op
00RL0GS-VARIA.
1
a a
H
si
ÉS
St
A
|p
if
lil
•dat de vérplegea*, herhaaló'elïjk, dep ïaat-
stem, keea- omgevéeir een jaar geleden, was
ingeënt.
Branden. Te Uden 19 afgebrand een
a n dhouwtehuur van E. van Brp. Oor
zaak onbekend'. Verzekering dekt de
echadc.
Te Oosteaan is gistermorgen een
hooimijt, staande aan den dijk in de na
bijheid van het stoomgemaal van den pol-,
der Oostzaan nabij het Barmegat, door on
bekende oorzaak an, brand geraakt. De
geheeJie hoeveelheid, oaigeveer 25,000 K.G.
regeerings(hooi, tea* waarde van ongeveeT
f 1500 ging verlooren. Een hoeveelheid van
12,000 K.G.t die, oip vier platten geladen,
gereed 'lag om 'vervoerd te worden, wist
men, door bijtijds de touwen door te jij
den en 'de schuiten te laten drijven, te be
houden..
De otn, de onmiddellijke nabijheid staande
bcerderij van eten. beer Lagrouw dankte
haar behoud aan de gunstige windrich
ting.
De mijt stond aan den openbaren weg
en was nieit bewaakt. De mogelijkheid be
staat, dat een achteloos weggeworpen lu
cifer, de oorzaak is.
Gisternacht brak door onbekende
oorzaak een, (hevige brand uit in de brou
werij van den heier A. te Grave. iDoor bu
ren werd het vuur tegen half zes in, den
irorgem ontdekt, toen het gebouw reeds
gebeël in brand Stond. Aanvankelijk liet
het zich aanzien of een geheel huizencom
plex mede in. de vlammen zou opgaan,
doordat een reusachtige vonkenregen op
de belendende gebouwen viel'. Door het op-
tredeai dei' brandweer werd de brand tot
de brouwerij hepeakt en .bekwamen alleen
enkele omliggende huizen waterschade!
Om half acht was men den 'brand ge
heel meester.
Gistermorgen brak door broeiing
brand uit in, de opslagplaats van coprah
aan de Plantenboter fabriek aan de over
zijde van het IJ te Amsterdam. Het vuur
werd onmiddellijk aangetast door de eigen
brandweer van de fabriek, die uitstekend
geoefend bleek door een ingenieur van de
fabriek, vroeger officier van een brand
weercorps in een Duitsche stad. Aan dit
optreden is het te danken, dat het vuur
geen groote uitbreiding kreeg. De Am ster-
el amsch© brandweer rukte met groot mate-
Tiaal, o. a. de drijvende stoomspuit ,,Ja-
scn", uit. Geamimen tijd' werd door de
brandweer water gegeven. In den loop van
den morgen rukte het meeste materiaal
weder in.
Een (krattkzLnniPge. Uit Madrid wordt
aan de „Daily Telegraph" gemeld: Koning
Alfonso opende Donderdagavond een ver-
eenagingslokaal voor werklieden in Ma
drid. Toen hij van de plechtigheid terug
keerde, wierp zich iemand voor den ko
ninklijken automobiel met de bedoeling
om zelfmoord te plegen, toen deze de
Puerta del Sol inreed. De tegenwoordig
heid van geest van den chauffeur maakte,
<fakV de man ongedeerd bl(eel(, diei een
de treden van het paleis. Hij verklaarde
hij deze gelegenheid, dat hij koning Al-
lonso wensehte te spreken, die hem 70
peseta's schuldig was, en dat het hem ver-
veelde dat de koning met betalen wachtte.
Land-en Tuinbouw.
De nieuwe Inspecteur van den Landbouw.
De redactie van „De Tuinbouvv' officieel
forgaan van den; Nederiandscheu Tuin-
bouwraad, is zeer ingenomen met de be
noeming van den heer I. G. J. Kake-
beeike als opvolger van den, beer Lotoiis.
