)erd@ Blad.
BUITENLAND.
De Oorlog.
jaargang
No. 1801
e £cid^obe©oii^Gmt
erdag 20 November 1915
gemeen Kiesrecht.
ij hebben reeds onmiddellijk na de in-
ing van de Grondwetsherziening het
Hide over Algemeen Kiesrecht ge-
jren: Onder de Katholieken zijn voor
tegenstanders van algemeen kies-
Onze voorkeur is steeds meer uitge-
naar het gezinshoofden-kiesrecht,
naar het algemeen kiesrecht, omdat
terste rust op de organisatorische
L-leer, hei tweede is geuaseerd op ue
[idualistische staatsopvatting. Het ge-
loofden-kiesrecht past dus o. i. meer
.Katholieke Staatsidee, terwijl het al
ien kiesrecht een logisch gevolg is van
iberale Staatsleer, hoewel het dit
m wij er uitdrukkelijk bij niet als
met de Katholieke beginselen mag
len beschouwd.
ie meening over algemeen kiesrecht
lus als volgt worden samengevat: Wij
geen principieel© voorstan-
doch ook geen principiee.le
istanders van het algemeen kies-
i. Geen principieel© voorstan-
s, omdat het is gebaseerd op een
lidualistischen grondslag; geen prin-
ile tegenstanders, omdat on-
ilholleke principen het in geenen deele
ieden of positief uitsluiten.
it beoogt eigenlijk het algemeen
echt, zooals dit door de regeering is
gesteld? In dit stelsel hebben niet d i e
aan kiesrecht, die aan bepaalde voor-
:1e voldoen (gelijk bij het thans vl
ade kiesrecht het geval is), doch alle
sen, die minstens 23 jaar oud"
uaurlijk blijven ook bij de voorgestel-
deling sommige categorieën uitgeslo-
belang zijn de wijzigingen der
ilingen van het derde lid van
lins bestaande art. 80 der Grondwet,
bestaande derde lid sluit van de
ifening van het kiesrecht uit; lo. hen
dat recht bij rechterlijk vonnis is
.egd, 2o. hen die in de gevangenis of
tenis verkeeren, 3o. hen die failliet of
r curateele zijn (krankzinnigen inbe-
en), 4o. bedeelden en eindelijk 5o. be-
ngwanbetalers voor zoover zij als be-
ugkiezers zijn ingeschreven,
het thans voorgestelde kieswet-artikel
len nu van deze vijf categorieën de
een de tweede behouden; de derde
H ingekrompen; de vierde en vijfde
illen en er wordt een nieuwe toege-
t
inkrimping van-de. derde categorie
hierin, dat alleen krankzinnigen (en
lie wegens zwakheid van geestver-
tns" liet beheer over hun goederen
*n verloren) onder deze uitsluiting
n: niet gefailleerden of om andere
nen onder curateele gestelden.
aar o. i. tegen de voorgestelde schrap-
van gefailleerden niets is in te bren-
raoet toch de uitsluiting van onder
iteele gestelden blijven gehandhaafd,
rt de Faillissementswet is gewijzigd,
a immers ook maatschappelijlf-goede
bburgers aan het gevaar van faillis-
ttt bloot. Maar is het geen dwaasheid,
aan allen, wien het beheer over hun
i zaken is ontnomen (de onder cura-
gestelden) zoo maar in het algemeen
recht wordt geschonken om invloed
oefenen op het staatsbeheer!
schrapt worden ook bedeelden en be
ug-wanbetalers dezen hebben dus
in de voorgestelde kieswet-regeling stem
recht.
De schrapping van door" kerkelijke of
particuliere instellingen bedeelde personen
.kunnen wij niet anders dan toejuichen.
De bedoeling toch van deze bedeeling is.
dat zij geschiedt op een,, voor het eerge
voel der betrokkenen, uiterst kiesche wijze.
