ScWaedtfeygl, m ♦ijkbaar noig al twistziek' vaii) karakter, kreeg (het a an clem stok met eon, Holland'Sch mijnwerker, dien hij voor „dununo Hollamideir uitschold, de gelief koosde benaming der Dui'tsdhers en Oos tenrijkers. De Hallaindsche mijnwerker kreeg steun van diens zoon, en wel zoo veel, dat deze twee ledige bierglazen stuk aioeg op het hoofd van den Oostenrijker. De herbergier suste den twist en de overi ge Oostenrijkers lieten hun landgenoot in don steek. Overigens bekommerde men zich weinig om de vechtpartij, een alle- daagsch wetrkje. Later kwam de Vader van den jeugdigen mijnwerker weer in het gedrang met den Oostenrijker. Deze rolde niet den inbeemsdien-mijnweiker over de straat. Toén do zoon dit zag snelde hij zijn vader weer te hulp, en sltak zijn. mes twee keeren in de zijde des Oostenrijkers; een long en de maag werden geraakt, en een etmaal n4 het gebeurde oven-leed de Oos- tenrijkenv Skowronski in het Heerlensclhe hospitaal. Voor de rechtbank te Maastricht, logde 3e beklaagde C. Sm., 19 jaren'oud, een volledige bekentenis af; hij had naar het slachtoffer gestoken, -omdat hij zijn vader in gevaar achtte, -doch had geenszins de bedoeling Skrowronski >te dooden. Tal van getuigen werden golhoord; als deskundige trad op dr. do'Wever, die omstandig zijn visum repertum herhaalde. Tegen den be klaagde werd 5 jaren gevangenisstraf ge- eischt. Moeder en zoon. Voor de £e kamer der Amsterdamsche rechtbank stonden achtereenvolgens te recht een 47-jarige werkster en haar zoon. Zij was beklaagd van diefstal van een on noemlijk aantal voorwerpen uit een galan terie-magazijn van den heer C. Zanders, aan den N.Z. Voorburgwal, waarin zij als schoonmaakster werkzaam was. Haar zoon stond terecht wegens diefstal van coupons laken, ten nadoel© van zijn patroon. De moeder hoorde 1 jaar, de zoon 5 maanden gevangenisstraf tegen zich eischen. KERKNIEUWS. Jubileum. Alen schrijft ons uit Oude-Tonge: 21 Dec. j.l. vierde Roomsch Oude-Tonge feest bij gelegenheid van. het 25-jarüg priesterfeest van den beminden herder der parochie, den Zeereenv. heer J. P. Wea- teihof. 's Avonds te voren werd den jubi laris, die voor korten tijd uit de parochie was afwezig geweest, met zijn familie door een stoet van rijtuigen afgehaald en naar de pastorie gehrach<!i, waarna do kerkelijke feestelijkheden om haüf 7 met een plechtig Lof begonnen. Onder het Lof betrad Zijneerw. den kansei om o. m. den parochianen dank te brengen voor cllit feest hem bereid. Den volgenden morgen naderden bijna alle geloovigen tot de H. Tafel. De Hoog mis weird door Z.E. opgedragen, terwijl ftt7s .diafcem - f un^rcrapctb wwtM vvïtvctiI Goes .en als subdiaken den Wéleerw. heer Heideman, oud-kapelaan der parochie. De feestrede weid gehouden, door den Zeereerw. -heer De Ruijter, pastoor van Oud-Beierland. Het zangkoor voerde cp vcortreffel^ike wijze een mis uit van Pe- rosi, en na de' II. Mis een Feestcantate"., 's Middags kwamen de besturen der ver schillende veieeïiigiingcn op de pastorie bij elkaar om gezamenlijk den jubilaris eerni- ge waardevolle cadeaux aan te bieden. Het dis. voorzeker den wensch van alle parochianen dat de goede God den 'bemin den hei-der nog lang moge sparen. NA TIEN JAREN. In ,,De Maasbode" van Zondagmorgen schreef het Tweede Kamerlid mr. A. baron van Wijnbergen volgend artikel; Als Dr. Sehaepman z.g. eene nadere verklaring geeft van zijn heerlijk gedicht, ten titel dragend de dagteekening van 16 Juni 1875, brengt hij in herinnering het woord, - door hem geschreven in „Onze Wachter": ,,De dag, waarop de Katholieke