Tweede Blad.
BINNENLAND.
^JAARGANG.
No. 2049
SeScicbcIveSou^cmt
Woensdag 5 Juli 1816
Wat moeten we betalen?
Belastingbetaler is nooit aangenaam.
Doch 't ligt er nog veel aan, waartoe die
belastingen moeten dienen, waarvoor we'
.ons geld moeten opbrengen. En daarom
zal men met een zekere tevredenheid den
door den Wetgever van ons gevraagde
cijns betalen, welke moet strekken tot dek
king van de1 oorlogsuitgaven nl. van die
kosten, welke voor een deel zijn veroor
zaakt door leniging van den economischen
nood, voor een ander deel door het" onder
'de wapenen houden van onze weermacht,
dus voor verzekering van onzen vredestoe
stand.
De vorige week nu heeft de Kamer een
jötel van drie belastingen aangenomen wel
ke te zamen naar raming het niet onbe
langrijk sommetje van 100 millioen in de
Schatkist zullen brengen tot dekking van
de crisis-uitgaven. Eendgen tijd geleden is
ireeds de oorlogswinstbelasting aangeno
men, die naar een waarschijnlijk te lage
schatting, 45 millioen zal opleveren. En
reeds anderhalf jaar geleden is de leening
1914 {van 275 millioen) goedgekeurd, waar-
.van wij de rente en aflossing door allerlei
opcenten op onze belastingbiljetten beta
len. (De leening 1916 heeft geen nieuwe
Opcenten veroorzaakt).
Zooals we opmerkten, zal men deze ber
lasting met een zekere tevredenheid op
brengen, daar men weet, wat ons land ten
ikoste van deze tinanoieele offers heeft ge
kregen en nog heeft.
Gisteren echter is de Kamer begonnen
met de behandeling van een ander stel be
lastingen, welke moeten dienen tot dekking
van een tekort buiten de crisis
uitgaven, een tekort n.l. van een klei
ne 30 milLioen op de gewone begrooting.
Dit tekort zal echter slinken tot ongeveer
20 millioen, wanneer de Eerste Kamer de
Ouderdomswet zal verwerpen wat na
tuurlijk te verwachten is. Hoe dit tekort
van 20 millioen is ontstaan we zullen
het niet napluizen; voor de helft ongeveer
gaan deze 20 mdliioen aan de ouderdoms
rente, die krachtens de wet-Talma worden
uitgekeerd, en welke de vorige regeqring
door middel van de Tariefwet grootendeels
bad willen laten opbrengen door de buiten-
landsche industrieëlen en handelaren.
Nu had minister Treub tot dekking van
'dit tekort een deel van zijn groot complex
van belastingplannen bestemd en aangege
ven, welke ontwerpen bijvoorbeeld al vast
voor dat doel konden worden behandeld.
Het wai-en de „pensioeri'-belasting, de di
vidend- en tatième-belasting, de wijzigin
gen der inkomstenbelasting, der vermo
gensbelasting, van het successierecht, het
zegelrecht en het registratierecht,, de hef
fing van een statistiek^echt en de verhoo
ging van den bieraccijns (met afscbaflkng
van de azijnsaccijns).
Van deze acht ontwerpen wil de Kamer
er nu, vóór het zomerreces, drie afdoen,
nl. die betreffende het statrstiekrecht, het
euccessiereoht en de dividend- en tantième,
belasting. Bovendien nog een ontwerp, dat
valt buiten het groote plan van Minister
Treub: dat betreffende verhooging van een
deel der post-, telegraaf- en telefoon-tarie
ven. En een wetje, verband houdend met
de voorgenomen verhoogóng van den bier
accijns, n.l. dat tot verhooging van
het invoerrecht op hier (niet de accljnswet
dus).
De opbrengst van de eerstgenoemde drie
belastingontwerpen as indertijd door Mi
nister Treub in zijn Grondslagenontwerp
geraamd als volgt:
Statistiekrecht f 3.000,000
Verhooging successöerecht f 8,000,000
Dividend- en lantièmebel f 2,000,000
iVerhooging post-, telegraaf-
en telefoontarieven
f 13,000,000
1 1,500,000
Daarmee zal dan dus althans een groot
deel van het tekort van 20 millioen zijn
Hfer volgt een korte aanduiding dor
genoemde Masting-on twerpen.
