"weede Biad.
'e JAARGANG
Saterdag 22 Januari 1916
Vrijwillig Landstormkorps
lotor, Vaar- en Voerwezen.
Zoo is cle benaming van bet korps,
rnjfaarbij zich vrijwillig kunnen aanmelden
dienstneming, zij, die zich door hun
•oep daar beter op hun plaats gevoelen,
bij den laten wij hem noemen
ihtenden troep.
Het is wellicht van belang eens nader
iteen 'te zetten wat alzoo met dit land-
irmkorps wordt beoogd.
Het koi-ps zal in tijd van oorlog aan di-
■se onderdeelen van het leger worden
evoegd, voor:
vervoer in motor- en andere booten
tigenaar en personeel) voor het over-
aigen van personeel en materieel, ook
dienst van het Roode Kruis en den
tneeskundigen Dienst; het vormen van
ite werkplaatsen voor herstelling en voor
[manning van gevorderde motorl>ooten.
Het verrichten van diensten als het
ijwilllcg Militair Automobielkorps en
Vrijwillig Motor lijderskorps, en bij
•n Auto-Treindienst.
Het korps is verspreid over het geheele
wordt verdeeld in afdeelingen
.ar verhouding van aanmelding). Deze
fdeelingen komen te staan onder een
fdeelings-commandant.
Iedere afdeeling is verdeeld in 4 sec-
hJËn, t. w.:
[Sectie I. Motorvaartuigen (bestuurders,
■torpersoneel,- roeien^, zeilers en delc-
ir son eel).
ectie II. Motorwagens (vracht- en luxe-
ia gens).
jSectie III. Motorrijwielen.
Sectie IV. Herstelplaatsen (technisch
rsoneel, mecaiücifcns en scheepsbouw-
•sonee-l).
De vrijwillige verbintenis bij den Land-
»rm wordt gesloten voor den duur der
Lobilisatie. Ook zij, die nog niét door een
et tot den verplichten dienst zijn of
lorden opgeroepen, kunnen hieronder
u-den gerekend.
T Deze verbintenis bevat een beperking
welke daarin bestaat, dat de verbondene
Uitsluitend voor diensten van genoemd
jprps kan worden verplicht.
.Is eisch Van toelating wordt gesteld
■t, behalve lichamelijke geschiktheid de
ardigheid en vakbekwaamheid moeten
lijken uit:
den aard van de tegenwoordige of
'oegere betrekking;
verklaringen afgelegd door tot oor-
feel en bevoegde personen (vereenigings-
ibjiesturen)
itolc. het instellen van een onderzoek;
ld. de eischen welke voor elke Land
stormverbintenis zijn of worden gesteld.
|De aard en het aantal verplichte oefe-
moeten nog wirden vastgesteld. Zij
aliullen in geen geval meer zijn dan de
MvWrste S maanden 5 uur per week en daar
na 2 uur per week. (Met het aantal ver-
ej.)lichte oefeningsuren wordt rekening ge-
ïouden met ieders bekwaamheden.
|De uniform, welke door het Rijk wordt
fei strekt, is dezelfde als voor andere
vrijwillige Landstonn-afdeelingen.
joedingen voor het gebruik van
atericel worden alleen dan toegekend,
dit bij bevolen oefeningen in dienst
'rSordt gesteld.
Het ligt voor de hand, dat personen,
svenmin als het overige vrijwillige land-
e^»orrn-personeel, vergoeding krijgt.
uj «Geldt het evenwel eene detacheering bij
iet Leger, dan wordt het aldus dienst-
jjjlöende personeel op dezelfde wijze bezol
J x
zal;
digd, gevoed ©n verpleegd als voor de
ranggenoöten van het Leger is bepaald.
Dit geldt, het zij ten overvloede vermeld,
ook voor vergoedingen voor kostwinners
en voor pensioen en verzorging van we
duwen en weezen in geval van oorlog.
Vaartuigen-jxezitters, of daarbij werk
zaam gestelden, Motor-voertuigenbezilters
of daarbij werkzaam gestelden, deskundi
gen als boven omschreven van allen rang
en stand kunnen zich voor vrijwilliger bij
het Landstormkorps aanmelden, mits tus-
schen 17- en 40-jarigen leeftijd.
