BUITENLAND.
De Oorlog.
Be JAARGANG
No.1 2241
z£mdóe!ie(Bou^a/»it
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEM
latere. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
voor Leiden 11 cent per week, f 1.45 per kwwtaal; bjj onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
kwartaal Franco per post f 1-80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cenL
r kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad cent
MAANDAG
10
FEBRUARI
1917.
De ADVEBTE.1TIEPBI1S bedraagt van 1—5 regale 0.75, elke regel meer 15 cent
ngezonden mededeelingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contrast aanzienlijke korting. Groots letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 coal
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop. er Verkoop (3eBa
Handels-Advertentiên) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Augustinus JosephusCallier
door de genade Gods en de gunst
van den Apostolischen stoel
BISSCHOP VAN HAARLEM,
Huisprelaat van Z. H. den Paus,
Assistent-Bisschop bij den Pauselijken troon,
aan de Geestelijkheid en de Geloovigen
van Ons Bisdom
Zaligheid in den Heer.
Deai negen, etn twintigoten Juni a.s. zal
flfet vijftig jaren geleden zijn, dat Z. H.
gpiaus Plu© IX, om de aan hean toever-
touwde kudde van Qhiristus in h'it II.
ÉaifWielk; Geloof te bewaren en te ver-
(Stenkeai, en tent dien strijd tegen .ongeloof
ten zonde aan te sporen, onze Martelaren
?van Gorcum (pletdhtig inschreef op die lijst
«ter Heiligen, en het heerlijk voorbeeld1
dier aüeiidiappierste krijg ans van Christus
te oiaivolging voorstelde.
Dian giedlemlkidag hopen Wij dezen zomer
et passenden luister te vieren, maar
reedis nu wensdhen Wij in uw geheugen
teug 'te "roepen den helidhiaftiigien dood
dï^r Martelaren e(n dei redien, waarom
Zij dien ondergingen; immers in onze da
rn zijn misschien meer dian ooit
Hike lichtend© vtoorbeeMiein van zelfver
loochening on otfferva&rddghaid nloodig,
da goeden van wille moed te geven
fen de hehtzinnigien op den goeden weg te-
fiug te brengen.
Gij weet- alien', Beminde Gelioovigpn, en
SVij (behoeven niest te beschrijven, hoeveel
reaiguizingi 'en spot, hoeveel ontbering en
dijden onze Martelaren te verduren heb
ben gehad, met hoeveel lijdensmoed en
blijde offervaardigheid zij dit alles ver
dragen hebben en hoe zij, God dankend
ien den lofzang „Te Deum liaudarnus"
pUglend, den dood zijn ingiefgiaan; maar
met het oioig op hetgeen Wij telkens v-eer
mdier onze Katholieken kunnen waarne
men, achten Wij heit aöer gewenseht om
juwe aandacht te vestigen op de» waarhe
den, Waarvoor zij dan ma,ntelM!ood boo
blijmoedig hebben verduurd- Heothaaldelijk
Werd hun beloofd; dat zaj vrij zouden
(uitgaan, wanneer zij verzaken wilden aan
(den Roiamschsn Oppeapriester, en het ge-
0oof aan de waarachtige tegen woo rdig;-
beid vian Jeizus Christus in het H. Sacra
ment des Altaars wilden opgeven; vooral
voor deze twee punten van ons H. Geloof
Sijn zij gestorven.
Wanneer wij de vraag stellen', waarom
0e vijanden van de Katholieke KeTk zco-
.peel hechtten aan hetgeen omzie Martela
ren geloofden, du® eigenlijk i n-
kv an dig dachten over het gedag van
idten Paus en over het Hoogheilig Saora-
tmenit, dan Bigt liet 'antwoord voor de
baad: oimidat zij wel Wis tien, diajt wie zich
heit gezag van den Roomsichen Opper
priester onttrekt, niet mm' Katholiek
-flv iJj wezen in zijn handled en wandel, en
iöait hij, die Blieft H. Sacrament des Al
tera verwerpt en dus aan de H. Commu-
taite verzaakt., niet meer Katholiek, kan
blijven leven. Wat die ruiwiet en meestal
fcnortwikkeltde vijanden van on® H. Geloof
b^rep'en, behoeven Wij natuurlijk niet
bader toe te lichten en te beiwijaen; maar
wij erkennen, dat Bonder dat geloof,
tender die inwendige instemming
|V«D) ons verstand aan dlie geloofsiwaarhe-
dent ook oins ui twendig gteffioofslevem
anoet larfsterven, het is niet minder
twaar, dat eien lieven in strijd met die
Waarheden op den dlurnr ons geloof zal
dantajsten en in doder geval zulk een ge-
tot een dioioid! geloof miaken en een-
tot grootome veroocndeellng leiden zal.