Het Statistiekrecht, Dat js een recht
van 1 per imrAle, te heffen van de waarde
der in- en uitgevoerde goederen, met de
drielediigio bedoeling om:
lo. een betere (handelsstatistiek te ver
krijgen;
2o. de klosten van die statistiek te dek
ken;
3o'. een bate voor de schatkist te ver
krijgen.
Dd't wetsontwerp is gisteren reeds aan
genomen.
Wijziging van het succesierecht.
Deze wijziging, die het leeuwen aandeel 5h
deze belastingverüïooging moeit hebben,
beoogt dn hoofdzaak:
Ie. het verder doorvoeren van het be
ginsel der progressie,
2e. de gelijkstelling van schenkingen
met erfenissen en legiaten,
3e. gelijkstelling ivan vea-krijgiingen door
overlijden van een ander uitlevensverze
kering met erfenis.
Dividend- en tantièmebelasting. Deze
belasting zal, ten bedrage van 5 pCt.,
worden geheven van alle „uittdeelihgen'-1
van noamloioze vennootschappen, com
manditaire vennootschappen cip aandee-
len, coöperatieve .en andere vereenigito-
gen en onderlinge verzeke rtnigismaah
schappijen. Onder den naam „uttdeelin-
gen" worden verstaan alle dividenden.,
renten, tantièmes of andere dergelijke uit
keer ingen aan oprichters, co noess iona nis
sen, preferente en gewone aandeelhou
ders. leden, deelnemers, houders van
aandeelen in afzonderlijke fondsen, com
missarissen cf gecomitteerden, bestuur
ders of beheerende vennooten, en amjLere
deelgerechtiigden in de winst, al of niet
tot het personeel behoorende. Het is dus
een belasting op alle, in welken vorm
ook, uitgekeerde winst.
Ook de salarissen van commissarissen
of gecommitteerden, bestuurders of be
heerende vennooten en van het verdere
personeel d'er vennoötschappenvereent-
gingen of maatschappijen zijn aan deize
belasting, onderworpen. Echter is er hier
een onbelastbaar minimum volgens een
schaal, die, afhankelijk van het maat
schappelijk kapitaal, stijgt naar mate het
salaris hooger iis en die beüangrijk gun
stiger is Voor liet personeel dan voot
commissarissen. Bij eeD 'maatschappelijk
kapitaal van f 500,000 bii voorbeeld blijft
van bet salaris van commissarissen f500
vrij. van dat van bestuurders, beheerende
vennooten en verder personeel daarente
gen blijft f 10,000 vrij. Bij een maatschap
pelijk kapitaal van f 1,000,000 worden
•deze getallen onderscheidenlijk f 750 en
f 15,000. En zoo voort.
Verhooging van post-, telegraaf- en tele
foontarieven. Dat ontwerp raakt for
meel alleen de posttarieven, daar djie
voor telegraaf en telefoon geen wetswij
ziging vereiseken. De Minister van Wa
terstaat heeft medegedeeld, dat hij den
prijs van élk binnenlandse!» telegram en
elk inte.rioc.aal gesprek met 5 cent dacht
te veirhoogen en voor dringende telegram
men het drievoud'van het gewone tarief
wilde doen betalen.
De veihooeang van d,a oosttarieven
wordt uóMuritend toegepast otp de zwaar
dere brieven (meer dan 100 gram), de
'hoogere gewiichten van drukwerken (al
les wordt eenvoudig 1 cent per 50 gram)
de briefkaarten met opgeplakt postzegel
(daarop moet in een 't vervolg een post
zegel van 3 of. locaal, 2 cent worden op
geplakt) en de postpakketten.
Voor deze laatste wordt het tarief: 20
cent voor een K.G. of minder, 25 cent
voor 1 bot 3 K.G. en 30 cent voor 3 tot 5
K.G.