Het doet daarom pijn, deze menschen in
het openbare leven vanwege die bedeeling
achteruit te zetten. De door de openbare
kas bedeelden vormen echter, althans voor
een deel, een andere categorie staatsbur
gers. Onder hen treft men immers niet
zeer zelden personen aan, die alle schaam
tegevoel op zijde hebben gezet en ook on
verschillig mogen worden geacht voor den
goeden gang der staatszaken. Nochtans,
ook onder deze categorie vindt men vele
maatschappelijk-goede menschen, en ons
schijnt een algeheel©, uitsluiting van
de uit de openbare kas bedeelden niet ge
rechtvaardigd terwille van de minder
waardige elementen onder hen.
Volgens de tegenwoordige Kieswet war
den uitgesloten alle belasting-wanbeta
lers, die belasting kiezer zijn; dus
iemand, die b.v. huur kiezer is, behoudt
zijn -kiesrecht, ook al betaalt hij geen be
lasting. Dit is een onlogisch systeem;
eigenlijk moesten o. i, alle belasting
wanbetalers zijn uitgesleten. Wat nu wordt
voorgesteld kan ons dus in het .geheel
niet bevredigen. Hij, die zijn staatsburger
lijken plicht bélastingbetalen zonder
door wettige redenen verhinderd te z'.in,
niet vervult, heeft toch ook, naar het
oi>s wil toeschijnen, niet het recht cm-
invloed uit te oefenen op het staarsbe-
heer.
De nieuwe categorie jan uitsluiting die
de Regeering maakt is die der veroordeel
den (tot meer dan een jaar gevangenis)
wegens bedelarij of landlooperij of wegens
openbare dronkenschap (minstens twee,
binnen een door de wet te stellen tijdperk).
Tejffen deze uitsluiting kan o. i. alleen
dit wordén aangevoerd, dat er ook nog
(andere sooxxten ^edelijk-mi.'nderwaaxcnge
staatsburgers onder moesten vallën
Waarom juist alleen deze?
Uit het bovenstaande blijkt niet, dat de
RegeeirLng in haar algemeen-kiesrecM-
voorstel zich laat leaden door ©enig posi
tief beginsel. En de Memorie van Toelich
ting geeft ons geen beteren indruk.
De regeering vermijdt zorgvuldig, om de
liberal-© 'th-c-orro Vg- »i'i KoTrd-rgm -
stembiljet ieder staatsburger van mature
rechtens toekomt; zij spreekt daarentegen
van het „vex-leenen" van kiesrecht,
Maar dan moet dat .jverleenen" ook ge-
gi-ond worden op redelijke motieven. Deze
missen wij echter in het staatsstuk.
Wat de hierboven uiteengezeite uitzon
deringen betreft zij maken het duide
lijk, dat de regeei'ing bij het verleenen
van .kiesrecht niet let op de o. i. aller
eerste vereischte, dat degene, wien het
stembiljeti wordt gegeven, ook werkelijk
belang heeft bij, belang stelt'in de staats
regeling. Waar er gegevens zijn, die het
vermoeden, dat dit mi ei het gaval is, zeer
wettigen '(b.v. bij onder curateele gestel-
den, opzettelijke belasting wanbetalers)
moet de overheid toch krachtens haar
plicht van zelfbehoud denzulken niet het
kiesrecht geven.
•Na bovenstaande kQ-rte beschouwing
.moeten wij ook hieir getuigen (wat wij
reeds als onze meening uitspraken bij de
bespreking van het voorgestelde vrou
wenkiesrecht) dat de regeering m haar
voorstellen tot grondwetsherziening ons
teleurstelt» door het gebrek aan een pria-
cipieele- toelichting.
Van het Zuidoostelijk oorlogsterrein..
De beschieting van Dedeagatsch.
Dr. Lederer, de Dalkan-correspondent
van het „Berliner Tugeblatt" heeft een be
zoek gebracht aan liet gebombardeerde
Dedeagatsch. Hij vertelt daarvan o.a.:
Voorbij de rookende puinhoopen van
het station komen wij in de plaats. Een
biëede straat, die parallel loopt met de
zee, verdeelt Dedeagatsch in twee helften.