Dat hier niet alleen algemeene of leger
belangen doch ook persoonlijké belangen
op het spel staan, met het aangaan van
eene vrijwillige verbintenis bij het Land
s'.'orrnkorps, welke belangen men niet
dient te onderschatten, willen wij ten
slotte nog even nader toelichten.
Het legerbestuur is, zo'odra het leger in
actie komt, bevoegd niet alleen het vaar-
en voexmaterieel te vorderen, doch ook het
personeel. Het wijst eenvoudig al degenen
aan wier diensten het behoeft en van dat
oogenblik af zijn de aangewezenen gesteld
onder de Krijgswet en worden beschouwd
militair te zijn.
Zij zijn dan verplicht alle bevolen dien
sten te verrichten. Het is vanzelfsprekend,
dat het zoowel in het belang van het le
ger als van de betrokkenen de voorkeur
verdient, dat alles van te voren wordt ge
regeld en een ieder meer of minder wordt
geoefend. Dan werkt de organisatie snel
ler, juister en oordeelkundiger, bovendien
weet dan een ieder wat van hem wo-
verlangd, in welke positie hij verkeert,
welke vergoedingen hij krijgt en dat hij
zijn eigen vak, waarin hij zi-ch thuis
voelt, moet uitvoeren.
Voor de eigenaars, wier vaartuigen zijn
gevorderd of vrijwillig ter beschikking
zijn gesteld, bestaat dan bovendien de ze
kerheid dat het personeel zaakkundig met
die eigendommen omspringt en de waar
schijnlijkheid, dat zij dat personeel per
soonlijk kennen en omgekeerd genoemd
personeel ook heit kent.
Het verdient dus voor directies van be
drijven enz. wel degelijk aanbeveling hun
materiaal ter beschikking te stellen, hun
personeel tot deelneming op te wekken en
in geen geval belemmeringen in den weg
te leggen.
Het kan hier gelden het behoud van
hun personeel en eigendommen, wanneer
Wij eventueel in den internationalen hek
senketel moeten meedansen.
Voor hen die binnenkort voor Landstorm
of Mi'litieplichten zullen worden opgeroe
pen bestaat eveneens belang zich thans
reeds aan te melden. Zij zullen n.l. bij
ropkomst zoo mogelijk worden ingedeeld
bij den Motor- en Auto-treindienst van
het leger.
Gemengde berichten.
DE WATERSNOOD.
Koninklijk bezoek.
De Koningin kwam gistermorgen om half
tien in Hoogland aan, vergezeld van freule
L. G. baronesse Sloet van Marxveld, hof
dame, jhr. C. Hooft Graafland, kap", luit.
ter zee, adjudant van H. M., en van mr.
de. F. A. C. graaf A an Lijnden van San-
denburg, commissaris der Koningin in de
provincie Utrecht. De Koningin werd ten
gemeentehuize ontvangen door den burge
meester, baron Van Tuyll van Serooskerke.
Deze stelde aan H. M. o. a. voor den ge
westelijken commissaris van het Roode
Kruis, dr. J. W. Jorissen, en kapitein van
Tienhoven, die Vrijdagnacht met een de
tachement van zijn compagnie vele men
schen en veel vee gered heeft.
Om even a'oor tien uur vertrok de Ko
ningin met gevolg in drie rijtuigen naar
Bunschoten, dat te ongeveer li uur bereikt
werd. De Koningin onderhield zich o. a.
met den burgemeester, den heer G. van
Duyn, en vele anderen.
Daarna vertrok het ge-zelschap in bootjes
naar Spakenburg, waar de Koningin ge-
ruimen tijd vertoeft heeft n.l. van even
voor twaalven tot half twee. Met groote
belangstelling wandelde H. M. hier rond
om de aangerichte verwoestingen in oogen.
schouw te nemen. Met bootjes keerde men
daarop naar Bunschoten terug en van
daar per rijtuig naar Hoogland, dat om
ongeveer half drie bereikt werd.
De Konigin Avas voornemens daarna
nog Zevenhuizen te bezoeken, doch hiertoe
bestond geen gelegenheid. Met den gewo
nen trein keerde H. M. om 3 uur naar Den
Haag terug.
