Tweede Blad. BINNENSLAND. Nederland en de-Oorlog. Be JAARGANG, Woensdag 31 Januari 1917 De broiodkaartregeling. Het Harode/lislblad" geeft eon- beschou wing over de biriodikaartregjeling te Am- jtcrdam, w-aairaau we het volgende ont- iecQT?n „liet noemen van getallen geeft meestal >p' f.ich zelf 200 heed weinig' voorstelling. Sn wanneer wij nu vertelden, dat op dit (Ogenblik op de bur eaux van het, bevol- register ruim drie en een h-ari mil- formu-iieren-, noodjg voor ie a.s. tr-codkaartrege] ing (precies 3,532,497 itufcs), gereed liggen om onder de Aan- jterdanvscihe (bevolking t? worden ver prei d, dan weten we zeker, dat niemand rich eigenlijk een denkbeefd kan vormen een dergeilijike hoeveelheid. Het groot ste gedeelte vaan de breede gangen van iet kantoorgdboauw staat vol kisten, ste- rig didhtgespijfkerd nog. Nog enkele diak en, en ail deze formuiMerai zullen hun (estemrniing moeten hebban bereikt., wa.nt eedis den 5 tl en Februari gaat de nieuwe egeliing hu Wie dan mist. is voorzien van sen ibroorJIkaiairt, zal eenvoudig noch bij ijn, moefti bij eein anderen bakker brood lunnen koqpen. „Ge&d en gjs&de woorden" fieen, waarvoor men tot dusver alle9 un krijgen de goede woorden kon men wil ihfuii© laten! het zal. d'&n niet neer baten. Heit ©cüiijnt dat hei besef va.n Uien toestand nog niet toi die geheele be- büting i9 «dioongedüoingen. Weliswaar heb- tea reeds m-eesr dan 100,000 hooiden van ezimnen zich van hun, verplichting ge weten om de aantvraagüormaili ere n voor ïaadtoaarteu in te traveren. Maar de amb- elijike schatting is, dat er te Amsterdam 50 A 100,000 hoofden van gezinnen .zijn. 3r zuil'lieni dtus déze twieeta nog' heel* wat san vragen moeten binnenkomen, en de roes is mJ&scfliien niet ongewettigd, dat öle hicoifden van gezinnen eerst goed aan ran verplichting zullen worden h'?.rin- erd, wanneer moeder de wouw den 5en 'ehruari bemerkt, dat zonder kaart geen rood te verkrijgen is De. bakkers tcdh iogen geen. (brood verkoopen zonder van en koop er een bonnetje te ontvangen. Al ie bonnc-tjeis zufei de balkkctrs, öf hun rauw, óf hun dienstknecht öf hun iemsitmaagd moeten opplakken op daar- oor bestemde fo-rmu'lieren. Aan het be- Htóngsragister x ijn 733.047 stuks in oorraad! Niet onmogelijk dat e.r bij de note broodfabrieken en bakkerijen een ieirw soort van arbeid'ensfsters) 'zal ko nen: .broodka a rt bonnet j elspfl akkers" ot -pkiksters"." De rantsoeneering. Binnen enkele weken zal worden bekend emaakt, welke hoeveelheden van de regee. ingsartikelen voor de gemeenten beschik, aar zullen worden gesteld. De toewijzing al geschieden berekend naar het zielental. Ichter zullen alleen die gemeenten op de ritvangst der regeeringsartikelen kunnen ekenen, waar, volgens door den Minister te keuren plan, de hoofdelijke rant- oeneering is ingevoerd. De pe.r hoofd beschikbare hoeveelheid zal oor ieder artikel van week tot week wor- [en vastgesteld. Protest van Gron.ingsche veehandelaren. De Provinciale Groningse lie Bond van feehandelaren en exporteurs heeft een'tele- gam gezonden aan den Minister van Land bouw, waarin geprotesteert wordt tegen de wijze waarop door de regeering de uitvoer van paarden, vee en schapen is geregeld, waarbij o. a. 13 van de 19 vce-expo.rteurs werden gewipt en in het algemeen de vee handel wordt vernietigd. Uitvoer