DINSDAG
7
DECEMBER.
1915.
BUITENLAND.
De Oorlog.
7®JAARGANG No 1Q7Ö
Sfe Seidóehe (Bou^ant
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
In tere. Telefoon 935. Postbus 8.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEE8TDA6EN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEILLUSTREERD~ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; b(jonze
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal Franco per post f 1.65 per kwartaaL
Afzonderlijke nummers 27a cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 oenL
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingelanden mededeellngen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratie
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Droote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 oeitfc
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentlën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Nagekomen giften voor Z.H. den Paus.
Aar, N. N., tot lafenis der
zielen onzer overladen oudara
Oude Wetering, N. N.
2o stormeer, N. N.
Roeliofarendsvee-n, J. v. d. Meer
Lekiein, Op eau Jiaïüjgeu avond bij B.
Leiden, J. B.
Ledden, Vr. "V.
Leiden, N. N.
i 5.—
2.50
2.50
2.50
1.81
0.25
2.—
w 1
V Pers-vrijheid.
Dat de pers moe-gevoel toont voor dan
persoon van den gevangen genomen hoofd
redacteur van „De Telegraaf" 't kan
haar geenszins tot schande strekken uiting
te geven aan een gevoel van collegialiteit.
Dat men liever had gezien, dat de justi
tie niet tot de gevangenneming, tot de
voorloopige arrestatie was overgegaan,
en had gewacht op het gevelde vonnis
er valt misschien voor die meening iets te
zeggen, al was het alleen maar, dat door
de nu gevolgde methode de bet/rokkene zoo
licht omgloried wordt met een aureool van
„martelaarschap" en er' zoo een indirecte
propaganda wordt gemaakt voor de zaak,
die hij voorstaat (wat natuurlijk juist lijn
recht indruischt tegen de bedoeling van de
aldus optredende justitie).
Maar dat men deze daad van de justitie
veroordeelt met oen beroep op de ia de
Grondwet vastgelegde pers-vrijheid dkt
val,t geenszins goed te praten! Het mooie
woord „-vrijheid" wordt toch wat mis
bruikt! Hier een beroep te doen op de
pers-vrijheid, is een methode, die ook
iemand tot zijne verdediging zou kunnen
aanvoeren, wanneer hij b.v. den lucifer,
waarmede hij zijn sigaar heeft aangesto
ken, in een nabijstaande hooischelf werpt
hij is immers heer en meester over zijn
hand-bewegingen. De justitie zal dien man
echter wel aan zijn verstand brengen, dat
aie vrijneia wordt misbruikt, en dus straf
baar is, als anderen er door worden bena
deeld. Maar. hetzelfde kan worden gezegd
van het gebruik van de pers-vrijheid door
den heer Schroder, den hoofdredacteur van
„De Telegraaf". In de Tweede Kamer werd
door sprekers van alle richtingen getuigd,
dat „De Telegraaf' door zijn gestook -tegen
Duitschland, zijn verdachtmaking van_ de
Nederlandsche regeering min of ipeer
men verschilde in appreciatie een ge
vaar is voor de onzijdigheid van ons land;
geen enkel pers-orgaan heeft de zijde van
,,De Telegraaf' gekozen, integendeel ieder
veroordeelde de Telegraaf-hetze. En nu, nu
de justitie ingrijpt, veroordeelt men dit,,
niet omdat de „wijze waarop" te bruut
wordt geacht, neen, met een beroep op de
pers-vrijheid; zelfs de lichtste geldboete zou
men dus, consequent gesproken, principieel
moeten veroordeelen.
Het „Handelsblad" wijst er op dat „zulk
een daad van onze justitie in gewone tij
den niet mogelijk zou zijn zonder een storm
van verontwaardiging in het land te doen
opgaan" „Wanneer dit nu niet het geval
zou zijn", zegt het blad," „dan teekent dit
wel de wijziging, die de ernstige tijden ge
bracht hebben in het openbaar, rechtsge
voel, in de overtuiging omtrent het recht en
de vrijheid der. burgers."
Wij .zouden deze „wijziging" niet zoo erg
kunnen betreuren! Het „openbaar rechts
gevoel" moet bandeloosheid niet
betitelen als „recht" en „vrijheid". En dit
is maar al te dikwijls geschie d „in gewone
tijden."