®en ontrouwen daenisrtkinjeidht, die wist. en
Jgdoofldlei snaar er ntat maar .handelde,
Wordt naar Sa'ert. waard van Onzen Heer
"ssub Christus zeil ven fcoeg-evotegd: „De
tun te judicia, serve naquam; Uw
kjtgtën roanid spreekt uw veroordeeding uit,
"«rae dienstknecht" (Lue. XIX, 22); daar-
PMtia is dus door onsJen' Hear het vonnis
g®veïd over all diegenen, die zich katho
liek hüjviefn noemen en op de vraag, of
ES] Itae^ werk e :I ij k zijn, met veront-
^araiigrng aoiuden 'antwooirddn,' dat zij
dagelijks tot God betuigen: „in en
!^or dit geloof wil ik lieven, en sfterveri',
•terwijBI zij indendiaad in {hun handel en
Wandal onttrekken aan ide leiding van de
H Kertt en van den Paus, die er de
Mpperiheirdea* en 'Besttuuuder Jwan is, Era
ïm vreezeni Wij', t.e jxvrdiodl'etn naar (het
geen wij schier dagelijks beleven, dat er
onder onze Katholieken maai' al to veil
dergelijke „booze dienstknechten" eijn.
Wij hebben reeds heihaaUda malen in
Onze Vastenmandem enten en bij allerlei
andere gelegenheden herinnerd aan het
geen de H. Kerk d'oor den mond van den
Paus en de Bisschoppen vordert, en Wij
zullen 'dit dus thiar niet bpnietuw herha
len; ieder uwer, Bemindle Geloovigen,
weet het trouwens genoeg, maar, om er
niet naar te bancieilan, zoeken vellen naar
allerlei uitvluchten en zijn dan nog ver
ontwaardigd, wanneer op zulk een katho
liciteit aanmerking wordt «gemaakt. Wij
kunnen echter niet nalaten op één dier
uitvluchten nadrukkelijk te wijzen, om
dat dezie wel liet meest voorkomt. Dik
wijls toch' miaeten wij hooren: „dat kan
niet, want het zal mij zoovee'l schade be
rokkenen in mijn zaken" of ,,ik' moe we1,
want voor mijn zaken heb ik het noo-
dlig". Veelal is dit niets anders dan een
onware uitvlucht, Of gaat men hoeilwat
verder dan noodig is; maar, behalve dit,
ziet een® naar het, voorbeeld onzer Gor-
cumsdhe Marbellaren. Van hen werd
slechts eene verklaring gevorderd, meer
met,'en na die verklaring zouden zij
vrijgelaten zijn en hadden zij zich kun
nen verwijderen naar streken, waar zij
na een oprecht berouw over hun lafhar
tige verzaking, van het geloof evenals
eertijds de Apostel Petrus, door een hei
lig (Leven hun zonde konden goedmaken.
En hebben zij toén gedacht: wij kunnen
niet lander®, wianlt het is voterekt noodig.
niet voor onze' zaken, maar voor het be
houd van. on® leven? Bit toch zou geen
u i t-v 1 u c h t zijn geweest, het was ,de
hittere waarheid; maar zij verkiozen den
dlaod voor hun hied lig gefiloof, onder den
hitterston' hoon en de gruwelijkste mis-
hanidieilingen, boven hst behoud van hun
leven, zelf© door een schijnafval.
Is* dam het meier of minder bezit van
geld, voot Ons zooveel meer waard, dan
het behoud van het laven was voor- hen?