Kerk, de Stad en de Wereld, zich toewijdde aan het 11. Hart Onzes Heeren Jezus Christus, is een dier historische dagen, waarvan de feronijksclirijvers onzer eeuw geen aantee- kening houden, maar die op het boek dei- daden Gods met gulden letteren worden aangeschreven." Dat woord nu is volkomen van toepas sing op den dag, dien we morgen herden ken, den dag van 20" December 1905. Ook toen had plaats eene wereldgebeur tenis, door de wereld nauwelijks opge merkt, en niettemin van zóó ontzaglijke, van zóó vérstrekkende beteekenis, dat het niet te boud gezegd mag'heeten, dat de 20e eeuw wellicht geen tweede aanschouwen zal, aan deze gelijk. Het was op 20 December 1905 dat werd afgekondigd het Decreet der veelvuldige en dagelijksche Communie grootsche daad van den Paus der II. Eucharistie, van wien Prof. de Groot zoo treffend juist in ,,de Katholiek" mocht schrijven: „Voor geheel de wereld, die lijd't, zal Pius X voortleven als een getuige <jer goddelijke genade, die cms, in deze naturalistische eeuw, tot onsterfelijkheid trachtte op te voeden door vermenigvuldiging van het Manna, dat van den hemel is nederge daald." Moest alleen het uiterlijk enthousiasme, de blijde feestviering, de steeds openlijk betoonde en luide uitgesproken belangstel ling waardemeter zijn, bij de Encycliek Rerum Novarum' bleef verre ten achter dit Decreet. Wij weten echter, dat het niet zoo is, en wij vergeten daarbij ook niet, dat het be grijpelijk mag heeten, dat de ontvangst, wat hot uiterlijk betreft, een andere was. En ook thans zal wellicht de opmerking vernomen worden, dat de herinnering er aan, teneinde de toepassing levendig te hou den en steeds meer uitbreiding te doen ondergaan, elders thuis behoort. Wij stemmen zulks ten deele toe, maar aaeenen toch, dat eene dankbare herinne ring ook in het dagblad aherminst mi's- plaatst mag heeten, reeds hierom niet, wijl ontegenzeggelijk ook geheel ons openbaar leven in sterke mate er door beinvloed is en blijft. Niet, alsof hier alles duidelijk aantoon baar zoude wezen, niet alsof hier met ta bellen cn statistieken nauwkeurig ware aan te geven, welke de resultaten zijn; uiterst gering moet echter de opmerkingsgave wezen van dengene, die niet ziet, niet ge voelt althans, welke diepgaande zegenrijke gevolgen ook voor ons openbaar leven, op verschillend terrein, dit Decreet heeft ge had, daargelaten nog het o zoovele, dat zelfs aan de waarneming van den scherp- sten opmerker ontsnapt. En ook zal in deze buitengewone tijden, nu ook hier ite lande het Decreet niet alleen dankbaar is ontvangen maai- ook dankbaar wordt nageleefd, de vraag zich bij velen kunnen opdringen of wellicht ook dat er toe kan hebben bijgedragen dat tot heden ons Vaderland voor de vreeseljjke oorlogs- ramp werd gespaard. Evenwel het zij nogmaals gezegd veel blijft, althans voor de meesten, in deze verborgen wat duidelijk waarneembare re sultaten betreft, maar wél staat dit on- omstootelijk vast, dat, hetgeen tien jaren geleden plaats vond was eene wereldge beurtenis van den eersten rang, dat de zegenrijke gevolgen er zijn. alom en steeds meer worden gevoeld, en dat het daarom ons moet stemmen tot overgroote, vooral in daden zich uitende dankbaarheid. En al zijn dan ook de verschrikkingen van den oorlog over de wereld gekomen, al weten we niet, wat ook ons nog de toe komst brengen zal, dit weten wij, dat het Pauselijk Decreet, welks tienjarig bestaan wij morgen blijde herdenken, ons meer nog dan te voren de juistheid van Schaepman's heerlijke en troostende woorden heeft dóen inzien en gevoelen. Al