deze ylijmend-scbempe be-
Pog:
m e .oariog is een oorlog voiorbeii-eid
enikiedne groep eerzuchtigen."
Deze bewering kan wel wat te kras zijn
in Amerika is men in alles groot, ook
in zijn woorden doch wie zou beslist
durven ontkennen., dat er ddepi-in. waar
heid ligt,
In elk' geva.l .rust; ons inziens, op de vol
keren de piicUPom te voorkomen, dat in
den vervolge de macht om het tot een cor
ing te leiden, in handen zou kunnen
komen van een kleine groep eerzuch
tige n."
De strijd aan het Westelijk front. --
Zullen Uruguay en Guatemala ook mee
doen? - De houding van Spanje. - De
munitie-arbeiders in Rusland verklaren
dubbel hard te willen gaan werken.
Wrijving tusschen de Ver. S. en Mexico.
Overzicht.
In hun laatste GiegjedbericM geven de
Duitsdhers de navolgende heteeko nis volle
mededoeling: „Van Sotlssonis tot Reims
weird het ariklleatlegevecht to uiterste hef
tigheid opgeveerd., Enkele gedeelten van
het front lagen hethaaldelijk onder Irom-
mjen.lvuur.
Diiö kan o:p een naderend offensief der
Geallieerden wijzen, die hun superioriteit
op_ arlillei-isitii-ch gebied terdege tooren.
Op 't o ogen blik wordt «vei- de gehcele
linie, die loopt van Lens tot Reims, met
afwisselende heftigheid gestreden. Doch
echts van Lens-tol St. Quentin is van een
bepaald offensief Je spreken; Zuidelijk van
Reims blijven de" Fransclien met de Duit-
sdhe dekking?troepen dn nauw contact.
Het "kan worden aangenomen dat bin
nenkort de Engeiscl)Cn.onnaeiiw_ena Jc.iaz-.ix-
tigen ötoob zullen ondernemen op. de
AtrecMsche linie, die den vleugel vormt
van het gevechtsfromt tusschen Ancre en
Oase, ter wijlt de Franscflnen op den anderen
vleugel, bij Reims, ook tot het offensief
zullen overgaan.
Van een actie op beide vleugei's wordt
door de -geailliieorden het nreelst verwacht,
terwijl zij dloor die Duitschens het meest
wordt 'gevreesd. Al lieeft het plaatselijke
succes der Duitschers bij BuUescourt, waar
zij duizend Engelschen wisten gevangen
.te nemen, bewezen, dat zij op snell'.en te
genweer zijn bedacht.
A-llle andere fronten geven geen aanlei
ding tot bespreking.
In steeds meerdere landen begint het
onrustig te worden. Ook in Spanje zijn
hiervan symptomen waar te nemen. De
Zuid-Am erikaansche Republieken Uruguay
en Guatemala gevoelen blijkbaar zeer
sterke neiging om met Duitsch'iand te
breken.
De eenige zijde, waarvan men vrede
heeft) te hopen, is Rusland.
T,iit een nader telegram van de „Times"
blijkt, dat de raad van afgevaardigden
verschillende besluiten genomen beeft,
waarin 'hij Voor zich zelf toezicht wenscht
op de buitenlandsche betrekkingen, op de
mededeei'ingen aan de pers, op de berich
ten en icleguanmien tiaar het buitenland
en machtiging wenschl, om een deputatie
naar Stockholm te zenden, om daar, cp
onzijdigen bodem, voor de vredesonder
handelingen te wenken.
Uit het latere hellicht is het o.a. duide
lijk, dat de Raad zich niet veu-zettern zal
tegen voortzetting van den oorlog, mits
over den vrede zal worden onderhandeld
en (hij daarbij een 'toezicht in democrati
scher! zin kan oefenen.
Laten we hopen, dat de vredesbeweging
onder de Russische arbeiders hoogst be-
langrijk zal zijn voor een ontwikkeling dar
we diesbemoeiin gen.
België.
