16
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
8e JAARGANG
\N6 No.' 4212
e 6cld^cli^0ou^omt
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 8.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, rnet6RATIS POLIS Ongevallen-verzekering
voor Leiden II cent per week. f 1.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
kwartaal. Franco per post f 1.80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar togen betaling van 10 cent
per kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7Vg cent
DINSDAG
JANUARI
I9I7,
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels fGL75, elke regel meer 15 cent
ngezanden mededelingen van 1-5 regels 11.50, elke regel meer 30 cent met gratig
bewijsnummer. Bij contract aaiRienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimteu
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneet Huur- en Verhuur, Koop- er Verkoop CA60»
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent
Vadeni door de Duitschersveroverd. -
De Oorlogsraad derEntente. -Telegram
men aan den Duitschen Keizer. - Do
liouding van Wilson.
Van de oorlcgsterreinen.
Overzicht
Tan. statte hebben de Russen al hun dor
pen ten zuiden van dien benedenloop van
de Seretih moeten overgeven Vadeni, het
eeniilg overgeblevene, ©n welks bezetting
derhoilve zoo gioed' mogelijk zal zijn ge
weest, is dloior d'o troepen van Mackensem
veroverd. Wat dit succes wil zeggen?
't Beteekent, dat de weg naar Galatz weer
aann-erkeilijk is ingekort Nu is het nog
■slechts' de vraag, of de Mkklenstaien
de hindernissen en de terreingeste!dh^id
in aanmerking genomen Galatz van uit
het Zuiden gemakkelijk kunnen bereikm.
Het Russische communiqué deelt medo:
De koemeniërs lubben den vijand op da
hoogten, 2 wensit ten- Zuidoosten van Mo»
nastiroa Casiiniul, aan de Casinu. aan-
govaliten en hem na een heet bajonat-g<n#-
vedht één werst Zuidwaarts teruggewor
pen. Vijandelijke afdeelingen, die in rla-
zel'fde streek aanvielen, zijh niet alleen
teruggeslagen door da Roemeniërs met
(hup van de Russisdhe troepen, maar even
eerts twee werst Zuidwaarts gedrongen.
Men kan dus veronderstellen, dat de troe
pen der Mirldenstatén, onder aanvoering
van aartshertog Jozef, in hun pogingen,
om uit ihet Westen naiar de Seretih oip te
rukken, zijn teleurgesteld'.
Van Russische» zijde wordt nog gemeld,
dat afdeeldngen der tegenstanders na
krachtige voorbereiding, aanvallen deden
op de Ruseisohe stollingen op 12 wenst af
stand ten N.O. van F o c s a n i. Met groo
te verliezen werden de aanvallers algewe
zen. Dit, laatste echter voor rekening van
Petrograd
Op de overige gevechtsterreinen geen
actie van beteekenais.
0p Zee.
De duikboot- en mijnoorlog.
Gisterochtend is, naai- het Konr. Bur.
meldt, in de Adriatische Zee, bij Dalma-
tië. een 'kleine passagiersboot, de Za
greb", 500 ton, door een vijandelijke iuik-
Iboiot zonder waarschuwing in den grond
geboord. Deirtiein gleden dei" bemanning en
dertien passagiers zijn om 't leven geko
men.
Een Russisch eskader heeft op hot
Russische Kerstfeest bij de kust van
Kilein-Aizië 40 Turfcsche zeilschepen, die
leeftocht naar Konsüjintinopeli brachten,
ln den grond' geboord.
België.
De wegvoeringen.
Het ,,BeJ|gisch Dagib'ad" prijst de noita
van minister. Louidion aan de Duitsche
regeering, omtrent de wegvoeringen, -als
een nolbel gelbaar en een practi'sche daad
van behendige en eerlijke poilitdek.
Naar de Belgtbche bladen vernemen Eet
Thomas©, secretaris der socialistische
partij in Argentinië, door een telegram
aan den secretaris van het Internationaal
Socialistisch Bureau weten, dat de so
ciaal-democratische partij in, Argentinië
en de geheele bevolking aldaar tegen de
wegvoeringen in België protesteeren.
Frankrijk.
De vlieger Sauvage.
De militaire vlieger Sauvage, die in de
Fransche legerherichten herhaaldelijk werd
genoemd, is in een luchtgevecht aan de
Somme neergeschoten.
Polen.
Een deputatie te Ber ijn.