Een gift van Prinses Juliana.
Ook P-rmses Juliana iieeit, Ka spreekt
vanzelf, gehoord van den watersnood:
heeft zij niet dagen achtereen haar moe
der, die de overstroomde streken bezoekt,
moeten missen? Ook van de ellende, die
geleden wordt, van den nood die gelenigd
moet worden, heeft zij gehoord. Toen is in
het kinderhoofdje het plan gerijpt ook
iets te doen, zelf iets te doen voor de on-
gelukkigen. En dat plan heeft zij uitge
voerd. Zelve heeft zij haar spaarpotje en
haar beursje bijna geheel geledigd en het
bedrag, f 20.13, met een briefje, dat zij
geheel alleen schreef, gezonden aan den
voorzitter der Watersnoodcommissie, den
heer S. P. van Eeghen. Dat briefje is een
doodgewoon kinderbriefje, aardig, om
dat er zoo goed. uit blijkt, dat het een
briefje is van een bijna zevenjarige alléén,
dat niemand dan de Prinses alleen de
hand heeft gehad in deze kinderlijk-spon
tane daad van medelijden.
Ziedaar iets voor de noodlijdenden om
niet te vergeten: de kleine Prinses Juliana
heeft zelve 'bedacht hen te halpen. En
voor het Nederlandsche volk om blij mee
te zijn, want het weet nu: Prinses Juliana
heeft een goed hart, een medelijdend hart.
Wat kan men van een vrouw, Koningin
of ixedelares, beter zeggen? (Hbld.)
Belangstelling van het buitenland.
Zijne Majesteit de Keizer van Oosten
rijk heeft op 19 dezer tot Hare Majesteit
de Koningin een telegram gericht uitdruk
king gevende aan zijne oprechte geveelens
van sympathie bij de gedachte aan de
verwoestingen, die de overstrooming in
een zoo bloeiend gedeelte van Nederland
heeft teweeg gebracht.
De Koningin heeft den keizer en koning
haren har te lij ken dank voor dat bewijs
van belangstelling betuigd.
In aansluiting aan het bericht betreffen
de de door den gezant van Oostenrijk-
Hongarije overgebrachte betuigingen van
deelneming, vernemen wij dat Baron
Giskra, in opdracht van zijne regeering
aan den minister van Buitenlandsche
Zaken een bedrag van duizend kronen ten
behoeve van de slachtoffers van de over
strooming heeft overhandigd.
In aansluiting aan het reeds medegedeel
de nopens de door den gezant van het
Duitsche Rijk overgebrachte betuiginge»
van deelneming kunnen wij melden, dat de
heer Von Küh-lmann in opdracht zijner
regeering aan den minister van Buiten
landsche Zaken een bedrag van 5000 Mark
ten behoeve van de slachtoffers van de
overstrooming heeft overhandigd.
Men meldt uit Antwerpen aan de „N.
Rott. Crt.":
Het college van Burgemeester en Sche
penen heeft mr. P. W. A. Cort van'der
Linden, minister van staat, minister van
blnnenlandsche zaken, voorzitter van den
raad der ministers, den volgenden brief
gezonden:
Excellentie.
De groote nood. die in de laatste uren
over zoo velen uwer landgenooten geko
men is, heeft ons allen om het hart ge
grepen.
Antwerpen's bevolking, nog gansch on-
:de)r den indruk der Liefderijke zorg,
waarmee zij in haren ban gen rampspoed
binnen uwe steden en dorpen onthaald
werd, voelt zich één met u in deze oogen-
blikken; zij betreurt, dat eigen nooddruft
niet vergunt, den. beproefden broeders zoo
hartelijk leniging te brengen als hare we
zenlijke toegenegenheid het in andere om
standigheden zou ingeven.
Wij weten echter dat het voor Neder
land een troostend gevoel zal geven, wan
neer het verneemt dat, ondanks den zwa-
ren rouw waaronder wij allen gebogen
gaan, eene innige gedachte van wezenlijke
deelneming gewijd wordt aan degeneji on
der u, die helaas ook door de beproeving
worden bezocht
Wij nemen de vrijheid u te verzoeken, de
tolk van deze gevoelens bij uwe landge
nooten te willen rijn en bidden u, excel
lentie, de betuiging onzer hoogste achting
te willen aanvaarden.