Het voorstel eindelijk tot verhoogang
van het invoerrecht op bier en afschaf
fing van dat op azijn is van weinig fis
caal belang, daar het nog geen f150.000
in die schatkist zal brengen. Het is alleen
ingediend als een gevolg van het voorstel
tot verhaoging van den foieracoSjns. En
daarvan zou. indien dat eenmaal wet
modh t Worden, wèl een belangrijke bate
zijn te. wachten, namelijk f 3rt>00.000.
Maar dat staat thans niet op de asenda.
Na den strijd.
(Ingezonden.)
De stemming en herstemming voor de
Provinciale Staten heeift nu overal plaats
gehad.
Het is gegaan, zooals altijd: verkiezin
gen baren de grootste, verrassingen.
Ieder, die de cijfers nauwkeurig heeft
gadegeslagen, zal dit moeten toegeven:
Dat b.v. Leüden bij eerste stemming reeds
twee rechtsche leden naar de Staten zjou
afvaardigen, verwachtten weinigen. De
meesten hadden verwacht alleen dr. De
Visser bij eerste stemming gekozen te
Hiet to leek echter, dat mr. Briët ijog
meer stemmen op z/ich vereenigd had dan
dr. De Visser. Zoo baart oen stemming
altijd verrassin sen.
Er is ook ten duidelijkste gebleken,
welke goede gevolgen een systematisch
gevoerde propaganda brengt,
Met dit feit moeten wij vooral voor het
volgende jaar terdege rekening houden.
De verkiezingen voor de Prov. Staten heb
ben bewezen, dat 't volgend jaar bij eens
gezind optreden de Tweede Kamer „om"
kan gaan. Versdhifi lende districten, zoo als
Rotterdam. Leaden, Beverwijk enz., zullen
(bij een goed georganiseerde propaganda
beslist „om" kunnen. AJis wij b.v. zóem
naar Rotterdam waar rechts met een
22.000 stammen staat tegen 25,000 der ver-
eenicde linkerzijde, dan blijkt ten duide
lijkste wai bij eerste stemming reeds ger
beuren moet. Had rechts dezelfde cijfers
bii eerste stemming gehad', gewis, Rotter
dam had geen zee sociaal <1 emoe ratan
naar de Staten gezonden. Alls wij b.v.
Bien d-at hiet Staten-district Veisen (Ka-
merdiiötrict Beverwijk) bij eerste stemming
een antirevolutionair naar de Staten
zond, als we dian zien dat het „roode"
Schoten (bij1 Haarlem; het valt ook onder
het Kamerdi strict Beverwijk), hetwelk
"een so-maal-democuia/tiische raadsmearder-
heid heeft, bij eemsrte stemming geheel
rechts uc'rt de bus komt, dan is het niet
gewaagd te vtoohspehJgn, dat Beverwijk
het volgende jaar ,,om'' gaat.
Alls we b.v. naar onze eriigein stad kijken*
'dan zien we hetzelfde venschijnsel.
Dit zijn verblijdende verschijnselen.
Maar men moet rutat verbeten «Lat dóe ver-
bljjdenide resultaten, arbeid, moeiievodlen
arbeid', gekost hebben. Dat kan een bui
tenstaander zich niet voorstellen.
Het volgend jaar wacht ons nog een
veel zwaardere strijd. Dan zullen wij onze
overwinning van thans moeten bevesti
gen. Dan zullen we hebben te zorgen
dat de Tweede Kamer ,,om" gaat. De
Kamer om! Dat i!s het ideaal, hetwelk
alle rechtsche propagandisten ziich nu
voor ooigen moeten houden. Ook dat zal
arbeid kosten! Reuzenarbeid, zelfs! Maar
wanneer allen medewerken, dan ifi dit
niet onmogelijk. Doch dan moeten wij
daarmede niet beginnen, wanneer de Kar
merverkieringen reeds in 't zicht zijn.