De heer Kakebeeke, tot dusverre ïiiks-
landhouwleeraar voor Zeeland en direc
teur der Rijkslandbouwwinterschool te
Goes, geboortig uit een niet aiieen in
Zeeland zêer gezien gesla.ht, voelde zich
reeds vroegtijdig tot den lanlboaw aan
getrokken en na zijn studiën te Wage-
ningen met goed pcvilg voltooid le heb
ben, ging hij in, 1886 in Groningen in den
Westpolder in de praktijk. Hij bracht
daarna korten «ijd >ri Amerika door en
.werd, in ons land teiuggekeerd, langza
merhand belast met de leiding van het
hoogst belangrijk landbouwbedrijf zijns
.vaders, in de nabijheid van Goes gelegen.
Aanvaardde hij reeds in 1887 het secre
tariaat van de afdeeling Goes der Zeeuw-
iBche Landbouw-Mij., in 1889 werd hij tot
Algemeen! Secretaris dier Maatschappij
gekozen,,,- welke functie hij tot 1893 be
kleedde, toen hij tot rijkslandbouwleeraar
iai Zeeland werd benoemd. Intusschen
bleef hij zooals vanzelf spreekt in
nauw contact met de Z. L. M.
In 1896 richtte de heer Kakebeeke mede
de Zuid-Nederlandsche Onderlinge Verze
kering Maatschappij tegen Hagelschade
op, waarvan hij tot voor kort. commissaris
en gedurend de laatste jaren president-
commissaris was.
Gedurende vele jaren was de heer Ka
kebeeke voorzitter der Vereen%ing van
i lud-fleerlingen der Rijkslandbouwschool
te Wageningen later „Cultura" en
maakt© hij ook deel uit van het bestuur
van het Nederlandsche Instituut voor
Landbouwkundigen.
Behalve het hierboven aangehaalde ver
blijf in Amerika, maakte de nieuwbe
noemde inspecteur vele reizen naar het
buitenland, deels in verband met inter
nationale landbouwcongressen, deels in,
opdracht der regeering of van particu
liere zijde daartoe aangezocht, deels 'op
eigen initiatief, met het doeil landliouw-
toestanden in amlqfre Randen tb bou
deer en.
In 1912 .zond de regeering hem naar
Suriname, teneinde advies uit te brengen
inzake de organisatie van het landbouw
onderwijs in die kolonie en naar Curasao
om verslag uit te brengen omtrent den
algemeenen toestand van den landbouw
op dat eiland.
De watersnood in 1906 braclit hem op
Zuid-Beveland eindeloos werk. Meer dan
duizend schadevergoedingsposten werden
hem door het ondersteuningscomité ter
schatting en .regeling opgedragen, waar
van de vergoedingen eenige tonnen gouds
bedroegen.
In dien tijd heeft hij de landbouwers m
de ondérgèioopen polders met vele advie
zen omtrent de te volgen grondbewerking
en bezaaiing gediend, waarvan de resul
taten wel hebben bewezen, dat zij ook de
Juiste zijn geweest.
De directie van den Landbouw vestigde
juist dezer dag-en nog de aandacht op
een brochure welke destijds van zijn hand
verscheen *>n die wenken bevat, welke
voor de landbouwers in die streken, die
door de ontzettende ramp van 1415 Ja
nuari j.l. zoo vreeselijk getroffen werden,
van groote waarde zijn.
Uit dear aard zijner tot dusverre be
kleed© betrekking, die hij steeds met eere
vervulde, was aan den heer Kakebeeke
meer in het bijzonder de behartiging der
landbouwbelangen in zijn ambtsgebied
opgedragen. Korten tijd nam hij echter,
bij ziekte van den rijkstuinbouwleeraar
voor Zeeland, ook diens ambtsbezigheden
waar, doch het is ons buitendien bekend,
dat de heer Kakebeeke met warme be
langstelling de uitbreiding en. den voor
uitgang van den tuinbouw in Zeeland
gade sloeg.