Namens het college van burgemeester
en schepenen;
De Burgemeester.
JAN DE VOS.
Het herstellen der dijken.
Teal einde ©enige bijzonderheden te ver
nemen omtrent de werkzaamheden, ver
leenden aan heit henstelien der dijken,
heeft het „Tbl." rich toit een der meest be
kende firma's op het gebied, van water
werken gewend.
Het kan overweging verdienen^ zoo ver
nam het biad, om den dijk net te heistet-
'len op -de plaats zelve waar hij doorge
broken is, omdat daatr .allicht door den
stroom een diep gat is gevormd, waardoor
heel wat zand verloren zou gaan. Men
doet dan beter het nieuwe stuk dijk in een
boog buitenom het gat van de doorbraak
heen te leggen. 'Dit is o.a. gebeurd' met
den IJdijk bij Buitenhuizen. Achter die
hbrsteflde stukken dijken vormen zich dan
zoogenaamde braken. Zoo'n nieuw stuk
Avordt gemaakt vanaand of zwaren grond;
het eers'te is beter. De vraag is echter:
waar krijgt men dat zond vandaan en hoe
krijgt men. het ter plaatse? Die vraag is
•natuurlijk van groote® fin-vloed op de kos
ten van het werk. Men z>ou het zand uit de
Zuiderzee kunnen baggeren en het met
bakken naar de plaatsen kunnen bren
gen, die men herstellen avü. Is het- bij de
kust te ondiep, dan kan men het zand met
.parsbuifcen op de plaats brengen waar
men het hebben wil.
Het zand moeit worden opgehoogd tot de
Awaterrv'lakte en dan worden afgedekt met
zoogenaamde ..zinkstokken" (.rijshout,
waarop sitortsteen van baza.lt wordt aan
gebracht.) Daarop moet dan het lichaam
van den dijk worden gemaakt, van zand
met klei bekleed en van een steenglooaing
voorzien.
Dat sfcorteteen za! nog wel moeilijkhe
den opleveren, zoo vervolgde onze zegs
man, want dat moet utt België en Duitsch-
iand' komen.
Is bet noodii'g, dat de waterstand b:tv-
nen en buiten gelijk is alvorens men met
de werkzaamheden kan beginnen? vroe
gen wij.
Als do stroom naar binnen nJtet te
eterk is, -heeft men daarop niet te wach
ten, was het antwoord. Maar dan moet
het zand reeds onder de oppervlakte tel
kens met z inks tukken. Avonden versteiflot.
Het beste zou Eijnf" zoo vernamen wij
nog, als niet het stelsel gevolgd, werd, dat
4>ot dusver Averd gehukUgd, ril. het. maken
•van een kleitdijk met een lichaam, een
kern, van zand, maar -een zanddijk met
kl-eibekleediing. Een kleidijk scheurt en
ondervindt overlast Aran mollen, met een
zanddijk is dit niet het geval.
Hoelang denkt u, dat het werk zaJ
duren? was ten slotte onze vraag.
Alles hangt van plaatselijke omstan
digheden af. Maar er zal wel een maand
of drie, vier heengaan, voor alles gereed is.
Geldelijke hrilp van onder-officieren.
Eenliige onderofficieren van het le bat.
15e rog. infanterie hebben een actte geor
ganiseerd .onder aL'.e onderofficieren, van
heit Nederlomdsdhe leger, om gezamenlijk!
al Ihet mogelijke te doen om d'eee ramp
helpen lenigen.
Binnen- enkele dagen aal een circulaire
aan alle onderdeelen van het Nedertamri-
sc-he leger worden verzonden.
Het Uitvoerend comité he&taati uilt d®
heeren J. Vorrink, mil.-sergeant, voorzit
ter, Joihs. W. Buising, mi.l.-eergeamt,
sesretaris, en A. L. v. Ameringem, mal.-
sergeanti, penningmeester.
Boerenleenbanken.
