Tweede Blad. BINNENLAND. BUITENLAND. De Oorlog. 78 JAARGANG ||t No. 1849 SeScidóc1ie(Bou4cmt Zaterdag 6 November 1915. Nederland en de Oorlog. De nieuwe kruisers. Tm opzicht© van den aanbouw der bei de smedTje kruisers voor de marine, worden zoo wed, ifn liet buitenland als in het eigen land herhaaldelijk onjuiste berichten ver spreid, die aanleiding geven tot onweüwiih Lende en scheeve voorstellingen: omtrent de handelingen der Nedeiiandsche regeering in deze aangelegenheid. De jubto (toedracht dier zaak wordt daarom hier eemigszims uitvoerig medege deeld. Zoodra de Regeering besloten had tot de •indiening van een wetsontwerp tot ver sterking van de vloot in Indië met 2 snel: kruisers en 4 groot© onderzeeboofeh, en <3© hoofdeischen waren vastgesteld, waaraan die schepen hadden te voldoen, wendde de minister van Marine ziah den 22an Maart 1915 tot 4 groote Nederiandsche scheep s- bouwwerken, met de vraag of zij bereid zouden zijn voor den bouw van een' of twee der bedoelde (kruisers mede t© dingen. De schepen zouden in Nederland ge bouwd moeten worden, doch vermits der gelijke schepen, waaraan zeer hooge eischen worden gesteld, nog niet in Neder land worden vervaardigd, werd de voor waarde gesteld dat de bouw aou moeten worden uitgevoerd onder toezicht en ga rantie eener buitenlandsohe scheep sbouw- werf, die zioh op 'dat gebied één goeden r aam heeft verworven. Naam of ma/tionailitöït van ©enige bui ten landsche werf werd dn die uitnoodiging niet genoemd. Aangezien het bekend was, dat de 4 bovenbedoeld© Nederlandsche werven in verbinding staan met meerdere Eritsch© en Duitsche scheep sbouwmaat- schappijen, werd verwacht en gehoopt en dit werd 'tegen de betrokken firma's ook uitgesproken dat zoowel Britsche als Duitsche projecten zouden worden aan geboden en er mogelijkheid zou bestaan om van de andervinding op dit speciale gebied in beide landen opgedaan, partij te kunnen trékken. Hierop deelden a\le vier de Nederland sche werven mede, dat zij gaarne zouden inschrijven en daarvoor de medewerking •hadden ingeroepen' van Engeflsche scheeps bouw werven. Al die fi ito a's deelden later achtereen volgens mede, niet te kunnen medewerken, aangezien de Britsche regeering (Admira liteit) daartegen bezwaren had, dan wel zij overbelast waren. Na den oorlog zou men gaarne projecten 'leveren. Intusschen (kwam de Maatschappij Feijenoord' totovereenstemming met de Germaniawerf te Kiat (Krupp), waarmede zij zich ook in verbinding had gesteld. De scheepsbouwmaatschappij t© Amster dam, dlie reeds in relatie was met de Vui- canwêrf te Hamburg, deed daarop een aanbieding voor den bouw van een of twe© kruisers volgens een project van die Duit- sohe werf, terwijl Feijenoord een aanbie ding deed in samenwerking met De Schef- de te Vlissingen, voor den bouw van een of twee schepen volgens een project van de Germaniawerf. Aan dit laatste project werd door het departement van Marine de voorkeur ge geven De Regeering besloot een der kruisers te laten bouwen door de Nedert. Scheeps- bouw-Maatschappij te Amsterdam, di© de machines' voor hun schepen laat vervaar digen .door de Maatschappij Werkspoor aldaar. Dit zou meebrengen, dat Feijen oord en De Schelde den anderen kruiser voor hun rekening zouden nemen. Aan gezien een doelmatige verdeeling van dat werk over dit twee maatschappijen niet wet mogelijk hleek, werd in onderling overleg tusschen het departement van Marine met bedoelde maatschappijen over eengekomen, dat de tweede kruiser ge bouwd zou worden te Vlissingen, terwijl, om Vlissingen ndet overmatig te belasten^ aan Feijenooitf 3, inplaats van 2 onderzee- booten werden toegewezen. De Duitsche duikboot op Terschelling. Naar de ,,N. Crt." verneemt, staat het vast dat de Duitsche duikboot zich, zij het bij