Zijn die ajamdsche goederen Vopr ons meer
waarld idan ons H. 'Geloof, die kostbare
parel waarvoor mem 't al met winst ver
liest!' Ach-. Beminde Getlooivigan, laten wij
ons zelveai niet bedriegen! Katholiek te
zijn ien al© kathoUeik te-leven, kan mem,
Vcxorafli heden tan dage, meestal niet zon
der tijdelijke, schade en achtenuitzetting,
en dit aal wel 200 blijven; het is zelfs te
voorzien, dat het eer ergier dian beter zal
wonden. Ais daarvan moet afhianigein, of
ons teven ia! dan -niet tuide zal verkondi
gen „ik belijd ééne, heilige, katholieke en
apositolllsche kerk", dan zou het er voor
ons treurig uitzaien, omdat wij vergeten
het woord van O. H. Jezus Chriisltusi:( „Wat
baat bat den menisich, al® hij die geheele
wereld zou winnen-, maar aan zijne ziel
schade lijden? Of vrat zal de mensch in
ruil geven voor zijne ziel?" (Mattih. VI,,
26). Dit vergaten onze Martelaren niet.
Mat de gmo.otst.e schiade, met het verlies
van hun teven hebben zij hun trouw aan
Kerk en Paus bewaard, maar dan ook
hunne ziel behouden voo-r alle eeuwigheid.
Vereert hun heldhaftige belijdenis, maar
voiligt hen zelfs uit- de verte niet n.a, en gij
h-ebt u zetvien veroiardeeld'.
Ben dleirgelijtoa besdhiauwtn'g levert ons
(hun sterveln voor het gelbof aan de waar
achtige tegenwoordigheid van O. H. J.
Ghr. in het H. Sacrament de® Altaars.
Wij den/ken (hier niet op da eerste plaats
aam het toeflaaa al te groots getal hen,
die, aan het H. Saonament gefoovend,
vergeten laat ons 'liever naar" waarheid
zeggen, verzuimen dat hetmSllsch brood
dier ziel' dikwijl© genoeg te nuttigen om
een (krachtig innerlijk lieven te kunnen
leiden, eoi daarom moesten klagen met
den Psalmist: „Mijn hart verdorde, om
dat ik vergat mijn (brood te eten" (Ps.
Cl, 5)Wij denken hier zelfs niet e an
hen, die hun paasdhipldciht' verzuimende^
hunne ziet feiten doodhongeren, en zidh
aelvep afstndjden van de gemeenschap der
H. Keitk; drt is onder ions zoo hekand, dat
Wij, daarop' niet uitdrukkelijk behoed'en
te wi.jzen. Wij denken vooral aian diage
nen, die 2001 als in die laatste jaren nog
al veelvuldig voorkomt vergetend, dat
het H. Sacrament .al© een voedsel dier ziel
is ingesteld, d. w. z. als een middel om
het leven der zi-dl te bewaren, te voeden,
te isterkan, wel Schijnen te mednen, dat
zij met veelvuldig tot de H. Communie te
naderen genoeg doen voor helt leven hun-
nar ziel, en deze dian verder a,an afllte ge-
vairen mogen bHaot stellen, ja zelfs de ziel
van anderen mogen in gevaar brengen.
Moeten Wij, Beminde GeHoorviigen, hier in
bijzonderheden treden? Wij wsnschtan.