De regeering had geen betere keuze
kunnen doen ter vervulling van de plaats,
Dreigende Voederncod.
Wat sinds lang dreigde, 5[s gebeurd, wij
zijn met onzen invoer van voedergrameai
op rantsoen gesteld. Een scherpe prijsstij
ging der maïs was daarvan op de Beurs
het gevolg, een stijging welke ongetwijfeld
nog grooter zou geweest zijn, jn.diém de
regeerLng niet oen maïsvoonraad an han
den had gelhad, die werkte als een krach
tige rem.
Intusschen staat vrije La Plaitamaïs nog
genoteerd op f 272 (gepasseerden herfst
kon men zo nog grif koopen beneden f 180)
terwijl zelfs de R egeeriingsmais, t.egen'
wat -minderen prijs Ingekocht, gebracht
is op f 235 en maar met mondjesmaat, te
verkrijgejn is.
Wat b'eteekemt een «en ander? Dat wij
zuinig roeit onze voorraden moeten zijn?
Zoo is 'het ótnderdaad. Dus is (het. ons door
Engelland, of door de geallieerden., toege
stane rantsoen, niet voldoende voor onze
behoeften? zal mem. vragen, 'i Was toch
de bedoeling zoo heette het' althans
om ons zóóveel toe te staan, als wij wer
kelijk hioodM hadden, móet. meer doch ook
niet minder.
Zoo is het, maar niettemin: wij kunnen
niet (toe, en een groote voede-mood staat
wellicht voor de deur. Wij zouden n.l. nog
voorraad moeiten hebben, volgens dei here,
kerning onzer ovérzeesch© buren, overge
houden. van de te groote invoeren in het
vorige j aai'.
De Bnigelsche bladen hebben het er druk
over gehad en in het Engelsche Paiiëroenlfc
ite ca- ook over gesproken, dat an de oor
logsmaanden de export van maïs uit Ame
rika naar ons land' zeer aanzienlijk ver
meerderd zou zijn. En ja.; onze eigen sta
tistiek (betreffende den mars-aanvoer uit de
■ver-schillende landen wijst ook op een hoo-
gea- totaal, dan in normale jaren. De op
pervlakkige buitenstaander moet wel tot
do -conclusie komen dat het daarmee Mi<e(t
in den (haak is, en1 dat er wel iets aan1
moet zijn van de beschuldiging, dat een
deel -van de 'ingevoerde granen een aanle
ren weg daai naar den Ne derian dschen
veirlbruiker is gegaan.
Otraze leigen statistiek zegt Ons b.v., dat
over de eerste, elf maanden van 1915 de
netto invoer van maïs is geweest 985,039
tonbijkans een mihfoen vol dus, tegen
660.151 ton in, dezelfde periode vaar 1913,
vóór deai oorlog. Derhalve dn 1915 ruim de
helft meer dan iin 1913.
Toch gaat Nederland vrij uiti en mag er
geen spraak van zijn, diat wij naar
Duitschlaaid zouden hebben uitgevoerd.
Wat toch is het geval?
In gewone jaren wordt door ons ook
veel maïs gebruikt, maar tevens groote
•hoeveelheden rogge, 'haver on gerst. Deze
laatste komen voornamelijk uit de Oostzee
provincies, de Donaulandeu en de Zwarte-
Zeehavens. Ziehier eemige cijfers over den
invoer uiit diie streken in de eerste 11 maan
den van 1913:
813,084 ton gerst,
576,775 ton rogge
en 514,366 ton haver.