Terwijl men, gelukkig, een inkt-werper,
in eigenlijken zin, onschadelijk maakt,
heeft rnen met een beroep op de persvrijheid
een inkt-werper, ip geestelijken zin, iemand
die gevaarlijke lectuur publiceert, maar al
■te dikwijls zijn gang laten gaan. Is dit geen
bedroevende opvatting van het woord
„vrijheid"?
Een legergroep van het Duitsch-Oos-
tenrijkscho leger in Montenegro heeft
Ipek bereikt. - De Fransche duikboot
„Fresne" wordt door een Oostenrijkse!)
oorlogsschip tot zinken gebracht. De
bemanning wordt gevangen genomen. -
Een Oostenrijksche tlotille brengt in de
haveq. van San Giovanni di Medua een
aantal Italiaansche stoom- en zeilschepen,
geladen met oorlogsmateriaal, tot zinken.
- Een Engelsche duikboot torpedeert
in de Zee van Marmora een Turkschen
torpedovernieler en eenige schepen met
oorlogsvoorraden. - Aan het Irak-front
verzamelen de Engelschen hun strijd
krachten in van te voren gereedgemaakte
versterkingen bij Kut-el-Amara. Op
6 December is de eerste oorlogsraad
der geallieerden te Parijs gehouden,
onder voorzitterschap van Joffre. - In
het Britsche Lagerhuis verklaart As-
quith, dat er maatregelen zijn getroffen
voor een nauwer militaire samenwerking
met Frankrijk; hij zegt dat dorgoïjjko
maatregelen worden overwogen wat
betreft de andere bondgenooten.
Van het Westelijk oorlogsterrein.
Overzioht
Geen. enkele vermeldenswaardige ge
beurtenis dis de 'laatste dagerii op hert oor
log stor-nedn in Frankrijk en België voorge
vallen.
Generaal Foch.
Volgens een bericht aan de Berliner
Lokal Anzaiig-ar" zou de iin Vlaanderen
ocmmarid-eere-nde generaal Foch„ maar uit
Parijs gomeüd wordt, die functie 'van gene-
r aal-inspecteur van de aan bet Westelijk
oertogriarxein opereerende Fransohe Dagers
verkrijgen, ofschoon hem niet de rang zal
worden toegekend.
Hierdoor zaïl generaal Joffre ontlaat wor
den.
Van het Oostelijk oorlogsterreln.
Overzicht. -
Geen verandering in den toestand, geen
gebeurtenissen van -belang, gisteren ver
liep de dag kaftm. Di<t zijn de berichten,
die vam diiit oorloge terrein, worden onltivanr
gen.
Behalve de dagdijksche artiüle.riegevech-
itea gebeurt er op dit front dan ook niets
belangrijks.
Van het Zuidelijk oorlogsterrein.
Overzicht.
Over heit geheele front blijven de Italüa-
nen aanvalCem, maar maken geen vorde
ringen.
Van het Zuidoostelijk oorlogsterrein.
Overzioht
De opmansch der Duitsch-Oostenrijksclie
legers itiegem Montenegro en Albanië schijnit
ondanks de moeilijkheden van eein wiinitar-
oorlag in he/t gebergte nog te zullen wor
den voorlgez-at. Na PlevLjo te hebben be
zet, hebben de vereenigde troepen thans
cok d/e hoogten item Zuiden van deze plladlis
veroverd, -terwijl de legergroep, dtie van
ui-t MMroritea naar het Westen is opge
trokken, Ipeik heeft bereikt.
Van de Turksche oorlogsterreinen.
Overzicht.
van do Dardanellen m d-e.n Kaukasus
valt geen nieuws te melden. Hoofdzakelijk
werd hier de strijd door de artillerie ge
veerd.
I-n Tweestroomenland wordt steeds hevig
gevochten. Een Turksch legerberióhit rneidt^
dat de verslagen vijand zich aan het Irak-
front bij Kut-el-Amara in vooraf gereed
gemaakte posiitiies verzamelde.
Tusschen Kuit-el-Amaipa en Bagh-KaMi
maaikten dé Turfken een m-eit am-miu-nnltie
geiaden schip bulit.
Hot Engelsche le-gerbericht meldt, dait
de legermacht van generaal Townsöiencls
Kut-el-Amara zonder verdere gevechten
heeft bereikt.
Op Zee.
Oo3tenrijk8ch vfootbericht.
