Derde Blad.
Ie jeugdorganisatis en onze
R.K. Mveraipgeu.
THuT
Be JAARGANG. No- 2222
3fe ^idóohz&ou/iemt
vain grondstoffen (cacaobonnen) heeft het
bestuur van den Nod. R.K. Bond van, Bak.
kers em Cacao-, Chocolade- en Suikerwer
kers zich gewend tot den Minister van
Landbouw, Handel en Nijverheid. De mo
gelijkheid voorziende, dat het niet vrijge
ven van deze grondstoffen werkloosheid
voor het personeel ten gevolge zou kunnen
hebben drong genoemd bestuur er bij den
Minister met klem op aan de moeilijkhe
den die een ger,©gelden aanvoer van grond-,
stoffen in de-n weg staan, zoo spoedig mo
gelijk uit den weg te ruimen.
De firma Bensdovp en Co., heeft, naai* de
,,Msb." verneemt, bericht ontvangen dat
de N. O T. de cacaoboonen heeft vrijgege
ven. In verband hiermede heeft de directie
aan de arbeiders medegedeeld, dat met in
gang van Maandag a. s de werkzaamheden
in de fabriek weer op de gewone tijden zul
len aanvangen en, eindigen
Schapen voor Engeland
Hot weekblad ..De Vee en V eesohlian-
deT' meldt, dataan hot openbaar export-
si achthuis te Hoek van Holland de laatste
acht dagen ongeveer 2400 schapen
zijn geslooli voor export naar Engelland
voor rekening van het Landibouwco-m ité.
Veevoeder.
De Minister van Landbouw deelt aan de
provinciale broodcommissies mede, dat het
hem noodzakelijk blijkt, dat ten aanzien
van de hoeveelheid hoonen, die den land
bouwer ingevolge zijne circulaire van 12
October 1916 mag worden gelalen, andere
bepalingen worden vastgesteld dan zijn me
degedeeld in zijn schrijven van 9 December
j.l., welk schrijven als ingetrokken moet
worden beschouwd.
In plaats daarvan moet bij de boonenvor
dering de volgende regeling in acht geno
men worden:
,,Aan landbouwers, die de door hen ver
bouwde boonen, als veevoeder wensfehen te
behou-den, kan worden gelalen eene hoe
veelheid, die door u voor het tijdvak van
1 September 1916 tot 30 April 1917, zoude
kunnen worden bepaald op 3/5 van de hoe
veelheden, genoemd in de veevoedertabel,
die u in September 1916 door de Centrale
Broodcommissie op advies van de Toewij
zingscommissie voor veevoeder is medege
deeld, welke als volgt luidt:
voor een paard op lichten grond 1000 Kg.
paard op «zwaren grond 1400
zwaar werkp&ard (in
bijz. gevallen) 1600
stuk hoornvee 1000
varken 720
schaap (geit enz.) 200
tien, kippen 240
,,Voor zoover de landbouwers haver of
groot en klein doof elkaar gerekend,
gerst hebben behouden, dient er bij de be
paling der hoeveelheid boonen in elk ge
val rekening mede te worden gehouden of
zij met deze beide producten geheel of ge
deeltelijk in de voedering van hun vee kun.
nen voorzien.
,,In het eerste geval zou kunnen worden
toegestaan ook boonen als veevoeder to ge
bruiken, zij zullen echter eene hoeveelheid
gerst of haver gelijk aan 3/5 d>eel van de
door hen te behouden hoeveelheid boonen
moeten inleveren.
,,In het tweede geval mogen zij zooveel
boonen behouden als gerekend kan worden
nog noodig te zijn voor de voedering van
hun veestapel, buiten de gerst en havar,
die zij reeds hebben behouden".
Vakorganisatie en
'Geïnterneerden.