vam varkens. Naar wij vernemen, zijn weer consenten uitgegeven voor den uitvoer van varkens. Veiligheid Noordzee. Van deskundige cijde vernemen wij, dat de jongste Britschè aankondiging, dat een deel der Noordzee gevaarlijk zal worden voor de scheepvaart, het deel der Noord,zee betreft, dat reeds door de Duit&che admi raliteit als verbod'en zóne werd aangewe zen. Belangrijk nadeel zal het voor de Ne derlandse!) e scheepvaart niet hebben. Al leen zullen de schepen, die tot nu toe van het nieuw uitgelegde Terschellingerbank- lichtschip af om de Noord stuurden, thans een ietwat westelijker koens moeten stu ren en daardoor dichter bij de Doggers- bank langs moeten gaan, welke bank als gevaarlijk door mijnen is gesignaleerd. De ,.N i e u w-A m e t e r d a m" aan een gevaar ontsnapt. De ..New-York' Times" raieüt, dat offi- ciieram van de HeilandAmeriikia-lijn tic fa- ben verklaarddat do Nieuw-Amster dam", van de HofifiandAmerika'-li jndie den 2ein Januari te New-York aankwam, van Rotterdam, met 1200 pa-saagiers, aan •éan groot gevaar ontsjia.pt is toen het sdliip Falmouth naderde. Kapitein Baron deelde mede. dat een hiafif uur voor hij de haven van Fa.'mouth bereikt e. den 21e n December, dos morgens te negen uur, een mijnenveger, die er op uit was gesteund, om heit Kamaail schoon te vegen, op een mijn liep en geheel ver nield' werd. Van de bemanning werden el'f officieren en zeven man gedood De ..Nicuw-Amsterdam" was Slechts cp vijf mijiüen afstand -en he.t wrak van e mijmivegen- d.reef op het water toen het stoomschip de haven, invoer. De Duitsche versterkingen aan de grens. Men schrijft uit Brek'enikamp aan de „Twensch'e Grt.": Men begint zich hier wat ongerust te maken oven' de militaire voorbereidselen, die in Duitschland aan de grens gedaan wonden. Eerst werden teopgraven ge- m,o akt. Nu zijn dezeveek In verscniifen- de plaateen Duitsche troepen aangekomen; 200 o.a. in Uel'san bij Neuenlhaus 40,000 man, benevens veel geschut. Zelfs zegt men, dia.t- de Duitsche boeren Jiangs de grens bevel ontvingen, hunne woningen te verlaten, om verder van de grens af te gaan wonen. De ..voorbereidende" o n z ij d i g e n conferentie. Uit Stockholm wordt volgens net ,,Holl. Nb." aan de „Vossische Ztg." gemeld: De Zweedsche regeei-ing heeft Donderdag aan den Nederlandschen zaakgelastigd^ verzocht deel te nemen aan de voorberei dende werkzaamheden voor een conferentie van de onzijdigen. Deze zal niet zoozeer liet vredesvraagstuk, dan wel economische pro blemen behandelen en is te beschouwen ais een logisch gevolg van de Scandinavische ministerconferentie te Christian ia. Men weet dat juist 1.1. Donderdag mi nister Loudon in de Tweede Kamer ver klaard heeft, dat de Nederlandsche Regee ring verscheidene weken geleden reeds wag uitgenoodigd tot een slechts preliminaire bespreking te Stockholm, over de vraag, of men een neutralen-conferentie 7.011 houden, voornamelijk over economische onderwer pen en enkele Vraagstukken i..z. het volken recht. Onze vertegenwoordiger te Stock holm kreeg opdracht, orn aan die bespre kingen deel te nemen. Hij kreeg tot dus ver geenerlei nader bericht. Sedert is dus, als de ,,Voss. Ztg." juist is ingelicht dit nader bericht gekomen. Gemengde Berichten. Hoe er g93pionneerd wordt. Hoe er, door onderdanen van verschil XI end e lan den, en hun