diat het niet nioodig ware; maar, alvorens
dit kwaad ook hier al te groote afmetin
gen aanneemt, zooalis helaas in andere
landen reeds het gavall ia, meemen Wij al
tham© iets er oveir te moeten zeggen, of
schoon een goed Katholiek het uit zich
zeiven moest begrijpen. Wij zullen het
•echter bij eene eenvoudige vingerwijzing
ila-ten door de vraag te stollen: Des mor
gens tot da H. Taifel naderen', en clea
avonds zich overgeven aan vermakelijk-
heden, die of op zich zélven zondig, of
met. gevaar voor zond© verbonden zijn,
is 'dit niog hst ware geloof uan de waa/j>
nchtiige tegienwoordiigheid van Jezus, Die
gezegd heeft: „Wie imijn Vfeesdh eet, heeft
het 'eeuwig leven" (Joes VI, 55) maar ook
ons 'door den Wijizle van het Oude Ver
bond' het waarschuwen: „Wie het gevaar
bemint, zal er in vergaan" (Eceli III,
27)? Veelvuldig de H. Communie ontvan
gen, maar terzelfder tijd ergernis geven
óf wel' door onzedige kleedimg óf d'cor
.openlijk lezen van verboden' geschriften
óf op welke wijze ook, is dd't nog het ge
zonde geloof aan de heilige tegenwioordig-
hieiid vian Jezus Christus, Die gezegd heeft:
„Wee der wereld wegens de ergernis"
(Matth. XVIII, 7)? In één woond rle veel-
vulllddge H. Communie willen vereenigen
met een geheet wer-eildsch leven, is dat
een levend geüloof aan de, tegenwoordig
heid van Jezus, Die gewaarschuwd heeft:
„Niemand kan twee heeren dienen"?
(Matth. VI, 24)? En daarbij komt nog; dat
Itnon bier izedlfö gjeen uitvluchten vinden
kan, dat hier alllleenTicJh'tzdnniigheid in het
epel is,, zoo rniet eaiger, n-.B'. veiranetol ver-
•trauwen in het ééne geval, onchristelijke
Höfdeiaosheid in het tweede, groote we-
reiLdseh gezindheid in het derdej, en in
alCe gevallen geb.relc aan eerbied voor het
H.' Sacrament des Altaars met miskenning
van het hooge doel, wa-an'oor Christus dit
Sacrament heeft. irgeötoM: voeding, ver-
istenMng van het genade-leven dier ziel. En
wedik offer wordt van ons gevraagd, om
ions aan dit kweiad niét schuldig te ma
ken? Een offer, w-ait ouder geen enkel op
zicht in vergelijking kan' kamen met hot
offer, wat de H.H. Martelaren brachten
voor1 de belijdenis van.,hun geloof aan Je
zus' tegenwoordigheid in het Hei'lig Sa
onament; het offer vah hun leven na eeost
afil-eried martellingien te iidbbeai ondergaan.
Ach, Beaniindle Getoovigein, liaten wij het.
leven toch ernstiger opvatten, bedenken
diat het is een OQDgaain naar het* ecu w ï-
g e leven en dat wij daarvoor van God
ontvingen de leiding der ID Kerk, die om®
in Zijnen naam den weg wijst, en de ge-
niadiehni'iddelen der H. Aie Hij
haar- ter unueeung toevertrouwde. Moge
die) erhslt ,m |un&" gewekt, njf venmieerdercl
wchiden in dlietn meest ernstigjen t-ij'd van
de Vasten, dien wij ruu weer giaian irtre-
dieni, en waarin wij meer dan anders er
aan heiinnerd wonden,, hoe eimstig de
Heer Jezus Christus onz-e- heiligheid heeft
gewald, 'en welke offers Hij daarvoor heeft
igiebracht; en bddidlen wij Hem, dat Hij eten
rechten geest verhiieuwe in one en in- al
onze geloofsigeiniooten. Tevens wiilleri Wij
u hier opmerkzaam maken, dat sinds
jairetn in Ons Bisdom em Broederschap
is opgericht tor eene'van die H.H. Marte
laren van Gonoum, om te bidden voor de
bekeering van on® V ader temet, waarin h>e-
laais het ongeloof 00© sdhii-aiklbaineaid toe
neemt; heihaaltdelijk hebben Wij ver
maand om toe te' toeden tot dat Broeder
schap, dat zo© weinig van u vraagt, n.l.
dagelijks één Onize Vader en één Wees
gegroet met het schietgebed „H.H. Marte
laren van Giarcuip, bidt voor ons en vlor
de bekeering van on® Vadtrfiand". Nog air-
tijd telt dit Broederscfluap veel te weinig
leiden; in vel® parochiën bestaat het nog
in (het-igebeéli niet; er wondt veel te wei
nig gebeden voor den terugkeer cnzer
Taudgenoioten tot de H. Kerk; ein toch
zonder een aanhoudend giebed zuflllen allo
andere middelen, die wij daarvoor zouden
aanwenden, niet veel baten, terwijl tet
aanlhoudenid gebed zow^eefl. bij Gad ver
mag, vooral al© wij het storten in ver-
eeniiging met de 'Heiligen, dne voor Hem
hun fieven ten Offer bi'achten.