Aan zijne Excellentie den Minister van
Oorlog werd bet volgende adres verzonden;
geeft met. verschuldigd en eerbied te ken
nen, het Bureau voor de R.K. Vakorgani
satie, laatstelijk goedgekeurd bij Konink
lijk Besluit van 4 April 1916,
dat het heeft kennis genomen, vam de
door Uw Excellentie uitgevaardigde order,
waarbij aan geïnterneerde militairen, die
als arbeider hier te lande in eenig bedrijf
werkzaam zijn, wordt verboden, zich bij
een strijd, of vakvereeniging aan te slui
ten, omdat het aan Uwe Excellentie ge-
wenscht voorkomt, dat geïnterneerden zich
als vreemdelingen buiten den economi-
schen strijd houden,
dat het Uw Excellentie echter onder de
aandacht brengt, dat in ons land bedrijven
voorkomen, waarin door werkgevers- en,
werknemers-organisaties per collectieve-
overeenkomst is vastgesteld, dat alleen ar
beiders tot het bedrijf worden toegelaten,
die bij een der gecontracteerde vakbonden
zijn aangesloten;
dat Uw hierbedoelde beschikking dus het
werkzaam zijn van geïnterneerden in zulke
bedrijven geheel uitsluit;
dat het daarom de door Uwe Excellentie
ten deze uitgevaardigde order van overbo
dig verstrekkenden aard acht. omdat juist
in bedrijven waar onder meer het zooge
naamde „verplichte lidmaatschap'' per col-
lectieve-overeenkomst is vastgelegd, voor
den duur daarvan, in* geen enkel opzicht
eeri economische strijd tusschen werkge
vers en werknemers wordt gevoerd;
dat het wel is waar moet eischen,, dat ge
ïnterneerde mili'tlairen bij staking of uit
sluiting en bij voorkomende stagnatie of
slapte in het bedrijf, daaruit worden terug
genomen; doch dat Uwe Excellentie dit,
zoo noodig, volmaakt in de hand heeft/, door
hen terstond naar een interneeringskamp
terug te zenden;
dat daartegenover in sommige bedrijven
de arbeid van geïnterneerden in 's lands
belang moet worden geacht;
dat het ir. deze speciaal Uw aandacht ves
tigt op de Grafische bedrijven, waarin voor
de arbeiders het „vellichte lidmaatschap"
geldt, en waarin het zeer beduidend daar
in werkzaam zijnde aantal geïnterneerde
militairen, volgens deskundig advies, in
een werkelijk tekort aan arbeidskrachten
voorziet: zonder dat van een zich mengen
in den economischen strijd, gedurende de
eerste drie jaren sprake kan zijn;
dat het daarom Uwe Excellentie eerbie
dig in overweging geeft), Uw beschikking in
dien geest te wijzigen, dat aan geïnterneer
de militairen het recht wordt toegekend,
zich bij een vakvereeniging aan te sluiten,
voor den tijd dat zij in eenig bedrijf als ar
beider werkzaam zijn; waardoor in meer
dan één bedrijf aan het belang en aan den
wensch van werkgevers zoowel als van
werknemers wordt .tegemoet gekomen,
't. Welk doende enz.
Het Bestuur van het Bureau voor de
Roomsch-Katholieke Vakorganisatie.
J. VAN RLTZEWIJK. Voorzitter.
P. J. J. HAAZEVOET, Secretaris.
Vredesbeweging en Z. H. de Paus.
Ata-n die rede. weflke mgr. dr. Nolens
Donderdag in de Tweede Kamofr heef)
gehouden, bij de behandeling der begroo
ting van Binnenlajid?die Zaken. ntdoe
nen we het worgende:
„Men kan mi rkl.e'ton uitdien ken, om een
gewenschte toestand teweeg te brengen
en te handhaven, en men kan daarover
optimistisch oordeel-en, doch dit in open
bare vergaderingen uit te spreker, is
minder, ge wensoht En voor de Regeering
is het nog moei lijfeer. Wie deze bezwaren
nu eenmaal liaeft, ook at zou hij liever
enthousiast zijn. ban nochtans zoggen,
dat hij een voorstander is van den vrede,
van den duurzamen vrede, en dia/t hij die
edbendiirigeri van het, voHkenreaht betreurt.
Spreker doet dit niet alleen uit persoon
lijken aarflegj. maar oo/k ats Katholiek,
volgend heit geeag van het. hoofd der Kn-
thodiefee Kerlk. Deze l»eeft voortdurend de
gmufweften van den aanlog betreurd, de
sc.1 Landingen van hel vOükenrec-lit veroor
deeld, en op h^ndhasvi-nig van liet volken-
Zaterdag 27 Januari 1317
(Ingezonden).