De boerenleenbanken an Waterland krij
gen thans een gevodligen ki'ap. De vee
houders die hun bedrijf door eon voor
schot iin stand houden,, zijn ah ana gernt-
neerd^ zoodat zij hun voorschot niet terug
kunnen betalen.
Langs den Kistdam in de Zasuvstrook.
Als een lang, smal bolwerk ligt hij thans
door de verschillende gemeenten, de kist
dam aan de Oostzijde en de Westzijde vaa
de Zaan, schrijft het „Hbld.".
Eerst wordt de straat opgebroken, daa
gaan de puntige, doorgezaagde dennen
stammetjes onder de slagen van mokers,
hamers of heiblokken, in den doorweekten,
zochten grond. Twee rijen palen staan er
langs den weg, en drie planken hoog
wordt er tegen l>eide rijen een schuttink
je getimmerd, ruim een halve meter hoog
en door dwarsverbanden versterkt. Do
ruimte daartusschen wordt opgevuld met
zand en zoo verrijst er langs den geheelen
straatweg aan den Oostkant en aan de
Westzijde van de Zaan een miniatuur-
dijkje.
Het stoort zich niet aan huizen of
dwarsstraatjes. Pal voor de deuren of
tuinhekken gaat het onafgebroken voort,
nergens een opening latende. £>ie uit zija
huis wil, moet dan maar over het dijkje
heen klimmen.
Komt het water in den Oostzanerpolder
hooger dan nu, ©n staat het dan, Avat na
tuurlijk niet te hopen is, tegen den kist
dam aan, dan zullen de huisbewoners, div
veilig achter deze kunstmatige borstwe
ring liggen, dit dijkje zegenen, want eerst
als het water ruim een halve meiter wast,
krijgen zij last van het water. De menschen
binnen het dijkje echter zullen het daa
verwenschcn, want het belet immers het
hooge water, dat in hun huizen staat, af
te vloeien naar de Zaan. Hoe verder het
water tegen het dijkje komt, hoe hooger
in de huizen» waarvan het meerendeel
thans ook al onder staat, het Avater nog
stijgen zal Avanneer het tegen wordt ge
houden.
Zoo wordt er gezaagd en getimmerd door
honderden mannen. Hout is er immers
genoeg en het kan gemakkelijk per schuit
uit de houtstad Zaandam worden aange
voerd. Schuiten vol zand varen ook al
over d e Zaan, andere zijn weer geladen
met de rechte dennenstammen.
Wij leven nu als geuzen, zeide ons
een Zaanlander, die bij het dijkje aan het
werk was.
En aan den anderen kant van de Zaan
in Koog-Zaandijk, Wormerveer, Kromme
nie en verder strekt zich ook al zulk een
kistdam uit over een groot© lengte.
Het miniatuurdijkje, in alle haast ge
maakt, .ziet er stevig uit. Hard wordt er
gewerkt, want al is het water In den
Oosozanerpolder gezakt, al is er meer van
de Oostzijde droog, dan gisteren, niemand
weet. hoe het er de volgende dagen zal
uitzien.
FEUILLETON.
te Misdaad en straf.
urtlij Avas arm,-hij was alleenu iirt Europa
•'-Miteerd, verlaten in Indië, zonder een
A. fort om lief te hebben, zonder eau hand om
P- tem te steunen. Door de noodzakelijkheid
gedwongen, zocht hij hulpmiddelen. Hij
n.teon ,gee,n handel drijven, aangezien hij
i;[jeld noch koopwaren bezat, er bleef lvem
^.hie'.s anders over dan zijn lichamelijke
tracht, zijn vermetelheid en de wanlhoop-
a fob', die hem onverschrokken maakte. Hij
;lt-verliet de woonplaatsen der menschen, en
pjjfij kwam in de wouden'van het binnen»-
jjjfend, in de kampementen dor vrijbuiters
I Dit, was een hard en ©Blemdig bestaam
Gehuisvest in de diepte der wouden, in
u Bronte hutten als die van de Caraïben, of
onder tenten, die zij op hun rug tn.ede.
foerden, hadden de vrijbuiters geen am-
n j^rö ^riö'heid dan» de jacht. Zij varvolgden
^ie witte stieren en de wilde zwijnen, zij
p-even met het vleesch en do (huiden van
fcze dieren handel met de inwoners.