Alles links van ons, alle gebouwen en ma
gazijnen van waarde, die aan de zee lagen
is één groote smeulende puinhoop. Een
kilometer ver ga ik langs de straat der
verwoesting. Het ergste hebben de Engel-
schen en Franschen huisgehouden op den
eersten dag van het bombardement. Juist
toen de menschen aan het middagmaal
zaten, zijn zij hun vernietigingswerk be
gonnen. Onheilspellend vloog om één uur
's middags een vliegmachine over de stad.
Van Thasose uit waait een bruine, lange
rookwolk langs den stralend helderen he
mel. Plotseling, afs uit de zee opgedoken,
liggen twintig Fransche en Engelsche oor
logschepen voor de stad. Duidelijk zijn al
le bewegingen der menschen op de sche
pen te onderscheiden. Als jagers om het
wild op een drijfjacht groepeeren zij zich
in 'n grooten boog om hun slachtoffex-.
Honderd verwoede vuurroode hondpn
springen plotseling over de blauwe zee op
het weerlooze wild. Te midden van het
gedonder van het geschut hoort men het
gekraak van de instortende huizen. Met
groot geraas valt de reusachtige Griek-
sche molen aan den oever in elkaar.
Uit de gevulde maismagazijnen slaan
huishooge gele vlammen in de heete met
rook bezwangerde lucht. Twee wagens
«iét de post naar Griekenland, staan
brandend op de kade. Door drie granaten
geti'offen valt een gedeelte van de steenen
pier in zee. De heele kade is een vui'ige
rookende massa. En slechts de witte vuur
toren, die met Fransch geld is gebouwd,
stijgt onbeschadigd, ongedeeld, dik en
zelf tevreden, boven de ongelukkige stad
omhoog.
Een waanzinnige paniek maakt zich van
de bevolking meester. Schreeuwend in
unn-L-l,Itiad.laoL, i.rr-ompel B
burgers de open plaats te verlaten, nen
duizend kinderen en ouden, meisjes en
vrouwen golven door het groene land
naar de hoogten van Badoma. Meedoo-
genloos vuren de kanonnen van Engei-
schen en Franschen de vluchtelingen ach
terna. Met een verwoed afsperringsvuur
sluiten zij den weg naar de hoogten af. De
ongelukkigen moeten zich in het heuvel
land verdeelen. Kindei'en blijven hulpe
loos aan den veg liggen. Een paar vrou
wen woi'den gewond. Twee grijsaards be
zwijken van axigst en ontzetting. Met vol
len stoom tracht een juist gereed staande
tx'ein van de Levantlijn de stad in de
richting naar Feredzjik te verlaten. Ver
woed jagen hem de vurige honden van
Franschen en Engelschen achterna. Rechts
en links barsten de granaten. Donderend
stort de brug, die over het moerassige
land bij Dedeagatsch ligt, juist achter den
trein inéén. Vijf uren lang hebben de zee
monsters tegen de open stad gewoed. Se
dert dien wordt de verwoeste plaats da
gelijks ten minste met eenige granaten be
schoten of van uit vliegmachines met bom
men bewoi'pen. Ofschoon er niets meer te
verwoesten is. Ook het tweede station,
waar de spoor naar het westen gaat, ligt
in juin.
Blauwe Bul.gaarsche marine-infantafrie
houdt thans Dedeagatsch bezet, om iedere
landing te vex'hinderen. Ofschoon men niet
gelooft, dat Fx-anschen en Engelschen zich
aan een zoo onzinnige onderneming zou
den wagen, is xnen op alles voorbex-eid.
Niemand mag de zeewijk betreden en ook
de bevolking wordt niet toegelaten, om
haar ach lei-gelaten bezittingen te halen,
daar de vijand schiet, zoodra zich iemand
vertoont. Op den geheelen weg van Dedea
gatsch naar Konstantinopel wonen thans
do vluchtelingen van Dedeagatsch in oude,
tijdens den Balkan-oorlog verwoeste hui
zen of onder den blooten hemel. Bulgaren,
Turken, Spanjolen door elkaar. Bijna al
leen meisjes, vrouwen, kinderen en grijs
aards, daar de jongere mannen allen in
den oorlog zijn. Hun ellende is groot, of
schoon de Bulgaarsche overheid alles doet
oin die te lenigen.