Dan zijn we al te laat. We hebben drie
jaar geleden ondervonden met die antór
tartefwet-aoanip agne, wat een lang voor
bereide verkiezingsstrijd voor resultaten
kan opleveren. W.anit dit staat onomstoo*
telijik vast, dat, hoe onzinnig de geiheele
anti-tariefwet-acti© ook geweest is, dat zij
ons toch venschall'ende Kamerzetels ge
kost heetft waaronder ook Lelden valt
om nóg maar niet te spreken van onze
Tw eede -Kamer-meerderiield
Welnu, de tijdien hebben, ook ons ge
leend. en. als het getij verloopt, veröet
men de bakens. Laten ook wij daarom de
bakens verzetten, en reeds zoo spoedig
mogelijk aan den arbeid gaan. De beste
propagandist vooral is de pears. Om te
beginnen is dus een actie voor de KabWo-
lieikie dagbladpers meer in het bijzon
der voor de. LedicLsitóh© Courant een eer
ste noodzakelijkheid. Dat hanft meer uit
dan alle andere prqpagandaimiiididelen te
zomen.
Immers, de Katholieke courant, de da
gelijks teruekeerende propagandiste, ha
mert steeds on 't zelfde aambeeld, zooda/t
zelfs de meest verstokte op den duur on
der den invloed van haar komt.
En zóó moet het worden!
De Katholieke Pers is de haanbreekster
voor onze ideeën in de gemoederen der
besluLteloozen en onverschilligen.
De Katholieke Pens is de verdedigster
van onze zaak, overal waar deze wordt
aan gevallen.
De Katholieke Pers vormt den hand die
alle Katholieken in het openbare .leven
samenbindt.
Daarom moet onze eerste actie gericht
worden op de propaganda voor onze
Leiidsohe Courant. Wij propagandisten,
(hebben aan de Leddsdhe Courant nog een
eeresrihuld te voldoen. Immers zij is onze
krachtigste medehelpster geweest in onzen
zoo pas- en vroeger gevoarden strijd. Zij
heeft onze taak inzake voorlichting der
kiezers bijna geheel vaor hare rekening
genomen. En we zien met welke resulta
ten 1 En daarom, willen we de actie voor
de verkiezingen van het volgend jaar goed
inzetten, da.n eerst voor onze pers
gezorgd. En, wat er dan nog aan te kort
komt. vullen we aan door huisbeziek.
De linkerzijde zal alle® op haren en
snaren zetten om te wónnen. Er is kans
«evenals (het nu in Goirónchem reeds ge
schied is dat in sommige districten
reeds bij eerste stemming volle overeen
stemming wordt verkregen tuaschen libe
ralen en sociaal-desmocraten. En dan zal
het op een enkele stam kunnen aankomen.
We kunnen daarom nooit te vroeg begin
nen met omzie verkiezingscampagne.
Laten we ons daarom, 200als dat measit-
al de gewoonte is, niet ter ruste begeven
ma een behaalde overwinning.
Laten we nilet ap onze pias behaalde
lauweren gaan rusten.
Laten we een gestadige propaganda
voteren door woord en gei&Chrift.
Laten we, overal waar we zijp, wijzen
op datgene wat er voor om® op 't spel
staat.
Maar bovenal, propageert dit vooral,
dat de strijd een beginsel- en geen
personenstrijd is. W&nneer wij dart door
woord en daad doen overal, wa.ar we Eo-
,mem, dan Is de overwinning ons. En we
herhalen, de beste propagandist, die do-
gelijksdh op dd't aambeeld zal hameren,
fis De Leidsche Courant.
Mogen degenen die hiervoor aangewe
zen zijn, en in deze de beslissende stem
hebben, hieraan hunne volle aandacht
wilden.
Denkt er om, de Eerste Kamer was
rechtsch en bleef nechtsch. En dat ge
schiedde door arbeid.
Laten we dus ook thans weer met vol
le kracht aan den arbeid gaan.
Weest allen propagandist!
LEIDENAAR.
De opdracht van den H. Antonius.
De schrijver der Oproerige Krabbels"
fin ..Het Volk" verhaalt onder dit op
schrift het volgende:
..Op den landweg bij Nieuwensluis
kwamen we hem tegen. Moeizaam strom
pelend oud-manneke. de hand om den
zwaren slok geklemd, de hulpeHiooae oogen
Gchüchtüg op den voorbijganger gericht.
Maai* een bedelaar, 'n landlooper was-die
niet! Ziin kteeren waren wèl-verzorgd
en héél z'n hóuddng verried dien ©erzamen
burger, die on z'n fiatsoen gesteld' ia.