vergissing, binnen ons waterge bied ophield, voordat zij averij bekwam en dus niet door averij genoodzaakt werd zich daarbinnen te begeven. De commandant der duikboot betwist dit niet, Nederlandsche arbeiders in Engeland, Onlangs zijn dertien metaalbewerkers, op reis naar Engeland, te Vlissingen aan gehouden, op last van den Minister van Oorlog. Evenwel ontvingen de mannen reeds den volgenden dag vex-lof om toch de reis over zee te maken. Thans zijn twee van de dertien in En geland t© werk gestelde mannen terugge keerd, en de Haagsche Ct. geeft hun in drukken weer. Zij hadden zich verbonden om te wer ken op een automobielfabriek, doch te Londen werden zij. dadelijk naar. een ka nonnen/fabriek gezonden. Ook hun mak kers kwamen in munitieindustrieën te recht, en geen hunner werd het werk ge geven, waarvoor hij was aangenomen. Het uurloon van 55 cents was de man nen beloofd, doch meer dan 45 tot 52 cent werd meestal niet gemaakt. Ongetwijfeld is dit toch nog een mooi loon, maar de be handeling was niet zóó als mocht worden verlangd. En ook was beloofd. Hun was behoorlijk logies toegezegd, en de mannen werden in reusachtige barakken met een aantal arbeiders van allerlei nationaliteit samengebracht. Men lag op kermisbedden, dicht bijeen, en deze gemeenschap was stichtelijk noch hygiënisch. Het eten was zeer onvoldoende en moest peperduur worden betaald. Aan allo uit Nederland, en van elders, gekomen arbeidörs--u.'i»j>«l •teekening voorgelegd, waarbij zij zich verbonden om voor den duur van den oorlog Engeland niet te verlaten. Er werd rond de fabrieksterreinen een gestrenge militaire be^vaking gehandhaafd. Toch slaagden onze beide mannen er in te ont vluchten en zij wisten meé eindeloos veel moeite en bezwaren plaats aan boord van een schip te bekomen, dat hen naar hun vaderland terug bracht. Zij zijn gelukkig, weer thuis te zijn. Tewerkstelling g e n t e r- n ee r d em In een bijeenkomst van werkgevers te Deventer geliouden, is door een 12-tal (be- iloten itot 'het aan het werk steden van Belgische geïnterneerden. Zij zuJlilen het zelfde loon moeten genieten als de Holland- sche arbeiders 'in het vak en niet mogen worden aangenomen zoolang nog door de Arbeidsbeurs aldaar Hol', and sohe arbeiders kunnen worden aangewezen. I>e vleeschprijzen. Wij lezen in het „HMd.": ,,De osselapjes zullen dezen winter heel, (heel duur worden!" Dus 'luidde het weinig bemoedigende vooruitzicht, zooals we het dezer dagen een vakman hoorden uiten. En dat vooruitzicht werd ails volgt toe gelicht: ,,De minister is er klaarblijkelijk op uit, te zorgen, dat het v ark ens v le esch in ieder geval voor een niet al .te hoogen pi*ijs bin nen het beueik van heit groote pub'.&ek b'lijft. Maar daarvoor zal het rumdvleesch ook weer duurder worden. De Minister heeft nu de grenzen weer heropend voor den uitvoer van runderen en schapen. Voor de hoeveelheid rund- en 'Lamsvlecsch die de exporteurs naar het. buitenland ver zenden, zullen zij dus een nader te -bepalen percentage varkcnsvleesch voor het. (binnenland ter beschikking moe ten stellen. Het is niet onmogelijk dat on danks deze belemmerende bepaling de uitvoer groote afmetingen zal aannemen, In het najaar van 1914 waren de prijzen van het rundvee ongeveer f 0.80 per K.G. ©n (bereikten langzamerhand tot het oogem- blik waarop de grenzen gesloten werden, een noteering van f 1.30. Nu :'s de motee- rimg ongeveer f 1.05 per K.G. Als het rund- vleesch nu in dezelfde mate gaat stijgen als den vorigen keer toen de grenzen ge opend waren zal het buiten heit bereik van het groote publiek komen. En vele ande ren, die een behoorlijk inkomen hebben, zullen dan veeL minder vleesch eten of.... hun toevlucht tot meer varkensvieesch moeten nemen. Een gezin dat gewoon is b.v. voor f 10 