II Zij leefdin ï%e.t tweeën, in de vergetel-
■rid, en zij bezaten de onafh arfcel ijk)iei d
n oei wilden, de vermetelheid en de wite-
ff0*1*' van de Am&rikaansche jagers uit
0 Noorden., de shmhe ld1 der Hollandsche
ftandelfimannen, en, voor een groot aan-
P onder hen, bezat dit 'leven aran lotge-
en a-an vrijheid een zonderlinge
4 jaiutoskkcdijkheid, en zelfs eenmaal rijk
fworden, gaven zij de a'oorkeair te teven
steuven in de wouden^ in hun. lede
ren, Meederdracht en in hun hui uit blade
ren saamgesteld, zonder ancler gezelschap,
dan hun bootsgezel, zonder andere onder
geschikten dan éen aangeworven©., zonder
rust, zonder genot', maar met den vrijen
grond onder hun voeten en het eindelooza
uitspansel boven hun hoofden!
Te midden van d:Le veamoeienissen en
gevaren, poogde de ridder zijn eerste ie-
vensbestaan te vergeten. Van lieverlede
geraakten de h'erwfneringen aan Frankrijk
op den achtergrond, de gevaren die hij
had geftoopemt, de ellende die hij had door-'
staan, het teger en de kerker waren, niets
anders meer dan zwevende bee?dan van
een droom; de krijgsman» en hoveling was
verdwenen,, de vermetele jager, de ruwe
makker hadden» hem vervangen. Toch
•trilde er in dat :"ai schijn gevoellooze hart
ee.n naam, en soms wanneer hij des avonds
bij het vuur was nedergezeten en een
der gelukzoekers over een echtgenoote
sprak die hij bemind had', over een kind,
dat hij immer betreurde, dan wendde de
Tricastel het Qioofd af en rolde er ee.n
•traan langs zijn gebruinde wangen, en
hoorde zijn makker hem des nachts zuch
tende rordloopsni
Hij had volslagen \-ergetolheid gezocht,
zonder haar evenwel te a-inden, hij had
zich Avillen harden, maar hij kon het niet,
Avaarnaar hij echter niet begeerd had, dat
was de forturiv, en deze vond hij. En toen
'hij rijk Avas en zich oud gevoelde, greep
hem een hev.ig verlangen aan, om Europa
nog eenmaal Aveer te zien.
Hij keerde terug.
VII.
De terugkeer.
•De fraaie bri'k ,,1'Espéranice", door goed
weer begunstigd, gleed snel over de wa
teren van de Scheld© ieni maakte zich ge
reed1 met vofll'.e zeilen de haven» vani Ant
werpen ibinmen te lpopen. In de fraaiste
kajuit van het vaartuig -hadden tAvee per
sonen, bij een hangmat plaats genomen,
waarin een man lag uitgestrekt aan een
ernstige ziekte .ten prooi. Onder zijn grijze
haren., naar achter gestreken^ was een
door de felle zonnestralen a'erhrand ge
laat zichtbaar, op dat oogenbhk met een
lijkkleurige bleekheid over togen. Zijn
oogen waren gesloten, zijn lippen mur
melden onsaimenlhangemdte avoarden-, en nu
en dan maakte hij krampachtige bewegin
gen als wilde hij een zittende houding aan
nemen. Dan nam een der mannen hem in
zijn armenk en voegde hem met een grove
stem teedere woorden, toe:
Houd u bedaard, mijn bootsgezel,
blijf rustig, wij zijn al in Antwerpen, ge
zult. goed a-ei-zorgd worden, ge zult beter
worden, al moesten al de dukaten en de
Uubloeonetn (Spaansdhe munt) uit mijn
gordel er aan te pas komen. Maar, ülc bid
u biijf bedaard!
En wat gaat ge met uw zieke doen?
vroeg hem de andere man, die de kapi
tein van diet vahrtuig scheen té zijn».
Ik zal hem naar het beste logement
van de stad brengen, ik zal al de genees-
heeren, de heelmeesters, de apothekers
'teen komen; en Avij zullen hem genezen.