„Waar gaat de reis naar toe, vader?"
vroeg ik. 4
Naai* Amsterdam, mehéér", zei de
bevende, ouê ©tem.
„Lóópen?"
„Als ik het volbrengen kèn, ja, me
héér."
Toen stapten we Móst ham en ik ver
nam zijn geschiedenis. Hij was een ge-
penaionneorö'e van 't Indrösehe leger, van
50 kuld/en in de drie maanden. Daarvan
leefde hlj^ in een Tehuis in Putte op de
Vel uiwe, waar ze nog winst maken op
zulke kostgangers. Maar toen hij ontsla
gen werd' uit- het ziekenhuis, waar ze 'm
naar toe (hadden gebracht, omdat-te bij
'n begrafenis was overreden, wouën ze
'm hiet terugnemen in het Hu/lls, omdat
een ónder zijn plaats al had. D\r. waren
altiid veel liefhebbers voor. En hier wa
ren zijn papieren, as mehéér eens wou
marien...
Maar mehé)r geloofde hem zóó wel Hij
had ól z'n documenten op z'n ©li 11e ge
zicht, in z'n gebalkte figuur, iin héél z'n
uitgedoofde wezen.
Omdat ie een ouên man niet zonder
eten kunt laten, en omdat twee en zeven
tig 'iets te oud lis voor een voetreis naar
Amsterdam, en omdat een kaartje maar
zeven stuivers kostte nam ik hem méé
in den trein en to de stad regelden we de
reet. Blijdschap, die ie geholpen wias, liet-
Ae ntet blijken. Hij liet het alle®, over zich
héén, geschaleden.
Maar teen het voor mekóór was en wij
scheidden, zea-dóe heel voorzichtig: „Ben
je óók Rjooansch?"
Ik knikte, bescheiden, van néé.
..Dat maakit niet uift", ging-die voort,
..Protestanten moften d'r óók zijn. Maar
ik zal ie toch vertellen, dat Sk to Nieu
wer sduis, toen ik niet meer voort fcon én
geen róód mleer wist, den Heiligen Anto
nius heb aangeroepen want zoo héét ik
-- dat-ie m'n voorspraak zjou zijn bij God
om mie uitkomst te sturen. En ik hald het
wóemd milet uit den morwk teen kwam jij
der a.an met dat kleine jongetje...."
En hij legde z'n witte hand op hei hoofd
van mijn kind en de dorre lippen prevel
den....
En ik, dole zélfs geen Protestant ben,
dacht voor alle zekerheid: Amen."
De schrijver van dit stukje, die vermoe
delijk niet geknoven zal dn den invloed
der voorspraak van een Herlige bij God,
maair die toch „voor alle zekerheid" maar
..Amen" zei, teen een oude geioovige man
zijn zoontje zegende, zal vermoedelijk niet
weten, dat vroeger die arme en rijk©
viouwen, stamverwanten van dm schrij
ver der „Oproerige Krabbels" uit een
wijk te Amsterdam, waar „zelfs geen
Protestanten" woonden, aan een katho
lieke pastorie gedurig gewijd water kwa
men halein, hetwelk haar steeds vnlendie-
lijk verstrekt werd, en waarmede zij <^e
zielce oogen harer kindertjes wasóhten,
vost ge'oovend in de bijzondere heilkracht
van den over het water door dien katho
lieken priester uitgesproken zegen. Of zij
het nóg doen weten wij niet, maar de
schrijver van de ..Oproerige Knabbels"
©chiint de Génestet te kennen, dóe wist,
dat de „wetenschap" neein zei, maar het
menscheliik hart ia. En hij heeft een goed
werk gedaan om van zijn hart geen
moordkuil te maken. Immers, „het mocht
eens waar zijn", wat de ouê man geloof
de! En dan zou het vermetel zijn, Gods
zegen te laten glilppen van het hoofd van
een kind. Daar zeggen wij ook o(p: Amen.
„Tijd".
Gemengde berichten.
Hij mocht niet binnen. Voor een kas
telein op het Spuiwater te Rotterdam, vlak
bij de brug bij de Hoogstraat was het ook
9-uur sluiting, zij het dan ook ongewild.
Het was ongeveeu* op dat uur, dat er bij
de bedoelde brug een oploopje plaats had.