vleesch per week te verbrui ken, zal dat gedeelte niie-t plotseling toit f 13 f 15 verhoogen.... Intusschen zal vee'1 afhangen van de grootte van het percentage varkensvleesch dat ter beschikking moet worden gesteld. Haringrequisiües. Men schrijft aan de „N. Crt." uit ree- derskringen: Reeds lang doken nu en dan geruchten op dat de uitvoer van (haring zou worden verboden, zonder dat de juistheid daarvan bleek, 't Is waar de inmakerijen klaagden over de te hooge prijzen waardoor zij niet met eenig voordeel de {taring konden plre- pareerenv Doch daar haring geen voLks- voedsel in Nederland is en de consumptie in het binneni'.aind hoogst onbelangrijk is tegenover die in het buitenland, en zelfs in de dagen dat .de haring buitengewoon goedkoop is de b innend and sche consump tie van weinig beteekenis, zou een derge lijke maatregel als een uitvoerverbod geen reden van bestaan hebben. Intusschen bood de Ree dersvore enii ging in September -reeds aan oen percentage van de vangst beschikbaar te stellen tegen gewon© prijzen, met het oog op deze nij- ^geering aanvaardde dit IAC"Jn. maj. uia_3umnen_ aanbod niet en wachten. En thans, nu de vissoherij zoo goed als afgeloopen is en het grootste deel der vt'iooft binnen, om niet meer uit te gaan, komt de regeering met heb voorstel om 3000 kantjes, d. i. ongeveer 2500 ton, beschik baar te stellen voor binnenlandsdh ge bruik, hoofdzakelijk voor de inmakerijen. Deze harinig zou nu dienen te worden betrokken van de kooplieden, die dan op hun beurt van de reederijen moeten terug ontvangen het verschil tusschen f 23 en den toenmalig en marktprijs, alles ponds pondsgewijze te verdee'en. Hoewel er ontstemming was over het niet accepteeren van het in September ge dane aanbod gingen sommijgen in. zoover met het voorstel acooord. Intusschen werd in IJmuiden opgericht de „Vereeniging voor distributie van goed- kcope zeeivisch". En nu werd voorgesteld dat de haring- reeders pier sdhip f500 zouden moéten, be schikbaar stellen voor Lage prijzen zee- visch aan de markt te brengen en zoo doende subsidie te verschaffen direct aan die vereeniging en indirect aan 'het bedrijf der versche zeevisscherij. Waar nu de haringvisscherij in October eindigt, zou deze seizoenvisscherij dus den geheelen winter hebben bij te .passen wat bij den verkoop van yersch© zeevisch te kort- komt. Hierover werd Woensdag een verga dering gehouden door de Reedersvereent» ging, waarvan de uitslag was dat besloten werd, het zoo laat door de regeering ge dane voorstel aan te nemen, met dien ver stand© ©venwel dat niet zal worden vol daan aan den eisch tot bijpassing van het tekort van de Veréeniiging voor distributie enz. te IJmuiden. De Tw ent sche Industrie. Naar men uit Enschedé aan de „Zwv Crt." meldt, baart de toevoer van grove katoenen garens uit Engeland naar de Twentscho weverijen nog voortdurend zorg. De katcon- spinneryen in Lancashire krimpen namelijk haar productie geregeld in ten gevolge van gebrek aan werkkrachten, die zich voor dienstneming in het Engelsche leger meer en meer aanmelden, zoodat de fabrieken niet in staat zijn haar verplichtingen betref fende levering na te komen. Het is te vreezen, dat dientengevolge de weverijen in Twente moeilijkheden zullen ondervinden en genoodzaakt zullen zijn op nieuw den arbeidstijd in te krimpen. De hiermede gepaard gaande loonsvermindering zou de betreffende arbeiders mot het oog op de dure tijden zeer ongelegen komen en het ware te wenschen, dat er middelen konden gevonden worden om deze storing in het bedryf te voorkomen. Verboden uitvoeren. Bij K. B. is de uitvoer van- zeep in eiken vorm verboden. Bij K. B. is de tijdelijke opheffing van het verbod van uitvoer van voederbieten en mangelworteien, toegestaan hij K. B. van 19 Mei, ingetrokken. Bij