Officieel wordt uit W^enen cemcld: In
aen vroegen ochtend van 5 December
boorde onze kruiser „Novara" met eenige
torpedojagers bij San Giovanni di Medua
drie groote en twee kleine stoomschepen en
vijf groote en een aantal kleine zeilschepen,
terwijl zij oorlogsmateriaal landden, door
geschutvuur in den grond. Een der stoom
schepen vloog in de lucht. De flotitilje
werd door 20 kanonnen op het land .zeer
hevig, maar zonder succes, beschoten.
In de nabijheid daarvan vernielde de
„Warasdiner" den Franschen onderzeeër
„Fresne" en nam den commandant, den
tweeden officier en 26 man gevangen.
Een andere flottilje vernietigde in den
nacht van 22 op 23 November met drie
schoten een gewapend Italiaansch stoom
schip en een groote Italiaansche motor-zeil
boot, beide geladen en op reds van Brin-
disi naar Durazzo, nam de overlevenden
van het stoomschip, waaronder vier man
behoorende tot de oorlogsmarine, gevangen
en liet de bemanning van de motorzeilboot'
in booten vertrekken.
In de Zee van Marmora.
De Britsche admiraliteit bericht het vol
gende omtrent de operaties van een Engel
schen onderzeeër in de Zee van Marmora:
Op 2 Dec. werd ©en trein op den Ismid-
spoorweg beschoten en beschadigd. Op 3
Dec. werd de Turksche torpedojager „Yar-
hissar" bui-ten de Golf van Ismid getorpe
deerd ©n tot zinken gebracht. Twee officie
ren en 40 man van de equipage werden op
gepikt en op een zeilschip gebracht.
Op 4 Dec. werd een stoomboot met le
vensmiddelen bij Pandermo door kanon
vuur in den grond geboord en vier zeilsche
pen met levensmiddelen vernield.
De „Japanese Prince".
Het Engelsche Hegeerings Persbureau
publiceert de volgende niet-officieele mede-
deeling omtrent de ontkoming van een En-
gelsch koopvaardijschip aan een Duitschen
onderzeeër.
Het stoomschip „Japanese Prince" met
©en groote bemanning en een aanzienlijk
aantal passagiers ontmoette onlangs een
Duitschen onderzeeër. Vijf en een half uur
lang deed het schip moeite om aan den
onderzeeër te ontkomen en werd gedurende
het grootste gedeelte van dien tijd door
dezen beschoten.
De kapitein bleef dapper op zijn post en
manoeuvreerde met buitengewone be
kwaamheid. Dank zij zijn pogingen en de
flinke medewerking van de bemanning,
kon het stoomschip ten slotte ontkomen, ep
werd het naar de haven gebracht. Nie
mand aan boord was gedeerd.
0p den Balkan.
Aanmelding van vreemdelingen in
Roemenië.
Het ministerie van oorlog maakt bekend,
dat voor de militaire keuring van de lich
tingen 1917 en 1918 zich ook alle genatu
raliseerde vreemdelingen moeiten aanmel
den, die beneden de 40 jaar zijn. Insgelijks
moeten zich ook allen aanmelden- die niet
genaturaliseerd zijn, maar onder de be
scherming van Roemenië geplaatst zijn.
De houding van Griekenland.
De „Lokal Anzeiger" ontleent aan berich
ten uit Athene, dat de koning zich in een
fLUdiëntie tot d$n vcrln-oten»- ynn Ho» f
oniki verschijnende dagblad uitgelaten
heeft, dat Griekenland de neutraliteit „en
zelfs een welwillende neutraliteit tegen
over de Entente, moest handhaven. Hij
heeft dit niet alleen als koning, doch ook
als man, die zijn woord houdt, gezegd. De
kalmte en koelbloedigheid van 't Griekscli©
volk en van de regeering hebben de moei
lijke positie, die in het leven geroepen werd
door de Engelsche dwangmaatregelen, we
ten te overwinnen. De pers laat zich dan
■ook met voldoening uit dat het resultaat
der onderhandelingen geleid heeft tot d©
erkenning van de Grieksche neutraliteit.
Veroordeelingert in de provinoie
Luxemburg.
De Bruis'selische comnesp-ondiewt van heit
„iHbM." meldt d.d. 1 December:
Een heden aangeplakt bericht maakt
meldiimg van nieuwe veroordecDiiugen. Dat
■beitdhlt Tuiiidlt alls volgt:
Bij vonnis van 12 November 1915 van
den VeMkirijgsraad zijn -veroorcLeei!d:
I. Wegens Ikrij-gisv-erraad n'. helt schuil
houden en voorthelpen van een Franschen
vlieger, en hielt toevoeren- van- diiienstpCiich'ti-
gen aan -den vijand
■tot 15 jaren tuchthuisstraf1. Ghan'.es
Baudoux, aannemer te Sai-nlt Maird; bot 12
jaren tuchthuisstraf: 2. J. B. Penis, los
weifkman it» Saint Mard; tot 10 jaa-en tucht
huisstraf: 3. Jules Smal, treiimiw-achter tip
Saint Mand; tob 5 jaren tuotothuiise/traf: 4.