Wat er eigenlijk aan het handje was, wis
ten maar weinigen, want het eenige, dat
men zag, was een reuzenkerel, die kalm
met over elkaar geslagen armen tegen een
ijzeren voetstuk voor een cafétje stond.
Zijn lieve eega stond voor de toonbank, en
putte zich uit in een verheven echtelijke
philhppica, prachtige stof voor een schoo-
ne vocabulaire. Hij laichte als een boer die
kiespijn heeft, en gaf zóch blijkbaar over
aan wijsgeerige bespiegelingen, terwijl die
veldheerspose tegen het paaltje hem niet
kwaad stond. Daarbij had hij het voordeel,
dat hij voor degenen, die geen erg er in
hadden voor een mede-belangstellende
werd aangezien.
„Begrijpie dat van zoo'n reuzen-vent?"
vroeg een juffie naast me.
„Zou jij dat je eigen laten welgevallen,
as 'ie .de baas was?", opperde een pootige
schipper.
Maar die man in kwestte, die wellicht
beter zijn vrouwtje kende dan de buiten
staanders of te wel de beste stuurlui op
den wal oordeelde het waarschijnlijk be
ter, een afwachtende houding aan te ne-
nemen. Nagels en haarspelden weet je.
Intusschen zijn we doorgcloopen, want we
hadden geen zin op het brugje te verstee-
nen.
Hopen we, dat ze intusschen verzoend
zijn." „Msbd."
Een militair-oplichter.,— Te Zeist werd
voor ongeveer veertien dafgen bij een rij
wielhandelaar een rijwiel gehuurd door
een militair op vertoon van een gedrukte
order, .waarbij het rijwiel werd gehuurd
voor de compagnie voor den tijd van 14
dagen. Thans blijkt, dat die order is nage
maakt; terwijl de militair tot nu toe onbe
kend bleef.
Inbraak. In dé woning van den land
bouwer A. van den B., aan den 's-Graven-
weg te Rotterdam is tijdens de afwezigheid
der bewoners ingebroken. Uit een kast ia
Oen beursje met f 50 gegtplen*
Beslag gelegd. Te Delft is op verzoek
van het bestuur der Delftsche Groenten-
veiling beslag gelegd op een voor uitvoer
bestemden waggon bloemkool, geladen dooi
den tuinder van B., waarbij fraude aan het
licht is gekomen.
Deze tuinder kocht de door hem aange
voerde kool aan de velling terug, laaddi
de helft voor het buitenland en deed op zijn
tuin de voor het blnnenlpnd bestemde par
tij aanvullen miet 2de soort bloemkool,
daar hij reeds de beste kool van de geheelé
eerst door hem aangevoerde partij fn
deal waggon had geladen.
In vrijheid gesteld De heer F. Wirtz in
Den Haag, wiens in gijzeling stelling door
het Haagsche hof was bekrachtigd ter zake
van zijn weigering om voor den rechten-
commissaris getuigenis der waarheid of te
leggen in de zaak van de „Toeiko^m®t',-
stukken, is, naar het „Vad." meldt, weer
in vrijheid gesteld.
De verdachte (die, zooals men weet, by
de „Toekomst"- werkzaam is) heeft n.l. bé
kend de verdwenen stukken aan den heer
W. gegeven te hebben. Na gehoord te zjjn
is de heer W. toen onmiddellijk in vrijheid
Over de grens gekomen. Te Winters
wijk is wedereen Duitsche deserteur over
de gjrens gekomen.
Te Glanerbrug is een Duitsch mili
tair over de grens gekomen.
Te Reuver (Limburg) zjjn gisteren dri#
uit Duitsche krijgsgevangenschap ont
vluchte Russen over de grens gekomen.
Te Nteuw-Amsterdam zijn twee Ser
vische krijgsgevangenen, uit Schoninga-
dorf ontvlucht, over de grens gekométa.
Eén van hen was officier.
Doodgereden. Te Oude-Pekiefa ie het
zevenjarlig zoontje van den werkman D„
onder de stoomtram geraakt en doodgere
den.