In het logement, en al» de genees-
heeren van de stad om zijn bed! 'n goed
middel om hem naar de andere wereld
te 'helpen»! Wikt gij, aroor niet, een goeden
raad hebben», Antoine du Morrue?
Ja, zeide Antoine, op den spreker
zijn argelooze blik vestigend, welke een
tegenistel'iiimlg vormden met zijn gebronsd
en met litteekens bedekt gelaat, door een
woud van grijze haren gekroond. Spredk
op, kapiitem»!
Welnu! laat uw bootsgezel naar het
hospitaal vervoerein, wijl gij dukaten hebt,
vraagt ge a'oor hem een afzonderlijk ver
trek, hij zal verzorgd ,en gekoesteM' wor
den alls een prins, en 'hij zal herstellenk
zoo er nog eenii'ge druppelen in» deze lamp,
die in haar tijd nog al schijnt geleden te
hebben, aanwezig zijn!
-- Hij zal beter worden! hernam Antoi
ne, ja, ik za»l uw raad opvolgen, daar het
te doen is om hein te genezen.
Gij houdit dus veel van hem?
't Is mijn bootsgezel! 't Ia al meer
dan vijftien jaren, dat wij samen» bief en
leed deelen, er bestaat geen oprechter^
geen, rechtschapener mensch dan hij,
A'rijer met het haam en» dapper! Ge hadt
hem moeten zien voor de horens van een
woesten stier! hij heeft mij voor een wild
zwijn gered, dat me met zijn verdededings-
middelen langs den nek schuurde! Ha! dat
i= een kerel!
En hoe lieot hij?
Iloe?... Dat weet ik niet, hernam
Antoine, daarginds, - begrijpt ge, dragen
we namen zooals het toeval die mee
brengt, mij noemt men Antoine du Morne
tor Gorzajee van» een hooge bergspits, aan
welker voet mijn groote hut gedegen was,
hem noemde men Coeur d'Aeier. omdat
hij niemendal vreesde, «ie hoesten noch
do lui, begrijpt ga?.
Een beweging' deed zich in» het vaartuig^
gewaar worden.
Wij komen aan! rie-p de kapitein), dia
weer naar het dek kilom.
l'wee uur later -lag Coeur d'Acier, of
beter gezegd ridder de Trica&tel, in een
goed bed, achter in een frisch eau stil ver
trek van het hospitaal ,te Antwerpen. Eon
fiospitaalzuster waakte aan zijn hoofdx-
e in die. en de goede Antoine sliep in een
zijkamer, onder het bereik van zijn mak
ker. De zieke slie-p een onrustigen slaap,
van tijd tot tijd ontwaakte hij plotseling
en wierp een verwonderden blik om zich
heen, dikwerf bracht hij de handen» naar
zijn borst, ails Zocht hij naar iets. dat) hij
niet kon vinden, maar de koerte, wcdfcs
hem eensklaps o»«nio), onderbrak rijtf
denkvermogen en deed bom !Jfevo»>fd»|Bi
taa! uiten, wélke de zuster h«»crde zonde*
die evenwel le kunnen begrijpen.
Gedurende tien. dagen verkeerde hij ia
doodsgevaar, maar zijn 1-evan, zoo langen
tijd aan geA'aren blootgesteld gmveost,
bezielde een krachtig lichaam, welks kloek
heid over de ziekte eindelijk z©ge\ierde.
Hi' was gered, toch Weef hij zwak aJs een
k»nd, hij gaf zich geen rekenschap van
lietgeen om hem heen gebeurde. Den eer
sten dag" waarop hij het bed mocht v*.
laten, plaatste men hem in ecu grooton
armstoel, bezijden e*n venster, dnt op
den tuin uitkwam, waar de rol*jp»euz«i, ta
midden van ganenskumllge planten, »rhao<
ne bloemen kweekten voor altaar-ibootp**-
ten bestemd. De zieke keek -Langen Ctfd
naar dien tuin een soort v*n»
blonk op zijn gewcojüijk iktfnbar «n rtracf
galaat, en hij Hp rak tot Arrtotoe, dfte hcBX
ondersteunde;