Een deputatie uit den pas ingöste'den
gemeenteraad va,n Warschau, bestaande
uit een resks van magitetraatsiiedeni en
vertegenwoordigers van de burgers is, on
der le:idiing van den burgemeester Ghmie-
loeski en vergezeld door den staatsoom-»
milssaris bdj don gemeenteraad van War-
soh.au Von Dzdembowski, te Berlijn aan
gekomen om de staatsregeling en het be
stuur der hoofdstad van het rijk in bij-
zlondieihedan te bestud'eeren. De aifgevaar-
dligden werden door den eersten burge
meester Wermuth ontvangen.
De Vredespogingen.
De oorlogsraad der Entente.
Volgens de „Kölnische Volkse eitung"
verzekert de Parijsche correspondent van
de „Secollo", dat in den oorlogsraad te
Rome alleen het ultimatum aan Grieken
land en het antwoord aan Wilson zijn op
gesteld. In een volgende conferentie zal
Roemenië punt van beraadslaging zijn.
Over een offensief aan een der drie (voor
naamste) fronten in haar geheel is wel
gesproken, maar tot een uitslag heeft dit
niet geleid, daar ieder zijn eigen front voor
het belangrijkste hield en meende, dat
daar alleen een geslaagde doorbraak van
nut zou kunnen zijn. Al moge de oorlogs
raad heilzaam zijn geweest, afdoende was
hij niej.
Een n/ieuwe poging van Wilson?
President Wi'ison is voornemens in een
verklaring ten aanzien van de hem door
de regeietringen van beide oorlogvoerende
mogendhieden-.giroepen toegezonden nota's
stalling te nemen, doch de verzending van
deze verklaring aan de regeeringen van
bedoe'/de mogendheden zal hij van de
houding van het Congres afhankelijk ma
ken.
Duitschland's vastberadenheid.
De Rijksdag-president dr. Kampf richtte
het volgende telegram tot den Keizer: Z.
M. heeft in vertoornde woorden en vlam
mende verontwaardiging uitdrukking ge
geven aan datgene, waarmede het Duit-
sche hart op het oogenblik is vervuld; 't
feit namelijk, dat 't waardige vredesaan
bod Uwer Majesteit en Haar bondgenoo-
ten door onze vijanden^ snood en met hui
chelachtige beweegredenen is afgewezen.
Tegenover het thans openlijk verkondigde
doel onzer tegenstanders om Duitlschland
en .zijn bondgenooten neer te werpen,
schaart zich het geheele Duitsche volk om
Uwe Majesteit, met den onwrikbaren wil
trouw en eendrachtig vereenigd te blijven
totdat de schandelijke plannen onzer vij
anden zijn te niet gedaan door de kracht,
waarmede Duitschiand en zijn bondgenoo
ten tot den laatsten druppel bloed hun be
staan en hun vrijheid verdedigen.
De Koning van Saksen richtte den 14n
Januari het volgende telegram tot den Kei
zer: Aan Z. M. den Duitschen Keizer,
Groot-Hoofdkwartier: De oproep Uwer Ma.
jesteit vindt zoowel in mijn hart als in dat
van elk mijner onderdanen den levendig-
sten weerklank. Ik en mijn volk voelen ons
jegens Uwe Majesteit voor zijn woorden,
welke de gevoelens van eiken Duitscher
vertolken, innig dankbaar. Wij zien met de
diepste verontwaardiging hoe de vijand de
aangeboden vredeshand met hoon heèft af
gewezen, zijn meer dan ooit besloten onze
heiligste goederen tot het uiterste te ver
dedigen en het .zwaard niet eerder in de
schede te steken vóór dat de vernietigings
zin van den vijand door onze overwinning
te niet zal zijn gedaan.
Friedrich August.
De Zwiïsersche pers over de Entente.
Het ,,Berner Tageblatt" schrijft in een
artikel over de nota van den Vierbond als
haar oordeel, dat de Entente tot vredesbe
middeling' den weg kon banen, indien zij
de toegestoken hand van den tegenstander
of tenminste die der neutrale vrienden aan
nam. De Entente zet echter den- oorlog
voort, omdat zij op 1 andvecovering en we
reldheerschappij aanlegt. Zij tracht haar
veroveringazin met bevrijdingsidealen te
bemantelen, doch deze onwaarheid straft
zich zelf, daar zij niet alleen haar eigen
onderdrukte volken steeds door blijft kwel
len, doch ook vrije volken wil onderdruk
ken, onder het voorwendsel hun vrijheid
te beschermen.