waart ook steeds de ellende Door 't arme menschenlot, Tot aan. der wereld ende Blijft ons het brood van God. ONDERWIJS. Prof. dr. K. Herman Bonman. Dr. K. Herman Bouraan, tot gewoon hoog leeraar- in de psychiatrie en de neurologie aan de universiteit van Amsterdam benoemd, heeft in 1902 het artsexamen gedaan; van 1902 tot 1904 was hij assistent in het Bin nengasthuis te Amsterdam, van 1904/5 bracht hij een studiejaar door in do school van Kraft Ebing te Weenen en in 1905 werd hij benoemd tot assistent in het Wilhelminagasthuis te Am sterdam, en in 1911 werd hij privaat-docent in de psychiatrie aldaar. Kleinzielig. De Amsterdamsche Gemeenteraad heeft Woensdag wederom, een luttele subsidie (ge vraagd was f500) voor fiet R. K. Vacantie- kinderfcest geweigerd, terwijl het algemeen comité van den Bond van Nederl. Onder wijzers en de Amst. Gymnaitiekonderwijzers- ereeiiiging f 2000 subsidie ontvangt. besluit. Gemengde berichten. Door het ijs gezakt. De 7-jarige Andries Krist en de 5-jarige Veldhuis zijn te Snik- zwaag (Fr.) door het ijs gezakt en verdronken. Schip vergaan. Te Groningen is bericht ontvangen, dat het kofschip „Tjerkina," dat thuis behoorde te Berger-compagnie, in.de Oostzee met man en muis vergaan is. Haagsche quaestie. Aan de redactie van „De Nederlander" is de vraag gesteld, of de vrouw van iemand, die klerk is aan een departement en tevens reserve-officier, recht heeft op den titel van mevrouw. Moedig gedrag. 10 November j.l. heeft de bode bij het departement van justitie M. Bruminelkamp aan de Laan van Mcerder- voort in den Haag een dame, die dreigde te worden overreden door een stoomtram van'de H. IJ. S. M. vlak voor de locomotief weggetrokken. Bij deze daad heeft hij ernstige kwetsuren opgeloopen. Het bestuur van het Caruegie-Heldenfoncls heeft den heer Brummelkamp voor zijn moedig gedrag de bronzen medaille van het fonds toegekend. Schip gezonken. Gistermorgen onge veer 7 uur voer de veerschipper op Texel, komende van Amsterdam, met zijn zeil schip in 't Noord-Holl. Kanaal, ter hoogte van 't Schouw, toen de Broeker melkboot kapitein De Best, van tegenovergestelde richting kwam. De.ze gaf twee stooten op de fluit aan 't laveer^nde schip, welk seiii door den schipper werd beantwoord. Toch voer de boot met zulk eein kracht tftgen 't reeds oude schip, dat 't onmiddel lijk zonk. De juist daar van Amsterdam Jkomende Purmerenderboot .Eensgezind heid II, kapitein Zwarts, redde met zijn personeel den ouden schipper, en diens knecht. Het schip zit midden in de geul en dus gevaarlijk voor de scheepvaart. Gewetcnsgeld. De Miimister van Finan- *ciën maakt bekend, dat door den inspec teur der directe belastingenenz. te Haar lem, 2de afdeeling, van een onbekende, on der tetters N. N. iis ontvangen f 1000, ter voldoening van deoj lande toekom ende be lastinggelden. Ontvlucht. Men meldt uit Haarlem: Vannacht is de dienstweigeraar K., af komstig uit Schoten, uit de kazerne alhier ontvlucht. Aangehouden. Te Vilissingen is dooi de politie e-en Belgisch meisje aangehou den verdacht van het verleeneui. a an hulp om te ontvluchten aan den inmiddels reeds ■te Middelburg aangehouden Belgischen geïnterneerden militair, dieuuit de zieken zaal van de kvasse van discipline was ont snapt. Electrisch licht en gas. een aardig vlugschriftje duidelijk sprekend wijst de N. V. Philips Gloeilampen fabrieken het publick op de voordeeion, die het electrisch licht heeft tegenover de gasverlichting, n.l. constante verlichting, geringe warmteont wikkeling, gering brandgevaar, geen ge vaar voor verstikking, geen