Onder de noodzakelijke zaken, die oruze
Volksbond in Leiden tot stand wenschte te
brengen, nam de organisatie onzer Room-
sche jonge vakarbeiders in hu rune vakver ee-
migingen reeds lang een zeer voorname
plaats „in. Dikwijls1 is over de wenscheljjk-
heid eener dusdanige organisatie geschre
ven en gesproken. Betrekkelijk weinig werd
er hier in Leiden <nog aan gedaan. De oor
zaken van dezen achterstand na te gaan, is
betrekkelijk nutteloos, en kan, als zijnde
negatievearbeid, achterwege blijven. We
hebben nu ander werk en moeten, door de
hand aan den ploeg te slaan, dit- bet-rekke
lijk nog braakliggend arbeidsveld gaan be
werken. Er is nu genoeg geschreven, er is
genoeg gepraat, we moeten thans daden
stellen.
Vandaar dat de Volksbond voor eenige
.weken, den heer Klijnee, den propagandist
voor de jeugdorganisatie vamhet R.K. Vak
bureau te Utrecht uitnoodigde op een ge
combineerde bestuursvergadering, om met
de besturen onzer vakorganisaties eens te
overleggen, hoe ook hier resultaat te be
o-eiken was. Op deze vergadering werd een
commissie van vijf personen belast met de
voorloopige werkzaamheden. Als secretaris
werd aangewezen C. J. van, Leeuwen, Han-
6en&t)raat 51A en als vooruitter Joh. L. v.
Lith, Aloëlaan 53.
Door de welwillendheid van de redactie
,van „De Leidsche Courant" daartoe Ln
istaat gesteld, komt deze commissie zich nu
presenteeren bij onze Vakvereenigingen."
We hopen op de goedwilligheid van bestu
ren en leden der Vakvereenigingen om
ons in dezen noodzakelijken arbeid te steu-
fcien.
Met man en macht moet nu gewerkt wor
den om de jeugd te organiseeren. Te lang
ireeds is er gewacht. We moeten hard gaan
werken om ons ideaal, alle Roomsche jon
gens lid hunner aspirant-vakafdeeling, te
verwezenlijken, 't Is noodig, dringend noo
dig. Iedere Vakvereeniging moet in den
kortst mogelijken tijd een jeugdafdeeling
hebben*
't Is voor onze Vakvereenigingen immers
leen levenseisch, dat de jeugdige werker
wordt opgevoed tot een flink organisatie-
man. Het verhoogt hare bestaanszekerheid
in niet geringe mate en we moeten een re-
teerve gaan vormen van waaruit steeds
nieuwe krachten onze beweging komen ver
sterken.
Vooruit mannen van de vakorganisatie;
alle hens aan dek, meö vereende krachten
kunnen we alles bereiken en wordt de uit-
(slag van ons pogen schitterend.
Laten we alle laksheid en onverschillig-
he:d »u eens afwerpen. Met een laat-maar-
waaien-svsteem komen we niet verder. We
moeten allen gaan werken, en ge zult zien,
we hebben succes.
Verschillende vakvereenigingen, welke
nog niet in on»ze commissie zitting hebben,
zijn aangezocht een afgevaardigde aan de
commissie toe te voegen. Laat ze dat nu
ook doen. We hebben aller hulp dringend
noodig.
Dinsdagavond om halfnegen heeft onze
commissie vergadering in het gebouw „Pre.
diker". Laat van iedere Vakvereeniging
minstens een bestuurslid aanwezig zijn, dan
kunnen we beginnen. We verwachten dus
Dinsdag 30 Januari a.s. -een afgevaardigde
FEUILLETON.
CECILE.
Vrij naar het Fransch.
32)
Owctedhoudfc je zuster al sands lang
vriandschaps/betrekkingen met de lieden
daiair ginds, en die vraag, op barschen
toon gedaan, ging vergezeld van een drif
tig gabaar.
Zeelied© ft zijn zeiktan diplomaten; Job an
kl/aurd/e als een kinid, dat op heoterdaad
op iets veulkeerds betrapt wordt.
Mijn zuster is nog nooit op de Rive
geweest, aeidJe hij, gevoelende, dat hij
k/lieumda. zonder te weten waarom. Hij
/verweet zichze.'iven die zwakheid.