De verovering van de Bagrdan-stelling.
Di'. Steiner deelt in de „Berliner Lokul-
Anzeigex'" mede:
Van het begin van den veldtocht af had
men van gevangenen gehoord, dat de
Serviërs de Ragrdan-stelling als hun
,sterkste verdedigingslinie beschouwden
en zich daai-op terug zouden tiekken, als
zij hun andei-e stellingen niet konden
houden. Deze stelling loopt van het kleine
plaatsje Dagrdan, dat «iai een dal ligt, in
zuidoostelijke richting tot aan de hoogte
van Goloeb, die met haar hoogte van 733
meter den geheelen omtrek beheei'scht.
Van deze vrij uitgestrekte stelling uit
hoopen de Sei*viëi's den verdeden opmai-sch
onzer troepen bij de Morawa-engte Bagr-
danWojska op te houden en zoo het
verdere opdringen in het Laniste-gebied
te verhinderen, de van Kjveje waits op
rukkende tx'oepen den toegang tot de Go-
lijska-Morawa af te snijden en de ver-
eeniging van de van Cacak uit in het
westelijke Morawa-dal opdringende troe
pen van Kövess te verhinderen. De Ser
viërs bezetten de weinige dahvegen en
hoogte-passen met zware en lichte kanon
nen en vrij vele machinegeweren, zoodat
wij gedwongen waren ze door flankbewe
gingen en omtrekking uit de stellingen
weg te manoeuvreeren. Ook onze zware
artillerie deed haar werk zoo grondig,
dat he.t tot een eigenlijken strijd bijna
niet gekomen is. Nadat onze troepen
Nadkowic genomen hadden, was de keten
van de Bagrdan-stellingen gebróken en
Jmoesten zij ontrxiimd worden., De Sexv»
viërs trokken zich zoo snel mogelijk in
zuidelijke richting terug, waarbij zij in
de eerste plaatohun^t
deze terugtocht tot staan zal komen, is
moeilijk te zeggen. Volgens betrouwbare
berichten gaan sedert vele dagen groote
ti'oepen-transporten naar het Zuiden en
Zuidwesten. De wegen zijn dag en nacht
vol aftrekkende troepex>, die zich in drie
en vier colonnes naast elkaar naar de
Montenegrijnsche grens 'bewegen.
Op den Balkan.
Het einde van een samenzweerder.
De Weensche correspondent van „De
Jijd" schrijft:
De geschiedenis, die jn dezen tijd zoo
veel misslagen van staatslieden en volke
ren. wreekt, heeft ook d© groote schuld
gewroken, die een der hoQfdaansUc'hters
tot den moord op den Oosbenrijkschen
troonopvolger heeft gehad in het uitbre
ken van den Europeeschen oorlog.
Deze aanstichter was de Servische com
mandant kolonel PebitsjewilSj, een der
heftigste haters van Oostenrijk en stokex-s
tegen de monarchie. Hij bereidde den
moord op den troonopvolger sedert jaren
voor door zijn openlijke en geheime agi
tatie in de gi-oep van samenzweerders, die
zich in het beruchte genootschap Maradna
Ochrana had gevoimd. Ook had hij aan
genomen, de wapens aan Px-inciep te le.ve-
ren en aan de andere moordenaarshan
den. die hun doodstuigen cp helt aarts-
hei-tog te Serajewo hielden gericht. Tij
dens het hoogverraadprooes tegen zijn
medeplichtigen werd herhaaldelijk zijn
naam genoemd, maar hij had zorg gedra
gen. door het vernietigen der sporen van
zijn samenzwei'ing, buiten schot te blij
ven. En zoo kon' er van geen persoonlijke
uitlevering sprake zijn ten aanzien van
dezen oorspronkelijk Oostenrijkse hen, la
ter ServLschen officier, die zooveel heet-
hf.ofden oxxder de Sei'vische en Kroatische
jonge'ingschap had gekweekt.