verbrandings gassen, zonder gevaar voor kindoren. Leger en Vloot. Van do bevorderde opper- cn hoofdofi'.c'cren komen of blijven in garnizoen: de geheraaï- majoor J. van Delft en cfe kolonel H. Croo- ckewit te 's-Gravenhage; de generaal-majoor J. M. E. J. Latour te Breda; de luitenant kolonel J. |P. A. van Weeren te Leiden; de majoor H. J. de Klein te Haarlem; de reserve- kolonel J. C. van den Belt te's-Gravenhage. Aanbestedingen. Sassenheim. Het bouwen van een bloem- bolleaüschuur met kantoren en bijbeflioo- rende werken^ aan de Kerk laan alhier, ais gegund aan de heerem P. de Waf en J. Warnaar .te Leiden. Uit de Pers. Regeering en volksvertegenwoordiging- In de V r ij z i n n i g Democraat schrijft (mr. H. P.) M.(archant) o. m.: Menschel ijk is het zeker, dat ministers, tijdelijk regeer ende alsof er geen volksver tegenwoordiging bestond, e enigszins moei lijk in- het gewone spoor, terug&eeren. Bij de algemeene beschouwingen, over de Staatsfbegrootimg gaven de ministers van Binnenlandsche Zaken en Financiën daar van duidelijke blijken. Bij deze ministers is zekere, neiging wakker geworden om de Staten-Generaal te beschouwen als een lastige overbodig heid, af.tlhans om op de zwakke zijden van. het parlementaire stelsel, die aan ieder deskundige bekend zijn, een schel licht te laten vallen. Deze positie zouden zij niet kunnen innemen, wanneer zij tot het te rugzetten van de volksvertegenwoordiging zich bepaalden. Zij zouden onmiddellijk als despoten worden gebrandmerkt. Van daar dat men in den gang van dit betoog telkens een beroep verneemt op „het volk", op „het land". Zelfs wordt de Twee de Kaïmer opmerkzaam gemaakt, dat zij in sommige opzichten niet handelt zooals „het land" dit mag verlangen. Deize wijze van spreken vindt in zekere kringen van „het land" warme toejui ching. Er zijn er, die gaarne hunne ver achting luchten voor de vergadering, die toch niets doet dan praten en de regee ring bemoeilijken. „Ze moesten de keiels naar huis sturen." Wanneer dezelfde argumenten, zij het in gekuischten vorm, van de regeeringsta- fel worden vernomen, dreigt er gevaar, dat gedachten als deze verder ingang vin den dan gewenscht is, en dan is het plicht van ieder, die in onze grondwettel. staats instellingen een waarborg ziet voor de rech(e<n etn de vrijheden van het volk, om voor het juiste heteekeaiis, voor de zelf standigheid', voor het aanzien van de volksvertegeniwoordiging. op te komen. OORLOGS-VARIA. doodstraf bedreigd waren. Eén proclama tie voor hot inleveren dei' wapens was ge heel voldoende. De prefect zei ook, dat de ellende onbeschrijfelijk was, want brood, boter, eieren, melk ontbraken geheel en vleesch is schaarsch. Daar de Serviërs de communicatiemiddelen vernield hebben, is aanvoer onmogelijk. Men was nu ijve rig aan 't werk om de- lijnen te 'herstellen, onder toezicht van Duitsche ingenieurs. De ellende wordt nog vermeerderd, nu Servisch bankpapier waardeloos is en zil veren munten slechts naar waarde van 't gewicht aangenomen worden. De correspondent werd door vorst Win- dischgratz in 't Oostemïjkseh-Hon- gaarsch consulaat aan het ontbijt genoo- digd. Vóór 't gebouw zag hij honderden en honderden grijsaards, vrouwen en kinde ren, de meest havelooze, ellendigste troep, dien hij ooit aanschouwd had. De onge- lukkigen kwamen om brood. Nooit zag de correspondent een schouwspel als voor dat huis, waar een overvloedig ontbijt hem wachtte. De vorst deelde duizenden kronen uit, maar wat beteekent geld, waar voedsel ontbreekt. Én onder de menschen, die daar van des morgens vroeg