K. B. .is ingetrokken, voor zooveel betreft gebrande koffie, de tijdelijke ophef fing van (het verbod van uitvoer van kof fie, toegestaan bij K. B. van 12 Aug. 1915. Bij K. B. is helt verbod van uitvoer van zilveruien, uitgevaardigd bij K. B. dd. 6 Oc;t. 1915, tijdelijk opgeheven. Uitvoer rulins. Van bevoegde zijde wordt medegedeeld, dat in den loop van de volgen-de week weer gedegenheid zal worden gegeven tot uit voer van jong© ruins, beneden, den leeftijd van 20 maanden. Deze gelegenheid tot uitvoer zal weder van tijdelijken aard zijn. D© Sphinx. De fabriek de „Sjlhihx" t© Maastricht, die zou worden stopgezet wegens gebrek aan zand, kan blijven doorwerken daar do Duitschesmtqrlteitemer J.r^. door te daten. Hold ander veroordeeld. Men meldt uit Londen aan de „Te!.": Henri Saks, oud 23 jaar, Nederlander, die uit Amerika kwam per stoomschip .Michigan" voor zaken in den fruithandel, werd gisteren te Liverpool tot 2 maan den gevangenisstraf veroordeeld, terwijl hij, na deze straf te hebben ondergaan, zal worden overgebracht naar Amsterdam. Hij werd beschuldigd van het geven van ■erkeerde, inlichtingen. Het stoomschip Dotterel, kapitein Rally, van de Cork Steamship Co., gisterennacht uit Liverpool in de Parkhaven te Rotter dam aangekomen, is 13 mijl ten Westen van den Noord-Hinder aangevallen door twee Duitsohe Vliegtuigen. Zij beschoten het stoomschip met machinegeweren, waardoor de schoorsteen', het dek en d© zijden van hét schip getroffen werden, en zich hier en daar kogelgaten vertoonen. Schade van eenige beteekenis is niet aan gericht en ook niemand van de opvaren den heeft letsel gekregen. Ook heeft men bommen laten vallen, en is aan het dek nabij een der luchtkokers en aan een van de reddingboot-en, vermoe delijk door scherven van ©en bom, schade aangericht» Kapitein Kelly heeft op het Engelsoh© consulaat te Rotterdam eenige kogels van de machine geweran afkomstig gedepo neerd. Melkvoorziening. Gisteren is voortgegaan met het aan voeren op de melkmarkt tc Amsterdam van eoxi aanzienlijke hoeveelheid melk to gen den prijs van 9 cent per liter. De aan gevoerde en ter busdiikking gestelde hoe veelheid voor inrichtingen of melkslijters, die nog een tekort hebben, was grooter dan de voorafgaande dogen. Deze vergroot© aanvoer is voor de eerstvolgende dagen verzekerd. Ook bleek bij de melkveehou ders meer neiging te bestaan om de melk, aanvankelijk aangeboden voor 10 cent, t© laten voor 9 ce-nt. Hoewel sommige boeren nog ongeneigd bleven voor den prijs van 9 cent per liter te leveren, mag toch wor den verwacht, dat na een paar ©enigszins moeilijke dagen de melkvoorziening weer geregeld zal plaats vinden, zonder verhoo ging van den prijs, door den burgemees ter gesteld. Kerstgave voor personeel v a n II. M. d e K o n i n g i n. Ter rectificatie der desbetreffende berich ten uit Apeldoorn, kunnen wij mededeelen, dat H. M. de Koningin reeds geruimen tijd geleden besloten heeft om aan eene talrijke groep van het personeel in Hr. Ms. dienst eene bijzondere Kerstgave uit te reiken voor hen en hun gezin. Ontmoeting met ©en Emgeisch oorlogsschip. D© stoomdrifter Oceaan Stor I", Vrij dag te IJmuiden binnengekomen, rappor teert Zaterdag 30 October 1.1. 