Thans is zijn aandeel in den voi'stem-
moord gewxoken in een der gruwelijkste
episoden van dezen oorlog, een episode,
die de stof voor een drama zou kunnen
leveren.
In de buurt van de Servische stad
Greieze was het landweerregiment, da$
floor kolonel Prebitsjewitsj sedert e enigen
lijd werd gecommandeerd en waartoe ook
een paar vroegere leden van de Maradna
Ochrana behoorden, door de Bulgaren,
ü.xc het dagenlang achtervolgden, in het
nauw g©.dreven. Reeds lang broeide er
een groote ^jandsehap tegen den koüo-
nel, die op vx-eeseilijke wijze zijn mannen
t vranniseerde en. ondanks hun honger en
boven-mensohelijke vermoeienissen het
uiterste van hen vergde. Een soldaat, die
in Pi'okupje een vrouw en acht kindereanf
had achtergelaten dn de grootste ellende
had hom in een twist over de uitvoering
van een dienstorder het ongeluk verwe
ten', .waarin hij door den moordaanslag
op den aartshei*tog het Servische volk
had ereatort. Sedert de kolonel dezen stout
moedige toen met een hondenzweep hoi
afgeranseld. Meel de wrok smeulen toé
j. h Zondag het regiment aan het muiten
slceg. Tevergeefs trachtte do kolonel door
een nieuwe afstraffing zijn manschappen
tol discipline te brengen. Met de kolven
hunner gewei-en sloegen zij hem de her
senpan in en wierpen het lijk, dat zij
schonden, in een rotskloof!
Op Zee.
Een ontsnapte Duitsche koopvaarder.
De kapitein van de Britsche stoomboo*
„Torugero" bericht, dat de Duitsche koop
vaarder „Prinz Augusit Wi/lhelm", die in
het begin van den ooi<og toevlucht zocht
in de Coiumbische haven. Santa MarUk
deze haven heeft verlaten en in den nacht
van 11 dezer in de richting mn Haiti voer.
Engelsche schepen vernietigd.
zeeërs heeft op 5 November aan de Noord-
Afrikaansche kust den Engelschen hulp-
kruiser „Para" (6322 ton) door een torpe
doschot itot" zinken gebracht.
Od 6 November werden in de haven Sol
ium (aan de Lyblsche kust) de beidcv
ieder met twee kanonnen gewapende En-
gelsch-Egyptische kanonneerbooten „Prin
ce Abbas" (300 ton) en. „Abdul Menem"
(450 ton) aangevallen en door geschut
vuur vernietigd.
Dezelfde onderzeeër bracht heit vuur
van een ge wapenden Engelschen koop-
vaai'der tot zwijgen, wiens kanon als bult
is meegebracht.
Een protest van Z. Em. Kardinaal Mercien
en Mgr. Heylen.
Een der correspondenten van „De Tijd'*
in Belgic bericht:
Sedert, eenigen tijd hebben Z. Ern. Kar
dinaal Mercier, aai-tsbisschop van Meche-
len. en Z. D. H. Mgr. Heylen, bisschop
\:in Namen, een protest gereed gemaakt
tegen het Duitsche Witboek, waarin de
bckepde beschuldigingen tegen het z.g.
Belgische franc-tireurswozen en de deel
neming daaraan door priesters, worden
herhaa'd. Ook andere overheden hebben
aan het protest, dat 'in krachtige bewoor
dingen is vervat, medegedaan.
FEUILLETON.
MARGUERITE.
HOOFDSTUK I.
De aankomst van deit duivel.
ffl. morgen liep de heer Oux-adou, al-
fts zich -te begeven naar zijn fabriek
kurken stoppen en stokken voor zwee-
twee gewichtige industrieën in de
Wijke Pyraneeën, door zijn uitgesfrek.