Maroed Lambremont, postbediende te Van*
tan'; 5. Albert- Debnoz, machinist te Luik;
tot 4 jaren tuchthuisstraf6. Luc-i-aan
PHouattie, kof fichu Isbediende te Luik; tot 3
jaren tuchthuisstraf: 7. Vtrouw Arm and
Ligot, herbergaensber ite Naasogne; tot 2 1/1
jaar tuchthuisstraf: 8. Julie Legrain,
kleermaakster te Saint Mand; 9. Jozef Pa-
quay, jachtwachter te Saint MUchel; 10.
Louise Barret, 'kloosterzuster tie N-assogneg
11. Aoh. Herman, tui-nèersgast te Nassog-
ne; 12. Armianid Liigiob, Ihanbengier te Nas-
sogne; 13. Vrouw Duipont, herbergierster
-te Torwaigine; 14. J. -Dej-arddn, lieitbergier
te Lu-ilk; 15. Laura Dejardiin, -zonder beroep
te Luik; 16. Vrouw J. 'Heidens te Luik.
II. Wiegen» hiei niet tijdig aamlkllagen van
de bovenstaande misdaden:
toi 3 maanden gevangente-sitraf: 17. J.
Heidens, ech/tg-enoat van bovengenoemde
vrouw Heidens ite Luik; bot 2 maanden ge
vang-en is straf: 18. Louis Smal, ilieeriimg be
Saint Mand; tot 3 weken gevangenisstraf:
19. Vrouw Small te Saiiwb Mard.
Frankrijk.
De oorlogsraad.
De eerste ^oorlogsraad der geallieerden ij
gisteren gehouden onder voorzitterschap
van Joffre. Italië, Servië, GroobBritannië
en België worden vertegenwoordigd.
Engeland.
Nauwer samenwerking.
Eerste minister AsquvtJh dieeP.de in heit
Lagerhucis mede, diat de maatne-ge'.en tot
nauwer miitiiliaire oamenweifkiing met F.rauQc-
rijk zijn beëindigd, tor wijl over do samen
werking met die andeire bamtgeniootem n-og.
besprelkmigen worden gevoerd.
De eerste miiniister verklaarde verder
dat de mededeel ing van bijzonide-ilhed-ein
omtrent die maatregelen nf.iet in hiet open-
Geen afzonderlijke vrede.
De telkst van de overeenk-oinst, waarbij
Groot-BrLttaniië, Frankrijk, Italië, Japan
en Rus/Iiaind zich veribinden om om dezen
oorlog geen afaondorlijken vrede te sliuii-
iten, -luidt aJdus:
Daar de Italiaansche regeerlng bealo-
•ten heeft toe te treden bot de Verklaring
tussohen -de Engelsche, Fransohe en Rus
sische .regeeirlnigen, welke op 5 September
1914 te Londen geteelkend weid, en waartoe
de JapanoGbe regeerïng op 19 October 1915
is toegetreden, verklaren de ondieigetieo-
kenden, hiertoe gemachtigd door hunne
respectieve/lijkte regeeri-ngen, het volgende:
,;De Engelsche, Fransche, Italiaansche,
Japansche en Russische regeering verbin
den zich wedorkeerig gedurende den tegen-
woordigen oorlog geen afzonderlijken vrede
te sluiten.
De vijf regeeringen komen overeen, dat
wanneer vredesvoorwaarden besproken zul
len worden, geen der geallieerden vredes
voorwaarden zal ëtellen, zonder eerst met
elk der overige geallieerden tot overeen/-
stemming te zijn gekomen.
Ten bewijze waarvan de ondergeteeken-
den deze Verklaring geteekend en daaraan
het zegel bevestigd hebben.
Gedaan te Londen, inquintlplo, op heden
den 30sten November 1915.
FEUILLETON.
MARGUERITE.
15)
„Neen, laat me met vrede'1, antwoord
de hij. „Carrére zal liet eerst berouw ge
voelen ©n wij zullen alsdan weer be
vriend worden... laat mij..."