tot zeven uur 's-avonds •wachtten, bevonden zioh ook Oostenrij kers, Hongaren en Grieken, die voor het terugtrekken der Serviërs geinterneerd waren geweest. Regen in Servië. Wilhelm Schmid-tbonm vertelt ün> de „Norddeutsche Allgeaneine Zeitung" van den o; fin ar sell van een Duitsch legercorps in Servië: -Nadat de eerste dagen bij zonneschijn de wegen zoo glad1 en hard geweest waren als asfalt, veranderde de onafgebroken neer- strconiende regen ze in twee etmalen in stroomen van vloeibaar leem. De soldaten sleepen zich yoox-t. Wiens schoen blijft steken, tracht tevergeefs hem In de gele modder terug te vinden. De wagens schij nen in schépen, veranderd, die zonder wielen (daar de wielen onder de bagger bedekt draaien) langzaam over de dikke massa heen glijden. De regen houdt niet op. Dag en nacht valt hij met een gelijk matig prikkelend geruisch. De onder laag van de straat wordt door de- duizen den en duizenden wielen naar beneden gedrukt. Steeds meer aarde stijgt omhoog en verandert in een taai Leem, dat wieten en voeten vastQioudt. De Semische grond verdedigt zich zelf. De wagen, in meters diepe kuilen vallend, en moeizaam weer er uit opstijgende, lijkt werkelijk een wie- gejende boot op de <zee. Om één voertuig tegen een berg op te krijgen, moeten de paarden van vier of zes andere uitgespan nen worden. De weg is als een zeestrand bedekt, steeds meer met doode paarden en stukken van gestrande wagens. Waar een brug is, staan duizend wagens uren lang zooi der verder te komen. De afstand tus- schen troepen en de wagens, die hun am munitie en brood achterna' brengen, wordt steeds grooter. De troepen latep zich dnnr- Te Nish. Adorjan, e.en Hongaarschoorlogscor respondent bij 't Bulgaarsehe leger, schrijft uit Nish: Toen ik Nish naderde, viel mijn blik 't eerst op een groote Amerikaansche vlag, die naast een kleinere van 't Roode Kruis an een gebouw woei, om aan te duiden, dat het Amerikaansche Roode Kruis daar gevestigd wag. Amerika schijnt in deze bezette stad goed vertegenwoordigd te zijn, want op de meeste winkeldeuren leest men „American Property", een soort voorzorg tegen de neiging tot plunderen der Bulgaarsehe troepen. Bijna ieder huis heeft een kleine,, zwarte vlag en iedere deur ecffi zwarte draperie, als teeken van rouw. Daar ik geen vijf-en- twintig huizen zonder deze kenteekenen zag, geeft Nish den indruk, dat alle be woners rouw dragen. Misschien moeten de insigne/5 ook wel het tragisch lot van de stad en van Servië symboLiseeren. Op straat is elke vrouw in 't zwart gekleed; de mannen hebben een broeden zwarten band aan den arm. Alle winkels zijn ge sloten en de menschen gaan in gedrukte stemming hun weg. Ik werd ingekwartierd bij den apothe ker Javanovich. Ook op dit huis stond een zwarte vlag. En ofschoon de vrouwen me met onverholen weerzin ontvingen en de meesteres des huizes me vertelde, dat ze mij geen dekens verschaffen kon, vroeg ik haar toch, of ze iemand in den oorlog had verloren. „Ja", antwoordde ze. „Mijn man en mijn zoon, maar ze dienden in 't Hon- gaarsche leger, daar ze Hongaarsche Ser viërs waren. Toen de oorlog uitbrak,, keer de ik naar mijn volk terug." Wat later bracht een dienstmeisje hout in mijn kamer voor het vuur. Ze vertelde me, dat er al drie dagen geen stuk brood in~huis was.'Toen ik van 't souper, dat ik met de stafofficieren nam, terugkeerde, bracht ik een heel brood mee. Den vol genden avond vond ik een uitmuntend kussen en een dikke deken op miin bed, maar gedurende mijn verblijf heb ik de gastvrouw niet meer. gezien. Het brood had een wonderbaar