hamd'angers in ons land geispioinneerd wordt, blijkt uit een vonnis, dat dezer dagen in het „W. v. h. R." stond. Bij dal vonnis w-ewdiem een Ouit- scher en een te Maassluis wonende Ne- d'eiNandieï' dioor de Rotteird-a-msdhe Recht bank veroordeeld wegens overtreding van art.. 100 W. v. S.. (over liet in gevaar brengen van de onzijdigflieid van den Staat) tot reap, zes maanden en een Jaar en dirie maanden gevang er. iiastm-f. Wat de veroordeell-dén dedein bleek uit het in het vonnis opgenomen résumé van het verhoor der bek'-aagden. Da Ho Handier D., erker dc 0. a, dat nij ,,in betrekking heeft gestaan tot bek'aag- de H. en op verzoek van dezen inliohtin- gen hooft. ingewonnen betrek]; el ijk de be wegingen van Engel!,scha oorlogsschepen en daze1 inf.iidhtingen per telegram, per brief oif mondeling aan dö'an beklaagde overbracht; dat hij ingevolge afspraak met H. zich in die telegrammen J. noem de; dat sommige dier telegrammen een injhiou-d hadden met verzonnen wooft-d-eri, alsof ze op gewone handelszaken betrok- ■1 ring haddenuit Wélken inhoud H. de gcwenscOite inlichtingen kon putten; dat hij de 13 ter terechtzitting aanwezige te legrammen. n.H. den inhoud daarvan, cp d'e daarin, aangcgeweai dagen aan H. hoeft gezonden; dat hij op Maandag 4 Sent. 1916 aan H. een dringend telegram heeft verzonden, waarin vermeld stond, dat de Batavier IV" dien nacht zou ver trekken en 2000 schapen a.an boord had; dat zijn, beklaagd?'.; vader agent te Maas sluis is van de reedarij der Batavierlijn, we'lkcir booten varen, tussdhen Rotterdam en Engeland; dat hij begreep, dat be klaagde H. de inlichtingen die hij, beklaag de, hem verstrekte, ter kennis bracht van personen, die in betrekking stonden tot de Duitsche autoriteiten; dat hij van H. voor zijn inrichtingen geld heoft ontvangen." De Duitscheir H., ,,diat hij ondemdaan isi van het Duitache Rijk,, eni' in 1916 te Vlaardingen woonde: dat hij wist dat het -Ywe-enigd Koninrijk Grooi-H«r- Ieriahd en het Duitsche Rijk met dikan- dc<r in ooriicg waren en .dat Nederland daarin niet betrokken was; dat beklaagde D. hem op zjjin veivoek in den. teop van het jhaa- herhaaldelijk te'egnammen, brie ven en monde'Sn ge inlichtingen heaft, ge geven betrekkelijk de bewegingen, van Engeilsdhe oorfcgsschepap; dat hij de 13 ter tareohtritting aanwezige telegrammen tie Viliaar Jlingen heeft ontvangen; dat srm- •mige daarvan zijn ondea'tc-ekend met den naam J. hetgeen hij met. D. had afge sproken; dat hij dan ook begreep, dat aille teliegrommein door D. waren afgezon den; dat sommige, daarvan een inhoud hadden met verzonnen woorden, alsof zij op gewone haudeltezalken belirekking had den; dat hij, bekfaagdieu evenwel daeiaiit d? gewensohte inrichtingen kon putten; do t hij op Maandag 4 September 1916, een dringend telegram, geieekend J., lieeft ontvangen, waarir# vemie'.id stond, dat de '„Bataviar IV" dien nadht zou vertrekken on 2000 schape.n aan boord had; dat hij op 8 Sept. 1916. in zijne woning te Vlaar- dingen op een blocnote begonnen was een brief te sobrijA on toen hij aldaar door d? po'ritie werd aangehouden; dat deze block- nofce thans ter tereoht.Zit ting aanwezig is en de begonnen brief aldus luidt: Bericht no. 253, dein Sept. 1916, VI. 86 meldet. Am 3 September auf 54° 20'. N'o. 2° 10.0 sal-.en 1 Kreuzer niit 3 Schernsteine