Derde Blad.
BINNENLAND.
VRAGENBUS.
6e JAARGANG.
,mi_ No. 2104
2e5eidóelt^(Bou^Gmt
Zaterdag 9 December 1916
Centrale Raad voor de Katholieke Socia'e
Actie in Nederland.
Deze week hield de Centrale Raad voor
de K. S. A. eene vergadering te Utrecht,
welke zeer belangrijk was.
Allereerst werden diaarin de Statuten v
de Vereeniging tot bevordering van de K.
S. A. in wereenstemming gebracht met de
nieuwe Statute® van die K. S. A. Het ver
heugende feitl, dat deze vereeniging, dank
eij de loffelijke werkzaamheden van het
Comité tot bijeeubrenging van een fonds tot
instandhouding van het Centraal Bureau,
•spoedig weer een zeker kapitaal zal «té
beheteren helblben, maakte deze Stat/uten-
wijizigjing thans urgent. De toestand
word/t nu zóó, dot leden van dseze Vereen i-
ging zijn de 'leden van den Centralen
Raad, zoo als detze thans is samengesteld.;
•dus worden er ooik lid van de afgevaar
digden van de erkend Katholieke natio
nale Vereenigingenj, Bomden en Federa
tiefs.
In de mi-ddag-vergadering werd aller
eerst verslag uitgebracht d'oor de Finan
cieel Gomanissde (die hoeren, van Dijk,
van Spanje on Hamersve'id) over de reke
ning en verantwoording over 1915 van
het Centraal Bureau te Leiden.
De Commissie adviseert aan den Cen
tralen Raiad om de rekening over "^15
goed' te keuren en den Directeur te diechar-
geeren, met een bijzonder woord van lof
voor den boekhouder van het Centraal
Bureau. Er was in 't rapport der Gommis-
?ie<rlit jaar nog iets bijzonders, n.,l. dat
aij 'löbn oonstiateeren dat "de Rekening van
het Centraal Bureau over 1915, voor het
eerst «sinds de oprichting, stoot met een
'kattig saldo. Wel erkende de Commissie,
dat deze gunstige uitstag niet aftaan ver
kregen wa.s. door het grooflerr worden fier
inkomsten, maar ook door meer nog dan
vroeger te bezuinigen op ze'fs noodzak'e-
lijke uitgaven, maar het feit van een eer-
sta batig saldo gaf toch goede hoop voo-
de; toekomst.
Jte Gamanassie werd (met algemeene
stemmen voor het volgend jaar herfce-
-noejnd.
Toe -i - -
wend met groote meerderheid' voor 3 ja-
rem gekozen de heer Van de Ven.
Vervolgens kwam in behandeling de
ibegwooting van het Centraal Bureau voor
1917, welke gelijk zij voorgesteld was met
algemeene stamanen werd goedgekeurd,
sluitende met een raming van de uitga
ven op f 14,480, en van de inkomsten 0(p
f 13,480, dus met een genaamd tekort van
f 1000. Wijl echter het Centraal Bureau
de toezegging van een gift groot f 1--00
had ontvangen, op voorwaarde, dat er
dan ook geen tekort zou zijn, mag ge
zegd worden, dat de - raming voor "917
voor 't eerst stuit zonder een geraamd
tekort.
Opgemerkt werd evenwel, dat de finan
cieel» toestand daarom nog niet rooskleu
rig is. Immers het evenwicht in inkom
sten en uitgaven is alleen verkregen kun
nen'wonden door op de uitgaven meer te
bezuinigen, dan eigenlijk wed goed is.
Gehoopt wend dat het resultaat, waar
toe het bovengenoemde Comité, waarvan
Mgr. de Aartsbisschop Eere-Voorzittar,
en die oud-Minister Mr. J. A. Loeff Voor
zitter is, schitterend' zal zijn voor het
Bureau. De wensch werd dan ook ïitg1^
sproken, dat zij, die bereids van dit Co
mité een vertrouwelijk schrijven hadden
ontvangen of spoedig nog zullen ontvan
gen, dit niet onbeantwoord sulten laten.