Zij is er hedenochtend, zeidie mijnheer
de SaAlSs kortaf.
Ls 't waar? riep Johan uit, met een
^vreugde, dIki zich oaswiUdkcuirigi o.p zijn
gelaal a/Sftaelkendie.
Zij vsdhijnt op inlieanen voet te staan
met een jonge dame, die freule de Mar-
mtemnas moet wazen, hernam de minister,
den officier doordringend aanziende.
Men zegt, dat een gelukkige liefde steeds
EiiohBeftve vetrnaadft. Hoezeer JoJuans gone-
jgienh'eid tegienwerking ondemondi, ook hij
■deed terstond zijn geheim aan den dag
komen, toen hij zijn eerlijke, schitterende
©ogen op zij iT oom vestigde.
Wij befbben den graaf de Mannen nes
on zijn diodMea- op de l>adp!<aartis ontmoet,
eronder te vermoeden,, dat wij in elkander
Bene buurhüden zouden worden.
Mijnöveer de Sal'lis 1-aOhte ongolóovig.
Wat? Weet hij het ook met?
van de volgende Vakvereenigingen: Tim
merlieden, Metaalbewerkers, Handels- en
Kantoorbedienden, Bakkers, Sigaren-ma^
kers, Textielarbeiders, Meubelmakers, Be
hangers en Stoffeerders. Gemeentewerklie
den, Tuiniers en Schilders. Allen dus daar
present. En indien nu reeds adressen kun
nen worden opgegeven van jongens, die
voor de toekomstige jeugdorganisatie in
aanmerking komen, stluur die adressen dan
naar. bovenstaand adres van secretaris of
voorzitter.
Allen nu op post en aangepakt. We moe
ten met spoed vooruit naar het doel: bij
iedere Vakvereeniging een flinke aspirant-
vakafdeeling.
JOH. L. VAN LITH.
Nederland en de Oorlog.
Toezicht op de verdeeling
van levensmiddelen.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft onderstaande circulaire
aan de gemeentebesturen gericht:
Het is mij gebleken, dat de tot heden
door sommige gemeentebesturen getroffen
maatregelen onvoldoende zijn om te voor
komen, dat er verspilling van-re-
ge-eringsgoederen plaats heeft.
Daarnevens hebben de in verschillende
gemeenten gemaakte bepalingen om een
gelijkmatige verdeeling van die goederen
over alle inwoners te bezongen niet steeds
het gewenschte resultaat gehad.
Bovendien is het door de beperkte voor
raden van sommige goederen noodzakelijk
geworden het verbruik daarvan door bij-'
zondere maatregelen te verminderen.
Een en ander leidt tot de noodzakelijk
heid, dat de gemeentebesturen, die regee-
ringsgoederen wensch en te betrekken,waar
van de rantsoeneering op een der boven
staande gronden -niet langer achterwege
kan blijven, een verordening maken, die
een doeltreffende controle in het leven
roept.
Deze verordening moet de zekerheid ver.
schaffen, dat van die regeeringsgoederen,
waarvan de rantsoeneering naar mijn mee.
ming thans moet plaats vinden, door de
ingezetenen geen voorraden kunnen wor
den gemaakt en dat niemand meer zal kun
nen verbruiken dan zijn evenredig deel in
hetgeen door mij voor allen verkrijgbaar
kan worden, gesteld.
Ilc noodig u uit ten spoedigste een zoo
danige verordening aan mijn departement
ter goedkeuring in te zenden onder mede-
deeling, dat na 17 Februari a.s. geen re-
geeringsgoederen meer zullen worden ver
krijgbaar gesteld voor die gemeenten, waar
op gemAden dc^tum geen afdoende controle
in werking is.
Binnen weinige dagen hoop ik u een con
cept-verordening te doen toekomen, waar
van u kunt aannemen, dat zij na ongewij
zigde inzending nfijn goedkeuring zal weg.
dragen.
Ik ben er toe overgegaan op aandrang
van verschillende zijden opdracht te geven
tot het samenstellen der controle-regelin
gen, welke naai- hun meening ter bereiking
van hetgeen ik hierboven aangaf, noodza
kelijk zijn.