luin, om aan den weg-zijn cor-respon-
lie van den postiljon in ontvangst te
to was een heerlijke Apriimoi'gen,
k ondanks het gulden zonnelicht, de
en. waarmede de lucht was gebal-
f. en den blijden terugkeer der eerste
uwen, aan de oude huizen van Mau-
de verlaten nesten weer opzoekend,
liij dezen morgen een bang voorge-
van een dreigende ramp, en begaf hij
vaix zijn vaste gewoonte afwijkend,
tót op den weg. In het midden van
tuinhek opende hij de helft der dub-
tóeur, en bleef toen in zoi'gelijk gepeins
11 de staven van het hek leunen. De
ti.ioii stapte van zijn bok en stelde den
r Ouradou eenige prospectussen en
biief ter hand. De stempel van Parijs
onregelmatige schrift van het adres
to hem aanstonds begrijpien, van wren
brief kwam. Koortsachtig scheurde hii
toveloppe open. Naar gelang hij voort-
tóekende zich ongerustheid af op het
^zoo krachtig en kalm gelaat, Cazals,
"broeder" Cazals^kondigde zijn komst
dien avond aan. Cazals droomde al
tijd van de grootste ondernemingen 'en
alles wat hij aanpakte mislukte, ook en
vooral omdat hij een verkwister was, die
van de waarde van het geld niet het flauw
ste begrip had. Reeds had hij bijna zijn
gansche vermogen verslonden; alles wat
hem te Maureillas nog restte, bestond in
liet ouderlijke huis en twee bosschen eiken
hoornen. Ouradou had hem na eiken te
genslag geld geleend. Maar mocht hij nog
langer toegeven aan' de aanmatdgende
eischen vaix Cazals, dien hij langen tijd
als zijn broeder had' beschouwd?
De vader van Ouradou, een eenvoudig
wijnbouwer, had vroeger den vader van
Cazals, een rijk grondeigenaar, in de
Tech. waarin beiden baadden, van den
dood gered. Uit dankbaaxheid voor den
zoon van zijn redder de grootste genegen
heid opvattend, had Cazals den jeugdigen
Ouradou met zijn eigen zoon laten studee-
ren. eerst aan het college van Perpignan,
later aan het lyceum van.Montpelier, en
later had hij, de loyauteit em de scherp
zinnigheid van zijn beschermeling waai'-
deerend een fabriek voor hem doen bouwen
en doen inrichten.
Ouradou verga/t dergelijke weldaden
niet. Maar nicest hij ze terugbetalen met
geld. voorden zoon van zijn weldoener
een soort van blinde voorzienigheid wor
den? Tcch deed' het hem leed, dat Caza'.s
in de verlegenheid zat en vreesde hij van
egoïsme te kunnen worden beschuldigd.
Met den bi'ief in de hand liep -hij op en
neer door de breede laan, van lxet hek
naar de deur van zijn woning. Dien avond
flus, tegen den rusttijd, zou de gek van
Parijs arriveeren. Hij zou hem een vrien
delijk gelaat moeten tonnen, (en einde aan
de kwaadsprekerijen der streek te ontgaan.
Door een der i*amen van de eetzaal lette
zijne dochter Marguerite aandachtig op
hem. Zij wist, de ze ven tien j arige, frisch
van ziel en van gelaat, zeer bruin, een
sterke, levenskrachtige bloem der Pyre
neeën. dat het streven van haar vader
was. haar een onbezorgd leven te ver
schaffen en in 'liet dorp leven en vertier
en welvaart te houden. Zij bezat,
allerlei voortreffelijke hoedanigheden en
verstond vooral de kunst van troosten
en opbeuren uitstekend. Ouradou,
een hooge, forsche gestalte, zat
kaarsrecht, ondanks zijn vijf-en-veer tig
jaren, met energiek, door den arbeid der
gedachten 'lichtelijk gegroefd gelaat, met
grijzende hai-en en een grijzen knevel, had
dikwiils de kracht ondervonden en bewon
derd, welke uitging van de onschuld van
het kind, van haar levendigen godsdienst
zin eri haar vast vertrouwen ,in de goed
heid der menschen en zaken, die God ge
schapen heeft.
Vandaag, in dat Apri'lzonnetje, dat heel
de aarde deed lacherx, vergat hij dat hij
in zijn ongerustheid zijn geheim verried
aan zijn huisgenootem, en dat misschien
zijn kind er onder lijden zou.