und 2 Mas ten"; dat hij aan D. voor zijne in>liclitin ge n ge'jd heeft gegeven." Bek'iaagden hadden aan den verbalisant meegedeeld wat de bij hen gevonden tele grammen beiteekenden. Een bijv. b?tee- kende: „(hiedenaivonid zuilen schepen ver trekken onder gelelde van zes Engelsche tonpediJiboote.n"; een tweede: ,,alle sche pen zijn van Hoek van IloXanc^ vertrok ken''; een di3rde: ,,a'Jle te Hoek van Hol land: liggende schepen varen hedennacht". Een bericht van D. aan H. had ook wel eens betroffen een NeieiHamdisch schip, dat levensmiddelen naar Engeland ver voerde. De beklaagde H. had aan een inspje- teuir van poïvtie vaiklliaard, dat hij de berichten van D. doorzond aan ,,meine Lente", en die rachtbank nam aan, on danks H.'s verklaring, dat hij de ontvan gen berichten niet overbracht aan per sonen die in betrekking stonden tot dis Duitsche Regeer ing of de Duitedhe auto riteiten, dat die eeuste veridlaring juist was. Een hurgeiiidaater en (iet ijsyermaak. Men schrijit aan de ,,N. R. Ct." uit Am sterdam; Toevallig noorden wij hel, een dezer da gen, een oude man, met het innige genoe gen van grijze lieden vertellen; hoe hij, als kind op 'n doa-p wonende, 's winters zoo- dia er ijs lag, met al zijn kornuiten, in op tocht, naar den burgemeester placht te trekken, om ijs-vacantie te vrageneen gunst, die dan nooit geweigerd werd. Maar dat er dergelijke dingen ook gebeuren in Amsterdam, diit wisten we niet! Niet dat we de Amsterdamsche jongens zoo heel laag aanslaan ais 't er op aankomt iets te durven. Verre van daar! Maar in een groo- te stad gaat alles vaak zoo veel minder ge moedelijk toe; er is een ,,reuzen"-af3tand tusschen den ongekroonden koning, die Burgemeester van Amsterdam is, en een schooljongen. Maar 't is, zooais gij zien zult, een afstand, een kloof, 'waarover een paar stevige jongénsbeenen met gemak heenspringen. Daar in de omgeving van het Concertge bouw zijn dicht bij elkander twee stads scholen, een in de Marcelsestraat en een in de Dufaystraat. Het hoofd van laatst genoemde school was wat> scheutiger in het geven van ijs-vacantie dan de boven meester" van dê eerste; hij gaf twee extra middagen per week vrij, tegen de andere elecht-s één. Dies was er onder d-e discipe- len van den ..andier" groote ontevreden leidde. Twee jongeheeren van elf jaar ,,zij kwamen juist van onder en van boven hun broek uit", zooals dat heet trokken na melijk de stoute schoenen aan, en wandel den, op Zaterdagmiddag 1.1., nallr het huis van den heer Tellegen in de De Lairesse- straat. Zijn Edel-Achtbaren was niet thuis hij reed waarschijnlijk schaatsen en dus meldden de twee audiëntiegangers zich een paar maal vruchteloos aan. In dien tussehentijd het moge hier te hunner eer geboekstaafd worden <zakte hun moed echter niet, en om half zes, toen ze weer vastbesloten aanbelden, was de burgemees ter eindelijk terug en verklaarde hij 7.ich bereid de twee jongens te ontvangen. Die droegen toen, met gepaste vrijmoedigheid, hun verzoek voor, en de burgemeester hoor de hen meti den noodigen ernst aan, hoe wel cr toch iets als 'n glimlach over z'n ge. ziclit schijnt te zijn gegaan. Hij haalde daarop schrijfgereedschap en schreef een grooten papieren brief aan den wethouder van onderwijs, den heer den Hertog, welk schrijven hij zijn twee jeugdigen bezoekers ter bezorging