'Bidt icok veel vooral in den aanatiaiandein
tijd van genade voor de verheffing der II.
Kerk, 'en voor den bloei van ons vade,r-
illandi, dat beide in wede voor allen rarnpr-
ispoed mpgen bewaard blijven; voior Z. I-I.
den Paiu©1, die zoo treurige tijden beleeft
'en naar wiien© wadesiveinmaningen tot
dusverre zoo weinig wordt geluisterd; voor
H. M. onze beminde Koningin, dlie- in dfize
ernstige .dogen zoo trouw waakt voor haar
volk, opdat het buiten de gevaren magie
blijven van dezen ongehlaorden w^eröld-
krijg; in. één woord voor al Uw»e geeste
lijke en wereldlijke Overheden, opdat God
(hun dicht en wijdheid roo^ schenken om
de aam hun zorg toevertrouwden op den
wanen weg te (Lenden naar dien btt-ijveuden
vooral naar den eeuwigen wede.
Krachten® Apostoilltodhe voCimadht staan
Wij bij dezen aam die giöLoovigen van Ons
Bdadom dezelfde dispensaties toe in de
vasten- en onthouddngHwet alls verleden
jaar onder de gewone voorwaia.rdlen. Bo
vendien veaieeinien Wij _huns krachtens
bijzondere ApoStoiLisché vodmacht, Ons
verleend' om da buitengewone tijdsomstan
digheden, giediurende de veer tig -daag
sche Vasten van dit jaar dispensatie iri
(hea onithoudingsg-ebod op alle Woensda
gen, uitgenomen Ascbwoemsidag en Qua-
tertmxp erwioenödiag,.
Ook varieenen Wij bij desem aan alle
biechtvader in Ons Bisdom dia vofma/cht,
om iaian de .getoavigen, dnie hierom verzoe
ken en vialgiene het oordeejl van den biecht-
•vader daarvoor in aaamerkimg Icomen,
too te ©teuan, geduronide dje VeertigJaag-
söho Vasten dezes vst in n
uitgeaonidJead alleen Goeden Vrijidog.
En aai dit Ons herderlijk schrijven cp
•den Zondag Quinquagesima in alle tot
Ons (Bisdom behoorende kerken^ alsmede
in die kiapeiHen waaawier een Rector is
aangesteld, op d'e giebiruikelijka wijze wor
den voorgelee em.
Gegeven te Haarlem, den lOdm Februari
1917.
AUGUSTINUS JOSEPHUS,
Bisschop van HaaMena
Op last van Z. D. HoogwaardLgfbeid,
L. Weoterwoudf, Secretaris.
Engelsche overwinningen aan de Ancre
en in Mesopotaraië. De Deensche
scheepvaart in de knel.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht,
Van het W e s t e 1 ij k gevechtstooneel
meldt het Engelsch legerbericht, dat veld
maarschalk Haig en diens troepen geslaag
de operaties uitvoerden aan beide oevers
van de Ancre. Vijandelijke stellingen
tegenover Miraumon-t, over eene front-
breedte van ongeveer anderhalve miji en
1000 yards diep, werden genomen. Ver
overd weird eveneens eene belang
rijke vijandelijke stelling ten noor
den van RailTèscourt, terwijl den
vijand zware verliezen werden toegebracht.
Bij Neuve Chapelle en Ploegsteert onder
nomen raids slaagden volkomen. Vele Duit-
®chers werden gedood, aldus het Engelsche
toimrhftri r.h f. Wal vcun
is, zal moeten blijken uit nadere commu
niqué'® van Duitscke zijde.
De Franschen hebben, ditmaal hunner
zijds in den 1 e a s een aanval beproefd
op de vooruitspringende Duitlsche stelling
bij Amertzweiler en hebben die vol
gens het Fransche legerbericht geheel ver
nield. Het Duitsche berichj. gewaagt niet
van deze prestatie, waarbij de Duiüschers
gevoelige verliezen zouden hebben geleden.