Het is eem zeer groot Katholiek belang,
dat wij in het Centraal Bureau voor K.
S. A. een krachtig middenpunt vooa* urne
geheele Rath, beweging hebben en be>-
tiouden. Vertrouwd werd, dat ook de ver-
eohtf! lende Diocesane en Nationale Ver-
oemigingen oen jaarlijksche bijdrage aan
liet Centraal Buireau willen schenken. De
opmeiking werd gemaakt, dat hier bij
sommige Kiesverenigingen een misver-
stand bestaat. Zeker., de K. s. A. en dus
ook het Centraal Bureau, houden sich
stipt en streng buiten eEke joütieke actie.
Dit stuit niet uit, dat tocOi de Katholieke
.-taatspartij zeer groot belang heeft bij
liet bestaan van dit Centraal 'Bureau
Leden van de Stalen-Geneiraal en Prcvii-
eiale Staten on i .emeenteraadsleden te
kiooren juist tot degenen die i et
gebruik maken van de Bibliotheek de
kmpsel-coiLectie van hot Centr. Bureiu
wanneer zij te maken hebben met onder
werpen van princip-.eelen, socialen of e<o-
nomischen aaxd. Op dezen grond 'er
trouwde men, dat cdk deze vereenigingeu
en Bonden het Centraal Bureau zouden
willen steunen.
Na de behandeling van de begrooting
kreeg Mr. Tepe, Onderdirecteur van het
Centraal Bureau, het woord, om een in
leiding te houden over „Woningbouw en
Spr. gaf verschillende wenken, hoe, ook
in verband met de tijdsomstandigheden,
voor woningbouw kan gezorgd worden. De
Plaatselijke Comité's voor de K. S. A. zijn
de aangewezen lichamen om daartoe het
initiatief te nemen. Met voorbeelden uit de
practijk werd dit alles levendig geïllus
treerd. Betreurd werd, dat vaak de plaat
selijke Comité's, die het intiatief nemen, tot
het stichten van een woningbouwvereeni-
ging, zich veel te laat tot 't Centraal Be
stuur wenden. Hoe eer ze aan het Centraal
Bureau, dat in dezen reeds een groote prac-
tisch ervaring heeft, om raad vragen des
te beter.
Verschillende vragen van technische en
financieele onderdeelen van dit belangrijke
vraagstuk werden den spreken- nog gesteld
Aangedrongen werd, dat men vooral ook
zou zorgen voor woningbouw voor groote
gezinnen. Dit werd zelfs zóó urgent ge
acht, dat -ieder Plaatselijk Comité zich on
verwijld daarmee diende bezig te houden.
Het Centraal Bureau zal ook een vra
genlijst richten tot de Plaatselijke Comi
té's betreffende den woninfbouw. Gehoopt
wordt, dat cfeze spoedig zullen antwoorden.
Sl&ZJ-f&F jin\rhib.£»EG^tQa.aohfoö,«,;<=Q«iir.^.
den Centralen Raad voor de K. S. A. kan
uitgaan, omdat daarin alle voonpannen
op sociaal gebied samentreffen. Besloten
werd, om in het voorjaar weer te vergade
ren, ten einde enkele andere urgente on
derwerpen van socialen aard te bespreken.
Mr. Drleöselhuys.
Zoodra mr. Driesselhuys, het nieuwge-
kotzen lid der Tweede Kamer voor Tiel, het
lidmaatschap aan?aard heeft, wordt hij in
gevolge de wettelijke bepalingen van zelf
op wachtgeld gesteld als secretaris-gene
raal van het Departement yan Justitie.
Een benoeming van een secretaris-gene
raal behoeft «Jus, zoolang de heer Driessel
huys zijn ontslag uit dat ambt niet indient,
niet te geschieden. Wel wordt uit den aard
der zaak de aanstelling noodig van iemand
die belast wordt met de waarneming van
het ambt van secretaris-generaal.
Nederland en de Oorlog.
De „Konin gin Regentes".