overhandigde. Ook deze rna- gisiraab ontving lien weder persoonlijk. Dadelijk bescheid kon hij echter niet geven. Hij antwoordde, met alle plechtstatigheid die hem, den chef der paedagogen van Am sterdam tegenover twee leerlingen der Ernst en luim. oaDDoaa Het is moeilijk vrijmoedig te zijn, /.onder vrijpostig te schijnen. Gebrek aan dankbaarheid het wijsft duidelijk op gebrek aan beschaving. De pijn van het opofferen en. cich ont zeggen, ie een bron van kracht. Hij, die naar eiken hond, die hem aan blaft, een steen wil werpen, bereikt nooit zijn doel. Gelukkig de mensch, die alleen liefheeft, wat hij mag liefhebben, on alleen haat, wat hij mag hatan. □acGJcranaa Grootgrondbezitter: Zoover hoop ik het nog eens te brengen, dat ik mijn eigen aardbeving hebl Vrouw van den slotbowft&rder tot dienei. meisje: Anna, die spinnewebbe kan je ge rust wegvegen, die is niet historisch. Hij: Ik heb me een smoking Laten makem. Zij: Waarom? Je rookt immens nooitl Tijd is geld, .zei de student on bracht zijai horloge naar den lommerd. A.: „Het grootste genoegen bereidt mij dd muziek, als ik met) gesloten oogen luister", B.: „Hm... als u er dan maar niet zoo vreeselijk bij snorkte". openbare lagere school past, dat hij het verzoek cou overwegen. En -ziet, de oveJ> weging heeft een schitterend resultaat ge had. Althans ik zoek verband (omdat ik wil blijven gelooven dat de deugd en de moed in deze wereld beloond worden) tusschem het verzoek van de twee knagen an de aan schrijving die B. e.n W. dan volgenden dag hebben gericht tot de hoofden van scholen. Daarin deelden zij mede. dat zi] hebben bepaald, dat het vrijgeven voof schaatsenrijden in de op Maandag 1.1. aan- gevangen schoolweek, niet tot één middag- scliooMiijd of tot tweemaal per week hel laatste uur van den middagschooltijd be hoeft te worden beperkt, „Indien daarte- ;en met het oog op de belangen van het besjaat, kan derhalve zelfs tot liet vrijge ven gedurende eiken middag worden over. gegaan. De lessen in d-e morgenschooltijd den zullen evenwel geregeld moeten wor den gegeven." Plotseling overleden. Zondagnamiddag werd in een der kelders van het klooster der Eei w. Paters Jezuïten te Sittard (St. Aloysius-College) het lijk gevonden van den 19-jarigen knecht) H. uit Broeksittard. Em hartverlamming had een einde aan zijn le ven gemaakt. De aardewerkindtistrie. De toestand id de aardewerkfabrieken „de Sphinx" te Maastricht is dermate verbeterd, dat de werkzaamheden weer haar gewonen gang gaan. Al zijn niet) alle arbeiders weer ge>'ögo*d aan het werk, toch mag de crisis al3 ge weken beschouwd worden. Ook een staking! Te Groningen staked de baanvegers. Zij verdienen naar hun meening niet genoeg en w en Sc h ten bijslag uit de gemeentekas. Bijna bevroren. Te Middelburg is eeai jongen, die de ouderlijke woning had ver laten in den vroegen morgen en die niol op zijn werk was gekomen, in het plint- soen aangetroffen in ftewusteloozen toe- stand, tengevolge van de koude. De bijna bevroren jongen is door de politie naar hot FEUILLETON. CECILE. Vrij naar het Fransch. M) Het geluk! Er zijn bouwvallen, die men niet weder herstelt; de drooancn zijn teèindigd; ik gefioof niet meer in het ge- wk en zou liet niet meer kunnen gen:c- ai. Wat zijt gij moedig! Wat gij moed noemt, is slechte ver- toomvon, Wind vertrouwen. Ik