Belangrijke gebeurtenissen worden ge
meld uit Mesopotamia.
Volgens een officieel telegram hebben de
Engelschen op 15 dezer he.t offensief tegen
die Turken op den rechteroever van de T i-
g r i s in de Dahrabocht hervat en eene be
langrijke stelling tegenover den Turkschen
rechtervleugel bezet. Bij een onderneming
tegen het centrum en den rechtervleugel
van den vijand, veroverden de Engelschen
vervolgens een deel der frontlin'e ter
breedte van 700 yards, dat later tot 1000
yards hij eene diepte van 500 yards werd
uitgebreid. De tegenaanvallen vande Tur
ken werden afgeslagen. Later gelukte ook
een aanval op den linkervleugel van de
vijandelijke stelling over een breedte van
850 yards.
Slechts hier en daar hielden kleine vij
andelijke detachementen punten aan den
oever der rivier bezet. In dien nacht van 15
op 16 Februari werden ook deze punten
veroverd. De geheele Dahra-bocht is dus
thans in handen dei- Engelschen.
Het hij deze gevechten gemaakte aantal
gevangenen bestaat uit: 89 officieren, o. w.
2 regiments- en 3 bata» 11 ons-commandan
ten, en 1906 man. De buit bestaat uit 5
machinegeweren, 2500 geweren, pen groote
hpeveélheid munitie, uitrustingstukken en
andere voorraden.
De artillerie schoot verscheidene pon
tons, waarin de vijand trachtte te ontko
men, in den grond.
Allerlei feiten bewijzen, dat er zoowel
door onze artillerie als door de "Turken
zeiven, veel materiaal vernield is.
Op 16 Februari trokken de Engelschen,
ondanks het slechte weder, nog 1200 yards
vooruit ten zuiden van de Shumranibocht.
De Engelsche voorhoede houidt thans den
zuidwestelijken hoek van die bocht bezet.
't Is voorwaar geen onbelangrijk nieuws.
Het Skandinavische protest, te
gen de duikbootoorlog, gericht, is, bij uit
treksel, nu verschenen. De nota komt in
argumentatie en toon vrijwel overeen met
de nota van den minister van Buitenlamd-
sche Zaken, Louidon. Beide beginnen te
wijzen op de steeds in acht genomen on
tijdigheid en de tot verschillende oorlog
voerenden gerichte protesten tegen ernsti
ge inbreuken op de rechten der onzijdigen;
beide vinden daarin hun grcxnd om nu met.
te meer nadruk op te komen tegen de jong
ste maatregelen ter zee. Ook de Skarndina-
visohe nota betitelt déze niet met „blokka
de"; zij noemt echter met name de duik-
toten „wier werkzaamheid voor de ohder-
aneai van onzijdige staten groot gevaar
meebrengt, gelijk uit de ervaringen in de
zen oorlog is gebleken".
Aan het slot zegt de nota, dat de dxiö
regeeringen zich alle rechten voorbehou
den ,,ten aanzien van verliezen aan men-
schenleven® en eigendom", een zinswen
ding, welke hetzelfde bedoelt als de „ver
antwoordelijkheid" van de vernietiging
van eigendom en verlies van menschenle-
veris in de betrokken gebieden, waarvan
in de Nederlandsche'nota sprake ip.
0p* Zee,
De verscherpte duikbootenoorlog.
De Vereenigde Staten en Duitschiand
De correspondent van de „Dolly ührk>
irióte" in de Viareeimfgdie Staten seint: De
(kan op gioed gezag berichten, dat de veiv
hoiudang tussdben de Vereetnigdie Staten
en DuitscihJliainid! nog nooit zoo gespannen'
is geweest als heden. Mannen, vian geaag^
die in nauw© betrekking tot dep; prest-
deint staan, verzekeren mij, diat Amerika
rekening moet houden met een spoedig
uitbreken van den oorlog, tenzij Duitscte
land die verscherping van die 'dulkb^oten-
ooriogvoering hei-roept. Men kan er zake®
van zijn, 'dat president Wilson met geen
compromis genoegen zal nemen.