Verschillends oorlogsberichten.
Leenings-posizegels. De „Frankf. Ztg."
oppert het denkbeeld, ter herinnering aan
de volgende oorlogsleening, een reeks ar
tistiek uitgevoerde postzegels uit te geven,
uitsluitend voor deelnemers aan de lee
rling, b.v. voor ieder honderd Mark kan
een 10 pf. zegel worden verkregen. De voor-
deelen voor de personen, die op de leening
inteekenen schuilen in de prijzen, die door
verzamelaars van zulke «zegels .zullen wor
den besteed.
Een lid van den Rijksdag gesneuveld.
Het tweede lid van den Rijksdag is in
den oorlog gesneuveld; de eerste was de
soc.-democr. afgevaardigde Franck, de
tweede de Welf Hans von Meding. Hij dien
de in een Würtembergsch regiment, waar
in hij aspirant-officier was.
Een generaal als vrijwilliger. Volgens
een Parijsch blad heeft een gepensioneerd
65-jarig Fransch generaal, Amanrich ge
naamd, vrijwillig dienst genomen bij een
artillerie-regiment, dat thans te Versailles
ligt; vol trots draagt hij thans op de kraag
van zijn eenvoudige uniform het comman
deurskruis van het Legioen van Eer.
Arme bierdrinkers. In Duitschiand
wordt er op aangedrongen om het verbruik
van bier zooveel mogelijk te beperken, ja,
alleen het hoogstnoodige voor de soldaten
in het veld te brouwen. Een zekere prof.
Eltzbacher is van meening, dat het beter
is de gerst in den vorm van gort aan de
kinderen en moeders te geven, dan ze aan
de ongemobiliseerde mannen in den vorm
van bier voor te zetten. Dr. Helling meenti,
dat men wel aan de mannen het gebruik
van bier moet toestaan, maar slechts op
vertoon van broodkaarten. Hoe meer bier
ze dan drinken, hoe minder brood ze kun
nen krijgen.
De biernood is in München zoozeer ge
stegen, dat meestal na 8 uur 's avonds
geen hier meer verstrekt kan worden. Om
een gelijkmatiger verdeeling te verkrijgen
gaat men nu biereegels invoeren.
Slappe boorden envaderlandsliefde.
Volgens de „Daily News" zal men in En
geland binnenkort uiting kunnen geven
aan zijn vaderlandslievende gevoelens
doorhet dragen van slappe boorden.
Week in week uit toch gebruiken de
waschvrouwen en de strijkinrichtingen ge
weldige hoeveelheden stijfsel en daar stijf
sel gemaakt wordt uit mais of rijst en dik
wijls ook uit aardappelen, is het te voor
zien dat men op den duur de waardevolle
grondstoffen voor heter en nuttiger doel
einden zal wenschen te gebruiken.
Nederland en de Oorlog.
Steun aan dienstplichtigen
Door den Opperbevelhebber van Land
en Zeemacht is, met terzijdestelling van
alle vroeger daaromtrent gegeven bepalin
gen, het volgende vastgesteld:
le. Voor iederen gemobiliseerde, die bij
klein of groot verlof steun behoeft/ moet een
r o o d e of w i 11 e kaart worden ingevuld,
welke aan het Koninklijk Nationaal Steun
comité moet worden ingezonden; ingeval
van slecht gedrag na afknipping van den
rechter bovenhoek der kaart. Het is ge-
wenscht, dat deze roode en witte kaar
ten, indien mogelijk, uiterlijk 6 weken
liefst nog vroeger vóór den vermoedelij-
ken datum, waarop eene lichting met klein
of groot verlof gesteld wordt, bij het Ko
ninklijk Nationaal Steuncomité 1914 zijn
ingekomen, omdat op grond van deze kaar
ten het werk 'der steunverleening door de
Nationale Vereeniging tot Steun van Mili
ciens en de andere met het) Nationaal
Steuncomité 1914 samenwerkende Vereeni-
gingen moet worden voorbereid.
2e. Aan iederen gemobiliseerde, voor
wien een witte kaart is ingevuld. Mits
zijn dienstgedrag bevredi
gend z ij, moet door de compagnies-es
kadrons-, batterij-, afdeelings- of scheeps-
commandanten degroene kaart der Na
tionale Vereeniging tot Steun aan Miliciens
'worden uitgereikt, indien mogelijk
minstens 6 weken, voordat de gemobiliseer
de vermoedelijk met klein of groot verlof
de gelederen zal verlaten.