Na drie weken angsLg wachtten ontving
Donderdagavond de familie van de drie te
Brugge ofigehmnden leden der bemanning
van de „Koningin Regentes" het bericht,
dat a'ften in vrijheid gestald waren. Met
den laatisrten train waren de hoeren Luit-
wieler, Malhieu en Pihl
België aangdtamsn en om alf mr s-rri-
veerdien ze te Rotterdam.
Men herinnert zich, dat ze op 16 Novem
ber op het! station te Brugge gearresteerd
werden, onder verdenking hup verleend
te hebben bij het verbergen van koerier-
zakken. De Duitsdharè'hebben echter nteta
te hunnen Laste bunnen vinden. Aan het
station stonden familieleden en eenige
-vrienden, die de terugkeerenden hartelijk
geluk wenschtten. 't Was dan ook een tref
fend weerzien na de bange .scheiding Ook
óie heer Mulder, inspecteur van de Maat
schappij rf, Zeeland" was aanwezig.
Aan de mannen werd verzocht zich over
de zaak niet uit te laten, alvorens zo offi
cieel zijn gehoord. Tel."
Vragen in het Lagerhuis
in z a k e d e N. O. T.
In de Lagerhuiszitting van j.l. Maandag
is voor *de zooveelste maal de vraag gesteld,
onder welke voorwaarden de N. O. T. Ne-
derlandsche kooplieden toestaat, goederen
in Nederland in te voeren.
Lord Robert Cecil somde in zijn ant
woord de bekende N. O. T.-condities op.
Hetzelfde lid vroeg vervolgens of de fir
ma die de goederen invoert, geene verbin
tenis moet aangaan, om niet naar Duitsch-
land uit te voeren. Lord Robert Cecil ant
woordde hierop in bevestigenden zin.
Een ander lid vroeg welke maatregelen
ér genomen worden om'na te gaan of de
bedoelde verbintenissen ook nagekomen
worden.
„De uitvoering wordt in deze aan dc
N. O. T. overgelaten", antwoordde Lord
Robert Cecil, „maar .wij hebben allen
grond om te gelooven en dat na her
haaldelijk onderzoekingen ingesteld te heb
ben dat zij hare verplichtingen volko
men nakomt."
Visch uit Noorwegen.
Naar wij vernemen is het Noorsohe
stoomschip „Dagmar" te Amsterdam aan
gekomen met een volle lading stokvis li
uit Bergen.
Dure boonen.
Men meldt uit Winschoten d'.d. 7 Dec.:
Vijf H.L. pronkerboomen zijn hier heden
voor f 1000 verkocht.
T a b a k.
Naar bekend is, was de goedkoopere ta
bak, die door de T.abak?u^mcc;u-1. i-
baar v"- f'.v-il/onton Hip fprt minstp
viji werklieden in dienst hadden. De eigen-
werkmakers, de menschen, die dus thuis
voor eigen rekening werken, bel.laagden
zich daarover. Er is nu een regeling getrof
fen om hun tegemoet te komen. De belang
hebbenden hebben zich te wenden tot d
Tabakscommissie te Amsterdam of tot de
Rijksnijverheidsconsulehten.
K u n s t m esil
De Kun9tmefsteommi9sie maakt bekend,
dat een aanvang zal worden"gemaakt) met
de tweede distributie der bestelde super
fosfaat, ten behoeve van de bemesting voor
dien oogsit 19161917 en we! teil een '.oe-
icalheid van 30 pjCt van iedere cLoor baar
goedgekeurde aanvraget
Het is in het belang van een vlug ver
loop dezer dis'irbutie noodig, dat de pro
vinciën Noord-Holland, Zuid-Ho Vand, Zee
land en Groningen in de eerste plaats
moetien afnemen vóór half Januari, ter
wijl do oiverige paovinciën vervroegde leve
ring mogen aanvrage®, doch eveneens
vóór een bepaalden datum de vodóe 30
pCt. moeten afgenomen hebben (vermoede
lijk 28 Februari a.9);
De prijs, door bestellers voor deze icr
beschikking komende hoeveelheid te b« ta
len. blijft vastgesteld voor Superfosf ïal 17
,pCt., op f9.70 per 100 K.G. brutlo voor
netto, in zakken, of fabrieksterrein (stu-ir-
loon voor rekening der ontvangers);
deze prijs mag slechts verhoogd worden
door werkelijk betaalde vervoerkosten, doap
alle pravisiën en verhoogingen in c'tzen
prijs zijn inbegrepen. De monstername zal
geschieden door de commissie an de fa
briek bij aflevering, terwijl de aldus geno
men monsters zuilen worden onderzocht
door het Ri jksiLandboai wproetf station te
Maastricht. "De uitkomst van de analyse
van het monster eener partij zal bindend
zijn ten aanzien' yan het' geha'te van de
daaruit aan dte bestellers af te Leveren aoe
veelheden.
