27
De Oorlog.
No. 1967
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
BIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS-bedraagt, bij vooruitbetalinn met GRATIS PHI is nm.mii
M GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden U cent o^wl3I'len-vorzekee-ing
den .2 cent per week, fi.GO perkwartaaL Frato
Afzonderlijke nummers 2>/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad S cent.
MAANDAG
MAAIT.
1911.
t)e ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel
meer 15 cent
Ingezonden mededeellngen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, raet oratie
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groots letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, Iedere regel-meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Nog moed,
Woensdag begint de Tweede Kamer aan
behandeling vaq het ontwerp-Ouder-
aiswet een uitkef ring van twee gulden
der zeventigjarige arbeiders, die kun-
aannemerijk maken, dat zij behoeftig
m. a. w. een Staatspensioen of
fttsbedeeling.
wee guldenaan.zeventigj arigen
ar 't heeft bij de verkiezingen in" 1913
r'he&l het land weerklonken, dat 't be-
tfelijk was, om, zooals Talm a voor
de, n dooie" (bedoeld werd een zeven-
arige) af te schepen met ,,'n riks". En
rerd gelachen en gespot mét die dwaze,
die hardvochtige regeling van Talma,
j-aan de arbeiders niets hadden, die
[jjbeiders met een kluitje in 't riet wildo
a.
üunu ïs hot niet ,,'n riks", maar
gulden voor ,;'n dooie"
Nederlandsch Verbond van Vakver-
0r| [ingen heeft echter blijkbaar die Juni-
iken, de mooi-\veer-voorspellingen van
mog in -de oor en. En het dringt er nu
ie regeering op 'aan om den leeftijds-
s te verlagen tot 69 jaar en de uitkee-
aanmerkelijk" te verhoogen.
hebben dus nog moed; anders hadden
i adres wel in portefeuille gehouden.
v, om te erkennen, dat ze in 1913 bii
etze' tegen Talma en de rechtsche
ring zijn bedrogen, daar-
ontbreekt hun toch de moedt
ival van Engelsche vliegtuigen in
'o!l8aWJ!k- .7," M^I9fi!fa?leTön5eV
- Een Engelsche en Duiische
uiser gezonken.
Van de oarlogsierreinen.
Overzicht.
valt niet te verwonderen, dat de be
voer den slag bij Verdun bi
te verflauwen, en. wel omdat de veid-
die nu reeds een maand duurt, tot
niéts beslissends heeft geleid. Het
at, dat de kracht van den aanvaller
of meer vermindert. -Toch schijnt het
van het Duit-sche offensief nog niét
jn gekomen. De activiteit om Verdun
onafgebroken voort en breidt zich
iusschenpoozen verder uit naar het
Belangrijke vorderingen hebben
luitschers gedurende de laatste drie
|n niet meer ge-maakt en sinds de heu-
ig van Haucourt, ten Noordoosten van
:ourt, in handen der Duitschers
zijn de Franschen niet verder terug-
okken. Doch uit alles blijkt, dat de
Khe'rS de poging nog nietï hebben
igeven om ten Westen vori de Maas de
ische linie in te drukken, ten einde
rMontzéville voort te dringen en .Ver-
ook van de Westzijde in te sluiten.
1 de Russen met groote kracht aanval-
6n pogen, aan de bezetting van hun
tdgebied een einde te maken, .zullen
luitsjhers niet nalaten ee.n poging te
lom de lijn RigaDwinsk te forceeren
en zoodoende hunne taak weer op te ne-
men op hal punt, waar zij dia bij het in.-
treden van don winter moesten, nederleg-
gen. Deze stoot in de richting van Peters
burg dwingt dé Russen een groots macht
tun den sector Riga—Dwinsk samen te bren
gen, maar is tevens niet zonder gevaar
voor^de Duitschers, wanneer de Russen
met groote kracht optreden1 op andere
deelen van het. uitgebreide oorlogsterrein
Wanneer het namelijk den Russen mocht
gelukken zich meester te" maken van één of
méér van de weinige communicatielijnen,
welke van Dwinsk en Riga in Zuidweste
lijke richting voeren, dan is de positie van
de Duitsch© bezetting in het Noorden
hoogst gevaarlijk. De richting, waarin de
hier bedoelde spoorwegen loopen, is in
hooge mate gunstig'voor de Russen en de
strijd die begonnen is in den sector Duna-
burg—Smorgon belooft hoogst belangwek
kend te worden. Tot nu toe schijnt het
den Duitschers te zijn gelukt om aan de
krachtige aanvallen op den spoorweg
Dwinsk Wilna het hoofd te bieden, maar
net is de groote vraag of dit op den duur
mogelijk zal blijken, vooral waar in
Frankrijk groote krachtsinspanning van de
Duitsche troepen wordt gevraagd.