geef mij kver aan den vrienden,- die gij en ik ge- faTufcin Qiebben. Zij heeft mij beloofd, te mnn^n leven, tevreden en nuttig te kun nen zijn hier beneden. Ik" weet niet hoe. "k ken de bijzomdenftiedien niet va.11 haar. kven, dat zij mij misschien tor na.voAging Kd stellen. Zij heeft mij gesteund, zij zal rij blijven steunen. De sterren waren steeds schitterender fewDrdien, zacOi weerkaatsend in het we- fr--- En di3 twee meisjes vereenigdein 5tóh in een* still gebed.... XXIV. Hét natuurtafereel is veranderd. Een storm is over do Rive losgebarsten, sinds don odhfend is het lachende en n- Vneedzöime landschap geteisterd door een Bkaan. De wind b'iaast, looit, sdhouirt de ■onkei'ö wolken aan groote kordon en ^t za langs den hamel. Hij buigt de >00me,n, rukt de jeugdige bladeren af, niae'kt de takken,- bezaait den bodem rnet bij in Zijn woede afrukt. Het watex der Oiselie, tot op dien bodem geroeid, vliet snel voort, tot golven opgestuwd, die zich tegen de bouwvallen der brug te pletter s'iaun en in schuim uiteenspatten. .Op de Rive klagen Willem en Mat bu rin? orn het hardst. Als de wind even be daart, begeven zij zich somen naar bui ten, om,, elkaar vasthoudend, den tuin te bezien, waar bloesems en bloemen worden afgerukt, het g.roene koren wordt neerge slagen, om misschien niet meer op te rijzon. De graaf de Marnmhes bedenkt met schrik, welik een schade de storm in zijn besdheidien 00,gst zal aanrichten. Cecile deelt haar vadeu-s vrees en dacht ook aan haar armen, die geruïneerd zulten zijn. Bij haar venster gezeten-, beseuóuwt zij het geteisterde landschap en betreurt het, dat de storm Christina, das den to rig en dag is teruggekeerd, verhindert, haar nieuw3 .omtrent Pa-ul'a te komen bren gen. Op de a-nciene Rive h-ad Ghistina mijn- hiear de Sal'Ms ten prooi gevonden aan een ziekte, die haar ongerustheid inboezemde. Hot geweld dor natuur oefende op, zijn zenuwachtig en overwerkt gastel een on- gunstigen invloed uit. Christina had steeds gevreesd., dat haar oiom aan een hartkwaal feed en cle zenuwtrekken, wel ke elkaar snel bij hem opvegden, sche nen haar te *erger toe, nu hij volstrekt Wioigardie-, een geneesheer te raadplegen. Zij en haar broeder brachten den dag bij zijn sponde door, traertrtend hem te verlichten en hem de kalmeei-onde midde len toe te dienen, welke hij verlangde. Maar tegen den avond werden- de ziekte- verflohijnfecLen zoo ernstig en bereikte de zenuwachtige toestand van mijnheer de SaiS'as zulk een hoogte, dat Jolhan oen paard deed zadelen, om zich naar een naastbijzijnden geneesheer te begeven. 'f Wa-s bijna gevaarlijk in dit v ree so il ijk«e weer te vertrekken., te meer wij! h?t ge roman dl vam don donder en het flikke nen van den bliksem hat paard ieder oogenibliik kon doen verschrikken. Doch de pachter was in de stad en de knecht wist geen- dokter te wonen; bovendien was hij 3<0n goed ruiter en vertrouwde hij op zijn paard. Hij vertrok dus en bijna op (hét-zte'/fda cxoigicmhil-ik sc.h-een- de toeetancl van mijnheer de SoJ'lltts te verorgaren. De ademhaling was uiterst moeilijk en 't was bijna niet aan te zien, hoe benauwdheid, angst en 'lijden zich be-u rt-eri ngs op zijn verwrongen gelaat afteekendon. De ven- stars waren geheel geopend, beschut als die kamer lag voor den winid. Christina deed a.l wat moge'ijk was, om