Fabrieken sto pg e z e t.
Moest te Maastricht reeds geruim en tijd
met verminderd personeel in versohi LI en-
de fabrieken gewerkt worden, thans ver
nemen wij» dat waarschijnlijk reeds de vól
gende week de fabrieken „dte Sphinx" en
de „Ceramique" zullen worden stopgezet.
Dit zou een ware ramp voor Maastricht
wezen, aangezien daardoor eenige duizen
den werklieden werkloos zullen worden.
STADSNIEUWS.
GEMEENTEZAKEN.
Een ont9fnettingsinrichting.
B. en W. geven den gemeenteraad in
overweging:
lo. niet aan te nemen de in de Raadsver
gadering van 6 April 1916 aangehouden
motie van den heer Van der Eist en mits
dien ook niet in te gaan op de verschillen
de verzoeken tot behoud van den moden „de
Stier";
2o. te besluiten, dlat op het aan de ge
meente toebehoorendie terrein beoosten de
reiniging, thans in gebruik bij A. Couvée
Pz., (waarop dé ma'en „de Stier" is ge
vestigd), koopman alhier, zal woerden ge
bouwd eene ontsmettingsinrichting met
toebehooren en tevens bestemd voor en in
gericht als on Ifianettingiscentruni voor de
buitengemeenten, welke inrichting in
hoofdzaak zaJ bevatten:
a de noodKge 'okaJiteiten en inventaris
voor de behandeling en ontsmetting der
aangevoerde goederen, magazijnen, werk
plaats, rijtuigremises en dergel.;
4 b. eene wasscherij a. voor de ontsmette
goederen;
twee woningen voor z.g. kleimbehuis-
den;
■afuviseuiT
ontsmet ter.
3o. Hef Cofege van B. en W. voor zoo
veel noodig te machtigen het gebruik van
het bij raadsbesluit van 22 Februari 1894
aan A. Couvée Pz. tot wederopzeggens
in gebruik gegeven terredn nabij de voor
malige Heerenpoort op te zeggen tegen
een nader door Burgemeester en Wethou
ders te bepalen tijdstip;
4o. Ons Goülege te machtigen sollicitan
ten op de roepen voor de te cteëeren be
trekking van ,,stadsgeneeskundigö voor de
besmettelijke ziekten", die I elast is met
alles, het. bacterkxlogisdi onderzoek irte-
gjrepen, wajt. op de wering en bestrijding
van besmebl&iyke ziekten betrekking heeft,
die tevens optreedt als a-drviseur van den
ontsmettingsdienst, wien eventueel nog an
dere werkzaamheden op algeirpeen hygi
ënisch gebied kunnen worden opgeidragen
en wien slechts het uitoefenen van com-
suïtatieve (ptralktijk zal zijn toegestaan;
5o. te bepa'en, dat het tractament van
dten sub 4o bedoelden geneeekAindige zal
bedragen f 3500f 4500 *6 jaars;
6o. te besüiuiten tot de in heb rapport
van d.en Directeur van Gemeentewerken
nader aangegeven verbeteringen ten op
zichte van het Oholerafliospitaa^ waarvan
de kosten, mot inbegrip van do vernieu
wing van den inventaris, globaal worden
geschat op pl.m. f2500.De aanwijzing
van een geneeskundige, betast met de lei-
ding van den dienst in hot Cliwl'eirahospi-
taal en met het toezicht op den inventaris
van dat hospitaal zai nader worden over
wogen.