effect. De bevolking verwachtte, dat de bezettin; voedsel zou uitdeelen. maar daar de noo- dige voorraad nog niet aangekomen was, werd het niet gedaan. Er heerscht dan ook veel ellende. Men leest- die op de blèeke gezichten. De Bul garen worden door de inwoners met ver achtelijke blikken bejegend. Om 7 uur 's avonds moet men binnen zijn.' Alleen patrouilles stappen dan nog door'de donkere en verlaten straten. Geen enkel lichtje schijnt door de ramen, niet omdat hot verboden te, maar wegens ge brek aan olie en kaarsen. De Bulgaarsehe prefect zei me, dat de houding der bevol king niet vijandig was geweest, vooral om dat de mannen meegenomen en do vrou wen in geval van baldadigheden met den di-uk en dat hij er op kan rekenen, eer vol te worden vermeld..." Wij gaan op weg, mijn kameraad en ik.' Onder een regen van ijzer en vuur berei ken wjj kolonel B. in een bijna geheel, stukgeschoten wijkplaats. Zijn officieren omringen hem, bestoven eai met bloed be dekt als hij. Ik doe verslag van wat me werd opgedragen, maar toen ik sprak van de eervolle vermelding, zei de kolonel, zich oprichtend: „O nee nee... Geen onzin. Geen vermel ding... Die zou mijn arme moeder* in den dood jagen. Denk eens aan, ze is 78 jaar en ze denkt dat ik ergens op bureau zit... op bureau!" Burgerlijke Stand. BODEGRAVEN. Geboren: Klazina Cornelia Gerarda, d. van T. C. van Veldhuizen en C. E. van Rhijn. A. T. van der Heden geb. van den Heuvel, z. Getrouwd: W. Griffioen 25 j. en J. Verweij 21 j. NIEUWKOOP. Geboren: Leemdert, z. van C. Kwak- kenbos en P. C. Verburg. Corneha An na, d. van II. J. Woelders en F. Hogeterp. RIJNZATERWOUDE. Getrouwd: T. Groen em M. v. <L Zwan. Schaakrubriek. Oplossing van Probleem 259 is Ka8. Correcte oplossingen ontvangen van: E. de Ruiter, Oegstgeest; Q. Doeswijk, H. v. d. Poel, Zoeterwoude (H.R.); R. Paulides, Leiden; J. Heemskerk Pzn., Roelofarends- veen; J. G. B., te S.; J. Berk, Katwijk aan Zee; Schaaklust, te Z. Correspondentie. M. S. C„ te L. Oplossing Lc5 wordt verhinderd door b0. R. P., te L. Uw oplossing van eind spel 258 faalt op 1ste zet Kh2. Prcbieem 262 van A. VAN VIANEN, Den Haag. ZWART. •31 i MP i s I wrt De hospitaal-honden. Steeds weer komt uit het veld bericht van het mooie resultaat, behaald door de hóspitaalhoiiden. Een reeks van nieuwe offcieele mededeelingen wordt door Ber- lijnsclie bladen gepubliceerd. Enkele hiervan luiden: In den vroegen morgen van den 4en Augustus y^jrden tegelijk met de zieken dragers zes hospitaalhonden gezonden, om gewonden te zoeken. Het slagveld was niet gemakkelijk te overzien, gedeeltelijk moe gedeeltelijk bosch, gedeeltelijk heuvel achtige stoppelvelden met graan-garven. Vooral uit deze garven werden door de honden vele gewonden gered. Zij brachten dan meestal den helm, pet of zakdoek van den gewonde mee. Eén hond had in zijn bek een stuk van het vilt van een veld- flesch. De hospitaalsoldaat, die het" spoor volgde, door den hond gewezen, vond een soldaat, die er bewegingloos lag. Het bo venlijf was toegedekt met mantel en tent- baan. Blijkbaar hadden de kameraden den man voor dood gehouden. Ook de hospi taalsoldaat merkte bij hem geen teeken van leven meer. Ging dus van de plaats maar de hond bracht hem er weer heen. En toen bleek, na een beter onder zoek, dat de man niet dood was. Doch bewusteloos lag. Op een anderen dag kregen de honden bevél een slagveld af te zoeken, dat dooi de Russen ontruimd was. Een hond bracht een stuk van een Russische jas. De hospi taal-soldaat., die met den hond meeging, word door het dier gebracht naar een Rus