De berichten, die uit Spanje over Geaiève
'en' 'iiit Parijs koanen, Toiopen nogal uiteen.
Terwijl eenerzijids sprake is van stappen
te Berlijn om die schepen, die liggiem in
<de' havens-iin 'het gevaarlijke gebied' veilig
naar Spanje te doen terugkeeren, is 'er
aan den anderen kant sprake van voort
zetting! van de scheepvaart in de gevaar-
lijike zone en van de mogelijkheid van de'
bewapening der schep,ep of het oonvoyee-
ren d aai'van. Ook hier schijnt men aus
nog slischits met geruchten te doen tö
Itebben.
Een Duitsdf oordeel over het succes der
duikbootactie.
„Korr. Nor dien" bericht uit Berlijn: Dd
oarx-espiooLciien't van dé „Voss. Zto." aan
hiet WüstfrO'nt spraac aan cle Kust van
Vlaanderen een juist thuisgekomen duikr
boiat-comimiandiant, die nog vóór 1 Februari
uitgevaren was en than® reed© weder op
het watea* vertoeft. De gferegeide verbin
ding tusjsehen. Engeland en Fianlkrijk be-
staiait ndet meer. Datzelfde feit dat voor
ons evenzo© gewicditig ia als een gewon
nen groote zeeslag, werd den correspon
dent ook door onze jnari nevltegens beves
tigd, die op hun laatste patrouillegjevech
ten geien enkel schip meer gezien hebben.
Zij' deelden ook media dat Engelsche duik-
bototen, die gewoonlijk tot dicht bij de
Nederland&che territoriale wiateren lagen',-
Sedert eeniga dagen verdwenen zijn.
De toestand in Spanje.
Volgens een particulier telegram uit
Madrid aan de „Frankfurter Zeitung" be
rekent het daar verschijnende blad „Im-
parcial", diat e,r te Valencia, Alicante en
Murcia vijftigduizend man ten gevolge van
die Duitsche blckkade weitklioos zijn gewor
den.
De veatlleizen der v rucJhte ncxpoirt eli r s in
de provincie Murcia becijfert het blad op
vijftien mlllioein peseta's.
Spanje neemt toan© de beflwrtiging der
belangen van dertien erschillende mo-
geaidlhedeu waar.
De duikboot- en mijnoorlog.
De Engelsche s.s. Marie Leonhardt"-
(1466 ton), „Marion Dawson" (2300 ton) en
„Queenswood" (2701 ton) zijn in den grond
geboord. De bemanningen van de „Marion
Dawson" en de „Queenswood" zijn gered.
Het zeilschip „Friendship" van Brix-
ham en de baggermolen „Leven" zijn in
den grond geboord.
De Deensche scheepvaart in de knel.
Eenige Deensche ministers hielden met
verscheiden partijleiders besprekingen over
den tegenwoordigen handelspolit'ieken toe
stand van Denemarken, in het bijzonder
met betrekking tot de mogelijkheid van een
heropening der Deensche scheepvaart, wel
ker stopzetting door de Duitlsche afsluiting
ter zee werd veroorzaakt. Naar verluidt,
is de toestand buitengewoon ernstig en zijn
er gewichtige moeilijkheden voor Denemar
ken ontstaan, welke slechts door onder
handeling met beide groepen van Mogend
heden uit den weg kunnen worden ge
luimd. Daarom is er geen vooruitzicht,
dat er 'binnenkort Deensche uitvoerschepen
naar Engeland zullen uitvaren.
Onder deze omstandigheden is het van
geringere beteekenis, datl in den loonstrijd
tusschen Deensche zeelieden en reeders nog
steeds geen oplossing werd verkregen. Op
hedenmiddag waren nieuwe onderhandelin
gen tusschen vertegenwoordigers van beide
partijen vastgesteld. De staking der zeelie
den had tot dusver slechte tengevolge, dat
het Deensche Amerika-s.s. „United States",
voorloopig niet nanr New-York kam. ver
trekken. Ten gevolge van de Duiteche af
sluiting ter zee wordtl een aanzienlijk aan
tal Deensche schepen, met kolen voor De
nemarken beladen, to Engelsche haven?