Dit was een totaal uit die landen van
•rui'im 1900 duizend ton. Geen kleinigheid
voorwaar! Maai' die aanvoer is met don
oorlog zoo goed als opgehoudenGenoem
de landen waren niet -in staat to ex portoe
ren, En we waren daardoor aangewezen,
op andere deelen den- wereld, voorname
lijk op Noord- en. Zuid-Ameirika. Van dóór
konden we echter wel maïs, maar geen
rogge', 'haver of gerst betrekken, zoomin
als vóór dein oorlog. Een grooter maïsge-
bruik is dus helt gevolg geweest., zooals we
allen ook weten. En gaan, we nu na, hoe
veel maïs er in 1915 méér js ingevoerd dan
ritn 1913, dan komen we de oplossing van
het raadsel nabij. De maïs-a an, voer bedroeg;
■in 1913 (iai 11 maanden): 660.151 ton, in
1915 985.039 ton, een verschil dus van
pl.m. 325 duizend ton.
Weflnu, dit cijfer klopt nagenoeg met het
verschil, dat bestaat .tusschen den netto-
invoer der overige graan,soorten in 1913
eoi dien in 1915. Let maar op:
Straks noemden we de cijfers van de ge
heel© aangevoerde voorraden, maar een
zeer groot deel werd in normalen tijd ook
weer uitgevoerd; wat er dan nog overbleef
de z.g. netton-invoer- r was
in 1913: in 1913:
rogge 242,523 ton 54,437 'ton
gerst 184.690 91.502-
haver 90.184 57.024
Totaal 517.397 ton. Tot. 202.963 ton.
In 1915 werd1 dus'van jjlie 3 graansoorten
_oL14etgeéri 'dichtlnab ij komt, vrat
we iai 1915 aan maïs meer ortvingen. Deze
becijfering maakt den maïs aanvoer volko
men normaal. En duidelijk is het als glas,
voor ieder die wil zien, dat in de oorlog-
maanden niet méér voedergraneni zijn ge
ïmporteerd dan voor eigen gebruik noodt'g
was.
't_ Is den halve niet redelijk, dat wij nu
door do geallieerden op een rantsoen zijn
gesteld, dat (bet-gemiddelde is over de jaren
1911/1913, namelijk 75000 torn per maand.
Onze behoefte toch is met inbegrip
van haven- en. gerst aan totaal' veevoeder
120,000 ton per maand. Nog geen 10,000 ton
aan haver en gerst kwam en- maandelijks
dn; trekken We dit af, dan blijft voor onze
werkelijke 'behoefte aan maïs en rogge t,e
zamen over 110,000 ton per maand.
Dat is circa anderhalf maal zooveel als
de geallieerden ons toestaan. Met. deze cij
fers welke wij ontleenden aan het
weekblad „Economisch Statische be
richten" vooQ* ocgen, blijkt de vrees voor
een voeder-nood van beteeke.nis niet denk
beeldig. Ze schijnt ons onvermijdelijk toe,
•Vooral wanneer wij .bedenken, dat thans,
in de wintermaanden, het verbruik van
krachtvoeder het grootst is.
C. B.
Werk en goud.
De „Vorwarts" meldt, dat in de stede
lijke arbeidsbeurs te Berlijn waarin buis-
arbeid voor wouwen wordt uitgegeven,
het maken van zandzakken, helm overtrek
ken, paardendekens, beschuitzakken en
ander naaiwerk, en waarheen meestal
vrouwen om werk gaan, die het hard
noodig hebben, den eisch gesteld is, dat-
brouwen goudstukken moeten meebren
gen. Zij* die dit kunnen doen, krijgen
meer en beter werk dan de anderen.
Dit noemt het blad de minst-sociale en
de onfatsoenlijkste manier van goud-inza
melen, die het ken. Geen van die arme
vrouwen heeft natuurlijk goudstukken in
haai- bezit. Zij moeten dus, om ze te krij
gen, haar tijd verzuimen, haar werk la-
teai liggen; en daar het niet gemakkelijk
is, thans goud te krijgen, is dit een zeer
t.jdroovende bezigheid. Het blad pro
testeert krachtig tegen deze methode, en
hoopt, dat de bevoegde autoriteiten een
einde zullen maken aan een onwaardig
bedrijf, dat slechts door den oyergrooten
ijver van een der ondergeschikten kan
zijn- uitgedacht.