V r a a g: 1. Mag elk bijzonder onderwij
zer, door den gemeenteraad daartoe be
noemd, de administratie van een distribu=
tiebureau tegen belooning waarnemen, zon
den- dat 't gevaar loopt, dat 't schoolbestuur
de subsidie voor dien onderwijzer, verliest?
2. Moet daarvoor vergunning bij de Ged.
Staten worden aangevraagd en wordt die
gegeven? 't Gaat heelemaal buiten de school
om.
3. Moet die aanvrage op zegel geschie
den?
4. Mag een bijzonder onderwijzer ge
meenteontvanger zijn?
5. Wordt daarvoor ook door Ged. Staten
vergunning verleend?
Antwoord: Ad 1 en 2: 't Is een
nieuw geval; op de practijk kan dus niet
worden gewezen. Wij zouden u aanraden:
Vraag voor alle zekerheid vergunning aan
Ged. Staten, Deze zal u, ons inziens, niet
geweigerd worden.
Ad 3: Ja.
Ad 4 en 5: Ged. Staten verleenen nooit
een dergelijke vei'gunning.
Vraag: Hoe kan men weer uit spie
gels verwijderen.
Antwoord fften strooit op het glas
droge, zeer fijne lijm, die daarna met een
wollen lap wordt afgewreven.
raag: Wie was Orpheus, wiens naam
vele muziekgezelschappen dragen?
Antwoord: Orpheus is in de Griek-
sche mythen of fabels een der beroemdste
onder de zangers en muziekspelers, die
ooit bestaan hebben. Hij eong volgens de
Grieksche fabelleer zoo schoon en bespeel
de zijn lier zoo betooverend, dat leeuwen
en tijgers zich aan zijn voeten neerlegden,
de bpomen hunne kruinen nederbogen en
de steenen zich samen voegden.
Vraag: Wat verstaat men in den
geldhandel onder een promesse.
Antwoord: Een promesse Ls een. g«-
om OP «n bepaald U|&lTp
machtigde een zekere som te netaien. zij
stelt den koopman, die goederen op tijd
verkoopt in de gelegenheid, om door de
betalingsbelofte, die de schuldenaar in de
promesse doet, aan een ander over te doen
(te verdisconteeren) reeds van te voren
over toekomstige vorderingen te beschik
ken.
Vraag: In de maanden September,
October en November heb ik aanvragen ge
daan voor regeeringsvoermeel, dat mij tot
nog toe niet is geleverd, terwijl het wel
aan anderen is verstookt. Kunt U mij ook
inlichten, wat hiervan de réden kan zijn
en tot wien ik mij moet wenden om het ge
vraagde te bekomen?
Antwoord: Wend u tot den burge
meester uwer gemeente. Hij is in deze de
aangewezen persoon u van advies te die
nen,
Vraag: Is voor het Bisdom Breda en
ta-Hertogenboech de 8ste December (O. L.
Vr. Onbevlekt Ontvangen) ook gelboden
Vastendag, wannee.r het op Vrijdag valt?
Antwoord: Wij meenen uw vraag
bevestigend te moeten beantwoorden.
Vraag: Welk R. K. blad wordd in het
Wart tand onder de Kafcho'ieke kweekers
het meest geflezen en ls het meest geschikt
FEUILLETON.
De verdwenen brief.
Hijgend naar1 den adem en in bijna
krankzinnigen opgewondenheid 6tond ze
vóór hem. Slechts met de grootste moeite
slaagde ze er in, de opkomende tranen te
rug te dringen. Toch kwam er een geluid
als van een krampochtigen snik over haar
lippen. Dr. Wo iters bemerkte het, en met
een gebaar van vertwijfeling greep hij naar
zijn voorhoofd.