Op Zee.
De Engelsche pakketboot „Sussex" in
het Kanaal getorpedeerd.
Een offioieef bericht.
Hét- Fram-sclie mimi-ster ie van marine
maakt bekend, dat de Sussex" getorpe
deerd as. De kapitein! zag de torpedo on
manoeuvreerde om haar te- ontwijken.,
doch het schip werd aan den voorsteven
ge.troffeirt.
Verhalen van geredden.
Twee Amerikanen, overlevenden van de
getorpedeerde kanaalboot Sussex" zeiden
in, PiPfn intfe:
•aan de zijde ram het vaartuig, -dioia
dé brug. Da „Sussex" werd bijna, in twee-
©n geslagen en het scheen zeker, da't zij
zou zinken. Een groot aantal passagiers
ging daarom .in de booten, terwijl de meer
opgewondenen met reddinggordels om dn
zee sprongen;, het schip bleef echter drij
vende. Verscheiden personen werden door
de -ontploffing gedood, o.a. ook oen deel
vam het machinekamerpersoneel. De over
levenden zagen vijf dooden aan boord van
het schip. Zij verklaarden; dat zij dicht bij
de brug met een jongein Amerikaan had
den jS taan praten en juist van'daar weg
gegaan waren, torn de ontploffing plaats
greep. Zij zijn er van .overtuigd1, dat hij
aan» stukken geslagen is.
De inrichting voor dra-adlcoze telegrafie
was beschadigd1 en het dunrcle uren alvo
rens de schade tijdelijk hersteld, was en
men om hulp kon seinen. Intussch'en wa
ren de meeste passagiers dn de booten ge
gaan, maar toen de nacht inviel, keerden
zijn aan boord terug. Tegen middernacht
kwamen een Fransch patrouillevaartuig
en een Engelsche torpedojager op de
plaats des onheils en ondernamen krachtig
het reddingswerk.
Men gelooft-, dat een boot omgeslagen
en" een aantal der inzittenden verdronken
zijn.
Ghagnoux, inspecteur van do Orleans
spoorwegmaatschappij, zegt-,dat eentge
van de passagiers van de Sussex", die
over de verschansing leunden en eoni ge
van de 'bemanning het spoor van de tor
pedo hebben gezien. 'wee leden' van de
bemanning, da© zich iufljet voorete gedeelte
van het schip bevondtg werden gedood'.
Toen ik, vervolgde hl naar dek snelde,
hadden -allie passagiers^ch van reddings-
gorde'ls voorzien, terwk de sloepen op be
vel van den kapitein Werden, gestreken.
Een eerste klasse dansskajuit, en de eet
zaal bleven 'boven wait.tr, doch' waren zeer
beschadigd.
De eerste neergelate-nboot sloeg door de
een of andere oorzaak tm. Bijna alle pas
sagiers eln de bemannng werden gered.
Eemge passagiers, voniiomelijk vrouwen
werden, hit het water'opgepikt, toen dé
booten rondroeiden. - -
De waterdichte .schoten van de „Sus
sex werkten goed; - -f. -
De kapitein riep alteal,. die konden hek
pen, met het redden vai bagage eai voor
werpen van waaide, maar boord terug.
Daar de inrichting voof draadlooze tele-
graphie beschadigd wal werd een nood
voorziening getroffen erThoewel de anten
ne vrij kort was, slaagde-men er in naar
Bouvogne" te seinen,, dit het schip getor
pedeerd was en dé plaati aan te duiden.
Om 11 uur 'iS avonds, ia 8 uur naargees-
J|>wachten, daagde ,1e tneller Marie
1 héreseuit Boulogne Dp en nam bijna
alle 'passagiers aan boojd. Een weinig la
ter werden de overigen overgenomen door
een Engels-eb schip, terwijl een dercLe vaar
tuig de „Sussex" maar Boulogne sleepte.