De economische toestand van het cowran-
tenbedrijf in Duitschland.
Wij lezen iin het „Nóeuwsbl. v. d. Boek
handel":
Te Berlij.il is een. congres van couramco-
uiltgevers bijeen geweest. Ruim 300 uitge
vers woonden dei vergadering bij. Doel
was: bespreking van den eirostigen toe
stand, waarin d» Duitsche bladen zich be
vinden, Op den voorgrond stond de papier-
quaeistde.
Er werden de volgen.de besluiten' geno
men:
loi Ten einde de moeilijkheden bij het
ven-krijgen van courantenpapier niet tot
een pyapcernood te laten komen, wordt aan
het bestuur der vereemiging van Duitsche
uitgevers opgedragen, rich in verbinding
met de regeering te ©tellen, opdat langs
dein weg van oen verordeiniiuxg ©eai^ doel
treffende. beperking van het gebruik var
courantenpapier tijden© den. oorlog ver
kregen worde.
2o. Wordt aan het genoemd bestuur op
gedragen, den rijkskanselier te verzoeken.,
onderhaardedingen itusscfhen. de couranten
papier-fabrikanten en de- courant en-uit
gevers te beiweirkeai, tetn einde papierpiijzen
vast ie stellen, waardoor een ongestoord
verder uitkomen der bladen verzekerd
wordt.
3o. Wordt aan het bestuur opgedrageai
duidelijk te makeai de onjuistiheld van d©
bewering, dat de stijging der oplaag van
vele bladen, ook groote- winst, beteekent,
daar de advertemtiën, de financieel©, ruf
gegraat van elk Duitsclh blad, zonder uit
zondering sterk, ja, in veel gevallen met
meer dan 50 pet. gedaald zijn. Daarente
gen zijn, de uitgaven, voor het redactioneel
gedeelte sterk gestegen, zoodat het couran-
ten,bedrijf zich over het algemeen in eeai
noodtoestand bevindt. Een groot aantal
couranten, moest dan ook den strijd opge
ven.
De fabrikanten van. (inkt voor boek- en
J- --j—jr.nifiij cysii'lai-ia överwfa?en een
nieuwe vejltioogiug der toen al reeds met
30 pet, verinoogde prijizen,; oorzaak daarvan
is (liet uitvoerverbod van oilie uit- Roemenie
uilt. welk land' lot aiog toe oliën, zij het te
gen zeer verhoogden prijs, betrokken wer
den. In Du.itschland zelf is: de voor de ver-
vaardfging van gekleucdeui inkt oiioait
beerlijke lijnolie in beslag genomen.
Een Fransche schatting van Oostenrijks
sterkte.
De Parijsehe correspondent van de „Dal
■ly Telegr." ontving van diet Fransche mi
nisterie van oori%T eenige opgaven om
trent. de vermoedelijke sterkte der Oostem-
rijksch Hongaarsche strijdkracliten. De
cijfers zijn natuurlijk zeer globaal geschat
daar er geeui officieel e vei-li es-lijsten der
Oostenrijkers en Hoing-arem beschikbaar
zijn. Het aantal voor militairen dienst ge
schikte mannen, in de monarchie werd ge
schat op 6,450,000 man.
Hiervan, zijn töians aan het front
2,220,000, veirliiezen in, 16 maan-fSui (een
gemiddeld' verlies van 180,000 man aange
nomen) 2,880,000; mannen werkzaam aan
nood zakeil ijken! aihaid. in het land zelf
500,000; mannen buiten©!ands, die nieti in
staat zijn naar het vaderland terug te kea
ren, 200,000; gewonden, die ive-l (hersteld
zullen terugkeea-en., 250,000; 'herstelde, ge
wonden nog voorloopig in de depots blij
vend 150,000; recruten van 1917 die nu ge
oefend wóideai 250,000.
Op welke reserve© aan mannen, kan
Oosten rijk-Hongari je nu nog rekenen?