Melchelscha priesters in de gevangenis,
De Zeereerw. Heer Aug. Bruvnseels, ver.
tegenwoocligeir van Z.Etq. Kard'nanl Mer-
cier, in Nederland, schrijft aan „De Tij I
Begin December 1Ü16 wilde de Duitsche
overheid te Mechelen de lijst opmaken deir
burgers, clie zij wens-chteInaar.Dudcchiand
weg te voeren. Daarom moesu-n cok zij.
die niet tot de werkloózon gecUenl wer
den zooals de geestelijken, de magistra
ten de onderwijzers zich op het Melde-
ambt aanbieden: door eliminatie zou men
dan de lijst der izoogenaamde werkb.ozen
vaststellen
De meeste priesters, die in de stad Merhe.
lenmetderi parocliiedienst bela-t zjjn, wei
gerden echitler aan dezen oproeo te beant
woorden en hunne indenti t eitska ar ten te
laten afstempelen. Als reden humor weige-
ring lieten zij gelden:
1. dat z'j ,noch rechtst?:ee<s r.oth cn-
'rochtotreeks wildejn me<lo v?-rktn tot. bet
uitvoeren van een onrechtvaarüigen en
hatelijken maatregel;
2. -dat zij, als priesters, de zwakken, dus
de Werkende klas rnoestep beschermen en
zich bijgevolg met die werkUelen solidair
verklaarden.
Daarop ontving eiken, onder e eken a ar
van het protest een afzon.lerhi-c m (-jirocp.
met bedreiging van strairên, 'zoo i ij wei
gerde op het Meldeamiit te vcrs:hljt.en.
Na gemeenschappelijk overUg, volharden
zij in hunne weigering
Daarom werden zij elk tot W Mark het te
veroordeeld. Ook daze boete weigerden kzij
te betalen.
Naar wij vernemen, zijn nu deze priesters
in die gevangenis opgesloten. Naar men
ons vertelt, zouden tot die gezangenen be
lmoren de lioogeerw.. heer kanunnik I'.
Vrancken, particuliere secretaris van Zijne
Eminentie Kardinaal Mercier e«n de zeer
eerw. heer I. 'fessen, professor aan het
Groot-Seminarie.
De Mechelsche werklieden, die door de
omstandigheden verhinderd worden in
het openbaar hulde te brengen aan de ver
dedigers hunner rechten, verspreiden nu
iiu de stad een strooibiljet, waarin boven
staande feiten worden medegedeeld, en
hulde gebracht wordt aan de prieste.s.
Duitschland.
Prins Friedrich Karl van Pruisen.
Er zijn onderhandelingen geopend voor
de uitlevering van het lijk van prins Frie
drich Karl. Op welke wijze dit zal. geschie
den is nog niet vastgestelde maar men ver
wacht in Duitschland dat cle geallieerden
hun toestemming zullen geveiu
Een koene tocht.
De „Kölnische Volkszeitung"- meldt, dat
'28 j ongel marandjsoldaitenj uit 'Zuld-Chtjli
na een reis van Ö124 dagen op een schip
van 64 jaar oud, afgelegd' te hebben, in
een Duitsche haven eijn aangekomen.
Rusland.
Munitie-arbeiders die aan' het werk
blijven.
De minister van Oorliog ontving een de
putatie van werklieden van de groote
werkplaatsen te Sormovo, die toit cle be
langrijkste bdrooren van diegenen, welke
voor de nationale verdediging werkzaam
zijn. De deputatie verklaarde dat de werk
lieden van deze werkplaats met algemeene
stemmen hadidien besloten niet alleeni den
ailbeid zonder beperking voort te /letten,
maan- dezen zoo infenuilef mogelijk te ma
ken.
Spanje.
De houding van Spanje.
De dagbladen vernemen uit Madrid, dat
heit Spaansche Kabinet overleg heeft ge
pleegd met politieke personaliteiten over
de houding, welke Spanje in verband met
d'e torpecleeiring van de „San Fulgenisio"
en het optreden van geheet Amerika tegen
Dudt-sch'liand zal moeten aannemen. Het
Kabinet zou deze kwesties gisteren onder
voorzitterschap tier Koning® hespreken.
Vereenigde Staten.
Financieele maatregelen.
De financieele commissie van liet Huis
van Afgevaardigden heeft .zi'ch met alge
meene stemmen verklaard voor aanneming
van het wetsontwerp tot uitgifte ten be
hoeve van den oorlog van obligation ten
bedrage van vijf milliard! dollars on van
schatkistbiljetten tot een bedrag van twee
milliard.
Houten handelsschepen.
Yiwlui iii' V» V" -I i 'Jci L ''c >-
Goethals, den man dL'e het Panama-konaal
heeft aangelegd, toezicht te willen uitoefe
nen op het bouwen van 1000 houten sche
pen, 'bestemd voor den handel met het
'buijtJetnil and-
De Mexicaansche petroleum
P erst.el e grammen uit de stad Mexico
melden, dat Carranza een medede?ling aan
het Congres voorbereidt, waarin hij
naar men verwacht den ui'wer van be
paalde artikelen zal verbieden.