Het is opmerkelijk dat de ketels van de
„Sussex" na de ontploffing voort bleven
werken en het electrisctj licht aanhield,
dat dé passagiers hielp .opmonteren, ter
wijl kij op redding wachtten.
Amerikanen vermist.
Er wordt bevestigd meldt „Reuter", dat
er 2o Amerikanen aan boord van de „Sus
sex" waren, waarvan -er nog 8 worden ver
mist. Het is vrijwel zeker dat een man en
tweemeisjes zijnjiJ^WU of verdronken
aan ménschemo^n^ j9
Gewonden ©verleden,
D-nie gewonde passagiers van de „Sus-
sax" zijn Zondag ia heit hospitaal te Dover
overleden. Nog 12 zwaar gewonde passa
giers bevinden zich in hét hospitaal. -
De Fransclia pers.
De Frausche bladen wijden lange arti
kelen aan dé torpedeering van de Engel
sche paketboot „Sussex" in het Kanaal.
Alle passagiers zijn helt er over eens dat"
de tor-pedeering buiten, 'twijfel vast staat.
De ontploffing en liet begin van paniek,
dat zilch onder de passagiers voordeed,
hebb'ein slachtoffers gemaakt. Men. schat
hun aantal op 50. Onder de geredde pas
sagiers zijn 36 Engelse-hen, 28 Franschen,
21 Italianen, 12 Amerikanen, 45 Belgen, 6
Spanjaarden en 2 Russen, waai-van een
gedeelte naar Boulogne, een onder deel
naar Engeland is gebracht-.
Mén verwacht, meldt „Havas" dat de
Duitschers» dezen nieuwen aanslag zullen
-ontkennen, zoogoed als zij het andere
hebben gedaan. Doc-h -dé bewijzen van hun
erantwoordélijkhehf'voor deze daad zijn
onwederlegbaar.
Uit Do-vea* wordt gemeld dat de Ameri
kanen ©en g.renzerulooz-e verontwaardiging
,aan den dag leggen» Zoo ook de Amerika
nen-, die te Boulogne zijn ontscheept en- te
Parijs aankwamen. Die verontwaardiging
is overigens reeds door de Amerlkaansche
bladen vertolkt.
Men west, voegt „Havas"
nier a a ra toe, dat de „Sus
sex gewapeatd was.
Aar.val van Engelsche vliegtuigen in
Noord-Sleeswijk.
Dd Duitsche lezing.
Officieel wordt uit Berlijn gemeld: Zater
dagmorgen zijn van twee, door een- eska
der kruisers en een flottielje torpedoboo-
ten vergezelde moederschepen 5 Engelsche
wat ervLiagtuigen tot een aanval op onze
inrichtingen voor luchtschepen in Noord-
Sleeswijk opgestegen.
Niet minder dan 3 daarvan, waaronder
een vechtvliegtuig, zijn door den vroegtij
dig gewaarschuwden verdedigin-gsdienst
op 'en ten O. van het eiland Sylt tot lan
den gedwongen; De inzittenden, 4 Engel-
fiche officieren en 1 onderofficier, werden
ge-vangen genomein-.
Bommen zijn. slechts in den- omtrek van
de Hoyersluis neergeworpen. Schade is
niet aangericht.
De Ertgesche fezing.
Officieel wordt uit Londen gemeld. En
gelsche watervliegtuigen- hebben Zaterdag
ochtend de Duitsche luch-tschiplood-sen aki
Steoswijk-Hofetein ten Oosten van heit
eiland Sylt aamgevallen. De vliegtuigen
werden naar de afgesproken plaats dicht
bij dé Duitsche kust gebracht dooir eien
eskorbe -lichte kruisers en torpedo jagers.
Drie watervliegtuigen worden' vermist
-torpedojagers- „Medusa" en „Lavee
rock" zijn in aanvaring geweest. Men
vreest, dat de „Medusa" tengevolge van-het
stormweder van Zaterdagavond is verloren
gegaan, doch «er bestaat geen ongerust
heid omtrent de veiligheid der bemanning.
Onze torpedojagers hebben tien Duitsche
bewapende patrouillevaartuigen in den
grond geboord.