Ilc stel mij voor u spoedig nadere mecfo-
deeling te doen omtrent de hoeveelheid,
welke aan dc- gemeenten eal worden gele
verd van die regeéringsgoederen, waarvan
slechts bepaalde hoeveelheden door mij ver
krijgbaar kunnen worden gesteld.
Cacaoboo n-s chaarschte.
In verband met de moeilijkheden die zich
voordoen bij de firma Bensdorp, Amster
damBussum, wat betreft heft vrijgeven
Waarom rbdt? vi'oog Joth&n lieve ndi:^
de wemtóbna/wvan fronsend.
Wel, omdart hij, naar men beweert,
zijn verloren domein zoozeer betreurd
heeft, dat hij niet in gsabreke zal zijn ge
bieden, om rtaiar den naam van den nieu
wen eigie-naiar te informeeren. Bovendien,
ihij is -altijd ïlomiacneeik geivvcia-lM..'. \Y>4
weet, of hij. aJs zorgvol vader voor de toe
komst zijner dochter-, niet een kleine ro
man op 't touw heeft gezel, wet'ke ;net
een cuuip de theatre moest eindigen.
Weder kl'eurde Johat», maar ditmaal
van toorn.
Oom. riep hij uit, ik koester voor den
hieer de Mammen nes de diepste achting en
loan niet op dien to on over h em h oo r en
spreken. Hij is nie/t in staat een bereke
ning te maken, als gij hem toetdiobt
zoo weinig in staat, dat hij geweigerd
lie1 (ft mij td ontvangterf, toen ik nier
kwam.
De beer de Safttós had den naam steeds
meester van zichze&ven te rijn. Zijn vrien
den on zijn tegonstandiei-s hadden vaak,
't zij in zijm kabinet, 't rij op cte' triburna,
zijai geliaiait besipied, om te zién of het ook
iets zou verraden van wat in zijn bin
nenste omging, en 't was sioeds te ver-
geefsdh geweest. Nu eohter overloog een
donfee/r irood zijn trékken en stokte zii-n
ademflnaling edn oogenbfik.
Hij heeft geweigerd je te ontvangen,
hiHhiaflde hij liangziaaim..» ,Hij haat
dan wel zeen*.
Dit woord onjt^napte hem met zooveefl
bitterheid, dia/t Jahan in zijn verwonde
iring al het oa'emigie vergat. Hij mocht ridli
terodht verbazen cn-or de tegen-steij lighe--
den van dat monschenhaa*L Immers, nijn-
heer de SaMis, die met een bitteren wrok,
meer nog. roet een onv eurro<?r 1 ijken haaL
zijn vnosgeren vriend hc«d wrvalgd, dien
vriend ernstig1 gegriefd en tot armoede
had gébracht.; dfte op het vermoeden al
leen, dat .ToSiain en zijn zuster betrekkin
gen met die Rive omdorMehde/nin woede
ontstak, dien zeffd.en man deed de ge
dachte. dut hij wedetrke-ecrig wend gehaat,
ac«o droef te moede wurden. dut hij 't
met kon verbergcmen tevens toonde hij
daarbij een noo naïeve verwoauJering. als
mor. bij iemand, verhaaxl van gevoel als
hij. niet zou verwacht hebben.
I4r hcei-sclite een oogonblik stilte, daar
op borstelde Xofluan zich.
Mijnheer dé Mommenn-es heeft nooit
over u gesjprofee/n, oom; maar ik galoof
niet, dat een zoo edele, en laat mij er bij
"voegen, zoo christelijke natuur in staat
zou zijn haat te voodoo
Hoe verkP.aairt gij dan de weigering,
om je te o-nlvangen?
Uit rijm juist govod van engenwaar
de. dat ik begrijp en aertoi©dig, van boe-
T-oal gemoegen het mij ooik berooft.
Joh an kleurde nogmaails en die blos der
jeugd, ATurractend iedmv aandoening, stond
hem goed.
De SaMis zeide niets Hij gaf Joöuan eon
I dékenhem alleen te loten en wandelde
door het baseb in de richting van de hou
ten brug over de Oisdlilo.