3e. Aan iederen gemobiliseerde, die de
groene kaart ontvangt, moet bij de uit
reiking daarvan worden medegedeeld, dat
hij zich met die groene kaart moet aanmel
den en wel vóóraf gedurende een zijner
periodieke verloven bij het
Comité der Nationale Vereeniging tot Steun
aan Miliciens in -zijne woonplaats, indien
hij werk of hulp wenscht t)e ontvangen.
Het adres van dat Comité is ten gemeente-
huize zijner woonplaats bekend.
4e. Aan niemand mag meer dan eene
groene kaart worden verstrekt. (Hel
is n.1. voorgekomen, dat iemand in het be
zit» was van twee of drie groene kaarten,
hiervan zou in enkele gevallen misbruik
kunnen worden gemaakt).
Ten slotte wijst de Opperbevelhebber er
op, dat het de plicht is van eiken in deze
aangelegenheid betrokken commandant
om door nauwkeurige opvolging van deze
bepalingen de belangen te behartigen van
de aan zijn zorgen toevertrouwde dienst
plichtigen, opdat deze, weder in de burger
maatschappij teruggekeerd, onverwijld
door eigen arbeid in het onderhoud van
zich en van hun gezin zullen kunnen voor.
_zien, waartoe een nauwkeurige invulling,
inzending en uitreiking van de vorenbo»
doelde kaart'e-n bevorderlijk is.
Broo d-d istlributieregeling.
De Minister van Landbouw heeft, zooala
wij reeds meldden, bepaald, dat:
lo. de brooddistributieregeling in wer
king treedt op 5 Februari 1917, met uitzon
dering echter van art. 12, le lid, luidende:
„Aan bakkers en winkeliers worden
nieuwe voorraden grondstof voor hun be
drijf verstrekt tegen inlevering bij het ge
meentebestuur van de door hen ontvangen
W. B. en R. bons";
2ó. art. 12, le lid, dér brooddistributie
regeling treedt in werking op 5 Maart 1917;
3o. de verstrekking van de grondstoffen»
bedoeld in art. 12, ie lid, der brooddistri
butieregeling, in het tijdvak van 5 Februari
tot 5 Maart 1917 zal geschieden op den te-
genwoordigen voet.
In een circulaire aan de burgemeesters
voegt de minister hier aan tloe:
Ingevolge het bepaalde sub lo. van deze
beschikking zal derhalve met 5 Februari
brood slechts op broodkaart kunnen wor
den afgeleverd.
Ter voorkoming van stagnatie in de ver
strekking grondstoffen aan de bakkerij x
strekt het bepaalde sub 2o. en 3o.
Practisch gesproken komt dit op het voL
gende neer: In de week van 12 tot 17 Febr.
worden door de b:lkkers de' bons- en ver-
zamelstaten bij het gemeentebestuur inge
leverd gelijk in art. 12, 3e lid en volgende,
der distributieregeling is bepaald.
De gemeentebesturen zullen dan in de
week van 19 tot 24 Februari gelegenheid
hebben tot de.controle en de afgifte van de
bestelkaarten, een en ander voorgeschreven
in art. 13. Aangenomen mag dan worden,
dat de bakker of winkelier den 24en Febr.
in het bezit is van zijn bestelkaart (artt 13,
3e lid) en dat het gemeentebestuur dien
zelfden dag zal kunnen voldoen aan het
bepaalde in art. 14. (Toezending van be
scheiden aan de Provinciale Broodcommis
sie).
In den" aanvang van de daaropvolgende
week, die van 26 Februari tot 3 Maart, zal
de bakker zijn bestelkaart kunnen zenden
aan dengene, die daarop tot uitvoering van
de bestelling is vermeld (art. 15) en zal de
Provinciale Broodcommissie kunnen vol
doen aan hetgeen in het slot van art. 14,
le lid staat a oorgeschreven.
Het komt den minister voor, dat voren
staande termijnen alle zóó ruim zijn ge
steld, dat verwacht kan worden, dat de
bakker op 5 Maart aldus in het bezit ia
van de bestelling, door hem ingevolge de
voorgaande alinea verzonden.
Met verschuiving van één week, zal ooK
FEUILLETON.
CECILE.
Vrij naar het Fransch.