Nadere bizemde-rheden- omtrent den lucb.tr-
laanval zijn. nog niet beken,d, doch volgens
Een Engelsche en Duitsche hulp-
kr,uiser gezonken.
De Britsche admiraliteit geeft thans de
volgende lezing over het gevecht in de
Noordzee:
Den 29en Februari heeft op de Noordzee
een gevecht plaats gehad tusschen den
Duitscheni hulpkruiser „Greif", die als
Noorsch koopvaardijschip vermomd vvas,
en den Britsche-n hulpkruiser „Alcantara".
Het gevecht eindigde met het zinken van
beide -schepen. De Duitsche hulpkruiser
werd door kanonvuur, de „Alcantara"
blijkbaar door een -torpedo tot zinken ge
bracht. Vijf Duitsche officieren en 115
manschappen werden opgepikt en gevan
gen ganomen. De geheele bemanning be
stond, naar men meent, uit meer dan 300
koppen. De Engelsche verliezen bedroegen
vijf officieren en 69 man.
Hét dient te worden opgemerkt, dat de
vijand tijdens het geheele gevecht' onder de
Noorsche vlag was, die op de zijde van
het schip geschilderd was. Dit nieuws
wordt thans bekend gemaakt claar uit een
ontvangen Duitsch draadloos bericht blijkt,
dat de vijand vernomen heeft, dat de
„Greif', die veel geleek op de „Möwe",
vernietigd is, voordat zij ojt in slaagde onze
patrouille-linie te passeeren.
Een part. „Reuter"-bericht meldt nog:
Uit de bizonderheden, die omtrent het ge
vecht in de Noordzee wórden meegedeeld,
blijkt dat het gevecht buitengewoon ver
woed is geweest. De „Alcantara" was wan
hopig in do minderheid wat het geschut
aangaat, doch de bekaamheid van kanon
niers en zeelieden maakte dit weer goed.
Heft schijnbare vreedzame Noordsche
aangaat, doch de bekwaamheid van kanon
nen op de manier van zeeroovers. Beide
ïCli6^en schoten verwoed. De „Alcantara"
had het hard te verantwoorden, doch hiéld
zich goed, totdat ze blijkbaar door een
torpedo was getroffen. De schepen scho
ten elkaar kort en klein. De „Greif' zonk
het ^erst. Kort daarna zonk de „Alcanta
ra". Engelsche torpedojagers snelden tor
hulp en namen de overlevenden op. Zij
hebben, naar gemeld wordt, meteen een
Duitsche duikboot in den grond geboord.
De overlevenden zijn naar Edinburgh ge
bracht. Er is ar één gestorven. Hij is met
militaire -eer begraven.
Naar aanleiding van dit bericht schrijft
„Wolff's" Bureau: Het spreekt van zelf
dat de „Greif", ze moge zich van tevoren
al van tie geoorloofde krijgslist hebben
bodiend, bij het begin van het gevecht de
Duitsche oorlogsvlag heeft geheschen.
Omtrent het verdere ,,Reuter"-bericht;
dat Engelsche torpedojagers ter gelegen
heid van liet zeegevecht van 29 Februari
een Duitsche duikboot tot zinken zouden
hebben gebracht, verneemt „Wolff's Bu
reau" van bevoegde .zijde dat het bericht
van het in den grond boren van een Duit
sche duikboot onjuist is.
(De Alcantara" was gebouwd iu 1914
te Govan. Het -schip had een 'inhoud van
15831 ton en behoorde aan de Royal Mail
Steam Packet Co. In de Duitsche scheeps
registers komen wel eenige vaartuigen
voor, die den naam „Greif" dragen, doch
gezien hun kleine tonneninhoud, ia het
zeer onwaarschijnlijk, dat een dier vaar
tuigen de hulpkruiser is geweest, die in
pv*tLü AWvtdara" ,W zinken
de tonneninhoud echter ook niet juist be
kend is.)
De duikboot- &n mijnoorlog.
Blijkens eein Lloyds"-bericht is het
Engelsche -stoomschip „Senaybridge" ver
gaan. De bemanning te gered.
(De naam „Se-nay bridge" komt in
„Ll-oyds"-register niet voor. Red.)
Blijkens een „LloycLs"-bericht, uit Do
ver is het Engelsche ss. „Saint Gieilia" ge
zonken. De 'bemanning' ds gered.