Wachtte hij Obrislina? Hij zotte zich
neder op, een beukenstam en bleef daar
zilten. aan geen tijd denkend Alleen,
«nnoodig ziin aandoeningen en zijn .lij
den te vedbergem, "scheen hij plotseling
tim jaar oaider De herinnoringem, welke
dit oord hem Ln het geheugen riep, waren
verbitterd door den. haat. die zijn 'even
vervulde en h-sm in eigen oog klein had
gemaakt. Geheel ziin jeugd doorleefde hij
nog eenmaal in gedachten, dioch met :-en
v.rdetnde gcwaiaTwarding. Waarom kon
noet rustig dat <mschuidig én gelukkig
veniletten herdanken? 't Was, omdiat het
geen hij had nagejaagd, er oen koude,
eoqmbene scihiaduw op wierp En de herin-
maring aan zij/n roannelijke iaron, waarin
hij. als redenaar en a'ls sitaateman met
oor en roem overladendoor do memigfte
was benijd, ooik die brachten hüm sleciiils
bitteihcid en ontgoodhieling. Wat toch
restte hem. De ouderdom naderde vroeg
en omafwandbaairzijn geziomUhead, ver
woest in den politieken strijd en misschien
ook wel in den kamp, dien hij steeds in
oiigetri boezem straed, vcn-w ijdierd/e hém
langaaarn maar vzekeir v^an het too nee!,
waomop hij soms voigetcfhcdd vond bij
gebreke van galiuk. En in welke eenztkam-
heid. in welke siftilte w<anihoo<n zou hij
dem Ikortston weg naar hot graf afleggieu
Hij bezat geen zoon, %xxxr wi-ans Loopbatfnn
Ihij ruog reüs kou. d-oen, geen clodhter, 'die
rijm laatste diagiem loom vem-TOOilijken. geen
vriend, rrb«t wien hij het A-erlediene Kon
bcspréken, wat de oudenxftam toch zoo
ga«urne doet.
Het sdheen hero, rooals hij daar necLai -
aart., dat zijn euepgte gcbrokeri was. dat hij
kracht noch lust beaat axiot den voir teren
.sftrijid. Er was liero iets ontnomen hij
schreef dat toe aan don veiraachten.de n
invloed A>a/n de hierrmnorihg nam zijn kin
derjaren, zxx> plotseling ve-rievendigd in
dit oord, en aan zijn vei'zwaikike.nde ge
zondheid. wedTiig vermoed-end, dat don
omgang met twee neirue, jeugdige zielen
recht aangedrongen. Nog op 4 Decemibeaj
1916, nsuar aamleadilng \«i die invoeringi
van het gecodificeerde kano antieke rechity
waarvan men o-erwacht, dat de vredea-
toestiairud voor de KathoWdlce Keutk zal ver
sterkt wouden, heeft die Paus die inbreuken
op het volkenrecht veroordeeld, en gezegd^
dat een diuureamo vrede alleen ie te var-
krijgen. indden het verlangen daartoe
dJooTd,ringt in de rechtspersonen, die lx*
dezen de veranrtwoordélijlkllMüd hébben.
Spreker vraagt en verkrijgt vergur.tii-ng
om dit woord in een noot in de „Hande
lingen" te doen opnemen.
Behalve op woorden, wijst spreker ook
op daden. Hij moet dit dóen, omdat wel
eens aan de Kathol Leken wordt verweten,
dat ze zoo weinig doen vopir den -redo
en die reraadhting van dien toestond. Juist
de Paus hoeft in zalke liet liaialstei het
moesW gedaati, en do Duftsebe Overheid!
erkonL dat Paus Bene-dictus XV veel l eeft
gedaan om in liet belang dor lijdende
menschheid op een beëindiging van den
worstelwedstrijd aan te dringen. De ver
schillende regeeringen erkennen, dat in
dozen practised en niet alleen roc*t .voor
den is gehandeld.
Een enkel wooad over die Belgische de
portatie». Na het uitvoerig betoog van den
hear Duys is het het beste antwoord van
die Regeering af te wachten. In iedier
geval wil spreker verklaren, dat het oo&
zijn vurig vertangen is, dat de gedepor
teerden naar hun land tenig.keere.i, en
de Nederlan/dsche Regearing, voor zoovat
zij veraritwoordelijk is voor eten. terug*
keer dar Reflgen naar hun land en dun
ooik vaar hun wegvoeren, daartoe zat
medewerken, ook voor zoover zij niet ver»
antwoorde! ijk is.