„Ach," sprak hij, „gravin Wolkenstein
heeft gemeend als onze goede genius te
handelen door ons hier te zamen te bren
gen, en wezenlijk ze had ons geen slech
ter dienst kunnen bewijzen. Verlangt ge
dat ik heenga?"
Ze kromp ineen van zielesmart, en een
wanhopige blik trof hem. Hoe zag ze er
op dat oogenblik uit als een, die een krach-
tigen steun noodig heeft! Hij trad dichter
op haar toe. „Johanna," klonk het met
half verstikte stem, ge hebt mij zooveel
leed gedaan toen, bijna krankzinnig hebt
ge mij gemaakt van verdriat..."
„Ik," stamelde ze met een gebaar van
hulpeloosheid, ,,ok, heb ik dan u verdriet
Daar naderden, vroolijk lachend en
schertsend, een paar anderen van het
eierenzoekend gezelschap. Daar kwam
reeds de vrouw van den postdirecteur om
den hoek van het laantje, waarin ze ston
den. Wolters was niet meer in de gele
heid om Ilanna te antwoorden. Hij maak
te dus alleen een buiging en bood haar
ziih arm, terwiil zi.iri blik als
op haar gelaat rustte. En Johanna had
de kracht niet om eijn bevel t weerstre
ven. Maar toen ze de toppen van haar vin
gers op zijn arm legde, voelde ze dat heel
het lichaam van den sterken man sidderde
■an ze hoorde zijn hart in wilde slagen
kloppen.
Hij greep haar ijskoude hand en trok ze
vaster door zijn arm.
Bij de ontmoeting met de andere gasten
had hij schijnbaar zijn kalmte weer vol
komen herwonnen. Hij bewoog zitf) met
rustige zekerheid, terwijl Johanna daaren
tegen ieder oogenblik meende te zullen be-
ewijken.
Er ontstond een groote vroolijkheid, toen
de verschillende, door het eieren zoeken
tot elkander gebrachte paren, in de groote
zaal van het kasteel bijeenkwamen. Daar
bij bleek echter dat de postdirecteur „zijn
pendant" niet had kunnen vinden. Een der
verstopte eieren was niet te voorschijn
komen en ondanks alle zoeken verborgen
gebleven.
„Zeker achter de brievenmand gevallen"
schertste de postdirecteur. Direct vroegen
de gasten, wat dat moest beteekenen.
„Och," verklaarde hij, „op het postkan
toor in de stad heeft men natuurlijk brie
venbussen, waar men van buiten zijn brie
ven in werpen kan. Maar een poosje ge
leden, toen de grond bij die mand voor
herstellingen opgebroken moest worden,
bleek het, dat er eenige brieven, in plaats
van door de gleuf in de mand te glijden,
door een smalle spleet in den
muur onder den grond waren gegle
den. Hoe dat mogelijk geweest wast, h"
gree<p niemand, maar het lag er toe, dat
eenige brieven daar ouder dem grond te
recht waren gekomen en door de muizen
half opgeknaagd. waren. De post had er
natuurlijk heel wat onaangenaamheden
mee. Drie briefkaarten en een brief kon
men nog aan de afzenders terugsturen,
maar een andere was zoo door de muizen
afgeknabbeld, dat men nóch afzender nóch
geadresseerde meer vinden kon. En dat
was «ooveed te erger, omdat het hier blijk
baar een hoogst gewichtige liefdesverkla
ring gold."
De directeur zweeg een oogenlblik en
ging daarna voort:
..Wie weet wat voor hoogst eamrtdge ge
volgen het uitbf ijive® van dien brief gehad
(heeft! MogeCijtk is het levensgeluk van
twee menschen door zuPJk een diw.aas to*-
vai in d'e waagschaal gesteld!"
Lang en breed werd1 er nog over het ge
val gesproken, maar Jrihamna Luisterde
niet. In dolf en angst zag ze het diner te
gemoet, in die gedachte idat ze zoo langen
tijid dir. Wolters naast zficli zooi moeten
(habben, vervulde haar geheede1 bewust
zijn.