Uit gezaghebbenden bron verluh-t, dat
de Ver. Staien elke inmenging vr.n Mtxico
dn het scheepsverkeer op de petroleumha
vens van Tampico en Tuxpan als ern riiet-
onzijdigen daad zullen beschouwen.
Uruguay.
Breuk met Duitschland aanstaande?
Een breuk tusschen Duitschland en
Uruguay wordt in officieus kringen aan
staande geacht.
Guatamala.
Gaat Guatemala ook meedoen?
I-Iiet bericht diat President Laliera den
staat van belieg in Guatemala heeft afge
kondigd, doeit de Amerikaansdhe ambte-
naren gek»oven, dat Guatemala weldra
aan den oorlog tegen DuiitsdhHiand zal
meedoen.
Argentinië.
Argentinië betoogt.
De tijding van een breuk tusscheai Bra
zilië en Dui'liscMand leidde tot gieestidirif-
tige betoo'girigen ten gunste der Gealli
eerden.
Geestdrift te Parijs.
De Aagent'ijnsdhe kolonie te Parijs zond
een telegram aan den President der Ar-
genitijn&cthe Repubhek, waarin zij er cp
aanduirigt diat Argentinië ziclli aan de zijde
van Frankfl'ijk en Engeland zal echaicn
voor de vea'dedigig van liet gemeenschap
pelijk ideaal. (Er zijn ook nog idealen in
dezen oorlog!)
Van het Vaticaan.
Pauselijke liefdadigheid.
Een Belgische dame, mevrouw d'En-
trelogne, die onder beschuldiging van oor
logsver raad ter dood' was veroordeeld,, is
door ded Duitsoberu ketzep.' belgenadkgrt',,
dank zij de tusschemikomst des Pdusen en
van den koning van Spanje.
|E()n groep ltaliaaneche ikrijgsgtvauge-
nen, te Sigmundsherberg onderg hra:ht,
hebben door tusschenkomst van de „Cor-
rieura d'Italia" een adres van dankbetui
ging aan den II. Vader gezonden \oor de
Kerstgeschenken, die Hij hun liad doen
toekomen. In liet adres wordt de bMe ge
uit, dat de edele pogingen des Pjusen net
•sqcces bekroond mogen wordtn en dat
God Zijn gebeden mogen verhoort:ii,
Z. IL de Paus heeft aan eet gfineenle-
b es tuur van Castelgondolfa eer g;ft van
10,000 francs doen toekomen v- or den aan
koop door die gemeente van \m: ling smid-
delen voor de bevolking.
Z.IZm. Kardinaal Bourne.
Naar uit Rome wordlt vernomen, staat het
verlengde verblijf van Z.Em. Kard.naal
Bourne, aartsbisschop van Westminster,
behalve met de regeling van zekere ker
kelijke aangelegenheden ook in verband
ÜXÖB' VAfvoling- rm« Sornriiigb i>i!-C rno!i«-
nale aangelegenheden, door den oorlog ge
schapen.
'De Bomeinsche icorrespondent Van de
„Croix" schrijft:
Door het verlengen van zijn verblijf te
Rome, met 4 maanden, heeft de Bngelsche
aartsbisschop van Westminster een pre
cedent hernieuwd, dat door zijn twee on
middellijke voorgangers was geschapen.
De Kardinalen Manning on Vaugnan
hielden op zekere gewichtige oogenblikken
in het bestuur der Kerk ook langer ver
blijf te Rome, waar .zij er de voorkeur aan
gaven, belangrijke zaken persoonlijk bij
dien H. Stoel tie bepleiten.
Dezo handelwij-ze heeft voor de door hun
bisdommen uitgezonden Kardinalen dit
vooaxteel, dat zij daardoor in persoonlijk
contact geraken niet hun ambtgenoot-en,
die iln de Romcinsche Curie zetelen, en dat
zij door hun actiievo deelneming aan de
werkzaamheden der Congregaties, waar
van zij lid zijn, een veel dieper begrip krij
gen van het centraal bestuur der Kerk
Men weet, dat Z.Em. Kardinaal Bourne
door iden H. Vader kort na zijn aankomst
te Rome tot lid van die IT. Congregatie van
liet Consistorie werd benoemd.
Het is bijna onnoodig het gerucht tegen
ld spreken als izoude Z.Em.. Kardinaal
Bourne ertoe geroepen .zijn, zijn residentie
te Rome te vestigen, en dat hij op «zijn
rhai
tioï
ken
:ei
FEUILLETON.
e vrouw in het wit.
mede ging liij door de veranda
uiten.