te beletten, lat de zieke b-et bewustzijn zou verliezen. Zij vermoedde i-ntusschem, dat hei gevaar •nieer schijnbaar, dan werkelijk was, dat het zenuwgestel moer geschokt was dan het organisme, en dat riie man, gewoon aan voorLdiurend zclfbadwang, ziich op 't o ogenblik afmatte, overwon nue als hij was door eeni.gen inmeirlijken, smartelij- ken sitrijd, doe zijn groote en-errie bad uitgeput, ftn hem meer zedelijk dan licha- merijlk h-ad doen instarton. Zij telde de minu-tein. Howoel zouden er moeten ver!00pen, eer Jolhan den weg had afgelegd, welke, hoe'kort en gemakkelijk in gewone tijden, thans bijna onbruikbaar was door don winrl en door den rsgen, die bij siroomem neerriel. Christina, zedcle plotseling mijnheer dfe Salilis met nauw hoorbare stem, ik sterf. Wal neen. Gij lijdt veietl. maar liet gevaaT is nieit zoo g.ioot als gij denkt. Heb vertrouwen, en. wat ik u smeek, vraag hulp -bij Hem, die Heer en Meester is over uw dieven! Hij wendde het gelaat, dat met koud zweet was bedekt, naar het vanste.rt doch buiten heersohle Siec-ht-s duisternis; geen ster lichtte aan don z.warten hemel. Ik kan niet meer bidden. Maar gij wilt toch wel, dat ik het vooir u do3? Zeg; mijn God! Hij zal, uw roeper: iveigtri jpien. Ja, bid vioor mij.... De boerin opende de deur en beduidde Ghristina, tot haar Le komen. Maj u.ffli'ouiw, is er gevaax van stijr- ven? vroeg zij fluisterend. Ik -hoop vain neen. De zieik-te is, ge,oof ilk, meer pijnlijk en wreed, don gevaarlijk. U moet het mij niet kwalijk nemen, maan- ik heb oen jongen naar het dorp giezcMiden., om mijnheer pastoor te halen. Gij hebt er wed aan gedaanhoe weft ik niiet deuk, dat 'hot nog no odd g is,,, Zij naderde de sponde van haar oom, nog steeds de minuten, die voortkropen. teDteni, en met angst er aan-.Lonkend, dat de ziekte toohr wel zou kunnen verergei en, voor or hulp was, Er w-aren si'echts twee vuo-uwm en kiridiereu in hui®. Mijnheer do Sal'ris wendde inet hoofd naar haar toe. Ik heb gehoord wat die vrouw heeft gezegd.... Ik zal eten priester outivangen. O, dat 7iail uw leed verzachten; vroeger geloofidot gij, ein toon waart gij Wat zouden mijn vrienden zoggen, alls zij mij zagen aanvaarden, wat ik ont- eerd en beapot héb? Zij zouden hetzelfde doem. als gi}, indien niet hun trots of ze'ifs w ree dé vrienden hun den weg der verzoening- zoutten versperren. Christina, ik héb u iets te zeggen... een vertrouwelijke mede doering... cn ook u iets le vragen. Vtraag eiedhts, oom. Als gij iemd wist. hoe gaarne ik u zou helpen en troosten! Gij weet, dat ik d-e. vijand bon ge- vvee&t van.... van.... Van uw vroegeoon vriefn-d, ze iels zij, om hem «ten naam le befsparen Gij hébt het mij wed eens verweten... Ik heb duim -Leed berokkend. Maar hij had tiet mij gedaan. Misscfti'i-eai oaiiwetend? Jui-sit,. en dat heeft mij'omreedïtvaair- dig gesmaakt. Maar mijn leven was go- eindiiigd Hij had mijn droom en ver ijdeld. Maar liea-e oom, als hij 't tooh niet wist..,. 't Zij zoo. Tk 'heb hem gehaat, hem on die \touw, die ik bemind had Kom ddchtea' bii me... Vére<taat gij me wel... Gceif me ether, .«xpdart. ik kunne spreken. Zij deed hem ether oplnateu en spTen- keklic eenige dmoppe'® op zijn- lipp-m. Daarna hernaiu hij met moeite en met heesebe stem: (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1917 | | pagina 1