Wat zag zij nu het ware etn j mistel d:cr
dingen in een miauw licht- Zij begreep
thans beter dan ooit, dat het le/ven sllechts
een voorbijgaand iets, een p'ILcbt,, een af
te leggen weg is. Waarom zf.efh nu te be
klagen zjoo de weg moeilijk blijkt? In het
laatste uur blijft van ai onze vreugden
hechts bef nut over, dat die ziel er in
Ihiaj't weten te vinden; maar hioeoeeir is
het dan oclk moedig, dat die vreugde rein
en belangeloos zijn, wijd zij voüigeins het
ptaai dier Voorzienigheid, evenals ons lij
don, moeten dliienen, om ons nader tot ons
doel te brengen!
In dankbare stemming terugziende op
hetgeen het lot haar had beschoren, ver-
woet Cecile zich, niet genoeg te hebben
begrepen en gewaardeerd, wat het betee-
fcent, gezonde tradllitiën ter navolging te
hebben, am vooral welk een gave het is,
een vader te bezitten, dien men vereeren
kan, wiens lessen mem als 'een orakel kan
opvofjgien en mens vfiekkeiioioa leven een
gids is zoowel a's een eer.
En te midden van dte vreugde dezer we
reld is nog de zoete taak, een eerlijk: man
gdlukkig te maken, geleid te zijn dloor eem
«dol hart, wazenis op te voeden, die u
moeder noemen, hun zielen tot het goede
te voeren en het geivoefl van eer en plicht
bi hem te ontluiken» Zou zij, Cecile, ook
dleze vreugde kemnem?
Zou izij ©en man ontmoeten, Wiet znvak,
veranderlijk, en ge/hedht aan luxe en ge'd,
ails Robert d'Artifbes, maar eerlijk, rond
borstig en niet zelfzuchtig zooalis, ja...
■aooaits de broeder van Ghristtnia?
Zij sdhuidJd'3 bet hoofd» God, die het ge
luk udtdöellt hier beneden, weet ook die
zielen te tnoasben, weük Hij het onthoudt.
Zij wilde nliimmier aan zidhizelva denken,
geen drooambeeTidem meer koesteren, maar
dankbaar zijrn voor hetgeen haar was bet-
schorem en zich meer dan ooit hechten
aan beur vader, heuir goeden, edetam va
der, die baar noorit verdriet of oneej zou
aandoen.
In haag mijmering, welke na den ver
moeiden ochtend een welkome rust schonk,
baxi zij niet aan den tijd gedacht. Een
haastige stap achter baar deed haar op
schrikken; haar vader was teruggekomen!.
Hij droeg zijn hoed in die band en veegde
zidh, hoewel bet todh niet warm was, heit
zweet van het voorhoofd. Hij süoeg am
bl'ik op het groenende bosch aan de
overzijde, staak.to eem diepe zucht en
wendde zich tot zijn dochter.
Ik heb mijnheer Ducey ontmoet,
zeidie hij met een stem, die van groote
ontroering blijk gaf. Hij doorliep bet dorp,
ongerust als hij was over zijn zuster,
wier briefje hij nog niet ontvangen had.
Ik kon hem geruststellen....
Cecile was van kAeur verschoten.
Heeft.... beeft hij u 't eerst aange
sproken, vroeg zij zonder haai- vader aan
te zien.
Ja, waarom niet. Hij beeft, niet zon
der reden, gedacht, dat ik hem kon in
lichten Betreuirens/waardige omstan
digheden veufliiriiderem bet voortzetten van
onze vriendschappelijke betrekkingen,
maar daarom kunnen wij, als wij e'kaar
ontmoetten, elkaar toch wel een diemrt
bewijzen....
Misschien zuilen later a"le moeilijk
heden wel uit den weg geruiimd worden,
zei de Cecile, terwijl zij trachtte te glim
lachen.
Dat zal zoo spoedig niet zijn. In
ieder geval....
De graaf veegde opnieuw zijn voorhoofd
en slapen af.
Mijnheer Ducey beeft mij opnieuw
zijn leedwezen te kennen gegeven, ze id©
hij, doch tevens gemeend mij te, moeten
mededeelen, dat hij hedenavond zijn
bloedverwant verwacht...
Hij trachtte kaJlm te spreken, maar zijn
dochter voelde den angst, dien haiair vader
trachtte te verb eigen.
O, ilfeve vader, het zaü u leed1 doen,
hem zoo dicht bij u te weten. Wilt gij
vertrekken onverschillig waarheen, om
een pijnlijka ontmoeting te ontwijken.