ühltehat vooroordeel der lady tegen
if weg te nemen, maar niets baatte;
hern wantrouwen en .zeide, dat, als
(ster reeds was doorgereisd, .zij ook -
hem zou blijven; zij zou dan over-
i bij een goede kennis cn vriendin
ir, als ilk mij niet vergis zekere mrs.
die ook bij Londen woonde. Zij
baar onmiddellijk een brief en ver-
Uj dien op de post te doen.
fülgenden dag was het mooi, zonnig
[Na he.t ontbijt kwam sir Bercival
dat de sjees om kwart voor twaal-
>r zou komen, daar de trein naar
om twintig minuten na twaalven
t Hij cei.de lady Glyde, dat liij noód-
I uit moest, maar wel dacht, voor
d terug to .zijn. Was dit niet liet ge-
moest iik haar maar naar dén trein
'freival zeide dit alles zeer haastig,
bij hi de kamer rondliep. Hij keek
°uw, die elk zijner bewegingen volg-
:f oogeubl.ik aan.
bij uitgesproken, had, stak zijn
haai- hand uit en «cide duidelijk
veri klem:
!ai n itiet meer /ien, Perciva-1; gij
dien tijd niet 'temgk-omeau Wij
thans, wij scheiden vooir immer.
M tradhlan mij 'te vergaven, zi'ioals
Wjeeir!
Zijn gelaat Averd akelig wit, en klamme,
zweetdroppels pa.reildeni op zijn voorhoofd.
„Ik zal wel terugikomen", zeicle liij en
spoedde zich zoo haastig de deur uit., al sof
de woorden zijner vrouw hem verschrikt
hadden.
Ik heb six Perciva! nooit goed mogen
Jijden, maai' de wijze,, waarop hij lady
Glyde verliet, deed bij mij een gevoel van
spijt on sdhaamite ontstaan, dat ik zijn
brood gegoten en in zijn dienst geleefd
had. Lady Glyde had gerijik gehad. Sir
Bercival kwam niet terug, ik kracht mijn
meesteres weg.
Zeide sir Percival mij gisteravond niet",
vroeg zij mij,, „dat de graaf mij in Londen
aan het station zou alhalen, mejuffr. Mi
ch el son?"
,,Ja, mevrouw", antwoordde ilc. „Zou
het niet onbeleefd zijn, u to verzoeken mij
een paar a-egeltjes te willen schrijven, cm
uw behouden aankomst in Londen te mel
den?"
„Zeer gaarne", was het antwoord. „Gij
zijt zeer vriemdeÜijk voor mij en mijn zus
ter igewfte.st, tocin wij beiden zonder vrien
den waren. Ik zal u in dankbare herinne
ring houden. God zegene u."
„Vaarwel, mevrouw", zeide ik, „vaar wel
sftechts voor korten tijd, vaarwel met
mijne wenschen voor beter e en gelukkiger
dagen."
Om vijf mir öien middag, toen ik een
oogenblik van mijne huishoudelijke plich
ten vrij was, ging ik de plantage in. Sir
Percival 'had zich den gcdieolen dag niet
meer laten zien. HM huis was «als i.itgc-
i3tórven geweest, en ik wilde mijn naax-
geiestig-heid door een ferme wandeling ver-
drijven^
Toen ik den hook van liet huis omsloeg
zag ik een vreemde vrouw in dien tuin
bloemen .plukken. Zij sell een mij te hoeren
naderen cn keerde zich om. Van verbazing
dacht ik te Zullen omvalilen de vreemde
vrou uwwas zuster Ruheïle, die oven be
daard als altijd op mij afkwam.
„Wat is het, juffrouw?" vroeg zij kalm.
„Gij hier!" riep ik uit. „Zijt gij niet naar
Londen, niet naar Cumberland gegaan?"
Zij rook eens .aan haair bloemen en zeide
met een Icwaadaardigön glimlach
„Zeker niet. Ik heb Vijverhof niet ver
laten."
„Waar is juffrouw Halcombe?" vroeg ik
daarop.
„Wel hier nafeuuriijk, juffrouw", was
het antwoord, en dö vreemdelinge lachte
hardop. Daaa'op bleef zij kalini aan haa:r
bloomon staan ruiiken,, en deed alsof zij
een antwoord van mij verwachtte.
„Daar is sir Perciva!", zeide zij einde
lijk.