sische loopgraaf, waaruit een stuk uniform do voet van een man staken. De soldaat hield den man, die volkomen bedolven lag, niét op schreeuwen reageerde, voor dood en wildp verder gaan. Maar de hond verliet 'de plaats niet, blafte steeds door. En toen de soldaat het puin wegruimde, vond hij een niet dooden, maar wel be- wusteloozen Ru9. Oni zijn moeder. Een gewond Fransch officier heeft aan een medewerker van de Temps, die hem vroeg, welk voorval in den oorlog hem 't meest had getroffen ,het volgende ver teld: Het was op een nevelachtigen ochtend De officieren, belast met het bewaren van het verband tusschen de verschillende af- deellingen, stonden rondom den chef in de onderaardsche schuilplaats, waar de telefoonlijnen uitkwamen»... Wij wacht ten.. Tien uur, de aanval is bijna een half uur aan den gang. De berichten begin nen te komen, jachtig, laconiek; men komt hier vooruit... men wordt daar tegenge houden... Op eens de stem van een telefo nist, die klinkt als een trompet: „generaal kolonel B. meldt, dat zijn mannen cn hij de vijandelijke linie hebben doorboord. Hij houdt V. bezet en wacht uw bevelen." Daarop de generaal: „Die brave kerels... Die duivelsche B... Vlug, luitenant, ga naar den kolonel toe, breng hem die en die orders. Zeg, dat ik hem warm de hand Stand der stukken: Wit: Kd8; Dfl; TfG; Pc5; Pg8; pionnen b2; d2; e3. Zwart: Ke5; Th5; Th6; Lh4; Pb6; Pg6; piomien d5; ei; h7. Mat ia^twee zetten. Oplossingen worden ingewacht tot Za terdag 8 Januari onder motto „Schaak" aan het Bureau van de „Leidsche Courant' Leiden. Financieele Berichten. Amsterdamsche Beurs. Officieelfe Prijscourant. Ned. 1914 f 100—200. 5 dito f500—1000. 5 dito N. W. S. SVa dito dito 2V-2 Ned. Ind. 1915 f 100-500 5 dito dito flÜOO 5 Duitscbland. Rijksleening 3 Oostenrijk Jan.-Juli. 4 dito Mei-Nov. 4 Rusland Hope G. R. 625 4 dito Geconsol. G. lt. 625 4 dito Obl. Frs. 500 '06^ 5 dito Ce Emiss.G.R.625'94 4 dito I\vang.Domb.G.R.6254l,2 Brazilië, Fund. L. '98, 5 Mexico Doll. 100-1000 5 Venezuela. Dipl. Sch. 1905. 3 Amsterdam 1915. 5 Haarlem 1915o Leiden 1914 4Va dito 1911 4 Rotterdam 1915 o dito 1914 41/2 Nederl. Bank Aand. N.-West. Pac. Hyp. B. C. A. Am. Car. Foundry C. v. A. Bethlehem Steel. O. v. A. Standard Milling Ct. C. v. A. Un. .Stat. Steel. Corp. C. v. A. Kei ah oen Mijnb. mij.ge w. A. dito dito pr. A. Rcdjang LebongJ Mijnb. A. Great Cobar^7- Gee. Holl. Petr. Cert. v. A. Kon. Ned. Petr. f1000 .A. Moeara Enim Petr. mij. A. Sumatra Palemb. A. Orion Petr. Mij. Lei 2000 V.K. M.K. lÓl,J/ir 10113/,8 1017/w 1013/8 793/10 791/2 595/g 59'1/13 1003/8 100 100 57 45 45 45 453/4 56 55VH 543/ic 543/4 721/8 547/s 541/2 605/g 603/g 83i5/16 8315/18 21 21V4 46 IOU/4 1C11/4 Holl.-Am. lijn. A. Int. Merc. Mar. Cy. afg. A. dito dito afg. pr. A. dito dito Obl. 4y2 dito dito C. v. O. Deli Maatschappij Cert. Holl. IJz. Spoormij. A. dito Obl. 1915 5. Mij. tot Expl. v. Staatsp.w. A. Atchisou Topeka. C. V. A. C. v.A. gew. A. gew. A. pref. A. A, Denv. Rio Gr. Erie Sp. Mij. Kxns. City South, dito Miss. Kans. Tcx. gew. A. gew. A. South. Pac. Cy. South. Rlw. Orig. Union Pac. Rr. C. v. gew. A. Amsterdam f 100 3 Koers van het geld Prolongatie 3Va 4 pCU 1011A 98I/2 941/s 10in/16 953/4 239 1331/4 72Vs 432 77 775/8 151/, IÏCP/4 6 1541/4 4991/3 207 1877/ic 553/4 32S 163/4 683/4 86"3/4 84ii/lc 480 783/4 101-'/16 85 1013/., 1815/,5 3S 287/3 583/4 7% 943/4 207/g 131 1021/2 72'/t« 1101/4 1521/4 49S:,/g 206 1877/J3 551/2 331 17i/i7 6C'3/,o 685/16 841/a 479 783/4 1015/,6 102 m 580/16 73/4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 3