Welk een dwaasheid! Vooreerst heb
ben wij geengelid om pleizierreisjes te
maken; bovendien, waarom zou ik, de be-
leadigde, den man ontvluchten, die, na
mij geruïneerd en mijn carrière te heb
ben gebroken, mij ook nog "komt tarten
op oen domein, dat mij moest toebehoo-
ren?
Maar gij zult lijden.
De beer de Marmennes voerde een
oagenbUMik een iinwendigen strijd.
Wei!nu, ja, ik zal lijden; waarem zou
ik het verbergen. Er ligt in dje herinnering
aan 't verleden een gewei van gekrenkte
waardigheidAls ik er aan cLenk, dtat ik
hem mijn vertrouwen heb geschonken,
hem- mijn hart hieb blootgelegd, hem al
mijne droomen, al de verlangens van mijn
jeugd heb toevertrouwd, dan komt er
•iets in mij tot opstand, dat allies toch is
door het slijk gesleurd. Zich zoodanig in
oen vriend bedrogen te hebben, zooveel
jaren geleefd' te hebben in een dwaze il
lusie, zie, dat is vernederend voor de men
schel ijikien hoogmoed, zoowel als krenkend
voor hot hort... Eu toch, soantijd6 kan ik
niet getaoven, mij toén bedrogen te heb
ben... Er moest in hem een verandering
hebben plaats gegrepen, een zedelijke om-
miokcer, maar waardoor dan?... Dwaas-
he'xl!
Cecile opende reeds den mond, om te
spreken, doch zij hield zach in. Zou zij
haren vader die vermoedens, welke Chris»
tina, d)ie mijnheer de Sal lis toch wel ken
do, reeds begon te doelen? Zij konden de
zedelijke verandering verklaren, waaraan
d3 graaf zoo gaarne geloofde, dodli zij
konden dezen ook kwetsen, bedroeven...
Het jonge meisje durfde mdets zieggen.
Zij trachtte haar vade.r tot bedaren te
brengen; betuigde hem hare teedere ledfde;
aprak hem over de dankbaartirid, die haar
bezielde, aJlis zij ham vepgefleak met den
ongeilukkigen vader van Paula; gewaagde
vcun d3 vreugde eener dlochter, die in hen,
dflo zij moet hoogachten, gee.n zwakheid
vinden. En zoo keerden zij samen maar de
Riiive terug, terwijl de vader zijn teoder
beminde dochter bewonderde om haar op
offerende liefde.
XVIII.
Wat was hij voramdard, Luoi'en de
SallasI Onder don invloed van een wan
kelende gezondheid, had hot ongeluk, dat
hem overkomen was, langdurige en süech
te gevolgen gehadhij herkreeg stachts
met moeite het gebruik van zijn armen;
bcHvendten wenkte de inspanning van den
pollitieken strijd, gevoegd bij een a.fmattein
den arbeid, slecht op hartkwaal, van wel
ken bestaan de geneesheer ziich tot p'idht
bad gerekend me'tdiing te maken; rust zou
dlan ook goed voor hem zijn. Doch voor
sommige ijverige naturen schijnt ruist zoo
niet onmogelijk te zijn, dan toch slechts
te kunnen bestaan in vereen-igiing met een
zekere aandoening naar hairt en geest, en
de hartstochten van mijnheer de Sal lid
stonden hem zoo iets niiet toe. Af te tre>-
den van het staatstooneel, of zelfs maar
op den achtergrond te geraken, werkelooa
te zijn bij omuitwiscibbare herinneringen,
geheel ten prooi te wezen aan ijiverzucht,
baat en toanemienide opstand' des harten,
dit alles scheen hem enger dan den dood.
Hij bad er intusschen in toegestemd.
Parijs voor eenige weken te v?.rtaten en
na eenige.n strijd tegen herin neringen, dlfl
zich aan hem opdixxngen, had hij zich'
gehaast een besluit te nemen, zijn nee<
per telegram verwittigend, toen hij ge
reed stond in den trein te 9tappen.
Johan, die hem weinige weken goledeij
verlaten had, stond ontzet over de verart*
dering, die bij hem had plaats gevonden*
Zijn oogen schitterden koortsachtig cri
zijn bleek gelaat was nog vermagerd1. Dd
droeve indruk, dien hij bekwam, verbeav
gende hielp Johan zijn oom in het rijtuig
en gaf den koetsier last om te vertrekken*
(Wordt vervolgd.)