In dit verband wijst spreken* op het
schrijven van 29 N.Aenvber van den Kar»
dinaat-Staabseec ndari^ a<wi KariioaoÉ
Merci er. in antwoord op Wens schrijven-
Daarin zegt de Kui dinaal-.sioatssecaetai-
ris, dat de Hetïige Yuter he;n heeft gei ast
te schrijven. Val n -Kirc Y j.-Iot l-'-verv»
•dig belang stélt iu -r beproef
de Belgische bevuekm? r*r hu eecto
bij het Duitsche ux«- i>e-
roitkleling heelt au\g few
einde koine aan -o zij,
die reeds zijo weggcvoi-. .-.-.ó t» wurdm
teruggevoerd
Wij hebben hier weer een voorbeeltl
van het praetiech opt roten .u» den Hea-
iigen Stoel, maar tevens kan de Ne.ler-
landscihe Regieei'ing hierin een voarheeld
ziri oro nog ver dér le saan dau zij* ver
plicht is."
Zonderling.
„ZSondarting" zet De Maasbode
boven hot volgend kruiskapje.
„Er is dezer dogen een lange lijst ver
schenen van personen, die door H. M. de
Koningin met oen ^nderaclioiding rijn be
giftigd, tor zake van hun verdienste;ijfe
gedrag bij gelégerdveid van den watens-
rn»d in 1916
Wat bij het. diaorzieu van di© rraroen-
roeks opvaflit is, dat ouder de velen, wier
verdieuBten door Hare Majesteit zijn e>r,-
kend, vepgéeifs gezocht- wordt noan- 'ten
naam .van «aofk maar één Kat5w>Iiek gee®-
teüijke.
Men vindt hier meneolvon van altenlei
rarsg en stand aan de Koningin voor be*
betreffende eereteékon voorgedragen, aitih-
talijike en bijzondier© peisoj^eai. wereldlijk®
autoriteiten uit de geteisterde st.reken on
van eldere, militairen hoog en laag, pre
dikanten en atheiidea»; roaar die één®
categorie schijnt totaal vergeten.
Toch is ons van nabij bekend, dot meer
dere Roornsohe priesters op „uitetakendni
daden" kunnen bogen, zidi, ham roeping
fjetrouw, van den plicht \an naastenliefde
bij die groote watemvump op bijzondere
wijze hebben gekweten.
Ongetwijfeld bdhaart tot éc wiaanachtig»
belwing van het goddelijk gebod, dat
op zijn gemoed oen nieuwen en auiveren-
den invloed uitoefende. Zoodanig was in-
fcusischeri zijn gesteLtenis, d«at hij, indien*
zijn voorroaligen vriend op hem toe ware
g»korn,^n. hij die armen had kunnen uit
breiden en vnagien. „Vergeef mij."
H.ij sdh.iok op, ruan zijn drooa narij en cnJr
trokken dioor e>en lichten uitroep van ver-
wionicterimig. Ohristina was di:> brug c.vei*-
giekoxnen on bevond zicör aan zijn rijde.
Hx4> i'k u doen schrifekeu, Christina?
Doen sdh'rikken? O. neen. maar ik
verwachtte u hiew noot. Gaat gc moe
naar huls?
Jawol, arts g<e wart, langjzaroer wilt. ioo-
pan, ik héb zenuwaandoeningen, die mij
waarschuwen voorzichtig te zijn Mijn
gezondheid is wankelend en mijn werk
zaam leven loopt ton einde.
Zij liepen een wijJ© stilzwijgend voort;
daarop hernam mijnheer de SaMs nwt
eenige bitterheid
Gij schijnt niet zoo swhrocmvaSflig aM
uw broeder, of gij srtaait niet onder een-
zedfdie rerbod. Gij kiomi iramcro van le
Rrve?
Zij zag hiem koAm oiau en oiTtwoordde:
Gij weet. wart mij e>r heem heeft ge
voerd. mejuffrouw Montipomon vroeg
naar mij.
Mujiiftroufw Moaofapenroont Alweer een»
vam je oiganaaivlig/hjackear, Chrtstina Gij
kent hiaar eerst wednLge dagen en nu
reeds sdliijivt gij bij haifvr de pliaate t*
ven' u I lc n va n n lies
(Wordt vorvcxlgcLj