Daar i.s de landstorm van de mannen, van
Wat is de oorzaak?
De meeaten onzer houden van verpoo-
zing, maar offeren dikwijls hun geld te
nachtrust, spijsvertering en kracht, er-te
aaai op.
1-let is niet altijd goed om medicijnen to-
gebruiken bij het eerste teeken van kwa
len. Een verkeerde gewoonte kan er de»-
oorzaak van zijn. Houdt daarmede op en
gij voorkomt dikwijls den oorsprong. Als
üw maag, ingewanden, geest, of zenuwen
om rusf vragen, geeft hun dan rust in.
plaats van medicijnen.
Maar als gij u dof, slaperig en zenuw
achtig blijft voelen, als gij lijdt aan hoofd
pijn, duizeligheid, rugpijn en w ale stoor
nissen, vragen uw nieren om hulp en die-
men zij behandeld te worden met Foster's
Rugpijn Nieren Pillen. Met behulp daar
van en een eenvoudig dieet, meer rust,
slaap en voldoende lichaamsoefening, en
door het vermijden van te veel inspan
ning, zorgen en buitensporigheden, kunt
gij spoedig uw normale gezondheid her
krijgen, en hebt gij minder behoefte aan
medicijnen.
Het is niet. moeilijk om zich .aan een
geneesmiddel te wennen, maar Foster's
Pillen werken spoedig eil het. is niet noo
dig om haar altijd te blijven gebruiken.
Te Leiden verkrijgb. bij D. M. ivrui-
singa, N. Rijn 33. Reijst en Krak, Steen
straat 41 en D. de Waai, Mare 56.
Toezending geschiedt
franco na ontv. v post
wissel f 1.75 voor
één, of f 10.— voor 6
doozen. Eischt de echta
Foster's Rugpijn Nie
ren" Pillen, weigert'
elke doos, die niet
voorzien is van ne-
venst. handelsmerk.
656
ngezonden Mededeelingen
a 30 cent per regel.
43 tot 50 jaar 500,000 man; de landstorm
vaal 50 tot 55 jaar 250,000 maai en «1e larli-
ting 1918 200,000 man; te aamen dus
950,000 mail.. Daar .komen dan Ging bij de
gewoindeai die iiersteld zullen terugkeeran;
de .herstelde gewonden en do lichting 1917
te zaan eau 650,000 man, die boven reeds
werdeai genoemd/
Aan reserve scihat men in het Fransche'
ministerie va.n Oorlog, beschikt Oostenrijk
Hongarije dus nog oven- 1,GOO,000 man,
maar slechts ruim de helft hiervan zullen
al© eigenlijk© vechlkorpeen kunnen dienst
•doeai. En mein rueenfi in Frankrijk, dat
Oostenrijk dus vrijwel uitgeput raakt aan
inensehenan ateri aal.
Schaakrubriek.
Oplossing van Probteeitt 265 is Dd2.
Correcte ojpilossiin^ea^ ontvangen.an.'
sen, P. Re eu wijk, Zo eter wonde; R. Pauli-
des, Leiden.; J. Heemskerk Pzn.Roelof-
arendsveen; C. L. Vive en, Zoetermeer; J„
Berk, Katwijk aan Zee; Schaaklust te Z.;
E. "de Ruitei-, Oegstgees-t,
Probleem 268 van E. PRADINAT,
te Saujon,
ZWART.
\t&
n
1
'SM
m
V
im
k
A
WIT.
Stand der stukken:
Wit: Kf5, D.g6, Td8, PaG, Ld7, pion c?v
'c7, f7, h6.
Zwart: Kdo, Da8, TliS, La2, Lb8, pions
a7, b6, li4.
Mat in twee zetten.
Oplossingen worden ingewacht tot Za-
tcrd.ag 19 Februari onder mot ito „Schaak'1
aan het Bureau van de „Leidsche Courant",
Leiden.
FEUILLETON.
De erftante.