Milhau duwde zijn dochter zacht terug,
maar op zijn ruwe wang de zachte wang
van zijn kind voelend, vatte hij plotseling
moed en riep uit:
„Dat all© kameraden terugkeeren naar
hun banken, en laat de twist vergeten
zijn... Drinken wij op de eendracht!"
Zoo sprekend blief hij zijn gla© op em
iedereen deed evenzoo. Carrère kichöe me
de het zijne even op, hetzij uit spijt of uit
w o nzdohtiigiheikl, en heitzellXdie deed Gazals.
,0fschoon deellend in de opwelfliiog van al
gemeen© blijdschap, bleef Jacques toch die
twee meesterknechts in het oog houden.
Marguerite en Jeanne Diepen ter zijde op
©en rustig plekje. Jeanne beefde van smart
en schaamte, en- spande al haar krachten
in, om, -tegenoiveir.de werklieden van haar
ivader, haar tranen te bedwingen. Margu©-
iniite troostte haar.
„Carrèrie kan niets uiütrichten. Maak je
dus maar niet ongerust,," sprak ze.
„Zijn jaloezie zal hem noodlt verlaten.
„Wat een twist, en dat op een feest!"
„Zal al dat verdriet nieit de geestkracht
van uw vader knakken? En wat zal er dan
van de fabriek worden?"
„Je weet, dat, als God ons mijn vader
ontnam, Jacques ons nog zou blijven."
„Helaas! ais die bandieten .uw vader
doodden dan zouden zij nog gemakkelij
ker Jacques verpletteren."
„Wanhoop niet. Tegenover twee g-oede
en vastberaden mannen zullen de boazen
zooveel macht niet hebben. Voor het ove
rige is Jacques van het ras der armen; hij
zal hun weten te wederetaan."
„Ook mijn vader is van hun ras, en ails
dat boo voortduurt, zal hij te veel 1 ijden...
O, Marguerite, het zal maar belter zijn, dat
wij Maureillas veriaten. Verre van hier
zal rnijn vader de spade weer opnemen
en zuilen wij met geen jaloerschen meer t®
maken hebben."
„O, Jeanne!...." zuchtte Marguerite met
door droefheid gesmoorde stem. „Zou je
mij dan wiMeax verlaten, Jeanne, mij?"
„O ja, dat is waar. Ik heb je lief als een-
zuster. meer dan. mij-zelve."
Bij dte woorden kuste Marguerite de
brandende handen der blinde, en die te
gen haar hart drukkend, sprak ze:
Komaan, voegen wij ons .veer bij de werk
lieden. Zij bespieden ons al."
„Ja, laten we gaan," mompelde Jeanne.
„Ik heb een oogenbliik van zwakheid ge
had... vergeef heit mij, Marguerite."
Glimlachend keerden zij naai' de tafeJ
terug, waar de feestvierenden beziig waren
hun stevige lichamen met spijs en drank
steedis voILer te stoppen. Eindelijk begon
hot 't was een Augusfusavond in de
zaal te schemeren, kinderen waren inge-
dcmmellid in de .armen van hun móeders,
en de vrouwen begonnen aan lvaar huis-
houden te denken..
„Mijn vrienden," riep Milhau in de han
den klappend, uit, „het feest is geeindrigidl
Morgan weea- aan den arbeid en dat geen
enket-ö te iaat kome."
Moede van eten, drinken, en pret maken,
-gingen de weikMeden, niet zonder eenige
verwarring, heem. Carrère en CaaaJs, roea-
1-oas staande aan het einde der tafel, ke
ken hem na met scherp© aand-aclit, en naar
gelang ieder van liem, vrouw of mam, den
drempel, o^'-eoischreed, schatten zij de ge
steldheid van hun geweten en van hun
■geest, of zij, in het gegeven geval, aJ of
niiet op hun mediepllichitighedd in aan op
stand konden rekenen. Zonder goeden
avond te zeggen, gingen zij op nunme
beunt naar buiten.
In de leege sitilte scheen de zaa-1 grooter.
Jacques en Milhau keken elkander een
seconde aaai, en vervolgens naar de plaat
sen ziende, waar Cazals cm Carrère geze
ten hadde, haalden zij meerwarig de
schouders op. Wat voerden die wolven in
hun schild}, miiaschiien voor dezen avond
nog? Zoo mem nog eenageamaste de gebrui
kelijke dwaasheden van Gazals vergeven
kon, de boosaardigheid van Carrère, zoo
noodlotltdg voor hean-zellven, ging het be
grip te bo-ven. M-ilhau begon rflet een en
ander im de werkpüiaats in orde te bren
gen. Jacques besteeg de trap naar zij-n
kantoor, voor helt verzenden van dringen
de brieven. Marguerite en Jeanne verwij
derden zich.