(De „Saint Cecilia" -mat 4411 ton en be
hoorde aam de Sa-int Bride S.S. Cy. te
Red.)
Duitschland.
Scheuring in de S. D. A. P.
Wij hebben Zaterdag veirmeid de inci
denten in -den Duitschem Rijksdag, naar
aanleiding van Qvet optreden van den
sociaal-democraat Haase bij de behande
ling -der begrooti-ng. Deze socialist 9prak
het verlangen uit -naar vrede, omdat, naar
hij zeide, „ondanks -alles successen het
einde van den oorlog geen overwinnaars
en overwonnenen zal kennen", omdat hij
den oorlog beschouwde „als een gevolg
van den eisch der kapitalisten naar ver
groot i,ng van de wereldmacht." We zou
den zoo zeggen, dat vooral deze laatste
woorden den socialisten uit het haard ge-
FEUILLETON.
Honderd vijftig.
icq lies Cozii-c was een jon,ge Bretonsche
«her. Bij den dood van zijn ouders had
do oudste, de zorg op zich genomen
reen vijftal broertjes en zusjes, in wier
Ksonder'houd hij vóórzag, door te vis-
en raet de „Dentu",. de schuit, hem
r zijn vader nagelaten,
üj was vijf-en-twintiig jaar, een kloeke
al met open, 'eerlijk gel-aat, en daarom
15 het niet- te verwonderen, dat hij het
veroverd van de mooie Marianne
'haar ganzenei ,haar, dat dn een vlecht
als een kabel, om haa-r hoöfd lag, en
tr oogen zoo diep als het water der zeè.
•on ihij baar tot zijn vrouw maken, dan
■er niets aan zijn .geliik ontbreken,
krlaime wilde wel, maar haar vader
l'-ook ©en woord te zeggen en de oude
Min was niet gemakkelijk. Alles sid-
An in de kombuis van, zij-n schip, als hij
5 vuist op de tafel steeg: zijn vrouw,
wanne en de twee broers,
i" waren er'meer, die naar de hand der
«e sch ipp ens d och teer stonden-, en één
^a'- was voor Jacques een gevaarlijke
^linger, niet omdat Marianne hem de
Wteiir gaf, maar Salami stelde zijn
n W' daaraan kon die mededinger
voldoen -clan hij.
.eliswaar was hij oen landrot en zou
,r Salami zeker het -liefst een va.rens-
^^teónzoon hebben gehad, maar
een boomgaard met honderd ap-
pe-lboomen, een akker, een aardappelveld,
een paard, vier koeien en vijftig schapen,
en wat kon de arme J-acqnes daartegen
over stelten?
Dp een Zondagmorgen, toen zij uit de
kerk kwamen, sprak Salaun den jongen
man aan:
Mijn jongen, he-t is nu al twee jaar
ongeveer, diat je Marianne naloopt. Daar
moet een einde aan komen. Ik mag je wel
Jijden, ge zijt ©en brave kerel, maar wat
hieb je op zak?
Ik bezit de „Dentu" en het huisje van
vader.
Jawel, maar daarvan moeten de
broers en zusters ook (hun portie hebben.
En .dan heb ik nog mijn moéd en
mijn sterke armen.
Daar zal ik niets van zeggen, maar
(kijk eens hier, ik geef Mamrianne een
huisje, een stukje grond, een koe en hon
derd gulden baar geld mee, ongerekend
haar uitzet. Ge begrijpt, het zou een schan
de zijn, als zij je -nam zonder iet-s, en gij
zij'b veel be flinke borst om dat te wen-
schen. Dus-stel ik je de voorwaarde: breng
lionderdvijftig gulden mee.
De arme Jacques keek, of Salau-n hem
een klaip in het gezicht gegeven had, en
wat het ergste was, hij moest erkennen,
dat de oude schipper gelijk had.
Hij móest den volgenden morgen uitzei
len, op de v-isChvangst en hoopte, door het
werk wat afleiding te krijgen in zijn leed,
maar -telkens kwamen hem de honderd
vijftig gulden wéér in de gedachten, di©
voor hem hét bezit van hét Beminde meisje
vertegenwoordigden,..