Men, kan wel aan u zien, dat me
vrouw de Boulïngrin vandaag komt.
Jawel, vamd'aag of.», morgen...
Vandaag, wezenlijk...
Hoe weet ge dat..
En «ij deed alsof ze lachend' wilde heen
gaan.
Ei, zeg eem<3, riep Sigard haai' na. Ge
Weet iets.
Weineen, meneer,
Ja zeken-, ge weet iets, zeg (het maar.
Maar ik weet niets mijnheer.
Vönd-t ge klein©?
Ik zie aam uw gezicht, dat ge wat
nieuws hebt en ik ben heel nieuwsgierig.
Kijk eens, zed de hij, en haalde een., goud-
istuk uiit tzijm zak te voorschijn, dat is om
wat hnitjes voor u ite koopen en voor... uw
geheim.
De kamenier vertelde hem toen van het
complot dat de -heerem Guynée en Paetou-
ret hadden gesmeed', van de oude kleede-
ren die zij had moeten zoeken, va.n de
ouderwetsche koets en zeide hem eindelijk
het nieuws, dat de vermèende 'tante zou
aankomen.
De lieer Sigard was verrukt. Dadelijk
gang hij de Rhimiorete opzoeken en ver
telde hun :a.He«, wat hij (had gehoord van
'de kamenier. En op hun (beurt besloten de
Rhimoret© en. Sigard om de anderen een
poets te bakken en niet alleen de grap van
Guynée in 8iet water te -doem vallen, maar
Iiun ook ©en gevoelige le© te geveoriL
En zoo werden in 'het kasteel alle be
zems, tangen, poken, plumeaux, enz. bij
een gezocht. Bovendien had meai al spoe
dig bij den hoofdingang eenige 'emmers en
vaten met water gereed staan. En toen
wachtte men geduldig.
De werkelijke mevrouw de Bouiling-rin
had haar bezoek uitgesteld wegens eene
groot© verkoudheid. Zij dacht er echter
niet aan even een briefje te schrijven, d«at
zij ar iet dadelijk kon komen, noch aa.n de
Rh in ore ts te doen weten, wanneer zij zou
verschijnen. Den avond voor het complot
van Guynée en de anderen gevoelde zij
zich echter zoo goed, dat zij besloot naar
Rouley-sur-Indre te vertrekken,, en fliet
was zes uur 's avonds, toen zij het dak
van het kasteel haar meefs in het oog kreeg.
Zij liet aan- (het hek bellen-, het werd ge
opend door de kamenier en het rijtuig-
rolde over het kiezelzand naar den hoofd
ingang... Niemand was daar,..
Mevrouw de Boulingrin is zeer ontevre
den. Geholpen door haar kameimeisje
klimt zij uit haar rijtuig, «gaat moeilijk de
trap op en treedt de vesibule binnen.
O, verschrikkelijk. Tien of twaalf vreese
lijk© grijnzende wezens werpen zich op
haar en voordat zij een woord kan. zeggen
ontvangt zei van alle kanten slagen, met
bezem9 en tangen, men werpt haar zand
i.n de oogen en haar kamenier, die insge
lijks haar deel. krijgt, van de slagen, moet
haar arm wei loslaten... Zij kan geen
woord zeggen; de vrees, de schrik, dé pijn
verlammen haar. Eensklaps heeft zij een
gevoel alsof zij onder water bedolven
wordt; zij hoort stemmen, die lachend en.
spottend schreeuwen:
Dat is voor u, oude, leelijke tang.
Oudmodische juffrouw,
Leve de erftante, hoera.
De lachende- erfgenamen, wachten u
met- stokslagen...
Kom, nog een. emmer water.
En cipnieuw voelde zij een.kouden wa
terstraal op zich neerdalen die haar doet
rillen, terwijl het geheel© kasteel vol vree-
selijke, vreemde geluiden is.
Een kwartiertje later lag de oude vrouw
op den, grond onbeweeglijk, alsof zij dood
wa.s. Men. móest licht halen om eens té
zien, hoe het met- dien 'armen mijnheer
Guynée ging.