Tegen de 9taking. Vanaf den kaneel
its Zondag in alle R. K. kiericen van Til
burg het volfljende vermaan tat de arfyet-
dea*s gericht:
..Wart; in de laatste dogen in onze stad
gebeurd is op het gebied van den arbeid,
namelijk het plotseling neerleggen van
het werk, is niet alleen hoogst afkeuren»-
waardMr. maar ook dwaas en roeketooa
Wanneer een arbeider grieven heeft, ol
■verbetering nastreeft, nuoet hij lang» orde
lievend en weg d/i<e grieven trachten wieg.
te ruimen, of zijne wenschen kenJbaa*
maken. Die weg ia. .dat Ihij lid worde der
R. K. Arbeiderdorganleatie, welker be
sturen steeds bereid zijn voor de beiangieö
der leden op te treden, waar dat moocM
ds. Daarom werden de betreffen de arbei
ders ten dringendste vermaand van hun
bail loos optreden af te zften, daar zij an
ders hun eigen toekomst in de waag
schaal stellen, en teven® het algemeen
weiziin ten zeerste schaden.
„Nogmaals worden de ouders aange-
apoondi, hunne kinderen, diie op de fabrie
ken werkzaam zijn, lLd te doen worden
van de R. K. Arbeidersorgauisiaffie."
Van een zilveren bruiloft. Men meldt
uit een der provinciesteden van Noord-
Brabant aan „De Tijd":
Zekere echtelieden ronden hiet heuglijk
feiit herdenken vóór vijf en twintig jaren
gloeiend aanieengiesmeed te zijn. En eeaiijgie
buurjongens, tuk op "n fuif, besloten bij
voorbaat eien® 'n doorslaand bewijs te le
veren van hunne begrijpelijke belangstel
ling in het feest. In den nacht, vóór den
groeten dag", brokken ze met z'n vieren d»
'bossc.hen in om uit den f ra aden der
eeuwig groene dennen het versiersel te
kiezen,, noodiig om de woning der jubilee
renden in glanzend en sim uk te zetten.
Heel gedwee bogen de mooiste dennen
kruintjes ander den fiiksohen houw der
scherpe slaohterslbijltjes, terwijl ze nog te
droom en stonden in de rust der nachte
lijke stilte. Met bekwamen spoed togrn
de jongelui' den boel aan 't opdirken en,
zoowaar, er verrees als huldeblijk, een
maaniifieke eereooort!
Voor dag en dauw was Gouda, de zil
veren bruid, meer békend ondesr den
naam van: „de witte muts",, al uit de
veteren en snoof de flrissohe, geurige den
nenlucht. diie door gaten en klieren naar
binnen gedrongen was. In alleifhaast ver
zamelde ze d'r heelo loroost om te komen
zien. hoe in 't holletje van den nacM,
teirwiïl ze riü&T er van gewaar werden en
ka.lm doorronkten, de faijiii'Me een ee re-
poort was opgericht. En toen ze, gilundet-
rend van groote voldaanheid naar buiten
traden, was die heele buurt al op stelten
en werden ze met luid gejuich begroot
Geroerd en verrukt over zooveel symiia-
thiie hunner lie.ve buren, wiisten ze niol
beter te doen dan de heele verzameling
ten hunnent ter fudf te noodiiigen. En
langs de eerepoort, die in de zomerzon te
pTalen en te schitteren stond, kwamen z©
tegen den avond naar binnen, zooveel
gasten, dat hert hu ifi der vreugde te kledn
bleek cxm ze allemaal goedschiks te
plaatsen, 't Was reeds drie uur in dan
-nacht, of Mever bij 't krieken van den
dag, eer men, en wel ln pais cn weê, af-
sriefid nam.
Maar de boer, wiens bosch de eer ha/1
genoten zijn weelde te mogen geven voor
het huldebetoon, vond bruiloften allemaal
goed en wel, maar niet als daarvoor aan
zijn dennen eene zoo enorme schade roe
keloos moest berokkend wo«r.den. En na
de noodige draaien aan z'ri pet stapte bil
op het politiebureau in stad aan en ceed'
er beklag hoe zoo maar ongevraagd (ie
fraaiste toppen uit z'n dcnnenboomen
waren gekapt. Toen kwam bt; ftaa'