Hij kwam met de rijzweep in de hand
op ons af en öloeg links en keichts naar
de bloemen. Ilij scheen eenigszihs ve.rle-
ge'n (Cffi begon oindnlijk zoo Juad te lachen,
dat een vogel boven zijn hoofd verschrikt
opvloog.
„Wel, juffrouw Michelöon?" vroeg hij.
„Gij wé et zdceir, hoe die zaken staan."
Ik zeide nieits,
„Gij kunt het zeker nog niet goedl geloo-
vo'i'iL. wed?" zeide hij spottend. „Zuster Bu-
belfte, wij lu bben den sh.üe! zeker: breng
juffrouw maar eens naar de ziekenka
mer."
Daar ik als een dfune ben opgdvoed en
ateieids ads zoodeinilg geleefd Ihieb, was liet
mij doriiledljk genoeg, hoe ik thans te han
delen had. Mijn plicht jegens mij zelve c-n
jegens lady Glyde verbood mij langer in
dienst te blijven van een man», die ons
beidien door een reeks vadschheden be
droog.
„Ik wilde een paar woorden met u spre-
Qeeni, mijndieer", zaidle ik tot sir Percival,
„voor ik naai- juffr. Halcombe® kamer ga."
De vrc-emde verpleegster wandelde on
middellijk weg, gUimlachend, en aan haar
bloemen iTuikend.
„Wal", zeide air Percival, „wat nu?"
„Ik wenischte u te zeggen, mijinlhiaèa-, dat
ik mijn betrekking op Vijverhof wit ver-
Jialiem."
Hij ötak zijn handen in de zakken, keek
mij dreigend aan en zeide:
„Waarom? lik zou wei eens willen we
ten waarom."
Mijn öuitwoiord was fiettea'ldjk. het \'ol-
gende:
„Ik wenscli geen meening uit te spre
ken over wat hier is voorgevallen, sir
Percival, en ik verlang geen bellOevligin-
gen uit te spreken. Maar ik wensoli alleen
te zeggen, dat het niet overeenkomstig
mijn plicht jegens lady Glyde en jegens
mij zeilYe is, c»m langer in uw dienst te
blijven."
„Is heb overeenkomstig uw plicht jegens
imij", viel hij uit, „dat gij mij verdenkt,
waai- ik bij sta? Lady Glyde is om haar
eigen bestwil badroigjen; /lij zou anders dood
gegaan zijn, wijl zij verandering van lucht
noodlig heeft. Gij kunt zeggen, wat gij ver-
kieöt. Maar verte! niets dan de waarheid,
of het zal u opbreken!"
Mijn denkbeelden aangaande zijn valsdh-
Iretd werden hoegenaamd niet door deze
Yeakkiring gesc.li'okU
„Wanneer wilt gij gaan?" vroeg hij
opeens.
„Zoo gauw als het u gelegen komt", ant
woordde ik.
„Mij komt het altijd gelegen. Ik ga mor
gen vmeg voor goed van huis. ALs ge wilt,
kunnen wij vanavond de zaken vereffenen.
Maar het wa® heitor te vragen, of het
juffr. IfWlcombe gelegen komt. Zuster*
Rulje'Ie vil nog van avond naar Londen,
jufufr. I-M'cambe blijft- dan alleen hiev
iin hiuAs aohter.
Tioieln ik mij. verzekerd hadi, dat dö
A-ioernde verpleegster nog dien avond
tfou vertrekken of tenminste haar dienst
verlaten, en diat du\ Dawson de zielke weer
zou behandelen, stemde ik volgaarne toê
nog eenigen tijd te blijven om de arme
zieke dame op te passen.
De zaak was spoedig afgesproken. Bij
dit besluit draaidic sir Percival plolsoling
op zijn hielen rond en het mij alleen
staan. Maar bijna even spoedig keerde hij
tea-ug en stelde mij, na het voorgevallene
en besprokene, de tamelijk dwaze vraag:
„Waarom vertrekt gij? Ik weet het riet^,
deaik daar om. Gij zelf moet er een reilen
voor opgeven, als ge een andere plaata
zoekt. Welke reden? Het uiteengaan van
heit gezin. Writ gij dat als reden opgeven?**
„Daar kan ik niets op tegen hebben, siü
Percival."
„Goed. Geef zelf die reden dian maar cp.
Zelfs het geduld van Zirslefr Rubella wan
uitgeput, toen ik eindelijk weer bij haar
kwam aan de deur,
(Wordt vervólgd)*