200 mijlen Noordwest van IJmuiden te zijn_jiange- •houden door den Engelsdhen kruiser Lasso V". Deze zette een boot uit met gewapende matrozen onder bevel van een officier. Juist toen de bemande boot langs zijde van den stoom drifter 'lag, had een aanvaring plaats tusschen den kruiser, d'i© te dicht genaderd t/as en d«n drifter-. De boot van den kruiser werd plat ge drukt en daardoor ontkwam, de drifter aan een ernstige beschadiging. De officier en. de matrozen konden zich door op den drif ter over te springen tnog bijtijds redden. De officier ortdepaocUc <ie c\um'y>papieren van .h«t Y,8^e,^vayj^ffeA^i Nageeft, met ?d~e matrozen den drifter met een 'in middels door het oorlogschip uitgezet)te tweede boot. Van d© verongelljikte echeepa- boot werd n-iets meer teruggezien. Van het Westelijk oorlogsterrein: De toestand in het westen. Dr. Max Osbora schrijft uit het westen aan de „Vossische Zeitung": Nu liggen ze weer in hun loopgraven tegenover elkaar. Van Middelkerke tot aan de grens van Zwitserland. In Vlaan deren ©n in Artois, in de Champagne en in Lotharingen, langs de heele, ontzagge lijke linie leven ze weer onder het teeken van wachten, loeren, staren. Het is echter anders geworden dan het van den zomer was. De wild© strijd uit de eerste dagen van den herfst heeft nieuw© opwinding gebracht in den stellingsoorlog. Grimmiger, verbitterder, wreeder nog is deze worsteling dan te voren. De verbitte ring, waarmede het groot© offensief 'on dernomen en afgeslagen werd, trilt nog FEUILLETON. De noodlottige erfenis. 102) Zij viLelem in elkanders armen en beiden waren te 'diep geroerd om een woord te kunnen spreken, zoodat het geruimen tijd duurde eer het stilzwijgen werd verbro ken. Ten slotte stamelde Lizzie, nog steeds tin d© armen van haar zuster rustend: Kunt ge mij vergeven, Rosi'e? U vergeven? "Wat? Dat gij zoo vrees1©- lijk hebt geleden? O! geloof mij, ik beklaag u slechts. En toch zouden al die ongelukken voorkomen zijn, wanneer ik niet zoo dwaas en veoblind was geweest. Wat gelbeurd is, is gebeurd. Waartoe zou het dienen daar nu nog op terug to komen? Omdat dit die eenige wijze is om mijn ondankbaarheid t© herstellen. Mijn gedrag jegens u is allesbehalve onberispelijk ge weest ©n ik heb al den tijd gehad om dit te lieeren beseffen. Ik (heb drie vreemde lingen verkozen boven u, ik stelde niet ge noeg vertrouwen dn uw liefde ©n ging met hen mee, terwijl ik u achterliet. Door van n te scheiden heb 'ik mijzelf 'in het verderf gestort en mij overgeleverd aan'die eBten- Onze scheiding heeft toch hun eerste misdaad niet 'kunnen beletten, want ik iwas even machteloos als gij om -onzen ar men Bernard te redden. Dat ongeluk 'is Onherstelbaar, maar al het overige kan ffog ongedaan gemaakt worden. Daar is mijn houding jegens u niet vergeefiijker om. Trouwens, in mijn brie ven heb ik u mijn ongelijk reeds erkend. Uw brieven? Zekér. Ik heb er nooit ©én ontvangen. Niet één? Met uitzondering van het telegram, waarin ge mij uw behouden aankomst t© Parijs meldet. Dat is sterk, want ik heb n menig maal geschreven, zelfs toen uw hardnek kig sbilzwijgenTïu] reeds ontmoedigd had. Ik heb u -in mijn, brieven gebeden en ge smeekt mij eenig antwoord te geven. Ook ik heb u geschreven, meermalen zelfs en ook van mijn kant u bezworen, toch eenig teeken van leven te geven, tot dat ik, moedeloos geworden, het schrijven staakte. Geen enkele brief van u heeft mij be reikt en 0! zij zouden mij zooveel troost geschonken hebben. Ik geloof u gaarne, mijn arme Lizzie. Maar wat beteekent dat dan toch? Ik heb over dat onbeantwoord blij ven van mijn brieven reeds met mijnheer Swift gesproken en hij meent, dat de schurken mijn brieven hebben onder schept, om ons zoodoende des te zekerder van elkaar te scheiden» Gij hebt uw brie ven zeker niet persoonlijk op de post be zorgd? Neen, ik'gal ze Zonder eenig wan trouwen aan een bediende van den graaf mee. Daar hebt ge 't al. Uw brieven bob ben Parijs niet verlaten en de mijne zijn in handen van dien schelm gebleven. Mijn ongelukkige zuster! Ia welk een omgeving waart gij geraafldt en wat moet gij wreed geleden hebben. Ja, wel wreed. -r- Laten.' we dat alles vergeten. Het. eenige wat ik nu nog weten, wil, is, dat ■niets onze zusterliefde beeft kunnen ver minderen en wanneer uw zoon nu ook nog aan u zal -teruggegeven zijn, dan