O', wee.,.. Maar... (hij .is diet niet. Zoo
•riep verschrikt de (lieer Rhinoret uit.
Allen keken elkaar aan angstig ver
baasd.
De kamenier der oude vrouw, die weel
was bijgekomen, deelde mede, dat dit iver-
kedijik de oud© mevrouw Boulingrin was en
t/?en /andere, en zij verklaaide aan de Rhi
noret en zijn vrienden-, dat zij moorde
naars waren...
Toen kwamen de valsene mevrouw Bou
lingrin, en haar kamenier aan. Maar men
dacht nu raiet meer aan een grap. De be-
wustlooze dame werd haastig iai huis ge
dragen, verzorgd en op een (bed gelegd.
Men deed allee wat men kon maar zij
werd ernstig ziek, en zweefde dagen lang
tusschén teven .en dood. Men was bang
dat zij zou sterven.
Gelukkig, miiet, zij herstelde. Maar nooit
wilde zij -iets hoor en van de minste veront
schuldiging en zoodra zij kon vluchtte zij
weg, overtuigd dat zij het slachtoffer was
geweest van een moordaanslag. Zij kwam
aiooit terug ibij de Rhinoret-s, en onterfde
ze. De grap kostte deze dus een paar
milli oen.
De zenuwachtige professor.
Pro lessor Penneman, heeft van een \ak-
tijiJiscibriift de opdracht ontvangen een ver
gelijkende studie over kook-, lach-, licht
en 'andere gassen te schrijven, maar kan
met den besten will ter wereld daarmeè
niet op dreef komen, want om hem heen
bruisen en klinken en dreunen gearticu
leerde en ongearticuleerde geluiden, onge
rekend nog het „melodische" mengsel van
dra aio rg el mux iektramgebel, kindeige-
schreeuw en het gezang van een-keuken
meid. De wanhoop 'nabij, stept hij zijn
ooren vol watten, maar nu schijnt het ru
moer .gecnocentiieerd i<ri zijn hoofd te brom
men. En. de verhandeling moet vandaag
af! Woedend springt hij op,... daar schiet
hem eensklaps een .reddende gedachte
door het 'brein. Als hij eens naar fliet park)
ging en in de muziektent zijn arbeid ging,
voleinden? Daar zou. hem zeker niemand)
storen, vooral niet bij edit regenachtige
weer. Verheugd1 over zijn goeden inval,,
pakt de professor het begonnen manuscript
in een portefeuille en bergt inktkoker en
pe.n voorzichtig in zijn zakken. Met vluggen
tred begeeft, hij zich naar het park en
heeft het genoegen', zicih in zijn venvach
ting móet bedrogen 'te zien. Het park id
nagenoeg verlaten, met nam© het gedeelte
waar de 'muziektent .staat. En. hoe geluk
kig, de lessenaar van den dirigent kan
prachtig dienst doen, om er zijn manus
cript op te leggen! Zacht, ruisdhen de hoo
rnen en professors gedachten krijgen, al
lengs den rustigen gang, om zich in zijn)
onderwerp 'te verdiepen. Behoedzaam
slaat hij de portefeuille open en zet zijn:
schrijfgerei klaar. Maar nu hij den pen-
tnefliouder in .den inktkoker wil siteken, ont
dekt hij dat het... een potlood is. Haastig
en opnieuw zenuwachtig doorzoekt hij al'
zijn zakken, maar vindt geen. spoor van
een pemnehouder,... .geen twijfel meer, iü
.plaats van dezen heeft- hij een potlood bijl
zich gestoken! Badelloos zwervtm zijn blik
ken van het potlood naar den inkt koken
en. van den limktikoker naar Fiet. potlood'.,
Vervolgens werpt hij met een kreet vaw
woede belde jn diet groene gras en. bromt
tusschen de tanden: „De drommel mag
met een potlood kunnen schrijven!"