Na den brief- in zijn zak te hebben ge
stoken, scheen hij besloten, om
naar de fabriek te gaan, maar
aan het hek gekomen, stond hij stil en
zijn hooge gestalte 'huigend keerde hij met
locme schreden naar het huis terug. Door
de vestibule naar den drempel der huis
deur loopend, voegde Marguerite haar
vader belangstellend toé:
„Wat scheelt li, vadertje?"
„O, ben je daar, kind?.-. Heb je me weer
bespied?...Ik zou je ovexagens toch niet
lang meer mijn geheim hebben kunnen
verbergen.* daar, lees dit eens!"
Marauerite las dein brief;die lang was,
vol van uitleggingen en verontschuldigin
gen van eigen handelingen,
„Wel," sprak zij vervolgens, haar voor
hoofd door grillige zwarte krulletjes over
schaduwd, weder opheffend, „wel, we zul
len Cazals zoo goed mogelijk ontvangen."
..Maar als ik naar hem luister, dan zal
hii ons ten slotte ruïnectren... En jij..."
„Waarom maakt gij u ongerust, zonder
precies zijn bedoelingen te kennen?... La
ten we aan den arbeid gaan."
„Jij vindt overal een antwoord op."
Ouradou kuste de hand van zijn doch
ter, welke Marguerite onder het spreken
op zijn hart had gelegd, en liet zich gelei
den. Marguerite ging du9 uit zonder hoed
en in huistoilet. Minder lang dan haar
vacier, hief zij haar hoofd een weinig op
om tot hem tè spreken. A11 en, die zij voor
bijgingen, groetten Ourad:*u eexbiedig en
lachten Marguerite toe. Zij be
klommen de kust tot aan het pleintje,
waar de bergweg, onden den naam van
..rue du Plan", door het dorp loopt. Aan
dat pleintje, verlevendigd' door het klate
rend gedi'uisch van een fontein met drie
bemoste bekkens, vertoonde bij de ronding
der straat, aan het kruispunt van twee
wegen, een huis zijn burgerlijke voor
naamheid, en een stalingang zijn met
spijkers beslagen deur, een, keukenraam
keukeni-aam aan "(len beganen grond en
een opengewerkt ijzeren balkon vóór de
vensters der eenige bovenverdieping.
Het benedengedeelte werd bewoond door
Carxcre. een van de meesterknechts van
Ouradpu. Dóór, op' de kamer der boven
verdieping, die altijd voor 'hem openbleef,
zou Cazai's dien nacht slapen. Oiirndou cn
ziirx dochter vermeden, zonder het te we
ten, naar het huis te kijken. Zij sloegen
de ..rue du Plan" in. die uit een.' rij van
kleine winkels bestaat.
Op 'het „Plan" een groot vierkant, heit
forum van Maureillas, pronkten de pla
tanen met hun nieuwe blinkende, frisscho
bladen. Links werkplaatsen, waa/ wijn
wordt bereid, een reuk van wijn in den
omtrek verspreidend, en daarginds,
techts, tegenover deze inrichtingen de
door een hek van den weg afgesloten fa
briek, op den achtergrond van een plein,
met haar roodachtig gebouw, met Ixooga
gaanderijen en glazen dak. De kerk, in
tic richting van den berg, en in de rich
ting van 't dorp 't stadhuis, de school eü
een winkel van een lampenmaker-schoem-
maker-barbier vox-mden de beide andero
ziiden van den vierhoek. Gearmd schi-eden
vader en dochter vooi't naar de fabriek,
maar aan de kleine ijzeren hekdeur stond
Marguerite stil, met do woorden:
,Nu, vadertje, nu ga ik heen... En geeö
7< rgen meer. hoor!"
„Neen; Ln elk geval zal Cazals ons nieÜ
opeten."
,.In plaats van door de „rue du Plan"
feiug te keeren, liep zij door ecm stee^,
..ruelle du Tech", tusschen den winkel
van den barbier en de huisjes met tuin
tjes, die achtende fabriek .volgden.
(Wordt vex-volgd.)