zult gij het geluk weer leeren kennen. Maar waarop wacht men dan nu nog met handelen? Ik zal geen gerust uur meer hebben, voordat ik hem weer in rnijn ar men kan drukken. O! daarover zullen onze vrienden be raadslagen en geloof maar, dat zij niets zuilen verzuimen om diit. doel te bereiken,, maar er moet met omzichtigheid t© werk gegaan worden, want bedenk, dat wij te genover schurken staan, die v-oor niets te rugdeinzen en dat het kind nog altijd in hun macht is. Die gedacht© doet mij beven. Voor het kind zelf behoeft gij geen vrees ite hebben, het vertegenwoordigt miIfioenen, dus zullen zij er zelf wel voor waken, dat geen haar op zijn hoofd ge krenkt wordt, O! liever zou ik van alle wraak af zien, dan dien engel in gevaar t© brengen» Ik zou mijn kind nog liever aan hen la ten. Het aan hen laten! riep Rosie heftig uit. Nooit van mijn leven. Wanneer wij ge duld hebben, dan as het slechts om hen met des te meer zekerheid te treffen. Op dit oogenblik werd aan de deur ge klopt en toen Rosie die opende, trad sar Darnett binnen, gevolgd door James Swift en Gilbert Danville. Vergeef mij, dat ik uw onderhoud af breek, zeide hij, maar het is van het hoog ste beLang dat wij met elkaar overleggen. Het oQgemb'lik is nu gekomen om onze krachten samen te trekken. Het is daarom, voegde de detective er bij, dat i.k mevrouw d'Alleret verzocht heb, naar Frankrijk terug te keeren. Ik reken thans ops haar om ons te helpen. Waarmee kan ik u van dienst zijn? vroeg Lizzie. Met ons in t© lichten, omtrent zekere punten,, waarmee gij alleen bekend kunt zijn. Ge zult uw geheugen eens moeten raadplegen omtrent bijzonderheden uit uw huwelijksleven. Dat zal gemakkelijk zijn, want, he laas, mijn huwelijksleven was slecht© kort en veel bijzonderheden kwamen er met in voor. Gij zult al geraden hebben, dat die bijzonderheden uw zwager betreffen. Zoo ver als ik heb kunnen .opmaken uit het geen gij mij vroeger reeds hebt meege deeld, kendet gij hem alleen uit hetgeen uw echtgenoot van hem verte Me, maar ik zou gaarne eens willen spreken met iemand, die hem persoonlijk had gekend. Hadden de twee broeders d'Alleret geen genie ensch a p pel i j-ken v riend Niet, dat ik weet. Hij was als ingenieur bij een mijn- exploitatie werkzaam? Ja, in Rusland, in het gouvernement Tula en in ©en. zijner brieven, die ik be waard heb, deelde hij ons zijn voornemen mede, om zijn ontslag te nemen. Welnu, dan hebben wij reeds een aan- knoopingspunt. Het is waajrschijnlijk, dat daarginds verscheidene menschen zijn, met wie hij dagelijks im aanraking kwam. Een mijn-ingenieur is niet de eerste do beste en blijft niet onopgemerkt. Daar zijn ■ledem van den raad van administratie, collega's en ondergeschikten, die hem van nabij gekend moeten hebben en die ons genoeg omtrent hem zuUen kunnen ver tellen. Xa zeker, zeide sir Percy, maar gij kent geen v-an die menschen, terwijl gij tevens ook niet nauwkeurig weet aan wel ke mijn-exploitatie hij verbonden was. Het zal dus nogal lastig zijn om u tot een hun ner t© wenden en om de juist©"keuze te doen. Schriftetijk zal het zeker niet gaan, hernam James. Een onderzoek ter pSaatse, waar ik zelf met de menschen kan spre ken en mijn inlichtingen inwinnen, zal onvermijdelijk zijn. Daar as geen -bezwaar tegen, zeide sir Percy. Het is slecht© een, kwestie van gedd •en daar kijk ik niet op. Ik weet maar al 'te goed, dat die kwestie bij u niet meetelt, zeide Lizzie op een toon van. innige dankbaarheid. Laten wij over die kleinigheden mei spreken, en wat u betreft, Swlft, wanneer ge u eenii-g resultaat van die reis voor stelt... Daar is vooraf weinig van te zeggen. Het is in eik geval te beproeven.Wom- neer vertrekt gij? Zoodra ik hier gemiat kan worde». (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1