Op zekeren morgen zat hij o.p het dek
van zijn schip,, waarvan de zeilen slap
■langs -clen mast hingen,; want er lag een
dikke mtëti over de zee en h-et was wind
stil.
Uit den mist zag hij een sloep opdoe
men, .die door een man geroeid werd,
Hola! riep de man, mag ik aan boord
kamen?
Goad, sprak Jacques, het is hier wel
geen hotel, maar ge zij,t -toch welkom.
Hij wiérp dadelijk een lijn toe, waaraan
hij, de sloep naar het schip trok.
Ik ben een schipbreukeling, zeide d©
man. Ik heb honger en dorst.
Het was hem wed aan te zien, want zijn
gelaat was vermagerd en- ingevallen.
Goed, sprak Jacques, het is hier wel
geen restau-rant, maar ge kunt toch wed
eten e-n drinken krijgen.
Hij gaf hem scheepsbeschuit- met, ge
rookt spek, een kroes water en een fleschje
brandewijn, hetgeen de schipbreukeling
zich goed liet smaken. Hij werd vroolijk
en lachend riep hij:
Ziezoo, het eenige, wat mij nu nog
ontnre-ekt, ia een goede sigaar.
Ook daaraan kan ik u helpen, zei
Jacqu-es, ik heb eT eenige uit Londen mee
gebracht-
Hij haalde een sigaar uit de kombuis,
waar hij er eenige zorgvuldig had verbor
gen, om in Frankrijk binnen te smokke
len.
Zijn gast rookte met zichtbaar welbeha
gen en vroeg ver den»
Zij-t gij gelukkig?
Dat hangt er van af, antwoordde Jac
ques n-or&ch?
Waarvan?
Van honderd vijftig gulden, die ik
hebben moet om met de mooie Marianne
te trouwen.
En ge hebt ze niet?
Neen.
De schipbreukeling glimlachte- en er
werd niet verde1r over ge&ptroken.
Vijf dagen bleef hij aan boord van de
„Dentu", totdat deze een stoomschip
praaide, dait hem overnam en bij het af
scheid' nemen van den visscher vroeg hij
diens naam en waar (hij 'thuis hoorde.
Jacques bleef nog een maand op zee
zwalken .en liep toen de haven van zijn
Bretonsch dorp binnen-. Na de broers en
zusters omhelsd te hebben-, ging hij maar
het schip van- vader Salaun, dat naast het
zijne in de haven lag.
I-n de kombuis vond hij Marianne, maar
zij was niet alleen. Haar vader en moe
der waren bij haar en Sailaun vroeg:
Hebt ge een goede reis gehad?
Tamelijk.
En de vangst?
Die kon beter.
Dan zult ge waarschijnlijk geen hon
derd1 vijftig gulden meebrengen?
Helaas niet.
Neem dan maar afscheid van. Marian
ne, bromde de oude; schipper, want ik heb
geen- lust, om haar oude-vrijster te laten
worden; daarom zal ITet. mij aangenaam'
zijn, als ge niet meer hier komt.
Jacques .trok e;en gezicht, of hjj zijn
doodvonnis hoorde vellen en Marianne
barstte in tranen uit.
De oude Salaun was nog zoo medelij
dend met zijn vrouw naar he-t dek te gaan,
om het afscheid der jongelui -niet te sto
ren, maar even later riep hij in de kom
buis:
Jacques, d'aar is een brievenbesteller,
die naar je- vraagt.
De brievenbesteller hield Jacques een
brief, met lakzegels gesloten, voor en te
vens een register, waarin hij teekenen
moest.
Verwonderd draaide Jacques den brief
om en om.
Eindelijk brak hij de lakzegels open en
slaakte een kreet.
Er. waren vijftien biljetten vain honderd
gulden- in en er was een briefje bij met de
woordèn:
„Ontvang liet bijgaande mot eein harte
lijke dankbetuiging van den door u gered
den schipbreukeling.
JOHAN ORTIL"
Jocques werd als dol van vreugde. Hij
greep Marianne om haar middel en kuste
haar, waar de oude Saulaun bij stond.
Wie Johan Orth was, wisten zij geen
van- allen. Eerst hij, die de huwelijksakte
opmaakte, deelde hun mede, dat deze ger
redde schipbreukeling, aartshertog van
Oostenrijk en kleinzoon van den keizer