„.Tot steaks, vader," zei Jarnne, „ik ga
rechtstreeks unit de kerk naar de womimg
oer Ounadou's!"
„Tot straks dan," an)bwooa*dde Milhau,
die, sliecht geluimd, brommend, met meer
geweld dan noodig was, de srtioelen ver
schoof."
In de kerk, die veriaten was, knielden
Marguerite en Jeanne neer in de vWtrste
bank, vóór het altaar,. Na verloop van een
kwartier, werd- een naderende, regelmatige
-tred gehoond', maar zóó bescheiden, dat de
meisjes in hun godvruchtige aandacht
niet wenden gestoord.
Heit was J-acques. Door da stoelen van
Rodière en Ouradio.u van haar geschetideni,
knielde hij neer. Hij ook kwam God bid
den voor die fabriek.
De twee meisjes veriietem alleen heit
kerkgebouw, hand aan hand. In de sche
mering zaten haer em daar arbeidersvrou
wen. op de steenen banken vóór de huiizen
te praten. Allen - groetten Marguerite, die
op haar bewegelijk gelaait en in haar don
kere oog-en de blijdschap van het bemin
nen droeg1, en de arme Jeanne, die steeds
trof door haar bevalligheid en haar rus
tige gelia/temlhedd.-
De Si-eden aan hunne stem herkennend,
-lachten zij hun vriendelijk toe, en schre
den aim in aim voort. Na door het hek te
zijn gegaan, haadtten de meisjes zich door
den tuin voort naar de woning van Mar
guerite. In de vestibule hoonden zij de kin-
gomde stem van MadeSeóne. De vrouw van
Carrère had geschreid, wanlt hare oogem
waren rood, en zenuwachtig wLsclite zij
mot h-aar ziaikdoek toet gezicht af. Verlegen
bij het zien van de twee meisjes, dat zij
de. feestelijke sbemimiing aldus verstoorde,
stond zij op in de kring, weilken grootmoe
der, Ouradou en Mif.hau, die haar allen
waren toegenegen;, om haar hadden ge
vormd.
„Ga niet heen," voegde Ouradou haar
toe. „Blijf foch!..."
„O," riep zij bedroefd uit, „wat zou
mijn man wel zeggen?... Dat gebeurde van
dezen middag heeft hem te voed leed ge
daan."
„BaJh, dat wordt vergeten!... Gij moeit
meed- scheppen."
Milhau begreep wel, dat de vrouw on
waarheid sprak, om Carrère te veront-
sohulld'iigen, door hem gevoelens van be
rouw -toe te schrijven... en hij beschuldlig-
do zn-cüi bijna, zeflf tot zoovedl droefheid te
hebben bijgedragen.
„Ik zou zoo wreed zijn geweerst," hernam
ze, „om aan uw feest deel te nemen.. Wij
hopen op een volgenden keer, mijnheer
Ouradou."
„Zeker, zeker. Laten ze den vrede in mijn
fabriek niet vemstioren, en bij een volgende
gelegenheid...."
„Mijn man is te driftig geweest. Men is
riiet altijd moester over zijn bloed. Dat
M-illhau ten mlinste het hem moge verge
ven."
„O, ik voor mij, Dk vergeef lnem van
harte. Als hij gekomen was, zouden we
elkaar na afloop van het maat hebben
omheisd."
En Milhau Lachte vergenoegd bij den
aanblik van die met hagdlwit Linnen ge
dekte -tafel, diie met haar bouqu-eM-en van
rozen, in heit midden der eetzaal, een echt-
feestelijken imdiruk maakte. Madeleine kon
echter niiiöt toe komen te g'/ümlachen.
Zij gtiirug voort met klagen en keiTnen, alsof
ze -in woorden aH haar verdriet hadida
kunnen uitstorten.
„Dat ie miert, mogelijk," zudhrtite ze. „Mijn
man moet ziek wezen... Hij, die zoo ar
beidzaam isl..."
„Ja, dait js vaöt waar," gaf Milhau to«L
„Enfin... Voor een anderen keer."
(Wordt vervolgd.)