Hij, tegen wiens bijzijn ze zoozeer op
zag, had eerst opwekken dl daarna in de
hoogste spanning getaistiard naar wat de
postdirecteur vertuide. Zoodra hart onge
merkt gebeuren kon, trad hij op den ver
teller toe en vroeg: „ILebt u dien brierf
no|g, waaide heer?"
„Ja zeker, hij ligt op mijn bureau in
het archief.
„En kunt ge mij missohien datum en
pfliaats van afzending van dien brief op
geven??"
,,Aï3 ik mij niet vemgïs, is hij drie jaren
oud en van de maand ApriL Hij is uit d
stad zellf afgezonden, dat weet ik zeker.
„En ge hebt dus geen epoor kunnen
vinden omtrent de namen van geadres
seerde en afzender?"
„Ja, eenige letters waren er nog te
zien. Van de geadresseerde stond er nog
Joh.", van den afzender niet meer dan
een L en een T. We heb/ben nog naar alle
zijden een onderzoek, ingeertcfifl, maar niet
kunnen vinden, wie de afzender geweest
keen zijn. Nu, die gegevens waren ook wel
wat M te zwak."
„Kan ik de stukken van dien brief niet
eens zien?"
„Zeker, waarde heeir, kiomt u dan maar
eens op mijn kantoor."
„Ja. maar zou ik ze niet vandaag en
hier nog kunnen zien?"
Der postdirecteur keek dr. Woilters ver
baasd aan. Er sprak uit diens heele ge
laat een opgewondenheid, die den anders
zoo kalknen man volkomen veranderde.
„Maar beste* dr. Wo'ters, ik kan toch
dien brief zoo maar niet hierheen .toove-
ren!"
„Well, late® we even iemand naar de
a/tiad sturen, drong Wolters aan. „Ik stel
buitengewoon veel bellang in dien brief,
veel meer dan gij maar bij mogelijkheid
vermoeden kunt. Ik meen den afzender
namelijk te kennen; aoh, meneer de
directeur, schrijft u een paar regels, op
dat den bode de brietf wordt meegegeven."
„Nu, als ik u daar een pilei zier mee
kan doen, don heed gaarne!"
De gasten begaven ziah aan tafel. Jo
hanna -zat naast dr. Wo'ters en gaf zich
nog steeds moeite om haar verdriet voor
do anderen te verbergen. Was de wereld
dan het onderst boden gekeerd! Kon de
man die als een lage woordbreker jegens
haar gehandeld en haar en haar vrouwe
lijken trots te® diepste gekrenkt had,
kon hij met eenige® sohijn ook maar van
recht den bemoedigde tegenover haar spo
ten? En nu behandelde hij alls ée® echte
huichelaar haar weder zoo ridderlijk, ge
droeg zich jegens haar met zoovéél tact
en tederheid, dat ze in het minst geen
aan'eiding liad hem terecht te wijzen ei>
in de oogen der wereflid wö\ haast a's zijn
verloofde moest geiden! Was hij nu inder
daad1 zulk ee® vo'maakt komediant?
Ze keek hem niet aan en gaf alleen als
het onvermijdelijk werd, antwoord op
wat hij zeade. Ee® an<5er zou zich door
haar handelwijze beJleedigd1 hebben ge
voeld, maar hem, den anders zoo trot-
schen, zelfbewust en man, hinderde helt
blijikbaar in het geheel niet. Beteek ent
haar afkeer dan zóó weinig in zijn oogen?
Angstig onderzoekend ging haar blik on
willekeurig over zijn gelaat; het was een
blik, waarin zich al de troostelooze ellen
de, die in haar binneuste heerschte, af
spiegelde. Toevalllig ontmoette haar >lik
den zijnen, en ze las in zijn ooge® een
ze!drzaam warme uitdrukking vanLeefi-
neming en toewijding.
Een rilling ging hoor door de leden.
Toen greep hij haar hand en drukte zg
zachtjes. „Nog maar korten tijd', Johan
na," sprak hij, „en ons leed zail te® einde
zijn."
